0114-KDIP1-3.4012.13.2017.3.MT - Zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 31 maja 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP1-3.4012.13.2017.3.MT Zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 marca 2017 r. (data wpływu 10 marca 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 13 kwietnia 2017 r. (data wpływu 20 kwietnia 2017 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 6 kwietnia 2017 r. (doręczone 10 kwietnia 2017 r.) oraz pismem z dnia 15 maja 2017 r. (data wpływu 22 maja 2017 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 4 maja 2017 r. (doręczone 9 maja 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług:

* jest nieprawidłowe-w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących na podstawie poz. 25 załącznika do rozporządzenia,

* jest prawidłowe - w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących na podstawie poz. 39 załącznika do rozporządzenia (w sytuacji, gdy Wnioskodawca otrzyma całość zapłaty za wykonane usługi na rachunek bankowy, a z ewidencji i dowodów dokumentujących tą zapłatę jednoznacznie będzie wynikać, jakiej konkretnie czynności dotyczyła),

* jest nieprawidłowe-w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących na podstawie poz. 42 załącznika do rozporządzenia.

UZASADNIENIE

W dniu 10 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 13 kwietnia 2017 r. (data wpływu 20 kwietnia 2017 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu nr 0114-KDIP1-3.4012.13.2017.1.MT z dnia 6 kwietnia 2017 r. (doręczone stronie 10 kwietnia 2017 r.) oraz pismem z dnia 15 maja 2017 r. (data wpływu 22 maja 2017 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 4 maja 2017 r. (doręczone 9 maja 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca z wykorzystaniem odpowiednich terminali płatniczych (automatów) będzie wykonywał usługi przekazu pieniężnego w rozumieniu art. 3 ust. 3 ustawy o usługach płatniczych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1572 - dalej "ustawa o usługach płatniczych").

Stosownie do treści niniejszego przepisu usługa przekazu pieniężnego oznacza usługę płatniczą świadczoną bez pośrednictwa rachunku płatniczego prowadzonego dla płatnika, polegającą na transferze do odbiorcy lub do innego dostawcy przyjmującego środki pieniężne dla odbiorcy środków pieniężnych, otrzymanych od płatnika lub polegającą na przyjęciu środków pieniężnych dla odbiorcy i ich udostępnieniu odbiorcy.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy świadczenie usług przekazu pieniężnego wiąże się z koniecznością posiadania kasy fiskalnej.

W piśmie uzupełniającym z dnia 13 kwietnia 2017 r. Wnioskodawca wskazał, że:

Wnioskodawca będzie świadczył usługi przekazu środków pieniężnych. Usługi będą świadczone przy pomocy terminali komputerowych z łącznością bezpośrednią.

Podstawą świadczenia usług będzie umowa zawarta pomiędzy Wnioskodawcą, a podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą, w ramach której podmiot ten dokonuje sprzedaży usług oraz towarów. Nie jest wykluczone, że taka umowa może być zawarta z podmiotem nie prowadzącym działalności gospodarczej lub rolnikiem ryczałtowym.

Zgodnie z ww. umową klienci ww. podmiotów w zw. z zakupem od nich towarów i usług będą mogli dokonywać płatności za te towary i usługi. Klienci będą mogli samodzielnie dokonać płatności, bez zaangażowania pracownika Wnioskodawcy.

Płatności można obecnie dokonywać gotówką (monety i / lub banknoty).

Dane o płatnościach będą przesyłane natychmiast z terminala do centralnego serwera, a terminal wydrukuje odpowiedni dokument z danymi dot. transakcji płatniczej.

Środki pieniężne wpłacone przez ww. klientów będą przekazywane podmiotom prowadzącym (bądź nie) działalność gospodarczą, z którymi Wnioskodawca zawrze odpowiednie umowy.

Odnoście pytania wymienionego przy trzecim myślniku pkt 2 wezwania, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że odpowiedź na nie ma wpływu na wydanie interpretacji indywidualnej mając na uwadze powyższe doprecyzowanie stanu faktycznego.

Jak wskazano powyżej, dane o płatnościach będą przesyłane natychmiast z terminala do centralnego serwera, a terminal wydrukuje odpowiedni dokument z danymi dot. transakcji płatniczej. Wynika więc z tego, że Wnioskodawca będzie posiadał dokumentację wykazującą związek pomiędzy daną transakcją, a daną zapłatą.

W piśmie uzupełniającym z dnia 15 maja 2017 r. Wnioskodawca wskazała, że:

W opinii Wnioskodawcy usługi świadczone przez Wnioskodawcę należą do grupowania: 82.99.

Wynagrodzenie za świadczone usługi może być obliczane na dwa sposoby: 1) jako określony procent od otrzymanych środków; 2) jako stała kwota od otrzymanych środków pieniężnych.

Wynagrodzenie może być płatne: 1) na rachunek bankowy Wnioskodawcy za pośrednictwem banku; 2) w gotówce; 3) w ramach potrącenia wzajemnych należności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (pytanie ostatecznie sformułowane w piśmie uzupełniającym z dnia 15 maja 2017 r.).

Czy Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących w związku ze świadczeniem usług wymienionych w poz. 25 lub 39 lub 42 tego rozporządzenia oraz z uwagi na to, że usługi mogą być świadczone na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą?

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko Wnioskodawcy ostatecznie sformułowane w piśmie uzupełniającym z dnia 15 maja 2017 r.):

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy o VAT.

W myśl przepisu art. 111 tej ustawy o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Przez sprzedaż rozumie się, zgodnie z art. 2 pkt 22 powołanej ustawy, odpłatną dostawę towarów, odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W przypadku świadczenia usług przekazu pieniężnego na rzecz podmiotów nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, Wnioskodawca wskazuje, że załącznik ("czynności zwolnione z obowiązku ewidencjonowania") do Rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących - wymienia w swym katalogu:

świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Zatem, w opinii Wnioskodawcy, jeśli usługi przekazu pieniężnego nie wejdą w zakres czynności wymienionych w pozycji 25 lub 42 ww. rozporządzenia, to Wnioskodawca - mając na uwadze ww. świadczenie usług wymienione w poz. 39 omawianego rozporządzenia - nie będzie zobowiązany prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących przy świadczeniu usług przekazu na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub rolników ryczałtowych.

Podsumowując:

* w przypadku świadczenia usług przekazu pieniężnego na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany prowadzić ewidencję obrotu i. kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Wynikać to będzie z brzmienia art. 111 ust. 1 ustawy VAT i tym samym braku zawarcia w katalogu odbiorców usług - podmiotów prowadzących działalność gospodarczą;

* w przypadku świadczenia usług przekazu pieniężnego na rzecz podmiotów nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, Wnioskodawca również nie będzie zobowiązany prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących; zastosowanie znajdzie bowiem Rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących; mianowicie, chodzi tutaj o brzmienie pozycji (załącznika do ww. rozporządzenia): nr 25 lub 42 lub 39 (w przypadku otrzymania wynagrodzenia za pośrednictwem banku na rachunek bankowy Wnioskodawcy przy posiadaniu ewidencji i dowodów, o których mowa w tej pozycji).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe - w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących na podstawie poz. 25 załącznika do rozporządzenia, jest prawidłowe - w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących na podstawie poz. 39 załącznika do rozporządzenia (w sytuacji, gdy Wnioskodawca otrzyma całość zapłaty za wykonane usługi na rachunek bankowy, a z ewidencji i dowodów dokumentujących ta zapłatę jednoznacznie będzie wynikać, jakiej konkretnie czynności dotyczyła), jest nieprawidłowe - w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących na podstawie poz. 42 załącznika do rozporządzenia.

Obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT".

Stosownie do art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Należy jednak zauważyć, że na mocy delegacji ustawowej zawartej w przepisie art. 111 ust. 8 ustawy o VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (...).

Może zatem zaistnieć sytuacja, w której podatnik będzie ewidencjonował przy zastosowaniu kasy rejestrującej jedynie część swojej sprzedaży, a niektórych czynności nie, bowiem mogą one korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej.

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących od 1 stycznia 2017 r. reguluje rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2016 r. poz. 2177), zwane dalej "rozporządzeniem".

Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na rodzaj prowadzonej działalności - ze względu na wysokość obrotu - do określonej tym przepisem wysokości obrotów (zwolnienie podmiotowe) oraz zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (zwolnienie przedmiotowe).

I tak, stosownie do § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia - zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2017 r. podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20 000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20 000 zł.

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia - zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2017 r. podatników rozpoczynających po dniu 31 grudnia 2016 r. dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli przewidywany przez podatnika obrót z tego tytułu nie przekroczy, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym, kwoty 20 000 zł.

Zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do podatników, którzy w poprzednim roku podatkowym byli obowiązani do ewidencjonowania lub przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania - § 3 ust. 2 rozporządzenia.

W przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20 000 zł - § 5 ust. 1 rozporządzenia.

Jak stanowi § 5 ust. 2 rozporządzenia - w przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 2, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności, w kwocie 20 000 zł.

Powołane wyżej przepisy wskazują na zwolnienie podmiotowe - uwarunkowane wysokością osiągniętego obrotu.

Stosownie do § 2 ust. 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2017 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia na warunkach tam wskazanych.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym, tj. dotyczy zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej ze względu na przedmiot wykonywanych czynności.

W § 4 rozporządzenia wymienione zostały czynności wyłączające możliwość korzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w § 2 i § 3, tj. zwolnienia przedmiotowego i podmiotowego.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca z wykorzystaniem odpowiednich terminali płatniczych (automatów) będzie wykonywał usługi przekazu pieniężnego. Usługi będą świadczone przy pomocy terminali komputerowych z łącznością bezpośrednią. Podstawą świadczenia usług będzie umowa zawarta pomiędzy Wnioskodawcą, a podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą, w ramach której podmiot ten dokonuje sprzedaży usług oraz towarów. Nie jest wykluczone, że taka umowa może być zawarta z podmiotem nie prowadzącym działalności gospodarczej lub rolnikiem ryczałtowym. Zgodnie z ww. umową klienci ww. podmiotów w zw. z zakupem od nich towarów i usług będą mogli dokonywać płatności za te towary i usługi. Klienci będą mogli samodzielnie dokonać płatności, bez zaangażowania pracownika Wnioskodawcy. Płatności można obecnie dokonywać gotówką (monety i / lub banknoty). Dane o płatnościach będą przesyłane natychmiast z terminala do centralnego serwera, a terminal wydrukuje odpowiedni dokument z danymi dot. transakcji płatniczej. Środki pieniężne wpłacone przez ww. klientów będą przekazywane podmiotom prowadzącym (bądź nie) działalność gospodarczą, z którymi Wnioskodawca zawrze odpowiednie umowy. Dane o płatnościach będą przesyłane natychmiast z terminala do centralnego serwera, a terminal wydrukuje odpowiedni dokument z danymi dot. transakcji płatniczej. Wynika więc z tego, że Wnioskodawca będzie posiadał dokumentację wykazującą związek pomiędzy daną transakcją, a daną zapłatą. W opinii Wnioskodawcy usługi świadczone przez Wnioskodawcę należą do grupowania: 82.99. Wynagrodzenie za świadczone usługi może być obliczane na dwa sposoby: jako określony procent od otrzymanych środków lub jako stała kwota od otrzymanych środków pieniężnych. Wynagrodzenie może być płatne: na rachunek bankowy Wnioskodawcy za pośrednictwem banku; w gotówce lub w ramach potrącenia wzajemnych należności.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 25, 39 i 42 załącznika do rozporządzenia.

Należy zauważyć, że w załączniku do ww. rozporządzenia, stanowiącym wykaz czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, w poz. 25 wskazano usługi finansowe i ubezpieczeniowe - PKWiU 64-66.

Z uwagi na opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie ma prawa do zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, w stosunku do świadczonych usług przekazu środków pieniężnych, na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w zw. z poz. 25 załącznika do tego rozporządzenia. Jak wskazał Wnioskodawca usługi świadczone przez Wnioskodawcę należą do grupowania PKWiU 82.99, zatem nie zostanie spełniona przesłanka wynikająca z poz. 25 załącznika do rozporządzenia umożliwiająca skorzystanie z ww. zwolnienia, ponieważ zwolnienie na podstawie tej pozycji dotyczy tylko usług finansowych i ubezpieczeniowych mieszczących się w grupowaniu PKWiU 64-66.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia na podstawie poz. 25 załącznika do rozporządzenia dla świadczonych usług przekazu środków pieniężnych jest nieprawidłowe.

Należy zauważyć, że w poz. 39 ww. załącznika do rozporządzenia wymieniono świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Analiza powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że aby podatnik miał możliwość skorzystania z prawa do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 w powiązaniu z poz. 39 załącznika powołanego rozporządzenia, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki: zapłata musi być w całości dokonana za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika, z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę musi jednoznacznie wynikać, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca wskazał, że wynagrodzenie za świadczone usługi może być obliczane na dwa sposoby: jako określony procent od otrzymanych środków lub jako stała kwota od otrzymanych środków pieniężnych. Wynagrodzenie może być płatne na rachunek bankowy Wnioskodawcy za pośrednictwem banku, w gotówce lub w ramach potrącenia wzajemnych należności.

