0114-KDIP1-3.4012.135.2022.2.KP - Brak obowiązku stosowania kasy on-line

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 20 maja 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP1-3.4012.135.2022.2.KP Brak obowiązku stosowania kasy on-line

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 marca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 18 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku obowiązku stosowania kasy on-line. Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwanie - pismem nadanym 12 maja 2022 r. (wpływ 16 maja 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wniosek o udzielenie informacji odnośnie instalacji kasy rejestrującej on-line w placówkach piekarniczych PKD 10.71.Z.

W związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą polegającą na produkcji wyrobów piekarniczych i ciastkarskich Wnioskodawca prosi o udzielenie informacji czy jest zobowiązany do zainstalowania w swoich punktach sprzedażowo-produkcyjnych kas rejestrujących on-line. Profil działalności polega na tym, że w prowadzonych punktach sprzedaży odbywa się jednocześnie produkcja tych wyrobów. Pracownik produkcyjny na bazie półproduktów przygotowuje ciasto, a następnie dokonuje odpieczenia lub obsmażenia drożdżówek, pączków, paluchów, gniazdek i innych podobnych produktów cukierniczych. Po tak przygotowanym asortymencie trafia on do części sprzedażowej gdzie osoba odpowiedzialna za sprzedaż wykłada towar na półki i przeznacza go do sprzedaży. Sprzedaż odbywa się z okienka, nie ma możliwości, aby klient wszedł do środka obiektu. Nie ma również spożycia na miejscu, nie ma nigdzie stolików do konsumpcji ani sprzedaży napojów typu kawa, herbata czy nawet soki lub napoje chłodzące. Pracownik produkcyjny przygotowuje towar od godzin wczesnoporannych kończy swoją pracę ok. godz. 13.00, natomiast sprzedaż wyrobów odbywa się w godzinach 10-18. W trakcie sprzedaży towar nie jest w żaden sposób podgrzewany i nie podlega już żadnej obróbce termicznej.

Jest to typowy profil działalności piekarniczo-cukierniczej. Klasyfikacja PKD tego profilu od kilkunastu lat pozostaje niezmieniona i oznaczona jest symbolem 10.71.Z. Sposób sprzedaży tak przygotowanych produktów odbywa się w taki sam sposób jak przy towarze, który przyjeżdża z piekarni lub cukierni. Osoba sprzedająca w taki sam sposób przyjmuje i liczy wyprodukowany asortyment z tą różnicą, że zamiast konieczności transportu kilku kilometrów z zakładu produkcyjnego Wnioskodawca ma do pokonania kilka metrów. Obrazując wizualnie charakter każdego punktu można powiedzieć, że obejmuje on część sprzedażową czyli regały, półki, ladę sprzedażową oraz część produkcyjną czyli mikser do mieszania ciasta, blat produkcyjny oraz piec konwekcyjny lub smażalnik. Zatem w żaden sposób zdaniem Wnioskodawcy nie można jego działalności utożsamiać z działalnością gastronomiczną.

Pytanie

Czy w zaistniałej sytuacji Wnioskodawca jest zobowiązany do posiadania w punkcie handlowym kasy online?

Pana stanowisko w sprawie

Wnioskodawca uważa, że prowadząc opisaną działalność nie jest ona gastronomią i nie ma obowiązku rejestrowania sprzedaży za pomocą kasy online.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931), zwanej dalej "ustawą o VAT". Zgodnie z tym przepisem,

podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

1 maja 2019 r. weszła w życie ustawa z dnia 15 marca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. poz. 675). Ustawa ta wprowadza do ustawy o podatku od towarów i usług zmiany w zakresie kas rejestrujących. Ustawa ta zakłada m.in. możliwość, a dla podatników prowadzących działalność gospodarczą w określonych w ustawie wrażliwych branżach - obowiązek stosowania nowego rodzaju kas rejestrujących (kas on-line) w celu prowadzenia ewidencji sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Kasy on-line wyposażone są w nowe funkcjonalności umożliwiające, oprócz zapisu w pamięci fiskalnej i chronionej kasy, również przekazywanie w sposób ciągły, zautomatyzowany i bezpośredni danych rejestrowanych przy ich użyciu z prowadzonej ewidencji oraz danych o zdarzeniach mających znaczenie dla pracy kas do systemu teleinformatycznego Centralnego Repozytorium Kas.

