0114-KDIP1-3.4012.123.2019.2.KP - Zwolnienie z VAT najmu lokali mieszkalnych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 kwietnia 2019 r. (data wpływu 2 kwietnia 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 25 kwietnia 2019 r. (data wpływu 6 maja 2019 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 17 kwietnia 2019 r. (skutecznie doręczone w dniu 24 kwietnia 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT najmu lokali mieszkalnych na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe - jest prawidłowe.

W dniu 2 kwietnia 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy usług wynajmu lokali mieszkalnych. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 25 kwietnia 2019 r. (data wpływu 6 maja 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu nr 0114-KDIP1-3.4012.123.2019.1.k.p. z dnia 17 kwietnia 2019 r. (skutecznie doręczone Stronie w dniu 24 kwietnia 2019 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółka prawa polskiego zajmująca się m.in. świadczeniem usług polegających na wynajmowaniu nieruchomości. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (68.20.Z) oraz kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek (68.10.Z).

Ponadto przedmiotem działalności Spółki są:

* realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków (41.10.Z),

* roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych (41.20.Z),

* pośrednictwo w obrocie nieruchomościami (68.31.Z),

* zarządzanie nieruchomościami wykonywane na zlecenie (68.32.Z),

* reklama (73.1),

* badanie rynku i opinii publicznej (73.2).

W ramach prowadzonej działalności Spółka obecnie posiada i wynajmuje trzy nieruchomości o charakterze mieszkaniowym. Część z nieruchomości wynajmowanych jest w celu zaspakajania potrzeb mieszkaniowych, a więc na cele mieszkaniowe, a część na inne cele. Spółka nie wyklucza rozwoju prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.

Zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: "ustawa o VAT") zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Spółka od początku swojego istnienia jest czynnym podatnikiem VAT. Jednocześnie Spółka mimo wynajmowania lokali na cele mieszkaniowe i przysługującego jej z mocy prawa zwolnienia, które wynika z wyżej wskazanych przepisów zdecydowała się na wystawianie faktur VAT z tytułu najmu ze stawką podstawową, tj. na dzień składania niniejszego wniosku - 23%.

W związku z planami rozwoju Spółka zamierza w dalszym ciągu inwestować w lokale o charakterze mieszkaniowym oraz wynajmować je na cele mieszkaniowe. Spółka chce korzystać w przyszłości ze zwolnienia, o którym mowa w przepisach powyżej wskazanych zarówno w związku z wynajmowaniem już posiadanych nieruchomości oraz co do nieruchomości, które będzie nabywać w przyszłości.

W odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawca wskazał, że w ramach prowadzonej działalności posiada i wynajmuje trzy nieruchomości o charakterze mieszkaniowym. Część z nieruchomości wynajmowana jest w celu zaspokajania potrzeb mieszkalnych, a więc na cele mieszkaniowe, a część na cele inne. Wniosek dotyczy tylko nieruchomości o charakterze mieszkaniowym wynajmowanych na cele mieszkaniowe. Nie dotyczy nieruchomości mieszkaniowych wynajmowanych na cele inne. Wnioskodawca zawiera umowy najmu, których dotyczy wniosek o interpretację, z osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej, lub które nie występują w charakterze przedsiębiorcy dla potrzeb podpisywanej umowy najmu. Najemcy wykorzystują najmowane lokale tylko i wyłącznie na własne potrzeby mieszkaniowe, najemcy nie wykorzystują lokali mieszkalnych w ramach działalności gospodarczej. Najemcy są osobami fizycznymi, które korzystają z nieruchomości na własne potrzeby mieszkaniowe. Pytanie dotyczące pracowników nie ma zastosowania na tle przedstawionego stanu faktycznego. Najemca nie prowadzi działalności o charakterze krótkotrwałego zakwaterowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy spółka prawa polskiego, która wynajmuje lokale mieszkalne na cele mieszkaniowe - nie korzystająca uprzednio ze zwolnienia z podatku VAT - zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT może zacząć korzystać z przedmiotowego zwolnienia?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Zastosowanie zwolnienia z VAT jest zatem uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy). W związku z tym zwolnieniu nie podlega wynajem nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cel inny niż mieszkaniowy. Przy czym przepisy nie uzależniają zastosowania zwolnienia od rodzaju czy formy prawnej podmiotu świadczącego usługę, jak i od podmiotu nabywającego tę usługę.

Do zwolnienia mają prawo zarówno podatnicy, którzy świadczą usługi najmu w ramach zarejestrowanej działalności gospodarczej, jak i ci, którzy wykonują je w ramach tzw. najmu prywatnego.

Jak już zostało wskazane powyżej, Wnioskodawca jest spółką prawa polskiego, która wynajmuje lokale mieszkalne na cele mieszkaniowe, lecz na chwilę obecną nie korzysta z przysługującej jej ulgi wynikającej z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT.

Natomiast na podstawie rozlicznych interpretacji wydawanych przez organy podatkowe nasuwa się jedyny logiczny wniosek, iż uprawnienie takie Wnioskodawcy przysługuje.

W interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 kwietnia 2018 r. 0113-KDIPT1-1.4012.40.2018.3.MSU, wskazano że:

"Dla zastosowania zwolnienia nie ma znaczenia rodzaj i forma prawna zarówno podmiotu wynajmującego, jak i najemcy. Istotny jest cel, na jaki lokale są wynajmowane przez Wnioskodawcę - wynajmowane będą z przeznaczeniem na cele mieszkaniowe. (...) w przedmiotowej sprawie zostaną spełnione wyżej opisane przesłanki, w związku z czym, świadczona przez Zainteresowanego usługa wynajmu lokali o charakterze mieszkalnym osobom fizycznym na cele mieszkaniowe, będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy."

Podobnie: Interpretacja Indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 sierpnia 2018 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.330.2018.1.MMA, Interpretacja Indywidualna Dyrektora Informacji Skarbowej w Katowicach z 11 sierpnia 2015 r., sygn. IBPP2/4512- 525/15/AB, Interpretacja Indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 czerwca 2018 r., sygn. 0114-KDIP4.4012.226.2018.2.AKO).

Z powyższego jasno wynika, iż do możliwości skorzystania ze zwolnienia, o który mowa w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT niezbędne jest wyłącznie spełnienie dwóch przesłanek - wynajmowany lokal musi być lokalem mieszkalnym wynajmowanym na cele mieszkaniowe.

Tożsame stanowisko wynika również z Interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 kwietnia 2018 r., sygn. 0112-KDIL4.4012.114.2018.1.JKU. Z przedmiotowej interpretacji wynika, iż cel mieszkaniowy rozumiany jest w sposób szeroki, ponieważ nawet wynajmując lokal innej osobie prawnej, która wykorzystuje go celem zakwaterowania pracowników cel mieszkaniowy zostaje zachowany.

"Z uwagi na fakt, że przedmiotem planowanej usługi jest wynajem lokalu mieszkalnego na rzecz Spółki, która udostępnia przedmiotowy lokal mieszkalny wyłącznie na cele mieszkaniowe dla pracowników, spełnione są wymienione wyżej przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy. Okoliczności tej nie zmienia fakt, że najem dokonany jest na rzecz Spółki prowadzącej działalność gospodarczą na własny rachunek. Istotny jest cel, na jaki lokal mieszkalny jest wynajmowany przez Wnioskodawcę - wynajmowany jest najemcy z przeznaczeniem na cele mieszkaniowe (co wynika z zawartej umowy)." (Podobnie w Interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 21 sierpnia 2018 r., sygn. 0112- KDIL4.4012.263.2018.2. JKU).

Jeśli zaś chodzi o przesłankę wynajmowania lokalu mieszkalnego na własny rachunek to z interpretacji przepisów jasno wynika, iż warunek ten spełniony jest nie tylko w prostej, dwupodmiotowej konfiguracji wynajmujący-najemca, ale również w przypadku gdy pojawia się podmiot kolejny w postaci podnajemcy. Taki pogląd znalazł odzwierciedlenie we wskazywanej powyżej Interpretacji Indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 czerwca 2018 r., sygn. 0114-KDIP4.4012.226.2018.2.AKO, a także interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 26 czerwca 2015 r., sygn. IBPP2/4512-303/15/JJ oraz Interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.60.2018.1.ICz):

"Przesłanka świadczenia usługi na własnych rachunek jest spełniona nie tylko w przypadku umów najmu zawieranych pomiędzy wynajmującym a najemcą, ale również umów zawieranych z podmiotem trzecim, tj. w relacji wynajmujący - najemca - podnajemca"

Mając na uwadze powyższe konieczne jest stwierdzenie, iż ze względu na spełnienie przesłanek wynikających z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, Wnioskodawcy przysługuje prawo do uzyskania zwolnienia z podatku VAT.

Nieruchomości wynajmowane przez Wnioskodawcę mają charakter mieszkalny, co stanowi fakt obiektywny. Nieruchomości te wynajmowane są w celu mieszkaniowym - wykładnia przesłanki celu mieszkaniowego była przedmiotem szerokiej dyskusji. Na tym tle organy podatkowe wypracowały jasne stanowisko, co do tego jak należy rozumieć ów cel i w wypadku Wnioskodawcy również został on spełniony.

Uwzględniając powyższe, wskazać należy iż odpowiedź na pytanie postawione w niniejszym wniosku powinna być jedynie twierdząca.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z kolei, przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również:

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Należy jednak zauważyć, że nie każda czynność stanowiąca odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonywana przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tej czynności.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Jednocześnie należy zaznaczyć, że na podstawie art. 146aa ust. 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%:

Zgodnie art. 146aa ust. 2, Minister właściwy do spraw finansów publicznych ogłosi, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", koniec okresu obowiązywania stawek podatku, o których mowa w ust. 1, w terminie do dnia 31 października roku następującego po roku, dla którego zostały spełnione warunki określone w ust. 1.

Należy zauważyć, że w myśl art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Konsekwencją powyższego zapisu jest fakt, że w sytuacji, gdy prawodawca nie dokonał przywołania stosownego symbolu PKWiU dla danego towaru lub usługi w przepisach w zakresie podatku VAT, klasyfikacji należy dokonać na podstawie cech charakterystycznych dla danego świadczenia i takim właśnie świadczeniem są m.in. usługi w zakresie wynajmowania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe, dla których prawodawca nie dokonał odwołania do statystyk publicznych.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Zwolnienie, które znajduje się w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT stanowi implementację z art. 135 ust. 1 lit. I Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L z 2006 r. nr 347/1 z późn. zm). Przepis powyższy stanowi, że Państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje: "(...) dzierżawę i wynajem nieruchomości".

Krajowe ustawodawstwo stanowi o zwolnieniu z opodatkowania usługi najmu pod warunkiem jego mieszkaniowego przeznaczenia.

Należy ponadto zauważyć, że stosownie do art. 43 ust. 20 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 36, nie ma zastosowania do usług wymienionych w poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy (w pozycji nr 163 tego załącznika, stanowiącego wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości - obecnie 8%, znajdują się usługi związane z zakwaterowaniem, oznaczone symbolem PKWiU 55).

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest więc uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych, dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych, dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy). W związku z tym, zwolnieniu nie podlega wynajem nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cel inny niż mieszkaniowy. Przy czym przepis nie uzależnia zastosowania zwolnienia od rodzaju czy formy prawnej podmiotu świadczącego usługę, jak i podmiotu nabywającego tę usługę.

Powyższe wskazuje, że zwolnieniu od podatku podlega świadczona na własny rachunek usługa wynajmu lub dzierżawy nieruchomości o charakterze mieszkalnym, co istotne, na cele mieszkaniowe. Zatem przesłanki do zastosowania zwolnienia są następujące:

* świadczenie usługi na własny rachunek,

* charakter mieszkalny nieruchomości,

* mieszkaniowy cel najmu lub dzierżawy.

Zaistnienie wszystkich powyższych przesłanek skutkuje zastosowaniem zwolnienia od podatku. Brak któregokolwiek z powyższych elementów nie pozwala natomiast na zastosowanie zwolnienia i w konsekwencji następuje opodatkowanie świadczonej usługi.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką prawa polskiego zajmująca się m.in. świadczeniem usług polegających na wynajmowaniu nieruchomości. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (68.20.Z) oraz kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek (68.10.Z). W ramach prowadzonej działalności Spółka obecnie posiada i wynajmuje trzy nieruchomości o charakterze mieszkaniowym. Część z nieruchomości wynajmowanych jest na cele mieszkaniowe, a część na inne cele. Wniosek dotyczy tylko nieruchomości o charakterze mieszkaniowym wynajmowanych na cele mieszkaniowe. Nie dotyczy nieruchomości mieszkaniowych wynajmowanych na cele inne. Spółka od początku swojego istnienia jest czynnym podatnikiem VAT. W związku z planami rozwoju Spółka zamierza w dalszym ciągu inwestować w lokale o charakterze mieszkaniowym oraz wynajmować je na cele mieszkaniowe. Spółka chce korzystać w przyszłości ze zwolnienia, o którym mowa w przepisach powyżej wskazanych zarówno w związku z wynajmowaniem już posiadanych nieruchomości oraz co do nieruchomości, które będzie nabywać w przyszłości. Wnioskodawca zawiera umowy najmu, których dotyczy wniosek o interpretację, z osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej, lub które nie występują w charakterze przedsiębiorcy dla potrzeb podpisywanej umowy najmu. Najemcy wykorzystują najmowane lokale tylko i wyłącznie na własne potrzeby mieszkaniowe, najemcy nie wykorzystują lokali mieszkalnych w ramach działalności gospodarczej. Najemca nie prowadzi działalności o charakterze krótkotrwałego zakwaterowania.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy spółka prawa polskiego, która wynajmuje lokale mieszkalne na cele mieszkaniowe - nie korzystająca uprzednio ze zwolnienia z podatku VAT - zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT może zacząć korzystać z przedmiotowego zwolnienia.

Należy wskazać, że umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony - zarówno wynajmującego, jak i najemcę - określone przepisami obowiązki.

Jak wynika z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1025, z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie lokalu przez jego najemcę.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług najem stanowi świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że świadczenie usług najmu wypełnia, określoną w art. 15 ust. 2 ustawy, definicję działalności gospodarczej, jeżeli jest wykonywane w sposób ciągły do celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe).

Usługa najmu nieruchomości korzysta ze zwolnienia na podstawie ww. art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, pod warunkiem łącznego spełnienia przesłanek co do podmiotu, przedmiotu i celu takiej umowy. Podatnik podatku VAT będzie mógł zatem skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług ww. usługi, jeśli umowa najmu w swojej treści zawiera między innymi postanowienia, z których w sposób niebudzący wątpliwości wynika, że dotyczy ona lokalu mieszkalnego i lokal ten może być wykorzystany przez najemcę tylko w celach mieszkaniowych.

Uwzględniając powołane wyżej przepisy prawa oraz opis sprawy, należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, iż przedmiotem planowanej usługi świadczonej na własny rachunek jest wynajem lokali o charakterze mieszkalnym na cele mieszkaniowe, spełnione zostaną wymienione wyżej przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy. Dla zastosowania zwolnienia nie ma znaczenia rodzaj i forma prawna zarówno podmiotu wynajmującego, jak i najemcy. Istotny jest cel, na jaki lokale są wynajmowane przez Wnioskodawcę - wynajmowane będą z przeznaczeniem na cele mieszkaniowe. Tak więc, w przypadku wynajmu ww. lokali mieszkalnych wyłącznie na cele mieszkaniowe, zastosowanie znajduje zwolnienie od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, o ile w umowie najmu najemca zobowiąże się do wykorzystywania wynajmowanych lokali mieszkalnych wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Mając na względzie powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie zostaną spełnione wyżej opisane przesłanki, w związku z czym, świadczona przez Zainteresowanego usługa wynajmu lokali o charakterze mieszkalnym osobom fizycznym na cele mieszkaniowe, będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wskazane w stanowisku, które nie były przedmiotem interpretacji nie zostały w niniejszej interpretacji rozstrzygnięte - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4 0/0, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.