0114-KDIP1-3.4012.145.2019.2.KP - Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży działki.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 11 kwietnia 2019 r. (data wpływu 16 kwietnia 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 22 maja 2019 r. (data wpływu 24 maja 2019 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 8 maja 2019 r. (skutecznie doręczone w dniu 16 maja 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania sprzedaży działki - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania sprzedaży działki. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 22 maja 2019 r. (data wpływu 24 maja 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu nr 0114-KDIP1-3.4012.145.2019.1.k.p. z dnia 8 maja 2019 r. (skutecznie doręczone Stronie w dniu 16 maja 2019 r.).

We wniosku złożonym przez: * Zainteresowanego będącym stroną postępowania:

Pani Anna G.; * Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

Pani Elżbieta N.

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczynie są w posiadaniu (po 1/2 udziału w prawie własności) działki nr 4013/2 na podstawie prawomocnego postanowienia w sprawie o stwierdzenie nabycia spadku po matka spadkobierczyń wydanego dnia 28 grudnia 2018 r. Nieruchomość nie była obciążona żadnym ograniczonym prawem rzeczowym ani też dzierżawiona, wynajmowana itp. Działka służyła wyłącznie do celów prywatnych i nigdy działania te nie miały charakteru wykonywania działalności gospodarczej. W dniu 5 marca 2018 r. mama Wnioskodawczyń stała się stroną umowy przedwstępnej sprzedaży pod warunkiem. Nieruchomość ma zostać sprzedana Spółce Akcyjnej na cele usługowo-handlowe. 27 marca 2019 r. sporządzono aneks do powyższej umowy, w którym to sprzedającymi stały się Wnioskodawczynie (wykreślono zmarłą mamę Wnioskodawczyń). Zmieniono również termin zawarcia umowy przyrzeczonej z 5 marca 2019 r. na 5 września 2019 r. Wnioskodawczynie nie były nigdy podatnikami VAT w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług ani też przedsiębiorcami w rozumieniu ustawy - Prawo przedsiębiorców i kodeksu cywilnego.

Wnioskodawczyni nie podejmowała żadnych kroków rozumianych jako aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami. Działka objęta umową sprzedaży pod warunkiem jest nieuzbrojona, nie ma wydzielonych żadnych dróg wewnętrznych, co więcej działka nie była nigdzie ogłaszana na sprzedaż, ani reklamowana. Kupująca poprzez swojego przedstawiciela wyszła z inicjatywą i propozycją zawarcia takiej umowy, gdyż poszukiwała działki na terenie S. pod budowę marketu. Tym samym przejawiane działania Wnioskodawczyni w zakresie obrotu nieruchomościami były całkowicie bierne.

Podpisanie ostatecznej umowy sprzedaży nieruchomości zależy od następujących warunków:

* uzyskanie przez Kupującą prawomocnej, ostatecznej i wykonanej decyzji o pozwoleniu na budowę, wycięcie drzew w niezbędnym zakresie, budowę wjazdu,

* niestwierdzenia ponadnormatywnego zanieczyszczenia nieruchomości skutkującego koniecznością rekultywacji,

* uzyskania warunków technicznych przyłączy - kanalizacji sanitarnej, wodnej oraz przyłącza energetycznego,

* dokonania zmian w ewidencji gruntów w zakresie nieruchomości w ten sposób, że użytek oznaczony jako LsIV zostanie przekształcony na użytek nieleśny,

* potwierdzenia badaniami geotechnicznymi możliwości posadowienia na nieruchomości budynków przy zastosowaniu tradycyjnych technologii budowlanych.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawczynie wskazały, że dla działki nr 4013/2 obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego zatwierdzony Uchwałą z dnia 26 marca 2012 r.; działka ta leży na terenach oznaczonych w planie symbolem 14.MN.U - tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usług. Ponadto Wnioskodawczynie udzieliły pełnomocnictwa w aneksie do umowy przedwstępnej sprzedaży pod warunkiem z dnia 27 marca 2019 r. w następujących kwestiach:

* do udzielania dalszych pełnomocnictw,

* do występowania przed wszelkimi organami administracji publicznej,

* do podejmowania wszelkich działań faktycznych i prawnych, niezbędnych do uzyskania decyzji i pozwoleń opisanych w aneksie tj.:

1. Pełnomocnictwa z prawem do udzielania dalszych pełnomocnictw do dokonania wszelkich czynności związanych z uzyskaniem na terenie nieruchomości warunków technicznych dotyczących przyłączenia do sieci wodociągowej, kanalizacyjnej, kanalizacji deszczowej oraz sieci elektroenergetycznej w szczególności do złożenia wniosków o wydanie przedmiotowych warunków oraz ich odbioru.

2. Pełnomocnictwa związanego z uzyskaniem decyzji na lokalizację zjazdu publicznego w szczególności do złożenia wniosków w celu jej uzyskania oraz odbioru.

3. Pełnomocnictwa do uzyskania pozwolenia na wycięcie drzew w zakresie niezbędnym do realizacji zamierzeń inwestycyjnych, kupującej.

Sprzedające oświadczają, że zobowiązują się sprzedać Spółce w stanie wolnym od jakichkolwiek obciążeń, roszczeń, praw osób trzecich i hipotek, prawo własności do działki ewidencyjnej nr 4013/2 w obowiązującej stawce jeżeli na dzień zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży będzie on wymagany, pod następującymi warunkami:

1. Uzyskania przez kupującą prawomocnej, ostatecznej, wykonalnej decyzji o pozwolenie na budowę, z której będzie wynikać możliwość zabudowania nieruchomości obiektami zgodnie z planami inwestycyjnymi kupującej, w tym obiektem handlowym o powierzchni zabudowy nie mniejszej niż 600,00 m².

2. Uzyskania przez kupującą prawomocnej, ostatecznej, wykonalnej decyzji wydanej przez właściwy organ o pozwoleniu na budowę wjazdu na nieruchomość według koncepcji kupującej na zasadzie prawo i lewoskrętu dla pojazdów o masie powyżej 25t, bez konieczności przebudowy układu drogowego.

3. Uzyskania pozwolenia na wycięcie drzew w zakresie niezbędnym do realizacji zamierzeń inwestycyjnych kupującej, obejmującego zgodę na dokonanie przez kupującą odpowiednich nasadzeń zamiennych lub wycięcia drzew kosztem, staraniem sprzedających w zakresie niezbędnym do realizacji zamierzeń inwestycyjnych kupującej.

4. Uzyskania przez kupującą prawomocnej, ostatecznej oraz wykonanej decyzji na wycięcie drzew kolidujących z zakresem przebudowy pasa drogowego, określonym przez zarządcę drogi obejmującej zgodę na dokonanie przez kupującą odpowiednich nasadzeń zamiennych.

5. Niestwierdzenia ponadnormatywnego zanieczyszczenia nieruchomości skutkującego koniecznością rekultywacji.

6. Potwierdzenia badaniami geotechnicznymi możliwości posadowienia na nieruchomości budynków przy zastosowaniu tradycyjnych technologii budowlanych.

7. Uzyskania przez kupującą warunków technicznych przyłączy - kanalizacji sanitarnej wodnej, kanalizacji deszczowej oraz przyłącza energetycznego zgodnie z koncepcją kupującej, pozwalających na realizację planowanej inwestycji w okresie sześciu miesięcy od dnia zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży.

8. Dokonania zmian w ewidencji gruntów w zakresie nieruchomości w ten sposób, że użytek oznaczony jako LsIV zostanie przekształcony na użytek nieleśny.

Spółka zobowiązuje się kupić prawo własności nieruchomości pod wyżej wymienionymi warunkami za opisaną wyżej cenę i w terminie najpóźniej do 5 września 2019 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w momencie spełnienia się warunków umowy przedwstępnej sprzedaży pod warunkiem i doprowadzenia do faktycznej, prawnej sprzedaży nieruchomości Wnioskodawczynie staną się podatnikami VAT?

2. Czy sprzedaż tej działki przez osobę fizyczną osobie prawnej i w tym stanie faktycznym wypełnia przesłanki działalności gospodarczej czy jest tylko realizacją prawa własności, a ustawa o podatku od towarów i usług (art. 15) nie ma tu zastosowania?

Zdaniem Zainteresowanych:

Ad 1 i 2

Zgodnie z obecną wykładnią przepisów powiązanych z tą kwestią i linią orzeczniczą sądów nie ulega wątpliwości, że Wnioskodawczynie po sprzedaży nieruchomości nie powinny stać się podatnikami VAT. Sprzedaż działki nabytej w drodze spadku nie może być interpretowana jako podejmowanie czynności w ramach działalności gospodarczej. Omawiany przypadek jest przykładem sprzedaży okazjonalnej i jedną z form realizacji prawa własności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyń w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Ad 1 i 2

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielne kilku osobom. Na tym polega współwłasność w świetle art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1025, z późn. zm.). Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się - jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji - przepisy odnoszące się do własności.

Należy stwierdzić, że właściciel udziału jest równocześnie właścicielem części ułamkowej wspólnego prawa (prawa własności). W przypadku zbycia udziału w nieruchomości, dotychczasowy współwłaściciel przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania tą nieruchomością jak właściciel, w zakresie, w jakim uprawnia go do tego wysokość jego udziału.

W oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy należy przyjąć, że zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Ponadto w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne znaczenie ma fakt, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu, jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast okoliczność podjęcia m.in. takich czynności, jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodowa (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, była przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z ww. orzeczenia wynika m.in., że "osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby".

Ponadto Trybunał orzekł, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Zatem, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców.

Trybunał wyjaśnił, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Jak wynika z przywołanych przepisów dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawczynie są w posiadaniu (po 1/2 udziału w prawie własności) działki nr 4013/2 na podstawie prawomocnego postanowienia w sprawie o stwierdzenie nabycia spadku po matce spadkobierczyń wydanego dnia 28 grudnia 2018 r. Nieruchomość nie była obciążona żadnym ograniczonym prawem rzeczowym ani też dzierżawiona, wynajmowana itp. Działka służyła wyłącznie do celów prywatnych i nigdy działania te nie miały charakteru wykonywania działalności gospodarczej. W dniu 5 marca 2018 r. matka Wnioskodawczyń stała się stroną umowy przedwstępnej sprzedaży pod warunkiem. Nieruchomośc ma zostać sprzedana Spółce Akcyjnej na cele usługowo-handlowe. 27 marca 2019 r. sporządzono aneks do powyższej umowy, w którym sprzedającymi stały się Wnioskodawczynie (wykreślono zmarłą matkę Wnioskodawczyń). Zmieniono również termin zawarcia umowy przyrzeczonej z 5 marca 2019 r. na 5 września 2019 r. Wnioskodawczynie nie były nigdy podatnikami VAT w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług ani też przedsiębiorcami w rozumieniu ustawy - Prawo przedsiębiorców i kodeksu cywilnego. Wnioskodawczynie nie podejmowały żadnych kroków rozumianych jako aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami. Działka objęta umową sprzedaży pod warunkiem jest nieuzbrojona, nie ma wydzielonych żadnych dróg wewnętrznych, co więcej działka nie była nigdzie ogłaszana na sprzedaż, ani reklamowana. Kupująca poprzez swojego przedstawiciela wyszła z inicjatywą i propozycją zawarcia takiej umowy, gdyż poszukiwała działki pod budowę marketu. Tym samym przejawiane działania Wnioskodawczyni w zakresie obrotu nieruchomościami były całkowicie bierne. Podpisanie ostatecznej umowy sprzedaży nieruchomości zależy od następujących warunków: uzyskanie przez Kupującą prawomocnej, ostatecznej i wykonanej decyzji o pozwoleniu na budowę, wycięcie drzew w niezbędnym zakresie, budowę wjazdu; niestwierdzenia ponadnormatywnego zanieczyszczenia nieruchomości skutkującego koniecznością rekultywacji; uzyskania warunków technicznych przyłączy - kanalizacji sanitarnej, wodnej oraz przyłącza energetycznego; dokonania zmian w ewidencji gruntów w zakresie nieruchomości w ten sposób, że użytek oznaczony jako LsIV zostanie przekształcony na użytek nieleśny; potwierdzenia badaniami geotechnicznymi możliwości posadowienia na nieruchomości budynków przy zastosowaniu tradycyjnych technologii budowlanych. W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawczynie wskazały, że dla działki nr 4013/2 obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego - działka ta leży na terenach oznaczonych w planie symbolem 14.MN.U - tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usług. Ponadto Wnioskodawczynie udzieliły pełnomocnictwa w aneksie do umowy przedwstępnej sprzedaży pod warunkiem z dnia 27 marca 2019 r. w następujących kwestiach m.in.: do udzielania dalszych pełnomocnictw, do występowania przed wszelkimi organami administracji publicznej, do podejmowania wszelkich działań faktycznych i prawnych, niezbędnych do uzyskania decyzji i pozwoleń opisanych w aneksie. Spółka zobowiązuje się kupić prawo własności nieruchomości pod wyżej wymienionymi warunkami w terminie najpóźniej do 5 września 2019 r.

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy Wnioskodawczynie mają wątpliwości czy w momencie spełnienia się warunków umowy przedwstępnej sprzedaży pod warunkiem i doprowadzenia do faktycznej, prawnej sprzedaży nieruchomości przez osobę fizyczną osobie prawnej Wnioskodawczynie staną się podatnikami VAT i wypełnią przesłanki działalności gospodarczej.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów (np. gruntów) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT - co do zasady - mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy zatem ustalić, czy w odniesieniu do opisanej czynności sprzedaży nieruchomości, Zainteresowane będą spełniały przesłanki do uznania Ich za podatników podatku od towarów i usług.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono wyżej - odwołując się do treści przepisów ustawy - w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie "majątku prywatnego" nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. "Majątek prywatny" to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczynie podejmowały działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta powinna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

W sprawie będącej przedmiotem złożonego wniosku, należy zwrócić uwagę na kwestię udzielenia pełnomocnictw, która uregulowana jest w Tytule IV Działu VI Przedstawicielstwo, Rozdział I Przepisy ogólne, Rozdział II Pełnomocnictwo ww. ustawy - Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 95 § 1 Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela.

Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego, o czym stanowi § 2 powyższego artykułu.

W myśl art. 96 Kodeksu cywilnego, umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo).

Stosownie do art. 98 Kodeksu cywilnego, pełnomocnictwo ogólne obejmuje umocowanie do czynności zwykłego zarządu. Do czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu potrzebne jest pełnomocnictwo określające ich rodzaj, chyba że ustawa wymaga pełnomocnictwa do poszczególnej czynności.

Zgodnie z art. 99 § 1 Kodeksu cywilnego, jeżeli do ważności czynności prawnej potrzebna jest szczególna forma, pełnomocnictwo do dokonania tej czynności powinno być udzielone w tej samej formie.

W myśl § 2 powołanego artykułu, pełnomocnictwo ogólne powinno być pod rygorem nieważności udzielone na piśmie.

Pełnomocnik nie może być drugą stroną czynności prawnej, której dokonuje w imieniu mocodawcy, chyba że co innego wynika z treści pełnomocnictwa albo że ze względu na treść czynności prawnej wyłączona jest możliwość naruszenia interesów mocodawcy. Przepis ten stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy pełnomocnik reprezentuje obie strony (art. 108 Kodeksu cywilnego).

Z regulacji art. 109 ww. ustawy wynika, że przepisy działu niniejszego stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy oświadczenie woli ma być złożone przedstawicielowi.

Jak wynika z przepisów art. 95 do art. 109 ww. ustawy, pełnomocnictwo - to jednostronne oświadczenie osoby (mocodawcy), na mocy którego inna osoba (pełnomocnik) staje się upoważniona do działania w imieniu mocodawcy.

Zatem każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wywoła skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy.

Z treści złożonego wniosku wynika, że w umowie przedwstępnej zawartej przez Wnioskodawczynie zostało udzielone Kupującemu pełnomocnictwo do występowania przed wszelkimi organami administracji publicznej oraz do podejmowania działań faktycznych i prawnych niezbędnych do uzyskania decyzji i pozwoleń dla Spółki.

Zatem, po udzieleniu pełnomocnictwa czynności wykonane przez kupującego wywołają skutki bezpośrednio w sferze prawnej Wnioskodawczyń (mocodawcy), co wskazuje, że w celu zwiększenia możliwości sprzedaży nieruchomości podejmują One pewne działania w sposób zorganizowany.

W ocenie tut. Organu uznać należy, że podejmowane przez Wnioskodawczynie działania oraz dokonane czynności wykluczają sprzedaż przedmiotowego gruntu w ramach zarządu majątkiem prywatnym Zainteresowanych.

Biorąc pod uwagę treść przytoczonych przepisów oraz zawarty opis sprawy stwierdzić należy, że planowana przez Zainteresowane sprzedaż udziału w ww. działce będzie, zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, dostawą dokonywaną przez podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawczynie, dokonując opisanych we wniosku czynności, podejmowały działania podobne do tych, jakie wykonują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, o których mowa w orzeczeniach w sprawach C-180/10 i C-181/10, tj. wykazały aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Z uwagi na powyższe, w tej konkretnej sytuacji nie można uznać, że przedmiotem dostawy będzie składnik majątku osobistego Wnioskodawczyń, a sprzedaż udziału w przedmiotowej działce będzie stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym.

W analizowanej sprawie Kupujący posiadał pełnomocnictwo Wnioskodawczyń w zakresie występowania przed wszelkimi organami administracji publicznej oraz podejmowania wszelkich działań faktycznych i prawnych niezbędnych dla uzyskania decyzji i pozwoleń, o których mowa w warunkach sprzedaży nieruchomości. Jak również wskazały Wnioskodawczynie z umowy przedwstępnej sprzedaży niniejszej działki wynika, że Wnioskodawczynie oświadczyły, że zobowiązują się sprzedać Spółce ww. działkę pod warunkiem uzyskania przez Spółkę niezbędnych (dla Spółki) decyzji i pozwoleń. W związku z powyższym, skoro w przedmiotowej sprawie wystąpią przesłanki stanowiące podstawę uznania Wnioskodawczyń za podatników w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzących działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, to czynność dostawy udziału w działce nr 4013/2 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy i obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że planowana przez Wnioskodawczynie transakcja sprzedaży działki nr 4013/2, z tytułu której Zainteresowane będą podatnikami VAT, będzie - zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy - dostawą dokonywaną w ramach działalności gospodarczej. W konsekwencji powyższego transakcja sprzedaży przedmiotowego gruntu (działki) - na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyń należało uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynie i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazuje się, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r. § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4 0/0, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.