W myśl art. 111a ust. 3 ustawy o VAT,

kasy rejestrujące łączą się z Centralnym Repozytorium Kas za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej w sposób, który zapewnia:

1)

przesyłanie danych z kas rejestrujących do Centralnego Repozytorium Kas w sposób bezpośredni, ciągły, zautomatyzowany lub na żądanie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, o której mowa w art. 193a § 2 Ordynacji podatkowej;

2)

przesyłanie poleceń z Centralnego Repozytorium Kas do kas rejestrujących, dotyczących pracy kas, i ich odbiór przez te kasy:

a)

związanych z fiskalizacją kasy rejestrującej,

b)

obejmujących określenie:

* danych z tej kasy,

* sposobu pracy kasy rejestrującej,

c)

zapewniających prawidłowość pracy kasy rejestrującej.

Artykuł 111 ust. 6a ustawy o VAT,

określa wymagania i zasady działania, którym powinny odpowiadać kasy on-line. W myśl przywołanego przepisu, kasa rejestrująca musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie, przechowywanie i bezpieczne przesyłanie danych z kasy rejestrującej na zewnętrzne nośniki danych oraz umożliwiać połączenie i przesyłanie danych między kasą rejestrującą, a Centralnym Repozytorium Kas określonych w art. 111a ust. 3 (...).

Pojęcie "kasa fiskalna on-line" zdefiniowane zostało w § 2 pkt 6 rozporządzenia z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2021 r. poz. 1625), który odwołuje się do treści znowelizowanej ustawy, wskazując, że

przez kasę on-line rozumie się kasę, o której mowa w art. 111 ust. 6a ustawy.

Znowelizowana ustawa o VAT wskazuje terminy i grupy podatników, których obejmie obowiązek posiadania kasy on-line. Natomiast podatnicy, prowadzący działalność w innych obszarach niż określone w ustawie, zostali zwolnieni z obowiązku posiadania kas fiskalnych on-line. W ich przypadku ewidencja sprzedaży może być prowadzona z wykorzystaniem dotychczas stosowanych "tradycyjnych" kas fiskalnych.

Zgodnie z art. 145a ust. 1 ustawy o VAT,

z zastrzeżeniem art. 145b, podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, które nie umożliwiają połączenia i przesyłania danych między kasą rejestrującą, a Centralnym Repozytorium Kas, określonych w art. 111a ust. 3.

Zgodnie z art. 145b ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o VAT,

podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii w terminie do dnia 30 czerwca 2020 r. - do świadczenia usług związanych z wyżywieniem wyłącznie świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz usług w zakresie krótkotrwałego zakwaterowania.

W myśl art. 145b ust. 2 ustawy o VAT,

przepis ust. 1 stosuje się tylko do kas rejestrujących, przy zastosowaniu których jest prowadzona ewidencja sprzedaży w zakresie sprzedaży towarów lub świadczenia usług wymienionych w ust. 1.

Zgodnie z § 1 ust. 1 pkt 1 lit. a Rozporządzenia Ministra Finansów z 10 czerwca 2020 r. w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii (Dz. U. z 2020 r. poz. 1059),

przedłuża się terminy, w których podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, o których mowa w art. 145b ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2020 r. - do świadczenia usług związanych z wyżywieniem wyłącznie świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz usług w zakresie krótkotrwałego zakwaterowania.

Na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 ww. rozporządzenia,

przedłuża się terminy przyjęte za dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, o których mowa w art. 145b ust. 3 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług na dzień 1 stycznia 2021 r. - dla podatników, o których mowa w ust. 1 pkt 1.

