0114-KDIP1-3.4012.182.2020.3.ISK - Procedura zwrotu podatku VAT podróżnym.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 29 czerwca 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP1-3.4012.182.2020.3.ISK Procedura zwrotu podatku VAT podróżnym.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2020 r. (data wpływu drogą elektroniczną e-PUAP 19 marca 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 19 marca 2020 r. (data wpływu drogą elektroniczną e-PUAP 31 marca 2020 r.) oraz uzupełnionym pismem z dnia 16 maja 2020 r. (data wpływu drogą elektroniczną e-PUAP 16 maja 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 8 maja 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.182.2020.1.ISK (doręczone Stronie w dniu 9 maja 2020 r.) oraz ponownie uzupełnionym pismem z dnia 10 czerwca 2020 r. (data wpływu drogą elektroniczną e-PUAP 10 czerwca 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 5 czerwca 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.182.2020.2.ISK (doręczone Stronie w dniu 8 czerwca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania z procedury zwrotu podatku podróżnym (TAX FREE) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełniony pismem z dnia 19 marca 2020 r. (data wpływu drogą elektroniczną e-PUAP 31 marca 2020 r.) oraz uzupełniony pismem z dnia 16 maja 2020 r. (data wpływu drogą elektroniczną e-PUAP 16 maja 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 8 maja 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.182.2020.1.ISK (skutecznie doręczonym w dniu 9 maja 2020 r.) oraz ponownie uzupełniony pismem z dnia 10 czerwca 2020 r. (data wpływu drogą elektroniczną e-PUAP 10 czerwca 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 5 czerwca 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.182.2020.2.ISK (skutecznie doręczonym w dniu 8 czerwca 2020 r.), dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania z procedury zwrotu podatku podróżnym (TAX FREE).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest podróżną, osobą fizyczną posiadającą obywatelstwo polskie i legitymującą się paszportem polskim lecz ma stałe miejsce zamieszkania poza Unią Europejską, w Republice Mołdawii. Zgodnie z umową o pracę w (...), Wnioskodawczyni jest zobowiązana do świadczenia pracy 221 lub 222 (rok przestępny) dni w roku podatkowym na terenie Republiki Mołdawii lub Ukrainy. W związku z tym, iż wykonuje pracę poza Unią Europejską 221 lub 222 dni w roku, nie jest możliwy pobyt Wnioskodawczyni w Polsce/Unii Europejskiej 183 dni w roku podatkowym lub dłużej, co stanowi, iż Wnioskodawczyni nie ma stałego miejsca zamieszkania na terytorium Unii Europejskiej.

Niniejszy wniosek dotyczy zdarzeń przyszłych. Wnioskodawczyni zamierza nabyć towary u podatnika posiadającego status "sprzedawcy" w rozumieniu art. 127 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.) zwanej dalej "ustawą" lub "ustawą o VAT". Będą to towary typu: ubrania, obuwie, kosmetyki, akcesoria (paski, apaszki, biżuteria, etc.), telefon lub komputer wyłącznie na użytek Wnioskodawczyni, które zamierza wywieźć w stanie nienaruszonym z Unii Europejskiej do Republiki Mołdawii w bagażu osobistym z zamiarem użytkowania przez Wnioskodawczynię. Strona zamierza wywieźć zakupiony towar poza terytorium Unii Europejskiej nie później niż w ostatnim dniu trzeciego miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokona zakupu. Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 23 czerwca 2017 r. w sprawie minimalnej łącznej wartości zakupów, przy której podróżny może żądać zwrotu podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1248), minimalna kwota łącznej wartości zakupów Wnioskodawczyni wraz z podatkiem od towarów i usług, wynikająca z dokumentu wystawionego przez sprzedawcę będzie wynosiła więcej niż 200 zł.

Wnioskodawczyni zamierza nabyć towary u podatnika posiadającego status "sprzedawcy" w rozumieniu art. 127 ust. 1 ustawy o VAT.

Wnioskodawczyni będzie w posiadaniu dokumentu wystawionego przez sprzedawcę, na którym urząd celno-skarbowy potwierdził stemplem zaopatrzonym w numerator wywóz towarów, a do ww. dokumentu będzie przymocowany wystawiony przez sprzedawcę paragon z kasy rejestrującej.

W przypadku, gdy Wnioskodawczyni będzie opuszczała terytorium Unii Europejskiej z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju (Polski), powyższy dokument będzie potwierdzony przez właściwy organ celny kraju, przez który towary zostaną wywiezione z terytorium Unii Europejskiej.

Do Polski/Unii Europejskiej Wnioskodawczyni zamierza przyjeżdżać raz, czasem dwa razy w miesiącu, głównie na weekend i w tym czasie zamierza dokonywać wyżej wspomnianych zakupów.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 16 maja 2020 r. Wnioskodawczyni w odpowiedzi na pytanie o treści: "Jakim dokumentem określającym stałe miejsce zamieszkania, Wnioskodawczyni będzie się okazywać podczas dokonywania zakupów w Polsce u podmiotu posiadającego status "sprzedawcy" w rozumieniu art. 127 ust. 1 ustawy o VAT, od których to towarów ma zamiar ubiegać się o zwrot podatku w ramach procedury Tax Free?" Wnioskodawczyni wskazała, że zamierza identyfikować się paszportem polskim wraz z kartą akredytacyjną... wydaną przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej Republiki Mołdawii, która potwierdza miejsce zamieszkania Wnioskodawczyni na terenie Republiki Mołdawii od 17 grudnia 2015 r. Karta akredytacyjna jest wydawana obcokrajowcom wyłącznie na podstawie ważnego paszportu. W Republice Mołdawii nie dokonuje się wpisu o rejestracji obcokrajowca w jego paszporcie.

Wnioskodawczyni w odpowiedzi na pytanie o treści: "Czy powyższy dokument będzie dokumentem, o którym mowa w art. 126 ust. 2 ustawy o VAT tj. czy będzie to dokument potwierdzający tożsamość Wnioskodawczyni, uznany w Polsce jako ważny dokument tożsamości?" Wnioskodawczyni wskazała, że paszport RP wraz z kartą akredytacyjną... wydaną przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej Republiki Mołdawii potwierdzają tożsamość Wnioskodawczyni oraz miejsce zamieszkania poza UE. Paszport RP jest ważnym dokumentem tożsamości, zaś karta akredytacyjna wydawana jest zgodnie z Konwencją Wiedeńską o stosunkach dyplomatycznych, sporządzoną w Wiedniu dnia 18 kwietnia 1961 r. oraz Konwencją Wiedeńską o stosunkach konsularnych sporządzoną w Wiedniu dnia 24 kwietnia 1963 r., których RP jest sygnatariuszem.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 10 czerwca 2020 r. (data wpływu drogą elektroniczną e-PUAP 10 czerwca 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 5 czerwca 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.182.2020.2.ISK wskazano, że dokument w postaci karty akredytacyjnej... wydanej przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej Republiki Mołdawii zawiera imię, nazwisko, numer ewidencyjny oraz wizerunek twarzy osoby, którą ma identyfikować. Ww. karta akredytacyjna jest wystarczająca, aby Wnioskodawczyni mogła zamieszkiwać na stałe na terytorium Mołdawii, w innym przypadku musiałaby opuścić Mołdawię po 90 dniach pobytu. W związku z tym, iż Wnioskodawczyni posiada kartę akredytacyjną, nie przysługuje Jej prawo do ubiegania się o kartę stałego pobytu.

W związku z tym, iż wzór karty akredytacyjnej Republiki Mołdawii nie posiada wszystkich elementów, które co do zasady powinien zawierać dokument tożsamości uznawany w Polsce za ważny (brak jest daty urodzenia i płci), przy zakupach Wnioskodawczyni zamierza legitymować się paszportem polskim, w którym widnieje pieczęć Ministerstwa Spraw Zagranicznych Ukrainy o rejestracji Wnioskodawczyni w Ukrainie oraz kartą akredytacyjną wydaną przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych Ukrainy, która posiada wszystkie elementy, które co do zasady powinien zawierać dokument tożsamości uznawany w Polsce za ważny. Dokumenty te poświadczają stałe miejsce zamieszkania Wnioskodawczyni poza Unią Europejską.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zgodnie z art. 126 ustawy o VAT, Wnioskodawczyni ma prawo do otrzymania zwrotu podatku zapłaconego przy nabyciu towarów o łącznej wartości zakupów wraz z podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski/Unii Europejskiej powyżej 200 zł, które w stanie nienaruszonym będą wywiezione przez Wnioskodawczynię poza terytorium Polski/Unii Europejskiej w Jej bagażu osobistym, z zastrzeżeniem ust. 3 (Wnioskodawczyni nie zamierza nabywać paliw silnikowych) oraz art. 127 i 128, na podstawie dokumentu wystawionego przez podatnika posiadającego status "sprzedawcy" w rozumieniu art. 127 ust. 1 ustawy o VAT, na którym to dokumencie urząd celno-skarbowy potwierdził stemplem zaopatrzonym w numerator wywóz towarów, a do ww. dokumentu będzie przymocowany wystawiony przez sprzedawcę paragon z kasy rejestrującej?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 126 ustawy o VAT:

1. Osoby fizyczne niemające stałego miejsca zamieszkania na terytorium Unii Europejskiej, zwane dalej "podróżnymi", mają prawo do otrzymania zwrotu podatku zapłaconego przy nabyciu towarów na terytorium kraju, które w stanie nienaruszonym zostały wywiezione przez nie poza terytorium Unii Europejskiej w bagażu osobistym podróżnego, z zastrzeżeniem ust. 3 oraz art. 127 i 128.

2. Stałe miejsce zamieszkania, o którym mowa w ust. 1, ustala się na podstawie paszportu lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość.

3. Zwrot podatku nie przysługuje w przypadku nabycia paliw silnikowych.

Wnioskodawczyni jest podróżną, osobą fizyczną posiadającą obywatelstwo polskie i legitymującą się paszportem polskim, lecz ma stałe miejsce zamieszkania poza Unią Europejską, w Republice Mołdawii. Na podstawie art. 126 ustawy o VAT, Wnioskodawczyni zamierza ubiegać się o otrzymanie zwrotu podatku zapłaconego przy nabyciu towarów na terytorium kraju, które w stanie nienaruszonym wywiezie osobiście poza terytorium Unii Europejskiej w bagażu osobistym. Wnioskodawczyni nie zamierza nabywać paliw silnikowych.

Ustawa Kodeks cywilny w art. 25 stanowi: Miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Od 1 stycznia 2007 r. - zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych - za osobę zamieszkującą w Polsce uznaje się osobę, która ma tu centrum interesów osobistych bądź gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub przebywa dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. Na potrzeby ustalenia, że dana osoba nie ma zamieszkania w Polsce brane są pod uwagę przede wszystkim takie okoliczności, jak np.:

* pobyt najbliższej rodziny za granicą (np. małżonka, dzieci),

* posiadanie mieszkania do własnej dyspozycji w drugim państwie (najem, własność),

* posiadanie majątku ruchomego i nieruchomego za granicą (np. samochodu, domu)

Od 1 lipca 2006 r. Wnioskodawczyni mieszka i pracuje poza Unią Europejską na Ukrainie i w Republice Mołdawii w... z zamiarem stałego pobytu. Pracę w (...) Wnioskodawczyni wykonuje na podstawie indywidualnego kontraktu z (...). Co istotne, Wnioskodawczyni nie została oddelegowana przez państwo członkowskie UE (Polskę) do pełnienia służby w (...). Wnioskodawczyni nie ma umowy o pracę w Unii Europejskiej, nie posiada ani męża, ani dzieci, które wiązałyby Ją z Polską.

Zgodnie z umową o pracę w..., Wnioskodawczyni jest zobowiązana do świadczenia pracy 221 lub 222 (rok przestępny) dni w roku podatkowym na terenie Republiki Mołdawii lub Ukrainy. W związku z tym, iż wykonuje pracę poza Unią Europejską 221 lub 222 dni w roku, nie jest możliwy Jej pobyt w Polsce (Unii Europejskiej) 183 dni w roku podatkowym lub dłużej. Wnioskodawczyni mieszka w Republice Mołdawii z zamiarem stałego pobytu. Wynajmuje tu samodzielnie mieszkanie....

Wnioskodawczyni posiada samochód osobowy zarejestrowany w Republice Mołdawii.... Organem właściwym do zarejestrowania pojazdu jest organ miejsca zamieszkania. Podkreślono to w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 15 kwietnia 2008 r. (II SA/Bk 35/2008): "Właściwość miejscową starosty, który dokonuje rejestracji pojazdu określa miejsce zamieszkania właściciela pojazdu". "Ustalenia wymaga więc, gdzie posiada Pan miejsce zamieszkania oraz czy jest ono tożsame z miejscem stałego zameldowania. Ustawa Kodeks cywilny w art. 25 stanowi: Miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Miejscem zamieszkania więc niekoniecznie jest miejsce stałego zameldowania. Meldunek jest bowiem jedynie obowiązkiem administracyjnym. Miejsce zamieszkania zaś jest miejscowością, w której dana osoba przebywa z zamiarem stałego pobytu."

Ponadto Wnioskodawczyni posiada kartę akredytacyjną nr... wydaną przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej Republiki Mołdawii, który to dokument poświadcza miejsce zamieszkania Wnioskodawczyni. Władze mołdawskie nie dokonują wpisu do paszportu o rejestracji obcokrajowców. Taki wpis Wnioskodawczyni miała natomiast na Ukrainie, oprócz karty akredytacyjnej Ministerstwa Spraw Zagranicznych Ukrainy.

Towary Wnioskodawczyni zamierza nabyć u sprzedawcy w rozumieniu art. 127 o VAT.

Zgodnie z art. 128 ustawy o VAT, Wnioskodawczyni zamierza wywieźć zakupiony towar poza terytorium Unii Europejskiej nie później niż w ostatnim dniu trzeciego miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonała zakupu. Podstawą do dokonania zwrotu podatku będzie przedstawienie przez Wnioskodawczynię dokumentu wystawionego przez sprzedawcę, na którym urząd celno-skarbowy potwierdził stemplem zaopatrzonym w numerator wywóz towarów. Do dokumentu będzie przymocowany wystawiony przez sprzedawcę paragon z kasy rejestrującej, o której mowa w art. 111 ust. 1. ww. ustawy. W przypadku gdy Wnioskodawczyni będzie opuszczała terytorium Unii Europejskiej z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, dokument, o którym mowa w ust. 2, zostanie potwierdzony przez właściwy organ celny, przez który towary będą wywiezione z terytorium Unii Europejskiej.

Na podstawie art. 130 ust. 3 pkt 2 ustawy o VAT i § 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 23 czerwca 2017 r. w sprawie minimalnej łącznej wartości zakupów, przy której podróżny może żądać zwrotu podatku od towarów i usług, minimalna kwota łącznej wartości zakupów wraz z podatkiem od towarów i usług, wynikająca z dokumentu wystawionego przez sprzedawcę, przy której podróżny może żądać zwrotu podatku od towarów i usług zapłaconego przy nabyciu przez niego towarów, wynosi 200 zł. Zakupy Wnioskodawczyni będą powyżej minimalnej kwoty 200 zł.

W związku z powyższą argumentacją, Wnioskodawczyni uważa, iż zgodnie z art. 126 ustawy o VAT ma prawo do otrzymania zwrotu podatku zapłaconego przy nabyciu towarów o łącznej wartości Jej zakupów wraz z podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski/Unii Europejskiej powyżej 200 zł, które w stanie nienaruszonym będą wywiezione przez Wnioskodawczynię poza terytorium Polski/Unii Europejskiej w Jej bagażu osobistym, z zastrzeżeniem ust. 3 (Wnioskodawczyni nie zamierza nabywać paliw silnikowych) oraz art. 127 i 128, na podstawie dokumentu wystawionego przez podatnika posiadającego status "sprzedawcy" w rozumieniu art. 127 ust. 1 ustawy o VAT, na którym to dokumencie urząd celno-skarbowy potwierdził stemplem zaopatrzonym w numerator wywóz towarów, a do ww. dokumentu będzie przymocowany wystawiony przez sprzedawcę paragon z kasy rejestrującej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 126 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą" lub "ustawą o VAT", osoby fizyczne niemające stałego miejsca zamieszkania na terytorium Unii Europejskiej, zwane dalej "podróżnymi", mają prawo do otrzymania zwrotu podatku zapłaconego przy nabyciu towarów na terytorium kraju, które w stanie nienaruszonym zostały wywiezione przez nie poza terytorium Unii Europejskiej w bagażu osobistym podróżnego, z zastrzeżeniem ust. 3 oraz art. 127 i 128.

W myśl art. 126 ust. 2 ustawy, stałe miejsce zamieszkania, o którym mowa w ust. 1, ustala się na podstawie paszportu lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość.

Natomiast zgodnie z art. 126 ust. 2 ustawy, zwrot podatku nie przysługuje w przypadku nabycia paliw silnikowych.

Stosownie do art. 127 ust. 1 ustawy, zwrot podatku, o którym mowa w art. 126 ust. 1, przysługuje w przypadku zakupu towarów u podatników, zwanych dalej "sprzedawcami", którzy:

1.

są zarejestrowani jako podatnicy podatku oraz

2.

prowadzą ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, oraz

3.

zawarli umowy w sprawie zwrotu podatku przynajmniej z jednym z podmiotów, o których mowa w ust. 8.

Przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się w przypadku, gdy sprzedawca dokonuje zwrotu podatku podróżnemu (art. 127 ust. 2).

Zwrot podatku podróżnym jest dokonywany w złotych przez sprzedawcę lub przez podmioty, których przedmiotem działalności jest dokonywanie zwrotu, o którym mowa w art. 126 ust. 1. Zwrot podatku jest dokonywany w formie wypłaty gotówkowej lub polecenia przelewu, czeku rozrachunkowego lub karty płatniczej (art. 127 ust. 5).

W odniesieniu do art. 128 ust. 1 ustawy, zwrot podatku może być dokonany, jeżeli podróżny wywiózł zakupiony towar poza terytorium Unii Europejskiej nie później niż w ostatnim dniu trzeciego miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonał zakupu.

Podstawą do dokonania zwrotu podatku jest przedstawienie przez podróżnego dokumentu wystawionego przez sprzedawcę, na którym urząd celno-skarbowy potwierdził stemplem zaopatrzonym w numerator wywóz towarów. Do dokumentu powinien być przymocowany wystawiony przez sprzedawcę paragon z kasy rejestrującej (art. 128 ust. 2).

Stosownie do art. 128 ust. 3 ustawy, urząd celno-skarbowy potwierdza wywóz towaru na dokumencie, o którym mowa w ust. 2, po sprawdzeniu zgodności danych dotyczących podróżnego zawartych w tym dokumencie z danymi zawartymi w przedstawionym paszporcie lub innym dokumencie stwierdzającym tożsamość.

Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do potwierdzania wywozu z terytorium Unii Europejskiej towarów nabytych przez podróżnego na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju (art. 128 ust. 4).

Zgodnie z art. 128 ust. 5 ustawy, w przypadku gdy podróżny opuszcza terytorium Unii Europejskiej z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, zwrot podatku przysługuje, jeżeli dokument, o którym mowa w ust. 2, został potwierdzony przez właściwy organ celny, przez który towary zostały wywiezione z terytorium Unii Europejskiej.

Stosownie zaś do art. 129 ust. 1 ustawy, do dostawy towarów, od których dokonano zwrotu podatku podróżnemu, sprzedawca stosuje stawkę podatku 0%, pod warunkiem że:

1.

spełnił warunki, o których mowa w art. 127 ust. 4 pkt 1 i 4, oraz

2.

przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument określony w art. 128 ust. 2, zawierający potwierdzenie wywozu tych towarów poza terytorium Unii Europejskiej;

3.

posiada dokumenty, określone odrębnymi przepisami, potwierdzające dokonanie zwrotu kwoty tego podatku - w przypadku gdy zwrot podatku został dokonany w formie polecenia przelewu, czeku rozrachunkowego lub karty płatniczej.

Otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w terminie późniejszym niż określony w ust. 1 pkt 2, nie później jednak niż przed upływem 10 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dokonano dostawy, upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego od tej dostawy w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument (art. 129 ust. 2).

Z powyższych przepisów wynika, że osoby fizyczne, które nie mają stałego miejsca zamieszkania na terytorium Unii Europejskiej dokonujące zakupu towarów w Polsce mogą otrzymać zwrot kwoty stanowiącej podatek VAT, który został naliczony przez sprzedawców tych towarów. Stałe miejsce zamieszkania dla tych celów określa się na podstawie paszportu lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość. Prawo do otrzymania zwrotu wynika z art. 126 ust. 1 ustawy i występuje wówczas gdy towary, w stanie nienaruszonym, zostaną wywiezione przez podróżnego poza terytorium Unii Europejskiej w jego bagażu osobistym.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jest podróżną, osobą fizyczną posiadającą obywatelstwo polskie i legitymującą się paszportem polskim, lecz ma stałe miejsce zamieszkania poza Unią Europejską, w Republice Mołdawii.

Wnioskodawczyni zamierza nabyć towary u podatnika posiadającego status "sprzedawcy" w rozumieniu art. 127 ust. 1 ustawy. Będą to towary typu: ubrania, obuwie, kosmetyki, akcesoria (paski, apaszki, biżuteria, etc.), telefon lub komputer wyłącznie na użytek Wnioskodawczyni, które zamierza wywieźć w stanie nienaruszonym z Unii Europejskiej do Republiki Mołdawii w bagażu osobistym z zamiarem użytkowania przez Wnioskodawczynię. Strona zamierza wywieźć zakupiony towar poza terytorium Unii Europejskiej nie później niż w ostatnim dniu trzeciego miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokona zakupu. Minimalna kwota łącznej wartości zakupów Wnioskodawczyni wraz z podatkiem od towarów i usług, wynikająca z dokumentu wystawionego przez sprzedawcę będzie wynosiła więcej niż 200 zł.

Wnioskodawczyni podczas dokonywania zakupów w Polsce u podmiotu posiadającego status "sprzedawcy" w rozumieniu art. 127 ust. 1 ustawy, zamierza identyfikować się paszportem polskim wraz z kartą akredytacyjną... wydaną przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej Republiki Mołdawii, która potwierdza miejsce zamieszkania Wnioskodawczyni na terenie Republiki Mołdawii od 17 grudnia 2015 r.

Paszport RP wraz z kartą akredytacyjną... wydaną przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej Republiki Mołdawii potwierdzają tożsamość Wnioskodawczyni oraz miejsce zamieszkania poza UE. Paszport RP jest ważnym dokumentem tożsamości, zaś karta akredytacyjna zawiera imię, nazwisko, numer ewidencyjny oraz wizerunek twarzy osoby, którą ma identyfikować. Ww. karta akredytacyjna jest wystarczająca, aby Wnioskodawczyni mogła zamieszkiwać na stałe na terytorium Mołdawii. W związku z tym, iż Wnioskodawczyni posiada kartę akredytacyjną, nie przysługuje Jej prawo do ubiegania się o kartę stałego pobytu. W związku z tym, iż wzór karty akredytacyjnej Republiki Mołdawii nie posiada wszystkich elementów, które co do zasady powinien zawierać dokument tożsamości uznawany w Polsce za ważny (brak jest daty urodzenia i płci), przy zakupach Wnioskodawczyni zamierza legitymować się paszportem polskim, w którym widnieje pieczęć Ministerstwa Spraw Zagranicznych Ukrainy o rejestracji Wnioskodawczyni w Ukrainie oraz kartą akredytacyjną wydaną przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych Ukrainy, która posiada wszystkie elementy, które co do zasady powinien zawierać dokument tożsamości uznawany w Polsce za ważny. Dokumenty te poświadczają stałe miejsce zamieszkania Wnioskodawczyni poza Unią Europejską.

Wnioskodawczyni będzie w posiadaniu dokumentu wystawionego przez sprzedawcę, na którym urząd celno-skarbowy potwierdził stemplem zaopatrzonym w numerator wywóz towarów, a do ww. dokumentu będzie przymocowany wystawiony przez sprzedawcę paragon z kasy rejestrującej.

W przypadku, gdy Wnioskodawczyni będzie opuszczała terytorium Unii Europejskiej z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju (Polski), powyższy dokument będzie potwierdzony przez właściwy organ celny kraju, przez który towary zostaną wywiezione z terytorium Unii Europejskiej.

Do Polski/Unii Europejskiej Wnioskodawczyni zamierza przyjeżdżać raz, czasem dwa razy w miesiącu, głównie na weekend i w tym czasie zamierza dokonywać wyżej wspomnianych zakupów.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą prawa do otrzymania zwrotu podatku zapłaconego przy nabyciu towarów o łącznej wartości dokonanych przez Wnioskodawczynię zakupów wraz z podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski/Unii Europejskiej powyżej 200 zł, które w stanie nienaruszonym będą wywiezione przez Wnioskodawczynię poza terytorium Polski/Unii Europejskiej w Jej bagażu osobistym, z zastrzeżeniem ust. 3 (Wnioskodawczyni nie zamierza nabywać paliw silnikowych) oraz art. 127 i 128, na podstawie dokumentu wystawionego przez podatnika posiadającego status "sprzedawcy" w rozumieniu art. 127 ust. 1 ustawy, na którym to dokumencie urząd celno-skarbowy potwierdził stemplem zaopatrzonym w numerator wywóz towarów, a do ww. dokumentu będzie przymocowany wystawiony przez sprzedawcę paragon z kasy rejestrującej.

Należy wskazać, że procedura Tax Free dotyczy osób fizycznych nieposiadających stałego miejsca zamieszkania na terytorium Unii Europejskiej. Stałe miejsce zamieszkania ustala się na podstawie paszportu lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość.

Jak wynika z art. 147 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347, s. 1 z późn. zm.), dokumentem potwierdzającym stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu podróżnego jest paszport, dowód osobisty lub każdy inny dokument potwierdzający tożsamość uznany za ważny przez państwo członkowskie, na którego terytorium odbywa się dostawa.

Polskie przepisy nie zawierają definicji "dokumentu tożsamości" osoby fizycznej. Wskazać należy, iż co do zasady dokument tożsamości to dokument, który identyfikuje daną osobę, wskazując imię, nazwisko, datę i miejsce urodzenia, płeć, numer ewidencyjny oraz wizerunek twarzy tej osoby.

Zatem mając powyższe na uwadze nie wszystkie dokumenty okazywane przez podróżnego mogą stanowić podstawę do potwierdzenia jego stałego miejsca zamieszkania jako realizacji warunku umożliwiającego zastosowanie procedury zwrotu podatku VAT podróżnym wynikającego z powyższych przepisów.

Wskazać w tym miejscu należy, że weryfikacji zgodności danych dotyczących podróżnego zawartych w dokumencie TAX FREE z danymi zawartymi w przedstawionym przez podróżnego paszporcie lub innym dokumencie stwierdzającym tożsamość, na podstawie art. 128 ust. 3 ustawy o VAT, dokonuje urząd celno-skarbowy. Dopiero po sprawdzeniu zgodności tych danych urząd celno-skarbowy może potwierdzić wywóz towarów wskazanych na dokumencie TAX FREE.

W świetle cytowanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni nie spełnia warunku określonego art. 126 ust. 2 ustawy o VAT dla otrzymania zwrotu podatku zapłaconego przy nabyciu towarów przez podróżnego. Wnioskodawczyni z jednej strony twierdzi, że ma miejsce zamieszkania na terenie Republiki Mołdawii, a jednocześnie z uzupełnienia wniosku wynika, że karta akredytacyjna Republiki Mołdawii nie posiada wszystkich elementów, które powinien zawierać dokument tożsamości uznawany w Polsce za ważny dlatego nie może potwierdzać stałego miejsca zamieszkania w Mołdawii. Na stałe miejsce zamieszkania w Mołdawii nie wskazuje również Paszport. Jednocześnie Karta akredytacyjna wydana przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych Ukrainy, którą Wnioskodawczyni zamierza się posłużyć w celu uzyskania zwrotu podatku przez podróżnego, nie potwierdza miejsca zamieszkania Wnioskodawczyni w Mołdawii.

Tym samym nie można uznać, że Wnioskodawczyni przedstawiła dokument stwierdzający tożsamość, który potwierdziłby jej stałe miejsce zamieszkania w Mołdawii. Zatem Wnioskodawczyni nie przysługuje zwrot podatku w trybie art. 126 ust. 1 ustawy o VAT.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawczyni ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego..., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl