0114-KDIP1-3.4012.176.2022.1.JG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 14 lipca 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP1-3.4012.176.2022.1.JG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe w zakresie wystawienia faktury do paragonu bez NIP na rzecz Podmiotów z UE prowadzących działalność gospodarczą, jak i na rzecz Podmiotów spoza UE oraz nieprawidłowe w zakresie wystawienia faktury do paragonu bez NIP na rzecz Podmiotów z UE będących podatnikami podatku od wartości dodanej, a także w zakresie sposobu udokumentowania dokonanej transakcji poprzez wystawienie noty księgowej.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 kwietnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 12 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości wystawienia faktury VAT do paragonu nie zawierającego żadnego numeru służącego do identyfikacji podatkowej klienta - Podmiotu spoza UE, Podmiotu z UE będącego podatnikiem podatku od wartości dodanej, Podmiotu z UE niebędącego podatnikiem podatku od wartości dodanej oraz sposobu udokumentowania dokonanej transakcji poprzez wystawienie noty księgowej. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

"Spółka" lub "Wnioskodawca" jest właścicielem sieci sklepów z artykułami do majsterkowania, budowy, urządzania domu, pielęgnowania ogrodu itp. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej towarów. Spółka posiada kilkadziesiąt sklepów zlokalizowanych na terenie całego kraju. Z uwagi na znaczny zakres prowadzonej przez Spółkę działalności, codziennie w sklepach Spółki wystawiana jest duża ilość dokumentów sprzedaży, tj. paragonów fiskalnych oraz faktur.

Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym. Co do zasady sprzedaż ewidencjonowana jest przy użyciu kas rejestrujących.

W ostatnim czasie Spółka wdrożyła nowy system komputerowy, dedykowany specjalnie do wystawiania i korygowania dokumentów sprzedaży, w tym faktur VAT (dalej "System"). System dostarczany jest przez podmiot zewnętrzny, niepowiązany ze Spółką. Przy użyciu Systemu wystawiane m.in. paragony i faktury VAT.

Faktury wydawane klientom, jeśli dany klient zgłasza pracownikom sklepu chęć otrzymania faktury VAT w momencie dokonywania zakupu (przy kasie dokumentującej sprzedaż). Pracownik sklepu, po otrzymaniu takiej informacji, dokumentuje dokonanie sprzedaży paragonem, który zawiera NIP podany przez klienta.

Jeśli klient chce otrzymać odrębny dokument w postaci faktury korzysta ze specjalnego urządzenia przeznaczonego do wystawiania faktur VAT (tzw. fakturomat) lub korzysta z punktu obsługi klienta. Aby otrzymać fakturę VAT klient zawsze zwraca paragon otrzymany na linii kas (paragon, na którym ujęty był NIP klienta).

Ponieważ działalność Wnioskodawcy jest prowadzona na szeroką skalę zdarza się, że towary lub usługi nabywane przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą, nieposiadające miejsca zamieszania ani siedziby w Polsce (dalej "Podmioty Zagraniczne"). Wśród Podmiotów Zagranicznych należy wyróżnić:

* podmioty mające miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym z państw członkowskich Unii Europejskiej (dalej "Podmioty z UE"),

* podmioty mające miejsce zamieszkania lub siedzibę w innych krajach (dalej "Podmioty spoza UE").

Podmioty z UE oraz Podmioty spoza UE dokonują transakcji w Polsce. Towary sprzedawane przez Spółkę są wydawane w sklepach Spółki (w Polsce). Spółka nie sprawdza dalszych losów wydanego towaru (w szczególności nie posiada wiedzy, czy towar jest wywożony poza Polskę). W związku z tym przy dokonywanej sprzedaży Spółka stosuje stawki VAT obowiązujące w Polsce. Analogicznie Spółka postępuje w wypadku wykonywania usług na rzecz Podmiotów Zagranicznych. Są to usługi opodatkowane polską stawką VAT.

Obsługa Podmiotów z UE

Podmioty z UE, o których mowa w niniejszym wniosku nie posiadają polskiego NIP i nie są podatnikami VAT w Polsce.

* Może się zdarzyć, że Podmioty z UE są podatnikami podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 2 pkt 11 Ustawy VAT. Wówczas takie podmioty posiadają różne numery zagranicznej identyfikacji podatkowej (zależą one od miejsca rejestracji takiego podmiotu na potrzeby VAT). Numery identyfikacji podatkowej krajów członkowskich Unii Europejskiej są zróżnicowane. Numery te w zależności od kraju, zawierają cyfry, litery oraz, inne znaki (w tym kropki i myślniki). Co istotne, znaki takie nie występują w polskim NIP. W szczególności zaś w przypadku numerów identyfikacyjnych używanych w transakcjach wewnątrzwspólnotowych w VAT, numery identyfikacyjne Podmiotów z UE posiadają przedrostek składający się z dwóch liter stanowiących oznaczenie państwa siedziby tego podmiotu.

* Może się też zdarzyć, że Podmioty z UE nie są podatnikami podatku od wartości dodanej.

Obsługa Podmiotów spoza UE

Wnioskodawca dokonuje również sprzedaży na rzecz Podmiotów spoza UE. Podobnie jak w przypadku Podmiotów z UE. Podmioty spoza UE nie posiadają polskiego NIP (nie są podatnikami VAT w Polsce). Co istotne Podmioty spoza UE mogą w ogóle nie być podatnikami podatku od wartości dodanej lub równoważnych podatków. Podmioty spoza UE w szczególności nie są podatnikami podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 2 pkt 11 Ustawy VAT ani też podatnikami VAT.

