0114-KDIP1-2.4012.78.2019.2.KT - Ustalenie prawa do odliczenia podatku od wydatków związanych z realizacją inwestycji pn. "Zagospodarowanie przestrzeni publicznej".

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 lutego 2019 r. (data wpływu 11 lutego 2019 r.), uzupełnionym w dniu 14 lutego 2019 r. (data wpływu 14 lutego 2019 r.) oraz w dniu 15 lutego 2019 r. (data wpływu 18 lutego 2019 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 13 lutego 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku od wydatków związanych z realizacją inwestycji pn. "Zagospodarowanie przestrzeni publicznej..." - jest prawidłowe.

W dniu 11 lutego 2019 r. do tutejszego organu, za pośrednictwem platformy ePUAP, wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku od wydatków związanych z realizacją inwestycji pn. "Zagospodarowanie przestrzeni publicznej...". Wniosek uzupełniony został w dniu 14 lutego 2019 r. (data wpływu 14 lutego 2019 r.) oraz w dniu 15 lutego 2019 r. (data wpływu 18 lutego 2019 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu nr 0114-KDIP1-2.4012.78.2018.1.KT z dnia 13 lutego 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina jest czynnym podatnikiem VAT. Gmina planuje realizować inwestycję pn. "Zagospodarowanie przestrzeni publicznej..." i złożyła wniosek o przyznanie pomocy dla operacji typu "Kształtowanie przestrzeni publicznej" w ramach działania "Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich" objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Celem planowanej operacji jest wzrost atrakcyjności dwóch obszarów Gminy, tj. miejscowości B. i W., poprzez zagospodarowanie przestrzeni publicznej. Poziom dofinansowania inwestycji wynosi do 63,63% kosztów kwalifikowanych.

W ramach planowanej inwestycji zrealizowane będą następujące obiekty w W.: pole piaskowego, duży trawnik na wydarzenia zbiorowe, molo, nasadzenia, ścieżka sportowo-rekreacyjna wokół zbiornika wraz z placykiem z kostki ozdobnej Lumia, 6 lamp oświetleniowych z zasilaniem z OZE, elementy małej architektury, miejsca postojowe, a w B.: pomnik wraz z zagospodarowaniem terenu wokół niego, tablica-gablota z mikroinstalacją OZE.

Po zrealizowaniu operacji obiekty te będą ogólnodostępne w tym dla osób niepełnosprawnych. Inwestycje w infrastrukturę użyteczności publicznej stanowią realizację zadań własnych Gminy określonych w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994, z późn. zm.)

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gminie będzie przysługiwać prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby realizacji inwestycji wskazanej w opisie zdarzenia przyszłego?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie przysługuje mu prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby realizacji inwestycji wskazanej w opisie zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikająca z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towarów lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tj. odliczenie tego podatku dokonuje podatnik od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto planowana przez Gminę inwestycja będzie stanowić zadanie własne Gminy. Obiekty wybudowane w ramach inwestycji będą stanowić własność Gminy i będą wykorzystywane do realizacji zadań własnych Gminy w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb mieszkańców, które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Gmina nie zamierza uzyskiwać żadnych przychodów z wybudowanej infrastruktury, a także nie zamierza jej wykorzystywać do czynności realizowanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Zagospodarowanie przestrzeni publicznej w miejscowościach B. i W., która obecnie jest nie w pełni wykorzystana przez społeczność lokalną, odbywać się będzie w ramach władztwa publicznego i Gmina wykonując to zadanie będzie działać jako organ administracji publicznej. W tym sensie Gmina nie może być uznana za podatnika podatku od towarów i usług, ponieważ będzie realizowała ustawowo określone zadanie własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty.

Wybudowane obiekty będą służyć Gminie wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym, nie będzie przysługiwać prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby realizacji inwestycji, z uwagi na fakt, że Gmina realizując inwestycję i nabywając niezbędne towary i usługi nie występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, a wydatki poniesione na realizację inwestycji nie będą związane z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nie zostaną spełnione przesłanki zawarte w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, ponieważ Gmina nie będzie działać jako podatki podatku od towarów i usług i wydatki związane z realizacją inwestycji nie będą służyć do czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Zasada ta wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w myśl art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jak stanowi art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Stosownie do art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują m.in. sprawy utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 15 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Gmina zrealizuje inwestycję pn. "Zagospodarowanie przestrzeni publicznej..." i złożyła wniosek o przyznanie pomocy dla operacji typu "Kształtowanie przestrzeni publicznej" w ramach działania "Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich" objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Celem planowanej operacji jest wzrost atrakcyjności ww. miejscowości, poprzez zagospodarowanie przestrzeni publicznej. W ramach inwestycji zrealizowane będą następujące obiekty w W.: pole piaskowego, duży trawnik na wydarzenia zbiorowe, molo, nasadzenia, ścieżka sportowo-rekreacyjna wokół zbiornika wraz z placykiem z kostki ozdobnej Lumia, 6 lamp oświetleniowych z zasilaniem z OZE, elementy małej architektury, miejsca postojowe, a w B.: pomnik wraz z zagospodarowaniem terenu wokół niego, tablica-gablota z mikroinstalacją OZE. Obiekty te będą stanowić własność Gminy.

Gmina jest czynnym podatnikiem podatku VAT, ale realizując ww. inwestycję będzie wykonywała zadania własne dotyczące zaspokajania zbiorowych potrzeb mieszkańców, w obszarze działania Gminy z zakresu inwestycji w infrastrukturę użyteczności publicznej, określonym w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Wybudowane w ramach inwestycji obiekty będą ogólnodostępne, w tym dla osób niepełnosprawnych. Gmina nie zamierza uzyskiwać żadnych przychodów z wybudowanej infrastruktury, a także nie zamierza jej wykorzystywać do czynności realizowanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Wnioskodawca podkreślił, że wybudowane obiekty będą służyć Gminie wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi prawo do odliczenia podatku od wydatków poniesionych w związku z realizacją opisanej inwestycji.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem. Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny (opodatkowaną). W niniejszej sprawie związek taki nie wystąpi, skoro - jak wskazano we wniosku - z tytułu realizacji opisanej inwestycji Gmina nie będzie osiągała żadnych dochodów i dokonane na potrzeby zadania zakupy towarów i usług nie posłużą do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Ponadto Gmina wybuduje wymienioną infrastrukturę w ramach zadań własnych nałożonych na nią ustawą o samorządzie gminnym, będzie więc działała w tym zakresie w ramach reżimu publicznoprawnego. W tym przypadku Gmina nie będzie ponosiła wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym nabywając towary i usługi nie będzie działała w charakterze podatnika VAT.

W świetle powołanych przepisów prawa należy zatem stwierdzić, że w przedstawionej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, nie będą spełnione. Gmina realizując opisaną inwestycję nie będzie działała jako podatnik VAT, a wydatki związane z wykonaniem tego zadania nie będą służyły czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT.

Oznacza to, że Gminie nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione w związku z realizacją inwestycji pod nazwą "Zagospodarowanie przestrzeni publicznej...".

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe.

Trzeba zaznaczyć, że Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/ zdarzeniem przyszłym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

W myśl art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej, może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.