0114-KDIP1-3.4012.411.2017.1.MK - Zwolnienie limitowe z VAT dla projektanta instalacji elektrycznych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 października 2017 r. (data wpływu 20 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia podmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 20 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia podmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca obecnie prowadzi działalność gospodarczą określoną kodem PKD 71.11.Z - działalność w zakresie architektury. Wnioskodawca zajmuje się wykonywaniem projektów instalacji elektrycznych i sprawowaniem nadzorów nad wykonywaniem instalacji, sieci i urządzeń elektrycznych na budowach. Działalność tą Wnioskodawca realizuje w ramach własnej firmy.

Z tytułu prowadzonej działalności Wnioskodawca opłaca podatek dochodowy i podatek od towarów i usług.

Roczne przychody netto Wnioskodawcy nigdy nie przekroczyły kwoty 150 000, 00 złotych, a w ubiegłym roku wyniosły 86 057, 01 złotych.

W przyszłości przychody roczne netto Wnioskodawcy nigdy nie przekroczą kwoty 200 000, 00 złotych.

W zaistniałej sytuacji Wnioskodawca uważa, że zostanie zwolniony z podatku VAT. Firma Wnioskodawcy jest małą firmą jednoosobową.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może zostać zwolniony z płacenia podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, że roczne przychody netto Wnioskodawcy nie przekraczają i nie będą w przyszłości przekraczać kwoty 200 000, 00 złotych, Wnioskodawca w świetle obowiązującej ustawy o podatku od towarów i usług powinien być zwolniony od płacenia tego podatku. Firma Wnioskodawcy jest małą firmą jednoosobową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie podatkowe od podatku VAT dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Na mocy art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Do dnia 31 grudnia 2016 r. art. 113 ust. 1 ustawy, miał następujące brzmienie: "Zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku."

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

Jak stanowi art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

W myśl natomiast art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 10 ustawy jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

W myśl art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Powyższe oznacza, że podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może na podstawie powołanego przepisu, ponownie skorzystać z tego zwolnienia, jeżeli upłynął rok, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, przy czym podatnik ma prawo do powrotu do zwolnienia od początku dowolnego miesiąca w trakcie roku podatkowego, o ile zostaną spełnione pozostałe - wynikające z treści przepisu art. 113 ustawy - przesłanki uprawniające do korzystania ze zwolnienia podmiotowego.

Przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5 (art. 113 ust. 11a ustawy).

W myśl art. 113 ust. 13 ustawy zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca obecnie prowadzi działalność gospodarczą określoną kodem PKD 71.11.Z - działalność w zakresie architektury.

Wnioskodawca zajmuje się wykonywaniem projektów instalacji elektrycznych i sprawowaniem nadzorów nad wykonywaniem instalacji, sieci i urządzeń elektrycznych na budowach. Działalność tą Wnioskodawca realizuje w ramach własnej firmy. Z tytułu prowadzonej działalności Wnioskodawca opłaca podatek od towarów i usług.

Roczne przychody netto Wnioskodawcy nigdy nie przekroczyły kwoty 150 000, 00 złotych, a w ubiegłym roku wyniosły 86 057, 01 złotych. W przyszłości przychody roczne netto Wnioskodawcy nigdy nie przekroczą kwoty 200 000, 00 złotych. Firma Wnioskodawcy jest małą firmą jednoosobową.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego.

Jak zostało wskazane powyżej, podatnik ma prawo powrócić do zwolnienia z art. 113 ustawy w trakcie roku podatkowego, pod warunkiem, że:

* minął rok od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub z niego zrezygnował - powrót do zwolnienia może nastąpić od początku dowolnego miesiąca,

* w poprzednim i bieżącym roku nie przekroczył kwoty 200.000 zł,

* nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

Zatem analiza treści wniosku oraz cytowanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że w sytuacji gdy Wnioskodawca będzie wykonywać w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wyłącznie czynności w zakresie opisanym we wniosku i czynności te nie będą obejmować usług dostawy towarów wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy, a wartość sprzedaży nie przekroczy kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, Wnioskodawca będzie miał prawo ponownie do skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy, o ile minie rok od końca roku, w którym Wnioskodawca zrezygnował z tego zwolnienia lub utracił prawo do zwolnienia.

Należy wskazać także, że Zainteresowany powinien złożyć formularz VAT-R, zaznaczając opcję "aktualizacja danych". Należy w nim zakreślić kwadrat w poz. 30 oraz wypełnić poz. 38, w której podaje się datę, od której podatnik będzie korzystał ze zwolnienia. Druk ten składa się w terminie 7 dni od dnia, w którym nastąpił wybór zwolnienia.

Wzór zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług (dokumentu VAT-R) określony został rozporządzeniem Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 27 grudnia 2016 r. w sprawie wzorów dokumentów związanych z rejestracją podatników w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 2301).

W związku z tym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.