0114-KDIP1-3.4012.204.2017.1.ISZ - Odwrotne obciążenie usług budowlanych nabywanych od partnera konsorcjum.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 lipca 2017 r. (data wpływu 11 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przez Wnioskodawcę nabycia usług od Partnera Konsorcjum - jest prawidłowe.

W dniu 11 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przez Wnioskodawcę nabycia usług od Partnera Konsorcjum.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest między innymi wykonywanie robót związanych z budową obiektów inżynierii wodnej, robót związanych ze wznoszeniem budynków oraz robót budowlanych specjalistycznych.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W celu realizacji projektów inwestycyjnych na rzecz podmiotu trzeciego (Zamawiającego) Wnioskodawca będzie zawierał umowy konsorcjum z innymi przedsiębiorcami każdorazowo będącymi czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług, u których sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Każdorazowo w umowie konsorcjum Wnioskodawca będzie występował w charakterze Lidera Konsorcjum, zaś pozostałe strony umowy konsorcjum będą miały status Partnera Konsorcjum.

Umowa konsorcjum będzie przewidywać zakres robót poszczególnych Uczestników Konsorcjum. W ramach umowy konsorcjum Partnerzy Konsorcjum będą świadczyć usługi budowlane wymienione w Załączniku nr 14 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Z postanowień umowy konsorcjum będzie wynikało, iż do obowiązków Wnioskodawcy jako Lidera Konsorcjum należy reprezentowanie interesów Konsorcjum i jego Uczestników przed Zamawiającym i innymi instytucjami jeżeli taka konieczność wystąpi, podpisanie i złożenie oferty w imieniu Konsorcjum, a w przypadku wyboru oferty konsorcjum podpisanie Kontraktu z Zamawiającym.

W toku realizacji inwestycji Lider Konsorcjum będzie odpowiedzialny wobec Zamawiającego za prawidłowe zrealizowanie całego kontraktu. Partner Konsorcjum będzie odpowiedzialny wobec Lidera za zrealizowanie swojego zakresu.

Obowiązkiem Lidera Konsorcjum będzie rozliczenie z Zamawiającym całości prac objętych kontraktem, co obejmuje wystawianie faktur na rzecz Zamawiającego obejmujących całość prac objętych kontraktem (wykonanych przez wszystkich Uczestników Konsorcjum) oraz przyjęcie całości zapłaty za usługi wykonane przez wszystkich Uczestników Konsorcjum.

Lider Konsorcjum będzie egzekwował i rozliczał wpływy Konsorcjum z tytułu należności od Zamawiającego zgodnie z wynegocjowanym i podpisanym Kontraktem. Płatności na rzecz Partnera Konsorcjum będą realizowane według zasad ogólnych dla podwykonawcy, przy czym Lider Konsorcjum upoważni Zamawiającego do bezpośredniego przelania wypłaty należnej Partnerowi Konsorcjum na jego konto. Lider Konsorcjum będzie odpowiedzialny wobec Partnera Konsorcjum za rozliczenie zakresu wykonanego przez Partnera, na podstawie wystawionych przez niego dla Lidera faktur.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w odniesieniu do nabywanych przez Wnioskodawcę jako Lidera Konsorcjum od Partnera Konsorcjum usług budowlanych wymienionych w Załączniku nr 14 do ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawca będzie podatnikiem podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 17 ust. 1h ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do nabywanych przez niego jako Lidera Konsorcjum usług budowlanych od Partnera Konsorcjum wymienionych w Załączniku nr 14 do ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawca będzie podatnikiem podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 17 ust. 1h ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług - w świetle art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Ponadto jak stanowi przepis art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

Warunki te winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem, aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia (wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia).

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, dokonywane przez podatników tego podatku.

Podkreślić należy, iż Konsorcjum nie może przysługiwać przymiot podatnika podatku od towarów i usług, albowiem nie posiada ono podmiotowości prawnej (jest wyłącznie umową odrębnych podmiotów). To odrębne podmioty (Uczestnicy Konsorcjum) zawierają porozumienie w celu wspólnej realizacji przedsięwzięcia, z których każdy działa w określonym zakresie jako samodzielny i niezależny podatnik.

Biorąc pod uwagę powyższe, bez wątpienia w ramach umowy konsorcjum występują między Uczestnikami Konsorcjum skonkretyzowane świadczenia w zamian za określone wynagrodzenie. Zgodnie z przedstawionym opisem zdarzenia przyszłego, Zamawiający jest beneficjentem działań podejmowanych przez Lidera Konsorcjum, za które Lider otrzymuje wynagrodzenie obejmujące całość prac. Natomiast beneficjentem prac podejmowanych przez Partnera Konsorcjum jest Lider, który na podstawie wystawionej przez Partnera faktury wypłaca mu wynagrodzenie za zrealizowany przez Partnera zakres.

W świetle powyższych ustaleń przyjąć należy, iż w opisanej sytuacji będzie występować nabycie usługi przez Lidera Konsorcjum od Partnera Konsorcjum, a następnie jej odsprzedaż przez Lidera Konsorcjum na rzecz Zamawiającego. Czynności te na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług podlegają opodatkowaniu tym podatkiem, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Jak stanowi art. 17 ust. 1h ustawy, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Dla prawidłowej identyfikacji statusu Uczestników Konsorcjum w związku z zachodzącymi między nimi świadczeniami wzajemnymi, a w konsekwencji dla właściwego ustalenia mechanizmu rozliczania podatku od towarów i usług niezbędne jest uwzględnienie przedstawionych okoliczności zdarzenia przyszłego. Analizując kwestie dotyczące problematyki reprezentacji Konsorcjum - odpowiedzialności za wykonanie prac oraz sposobu dokonywania rozliczeń między Zamawiającym a Uczestnikami Konsorcjum nie sposób uznać, iż wszyscy Uczestnicy Konsorcjum mogą być traktowani jako główni wykonawcy względem Zamawiającego. Dlatego przyjąć należy, iż wyłącznie Lider Konsorcjum będzie występował w charakterze głównego wykonawcy względem Zamawiającego, zaś Partnerzy Konsorcjum będą traktowani jako podwykonawcy Lidera Konsorcjum w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, Wnioskodawca jako Lider Konsorcjum, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 17 ust. 1h ustawy, będzie podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu nabywania usług budowlanych wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy i na nim będzie ciążył obowiązek rozliczenia podatku od towarów i usług od wykonanych przez Partnerów Konsorcjum prac.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 5a ustawy - towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług - w świetle art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl art. 8 ust. 2a ustawy - w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych - art. 15 ust. 2 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest między innymi wykonywanie robót związanych z budową obiektów inżynierii wodnej, robót związanych ze wznoszeniem budynków oraz robót budowlanych specjalistycznych i jest on czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W celu realizacji projektów inwestycyjnych na rzecz podmiotu trzeciego (Zamawiającego) Wnioskodawca będzie zawierał umowy konsorcjum z innymi przedsiębiorcami każdorazowo będącymi czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług, u których sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy. Każdorazowo w umowie konsorcjum Wnioskodawca będzie występował w charakterze Lidera Konsorcjum, zaś pozostałe strony umowy konsorcjum będą miały status Partnera Konsorcjum. Umowa konsorcjum będzie przewidywać zakres robót poszczególnych Uczestników Konsorcjum. W ramach umowy konsorcjum Partnerzy Konsorcjum będą świadczyć usługi budowlane wymienione w Załączniku nr 14 do ustawy o podatku od towarów i usług. Z postanowień umowy konsorcjum będzie wynikało, że do obowiązków Wnioskodawcy jako Lidera Konsorcjum należy reprezentowanie interesów Konsorcjum i jego Uczestników przed Zamawiającym i innymi instytucjami, jeżeli taka konieczność wystąpi, podpisanie i złożenie oferty w imieniu Konsorcjum, a w przypadku wyboru oferty konsorcjum podpisanie Kontraktu z Zamawiającym. W toku realizacji inwestycji Lider Konsorcjum będzie odpowiedzialny wobec Zamawiającego za prawidłowe zrealizowanie całego kontraktu. Partner Konsorcjum będzie odpowiedzialny wobec Lidera za zrealizowanie swojego zakresu. Obowiązkiem Lidera Konsorcjum będzie rozliczenie z Zamawiającym całości prac objętych kontraktem, co obejmuje wystawianie faktur na rzecz Zamawiającego obejmujących całość prac objętych kontraktem (wykonanych przez wszystkich Uczestników Konsorcjum) oraz przyjęcie całości zapłaty za usługi wykonane przez wszystkich Uczestników Konsorcjum. Lider Konsorcjum będzie egzekwował i rozliczał wpływy Konsorcjum z tytułu należności od Zamawiającego zgodnie z wynegocjowanym i podpisanym Kontraktem. Płatności na rzecz Partnera Konsorcjum będą realizowane według zasad ogólnych dla podwykonawcy, przy czym Lider Konsorcjum upoważni Zamawiającego do bezpośredniego przelania wypłaty należnej Partnerowi Konsorcjum na jego konto. Lider Konsorcjum będzie odpowiedzialny wobec Partnera Konsorcjum za rozliczenie zakresu wykonanego przez Partnera, na podstawie wystawionych przez niego dla Lidera faktur.

Należy zauważyć, że w praktyce gospodarczej bardzo często inwestycje budowlane realizowane są przez wykonawców funkcjonujących w formie konsorcjum, które jest związkiem kilku przedsiębiorstw zawartym w celu dokonania wspólnego przedsięwzięcia. Występują różne modele konsorcjów, z których każde może mieć indywidualny charakter. To z postanowień konkretnej umowy konsorcjum wynika sposób jego organizacji i rozliczeń pomiędzy jego członkami a inwestorem, jak również zakres usług świadczonych przez poszczególnych członków konsorcjum.

W prawie cywilnym ani w prawie podatkowym nie występuje definicja konsorcjum, jednakże przyjmuje się, że zawarcie umowy konsorcjum możliwe jest na podstawie art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459, z późn. zm.), w ramach tzw. swobody umów. W konsekwencji strony zawierające umowę konsorcjum mogą ją ukształtować w sposób dowolny, byleby jej treść lub cel nie sprzeciwiały się ustawie, zasadom współżycia społecznego oraz właściwości takiego stosunku. Konsorcjum nie jest podmiotem gospodarczym, nie posiada osobowości prawnej ani podmiotowości prawnej, nie musi być rejestrowane, ani mieć odrębnej nazwy czy też siedziby. Podmioty tworzące konsorcjum są, co do zasady, niezależne w swoich dotychczasowych działaniach (czyli w działaniach niezwiązanych z konsorcjum), a w działaniach związanych z konsorcjum realizują wspólne przedsięwzięcie objęte porozumieniem. Zawierając umowę konsorcyjną podmioty mogą określić, kto będzie reprezentował konsorcjum na zewnątrz (może to być także osoba trzecia). Co do zasady, konsorcja nie mają też wspólnego majątku (chociaż mogą mieć wspólne konto rozliczeniowe), a wszelkie formy płatności regulowane są przez firmę lub osobę reprezentującą konsorcjum.

Konsorcjum nie może być zatem uznane za podatnika VAT. Oznacza to, że relacji zachodzących pomiędzy stronami umowy konsorcjum (podatnikami VAT), dla potrzeb podatku od towarów i usług, nie należy oceniać na zasadach wewnętrznych rozliczeń konsorcjum, a przedsiębiorcy działający w ramach konsorcjum są odrębnymi podatnikami VAT. W konsekwencji działając w ramach konsorcjum powinni oni do wzajemnych rozliczeń stosować ogólne reguły wynikające z ustawy o podatku od towarów i usług oraz aktów wykonawczych do niej.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy - podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

W przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego (art. 17 ust. 2 ustawy).

Jednakże zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy - w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Załącznik nr 14 do ustawy - obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r. - zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług budowlanych identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 bądź 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Oznacza to, że nabywca usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, świadczonych przez podwykonawcę, staje się odpowiedzialny za rozliczenia podatku VAT od tych usług.

Natomiast transakcje, których przedmiotem jest świadczenie wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy usług, realizowane przez wykonawcę (generalnego wykonawcę) na rzecz inwestora (np. dewelopera budowlanego), podlegają opodatkowaniu według zasad ogólnych, tj. podatek VAT rozliczany jest przez wykonawcę (generalnego wykonawcę), natomiast inwestor otrzymuje fakturę na kwotę należności za wykonane usługi zawierającą podatek VAT.

W przypadku, wystąpienia dalszych "podzleceń" podwykonawca zlecający staje się głównym wykonawcą swojego zakresu prac w stosunku do swojego podwykonawcy i jest on wówczas zobowiązany do rozliczenia "podzleconych" usług budowlanych na zasadzie odwrotnego obciążenia.

Trzeba przy tym zaznaczyć, że fakt zgłoszenia, lub nie, głównemu inwestorowi powierzenia prac podwykonawcy, pozostaje bez wpływu na posiadanie statusu podwykonawcy w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia podwykonawcy, zatem dla prawidłowego rozumienia terminu "podwykonawca" wystarczające będzie posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego podwykonawca to "firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy".

Odnosząc się do kwestii zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia do usług świadczonych w ramach konsorcjum trzeba mieć na uwadze, że wprowadzane zmiany w zakresie reverse charge dla tych usług generalnie nie powodują zmiany sposobu opodatkowania tych usług (np. w zakresie stawki VAT), w określonych przypadkach będzie dochodzić jedynie do przeniesienia obowiązku rozliczenia podatku VAT z usługodawcy na usługobiorcę.

Ustalenie, czy dana usługa podlega rozliczeniu zgodnie z mechanizmem odwrotnego obciążenia, czy też zastosowanie będzie miała ogólna zasada rozliczenia podatku, ma charakter indywidualny. Oznacza to, że w każdym konkretnym przypadku należy zbadać, czy dana usługa jest usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy oraz czy usługa ta jest świadczona przez podwykonawcę.

W przedstawionej sprawie, skoro Partner Konsorcjum będzie wystawiał na rzecz Lidera Konsorcjum faktury za wykonany przez siebie zakres robót, natomiast Lider Konsorcjum będzie zobowiązany do wystawienia faktur na rzecz Zamawiającego obejmujących całość prac objętych kontraktem (wykonanych przez wszystkich Uczestników Konsorcjum), należy stwierdzić, że Partner Konsorcjum będzie w tym schemacie występował w charakterze podwykonawcy, a Lider Konsorcjum jako główny wykonawca względem Zamawiającego. W świetle obowiązujących przepisów prawa oznacza to, że obowiązek rozliczenia podatku VAT od wykonanych przez Partnera Konsorcjum - jako podwykonawcę - usług będzie w tej sytuacji ciążył na Liderze Konsorcjum, tj. na Wnioskodawcy.

W konsekwencji należy stwierdzić, że do nabywanych przez Wnioskodawcę - jako Lidera Konsorcjum - usług (wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy) od Partnera Konsorcjum - jako podwykonawcy - będzie miał zastosowanie art. 17 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 17 ust. 1h ustawy, a zatem zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego z tytułu ich wykonania będzie Wnioskodawca, jako nabywca tych usług.

Reasumując, w odniesieniu do nabywanych przez Wnioskodawcę jako Lidera Konsorcjum od Partnera Konsorcjum usług budowlanych wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy Wnioskodawca będzie podatnikiem podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 17 ust. 1h ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.