W związku z tym w przypadku świadczenia przez Wnioskodawcę usług przekazu środków pieniężnych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, w sytuacji gdy cała należność za te usługi za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo - kredytowej wpływa na rachunek bankowy Wnioskodawcy oraz jeżeli z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła, Wnioskodawca ma prawo do zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego do 31 grudnia 2017 r., na mocy § 2 ust. 1 w zw. z poz. 39 załącznika do rozporządzenia.

Należy stwierdzić, w przypadku świadczenia usług przekazu środków pieniężnych osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej oraz rolnikom ryczałtowym, gdy zapłata za te usługi uregulowana będzie gotówką lub w ramach potrącenia wzajemnych należności, Wnioskodawca nie ma prawa do zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego na mocy § 2 ust. 1 w zw. z poz. 39 załącznika do rozporządzenia.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy zgodnie, z którym nie będzie zobowiązany prowadzić ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących na podstawie poz. 39 załącznika do rozporządzenia w przypadku otrzymania wynagrodzenia za pośrednictwem banku na rachunek bankowy Wnioskodawcy przy posiadaniu ewidencji i dowodów, o których mowa w tej pozycji, jest prawidłowe.

W poz. 42 natomiast wskazano usługi świadczone przy użyciu urządzeń, w tym wydających bilety, obsługiwanych przez klienta, które również w systemie bezobsługowym przyjmują należność:

1.

w bilonie lub banknotach, lub

2.

innej formie (bezgotówkowej), jeżeli z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła.

Przepis § 8 ust. 3 rozporządzenia stanowi, że w przypadku podatników, którzy przed dniem 1 stycznia 2017 r. rozpoczęli ewidencjonowanie czynności wymienionych w poz. 36, 41 lub 42 załącznika do rozporządzenia, zwolnienia, o którym mowa w § 2, w zakresie tych czynności ewidencjonowanych nie stosuje się.

Jak już zostało wskazane Wnioskodawca będzie świadczył usługi przekazu środków pieniężnych przy pomocy terminali komputerowych. Podstawą świadczenia usług będzie umowa zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w ramach której podmiot ten dokonuje sprzedaży usług i towarów. Wnioskodawca nie wyklucza, że taka umowa może być zawarta z podmiotem nie prowadzącym działalności gospodarczej lub rolnikiem ryczałtowym. Należy zauważyć, że Wnioskodawca nie ma możliwości korzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży usług polegających na przekazywaniu środków pieniężnych przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 w powiązaniu z poz. 42 załącznika do rozporządzenia, ponieważ klientami Wnioskodawcy nie są osoby dokonujące zapłaty przy użyciu terminali tylko podmioty, z którymi Wnioskodawca zawiera umowy o świadczenie ww. usług przekazu środków pieniężnych. W niniejszej sprawie Wnioskodawca występuje w roli pośrednika, bowiem klienci ww. podmiotów w zw. z zakupem od nich towarów i usług będą mogli dokonywać płatności za te towary i usługi przy pomocy terminali należących do Wnioskodawcy, a środki pieniężne wpłacone przez klientów będą przekazywane następnie podmiotom prowadzącym (bądź nie) działalność gospodarczą, z którymi Wnioskodawca zawrze odpowiednie umowy. Zatem, Wnioskodawca nie świadczy usług na rzecz osób dokonujących zapłaty za pomocą urządzeń płatniczych (terminali) należących do Wnioskodawcy tylko świadczy usługi na rzecz podmiotów, z którymi zawiera ww. umowy i od których dostaje wynagrodzenie za usługi przekazu środków pieniężnych.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zastosowania zwolnienia wynikającego z § 2 ust. 1 rozporządzenia w powiązaniu z ww. poz. 42 ww. załącznika do rozporządzenia należy uznać za nieprawidłowe.

Tut. Organ zauważa, że Wnioskodawca może w stosunku do jednej czynności zastosować zwolnienie wynikające z jednego przepisu. Skoro w rozstrzygnięciu Organ stwierdził, że Wnioskodawcy przysługuje zwolnienie z § 2 ust. 1 w związku z poz. 39 ww. załącznika do rozporządzenia (w przypadku otrzymania wynagrodzenia za pośrednictwem banku na rachunek bankowy Wnioskodawcy przy posiadaniu ewidencji i dowodów, o których mowa w tej pozycji), to Wnioskodawca w stosunku do tej czynności nie może zastosować zwolnienia wynikającego z innej pozycji załącznika do ww. rozporządzenia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl