0114-KDIP1-3.4012.112.2022.1.AMA - Sporządzanie pliku JPK VAT z deklaracją faktur wystawionych na żądanie i na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 16 maja 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP1-3.4012.112.2022.1.AMA Sporządzanie pliku JPK VAT z deklaracją faktur wystawionych na żądanie i na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 marca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 17 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku obowiązku odrębnego wykazywania w ewidencji przygotowywanej w celu sporządzania pliku JPK VAT z deklaracją faktur wystawionych na żądanie i na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych w przypadku korzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest firmą produkującą detergenty oraz kosmetyki zarówno pod markami klientów jak i pod markami własnymi. W ramach swojej działalności Spółka prowadzi między innymi sklep internetowy, w którym dokonuje sprzedaży na rzecz osób fizycznych niebędących podatnikami VAT (dalej: "Konsumenci"), a także na rzecz podatników VAT.

W przypadku sprzedaży na rzecz Konsumentów, Spółka korzysta ze zwolnienia z obowiązku rejestrowania sprzedaży na kasie fiskalnej na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie z § 2 w związku z poz. 36 załącznika do ww. rozporządzenia podlega zwolnieniu z obowiązku rejestracji na kasie fiskalnej: "dostawa towarów w systemie wysyłkowym (pocztą lub przesyłkami kurierskimi), jeżeli dostawca towaru otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana (dane nabywcy, w tym jego adres)."

Sprzedaż dokonywana przez Spółkę spełnia wszelkie powyżej wskazane warunki do zwolnienia, a w konsekwencji sprzedaż na rzecz Konsumentów nie podlega rejestracji na kasie fiskalnej.

W chwili obecnej Spółka dokumentuje każdą z transakcji fakturą VAT - niezależnie od tego, czy sprzedaży dokonano na rzecz Konsumenta, czy też podatnika VAT.

Podczas transakcji dokonywanej w ramach sklepu internetowego kupujący każdorazowo oświadczają, że są podatnikami VAT, podając przy tym swój NIP, jeżeli dokonują zakupu, jako podatnicy VAT. W sytuacji, w której kupujący nie poda NIP, jest traktowany jak Konsument, a wystawiona na jego rzecz faktura nie zawiera NIP.

Spółka planuje wprowadzić rozwiązanie, w którym sprzedaż na rzecz Konsumenta będzie dokumentowana fakturami jedynie w sytuacji, w której Konsument tego zażąda, korzystając z uprawnienia przyznanego Mu przez art. 106b ust. 3 ustawy o VAT.

Pytanie

Czy w sytuacji, w której faktura dokumentująca sprzedaż towarów zostanie wystawiona na żądanie Konsumenta zgłoszone zarówno przed jak i po dokonaniu transakcji, w tym także w okresie innym niż okres, w którym transakcja zostanie ujęta, a sprzedaż będzie podlegać zwolnieniu z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej, Spółka będzie zobowiązana do odrębnego wykazania takiej faktury w ewidencji sporządzanej zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

W sytuacji, w której faktura dokumentująca sprzedaż towarów zostanie wystawiona na żądanie Konsumenta zgłoszone zarówno przed jak i po dokonaniu transakcji w tym także w okresie innym niż okres, w którym transakcja zostanie ujęta, a sprzedaż będzie podlegać zwolnieniu z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej, Spółka nie będzie zobowiązana do odrębnego wykazania takiej faktury w ewidencji sporządzanej zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy o VAT.

Spółka wykaże taką sprzedaż w ewidencji w zestawieniu zbiorczym, w dokumencie wewnętrznym, oznaczanym znacznikiem "WEW" w okresie, w którym doszło do zawarcia transakcji.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu. Z kolei zgodnie z ust. 7c tego przepisu, deklaracje podatkowe, powinny zawierać dane niezbędne do rozliczenia podatku, obliczenia jego wysokości, w tym wysokości podstawy opodatkowania, podatku należnego i podatku naliczonego, a także dane dotyczące podatnika.