Powyższe przepisy określają, że podatnicy ograniczeni są w możliwości prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii do dnia 31 grudnia 2020 r., jeśli realizują oni usługi związane z wyżywieniem wyłącznie świadczone poprzez stacjonarne placówki gastronomiczne.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na produkcji wyrobów piekarniczych i ciastkarskich. Profil działalności polega na tym, że w prowadzonych punktach sprzedaży odbywa się jednocześnie produkcja tych wyrobów. Pracownik produkcyjny na bazie półproduktów przygotowuje ciasto, a następnie dokonuje odpieczenia lub obsmażenia drożdżówek, pączków, paluchów, gniazdek i innych podobnych produktów cukierniczych. Po tak przygotowanym asortymencie trafia on do części sprzedażowej gdzie osoba odpowiedzialna za sprzedaż wykłada towar na półki i przeznacza go do sprzedaży. Sprzedaż odbywa się z okienka, nie ma możliwości, aby klient wszedł do środka obiektu. Nie ma również spożycia na miejscu, nie ma nigdzie stolików do konsumpcji ani sprzedaży napojów typu kawa, herbata czy nawet soki lub napoje chłodzące. Pracownik produkcyjny przygotowuje towar od godzin wczesnoporannych kończy swoją pracę ok. godz. 13.00, natomiast sprzedaż wyrobów odbywa się w godzinach 10-18. W trakcie sprzedaży towar nie jest w żaden sposób podgrzewany i nie podlega już żadnej obróbce termicznej. Jest to typowy profil działalności piekarniczo-cukierniczej. Klasyfikacja PKD tego profilu od kilkunastu lat pozostaje niezmieniona i oznaczona jest symbolem 10.71.Z. Obrazując wizualnie charakter każdego punktu można powiedzieć, że obejmuje on część sprzedażową czyli regały, półki, ladę sprzedażową oraz część produkcyjną czyli mikser do mieszania ciasta, blat produkcyjny oraz piec konwekcyjny lub smażalnik.

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości czy jest On zobowiązany do posiadania w punkcie handlowym kasy online.

W przypadku świadczenia usług związanych z wyżywieniem wyłącznie świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo - stosownie do art. 145b ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o VAT - podatnicy mogli prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii w terminie do 30 czerwca 2020 r. Jednocześnie na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z 10 czerwca 2020 r. w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii (Dz. U. z 2020 r. poz. 1059) - m.in. dla ww. grupy podatników możliwość ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu dotychczasowych kas rejestrujących została wydłużona do 31 grudnia 2020 r.

Mając na uwadze brzmienie przepisu art. 145b ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o VAT w celu udzielenia odpowiedzi na pytanie Wnioskodawcy konieczne jest zdefiniowanie dwóch elementów:

- usług związanych z wyżywieniem,

- stacjonarnej placówki gastronomicznej.

W ww. przepisie ustawodawca nie odwołuje się wprost do klasyfikacji statystycznych usług, jednakże bazując pomocniczo na tych klasyfikacjach, można zdefiniować ww. pojęcia mając na względzie, że:

- usługi związane z wyżywieniem ujęte zostały w Dziale 56 PKWiU - dział ten obejmuje usługi związane z zapewnieniem pełnego wyżywienia przeznaczonego do bezpośredniej konsumpcji w restauracjach, włączając restauracje samoobsługowe i oferujące posiłki "na wynos", z lub bez miejsc do siedzenia. Nie jest przy tym istotny rodzaj obiektu serwującego posiłki, ale fakt, że są one przeznaczone do bezpośredniej konsumpcji,

- dział 56.10.A PKD obejmuje "Restauracje i inne stałe placówki gastronomiczne" - podklasa ta obejmuje przygotowywanie i podawanie posiłków gościom siedzącym przy stołach lub gościom dokonującym własnego wyboru potraw z wystawionego menu, bez względu na to czy spożywają oni przygotowywane posiłki na miejscu, biorą je na wynos czy są im dostarczane. Ww. podklasa obejmuje działalność: restauracji, kawiarni, restauracji typu fast food, barów mlecznych, barów szybkiej obsługi, lodziarni, pizzerii, miejsc z żywnością na wynos, restauracyjną lub barową prowadzoną w środkach transportu, wykonywaną przez oddzielne jednostki.

Ponadto definiując pojęcie stacjonarnej placówki gastronomicznej należy wskazać, że zgodnie z definicją:

- zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN (ww.sjp.pwn.pl), pod pojęciem gastronomii rozumie się "działalność produkcyjno-usługową obejmującą prowadzenie restauracji, barów, itp." oraz "sztukę przyrządzania potraw",

- stosowaną w statystyce publicznej opracowaną przez GUS punktem gastronomicznym jest "Placówka gastronomiczna prowadząca ograniczoną działalność gastronomiczną, taka jak: smażalnia, pijalnia, lodziarnia, bufet w kinie, na stadionie, itp. Natomiast placówka gastronomiczna została zdefiniowana jako "Zakład lub punkt gastronomiczny stały lub sezonowy, którego przedmiotem działalności jest przygotowanie oraz sprzedaż posiłków i napojów do spożycia na miejscu i na wynos".

Analizując okoliczności niniejszej sprawy, w pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę na charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności, która dot. produkcji wyrobów piekarniczych i ciastkarskich takich jak: drożdżówki, pączki, paluchy, gniazda itp. O ile, w niniejszej sprawie, mamy do czynienia z "produktem" przeznaczonym do bezpośredniej konsumpcji, to nie można przyjąć, że stanowi on "posiłek". Dostawa wyrobów cukierniczych po ich wyprodukowaniu (tj. drożdżówki, pączki, paluchy, gniazda) nie wymaga od sprzedawcy (Wnioskodawcy) wykonania żadnych dodatkowych czynności - tj. ich przetworzenia - tak jak w przypadku usług związanych z wyżywieniem - przygotowaniem posiłku, potrawy nadającej się od razu do spożycia. Tym samym Wnioskodawca nie świadczy usług związanych z wyżywieniem.

Co istotne nie sposób uznać, że punkt, w którym prowadzona jest działalność Wnioskodawcy spełnia definicję stacjonarnej placówki gastronomicznej, jak wynika bowiem z opisu sprawy lokal jest podzielony na część sprzedażową czyli regały, półki, ladę oraz część produkcyjną czyli mikser do mieszania ciasta, blat produkcyjny oraz piec konwekcyjny lub smażalnik. Z powyższego wynika, że produkcja opisanych wyrobów jest oddzielona od części sprzedażowej. Ponadto Wnioskodawca po dostarczeniu wyrobów tj. drożdżówki, pączki, paluchy, gniazda itp. do części sprzedażowej dokonuje jedynie sprzedaży gotowego wyrobu, który nie jest w żaden sposób przetwarzany m.in. nie podlega żadnej obróbce termicznej.

Zatem należy stwierdzić, że opisana powyżej sprzedaż gotowych produktów nie stanowi bowiem usług związanych z wyżywieniem, jak również punkt sprzedażowy nie wpisuje się w zakres pojęcia stacjonarnej placówki gastronomicznej.

Ponadto, należy dodać, że dla działalności polegającej na produkcji wyrobów piekarniczych i ciastkarskich Wnioskodawca podaje symbol PKD 10.71.Z - zatem symbol odnoszący się do działalności w zakresie "produkcji" tego typu wyrobów, a nie symbol PKD 56.10.A obejmujący działalność restauracji i innych stałych placówek gastronomicznych, co pośrednio przemawia również za przyjęciem ww. stanowiska.

Tym samym, mając na uwadze zapisy art. 145b ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o VAT, oraz przedstawiony opis stanu faktycznego, należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie był obligatoryjnie zobowiązany do prowadzenia ewidencji sprzedaży za pomocą kasy on-line.

Dodatkowe informacje

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)

z zastosowaniem art. 119a;

2)

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl