0114-KDIP1-3.4012.40.2020.3.KP - Ustalenie prawa do zastosowania zwolnienia podmiotowego w sytuacji sprzedaży artykułów elektrycznych oraz artykułów gospodarstwa domowego z wykorzystaniem platform internetowych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) oraz art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2020 r. (data wpływu 20 stycznia 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 marca 2020 r. (data wpływu 13 marca 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 3 marca 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.40.2020.1.k.p. (doręczone Stronie w dniu 5 marca 2020 r.) oraz uzupełnionym pismem z dnia 1 kwietnia 2020 r. (data wpływu 3 kwietnia 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 26 marca 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.40.2020.2.k.p. (doręczone Stronie w dniu 30 marca 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania zwolnienia podmiotowego w sytuacji sprzedaży artykułów elektrycznych oraz artykułów gospodarstwa domowego z wykorzystaniem platform internetowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania zwolnienia podmiotowego w sytuacji sprzedaży artykułów elektrycznych oraz artykułów gospodarstwa domowego z wykorzystaniem platform internetowych. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 10 marca 2020 r. (data wpływu 13 marca 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 3 marca 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.40.2020.1.k.p. (doręczone Stronie w dniu 5 marca 2020 r.) oraz uzupełnionym pismem z dnia 1 kwietnia 2020 r. (data wpływu 3 kwietnia 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 26 marca 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.40.2020.2.k.p. (doręczone Stronie w dniu 30 marca 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca od lipca 2014 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą polegającą na handlu przez Internet przedmiotów używanych. Przedmiotem sprzedaży są elementy wystroju wnętrz retro, vintage takie jak lustra, szafki, krzesła, fotele. W przeważającej większości są to oryginalne przedmioty z lat 50-70 tych. Wszystkie przedmioty w asortymencie Wnioskodawcy są używane. Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT, ze względu na przychody nieprzekraczające ustawowego progu. Wnioskodawca prowadzi handel przez kilka platform internetowych m.in. (...), (...), (...). Pytanie Wnioskodawcy będzie dotyczyło dwóch platform działających na podobnych zasadach. Są to (...) i (...). Wnioskodawca sprzedaje na tych platformach internetowych krzesła, fotele i inne dodatki wyposażenia wnętrz z minionej epoki. Handel odbywa się poprzez sprzedaż wysyłkową lub klient odbiera osobiście kupiony przedmiot. Wnioskodawca chciałby rozszerzyć sprzedawany asortyment o artykuły elektryczne i artykuły gospodarstwa domowego. Głównie chodzi o oświetlenie: lampy podłogowe, sufitowe, kinkiety i inne oświetlenie. Całość asortymentu oświetleniowego składałaby się z przedmiotów z lat 50-70 tych. Wszystkie byłyby pojedynczymi i używanymi egzemplarzami. Wnioskodawca chciałby dalej korzystać ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT, więc sprzedaż wysyłkowa nie jest możliwa.

Artykuły elektryczne oraz artykuły gospodarstwa domowego Wnioskodawca sprzedawałby tylko w opcji z odbiorem osobistym. W praktyce wyglądałoby to w ten sposób, że klient kupując przedmiot na portalu (...) i (...) nie ma możliwości wyboru opcji wysyłki przedmiotu, a jedynie odbiór osobisty i tym sposobem musi dojść fizycznie do przekazania przedmiotu.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że artykuły elektryczne oraz artykuły gospodarstwa domowego będą się znajdować pod symbolem PKWiU z 2008 r. Dział 27; symbol 27. Sprzedaż Wnioskodawcy miałaby dotyczyć konkretnie: 27.4 - Sprzęt oświetleniowy elektryczny, obejmuje on lampy sufitowe, ścienne podłogowe i biurkowe.