Również Podmioty spoza UE posiadają zróżnicowane numery identyfikujące je na potrzeby podatkowe w krajach ich siedziby. Numery te zawierają różnego rodzaju znaki, w tym znaki nieznane w polskim alfabecie (zdarza się, że klientami Spółki są Podmioty spoza UE z krajów odległych kulturowo i prawnie).

Faktury dla Podmiotów Zagranicznych

Jak wynika z praktyki Wnioskodawcy, wiele Podmiotów Zagranicznych chce otrzymać faktury VAT. Jednakże, z powodów niezależnych od Spółki, zdarza się, że Wnioskodawca nie ma możliwości wystawienia faktury VAT w sposób zgodny z procedurą wystawiania faktur VAT, tj. nie ma możliwości wskazania na paragonie dokumentującym zakup towarów lub usług NIP Podmiotu Zagranicznego.

Do przyczyn tych należą in.in.:

1)

przeszkody komunikacyjne - wynikać one mogą w szczególności z tego, że przedstawiciele Podmiotów Zagranicznych często nie znają języka polskiego. W tej sytuacji, pracownicy Wnioskodawcy nie mogą w odpowiedni sposób porozumieć się z przedstawicielami Podmiotów Zagranicznych na linii kas,

2)

brak znajomości regulacji polskiego prawa podatkowego przez Podmioty Zagraniczne z uwagi na brak znajomości polskich regulacji Podmiot Zagraniczny nie podaje pracownikowi numeru identyfikacji podatkowej przed zarejestrowaniem sprzedaży przy wykorzystaniu kasy rejestrującej,

3)

ograniczenia funkcjonalności Systemu i obecnie funkcjonujący System nie przewiduje możliwości wpisania na paragonie, w miejscu przeznaczonym na wpisanie NIP nabywcy (gdyby był podmiotem polskim), znaków innych, niż znaki przewidziane na potrzeby polskiego NIP (np. liter, znaków specjalnych, itp.). System nie pozwala również zastąpić NIP innym numerem identyfikacji podatkowej. Konsekwentnie, pracownicy Spółki nie mogą w miejscu przeznaczonym na NIP wpisać innego numeru identyfikującego Podmiot Zagraniczny na cele podatkowe (nawet jeżeli ten składa się jedynie z cyfr), ponieważ doszłoby wówczas do wpisania na paragonie błędnych danych.

W związku z powyższym dochodzi do sytuacji, w której Podmioty Zagraniczne, dokonując zakupu towarów i usług, otrzymują paragon bez wpisanego NIP. Ponieważ sam paragon (jako wydruk z kasy) nie wydaje się niektórym Podmiotom Zagranicznym właściwym dokumentem potwierdzającym zakup (z uwagi na formę, wielkość, rodzaj papieru, itp.) żądają one od Wnioskodawcy wystawienia faktury VAT. Żądanie otrzymania faktury jest zgłaszane mimo braku NIP na paragonie. Niektóre Podmioty Zagraniczne chcą otrzymać dokument potwierdzający dokonanie transakcji, który pozwala na pełne zidentyfikowanie podmiotu dokonującego zakupu. Taką możliwość daje jedynie dokument imienny (z oznaczeniem danych Podmiotu Zagranicznego), którego przykładem jest faktura VAT.

Dokument w postaci faktury jest często wymagany przez Podmiot Zagraniczny (jego centralę) jako właściwy dowód potwierdzający zakup (np. w sytuacji, gdy dana osoba z zagranicy chce rozliczyć wydatki poniesione w czasie podróży służbowej, itp.).

Spółka zainteresowana jest ustaleniem, czy może wystawiać faktury VAT na rzecz Podmiotów Zagranicznych. Wnioskodawca pragnie przy tym raz jeszcze podkreślić, że sprzedaż dokonywana na rzecz Podmiotów Zagranicznych, której dotyczy wniosek, to sprzedaż dokonywana w sklepach Spółki (w Polsce), która podlega opodatkowaniu przy zastosowaniu krajowych stawek podatku VAT. Wniosek nie dotyczy sprzedaży dokonywanej w ramach czynności wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów ani eksportu.

Pytania

Podmiot spoza UE

1. Czy w przypadku dokonania sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, potwierdzonej paragonem fiskalnym, na rzecz Podmiotu spoza UE, Wnioskodawca może wystawiać fakturę VAT dla takiego podmiotu, nawet jeżeli paragon dokumentujący sprzedaż nie zawiera żadnego numeru służącego do identyfikacji podatkowej takiego klienta?

2. Jeśli odpowiedź na pytanie nr 1 jest prawidłowa Spółka prosi o wyjaśnienie, czy może wystawić fakturę VA T na rzecz Podmiotu spoza UE bez podawania numeru, za pomocą którego taki nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku w jakimkolwiek kraju?

3. Jeśli organ uzna, że stanowisko zawarte w odpowiedzi na pytanie 1 Spółki jest nieprawidłowe (brak możliwości wystawienia faktury) Spółka prosi o wyjaśnienie, jak udokumentować dostawę towarów lub usług w sytuacji, w której Podmiot spoza UE nie ma numeru służącego do identyfikacji podatkowej, który byłby odpowiednikiem polskiego NIP (czyli nie ma ani polskiego NIP ani nie ma numeru, pod którym byłby zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej), ale chce otrzymać dokument imienny (z danymi nabywcy towaru lub usługi) potwierdzający dokonaną transakcję?

Podmiot z UE niebędący podatnikiem podatku od wartości dodanej

4. Czy w przypadku dokonania sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, potwierdzonej paragonem fiskalnym, na rzecz Podmiotu z UE niebędącego podatnikiem podatku od wartości dodanej, Wnioskodawca może wystawiać fakturę VAT dla takiego podmiotu, nawet jeżeli paragon dokumentujący sprzedaż nie zawiera żadnego numeru służącego do identyfikacji podatkowej takiego klienta?

5. Jeśli odpowiedź na pytanie nr 4 jest prawidłowa Spółka prosi o wyjaśnienie, czy może wystawić fakturę VAT na rzecz Podmiotu spoza UE niebędącego podatnikiem podatku od wartości dodanej bez podawania numeru, za pomocą którego taki nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku w jakimkolwiek kraju?

6. Jeśli organ uzna, że stanowisko zawarte w odpowiedzi na pytanie 4 Spółki jest nieprawidłowe (brak możliwości wystawienia faktury) Spółka prosi o wyjaśnienie, jak udokumentować dostawę towarów lub usług w sytuacji, w której Podmiot z UE niebędący podatnikiem podatku od wartości dodanej nie ma numeru służącego do identyfikacji podatkowej, który byłby odpowiednikiem polskiego NIP (czyli nie ma ani polskiego NIP ani nie ma numeru, pod którym byłby zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej), ale chce otrzymać dokument imienny (z danymi nabywcy towaru łub usługi) potwierdzający dokonaną transakcję?

Podmiot z UE będący podatnikiem podatku od wartości dodanej

7. Czy w przypadku dokonania sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, potwierdzonej paragonem fiskalnym, na rzecz Podmiotu z UE będącego podatnikiem podatku od wartości dodanej, Wnioskodawca może wystawiać fakturę VAT dla takiego podmiotu, nawet jeżeli paragon dokumentujący sprzedaż nie zawiera żadnego numeru służącego do identyfikacji podatkowej takiego klienta?

8. Jeśli odpowiedź na pytanie nr 7 jest prawidłowa Spółka prosi o wyjaśnienie, czy może wystawić fakturę VAT na rzecz Podmiotu z UE będącego podatnikiem podatku od wartości dodanej bez podawania numeru, za pomocą którego taki nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku w jakimkolwiek kraju?

9. Jeśli organ uzna, że stanowisko zawarte w odpowiedzi na pytanie 7 Spółki jest nieprawidłowe (brak możliwości wystawienia faktury) Spółka prosi o wyjaśnienie, jak udokumentować dostawę towarów lub usług w sytuacji, w której Podmiot z UE będący podatnikiem podatku od wartości dodanej nie ma numeru służącego do identyfikacji podatkowej, który byłby odpowiednikiem polskiego NIP (czyli nie ma ani polskiego NIP ani nie ma numeru, pod którym byłby zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej), ale chce otrzymać dokument imienny (z danymi nabywcy towaru lub usługi) potwierdzający dokonaną transakcję?

Państwa stanowisko w sprawie.

Stanowisko w zakresie pytania nr 1:

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku dokonania sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, potwierdzonej paragonem fiskalnym, na rzecz Podmiotu spoza UE, Wnioskodawca może wystawiać fakturę VAT nawet jeżeli paragon dokumentujący taką sprzedaż nie zawiera żadnego numeru służącego do identyfikacji podatkowej takiego klienta.

Stanowisko w zakresie pytania nr 2:

Spółka może wystawić fakturę VAT na rzecz Podmiotu spoza UE bez wskazywania numeru, za pomocą którego taki nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej. Innymi słowy faktura VAT wystawiana na rzecz. Podmiotu spoza UE nie musi zawierać numeru służącego do identyfikacji podatkowej nabywcy.

Spółka może zamieścić na fakturze VAT numer służący do identyfikacji Podmiotu spoza UE, stosowany w kraju jego rezydencji, jeśli taki klient poda tego rodzaju numer. Będzie to dodatkowy element faktury VAT. który nie wpłynie na jej ważność. Podanie takiego numeru na fakturze VAT może zostać dokonane nawet, jeśli taki numer nie został zamieszczony na paragonie.

Stanowisko w zakresie pytania nr 3:

Jeśli organ uznałby, że stanowisko zawarte w odpowiedzi na pytanie 1 jest nieprawidłowe (brak możliwości wystawienia faktury) Spółka uważa, że może wystawić notę księgową. Na nocie księgowej Spółka może zawrzeć wszystkie informacje, które podawane na wystawianych fakturach nie podając numeru służącego do identyfikacji podatkowej nabywcy. Wystawianej nocie księgowej Spółka może nadać dowolną nazwę np. Potwierdzenie sprzedaży / Confirmation o f sale (lub inną).

Stanowisko w zakresie pytania nr 4:

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku dokonania sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, potwierdzonej paragonem fiskalnym, na rzecz Podmiotu z UE niebędącego podatnikiem podatku od wartości dodanej. Wnioskodawca może wystawiać fakturę VAT. nawet jeżeli paragon dokumentujący taką sprzedaż nie zawiera żadnego numeru służącego do identyfikacji podatkowej takiego klienta.

Stanowisko w zakresie pytania nr 5:

Spółka może wystawić fakturę VAT na rzecz Podmiotu z UE niebędącego podatnikiem podatku od wartości dodanej bez wskazywania numeru, za pomocą którego taki nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej. Innymi słowy faktura VAT wystawiana na rzecz Podmiotu z UE niebędącego podatnikiem podatku od wartości dodanej nie musi zawierać numeru służącego do identyfikacji podatkowej nabywcy.

