0114-KDIP1-3.4012.16.2017.1.KC - Brak obowiązku zapłaty podatku VAT z tytułu sprzedaży działki.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) w związku z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 2 marca 2017 r. (data wpływu 13 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku zapłaty podatku VAT z tytułu sprzedaży działki 1/33 oraz części działki 1/34 - jest prawidłowe.

W dniu 13 marca 2017 r. wpłynął ww. wniosek Strony o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku zapłaty podatku VAT z tytułu sprzedaży działki 1/33 oraz części działki 1/34.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Małżeństwo (dalej jako "Małżeństwo") są właścicielami wraz z innymi dwoma małżeństwami, dwóch nieruchomości gruntowych (dalej jako Nieruchomości), w równych częściach, tj. każde z małżeństw posiada po 1/3 udziału w Nieruchomościach. Nabycie nieruchomości nastąpiło w drodze umowy sprzedaży w 2004 r., w celu lokaty własnego kapitału. Wtedy działka ta posiadała nr 1/11 w ewidencji gruntów. Powierzchnia nieruchomości gruntowej została przez Małżeństwo nabyta do ich majątków osobistych. Ponadto, Wnioskodawców z pozostałymi współwłaścicielami nie łączą umowy spółek osobowych, w szczególności umowa spółki cywilnej. Mając na uwadze możliwe niedogodności w związku z zarządzaniem Nieruchomością przez wielu współwłaścicieli a także racjonalność zarządzania własnym majątkiem, podjęto decyzję o sprzedaży Nieruchomości.

W 2010 r. trafił się potencjalny kupiec, zainteresowany zakupem tylko części Nieruchomości na jego prośbę działkę podzielono w rezultacie czego powstały dwie Nieruchomości o nr 1/33 o powierzchni 5095 m kw oraz 1/34 o powierzchni 23660 m kw (w drodze decyzji burmistrza z dn 27 stycznia 2010 r). W 2010 r. do sprzedaży ostatecznie nie doszło. Obecnie ponownie nadarzyła się okazja sprzedaży oraz podpisano przedwstępną umowę sprzedaży w formie aktu notarialnego. Klient zdecydował się zakupić działkę 1/33 oraz część działki 1/34. Ponownie zgodnie z prośbą Klienta współwłaściciele zamierzają zwrócić się o geodezyjny podział Nieruchomości, działka 1/34 zostanie podzielona na 3 części: 1/40 (przeznaczona na drogę dojazdową do działki 1/42), 1/41 (przeznaczona do sprzedaży na rzecz Klienta) oraz działka 1/42 (wciąż pozostanie współwłasnością 3 małżeństw). Nieruchomości przeznaczone na sprzedaż nie są zabudowane, w planie zagospodarowania przestrzennego, wskazane działki przeznaczone są pod zabudowę administracyjno-usługową.

Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Działki nie były wykorzystywane do celów działalności gospodarczej, na działce również nie była prowadzona działalność gospodarcza, w tym rolnicza. Wnioskodawczyni nie zajmuje się obrotem nieruchomościami, pośrednictwem czy handlem gruntami. Wnioskodawczyni nie podejmowała działań mających na celu uzbrojenie działki. Nie prowadziła działań marketingowych w celu zwiększenia atrakcyjności Nieruchomości. Na Nieruchomość zamieszczono jedynie tablicę informacyjną: "na sprzedaż". Wnioskodawczyni (oraz współwłaściciele) nie ogłaszała w mediach, internecie, prasie zamiaru sprzedaży nieruchomości.

Powyższa Nieruchomość nie jest obciążona żadnymi ograniczonymi prawami rzeczowymi, długami, czy roszczeniami ze strony osób trzecich. Nieruchomość nie jest także przedmiotem dzierżawy, najmu ani używania oraz w stosunku do niej nie toczą się żadne postępowania sądowe ani administracyjno-egzekucyjne. Sprzedaż Nieruchomości nie będzie miała miejsca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż nieruchomości stanowiącej współwłasność na rzecz Klienta, z którą Wnioskodawczyni podpisała umowę przedwstępną będzie stanowiła dla Zainteresowanej czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy;

Zdaniem Wnioskodawczyni, planowana sprzedaż Nieruchomości nie będzie podlegać podatkowi VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w myśl art. 2 pkt 6 ustawy VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380 z późn. zm.; dalej; Kodeks cywilny), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne. W myśl art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Uwzględniając powyższe, planowana sprzedaż Nieruchomości będzie stanowiła na gruncie VAT dostawę towarów.

Jednocześnie, dostawa towarów podlega opodatkowaniu, jeżeli jest dokonywana przez podmiot mający status podatnika VAT, który to podmiot działa w takim charakterze w odniesieniu do tej czynności.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy VAT, podatnikami VAT są osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższego, elementarnym warunkiem podlegania VAT sprzedaży nieruchomości jest zweryfikowanie, czy czynność tą można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły dla celów zarobkowych oraz czy zbywany majątek został nabyty i faktycznie wykorzystywany na potrzeby własne, czy w celu działalności gospodarczej.

W sprawie opodatkowania VAT sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) w wyroku z 15 września 2011 r. w połączonych sprawach C-180/10 i C-181 TSUE, w którym wskazał m.in.: "Z orzecznictwa wynika w tej mierze, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej (zob. wyrok z dnia 20 czerwca 1996 r., w sprawie C-155/94 Wellcome Trust, Rec.s. I 3013, pkt 32. Należy dodać, że sama liczba i zakres transakcji sprzedaży dokonanych w niniejszej sprawie nie ma charakteru decydującego. Jak orzekł Trybunał, zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych (zob. podobnie ww. wyrok w sprawie Wellcome Trust, pkt 37). Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Inaczej jest natomiast w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy VAT. Takie aktywne działania mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym w takiej sytuacji dostawy terenu budowlanego nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności."

Zatem, zdaniem Wnioskodawczyni podatnikiem VAT nie jest osoba fizyczna dokonująca jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana regularna, ściśle określona zaplata, oraz nie prowadząca zarejestrowanej i zorganizowanej działalności gospodarczej. Co istotne, dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza strefą prowadzonej działalności gospodarczej, uniemożliwia uznanie danej osoby fizycznej za podatnika VAT.

W świetle powyższego, Współwłaściciele nie podjęli ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami (tj. nabycie z zamiarem odsprzedaży, ogrodzenie działek czy ich uzbrojenie). Ponadto, Nieruchomość nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej. Przedmiotowa Nieruchomość nigdy nie była wykorzystywana przez Wnioskodawczynię w ramach czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Nie była przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, ani też nie była udostępniana odpłatnie osobom trzecim. W związku z niegodnościami związanym z zarządem Nieruchomością przez kilku współwłaścicieli, podjęto decyzję o sprzedaży Nieruchomości. Wnioskodawczyni w celu znalezienia nabywcy, nie informowała o ofercie sprzedaży w prasie, Internecie ani także nie korzystała z usług pośrednika nieruchomości. Jedynym ogłoszeniem dotyczącym sprzedaży działki jest tablica ogłoszeniowa umieszczona na terenie działki z napisem: "na sprzedaż".

Aby przyjąć, że dany podmiot przy sprzedaży gruntu działa w charakterze podatnika VAT, należy ustalić czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę profesjonalną, tj. np.: czy nabyto teren przeznaczony pod zabudowę, czy dokonano jego uzbrojenia, wydzielono drogi wewnętrzne, przeprowadzono działania marketingowe mające na celu podniesienie atrakcyjności działki, prowadzono aktywne formy sprzedaży poprzez różnego rodzaju ogłoszenia. Przy czym, na tego typu aktywność handlową musi wskazywać ciąg zdarzeń, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia niektórych (pojedynczych) z nich.

Zatem, dokonując sprzedaży Nieruchomości Wnioskodawczyni będzie realizować przysługujące jej prawo rozporządzania majątkiem osobistym, czego nie można uznać za wykonywanie działalności gospodarczej, zatem sprzedaż Nieruchomości przez Wnioskodawczynię nie będzie stanowiła czynności opodatkowanej VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów - w rozumieniu art. 7 ustawy - podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni jest współwłaścicielem dwóch nieruchomości gruntowych. Nabycie nieruchomości nastąpiło w drodze umowy sprzedaży w 2004 r., w celu lokaty własnego kapitału. Wówczas działka ta posiadała nr 1/11 w ewidencji gruntów. Powierzchnia nieruchomości gruntowej została przez Wnioskodawcę nabyta do majątku osobistego (wspólnie z małżonkiem). Ponadto, Wnioskodawczyni z pozostałymi współwłaścicielami nie łączą umowy spółek osobowych, w szczególności umowa spółki cywilnej. Mając na uwadze możliwe niedogodności w związku z zarządzaniem Nieruchomością przez wielu współwłaścicieli a także racjonalność zarządzania własnym majątkiem, podjęto decyzję o sprzedaży Nieruchomości. W 2010 r. pojawił się potencjalny kupiec, zainteresowany zakupem tylko części Nieruchomości na jego prośbę działkę podzielono w rezultacie czego powstały dwie Nieruchomości o nr 1/33 i 1/34 - ostatecznie do sprzedaży nie doszło. Obecnie ponownie nadarzyła się okazja sprzedaży oraz podpisano przedwstępną umowę sprzedaży w formie aktu notarialnego. Klient zdecydował się zakupić działkę 1/33 oraz część działki 1/34. Ponownie zgodnie z prośbą Klienta współwłaściciele zamierzają zwrócić się o geodezyjny podział Nieruchomości, działka 1/34 zostanie podzielona na 3 części: 1/40 (przeznaczona na drogę dojazdową do działki 1/42), 1/41 (przeznaczona do sprzedaży na rzecz Klienta) oraz działka 1/42 (wciąż pozostanie współwłasnością). Nieruchomości przeznaczone na sprzedaż nie są zabudowane, w planie zagospodarowania przestrzennego, wskazane działki przeznaczone są pod zabudowę administracyjno-usługową.

Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Działki nie były wykorzystywane do celów działalności gospodarczej, na działce również nie była prowadzona działalność gospodarcza, w tym rolnicza. Wnioskodawczyni nie zajmuje się obrotem nieruchomościami, pośrednictwem czy handlem gruntami, nie podejmowano działań mających na celu uzbrojenie działki. Nie prowadzono działań marketingowych w celu zwiększenia atrakcyjności Nieruchomości. Na Nieruchomość zamieszczono jedynie tablicę informacyjną: "na sprzedaż". Wnioskodawczyni (oraz współwłaściciele) nie ogłaszała się w mediach, internecie, prasie z zamiarem sprzedaży nieruchomości.

Wątpliwości Wnioskodawczyni wiążą się z ustaleniem, czy planowana sprzedaż części nieruchomości, tj. działki 1/33 oraz części działki 1/34 będzie stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu VAT.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej - zawarta w ustawie - ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

W podobny sposób kwestię tę rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego nie wynika taka aktywność Wnioskodawczyni, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawczyni nie podjęła ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami (takich jak np.: uzbrojenie terenu, ogrodzenie działek, wystąpienie o warunki zabudowy, wnioskowanie o objęcie nieruchomości planem zagospodarowania przestrzennego, ogłoszenie w prasie w poszukiwaniu nabywców itd.).

W niniejszej sprawie brak jest więc przesłanek pozwalających uznać, że dokonując dostawy części nieruchomości Wnioskodawczyni wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takich przesłanek brak.

Zatem w rozpatrywanej sprawie sprzedaż części nieruchomości można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawczyni dokonując dostawy będzie korzystać z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Skutkiem powyższego - stosownie do zapisów orzecznictwa - transakcja sprzedaży części nieruchomości, tj. działki nr 1/33 oraz części działki 1/34 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.