W każdym przypadku sprzedaży dochodziłoby do obecności fizycznej stron. Przedmioty sprzedawane byłyby przez portal (...) i (...), lecz z zastrzeżeniem odbioru osobistego, bez możliwej wysyłki, jak również bez podania kosztów wysyłki. W punkcie "wysyłka", wskazany byłby "odbiór osobisty". Odbiór osobisty odbywałby się w miejscu ustalonym przez strony, u kupującego lub sprzedającego. Zapłata za przedmiot dokonywana byłaby na konto sprzedającego przed odbiorem lub w momencie odbioru osobistego.

Przedmioty, o których mowa we wniosku portale (...) i (...) sprzedają w imieniu Wnioskodawcy. Po dokonaniu sprzedaży Wnioskodawca otrzymuje dane kupującego, a kupujący Wnioskodawcy. (...) i (...) jako platformy internetowe udostępniają jedynie swoich stron do zawarcia transakcji.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 1 kwietnia 2020 r. Wnioskodawca wskazał, że wprowadza przedmiot do formularza (...), (...). Wnioskodawca sam dodaje zdjęcia, ustala cenę i opis przedmiotu. Kupujący po zakupie przedmiotu dostaje email z informacją potwierdzającą zakup. Wnioskodawca po sprzedaży otrzymuje email z danymi kupującego. W przypadku przedmiotów, o których mowa w niniejszym wniosku nie byłoby możliwości wysyłki przedmiotów a jedynie odbiór osobisty, po umówieniu miejsca i terminu.

Ponadto umowy są zawierane i negocjowane przez Internet lub telefonicznie. W umowach jest mowa, że Wnioskodawca jest osobą sprzedającą a klient osobą kupującą. Serwisy (...) i (...) są jedynie pośrednikami sprzedaży za co pobierają prowizję. Sprzedaż odbywa się przez portal (...) i (...), lecz odbiór przedmiotów odbywałby się tylko i wyłącznie osobiście bez wysyłki przedmiotów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawcy będzie przysługiwać zwolnienie podmiotowe z podatku VAT, jeśli rozpocznie sprzedaż artykułów elektrycznych oraz artykułów gospodarstwa domowego na zasadach opisanych powyżej, sprzedaż przez Internet z odbiorem osobistym?

Zdaniem Wnioskodawcy, ma On prawo do zachowania zwolnienia podmiotowego z podatku VAT w przypadku sprzedaży artykułów elektrycznych oraz artykułów gospodarstwa domowego przez Internet z odbiorem osobistym.

Artykuł 113 ust. 13 pkt 1 lit. f ustawy o podatku od towarów i usług wyłącza możliwość zwolnienia z podatku VAT podatników dokonujących dostaw m.in. urządzeń elektrycznych i nieelektrycznego sprzętu gospodarstwa domowego (PKWiU 27), w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej obecności fizycznej stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumienia się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie.

W przypadku Wnioskodawcy nie dochodziłoby do sprzedaży tych artykułów na odległość, gdyż po sprzedaży przedmiotu dochodziłoby do fizycznego spotkania strony i odbioru towaru. Nie byłoby innej możliwości zakończenia transakcji, gdyż kupujący w momencie zakupu towaru godzi się na odbiór osobisty, nie mając możliwości wysyłki przedmiotu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Na mocy art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych; 3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Jak stanowi art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

W myśl art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Mając na uwadze powyższe regulacje należy zauważyć, że ustawodawca co do zasady przewidział zastosowanie zwolnienia dla podatników, u których wielkość sprzedaży w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła łącznie 200.000 zł oraz dla podatników rozpoczynających sprzedaż w trakcie roku, jeżeli przewidywana wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty 200.000 zł. Dodatkowo ustawodawca ograniczył możliwość zastosowania zwolnienia w stosunku do czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Stosownie do art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

Wskazać w tym miejscu należy, że art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. f ustawy został dodany do ustawy o VAT na mocy art. 1 pkt 27 lit. b tiret pierwsze ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r. poz. 1520) i obowiązuje od 1 września 2019 r.

Z treści art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. f ustawy wynika, że dostawa towaru zawarta w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie m.in. urządzeń elektrycznych i nieelektrycznego sprzętu gospodarstwa domowego (PKWiU 27), nie może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Co istotne art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. f ustawy, odnosi się do umów zawieranych zarówno z konsumentami jak i z podmiotami niebędącymi konsumentami tj. innymi podatnikami.