Stanowisko w zakresie pytania nr 6:

Jeśli organ uznałby, że stanowisko zawarte w odpowiedzi na pytanie 4 jest nieprawidłowe (brak możliwości wystawienia faktury) Spółka uważa, że powinna wystawić notę księgową. Na nocie księgowej Spółka może zawrzeć wszystkie informacje, które podawane na wystawianych fakturach nie podając numeru służącego do identyfikacji podatkowej nabywcy. Wystawianej nocie księgowej Spółka może nadać dowolną nazwę np. Potwierdzenie sprzedaży / Confirmation of sale (lub inną).

Stanowisko w zakresie pytania nr 7:

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku dokonania sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, potwierdzonej paragonem fiskalnym, na rzecz. Podmiotu z UE będącego podatnikiem podatku od wartości dodanej. Wnioskodawca może wystawiać fakturę VAT, jeżeli paragon dokumentujący taką sprzedaż nie zawiera żadnego numeru służącego do identyfikacji podatkowej takiego klienta pod warunkiem, że nie jest możliwe (z obiektywnych względów) wpisanie takiego numeru do treści paragonu.

Stanowisko w zakresie pytania nr 8:

Spółka wystawiając fakturę VAT na rzecz Podmiotu z UE będącego podatnikiem podatku od wartości dodanej ma obowiązek wskazać numer, za pomocą którego taki nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej. Innymi słowy faktura VAT wystawiana na rzecz Podmiotu z UE będącego podatnikiem podatku od wartości dodanej musi zawierać numeru służący do identyfikacji podatkowej nabywcy.

Stanowisko w zakresie pytania nr 9:

Jeśli organ uznałby, że stanowisko zawarte w odpowiedzi na pytanie 7 jest nieprawidłowe (brak możliwości wystawienia faktury) Spółka uważa, że powinna wystawić notę księgową. Na nocie księgowej Spółka może zawrzeć wszystkie informacje, które podawane na wystawianych fakturach. Spółka może nic podawać numeru służącego do identyfikacji podatkowej nabywcy. Wystawianej nocie księgowej Spółka może nadać dowolną nazwę np. Potwierdzenie sprzedaży / Confirmation o f sale (lub inną).

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1-2:

Zgodnie z art. 2 pkt 11 Ustawy VAT, ilekroć w Ustawie VAT jest mowa o podatku od wartości dodanej - rozumie się przez to podatek od wartości dodanej nakładany na terytorium państwa członkowskiego, z wyjątkiem podatku od towarów i usług (dalej "VAT") nakładanego Ustawą VAT.

Stosownie do art. 2 pkt 4 i 5 Ustawy VAT na potrzeby tej regulacji, za terytorium państwa członkowskiego uznaje się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a. Za terytorium państwa trzeciego uznaje się natomiast terytorium państwa nicwchodzącc w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

W rozumieniu art. 2 pkt 2 Ustawy VAT państwem członkowskim jest państwo członkowskie Unii Europejskiej, a także Irlandia Północna w zakresie określonym w Protokole w sprawie Irlandii / Irlandii Północnej do Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej. Terytorium Unii Europejskiej definiuje art. 2 pkt 3 Ustawy VAT.

Zgodnie z art. 106b ust. 5 Ustawy VAT w przypadku sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, potwierdzonej paragonem fiskalnym, fakturę na rzecz podatnika VAT lub podatku od wartości dodanej wystawia się wyłącznie, jeżeli paragon potwierdzający dokonanie tej sprzedaży zawiera numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej.

Jak wskazano w stanic faktycznym, Podmioty spoza UE mają siedzibę lub miejsce zamieszkania poza terytorium Unii Europejskiej i nie podatnikami VAT ani podatnikami podatku od wartości dodanej w rozumieniu Ustawy VAT.

Wnioskując a contrario z przepisu art. 106b ust. 5 Ustawy VAT należy uznać, że skoro sprzedaż zaewidencjonowana przy zarejestrowaniu kasy rejestrującej, potwierdzona paragonem fiskalnym, nie została dokonana na rzecz podatnika VAT ani podatnika podatku od wartości dodanej innego państwa członkowskiego UE, to fakturę na rzecz takiego podmiotu można wystawić, nawet jeżeli paragon potwierdzający dokonanie tej sprzedaży nie zawiera żadnego numeru służącego do identyfikacji Podmiotu spoza UE dla celów podatkowych.

Jak stanowi art. 106e ust. 1 pkt 5 Ustawy VAT, jednym z elementów faktury jest numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby VAT lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit.b.

Jak wskazano wcześniej. Podmiotom spoza UE w ogóle nie jest przypisywany numer, za pomocą którego identyfikowane na potrzeby VAT lub podatku od wartości dodanej. Podmioty te nie bowiem podatnikami VAT ani podatku od wartości dodanej. Konsekwentnie, faktura wystawiona na rzecz Podmiotów spoza UE nie musi zawierać żadnego numeru służącego do identyfikacji podatkowej takiego Podmiotu. Nic jest to istotne z punktu widzenia polskich organów podatkowych.

Brak obowiązku wskazywania NIP na fakturze wystawionej na rzecz podmiotów z krajów trzecich potwierdził też Minister Finansów w oficjalnej informacji "Zasady wystawiania faktur" opublikowanej w dniu 23 października 2019 r. W opracowaniu na temat zasad wystawiania faktur czytamy:

"Numer NIP nabywcy w fakturze - nie ma obowiązku podawania na fakturze numeru NIP w przypadku osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej czy też nieposługujących się takim numerem, jak również podmiotów z państw trzecich".

W związku z powyższym Spółka uważa, że:

* nie ma obowiązku podawania numeru identyfikacji podatkowej Podmiotu spoza UE,

* mimo braku tego rodzaju numeru na paragonie ma prawo wystawić fakturę VAT dokumentującą sprzedaż na rzecz takiego Podmiotu spoza UE,

* na wystawionej fakturze VAT Spółka nie musi podawać numeru identyfikacji podatkowej Podmiotu spoza UE (nie ma takiego obowiązku), ale może taki numer wskazać.

Jeżeli jednak Wnioskodawca, zdecyduje się na zamieszczenie na fakturze VAT numeru służącego do identyfikacji Podmiotu spoza UE na cele podatkowe w kraju jego rezydencji, będzie to dodatkowy element faktury, który nie wpłynie na jej ważność.

Spółka zwraca uwagę na to, że otrzymanie faktury przez Podmiot spoza UE w żadnym wypadku nie stwarza niebezpieczeństwa zaniżania lub wyłudzania podatku VAT w Polsce. Spółka deklaruje i płaci podatek VAT od każdej sprzedaży zaewidencjonowanej przy użyciu kasy. Podatek VAT ewidencjonowany jest każdorazowo w momencie dokonywania zakupu towarów i usług. Podmiot spoza UE nie ma możliwości odliczenia VAT naliczonego przy zakupie towarów lub usług od Spółki, bo nie jest podatnikiem VAT w Polsce ani w innym kraju UE.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3:

Jeśli organ uznałby, że stanowisko zawarte w odpowiedzi na pytanie 1 jest nieprawidłowe (brak możliwości wystawienia faktury) Spółka uważa, że może wystawić notę księgową.

W wydawanych interpretacjach Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że jeśli brak jest podstaw do dokumentowania transakcji fakturą VAT można wystawić inny dokument księgowy, w tym notę księgową. Podkreśla się przy tym. że: "nota księgowa nie jest dokumentem przewidzianym przez przepisy ustawy o podatku od towarów i usług i jako taka nie jest objęta ich regulacją, tym samym nie określa danych, które powinna zawierać nota. Brak jest jednakże przeciwskazań na gruncie przedmiotowych przepisów dla takiego sposobu udokumentowania" - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 10 września 2021 r., znak 0114-KDIP4-1.4012.444.2021.1.SK.

W związku z powyższym Spółka uważa, że w razie braku możliwości wystawienia faktury VAT - może wystawić notę księgową. Na nocie księgowej Spółka może zawrzeć wszystkie informacje, które podawane na wystawianych fakturach. Nie ma natomiast obowiązku wskazywania numeru służącego do identyfikacji podatkowej nabywcy. Wystawianej nocie księgowej Spółka może nadać nazwę np. Potwierdzenie sprzedaży / Confirmation of sale (lub inną).

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4-5

Spółka podtrzymuje swoją argumentację powołaną w uzasadnieniu do pytania 1-2. Jak była o tym mowa, wnioskując a contrario z przepisu art. 106b ust. 5 Ustawy VAT należy uznać, że skoro sprzedaż zaewidencjonowana przy zarejestrowaniu kasy rejestrującej, potwierdzona paragonem fiskalnym, nie została dokonana na rzecz podatnika VAT ani podatnika podatku od wartości dodanej innego państwa członkowskiego UE, to fakturę na rzecz Podmiotu z UE niebędącego podatnikiem podatku od wartości dodanej można wystawić, nawet jeżeli paragon potwierdzający dokonanie tej sprzedaży nie zawiera żadnego numeru służącego do identyfikacji podatkowej takiego klienta.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 6

Jeśli organ uznałby, że stanowisko zawarte w odpowiedzi na pytanie 4 jest nieprawidłowe (brak możliwości wystawienia faktury) Spółka uważa, że powinna wystawić notę księgową. Spółka podtrzymuje swoją argumentację powołaną w uzasadnieniu do pytania nr 3.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 7-8

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2 Ustawy VAT dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika VAT, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej.

Jak stanowi art. 106b ust. 5 Ustawy VAT w przypadku sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, potwierdzonej paragonem fiskalnym, fakturę na rzecz podatnika VAT lub podatku od wartości dodanej wystawia się wyłącznie, jeżeli paragon potwierdzający dokonanie tej sprzedaży zawiera numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby VAT lub podatku od wartości dodanej.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 5 Ustawy VAT faktura powinna zawierać numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby VAT lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi.

Z przytoczonych regulacji wynika, że Wnioskodawca - jako podatnik VAT - co do zasady obowiązany jest dokumentować sprzedaż dokonywaną na rzecz innych podatników VAT lub podatników podatków od wartości dodanej innych państw członkowskich UE poprzez wystawienie odpowiedniej faktury. Zgodnie z Ustawą VAT, jeśli sprzedaż została potwierdzona paragonem na takim paragonie powinien znajdować się numer nabywcy, za pomocą którego Podmiot z UE będący podatnikiem podatku od wartości dodanej jest zaewidencjonowany na potrzeby podatku od wartości dodanej.

