0114-KDIP1-2.4012.626.2018.1.IG - Prawo do odliczenia VAT przez spółkę prawa szwajcarskiego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2018 r. (data wpływu 3 października 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* danych wskazywanych na wystawianych fakturach - jest prawidłowe oraz

* prawa do obniżenia kwoty podatku naliczonego z faktur zakupowych, w których podawana jest nazwa i adres Oddziału Spółki wraz z numerem VAT Spółki, bez wskazywania nazwy i adresu siedziby za granicą - jest prawidłowe.

W dniu 3 października 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie danych wskazywanych na wystawianych fakturach oraz prawa do obniżenia kwoty podatku naliczonego z faktur zakupowych, w których podawana jest nazwa i adres Oddziału Spółki wraz z numerem VAT Spółki, bez wskazywania nazwy i adresu siedziby za granicą.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką prawa szwajcarskiego zarejestrowaną jako podatnik VAT czynny w Polsce.

Spółka jest częścią Grupy S., oferującej usługi bezgotówkowego obrotu płatniczego, realizację krajowych i międzynarodowych płatności kartą, rozliczeń międzybankowych, handlu papierami wartościowymi oraz ich przetwarzania na arenie międzynarodowej.

W ramach reorganizacji funkcji pełnionych przez poszczególne podmioty z Grupy utworzono w Polsce centrum świadczące usługi wsparcia w zakresie IT (m.in. "help desk" dla użytkowników oprogramowania SAP) oraz usługi finansowe i księgowe dla innych spółek z Grupy.

W tym celu Spółka utworzyła w Polsce oddział pod nazwą G. Spółka Akcyjna Oddział w Polsce (dalej: "Oddział"). Oddział został zarejestrowany w Krajowym Rejestrze Sądowym. Po zarejestrowaniu Oddziału Spółka dokonała odpowiednich zgłoszeń aktualizacyjnych zgodnie z ustawą z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2017 r. poz. 869 z późn. zm.), tj. złożyła we właściwym urzędzie skarbowym zgłoszenie aktualizacyjne NIP-2 ze wskazaniem danych wyodrębnionej jednostki wewnętrznej. Adres Oddziału został wskazany w sekcji B7 zgłoszenia aktualizacyjnego NIP-2 jako miejsce prowadzenia działalności gospodarczej przez Spółkę w Polsce.

Oddziałowi nadano osobny numer identyfikacji podatkowej dla celów rozliczeń na cele podatku dochodowego od osób fizycznych (dalej: PIT) i rozliczeń z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych (dalej: ZUS).

Wnioskodawca nie posiada innych oddziałów na terenie Polski.

Opisane wyżej usługi wsparcia na rzecz innych podmiotów z Grupy, świadczone przez Spółkę za pośrednictwem Oddziału w Polsce, są dokumentowane fakturami wystawianymi przez Spółkę.

Jednocześnie, Spółka otrzymuje faktury dokumentujące zakupy dokonywane na potrzeby swojej działalności w Polsce, w tym faktury za najem przestrzeni biurowej (pod adresem wskazanym w sekcji B7 zgłoszenia aktualizacyjnego NIP-2 Spółki), leasing samochodów, wyposażenie i sprzęt biurowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy dla celów podatku VAT wystarczającym jest wskazanie na wystawianych przez Spółkę fakturach nazwy oraz numeru identyfikacji podatkowej (polskiego numeru VAT) Spółki wraz z adresem Oddziału Spółki bez wskazywania adresu jej siedziby w Szwajcarii?

2. Czy Spółka zachowa prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ustawy o VAT, jeśli na fakturze zakupowej zostanie wskazana nazwa i adres Oddziału Spółki wraz z numerem identyfikacji podatkowej (numerem VAT) Spółki bez wskazywania odpowiednio nazwy i adresu jej siedziby w Szwajcarii?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazanie na wystawianych przez Spółkę fakturach nazwy oraz numeru identyfikacji podatkowej (numeru VAT) Spółki wraz z adresem Oddziału Spółki bez wskazywania adresu jej siedziby w Szwajcarii, jest wystarczające.

Ad. 2.

Spółka stoi na stanowisku, że w ramach opisanego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) zachowa prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur zakupowych, w treści których wskazana została nazwa i adres Oddziału Spółki wraz z numerem identyfikacji podatkowej (numerem VAT) Spółki bez wskazywania odpowiednio nazwy i adresu jej siedziby.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

Ad 1.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2 ustawy o VAT, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 106e ust. 1 ustawy o VAT, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać m.in.:

* datę wystawienia;

* kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;

* imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

* numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;

* numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b:

* datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;

* nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

* miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;

* cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

* kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;

* wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

* stawkę podatku;

* sumę wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;

* kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

* kwotę należności ogółem.

Przytoczony powyżej przepis art. 106e ust. 1 ustawy o VAT określa zakres danych, jakie powinny znaleźć się na fakturze. Nie zawiera on jednak regulacji szczególnych odnoszących się do sytuacji, w której faktura wystawiana jest przez przedsiębiorcę zagranicznego, prowadzącego działalność gospodarczą w Polsce za pośrednictwem oddziału. Przepis ten nie precyzuje, czy w takim wypadku należy umieścić na fakturze adres zagranicznej siedziby spółki, czy też adres, pod którym zagraniczna spółka działa w Polsce (tj. adresu oddziału w Polsce).

W ocenie Wnioskodawcy umieszczenie na fakturze wyłącznie polskiego adresu powinno być dopuszczalne z uwagi na przytoczone poniżej argumenty.

Ramy prawne funkcjonowania oddziałów podmiotów zagranicznych działających w Polsce uregulowane zostały w ustawie z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2018 r. poz. 649 z późn. zm. - dalej zwana "ustawą o UPZ") (należy nadmienić - w kontekście przytoczonych poniżej interpretacji oraz orzecznictwa, że w poprzednim porządku prawnym funkcjonowanie oddziałów w Polsce regulowane było przez ustawę o swobodzie działalności gospodarczej z dnia 2 lipca 2004 r. (Dz. U. z 2017 r. poz. 2168 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 3 pkt 4 ustawy o UPZ, "oddział" zdefiniowany został jako wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywana przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności. W myśl art. 15 ustawy o UPZ, przedsiębiorca zagraniczny w ramach oddziału może wykonywać działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie, w jakim prowadzi tę działalność za granicą. Ponadto, stosownie do przepisu art. 19 ust. 1 ustawy o UPZ, przedsiębiorca zagraniczny, który utworzył oddział, jest obowiązany używać do oznaczenia oddziału oryginalnej nazwy przedsiębiorcy zagranicznego wraz z przetłumaczoną na język polski nazwą formy prawnej przedsiębiorcy oraz dodaniem wyrazów "oddział w Polsce".

W świetle powyższych przepisów należy uznać, że Oddział nie jest podmiotem odrębnym w stosunku do Spółki macierzystej, lecz jest jej częścią, zaś prowadzona w Polsce działalność stanowi jedynie część działalności gospodarczej przedsiębiorcy zagranicznego. Tożsamość podmiotowa spółki macierzystej i jej oddziału jest potwierdzana w wyrokach sądów administracyjnych. W kwestii tej wypowiedział się m.in. NSA w orzeczeniu z dnia 18 marca 2011 r., sygn. II FSK 1773/09: "(...) ani art. 85 u.s.d.g., ani inne przepisy tej ustawy, nie określają odrębnie charakteru prawnego oddziału przedsiębiorcy zagranicznego. W tym zakresie znajdzie zastosowanie ww. definicja legalna tego pojęcia sformułowana w art. 5 pkt 4 u.s.d.g. Także w literaturze i judykaturze odnoszącej się do przedsiębiorców zagranicznych wskazuje się, że oddział stanowi formę organizacyjno-prawną, za pomocą której przedsiębiorca zagraniczny wykonuje działalność gospodarczą poza miejscem jego siedziby. (...) Tym samym nie można przypisać oddziałowi spółki odrębnej podmiotowości prawnej (...)".

Co więcej, także na gruncie podatku VAT spółka macierzysta i jej oddział stanowią jednego podatnika. Oznacza to, że mimo iż na terytorium kraju funkcjonuje oddział przedsiębiorcy zagranicznego, podatnikiem podatku od towarów i usług pozostaje przedsiębiorca zagraniczny prowadzący działalność za pośrednictwem utworzonego w tym celu oddziału.

Stanowisko takie wpisuje się w ugruntowaną linię interpretacyjną, prezentowaną m.in. w interpretacji indywidualnej prawa podatkowego z dnia 6 kwietnia 2018 r. wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4018.1.2018.2.ISK, który stwierdził "podmiot zagraniczny prowadzący działalność na terytorium Polski w formie oddziału, zarejestrowany dla potrzeb podatku VAT oraz podatku CIT, traktowany jest jako jeden podmiot - przedsiębiorca zagraniczny".

Podobne stanowisko zostało zaprezentowane m.in. w interpretacji indywidualnej prawa podatkowego z dnia 22 sierpnia 2016 r. sygn. IPPP3/4512-447/16-5/JF, wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie oraz w interpretacji indywidualnej prawa podatkowego z dnia 21 lutego 2017 r., sygn. 2461-IBPP1.4519.9.2016.2.LSz, wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach.

W ocenie Spółki fakt, iż w sensie prawnym i podatkowym (tj. na gruncie podatku VAT) Spółka macierzysta i jej Oddział są jednym i tym samym podmiotem, przemawia za tym, że dopuszczalne jest wymienne podawanie na fakturze adresu siedziby Spółki w Szwajcarii, jak i adresu Oddziału w Polsce.

Należy podkreślić, że o prawidłowości danej faktury VAT powinno przede wszystkim decydować, czy dokument ten odzwierciedla rzeczywisty przebieg zdarzenia gospodarczego, zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział. W ocenie Spółki, podanie na fakturze adresu Oddziału w Polsce zamiast adresu siedziby w Szwajcarii odzwierciedla rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych, ponieważ adres Oddziału jest adresem, pod którym Spółka faktycznie prowadzi działalność gospodarczą w Polsce. Nie będzie to zarazem wprowadzało odbiorców w błąd, gdyż jak wykazano powyżej, Oddział nie jest odrębnym bytem prawnym. Co więcej, kontrahenci Spółki mogą kojarzyć dostawcę nabywanych przez siebie usług wsparcia z biurem wynajmowanym przez Spółkę w Polsce (tj. adresem Oddziału w Polsce, na który w razie potrzeby kierują korespondencję), a nie z adresem siedziby Spółki w Szwajcarii. Należy podkreślić, że Spółka nie prowadzi w Polsce działalności gospodarczej w formie innej niż Oddział, nie posiada też innego oddziału.

Co więcej, z uwagi na fakt, iż Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia "adresu podatnika", zdaniem Spółki nie można uznać, że podanie adresu Oddziału stanowi błąd w zakresie obowiązkowych danych faktury, wskazanych w art. 106e ust. 1 ustawy o VAT, ponieważ adres Oddziału jest w rzeczywistości adresem biura, w którym Spółka prowadzi działalność gospodarczą w Polsce. Kierując się językowym znaczeniem pojęcia "adres" - "wyrażone słowami i numerami określenie miejsca, w którym znajduje się określony budynek, instytucja lub w którym mieszka określona osoba" za: Wielki Słownik Języka Polskiego

http://www. wsjp.pl/index.php?pokaz=wstep&I=1&ind=0?pwh=0, należałoby uznać, że błędem byłoby jedynie podanie adresu, który nie dotyczy Spółki (np. pomyłkowe podanie adresu innego podatnika, lub adresu nieaktualnego).

Przy czym, należy również zaznaczyć, że w praktyce adres może ułatwić identyfikację podmiotu wystawiającego fakturę, jednak nie jest do niej niezbędny. W ocenie Spółki, podawane na fakturach wystawianych przez Spółkę: nazwa Spółki oraz jej numer identyfikacji podatkowej (numer VAT) powinny być wystarczające do zidentyfikowania Spółki zarówno przez jej nabywców, jak i przez urząd skarbowy. Elementem, który jednoznacznie identyfikuje danego podatnika jest bowiem numer identyfikacji podatkowej. Należy wskazać, że NIP może być przypisany wyłącznie jednemu podatnikowi.

Ponadto, Wnioskodawca pragnie wskazać, iż urząd skarbowy ma taki sam dostęp do danych adresowych dotyczących siedziby Spółki w Szwajcarii, co do danych adresowych Oddziału w Polsce, ponieważ oba te adresy są podane w złożonym przez Spółkę zgłoszeniu NIP-2 (adres Oddziału został przez Spółkę umieszczony w sekcji B7 zgłoszenia aktualizacyjnego NIP-2 jako miejsce prowadzenia działalności gospodarczej przez Spółkę w Polsce). Nie może więc, zdaniem Spółki, być mowy o braku możliwości powiązania przez urząd skarbowy adresu Oddziału z nazwą i numerem VAT Spółki.

Jednocześnie, Spółce znane jest stosowane przez niektóre podmioty rozwiązanie praktyczne polegające na posługiwaniu się na fakturach zarówno adresem siedziby w Szwajcarii, jak i dodatkowo adresu Oddziału w Polsce. Spółka pragnie jednak wskazać, że ze względu na ograniczenia systemowe w programie księgowym, używanym przez Spółkę do wystawiania faktur brak jest możliwości umieszczenia tak dużej ilości danych w polu dostawcy.

Należy również podkreślić, że faktura wystawiona przez Spółkę w sposób opisany powyżej nie odbiera nabywcom prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o czym szerzej w uzasadnieniu na pytanie nr 2.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, stwierdzić należy, że umieszczanie przez Spółkę na wystawianych przez nią fakturach nazwy oraz numeru identyfikacji podatkowej (numeru VAT) Spółki wraz z adresem Oddziału Spółki bez wskazywania adresu jej siedziby będzie wystarczające i poprawne z punktu widzenia wymogów ustawy o VAT.

Ad 2.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl natomiast art. 86 ust. 10 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Ponadto, przepis art. 86 ust. 10b ustawy o VAT precyzuje moment obniżenia podatku należnego odwołując się m.in. do faktu otrzymania faktury (dokumentu celnego).

Przytoczony w uzasadnieniu stanowiska na 1. pytanie art. 106e ust. 1 ustawy o VAT określa zakres danych, jakie powinny znaleźć się na fakturze. Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 3 i pkt 4 ustawy o VAT, faktura powinna zawierać imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy, jak również numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit.a.

Należy zauważyć, iż jeśli chodzi o nazwę i adres podatnika/nabywcy, to przepis w tym zakresie jest ogólny i nie wskazuje żadnych dodatkowych szczegółów w zakresie jego stosowania. W szczególności powyższy przepis nie precyzuje zakresu danych w sytuacji, gdy podatnik posiada oddział przedsiębiorcy zagranicznego w Polsce.

Kluczowe znaczenie dla oceny prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego ma spełnienie przesłanek pozytywnych, ale także brak spełnienia przesłanek negatywnych.

W art. 88 ust. 3a ustawy o VAT zawarty został negatywny katalog wyłączeń, w którym wskazane zostały przypadki, kiedy podatnik nie może odliczyć podatku naliczonego z faktur zakupowych. Podstawy do odliczenia podatku naliczonego nie stanowią m.in. faktury wystawione przez podmioty nieistniejące, faktury dokumentujące transakcje niepodlegające opodatkowaniu lub zwolnione z podatku, faktury stwierdzające czynności, które nie zostały dokonane, a także faktury, które podają kwoty niezgodne z rzeczywistością.

Jak wynika z art. 88 ust. 4 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zatem prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy spełnione są łącznie następujące warunki:

* nabywca jest podatnikiem podatku VAT;

* nabywane towary i usługi wykorzystywane są do wykonywanie czynności opodatkowanych;

* nabywca otrzyma fakturę (dokument celny) dokumentującą transakcję;

* nie ma zastosowania katalog negatywny z art. 88 ust. 3a ustawy o VAT.

W świetle powyższych przepisów należy zauważyć, że ustawodawca nie uwarunkował możliwości skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego od spełnienia warunków formalnych przez faktury dokumentujące zakup towaru lub usługi.

Podkreślenia wymaga fakt, iż nadrzędnym celem faktury jest udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i w zakresie podmiotów biorących w niej udział. Należy zauważyć, że wskazanie na fakturze nazwy i adresu Oddziału Spółki bez wskazania odpowiednio nazwy i adresu jej siedziby - przy jednoczesnym prawidłowym numerze NIP - pozwala na prawidłowe określenie nabywcy towaru lub usługi.

Takie podejście jest zgodne z ugruntowaną linią orzeczniczą TSUE, który podkreślał w swoich wyrokach (m.in. w sprawie C-518/14 Senatex GmbH), że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje po spełnieniu przesłanek materialnych, nawet w sytuacji niespełnienia niektórych przesłanek formalnych. Tymczasem, posiadanie faktury zawierającej dane przewidziane przepisami ustawy o VAT stanowi wymóg formalny, a nie materialnoprawną przesłankę prawa do odliczenia podatku VAT. Warto przybliżyć rozstrzygnięcie TSUE w połączonych sprawach 123/87 i 330/87 pomiędzy Lea Jorion a Societe anonyine detude et de gestion immobiliere (EGI) a Państwem Belgijskim, które dotyczyło prawa do odliczenia podatku naliczonego udokumentowanego fakturami, które nie spełniały wszystkich wymogów prawa belgijskiego. W orzeczeniu Trybunał uznał, że państwa członkowskie mają prawo uzależnić odliczenie podatku naliczonego od faktu posiadania faktury spełniającej określone wymogi formalne. Jednak, jak podkreślił Trybunał, takie szczegóły nie mogą powodować, że z powodu ich liczby lub natury technicznej prawo do odliczenia stałoby się praktycznie niemożliwe lub nadmiernie trudne do wykonania.

W praktyce oznacza to, że podatnik nie powinien być pozbawiony prawa do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z faktur zakupowych, w treści których wskazana została nazwa i/lub adres oddziału bez wskazywania odpowiednio nazwy i adresu jej siedziby, jeżeli faktury te odzwierciedlają rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych. W ocenie Spółki o sytuacji, kiedy faktura nie odzwierciedla rzeczywistego przebiegu transakcji można mówić, gdy zawiera ona błędy w zakresie elementów, mających wpływ na określenie podmiotu lub przedmiotu opodatkowania, czy też na wysokość samego podatku. Elementami takimi są dane rachunkowe, tj.m.in. dane w zakresie jednostek miary towaru, jego ilości i ceny jednostkowej.

Natomiast, zgodnie z oceną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, zaprezentowaną w interpretacji indywidualnej sygn. ILPP3/4512-1-27/16-4/JKu z dnia 13 września 2016 r., wskazanie nieprawidłowego adresu nabywcy zalicza się do "tzw. wadliwości mniejszej wagi", tj. "tego rodzaju wadliwości, które, co prawda, powodują, że faktura nie odpowiada wymogom określonym w przepisach, jednakże same w sobie nie wpływają one na przedmiot i podstawę opodatkowania".

Prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturze, na której wskazana jest wyłącznie nazwa i adres oddziału nabywcy (tj. przy braku wskazania nazwy i adresu spółki macierzystej) zostało potwierdzone w licznych interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego.

Przykładowo, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 10 stycznia 2018 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.675.2017.1.RD wskazał, że "Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Nie będzie można uznać za prawidłową fakturę, gdy sprzecznie z jej treścią wykazuje ona zdarzenie gospodarcze, które w ogóle nie zaistniało bądź zaistniało w innych rozmiarach albo między innymi podmiotami. Faktura VAT potwierdza zaistniałe zaszłości gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ustawy mają wyłącznie znaczenie dowodowe. Jedynie braki merytoryczne faktury mogą wywołać skutek materialny w postaci zmian w przedmiocie lub podstawie opodatkowania, a także doprowadzić do niewłaściwego określenia wysokości podatku. W szczególności należy to odnieść do takich braków, jak brak jednostek miary towaru, jego ilości i ceny jednostkowej. Są to elementy rachunkowe faktury mające zasadnicze znaczenie dla określenia wysokości zobowiązania podatkowego, bez których nie jest możliwe zweryfikowanie, czy wysokość podatku została ustalona prawidłowo". W konkluzji Dyrektor stwierdził, że " art. 88 ustawy nie przewiduje braku prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT zawierającej błędne oznaczenie nabywcy lub jego adresu (oczywiście w sytuacji gdy faktura odzwierciedla prawdziwe zdarzenie gospodarcze)".

Podobne stanowisko zaprezentował Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 25 maja 2016 r. sygn. IPPP3/4512-181/16-4/ISK stwierdzając "Tym samym Spółka ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ustawy o VAT, jeśli na fakturze zakupowej zostanie wskazana nazwa i adres Oddziału wraz z numerem identyfikacji podatkowej (numerem VAT) Spółki, o ile nie wystąpią inne negatywne przesłanki określone w art. 88 ustawy". Analogiczne stanowisko zaprezentował także Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 15 stycznia 2015 r. sygn. IBPP3/443-1287/14/AŚ.

Podsumowując, należy uznać, że wskazanie na fakturze jako danych nabywcy wyłącznie nazwy i/lub adresu Oddziału (tj. z pominięciem nazwy Spółki macierzystej i jej adresu w Szwajcarii) nie jest przesłanką pozbawiająca Spółkę prawa do odliczenia przez podatku naliczonego, wynikającego z takiej faktury.

Na marginesie Wnioskodawca pragnie jednak zastrzec, że w jego ocenie, wskazanie na fakturze nazwy i/lub adresu Oddziału nie powinno być postrzegane jako brak formalny, ponieważ w sensie prawnym i podatkowym (tj. na gruncie podatku VAT) Spółka macierzysta i jej Oddział są jednym i tym samym podmiotem (stanowisko w tym zakresie zostało szerzej przedstawione w uzasadnieniu stanowiska w odniesieniu do pyt. 1). Co więcej, za podawaniem na fakturze nazwy i/lub adresu przemawiać mogą także względy praktyczne.

Jako że art. 19 ust. 1 ustawy o UPZ obliguje Spółkę do używania nazwy Oddziału w obrocie gospodarczym na terytorium Polski, nazwa Oddziału pojawia się w zamówieniach i na umowach. W praktyce dostawcy mogą postrzegać Spółkę przez pryzmat jej Oddziału i tym samym uznać, że podanie danych Oddziału prawidłowo odzwierciedla rzeczywisty przebieg transakcji. Dostawcy mogą również kojarzyć Spółkę z adresem Oddziału (w szczególności, gdy dostarczają towary do biura, wynajmowanego przez Spółkę w Polsce).

Co więcej, brak adresu Oddziału na fakturach mógłby spowodować wysyłkę faktur do siedziby Spółki w Szwajcarii, co wiązałoby się z koniecznością odsyłania ich na adres Oddziału.

Ponadto, ze względu na ograniczenia systemowe w programach używanych przez kontrahentów Spółki, w wielu przypadkach niemożliwe jest umieszczenie danych zarówno Spółki, jak i Oddziału, gdyż pole nazwy nabywcy uniemożliwia wprowadzenie pełnej nazwy zarówno Spółki, jak i Oddziału.

Jednocześnie, z uwagi na fakt, iż nazwa Oddziału jest oryginalną nazwą Spółki macierzystej poszerzoną o dodatkowe obowiązkowe elementy, a adres Oddziału jest adresem, pod którym Spółka w rzeczywistości prowadzi działalność gospodarczą w Polsce, w ocenie Spółki w praktyce nazwa i adres Oddziału w powiązaniu z numerem identyfikacji podatkowej (numer VAT) Spółki, zapewnia jednoznaczną identyfikację podmiotu przez organy podatkowe.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wskazanie na fakturze jako danych nabywcy wyłącznie nazwy i/lub adresu Oddziału (tj. z pominięciem nazwy Spółki macierzystej i adresu w Szwajcarii) powinno być wystarczające dla zachowania prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z takiej faktury. A nawet, jeżeli uznać, że wskazanie powyższych danych na fakturze stanowi brak formalny - w żadnym wypadku nie jest on przesłanką pozbawiającą podatnika prawa do odliczenia przez Spółkę podatku naliczonego, wynikającego z takiej faktury.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. Nr 2174, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się - zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy - każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy - działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Kwestie dotyczące funkcjonowania oddziału podmiotu zagranicznego działającego w Polsce regulują przepisy ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2018 r. poz. 649 z późn. zm.), zwanej dalej UPZ.

W myśl art. 3 pkt 4 UPZ - oddział oznacza wyodrębnioną i samodzielną organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywana przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności.

Ponadto, stosownie do przepisu art. 19 pkt 1 UPZ, przedsiębiorca zagraniczny, który utworzył oddział, jest obowiązany używać do oznaczenia oddziału oryginalnej nazwy przedsiębiorcy zagranicznego wraz z przetłumaczoną na język polski nazwą formy prawnej przedsiębiorcy oraz dodaniem wyrazów "oddział w Polsce".

Oddział posiada więc jedynie samodzielność organizacyjną (jest wydzielony ze struktur firmy macierzystej), natomiast nie posiada on możliwości prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, zaś prowadzona działalność stanowi jedynie część działalności gospodarczej przedsiębiorcy zagranicznego.

W świetle powołanych unormowań podmiot zagraniczny, prowadzący działalność na terytorium Polski w formie oddziału, zarejestrowany dla potrzeb podatku od towarów i usług, traktowany jest jako jeden podmiot - przedsiębiorca zagraniczny. Rejestracja tego oddziału jest jednoznaczna z rejestracją przedsiębiorcy zagranicznego.

Zatem podmiotem prowadzącym działalność w Polsce pozostaje, pomimo utworzenia i funkcjonowania oddziału w Polsce, przedsiębiorca zagraniczny. W kontekście posiadanej podmiotowości prawnej należy stwierdzić, że oddział nie jest odrębnym podmiotem w stosunku do jednostki macierzystej, lecz jest jej częścią. Nie stanowi zatem odrębnego podatnika podatku od towarów i usług.

Ad. 1

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest spółką prawa szwajcarskiego zarejestrowaną jako podatnik VAT czynny w Polsce.

Spółka jest częścią Grupy, oferującej usługi bezgotówkowego obrotu płatniczego, realizację krajowych i międzynarodowych płatności kartą, rozliczeń międzybankowych, handlu papierami wartościowymi oraz ich przetwarzania na arenie międzynarodowej.

W ramach reorganizacji funkcji pełnionych przez poszczególne podmioty z Grupy utworzono w Polsce centrum świadczące usługi wsparcia w zakresie IT oraz usługi finansowe i księgowe dla innych spółek z Grupy.

W tym celu Spółka utworzyła w Polsce oddział pod nazwą G Spółka Akcyjna Oddział w Polsce. Oddział został zarejestrowany w Krajowym Rejestrze Sądowym w dniu 31 sierpnia 2017 r. Po zarejestrowaniu Oddziału Spółka dokonała odpowiednich zgłoszeń aktualizacyjnych zgodnie z ustawą z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, tj. w dniu 19 września 2017 r. złożyła we właściwym urzędzie skarbowym zgłoszenie aktualizacyjne NIP-2 ze wskazaniem danych wyodrębnionej jednostki wewnętrznej. Adres Oddziału został wskazany w sekcji B7 zgłoszenia aktualizacyjnego NIP-2 jako miejsce prowadzenia działalności gospodarczej przez Spółkę w Polsce.

Oddziałowi nadano osobny numer identyfikacji podatkowej dla celów rozliczeń na cele podatku dochodowego od osób fizycznych i rozliczeń z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych.

Wnioskodawca nie posiada innych oddziałów na terenie Polski.

Opisane wyżej usługi wsparcia na rzecz innych podmiotów z Grupy, świadczone przez Spółkę za pośrednictwem Oddziału w Polsce, są dokumentowane fakturami wystawianymi przez Spółkę.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy dla celów podatku VAT wystarczającym jest wskazanie na wystawianych przez Spółkę fakturach nazwy oraz numeru identyfikacji podatkowej - polskiego numeru VAT Spółki wraz z adresem Oddziału Spółki bez wskazywania adresu jej siedziby w Szwajcarii.

Należy wskazać, iż przepisy dotyczące wystawiania faktur zostały zamieszczone w Dziale XI (Dokumentacja) Rozdziale 1 (Faktury) ustawy - art. 106a-108.

Jak stanowi art. 106a ustawy - przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy - podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku od towarów i usług, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

W myśl art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy - faktura powinna zawierać:

Z cytowanych przepisów wynika, że podmiot który wykonuje czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług jest zobowiązany do wystawienia faktury VAT. Faktura dokumentująca sprzedaż powinna zawierać dane dotyczące nabywcy i sprzedawcy, tj. dane określone w art. 106e ust. 1 pkt 3 ustawy, a mianowicie imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy.

Ponadto faktura powinna zawierać stosownie do art. 106e ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy, numery, za pomocą których zarówno nabywca jak i sprzedawca są zidentyfikowani dla podatku lub podatku od wartości dodanej.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na uregulowania prawne zawarte w przepisach ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2017 r. poz. 869 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o NIP", dotyczące posiadania i posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej NIP.

I tak, stosowanie do treści art. 2 ust. 1 ustawy o NIP, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu.

Na podstawie art. 2 ust. 2 i ust. 3 ustawy o NIP, obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, oraz płatnicy podatków, a także podmioty będące, na podstawie odrębnych ustaw, płatnikami składek ubezpieczeniowych.

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy o NIP, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2a, są obowiązani do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego albo organu właściwego na podstawie odrębnych przepisów. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

Zgodnie z art. 5 ust. 3 ustawy o NIP, zgłoszenie identyfikacyjne podatników niebędących osobami fizycznymi zawiera: pełną i skróconą nazwę (firmę), formę organizacyjno-prawną, adres siedziby, numer identyfikacyjny REGON, organ rejestrowy lub ewidencyjny i numer nadany przez ten organ, wykaz rachunków bankowych, adresy miejsc prowadzenia działalności, adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej oraz przedmiot wykonywanej działalności określony według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych, a ponadto:

Podkreślić należy, że numer identyfikacji podatkowej nie może być używany w oderwaniu od nazwy podmiotu, która występuje w decyzji o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej. Należy także wskazać, że numer identyfikacji podatkowej może być przypisany wyłącznie jednemu podatnikowi (płatnikowi). Zgodnie bowiem z zapisem art. 11 powołanej ustawy o NIP, podatnik jest zobowiązany do podawania numeru identyfikacji podatkowej na wszelkich dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych, do których poboru obowiązane są organy podatkowe lub celne. Inaczej rzecz ujmując identyfikacja danego podmiotu, a tym samym wynikających z tego tytułu obowiązków odbywa się na podstawie nadanego mu numeru identyfikacji podatkowej. Konsekwencją decyzji administracyjnej o nadaniu numeru NIP, jest jednoznaczna identyfikacja podmiotu poprzez jego NIP, nazwę i adres.

Jednocześnie, stosownie do art. 160 ust. 3 ustawy o VAT osoba prawna, której zakłady (oddziały) rozliczały się jako odrębni podatnicy, wstępuje z dniem 1 maja 2004 r. we wszystkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki swojego zakładu (oddziału), który przestał być wyodrębnionym podatnikiem - w zakresie, w jakim dotyczą podatku od towarów i usług.

Zatem z dniem 1 maja 2004 r. oddział jako forma organizacyjna przestał być odrębnym podatnikiem podatku od towarów i usług i jest obowiązany we wszystkich sprawach związanych z rozliczeniem podatku VAT do posługiwania się NIP-em jednostki macierzystej.

W odniesieniu do przedstawionego we wniosku opisu sprawy i obowiązujących w tym zakresie przepisów należy stwierdzić, że podmiotem identyfikowanym na podstawie numeru identyfikacji podatkowej jest Spółka (jednostka macierzysta). Tym samym jest ona obowiązana do podawania swojej nazwy wraz z numerem identyfikacji podatkowej oraz adresem na wszelkich dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych.

Prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy wskazuje ona co prawda zaistniałe zdarzenie gospodarcze, ale które wystąpiło między innymi podmiotami.

Prawidłowo wystawiona faktura powinna zawierać nazwę jednostki macierzystej z jej danymi i numerem NIP. Dodatkowo w celu łatwiejszej identyfikacji oprócz danych identyfikacyjnych Spółki, faktury mogą zawierać informacje dodatkowe pozwalające na identyfikację Oddziału (np. nazwę jaką posługuje się w obrocie gospodarczym oraz jego adres).

Jednakże w przypadku, gdy na wystawionych przez Wnioskodawcę fakturach wskazano nazwę Spółki oraz numer identyfikacji podatkowej (numer VAT) Spółki wraz z adresem oddziału Spółki bez wskazywania adresu jej siedziby w Szwajcarii, to wskazanie takich danych jest wystarczające, aby faktura wystawiana przez Wnioskodawcę spełniała wymogi, o których mowa w art. 106e ustawy o VAT.

W takiej sytuacji występuje bowiem pełna identyfikacji podmiotu wystawiającego faktury - jego nazwa, numer identyfikacji podatkowej dla celów VAT oraz adres prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce wskazany w zgłoszeniu aktualizacyjnym. Na gruncie podatku VAT Spółka macierzysta i jej oddział stanowią jednego podatnika. Oznacza to, że mimo iż na terytorium kraju funkcjonuje oddział przedsiębiorcy zagranicznego, podatnikiem podatku od towarów i usług pozostaje przedsiębiorca zagraniczny prowadzący działalność za pośrednictwem utworzonego w tym celu oddziału.

Adres Oddziału został przez Spółkę umieszczony w sekcji B7 zgłoszenia aktualizacyjnego NIP-2 jako miejsce prowadzenia działalności gospodarczej przez Spółkę w Polsce. Nie może więc być mowy o braku możliwości powiązania adresu Oddziału z nazwą i numerem VAT Spółki.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie objętym pytaniem nr 1 należy uznać za prawidłowe.

Ad. 2

W treści Wniosku wskazano, że Spółka otrzymuje faktury dokumentujące zakupy dokonywane na potrzeby swojej działalności w Polsce, w tym faktury za najem przestrzeni biurowej pod adresem wskazanym w sekcji B7 zgłoszenia aktualizacyjnego NIP-2 Spółki, leasing samochodów, wyposażenie i sprzęt biurowy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy Spółka zachowa prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ustawy o VAT, jeśli na fakturze zakupowej zostanie wskazana nazwa i adres Oddziału Spółki wraz z numerem identyfikacji podatkowej - numerem VAT Spółki bez wskazywania odpowiednio nazwy i adresu jej siedziby w Szwajcarii.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl postanowień ust. 2 pkt 1 lit. a ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

I tak, na mocy art. 88 ust. 3a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 3 i pkt 4 ustawy faktura powinna zawierać imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy, jak również numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit.a.

Cytowany art. 106e ust. 1 pkt 3 i pkt 4 ustawy określa minimalny zakres danych, jakie powinna zawierać faktura. Koniecznym jest, by dane dotyczące podatnika podawane na fakturze były zgodne z danymi identyfikacyjnymi wykazanymi w zgłoszeniu identyfikacyjnym.

Uzależnienie prawa do odliczenia podatku naliczonego od posiadania faktury spełniającej określone warunki formalne było przedmiotem rozstrzygnięcia TSUE w połączonych sprawach 123/87 i 330/87 pomiędzy Léa Jorion a Société anonyme d'étude et de gestion immobiliere (EGI) a Państwem Belgijskim. Rozstrzygane spory dotyczyły prawa do odliczenia podatku naliczonego udokumentowanego fakturami, które nie spełniały wszystkich wymogów prawa belgijskiego. W orzeczeniu Trybunał stwierdził, że państwa członkowskie mają prawo uzależnić odliczenie podatku naliczonego od faktu posiadania faktury spełniającej określone wymogi formalne. Zdaniem Trybunału takie szczegóły nie mogą jednak powodować, że z powodu ich liczby lub natury technicznej prawo do odliczenia stałoby się praktycznie niemożliwe lub nadmiernie trudne do wykonania.

Generalnie, faktura VAT jest dokumentem odzwierciedlającym prawidłowy przebieg zdarzenia gospodarczego zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział. Przy ocenie zdarzenia gospodarczego nie można jednak pominąć okoliczności towarzyszących transakcji, wskazujących na rzeczywisty charakter podmiotu dokonującego zakupu. Faktury VAT są dokumentami o charakterze sformalizowanym. Co do zasady zatem, faktury muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego w tym względzie. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Nie będzie można uznać za prawidłową fakturę, gdy sprzecznie z jej treścią wykazuje ona zdarzenie gospodarcze, które w ogóle nie zaistniało bądź zaistniało w innych rozmiarach albo między innymi podmiotami. Faktura VAT potwierdza zaistniałe zaszłości gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ustawy mają wyłącznie znaczenie dowodowe. Jedynie braki merytoryczne faktury mogą wywołać skutek materialny w postaci zmian w przedmiocie lub podstawie opodatkowania, a także doprowadzić do niewłaściwego określenia wysokości podatku. W szczególności należy to odnieść do takich braków, jak brak jednostek miary towaru, jego ilości i ceny jednostkowej. Są to elementy rachunkowe faktury, mające zasadnicze znaczenie dla określenia wysokości zobowiązania podatkowego, bez których nie jest możliwe zweryfikowanie, czy wysokość podatku została ustalona prawidłowo.

O prawidłowości faktur VAT wystawianych i otrzymywanych przez podatników powinny decydować przede wszystkim ustalenia, czy dokumenty te potwierdzają rzeczywiste transakcje handlowe.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa należy wskazać, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT uzależnione jest nie tylko od spełnienia warunków wynikających z przepisu art. 86 ustawy, ale również od niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Należy w tym miejscu zaznaczyć, iż wskazany art. 88 ustawy nie przewiduje braku prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT zawierającej błędne oznaczenie nabywcy lub jego adresu - oczywiście w sytuacji gdy faktura odzwierciedla prawdziwe zdarzenie gospodarcze.

Odnosząc powyższe do przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, że Spółka zachowa prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ustawy o VAT, przy spełnieniu warunków określonych w tym przepisie, jeśli na fakturze zakupowej zostanie wskazana nazwa i adres Oddziału wraz z numerem identyfikacji podatkowej (numerem VAT) Spółki, o ile nie wystąpią inne negatywne przesłanki określonych w art. 88 ustawy.

Jednakże pomimo tego że stanowisko Wnioskodawcy co do zachowania prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jest prawidłowe, to nie wszystkie argumenty Wnioskodawcy przedstawione w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy zasługują na uwzględnienie.

Jak wskazuje cytowany wcześniej art. 19 pkt 1 UPZ - przedsiębiorca zagraniczny, który utworzył oddział, jest obowiązany używać do oznaczenia oddziału oryginalnej nazwy przedsiębiorcy zagranicznego wraz z przetłumaczoną na język polski nazwą formy prawnej przedsiębiorcy oraz dodaniem wyrazów "oddział w Polsce".

Tym samym nie jest prawdą, że powyższy przepis obliguje Spółkę do używania nazwy oddziału w obrocie gospodarczym, gdyż ten przepis obliguję Spółkę do używania nazwy oryginalnej jednostki macierzystej wraz z formą prawną oraz dodaniem wyrazów "oddział w Polsce".

Należy wskazać, że zgodnie z art. 106k ust. 1 ustawy - nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę zawierająca pomyłki, z wyjątkiem pomyłek w zakresie danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15, może wystawić fakturę nazywaną notą korygującą.

Faktura, o której mowa w ust. 1, wymaga akceptacji wystawcy faktury (art. 106k ust. 2).

Faktura, o której mowa w ust. 1 powinna zawierać:

Przepisy ust. 1-3 nie naruszają przepisów dotyczących wystawiania faktur korygujących (art. 106k ust. 4).

Zatem w przypadku pomyłki w nazwie Spółki, gdy podatnikiem jest podmiot zagraniczny a nie "oddział" podatnika w Polsce, Wnioskodawca powinien wystawić notę korygującą do faktury wystawionej przez kontrahenta Wnioskodawcy

Tym samym nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że wskazanie na fakturze jedynie nazwy oddziału nie powinno być postrzegane jako brak formalny, pomimo, że taki błąd nie pozbawia Wnioskodawcy prawa do odliczania podatku z otrzymanych faktur, o ile nie wystąpią inne negatywne przesłanki określone w art. 88 ustawy.

W świetle powyższych uwag należy stwierdzić, że z uwagi na to, że Wnioskodawca wywiódł prawidłowy skutek prawny co do prawa do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanych faktur zakupowych - stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należy uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy zauważyć, że wskazane we Wniosku interpretacje indywidualne odnoszą się do sytuacji, w której na fakturach wskazany był adres siedziby oddziału w Polsce przy podaniu prawidłowej nazwy podmiotu zagranicznego, a nie sytuacji gdy była podana błędna nazwa zagranicznego podatnika podatku od towarów i usług, co jednak nie wpływało na prawo do obniżenia podatku. Interpretacje te nie odnosiły się również do sytuacji, w której Wnioskodawca (jak w sprawie niniejszej) uważał, że podanie nazwy oddziału zamiast nazwy jednostki macierzystej nie stanowi błędu formalnego.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.