Z dniem 1 października 2020 r. wszedł w życie art. 99 ust. 11c ustawy o VAT, z którego wynika, że deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, są składane zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, który obejmuje deklarację i ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3. Dokument elektroniczny, o którym mowa w zdaniu pierwszym, jest przesyłany w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej i zgodnie z wymaganiami określonymi w tych przepisach.

W myśl art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:

1.

rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;

2.

kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;

3.

kontrahentów;

4.

dowodów sprzedaży i zakupów.

Zgodnie z art. 109 ust. 3b ustawy o VAT, podatnicy zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, rozliczający się miesięcznie są obowiązani przesyłać, na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c ustawy o VAT, za każdy miesiąc do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję, o której mowa w ust. 3, łącznie z deklaracją podatkową, w terminie do złożenia tej deklaracji.

Od 1 października 2020 r., na mocy Rozporządzenia, został wprowadzony obowiązek wykazywania w ewidencji m.in. odpowiedniego symbolu oznaczającego określoną procedurę podatkową.

Rozporządzenie w § 10 zobowiązuje podmioty do wskazywania określonych danych w celu prawidłowego rozliczenia podatku należnego.

Stosownie do przepisów § 10 ust. 5 Rozporządzenia, ewidencja zawiera następujące oznaczenia dowodów sprzedaży:

1. "RO" - dokument zbiorczy wewnętrzny zawierający sprzedaż z kas rejestrujących;

2. "WEW" - dokument wewnętrzny;

3. "FP" - faktura, o której mowa w art. 109 ust. 3d ustawy o VAT.

Powołany powyżej art. 109 ust. 3d ustawy o VAT dotyczy faktur o których mowa w art. 106h ust. 1-3 ustawy o VAT, a zatem o fakturach dotyczących sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej. W przepisie nie ma natomiast mowy o fakturach wystawianych w sytuacji, w której podatnik nie jest zobowiązany do ewidencjonowania transakcji przy zastosowaniu kasy rejestrującej, z uwagi na fakt, że korzysta z obowiązku ewidencjonowania transakcji przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, zdaniem Wnioskodawcy, a contrario, w przypadku, w którym Spółka będzie wystawiała faktury dokumentujące sprzedaż na rzecz Konsumenta, nie będąc przy tym zobowiązaną do ewidencjonowania tej sprzedaży na kasie rejestrującej, obowiązek odrębnego ujmowania tych faktur w pliku JPK_V7M nie powstanie. Tego typu sprzedaż, zdaniem Wnioskodawcy powinna być ewidencjonowana za pomocą zapisu zbiorczego oznaczonego symbolem "WEW" - w taki sam sposób, jak jest to dokumentowane w przypadku sprzedaży na rzecz Konsumentów, którzy nie zażądali faktury.

Powyższe znajduje potwierdzenie w odpowiedziach na najczęściej zadawane pytania publikowanych przez Ministerstwo Finansów na swojej stronie internetowej w zakładce JPK_VAT z deklaracją - pytania i odpowiedzi.

Na pytanie podatnika: "Jak ująć fakturę, którą wystawiono na żądanie nabywcy towaru lub usługi, po upływie np. 2 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty? Chodzi o sytuację, kiedy nabywcą jest konsument (osoba fizyczna, która nie prowadzi działalności gospodarczej), a sprzedaż nie została potwierdzona paragonem fiskalnym, ponieważ podatnik nie ma obowiązku posiadania kasy fiskalnej? Czy taką fakturę należy wykazać w nowym JPK_VAT z deklaracją z oznaczeniem "FP"?" udzielono odpowiedzi: "Sprzedaż na rzecz konsumenta (osoba fizyczna, która nie prowadzi działalności gospodarczej), która nie została zaewidencjonowana na kasie rejestrującej, powinna być ujęta w ewidencji na podstawie dokumentu zbiorczego w nowym JPK_VAT z deklaracją. Natomiast, jeśli została wystawiona faktura do tej sprzedaży na żądanie nabywcy po upływie np. 2 miesięcy od dnia sprzedaży, takiej faktury nie należy ujmować w nowym JPK_VAT z deklaracją. Oznaczenie "FP" nie ma zastosowania do faktur, które nie dotyczą sprzedaży zarejestrowanej na kasie fiskalnej."

W ocenie Wnioskodawcy, powyższa odpowiedź na zadanie pytanie będzie aktualna także w sytuacji, w której żądanie faktury zostanie zgłoszone przez konsumenta także przed dokonaniem transakcji. Różnicowanie tych dwóch sytuacji byłoby, zdaniem Spółki niecelowe.

Stanowisko zaprezentowane w odpowiedzi opublikowanej przez Ministerstwo Finansów znajduje także potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 23 lutego 2021 r. o nr 0114-KDIP1-3.4O12.61.2O21.1.JG, w której Dyrektor wskazał, że " (...) Należy wskazać, że sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych nieewidencjonowaną na kasie rejestrującej należy wykazać na podstawie zapisu zbiorczego oznaczanego "WEW". Nie ma przy tym znaczenia, czy transakcja została udokumentowana fakturą oraz kiedy faktura została wystawiona."

Na marginesie Spółka pragnie także wskazać, że Konsumenci nie dokonują odliczenia VAT naliczonego w związku z dokonywanymi transakcjami. Tego typu faktura jest nieistotna z perspektywy rozliczenia VAT. W konsekwencji, nieujmowanie faktur wystawionych na rzecz Konsumenta w żadnym stopniu nie stoi w sprzeczności z założeniami wprowadzenia ewidencji VAT-V7M, która ma na celu przede wszystkim kontrolę poprawności rozliczeń VAT należnego oraz odliczeń VAT naliczonego przez podatników.

Ponadto, nawet gdyby Konsument ujął taką fakturę w swojej ewidencji zakupów, to taka faktura nie znajdzie się w ewidencji sprzedaży Spółki (ze względu na jej ujęcie w zestawieniu zbiorczym), a więc organy podatkowe będą mogły szybko wychwycić, że Konsument odliczył VAT naliczony z faktury, która go do tego nie uprawnia. A zatem, zdaniem Wnioskodawcy, proponowane rozwiązanie zapewnia szczelność systemu VAT.

Mając na uwadze powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że w sytuacji, w której faktura dokumentująca sprzedaż towarów zostanie wystawiona na żądanie Konsumenta zgłoszone zarówno przed jak i po dokonaniu transakcji, w tym także w okresie innym, niż okres, w którym transakcja zostanie ujęta, a sprzedaż będzie podlegać zwolnieniu z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej, Spółka nie będzie zobowiązana do odrębnego wykazania takiej faktury w ewidencji sporządzanej zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy o VAT.

Spółka wnosi o potwierdzenie powyższego stanowiska.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931), zwanej dalej "ustawą":

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosowanie do art. 8 ust. 1 ustawy:

przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zarówno dostawa towarów, jak i świadczenie usług, mieszczą się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, zgodnie z którym:

ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy:

podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2.

Jak stanowi art. 99 ust. 7c ustawy:

deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, zawierają dane niezbędne do rozliczenia podatku, obliczenia jego wysokości, w tym wysokości podstawy opodatkowania, podatku należnego i podatku naliczonego, a także dane dotyczące podatnika.

Stosownie do treści art. 99 ust. 11b ustawy:

deklaracje, o których mowa w ust. 1-3, 3c-6, 8-9 i 11a, składa się wyłącznie za pomocą środków komunikacji elektronicznej.

Zgodnie z art. 99 ust. 11c ustawy:

deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, są składane zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2020 r. poz. 346, 568, 695, 1517 i 2320), który obejmuje deklarację i ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3. Dokument elektroniczny, o którym mowa w zdaniu pierwszym, jest przesyłany w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej i zgodnie z wymaganiami określonymi w tych przepisach.

Na podstawie art. 109 ust. 3 ustawy:

podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:

1)

rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;

2)

kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;

3)

kontrahentów;

4)

dowodów sprzedaży i zakupów.

Stosownie do art. 109 ust. 3b ustawy:

podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 1, są obowiązani przesyłać, na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c, za każdy miesiąc do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję, o której mowa w ust. 3, łącznie z deklaracją podatkową, w terminie do złożenia tej deklaracji.

Ponadto, od 1 października 2020 r., na mocy rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019 r. poz. 1988 z późn. zm.), został wprowadzony obowiązek wykazywania w ewidencji m.in. odpowiedniego symbolu oznaczającego określoną procedurę podatkową. Plik JPK VAT dla potrzeb VAT powinien zawierać m.in. informacje o dostawach niektórych wyrobów i świadczonych usługach wraz z odpowiednim ich oznaczeniem oraz oznaczenia dowodów sprzedaży i zakupów.

W myśl § 10 ust. 1 pkt 8 ww. rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r.

ewidencja zawiera następujące dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku należnego: wartość sprzedaży bez podatku (netto) oraz wysokość podatku należnego, w podziale na stawki podatku oraz sprzedaż zwolnioną od podatku, wynikające ze zbiorczych informacji z ewidencji sprzedaży, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy.

Stosownie do przepisu § 10 ust. 5 ww. rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r.

ewidencja zawiera następujące oznaczenia dowodów sprzedaży:

1) "RO" - dokument zbiorczy wewnętrzny zawierający sprzedaż z kas rejestrujących;

2) "WEW" - dokument wewnętrzny;

3) "FP" - faktura, o której mowa w art. 109 ust. 3d ustawy.

Stosownie do art. 106h ust. 1 ustawy:

w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Zgodnie z art. 106h ust. 2 ustawy:

przepis ust. 1 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą wystawianą przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zaewidencjonowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy.

W myśl art. 109 ust. 3d ustawy:

faktury, o których mowa w art. 106h ust. 1-3, ujmuje się w ewidencji, o której mowa w ust. 3, w okresie rozliczeniowym, w którym zostały wystawione. Faktury te nie zwiększają wartości sprzedaży oraz podatku należnego za okres, w którym zostały ujęte w tej ewidencji.

Z powyższego wynika, że w prowadzonej ewidencji dla celów prawidłowego rozliczenia podatku należnego, symbolem "FP" powinny być oznaczone faktury dotyczące sprzedaży udokumentowanej paragonem fiskalnym, jak i faktury wystawiane przy zastosowaniu kasy rejestrującej, gdzie wartość sprzedaży i kwota podatku zostały ujęte w raporcie fiskalnym dobowym z kasy rejestrującej.

Oznaczenie "WEW" dotyczy między innymi czynności, które nie są udokumentowane oryginalnymi dokumentami zakupu/sprzedaży tj. fakturą i dotyczy między innymi:

- nieodpłatnego przekazania towarów na cele osobiste,

- korekty rocznej podatku naliczonego w związku ze zmianą współczynnika odliczenia podatku naliczonego,

- sprzedaży zwolnionej dla której nie wystawiono faktury,

- sprzedaży bezrachunkowej (sprzedaży na rzecz osób fizycznych która jest zwolniona z ewidencji na kasie fiskalnej),

- rozliczenie "importu usługi" dla której nie została wystawiona faktura.

Zatem, sprzedaż nieewidencjonowaną na kasie rejestrującej i dla której nie jest wystawiona jednocześnie faktura należy wykazać na podstawie zapisu zbiorczego oznaczanego "WEW".

Natomiast obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym:

podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Dodatkowo, kwestie dotyczące zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2021 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2021 r. poz. 2442 z późn. zm.):

Stosownie do zapisu § 2 ust. 1 rozporządzenia:

zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2023 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

Czynnością zwolnioną z obowiązku ewidencjonowania, wymienioną w załączniku do ww. rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących jest w poz. 36 tego załącznika:

dostawa towarów w systemie wysyłkowym (pocztą lub przesyłkami kurierskimi), jeżeli dostawca towaru otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana (dane nabywcy, w tym jego adres).

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów - co do zasady - podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika. Zatem ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż realizowaną na rzecz podmiotów niebędących podatnikami VAT.

Niemniej jednak, stosownie do art. 106b ust. 3 ustawy:

na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1)

czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a)

czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4,

b)

czynności, o których mowa w art. 106a pkt 3 i 4,

1a) otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a)

przypadku, gdy zapłata dotyczy czynności, o których mowa w art. 19a ust. 1b i ust. 5 pkt 4 oraz art. 106a pkt 3 i 4,

b)

wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

2) sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118 - jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Stosownie do art. 106g ust. 1 ustawy:

faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Zgodnie z powyższym, na zgłoszone w odpowiednim terminie żądanie nabywcy (niebędącego podatnikiem), podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż.

Prowadząc ewidencje VAT podatnik powinien mieć przede wszystkim na uwadze cel, wyraźnie określony w ustawie, któremu ma służyć nałożenie na podatnika obowiązków ewidencyjnych. Należy również zauważyć, że art. 109 ust. 3 ustawy nie przewiduje ustalenia powszechnie obowiązującej formy ewidencji, wskazuje jedynie na elementy, które powinna zawierać ewidencja. Podatnicy mogą zatem prowadzić ją w dowolnej formie, byleby zawierała wszelkie wymagane w przepisach ustawy elementy.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest Spółką produkującą detergenty oraz kosmetyki, która prowadzi także sklep internetowy. W przypadku sprzedaży na rzecz na rzecz osób fizycznych niebędących podatnikami podatku VAT, Spółka korzysta ze zwolnienia z obowiązku rejestrowania sprzedaży na kasie fiskalnej na podstawie § 2 poz. 36 załącznika do ww. rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, zatem sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej nie podlega rejestracji na kasie fiskalnej. Spółka dokumentuje obecnie każdą z transakcji fakturą VAT - niezależnie od tego, czy sprzedaży dokonano na rzecz ww. osób fizycznych, czy też na rzecz podatników VAT.

Wnioskodawca planuje jednak zmienić sposób postępowania z w przypadku osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i zamiast dokumentowania każdorazowo takich transakcji fakturą, wystawiać je na żądanie ww. klientów, zgodnie z art. 106b ust. 3 ustawy o VAT.

W tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą obowiązku wykazywania takich faktur odrębnie w ewidencji sporządzanej zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, w przypadku zgłaszania przez ww. klientów żądania wystawienia takiej faktury zarówno przed jak i po dokonaniu transakcji.

Ze wskazanych przepisów wynika, że jeżeli dokonywana przez podatnika sprzedaż na rzecz osób fizycznych i rolników ryczałtowych nie podlega fiskalizacji za pomocą kasy rejestrującej, a podatnik nie jest zobowiązany do wystawienia faktury, to transakcja taka powinna zostać ujęta w ewidencji na podstawie dokumentu wewnętrznego. W JPK VAT z deklaracją do takiego dokumentu ma zastosowanie oznaczenie "WEW".

Tym samym, w przedstawionych okolicznościach sprawy, w przypadku braku obowiązku stosowania ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych, sprzedaż udokumentowaną w sposób opisany powyżej (fakturą wystawioną na żądanie klientów), nieewidencjonowaną na kasie rejestrującej, należy wykazać na podstawie zapisu zbiorczego oznaczanego "WEW", tak jak transakcje nieudokumentowane fakturą. Bez względu na to w którym momencie klient Wnioskodawcy zgłosi żądanie, czy przed czy po dokonaniu transakcji, i ww. faktura zostanie wystawiona.

Natomiast Wnioskodawca nie mając obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej swojej sprzedaży na rzecz osób fizycznych i rolników ryczałtowych oraz wystawiając faktury na żądanie dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub rolników ryczałtowych, niezależnie od momentu ich wystawienia, nie może ujmować takich faktur w nowym JPK VAT z deklaracją z oznaczeniem "FP", ponieważ faktury te nie są objęte zakresem art. 109 ust. 3d ustawy.

Dodatkowe informacje

Końcowo należy wskazać, że kwestia możliwości korzystania ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej nie była przedmiotem interpretacji indywidualnej, bowiem okoliczność ta stanowiła element opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznaczenia wymaga, że Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)

z zastosowaniem art. 119a;

2)

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl