0114-KDIP1-3.4012.523.2019.1.MT - Brak możliwości odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn. "Renowacja ścian zabytkowego Kościoła w ramach utworzenia gminnego szlaku zabytków kościelnych".

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 października 2019 r. (data wpływu 31 października 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn. "Renowacja ścian zabytkowego Kościoła w ramach utworzenia gminnego szlaku zabytków kościelnych" - jest prawidłowe.

W dniu 31 października 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn. "Renowacja ścian zabytkowego Kościoła w ramach utworzenia gminnego szlaku zabytków kościelnych".

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Parafia planuje partnerstwo w projekcie pn. "Renowacja ścian zabytkowego Kościoła w ramach utworzenia gminnego szlaku zabytków kościelnych". Przedsięwzięcie planowane jest do realizacji z udziałem środków unijnych w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020, Oś Priorytetowa i Ochrona Środowiska, Dziedzictwa kulturowego i naturalnego, podziałanie 5.3.1 Dziedzictwo kulturowe i kultura.

Zadanie realizowane jest przez Wnioskodawcę, Parafię, z udziałem partnerów, tj. sąsiadujących parafii.

Zadanie partnera obejmuje promocje walorów historycznych i kulturowych zabytków sakralnych, poprzez wykonanie tablic informacyjnych o tworzonym gminnym szlaku zabytków kościelnych przy Kościele... w miejscu....

Parafia nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz nie figuruje w ewidencji podatników VAT. Nie prowadzi także działalności gospodarczej. Towary i usługi, które Parafia nabędzie w ramach realizacji projektu, nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Faktury za zakupione towary i usługi wystawiane będą na Parafię.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Parafia, realizując powyższe zadanie, może odzyskać koszt podatku od towarów i usług w całości lub części?

Zdaniem Wnioskodawcy, zadanie nie ma charakteru generującego przychody, zatem nie jest możliwym odzyskanie podatku od towarów i usług zakupionych w celu realizacji tej inwestycji.

W związku z powyższym, Parafii nie będzie przysługiwał zwrot podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.), gdyż towary i usługi zakupione w ramach zadania, nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z opisu sprawy przedstawionego w złożonym wniosku wynika, że Parafia planuje partnerstwo w projekcie pn. "Renowacja ścian zabytkowego Kościoła w ramach utworzenia gminnego szlaku zabytków kościelnych". Zadanie obejmuje promocję walorów historycznych i kulturowych zabytków sakralnych, poprzez wykonanie tablic informacyjnych o tworzonym gminnym szlaku zabytków kościelnych. Parafia nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz nie figuruje w ewidencji podatników VAT. Nie prowadzi także działalności gospodarczej. Towary i usługi, które Parafia nabędzie w ramach realizacji projektu, nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych w związku z realizacją ww. projektu.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz treść obowiązujących przepisów prawa należy stwierdzić, że warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego nie będą spełnione, gdyż jak wynika z treści wniosku Wnioskodawca nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a realizacja projektu nie będzie służyła do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Tym samym, z uwagi na niespełnienie przez Wnioskodawcę przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, określonej w art. 86 ust. 1 ustawy, jaką jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z projektem pn.: "Renowacja ścian zabytkowego Kościoła w... w ramach utworzenia gminnego szlaku zabytków kościelnych".

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.