0114-KDIP1-3.4012.157.2018.1.KC - Zwolnienie od podatku VAT dla usług dzierżawy lokali mieszkalnych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 marca 2018 r. (data wpływu 28 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy dla usług dzierżawy lokali mieszkalnych - jest prawidłowe.

W dniu 28 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy dla usług dzierżawy lokali mieszkalnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina (Gmina), Towarzystwo Budownictwa Społecznego (TBS) oraz Fundusz (Fundusz) 27 kwietnia 2016 r. zawarły porozumienie w sprawie wspólnego przedsięwzięcia w przedmiocie projektu inwestycyjnego mającego na celu zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych gminy (Inwestycja) w ramach programu rządowego Mieszkanie Plus.

Zawarte porozumienie przewiduje, że:

* TBS oraz Fundusz utworzyły spółkę specjalnego przeznaczenia M. sp. z o.o. (Wnioskodawca lub SPC) do Wnioskodawcy zostaną wniesione aportem nieruchomości gruntowe (Nieruchomości), jako wkład własny do Wnioskodawcy realizującej wspólne przedsięwzięcie, na terenie których ma zostać zrealizowana Inwestycja;

* SPC wybuduje na terenie Nieruchomości osiedle domów wielorodzinnych wraz z infrastrukturą towarzyszącą;

* SPC przekaże wybudowane na terenie nieruchomości obiekty (Budynki) na rzecz TBS w oparciu o umowę dzierżawy;

* TBS zamierza następnie przekazać mieszkania w Budynkach (Mieszkania) w najem na rzecz osób fizycznych na cele mieszkaniowe.

Z umowy dzierżawy Budynków zawartej pomiędzy SPC a TBS oraz umowy najmu pomiędzy TBS a osobą fizyczną będzie wynikać jednoznacznie, iż Budynki oraz Mieszkania mogą być wykorzystywane wyłącznie do celów mieszkaniowych.

Przedmiotowe Mieszkania będą wynajmowane osobom fizycznym w celu w celu zaspokojenia ich potrzeb mieszkaniowych i będą stanowiły ich stałe miejsce pobytu. Mieszkania nie będą wykorzystywane do świadczenia usług zakwaterowania klasyfikowanych w grupowaniu 55 PKWiU.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy świadczona przez Wnioskodawcę usługa dzierżawy Budynków na rzecz TBS jest zwolniona z podatku od towarów i usług ?

Zdaniem Wnioskodawcy,

W ocenie Wnioskodawcy, świadczona przez niego usługa dzierżawy Budynków na rzecz TBS jest zwolniona z podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl natomiast art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast, przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również:

i. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

ii. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

iii. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Na mocy art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, stawka podatku dla usług wynosi 23%, jednakże w treści ustawy ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone miedzy innymi w art. 43 ustawy o VAT.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Na mocy art. 43 ust. 20 ustawy o VAT, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 36, nie ma zastosowania do usług wymienionych w poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, w którym wymienione zostały usługi związane z zakwaterowaniem, oznaczone symbolem PKWiU 55. Pod poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, stanowiącego "Wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%", wymienione zostały usługi sklasyfikowane w dziale 55 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - "Usługi związane z zakwaterowaniem" (tzw. wynajem krótkoterminowy - quasi hotelowa usługa).

Analizując powyższe przepisy należy uznać, że usługa dzierżawy Budynków świadczona przez Wnioskodawcę na rzecz TBS będzie zwolniona z opodatkowania z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, jeżeli będą spełnione następujące przesłanki:

i. świadczenie usługi na własny rachunek,

ii. charakter mieszkalny nieruchomości,

iii. mieszkaniowy cel dzierżawy.

Wnioskodawca niewątpliwie świadczy usługę na własny rachunek. Wykonując umowę dzierżawy, SPC świadczy na rzecz dzierżawcy usługę w rozumieniu przepisów ustawy o VAT. Majątek (Budynki) pozostanie własnością Wnioskodawcy i dzierżawiony będzie za odpłatnością (czynsz).

Przesłanka świadczenia usługi na własnych rachunek jest spełniona nie tylko w przypadku umów dzierżawy zawieranych pomiędzy wydzierżawiającym a dzierżawcą, ale również umów zawieranych z podmiotem trzecim, tj. w relacji wydzierżawiający - dzierżawca - poddzierżawca (podnajemca) - por. również interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 26 czerwca 2015 r., nr IBPP2/4512-303/15/JJ).

Należy zauważyć, że w myśl art. 5a ustawy o VAT, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Konsekwencją powyższego zapisu jest fakt, że w sytuacji, gdy prawodawca nie dokonał przywołania stosownego symbolu PKWiU dla danego towaru lub usługi w przepisach w zakresie podatku VAT, klasyfikacji należy dokonać na podstawie cech charakterystycznych dla danego świadczenia i takim właśnie świadczeniem są m.in. usługi w zakresie wynajmowania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe, dla których prawodawca nie dokonał odwołania do statystyk publicznych.

A zatem o tym czy nieruchomość ma mieszkalny charakter decyduje rzeczywisty zakres i sposób wykorzystania tejże nieruchomości. Zastosowanie zwolnienia jest więc uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru dzierżawionej nieruchomości (budynek mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia dzierżawionej nieruchomości (cel mieszkaniowy) - tak m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 25 marca 2016 r., nr IBPP3/4512-87/16/EJ.

Dla uznania, czy dzierżawa nieruchomości ma charakter mieszkalny nie ma znaczenia rodzaj czy forma prawna podmiotu świadczącego usługę, jak i podmiotu nabywającego tę usługę (tak też interpretacja indywidualna DIS w Katowicach z 11 sierpnia 2015 r., znak IBPP2/4512-525/15/AB).

Decydujące znaczenia dla uznania mieszkalnego charakteru dzierżawy mają postanowienia umowa dzierżawy, z których w sposób niebudzący wątpliwości powinno wynikać, że dotyczy ona budynku mieszkalnego i budynek ten może być wykorzystany przez dzierżawcę tylko w celach mieszkaniowych. Cel mieszkaniowy w tym przypadku jest realizowany poprzez wynajęcie Mieszkań osobom fizycznym w celu stałego zamieszkania.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że prawidłowość powyższego stanowiska znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach organów podatkowych, tj.:

* interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 9 stycznia 2018 r., nr 0115-KDIT1-2.4012.857.2017.1.RS,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 5 stycznia 2018 r., nr 0114-KDIP1-2.4012.587.2017.1.IG,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 28 września 2017 r., nr 0112-KDIL2-3.4012.308.2017.1.AG,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 1 czerwca 2017 r., nr 0114-KDIP1-3.4012.132.2017.1.MT,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 kwietnia 2017 r., nr 1061-IPTPP3.4512.17.2017.3.IŻ.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie, że świadczona przez niego usługa dzierżawy Budynków na rzecz TBS jest zwolniona z podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie zauważa się, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.