W opinii Spółki można wystawić fakturę VAT mimo że na paragonie nie podano takiego numeru tylko w sytuacji, w której nie było to możliwe z obiektywnych względów. Przykładowo numer zawierał znaki i symbole, których ze względów technicznych nie można było wpisać. W szczególności Spółka uważa też, że na paragonie nie ma obowiązku wskazywania przedrostka wskazującego na kraj rejestracji Podatnika z UE jako podatnika podatku od wartości dodanej. Pośrednio potwierdza to interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 28 czerwca 2021 r., znak 0114-KDIP1-1.4012.368.2021.1.KOM.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 9:

Jeśli organ uznałby, że stanowisko zawarte w odpowiedzi na pytanie 7 jest nieprawidłowe (brak możliwości wystawienia faktury) Spółka uważa, że powinna wystawić notę księgową. Spółka podtrzymuje swoją argumentację powołaną w uzasadnieniu do pytania nr 3.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 4 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium państwa członkowskiego - rozumie się przez to terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a

Na podstawie art. 2 pkt 5 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium państwa trzeciego - rozumie się przez to terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3

Zgodnie z art. 2 pkt 11 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o podatku od wartości dodanej - rozumie się przez to podatek od wartości dodanej nakładany na terytorium państwa członkowskiego, z wyjątkiem podatku od towarów i usług nakładanego tą ustawą.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na podstawie art. 2 pkt 31 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o fakturze - rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem:

Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Wskazany wyżej przepis art. 111 ust. 1 ustawy, określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń. Jeżeli nabywcą danej usługi jest podmiot inny niż wymieniony w art. 111 ust. 1, to taka sprzedaż w ogóle nie jest objęta obowiązkiem ewidencjonowania jej przy użyciu kasy rejestrującej.

Stosownie do art. 111 ust. 1b ustawy:

W ewidencji, o której mowa w ust. 1, wykazuje się dane o sprzedaży, zawarte w dokumentach wystawianych przy zastosowaniu kas rejestrujących, w tym określające przedmiot opodatkowania, wysokość podstawy opodatkowania i podatku należnego oraz dane służące identyfikacji poszczególnych sprzedaży, w tym numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku albo podatku od wartości dodanej.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Jak stanowi art. 106b ust. 3 ustawy:

Na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1)

czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a)

czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4,

b)

czynności, o których mowa w art. 106a pkt 3 i 4,

1a) otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a)

przypadku, gdy zapłata dotyczy czynności, o których mowa w art. 19a ust. 1b i ust. 5 pkt 4 oraz art. 106a pkt 3 i 4,

b)

wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

2) sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118 - jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Zgodnie z art. 106b ust. 5 ustawy:

W przypadku sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej potwierdzonej paragonem fiskalnym fakturę na rzecz podatnika podatku lub podatku od wartości dodanej wystawia się wyłącznie, jeżeli paragon potwierdzający dokonanie tej sprzedaży zawiera numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej.

Wskazany wyżej przepis art. 106b ust. 5 ustawy wprowadza zasadę, zgodnie z którą w przypadku sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, fakturę do paragonu fiskalnego na rzecz nabywcy posługującego się NIP (lub numerem podatku od wartości dodanej) wystawia się tylko w przypadku, gdy paragon dokumentujący tę sprzedaż zawiera ten numer.

W myśl art. 106b ust. 6 ustawy:

W przypadku stwierdzenia, że podatnik wystawił fakturę z naruszeniem ust. 5, organ podatkowy ustala temu podatnikowi dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości odpowiadającej 100% kwoty podatku wykazanego na tej fakturze. W stosunku do osób fizycznych, które za ten sam czyn ponoszą odpowiedzialność za wykroczenie skarbowe albo za przestępstwo skarbowe, dodatkowego zobowiązania podatkowego nie ustala się.

Analizowany przepis dotyczy zarówno podatników podatku (polskich podatników), jak i podatników podatku od wartości dodanej, co powoduje, że zastosowanie znajdzie również w odniesieniu do kontrahentów z Unii Europejskiej prowadzących działalność gospodarczą. Również tego typu podmioty muszą podać swój identyfikator podatkowy do paragonu fiskalnego, jeżeli następnie chcą otrzymać fakturę.

W tym miejscu należy wskazać, że w przypadku wystawienia paragonu bez numeru identyfikacji podatkowej zagranicznego kontrahenta również obowiązuje zasada wskazująca na brak możliwości wystawienia faktury. Naruszenie tej reguły wiąże się z sankcją podatkowa w postaci dodatkowego zobowiązania podatkowego.

Dodać przy tym należy, że przepis ten nie dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej potwierdzonej paragonem fiskalnym na rzecz podatników podatku o podobnym charakterze, czyli kontrahentów spoza UE.

Stosownie do art. 106h ust. 1 ustawy:

W przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Przedstawiony wyżej przepis art. 106h ust. 1 ustawy wskazuje, że podatnik może dokumentować każdą sprzedaż fakturą.

Zgodnie z brzmieniem art. 106e ust. 1 ustawy:

Faktura powinna zawierać m.in.:

1)

datę wystawienia;

2)

kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;

3)

imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

4)

numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;

5)

numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;

6)

datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;

7)

nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

8)

miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;

9)

cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

10)

kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;

11)

wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

12)

stawkę podatku;

13)

sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;

14)

kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

15)

kwotę należności ogółem (...).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej towarów. Z uwagi na znaczny zakres prowadzonej przez Spółkę działalności, codziennie w sklepach Spółki wystawiana jest duża ilość dokumentów sprzedaży, tj. paragonów fiskalnych oraz faktur. Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym. Co do zasady sprzedaż ewidencjonowana jest przy użyciu kas rejestrujących. W ostatnim czasie Spółka wdrożyła nowy system komputerowy, dedykowany specjalnie do wystawiania i korygowania dokumentów sprzedaży, w tym faktur VAT. Przy użyciu Systemu wystawiane są m.in. paragony i faktury VAT. Faktury wydawane są klientom, jeśli dany klient zgłasza pracownikom sklepu chęć otrzymania faktury VAT w momencie dokonywania zakupu. Pracownik sklepu, po otrzymaniu takiej informacji, dokumentuje dokonanie sprzedaży paragonem, który zawiera NIP podany przez klienta. Jeśli klient chce otrzymać odrębny dokument w postaci faktury korzysta ze specjalnego urządzenia przeznaczonego do wystawiania faktur VAT lub korzysta z punktu obsługi klienta. Aby otrzymać fakturę VAT klient zawsze zwraca paragon otrzymany na linii kas (paragon, na którym ujęty był NIP klienta).Wnioskodawca wskazuje, że klienci upoważniają konkretne osoby fizyczne do używania Karty w ramach określonego dla danego klienta limitu. Ponieważ działalność Wnioskodawcy jest prowadzona na szeroką skalę zdarza się, że towary lub usługi są nabywane przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą, nieposiadające miejsca zamieszania ani siedziby w Polsce. Wśród Podmiotów Zagranicznych należy wyróżnić: podmioty mające miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym z państw członkowskich Unii Europejskiej, podmioty mające miejsce zamieszkania lub siedzibę w innych krajach. Podmioty z UE oraz Podmioty spoza UE dokonują transakcji w Polsce. Towary sprzedawane przez Spółkę są wydawane w sklepach Spółki (w Polsce). Przy dokonywanej sprzedaży Spółka stosuje stawki VAT obowiązujące w Polsce. Podmioty z UE nie posiadają polskiego NIP i nie są podatnikami VAT w Polsce. Może się też zdarzyć, że Podmioty z UE nie są podatnikami podatku od wartości dodanej. Wnioskodawca dokonuje również sprzedaży na rzecz Podmiotów spoza UE. Podobnie jak w przypadku Podmiotów z UE, Podmioty spoza UE nie posiadają polskiego NIP. Co istotne Podmioty spoza UE mogą w ogóle nie być podatnikami podatku od wartości dodanej lub równoważnych podatków. Podmioty spoza UE w szczególności nie są podatnikami podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 2 pkt 11 Ustawy VAT ani też podatnikami VAT. Również Podmioty spoza UE posiadają zróżnicowane numery identyfikujące je na potrzeby podatkowe w krajach ich siedziby. Wiele Podmiotów Zagranicznych chce otrzymać faktury VAT. Jednakże, z powodów niezależnych od Spółki, zdarza się, że Wnioskodawca nie ma możliwości wystawienia faktury VAT w sposób zgodny z procedurą wystawiania faktur VAT, tj. nie ma możliwości wskazania na paragonie dokumentującym zakup towarów lub usług NIP Podmiotu Zagranicznego. Do przyczyn tych należą in.in.: przeszkody komunikacyjne, brak znajomości regulacji polskiego prawa podatkowego przez Podmioty Zagraniczne, ograniczenia funkcjonalności Systemu. W związku z powyższym dochodzi do sytuacji, w której Podmioty Zagraniczne, dokonując zakupu towarów i usług, otrzymują paragon bez wpisanego NIP. Ponieważ sam paragon nie wydaje się niektórym Podmiotom Zagranicznym właściwym dokumentem potwierdzającym zakup żądają one od Wnioskodawcy wystawienia faktury VAT. Żądanie otrzymania faktury jest zgłaszane mimo braku NIP na paragonie. Niektóre Podmioty Zagraniczne chcą otrzymać dokument potwierdzający dokonanie transakcji, który pozwala na pełne zidentyfikowanie podmiotu dokonującego zakupu. Taką możliwość daje jedynie dokument imienny, którego przykładem jest faktura VAT. Wnioskodawca pragnie przy tym raz jeszcze podkreślić, że sprzedaż dokonywana na rzecz Podmiotów Zagranicznych, której dotyczy wniosek, to sprzedaż dokonywana w sklepach Spółki (w Polsce), która podlega opodatkowaniu przy zastosowaniu krajowych stawek podatku VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości wystawienia faktury VAT do paragonu niezawierającego żadnego numeru służącego do identyfikacji podatkowej klienta - m.in. podmiotowi spoza UE, podmiotowi z UE niebędącego podatnikiem podatku od wartości dodanej.

Wskazać należy, że w przypadku dokonania sprzedaży zaewidencjonowanej przy pomocy kasy rejestrującej, potwierdzonej paragonem fiskalnym na rzecz Podmiotów z UE prowadzących działalność gospodarczą niebędących podatnikiem podatku od wartości dodanej jak i na rzecz Podmiotów spoza UE, które dokonują zakupów, Wnioskodawca może wystawić faktury VAT, jeżeli paragon dokumentujący sprzedaż nie zawiera żadnego numeru służącego do identyfikacji podatkowej takiego klienta. Wskazać bowiem należy, że powołany powyżej art. 106b ust. 5 ustawy ma zastosowanie jedynie do wystawienia faktur na rzecz podatnika podatku od wartości dodanej. Tym samym jeżeli sprzedaż zaewidencjonowana przy zastosowaniu kasy rejestrującej, potwierdzona paragonem fiskalnym bez numeru NIP, nie została dokonana na rzecz podatnika VAT ani podatnika podatku od wartości dodanej innego państwa członkowskiego UE, fakturę na rzecz innego Podmiotu można wystawić, nawet jeżeli paragon potwierdzający dokonanie tej sprzedaży nie zawiera żadnego numeru służącego do identyfikacji podmiotu dla celów podatkowych. W tej sytuacji możliwe jest wystawienie faktury bez podania numeru, skoro nabywca towarów lub usług nie jest zidentyfikowany na potrzeby podatku w jakimkolwiek kraju.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również ustalenia możliwości wystawienia faktury VAT do paragonu niezawierającego żadnego numeru służącego do identyfikacji podatkowej klienta na rzecz Podmiotu z UE będącego podatnikiem podatku od wartości dodanej, oraz ewentualnego innego imiennego sposobu udokumentowania dostawy towarów.

Wskazać należy, że zgodnie z powyższymi przepisami, wystawienie faktury do paragonu na rzecz podatnika podatku od wartości dodanej jest dopuszczalne tylko wówczas, gdy na paragonie widnieje NIP nabywcy. W praktyce oznacza to, że sprzedawca w momencie zawierania transakcji sprzedaży musi wiedzieć, czy kupujący występuje w roli osoby fizycznej i dokonuje zakupów na cele prywatne czy reprezentuje firmę, a zakupy mają być wykorzystywane w działalności gospodarczej. Jeżeli zatem dana transakcja zostanie zaewidencjonowana na kasie fiskalnej bez uwzględnienia NIP nabywcy będącego podatnikiem podatku od wartości dodanej, sprzedawca nie może wystawić faktury do tego paragonu dla tego podatnika, zgodnie z dyspozycją art. 106b ust. 5 w związku z art. 106b ust. 6 ustawy.

Podkreślenia wymaga, że analizowany art. 106b ust. 5 ustawy odnosi się zarówno do nabywcy będącego podatnikiem, jak i podatnikiem podatku od wartości dodanej, o którym mowa w art. 2 pkt 11 ustawy.

To oznacza, że powyższa regulacja ma takie samo zastosowanie zarówno do nabywców będących podatnikami podatku VAT, jak i podatnikami podatku od wartości dodanej, co powoduje, że zastosowanie znajdzie również w odniesieniu do zagranicznych kontrahentów z UE (podatników). Podmioty zagraniczne z UE, będące podatnikami od wartości dodanej, muszą podać swój identyfikator podatkowy do paragonu fiskalnego, jeżeli następnie chcą otrzymać fakturę.

Jednocześnie wskazać należy, że podane przez Wnioskodawcę przyczyny niewskazania numeru NIP na paragonie, tj.:

* przeszkody komunikacyjne,

* brak znajomości regulacji polskiego prawa podatkowego przez Podmioty Zagraniczne z uwagi na brak znajomości polskich regulacji,

* ograniczenia funkcjonalności Systemu i obecnie funkcjonujący system,

nie mogą być powodem niewywiązania się z nałożonych na Wnioskodawcę obowiązków wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca jako sprzedawca towarów jest zobowiązany do przestrzegania przepisów ustawy. Ustawa o podatku od towarów i usług nie przewiduje zwolnień z obowiązku sprzedawcy ze względu na brak możliwości wystawienia paragonu bez NIP z wyżej wskazanych powodów. Tym samym, jeżeli Wnioskodawca prowadzi sprzedaż na rzecz podatników z UE, to na Wnioskodawcy spoczywa obowiązek dostosowania m.in. systemów wykorzystywanych przez Niego w prowadzonej działalności gospodarczej oraz organizacji pracy w taki sposób, aby obowiązek wynikający z ustawy mógł być zrealizowany.

W konsekwencji, w przypadku dokonania sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, potwierdzonej paragonem fiskalnym, na rzecz Podmiotu z UE będącego podatnikiem podatku od wartości dodanej Wnioskodawca nie może wystawiać faktury VAT, jeżeli paragon dokumentujący sprzedaż nie zawiera żadnego numeru służącego do identyfikacji podatkowej takiego klienta.

Odnosząc się natomiast do sposobu udokumentowania dostawy towarów lub świadczenia usług w odniesieniu do Podmiotów z UE będących podatnikami podatku od wartości dodanej, które przy rejestracji sprzedaży na kasie fiskalnej nie wskazały numeru służącego do identyfikacji podatkowej, ale chcą otrzymać dokument imienny (z danymi nabywcy towaru lub usługi) potwierdzający dokonaną transakcję stwierdzić należy, że nota księgowa nie jest dokumentem przewidzianym przez przepisy ustawy o podatku od towarów i usług i jako taka nie jest objęta ich regulacją. Jak już wyżej wskazano, Wnioskodawca na rzecz takich Podmiotów, zgodnie z powyższymi przepisami, powinien wystawić fakturę VAT.

Dodatkowe informacje

W odniesieniu do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych, należy zwrócić uwagę na to, że interpretacje indywidualne są wydawane w indywidualnych sprawach i nie wiążą innych organów wydających interpretacje indywidualne w sprawach innych podatników, co jest tym bardziej zrozumiałe zważywszy na różnorodność i odmienność okoliczności faktycznych występujących w każdej z indywidualnych spraw podlegających interpretacjom. Również interpretacje powołane przez Państwa na poparcie własnego stanowiska rozstrzygają w odmiennych stanach faktycznych od sytuacji przedstawionej we wniosku i nie mogą stanowić podstawy do rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)

z zastosowaniem art. 119a;

2)

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl