0114-KDIP1-3.4012.321.2017.2.MT - Opodatkowanie podatkiem VAT nieodpłatnego przekazywania próbek.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 31 października 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP1-3.4012.321.2017.2.MT Opodatkowanie podatkiem VAT nieodpłatnego przekazywania próbek.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 sierpnia 2017 r. (data wpływu5 września 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 października 2017 r. (data wpływu27 października 2017 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 12 października 2017 r. (doręczone Stronie 16 października 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów na rzecz kontrahentów w związku z uznaniem ich za "próbki" w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o VAT - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów na rzecz kontrahentów w związku z uznaniem ich za "próbki" w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o VAT. Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 października 2017 r. (data wpływu 27 października 2017 r.) w odpowiedzi na wezwanie tutejszego organu z dnia 12 października 2017 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.321.2017.1.MT (skutecznie doręczone w dniu 16 października 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. Sp.k. jest polskim rezydentem podatkowym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług VAT. Jest spółką sektora spożywczego, zajmującą się produkcją i sprzedażą aromatów spożywczych wysokiej jakości. Spółka prowadzi strategię marketingową, polegająca na wysyłaniu do nowo pozyskanych oraz wieloletnich klientów próbek produkowanych przez Spółkę aromatów spożywczych celem zachęcenia do ich zakupu. Działalność ta nie jest związana z konkretną transakcją zakupową. Pozwala potencjalnym nabywcom na przetestowanie oferowanych produktów, ma na celu promowanie marki oraz wzrost sprzedaży. Próbki mają postać zarówno proszkową jak i płynną. Gramatura próbek waha się od 10 gram do 50 gram. W wyjątkowych przypadkach próbka ma większą gramaturę, jest ona stosowana niezwykle rzadko i jest zarezerwowana dla naszych strategicznych klientów. Próbki są przekazywane naszym kontrahentom nieodpłatnie. W chwili obecnej Spółka przekazując próbki klientom traktuje tę transakcję w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług jako dostawę towarów opisaną w art. 7 ust. 2 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W piśmie uzupełniającym Zainteresowany wskazał, co następuje:

Próbki są przekazywane klientom w ramach zachęty do ich zakupu. Próbki są nieodpłatnie przekazywane do klientów łącznie z towarem bądź jako odrębna dostawa. Na opakowaniach próbek aromatów znajduje się trwałe oznakowanie "próbka". Standardowa gramatura próbki aromatu to 10 gr, 30 gr, 50 gr, 100 gr. Występują również próbki w gramaturach niestandardowych np. 200 gr, 800 gr, 1000 gr. Są to próbki które są przekazywane klientom strategicznym, którzy potrzebują próbki w większej ilości celem przetestowania jejw prowadzonym cyklu produkcyjnym (próbka aromatu w gramaturze standardowej może być wykorzystana tylko do przetestowania w laboratorium). W powiększonej gramaturze próbki są przekazywane sporadycznie. W trakcie okresu rozliczeniowego (roku kalendarzowego) takich sytuacji może być kilka. Klient zarówno w przypadku otrzymania od Spółki próbek o gramaturze standardowej jak i niestandardowej nie jest zobligowany do żadnego działania na rzecz naszej Spółki. Próbki pozwalają obecnym odbiorcom jak i nowo pozyskanym na ocenę produktu końcowego, którego pozytywna ocena może przełożyć się na zwiększenie sprzedaży Spółki. Celem nadrzędnym przekazywania nieodpłatnie próbek aromatów Wnioskodawcy jest ich promocja. Gramatura aromatów spożywczych przeznaczonych do sprzedaży występuje w różnych wielkościach tj. od 800 gr do 50 kg w opakowaniu (przykładowa standardowa gramatura aromatów przeznaczonych do sprzedaży to 800 gr, 1 kg, 2 kg, 4 kg, 5 kg, 10 kg, 25 kg, 30 kg, 50 kg). Jak wskazują powyższe dane gramatura standardowych próbek, które są przekazywane klientom, zdecydowanie się różni od gramatury aromatów przeznaczonych do sprzedaży. Niestandardowe próbki jak już wspomniał Wnioskodawca powyżej są przekazywane klientom niezwykle rzadko i z punktu widzenia Spółki oraz odbiorcy próbki nie są towarem o przeznaczeniu handlowym. Są przekazywane mimo ich zwiększonej gramatury w celach promocji i reklamy oferowanych przez Spółkę produktów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka prawidłowo stosuje art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług VAT? Czy powinna stosować art. 7 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Dostępne interpretacje dotyczące tego zagadnienia wskazują jednak, że stosowane w naszej Spółce rozliczania są nieprawidłowe. W związku z tym nasze podejście do tego zagadnienia również uległo zmianie. Naszym zdaniem przekazywane towary stanowią próbki, o których mowa w art. 7 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług tj. są przekazywane w niewielkich ilościach, które pozwalają potencjalnym nabywcom na ocenę produktu końcowego i intencją naszej Spółki jest promocja oferowanego produktu. Przekazanie kontrahentom próbek następuje wyłącznie na cele związane z działalnością Spółki. W zamian za przekazane próbki kontrahenci nie są zobowiązani do wykonania określonych czynności na rzecz naszej Spółki. W świetle powyższego naszym zdaniem przekazywanie towaru w formie próbek kontrahentom stosowane w naszej Spółce nie stanowi dostawy towarów i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 jako nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa i opodatkowywanie tej transakcji gospodarczej podatkiem od towarów i usług jest nieprawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Przy czym, na mocy art. 2 pkt 6 ww. ustawy przez towary rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne, bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Artykuł 7 ust. 3 ustawy o VAT stanowi, że przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Stosownie do art. 7 ust. 7 ustawy o VAT przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się identyfikowalne jako próbka egzemplarz towaru lub jego niewielką ilość, które pozwalają na ocenę cech i właściwości towaru w jego końcowej postaci, przy czym ich przekazanie (wręczenie) przez podatnika:

1.

ma na celu promocję tego towaru oraz

2.

nie służy zasadniczo zaspokojeniu potrzeb odbiorcy końcowego w zakresie danego towaru, chyba że zaspokojenie potrzeb tego odbiorcy jest nieodłącznym elementem promocji tego towaru i ma skłaniać tego odbiorcę do zakupu promowanego towaru.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE z dnia 30 września 2010 r. sygn. C-581/08 w sprawie EMI Group Ltd v. The Commissioners for Her Majesty's Revenue and Customs, gdzie Trybunał zdefiniował próbkę jako "egzemplarz okazowy produktu, mający na celu promocję jego sprzedaży i pozwalający na ocenę jego cech i właściwości bez wykorzystania końcowego innego niż nieodłącznie powiązane z takimi działaniami promocyjnymi. Prawo krajowe nie może ograniczyć tego pojęcia w sposób ogólny jedynie do egzemplarzy okazowych mających postać inną niż przeznaczona do sprzedaży lub jedynie do pierwszego z serii jednakowych egzemplarzy okazowych przekazywanych przez podatnika na rzecz tego samego odbiorcy bez uwzględnienia charakteru przedstawianego produktu oraz okoliczności gospodarczych właściwych dla każdej czynności przekazania egzemplarzy okazowych".

Powyższy wyrok dotyczył wykładni art. 5 ust. 6 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku - 77/388/EEC (Dz.Urz.UE. L 1977.145.1 z późn. zm.) - zdanie drugie - wyłączającego przekazanie próbek towarów i prezentów o małej wartości z opodatkowania podatkiem VAT.

Artykuł 5 ust. 6 Szóstej Dyrektywy (obecnie uregulowanym w art. 16 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE. L 2006.347.1 z późn. zm.) stanowi, że wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez niego działalność, gdy VAT od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu, jest uznawane za odpłatną dostawę towarów. Za odpłatną dostawę towarów nie uznaje się jednakże wykorzystania do celów działalności przedsiębiorstwa podatnika towarów stanowiących prezenty o niskiej wartości i próbki.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że nieodpłatne przekazanie w celach promocyjno-reklamowych próbek, umożliwiających klientom (potencjalnym klientom) poznanie właściwości i efektów działania towarów oferowanych przez podatnika, a dzięki temu wychwycenie ich zalet lub wad oraz różnic w porównaniu z innymi produktami dostępnymi na rynku, stanowi przekazanie próbek i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Należy jednak zauważyć, że o uznaniu towaru za próbkę, obok innych przesłanek, decyduje brak charakteru handlowego przekazania, oceniany ze względu na ilość lub wartość przekazywanych przez podatnika próbek. Kryteria te należy przy tym odnieść do próbek towarów przekazywanych przez podatnika danemu odbiorcy w danym okresie.

W sytuacji, gdy pokrywają one lub mogą pokryć - ze względu na swoją ilość lub wartość - jego potencjalne zapotrzebowanie na dany towar lub część tego zapotrzebowania, eliminując lub ograniczając potrzebę dokonania zakupów tego towaru, uznać należy, że wspomniana przesłanka nie jest spełniona, a co za tym idzie nie ma również zastosowania wyłączenie z opodatkowania w oparciu o art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, który jako przepis szczególny i wyjątkowy nie powinien być interpretowany w sposób prowadzący do rozszerzenia zakresu jego stosowania.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług VAT oraz spółką sektora spożywczego, zajmującą się produkcją i sprzedażą aromatów spożywczych wysokiej jakości. Spółka prowadzi strategię marketingową, polegająca na wysyłaniu do nowo pozyskanych oraz wieloletnich klientów próbek produkowanych przez Spółkę aromatów spożywczych celem zachęcenia do ich zakupu. Działalność ta nie jest związana z konkretną transakcją zakupową. Pozwala potencjalnym nabywcom na przetestowanie oferowanych produktów, ma na celu promowanie marki oraz wzrost sprzedaży. Próbki mają postać zarówno proszkową jak i płynną. Gramatura próbek waha się od 10 gram do 50 gram. W wyjątkowych przypadkach próbka ma większą gramaturę, jest ona stosowana niezwykle rzadko i jest zarezerwowana dla naszych strategicznych klientów. Próbki są przekazywane naszym kontrahentom nieodpłatnie.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego przekazania kontrahentom niewielkich ilości aromatów spożywczych, które zdaniem Wnioskodawcy stanowią próbki.

Przy rozważeniu, czy określone czynności wykonywane przez Wnioskodawcę stanowią "przekazanie próbek towarów" należy uwzględnić wszystkie istotne okoliczności. W ramach przeprowadzenia takiej analizy istotne jest przeanalizowanie typów odbiorców, którzy otrzymują towary w charakterze próbek, jak również cech fizycznych przedmiotowych towarów.

W przedmiotowej sprawie, odbiorcami są osoby będące klientami, uzyskujące bezpłatne próbki towarów - aromatów spożywczych - w celu zachęcenia do ich zakupu. Istotnym jest również, że czynność ta nie jest związana z konkretną transakcją zakupową, tylko pozwala potencjalnym nabywcom na przetestowanie oferowanych produktów oraz ma na celu promowanie marki i wzrost sprzedaży. W zamian za przekazanie produktu kontrahenci nie są zobowiązani do wykonania określonych czynności na rzecz Wnioskodawcy. Wnioskodawca wskazał, że na opakowaniach próbek aromatów znajduje się trwałe oznakowanie "próbka". Jako próbkę powinno traktować się w szczególności produkt służący wytworzeniu nowego zwyczaju po stronie klienta, przy czym na gruncie rozpatrywanego stanu faktycznego Wnioskodawca dąży właśnie do wytworzenia takiego nowego zwyczaju, tj. do przekonania kontrahenta do nabywania aromatów spożywczych produkowanych przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca wskazał, że gramatura spożywczych przeznaczonych do sprzedaży występuje w różnych wielkościach, tj. od 800 gram do 50 kg. Wnioskodawca wskazał, że standardowa gramatura próbki aromatu to 10 gram, 30 gram, 50 gram i 100 gram, która pozwalają kontrahentowi ocenić produkt końcowy i wypromować go przez Wnioskodawcę. Celem nadrzędnym przekazywania nieodpłatnie próbek aromatów jest ich promocja. Gramatura standardowych próbek, które są przekazywane klientom różni się od gramatury aromatów przeznaczonych do sprzedaży i próbki te mogą być wykorzystane tylko do przetestowania w laboratorium. Natomiast niestandardowe próbki, mimo zwiększonej gramatury, nie są towarem o przeznaczeniu handlowym tylko mają na celu promocję i reklamę oferowanych przez Wnioskodawcę produktów. Mimo tego, że gramatura próbek niestandardowych częściowo pokrywa się z gramaturą aromatów przeznaczonych na sprzedaż, to jak wskazał Wnioskodawca są one przekazywane niezwykle rzadko klientom strategicznym, którzy potrzebują próbki w większej ilości celem przetestowania jej w prowadzonym cyklu produkcyjnym. Wnioskodawca wskazał, że klient zarówno w przypadku otrzymania od Spółki próbek o gramaturze standardowej jak i niestandardowej nie jest zobligowany do żadnego działania na rzecz Wnioskodawcy. Zatem, należy stwierdzić, że dokonywane przekazania mają na celu sprawdzenie cech i walorów aromatów spożywczych produkowanych przez Wnioskodawcę przez jej kontrahentów. W sytuacji opisanej we wniosku nie można przypisać także kontrahentowi otrzymującemu próbki przysporzenia, ani stwierdzić, że przekazanie aromatów spożywczych powoduje zaspokojenie jego potrzeb.

Zatem, przekazywane przez Wnioskodawcę nieodpłatnie na rzecz kontrahentów produktów,tj. aromatów spożywczych spełniają definicję próbki wskazaną w art. 7 ust. 7 ustawy o VAT i w efekcie ich przekazanie nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji, Wnioskodawca nie powinien traktować nieodpłatnego przekazania próbek swoim kontrahentom jako dostawy towarów w świetle art. 7 ust. 2 ustawy o VAT podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie objętym przedmiotowym wnioskiem należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl