0114-KDIP1-3.4012.449.2020.2.KF - Brak opodatkowania sprzedaży działek będących we wspólności małżeńskiej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 lipca 2020 r. (data wpływu 23 lipca 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 12 sierpnia 2020 r. (data wpływu 14 sierpnia 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 5 sierpnia 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.449.2020.1.KF (doręczone Stronie w dniu 10 sierpnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży działek będących we wspólności małżeńskiej - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełniony pismem z dnia 12 sierpnia 2020 r. (data wpływu 14 sierpnia 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 5 sierpnia 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.449.2020.1.KF (skutecznie doręczonym w dniu 10 sierpnia 2020 r.), dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży działek będących we wspólności małżeńskiej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 24 września 2019 r. zawarto w (...) poświadczoną notarialnie umowę przedwstępną sprzedaży nieruchomości gruntowej. Wnioskodawca wraz z żoną wyrazili w nim chęć sprzedaży nieruchomości gruntowych firmie (...) z siedzibą w (...), działającej przez pełnomocnika pana (...). W umowie właściciele zobowiązali się sprzedać, a nabywca zobowiązał się kupić nieruchomości po określonej cenie i przed określoną datą po spełnieniu określonych warunków, które w odniesieniu do działki nabywca zobowiązał się zbadać. Przedmiotowe nieruchomości zostały nabyte przez sprzedających do majątku osobistego małżonków w następujący sposób:

Pierwotnie zakupione zostały działki o numerach:

* 1 (działka w użytkowaniu wieczystym) nabyta aktem notarialnym z dnia 14 grudnia 2006 r. od osoby prywatnej,

* 2 (działka w użytkowaniu wieczystym) nabyta aktem notarialnym z dnia 24 stycznia 2007 r. od osoby prywatnej; w przypadku obu transakcji nie odprowadzono podatku od towarów i usług.

Z działki numer 2 została wydzielona działka numer 3, następnie przeznaczona pod budowę drogi publicznej, a pozostałą część stanowi działka 4 o powierzchni 0,0517 ha.

Z działki numer 1 została wydzielona działka numer 5, która została przeznaczona pod budowę drogi publicznej. Pozostała część tj. działka numer 6 została ponownie podzielona i powstały z niej m.in. działki o numerach 7, a także 8, która została następnie zamieniona z urzędem gminy (aktem notarialnym z dnia 26 czerwca 2018 r.) na obecną działkę numer 9.

W skład planowanej do sprzedaży dla (...) nieruchomości wchodzą 3 działki:

* 7 (niezabudowana działka w użytkowaniu wieczystym o powierzchni 0,1629 ha),

* 4 (niezabudowana działka w użytkowaniu wieczystym o powierzchni 0,0517 ha),

* 9 (niezabudowana działka - własność o powierzchni 0,0362 ha).

Przedmiotowe działki leżą w obrębie (...), powiat (...) woj. (...) pomiędzy ulicami (...) a (...). Według uproszczonego wypisu z rejestru gruntów działka 7 ma adres: ul. (...), natomiast dalsze działki nie posiadają adresu. Brak również aktualnie obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, natomiast ustalono dla nich kierunki zagospodarowania, jako tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Urząd Gminy w (...) działki nr 1 i 2 określił jako skupiska istniejącej zabudowy mieszkaniowo-usługowej. Przedmiotowe nieruchomości są niezabudowane. Od czasu nabycia nie były wykorzystywane w żaden sposób, ani dla celów prywatnych ani dla celów działalności gospodarczej.

Od momentu nabycia właściciele nie ponosili żadnych nakładów finansowych, ani nakładów pracy na rozwinięcie nieruchomości. Działki nie były uzbrajane, ogradzane, wyposażane w żadne instalacje infrastrukturalne. W przeszłości nie podejmowano żadnych działań formalnych ani rzeczywistych zmierzających do zwiększenia wartości działki. Nie były również prowadzone żadne działania reklamowo - marketingowe, których przedmiotem były przedmiotowe nieruchomości. Relację pomiędzy stronami zainicjował nabywca, poprzez działalność agenta, zajmującego się wyszukiwaniem terenów pod inwestycje firmy, tj. budowę sklepów. Nie były także przedmiotem dzierżawy ani innych umów z osobami trzecimi.

Na mocy umowy przedwstępnej udzielono nabywcy pełnomocnictwa, w zakresie uzyskiwania zgód/decyzji/informacji od organów administracji publicznej oraz wykonywania wszelkich czynności zmierzających do finalnego uzyskania pozwolenia na budowę. Wnioskodawca wraz z żoną zobowiązali się także uzyskać z Krajowej Informacji Skarbowej niniejszą interpretację indywidualną. Nabywca na swój koszt, działając na podstawie pełnomocnictw Wnioskodawcy, przedstawił zamiar przygotowania nieruchomości do inwestycji.

Wnioskodawca wraz z żoną są osobami fizycznymi, związanymi małżeńską wspólnością majątkową. Prowadzą działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej: przedsiębiorstwo handlowo - produkcyjno - usługowe (...) w zakresie kodu PKD 32.99 i są czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Wnioskodawca wraz z żoną prowadzą również gospodarstwo rolne jako rolnicy ryczałtowi. Mają również małżeńską wspólność majątkową.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał również, że:

f. Wnioskodawca zobowiązał się uzyskać własnym kosztem i staraniem interpretację indywidualną prawa podatkowego w zakresie podatku VAT dot. opodatkowania przedmiotowej transakcji.

3. udzielono pełnomocnictwa z prawem do udzielania kolejnych pełnomocnictw. Pełnomocnictwo obejmuje prawo do działania w imieniu Wnioskodawcy w zakresie niezbędnym do uzyskania finalnego pozwolenia na budowę oraz wykonania niezbędnych przyłączy infrastruktury technicznej (np. podłączenie do sieci wodnej). Pełnomocnictwo obejmuje występowanie przed organami administracji publicznej celem uzyskania finalnego pozwolenia na budowę lokalu handlowego. Pełnomocnictwo obejmuje w szczególności prawo do uzyskania decyzji/wykonania czynności wymienionych w pkt 2 (a-e) niniejszego pisma.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy opisane we wniosku zdarzenie przyszłe - sprzedaż nieruchomości na rzecz firmy, z którą Wnioskodawca podpisał umowę przedwstępną - będzie stanowiło dla Wnioskodawcy czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie:

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej także jako "ustawa") opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Udziały w nieruchomościach oraz prawa rzeczowe do nieruchomości zostały określone jako towar dyrektywą 2006/112/WE.

Przedmiotowa transakcja stanowi zatem odpłatną dostawę towaru. Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towaru będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. Podatnikiem podatku VAT jest bowiem osoba fizyczna, osoba prawna, lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, prowadząca działalność gospodarczą bez względu na jej cel i rezultat. Kluczowym zatem jest ustalenie, czy transakcja zbycia nieruchomości ma związek z prowadzeniem działalności gospodarczej. Charakter transakcji determinuje w tym przypadku, czy czynność ma znamiona działalności zarobkowej.

Wnioskodawca z małżonką dokonują sprzedaży składnika majątku osobistego. Z punktu widzenia Wnioskodawcy, nawiązanie relacji z Nabywcą było dziełem przypadku, gdyż firma (...) zgłosiła się do niego sama, działając poprzez agenta poszukującego na rzecz Nabywcy terenów pod inwestycje. Agent odnalazł działkę w konsekwencji własnej inwencji, nie zaś poprzez znalezienie jakiegokolwiek ogłoszenia. Transakcja zbycia działki nie była zatem w żaden sposób zaplanowana ani przewidywana przez sprzedających. Od momentu nabycia do chwili nawiązania kontaktu z Nabywcą Wnioskodawca ani jego małżonka nie czerpali także żadnych pożytków z tytułu posiadania nieruchomości - nie dzierżawili jej, nie wykorzystywali w prowadzonej działalności gospodarczej, nie uprawiali także ziemi. Nie można zatem uznać, że nieruchomość stanowiła dla Wnioskodawcy bądź jego małżonki źródła dochodu, ani też przedmiotu prowadzonej działalności związanej z obrotem nieruchomościami.

Podsumowując Wnioskodawca uważa, że transakcja zbycia przedmiotowych nieruchomości nie może zostać uznana za podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej "Dyrektywą 2006/112/WE", państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145 z późn. zm.).

Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego). W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego).

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 ustawy - Kodeks cywilny). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie udziału w nieruchomości dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Należy w tym miejscu zauważyć, że kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy (Dz. U. z 2019 r. poz. 2086 z późn. zm.).

Stosownie do art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez obojga małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W myśl art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Stosownie do art. 36 § 1 oraz § 2 ww. Kodeksu, oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.

Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 cyt. Kodeksu oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 cyt. Kodeksu, zgoda drugiego małżonka jest potrzebna m.in. do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe przepisy pozwalają stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegająca opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych działań podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu statusu podatnika.

Ponadto w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne znaczenie ma fakt, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży działek nr 9, 4, 7 podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu, jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast okoliczność podjęcia m.in. takich czynności, jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, była przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Trybunał orzekł, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Zatem, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców.

Trybunał wyjaśnił, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Jak wynika z przywołanych przepisów dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Wnioskodawca wraz z żoną są osobami fizycznymi, związanymi małżeńską wspólnością majątkową. Prowadzą działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej, która jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca wraz z żoną prowadzą również gospodarstwo rolne jako rolnicy ryczałtowi.

Pierwotnie Wnioskodawca wraz z żoną zakupili do majątku wspólnego działki nr 1 i 2, które zostały podzielone, a jedna z wydzielonych działek została zamieniona z działką będącą własnością Gminy. Przedmiotem sprzedaży będą działki nr 9, 7 i 4. Wnioskodawca zawarł umowę przedwstępną oraz udzielił pełnomocnictwa do działania w Jego imieniu.

Od momentu nabycia działek właściciele nie ponosili żadnych nakładów finansowych, ani nakładów pracy na nieruchomości. Działki nie były uzbrajane, ogradzane, wyposażane w żadne instalacje infrastrukturalne. W przeszłości nie podejmowano żadnych działań formalnych ani rzeczywistych zmierzających do zwiększenia wartości działek. Nie były również prowadzone żadne działania reklamowo - marketingowe, których przedmiotem były przedmiotowe nieruchomości.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek nr 9, 7 i 4.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne znaczenie ma fakt, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży działek nr 9, 7 i 4, podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Jak wyjaśniono wyżej - odwołując się do treści przepisów ustawy - w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie "majątku prywatnego" nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92, które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. "Majątek prywatny" to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca podejmował działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta powinna brać pod uwagę całokształt tych działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

W sprawie będącej przedmiotem złożonego wniosku, należy zwrócić uwagę na kwestię udzielenia pełnomocnictw, która uregulowana jest w Tytule IV Działu VI Przedstawicielstwo, Rozdział I Przepisy ogólne, Rozdział II Pełnomocnictwo ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 95 § 1 Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego, o czym stanowi § 2 powyższego artykułu.

W myśl art. 96 Kodeksu cywilnego, umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo).

Stosownie do art. 98 Kodeksu cywilnego, pełnomocnictwo ogólne obejmuje umocowanie do czynności zwykłego zarządu. Do czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu potrzebne jest pełnomocnictwo określające ich rodzaj, chyba że ustawa wymaga pełnomocnictwa do poszczególnej czynności.

Zgodnie z art. 99 § 1 Kodeksu cywilnego, jeżeli do ważności czynności prawnej potrzebna jest szczególna forma, pełnomocnictwo do dokonania tej czynności powinno być udzielone w tej samej formie. W myśl § 2 powołanego artykułu, pełnomocnictwo ogólne powinno być pod rygorem nieważności udzielone na piśmie.

Z regulacji art. 109 Kodeksu cywilnego wynika, że przepisy działu niniejszego stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy oświadczenie woli ma być złożone przedstawicielowi.

Jak wynika z przepisów art. 95 do art. 109 Kodeksu cywilnego, pełnomocnictwo - to jednostronne oświadczenie osoby (mocodawcy), na mocy którego inna osoba (pełnomocnik) staje się upoważniona do działania w imieniu mocodawcy.

Zatem każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wywoła skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy.

Z opisu sprawy wynika, że pomiędzy Wnioskodawcą, a firmą (...) została podpisana przedwstępna umowa sprzedaży udziału w niezabudowanych działkach nr 9, 7 i 4. Zgodnie z umową sprzedaż ww. działek nastąpi pod warunkiem uzyskania przez (...) m.in. decyzji o warunkach zabudowy, decyzji o pozwoleniu na budowę, warunków technicznych usunięcia kolizji infrastruktury technicznej z planowanym obiektem handlowym, decyzji zezwalającej na lokalizację zjazdu na przedmiotową nieruchomość z drogi publicznej, przy której znajduje się nieruchomość, zgody na doprowadzenie mediów tj. przyłączy kanalizacyjnych, energetycznych, wodnych, kanalizacji deszczowej, pozostałych zgód/decyzji/postanowień. Wnioskodawca udzielił Kupującemu pełnomocnictwa w celu uzyskania decyzji i pozwoleń. Pełnomocnictwo obejmuje prawo do działania w imieniu Wnioskodawcy w zakresie niezbędnym do uzyskania finalnego pozwolenia na budowę oraz wykonania niezbędnych przyłączy infrastruktury technicznej (np. podłączenie do sieci wodnej). Pełnomocnictwo obejmuje występowanie przed organami administracji publicznej celem uzyskania finalnego pozwolenia na budowę lokalu handlowego.

Zatem, po udzieleniu pełnomocnictwa czynności wykonane przez Kupującego wywołają skutki bezpośrednio w sferze prawnej Wnioskodawcy (mocodawcy). Oznacza to, że w celu zwiększenia możliwości sprzedaży działek nr 9, 7 i 4 podejmie On pewne działania w sposób zorganizowany. Uznać należy, że podejmowane przez Wnioskodawcę działania oraz dokonane czynności wykluczają sprzedaż przedmiotowych działek w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Biorąc pod uwagę opis sprawy stwierdzić należy, że planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż działek nr 9, 7 i 4 będzie, zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, dostawą dokonywaną przez podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca dokonując opisanych we wniosku czynności, podejmie działania podobne do tych, jakie wykonują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, o których mowa w orzeczeniach w sprawach C-180/10 i C-181/10, tj. wykaże aktywność w przedmiocie zbycia działek porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

W konsekwencji należy stwierdzić, że opisane we wniosku zdarzenie przyszłe, tj. sprzedaż przedmiotowych działek będących we wspólności małżeńskiej stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy.

Podsumowując należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca dokonując sprzedaży działek stanowiących wspólny majątek małżonków będzie działał w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. W związku z powyższym czynność dostawy ww. działek, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pk

t 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

W kwestii skutków prawnych jakie wywołuje interpretacja indywidualna wydana dla Wnioskodawcy, należy stwierdzić, że w myśl art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Mając na uwadze, że wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego został złożony przez Pana (...), zaznacza się, że interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla żony (współwłaściciela działki).

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.