Zauważyć należy, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia umowy zawartej na odległość. Ustawodawca wprowadzając powyższy przepis wzorował się na określeniu umowy zawieranej na odległość, zdefiniowanej w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz. U. z 2020 r. poz. 287), zgodnie z którą to definicją, umowa zawarta na odległość oznacza umowę zawartą z konsumentem w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie.

Zatem z powyższego przepisu wynika, że umowa zawarta na odległość to umowa nazwana, do zawarcia której dochodzi w ramach zorganizowanego przez przedsiębiorcę systemu zawierania umów na odległość, często dla tzw. transakcji on-line. Warunkiem koniecznym do zakwalifikowania umowy jako zawartej na odległość jest brak jednoczesnej fizycznej obecności stron, w tym samym miejscu i czasie, a także zawarcie umowy z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca od lipca 2014 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą polegającą na handlu przez Internet przedmiotów używanych. Przedmiotem sprzedaży są elementy wystroju wnętrz retro, vintage takie jak: lustra, szafki, krzesła, fotele. W przeważającej większości są to oryginalne przedmioty z lat 50-70 tych. Wszystkie przedmioty w asortymencie Wnioskodawcy są używane. Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT, ze względu na przychody nieprzekraczające ustawowego progu. Wnioskodawca prowadzi handel przez kilka platform internetowych m.in. (...), (...), (...). Handel odbywa się poprzez sprzedaż wysyłkową lub klient odbiera osobiście kupiony przedmiot. Wnioskodawca chciałby rozszerzyć sprzedawany asortyment o artykuły elektryczne i artykuły gospodarstwa domowego. Głównie chodzi o oświetlenie: lampy podłogowe, sufitowe, kinkiety i inne oświetlenie. Całość asortymentu oświetleniowego składałaby się z przedmiotów z lat 50-70 tych. Wszystkie byłyby pojedynczymi i używanymi egzemplarzami. Wnioskodawca chciałby dalej korzystać ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT. Artykuły elektryczne oraz artykuły gospodarstwa domowego Wnioskodawca sprzedawałby tylko w opcji z odbiorem osobistym. W praktyce wyglądałoby to w ten sposób, że klient kupując przedmiot na portalu (...) i (...) nie ma możliwości wyboru opcji wysyłki przedmiotu, a jedynie odbiór osobisty i tym sposobem musi dojść fizycznie do przekazania przedmiotu. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że artykuły elektryczne oraz artykuły gospodarstwa domowego będą się znajdować pod symbolem PKWiU z 2008 r. Dział 27; symbol 27. Sprzedaż Wnioskodawcy miałaby dotyczyć konkretnie: 27.4 - Sprzęt oświetleniowy elektryczny, obejmuje on lampy sufitowe, ścienne podłogowe i biurkowe. W każdym przypadku sprzedaży dochodziłoby do obecności fizycznej stron. Przedmioty sprzedawane byłyby przez portal (...) i (...), lecz z zastrzeżeniem odbioru osobistego, bez możliwej wysyłki, jak również bez podania kosztów wysyłki. W punkcie "wysyłka", wskazany byłby "odbiór osobisty". Odbiór osobisty odbywałby się w miejscu ustalonym przez strony, u kupującego lub sprzedającego. Zapłata za przedmiot dokonywana byłaby na konto sprzedającego przed odbiorem lub w momencie odbioru osobistego. Przedmioty, o których mowa we wniosku portale (...) i (...) sprzedają w imieniu Wnioskodawcy. Po dokonaniu sprzedaży Wnioskodawca otrzymuje dane kupującego, a kupujący Wnioskodawcy. (...) i (...) jako platformy internetowe udostępniają jedynie swoich stron do zawarcia transakcji. Ponadto umowy są zawierane i negocjowane przez Internet lub telefonicznie. W umowach jest mowa, że Wnioskodawca jest osobą sprzedającą a klient osobą kupującą. Serwisy (...) i (...) są jedynie pośrednikami sprzedaży za co pobierają prowizję. Sprzedaż odbywa się przez portal (...) i (...), lecz odbiór przedmiotów odbywałby się tylko i wyłącznie osobiście bez wysyłki przedmiotów. Wnioskodawca wskazał, że wprowadza przedmiot do formularza (...), (...). Wnioskodawca sam dodaje zdjęcia, ustala cenę i opis przedmiotu. Kupujący po zakupie przedmiotu dostaje email z informacją potwierdzającą zakup. Wnioskodawca po sprzedaży otrzymuje email z danymi kupującego. W przypadku przedmiotów, o których mowa niniejszym wniosku nie byłoby możliwości wysyłki przedmiotów a jedynie odbiór osobisty, po umówieniu miejsca i terminu.

