0114-KDIP1-3.4012.483.2019.3.KK - Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży działki.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 października 2019 r. (data wpływu 15 października 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 listopada 2019 r. (data wpływu 2 grudnia 2019 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 14 listopada 2019 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.483.2019.1.k.k. (doręczone Stronie w dniu 18 listopada 2019 r.), ponownie uzupełniona pismem z dnia 22 grudnia 2019 r. (data wpływu 31 grudnia 2019 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 4 grudnia 2019 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.483.2019.2.k.k. (doręczone Stronie w dniu 17 grudnia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działki nr ew. (...) - jest prawidłowe.

W dniu 15 października 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełniony pismem z dnia 24 listopada 2019 r. (data wpływu 2 grudnia 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 14 listopada 2019 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.483.2019.1.k.k. (skutecznie doręczonym w dniu 18 listopada 2019 r.), ponownie uzupełniona pismem z dnia 22 grudnia 2019 r. (data wpływu 31 grudnia 2019 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 4 grudnia 2019 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.483.2019.2.k.k. (doręczone Stronie w dniu 17 grudnia 2019 r.) dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działki nr ew. (...).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest właścicielką działki o powierzchni 1,7 ha w województwie (...), gmina (...), wieś (...) od 2001 r. (działka nabyta w drodze darowizny). W 2019 r. Zainteresowana dokonała podziału działki o pow. 1,7 ha - na trzy działki. Jedną działkę o powierzchni 0,47 ha Wnioskodawczyni zamierza sprzedać za około 200 zł za 1 m². Strona jest osobą fizyczną pracującą na etacie w korporacji, nieposiadającą numeru VAT, która nie czerpała dochodów z posiadanej ziemi.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że nie prowadzi i nie prowadziła działalności gospodarczej, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Działka była i jest użytkowana do własnych celów, na której rośnie trawa oraz warzywa przeznaczone na własne spożycie. Ww. nieruchomość nie jest i nigdy nie była przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. W przeszłości nie sprzedawała innych nieruchomości. Dla działki, która ma być przedmiotem sprzedaży nie istnieje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Nie została jeszcze wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania przestrzennego. O wydanie takiej decyzji wystąpił w wrześniu 2019 r. potencjalny inwestor, nabywca. Działka jest nieogrodzona, nie posiada uzbrojenia (nie posiada doprowadzonych mediów: wody, gazu, kanalizacji oraz prądu). W odniesieniu do przyszłej transakcji sprzedaży zawarto w dniu 21 listopada 2019 r. umowę przedwstępną. Warunkiem koniecznym do zawarcia umowy sprzedaży jest uzyskanie przez inwestora, nabywcę warunków zabudowy oraz pozwolenia na budowę do dnia 30 września 2020 r. Nie udzielono pełnomocnictwa przyszłemu nabywcy do działania w imieniu Zainteresowanej. Na ww. działce będącej przedmiotem przyszłej sprzedaży nie znajdują się budynki i budowle w rozumieniu ustawy - Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186).

Ponadto w piśmie z dnia 22 grudnia 2019 r. Wnioskodawczyni, wskazała że zawarto umowę przedwstępną sprzedaży, której przedmiotem jest działka o nr ew. (...). Ponadto w umowie zawarto zapisy, że przyszły Nabywca złożył w dniu 13 września 2019 r. wniosek o ustalenie warunków zabudowy (złożonego do (...)) polegającej na budowie hali magazynowej z częścią biurowo-socjalną, otwartego zbiornika ppoż i na wody opadowe oraz szamba szczelnego. Strony postanawiają, że niniejsza umowa zostanie zawarta pod warunkiem, że w terminie do dnia 13 września 2020 r. Kupujący uzyska decyzję o warunkach zabudowy działki nr (...), zgodnie z opisanym wnioskiem złożonym w dniu 13 września 2019 r. strony zobowiązują się przyrzeczoną umowę sprzedaży zawrzeć w terminie jednego roku od dnia uprawomocnienia się decyzji o warunkach zabudowy działki (...) zgodnej z wnioskiem złożonym w dniu 13 września 2019 r. Kupujący zobowiązuje się wypłacić zaliczkę w określonej kwocie na wskazany rachunek w terminie 7 dni od uprawomocnienia się decyzji o warunkach zabudowy wydanej dla działki nr (...). Pozostała kwota zostanie wypłacona w terminie zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży. Wydanie przedmiotu sprzedaży nastąpi po zawarciu umowy przyrzeczonej oraz zapłacie całej ceny. Koszty związane z uzyskaniem decyzji o warunkach zabudowy ponoszą kupujący, w razie nie dojścia do skutku przyrzeczonej umowy sprzedaży kupujący zobowiązują się przenieść przedmiotowa decyzję na rzecz sprzedawcy. W razie dojścia do skutku przyrzeczonej umowy sprzedaży wypłacona zaliczka podlega zaliczeniu na poczet ceny.

W przypadku nie dojścia do skutku przyrzeczonej umowy sprzedaży z winy kupującego wypłacona zaliczka przepada na rzecz sprzedającego. W razie nie dojścia do skutku przyrzeczonej umowy sprzedaży z winy sprzedającego zobowiązuje się sprzedającego do zwrotu otrzymanej zaliczki powiększonej o określoną kwotę.

W skutek nie dojścia do skutku przyrzeczonej umowy sprzedaży, z uwagi na okoliczności, za które żadna ze stron nie ponosi odpowiedzialności albo za które ponoszą odpowiedzialność obie strony, wypłacona zaliczka podlega zwrotowi na rzecz kupującego. Do dnia 22 grudnia 2019 r., nie została wydana decyzja przez (...).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy od sprzedaży działki o powierzchni 0,47 ha Wnioskodawczyni będzie musiała zapłacić podatek VAT (jaka stawka), na jakiej podstawie prawnej?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawczyni nie będzie musiała zapłacić podatku VAT, gdyż nie jest podatnikiem podatku VAT w rozumieniu ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - na mocy art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawczyni w celu dokonania sprzedaży nieruchomości podjęła aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Skutkuje to koniecznością uznania Zainteresowanej za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą - sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C 181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast - wyjaśnił Trybunał - w wypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem, za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Z powyższego wyroku wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni jest właścicielką działki od 2001 r. o powierzchni 1,7 ha (działka nabyta w drodze darowizny). W 2019 r. Wnioskodawczyni dokonała podziału działki - na trzy działki. Jedną działkę nr ew. (...) o powierzchni 0,47 ha Wnioskodawczyni zamierza sprzedać. Zainteresowana jest osobą fizyczną pracującą na etacie w korporacji, która nie czerpała dochodów z posiadanej ziemi. Wnioskodawczyni wskazała, że nie prowadzi i nie prowadziła działalności gospodarczej, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Działka nr ew. (...) była i jest użytkowana do własnych celów, na której rośnie trawa oraz warzywa przeznaczone na własne spożycie. Ww. nieruchomość nie jest i nigdy nie była przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. W przeszłości nie sprzedawała innych nieruchomości. Dla działki, która ma być przedmiotem sprzedaży nie istnieje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Nie została jeszcze wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania przestrzennego. Działka jest nieogrodzona, nie posiada uzbrojenia (nie posiada doprowadzonych mediów: wody, gazu, kanalizacji oraz prądu).

W odniesieniu do przyszłej transakcji sprzedaży zawarto w dniu 21 listopada 2019 r. umowę przedwstępną. Warunkiem koniecznym do zawarcia umowy sprzedaży jest uzyskanie przez inwestora, nabywcę warunków zabudowy oraz pozwolenia na budowę do dnia 30 września 2020 r. Nie udzielono pełnomocnictwa przyszłemu nabywcy do działania w imieniu Wnioskodawczyni. Na ww. działce będącej przedmiotem przyszłej sprzedaży nie znajdują się budynki i budowle w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1997 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186, z późn. zm.)

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działki nr (...) oraz stawki podatku VAT dla sprzedaży ww. działki powstałej po podziale nieruchomości.

W celu wyjaśnienia wątpliwości Zainteresowanej, należy ustalić, czy w odniesieniu do opisanej czynności sprzedaży nieruchomości, Wnioskodawczyni będzie działała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

W kontekście powyższych rozważań, istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Zainteresowana podejmowała działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że z zawartego we wniosku opisu sprawy nie wynika taka aktywność Wnioskodawczyni, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawczyni nie podjęła ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Wnioskodawczyni przedmiotową działkę otrzymała na podstawie umowy darowizny.

W analizowanym przypadku jedynymi czynnościami, jakie Wnioskodawczyni podjęła w związku z planowaną sprzedażą, było dokonanie podziału działki o pow. 1,7 ha - na trzy działki. Jedną z tych działkę o powierzchni 0,47 ha Wnioskodawczyni zamierza sprzedać. Wnioskodawczyni w 2019 r. zawarła z Kupującym umowę przedwstępną sprzedaży działki nr (...). Warunkiem koniecznym do zawarcia umowy sprzedaży jest uzyskanie przez inwestora warunków zabudowy oraz pozwolenia na budowę. Wnioskodawczyni nie podejmowała żadnych czynności związanych ze sprzedażą opisanej działki: nie składała do gminy wniosku z prośbą o uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ani o jego zmianę, nie zamierza ponosić innych, dodatkowych nakładów finansowych związanych z przygotowaniem działki do sprzedaży, nie będzie udostępniała działki osobom trzecim - działka nie była przedmiotem umów najmu dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Wnioskodawczyni nie dokonywała także wcześniej sprzedaży działek. Działka nr ew. (...) jest nieogrodzona, nie posiada uzbrojenia oraz doprowadzonych mediów: wody, gazu, kanalizacji, prądu. Ponadto Wnioskodawczyni nie udzieliła pełnomocnictwa przyszłemu nabywcy lub osobie działającej w imieniu inwestora, która dokonałaby ww. czynności.

W związku z powyższym, Wnioskodawczyni dokonując sprzedaży nieruchomości po podziale, tj. działki niezabudowanej nr (...), nie będzie działała w charakterze podatnika, a czynności te nie będą nosić znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przedmiotowej sprawie bowiem całokształt okoliczności i ich zakres, wskazuje, że będą to działania należące do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Reasumując, należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni z tytułu transakcji sprzedaży działki nr ew. (...) powstałej po podziale nieruchomości, nie będzie działała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Zatem, dostawa ww. działki nie będzie stanowiła dla Wnioskodawczyni czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że skoro transakcja sprzedaży przedmiotowej działki nr (...) nie będzie dla Wnioskodawczyni czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, to tut. Organ nie rozstrzygał kwestii dotyczącej stawki podatku VAT dla sprzedaży tej działki.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.