Na tle tak przedstawionego opis sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości czy będzie Mu przysługiwać zwolnienie podmiotowe z podatku VAT, jeśli rozpocznie sprzedaż artykułów elektrycznych oraz artykułów gospodarstwa domowego na zasadach opisanych powyżej, sprzedaż przez Internet z odbiorem osobistym.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa wskazać należy, że planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż na wskazanych w opisie sprawy zasadach z firmą (...) lub (...) artykułów elektrycznych oraz artykułów gospodarstwa domowego sklasyfikowanych w PKWiU 27.4, będzie stanowiła sprzedaż, o której mowa w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. f) ustawy.

Jak wynika z opisu sprawy, platformy internetowe (...) i (...) pośredniczą jedynie w zawarciu transakcji pomiędzy Wnioskodawcą a kupującymi (klientami) w sprzedaży towarów poprzez udostępnianie ich na swoich stronach internetowych. Z umów zawieranych pomiędzy Wnioskodawcą a kupującym wynika, że Wnioskodawca jest osobą sprzedającą a klient osobą kupującą. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że umowy są zawierane i negocjowane drogą internetową lub telefoniczną. Dodatkowo z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca wprowadza przedmiot do formularza (...), (...), sam dodaje zdjęcia, ustala cenę i opis przedmiotu. Kupujący po zakupie przedmiotu dostaje email z informacją potwierdzającą zakup. Wnioskodawca po sprzedaży otrzymuje email z danymi kupującego. Zatem z powyższego wynika, że wszelkie czynności wykonywane przez Wnioskodawcę wraz z dokonaniem sprzedaży przez Wnioskodawcę na rzecz Klienta nie są realizowane przy obecności fizycznej tych stron. Tym samym wszelkie umowy są zawierane przez Wnioskodawcę z kupującymi na odległość, również sama czynność sprzedaży jest dokonywana na odległość. Nie ma w tym przypadku znaczenia fakt, że w odniesieniu do kupujących (klientów) po dokonanej sprzedaży odbiór przedmiotów odbywałby się tylko i wyłącznie osobiście po umówionym miejscu i terminu, bez wysyłki.

Z powyższego wynika, że sprzedaż dokonywana pomiędzy Wnioskodawcą a klientami za pośrednictwem firmy (...) lub (...) na opisanych powyżej zasadach będzie realizowana w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość.

W konsekwencji, z uwagi na fakt, że towary sprzedawane przez Wnioskodawcę stanowią artykuły elektryczne oraz artykuły gospodarstwa domowego sklasyfikowane w PKWiU 27.4., których dostawa będzie realizowana w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie, zostaną spełnione wszystkie przesłanki wskazane w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. f ustawy warunkujące wyłączenie ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

W związku z tym, Wnioskodawca rozszerzając obecną działalność o sprzedaż artykułów elektrycznych oraz artykułów gospodarstwa domowego za pośrednictwem firmy (...) lub (...) na zasadach opisanych w zdarzeniu przyszłym, z uwagi na spełnienie przesłanek wskazanych w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. f) ustawy, nie będzie mógł korzystać ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID - 19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 374 i 567) dodany przez art. 1 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem

i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 568)).

Stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.