0114-KDIP1-2.4012.574.2021.1.RM - Możliwość zastosowania procedury magazynu call-off stock

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 grudnia 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 3 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości zastosowania procedury magazynu call-off stock. Uzupełnili go Państwo 8 grudnia 2021 r. (wpływ 14 grudnia 2021 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Państwa Spółka (dalej: "X") jest niemiecką spółką (osobą prawną), zarejestrowaną w Polsce jako czynny podatnik podatku od towarów i usług (dalej: "VAT"). X jest również zarejestrowana na terenie Niemiec jako czynny podatnik podatku od wartości dodanej. X zarejestrowana jest dla potrzeb unijnego VAT zarówno w Polsce, jak i w Niemczech. Posiada ona tym samym zarówno ważny niemiecki numer VAT UE (...), jak i ważny polski numer VAT UE (PL...). Oba numery obowiązują dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Nie macie Państwo siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski. Nie zatrudniacie Państwo również w Polsce żadnych pracowników.

X, jako członek Grupy Y, prowadzi działalność w zakresie produkcji i sprzedaży wyrobów stalowych wykorzystywanych w różnych gałęziach przemysłu. X zaopatruje polskich odbiorców m.in. bezpośrednio z Niemiec, w ramach wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (dalej: "WDT"), jednakże rozliczanych przez X wyłącznie w Niemczech. Powyższy model biznesowy nie jest jednak przedmiotem niniejszego wniosku. Wniosek dotyczy drugiego modelu (stosowanego równolegle do pierwszego), polegającego na zaopatrywaniu polskich odbiorców z wykorzystaniem magazynów zlokalizowanych w Polsce.

Ogólna idea leżąca u podstaw analizowanego modelu polega na tym, by zapewnić polskim nabywcom stały i swobodny dostęp do towarów. Z tego powodu przemieszczacie je Państwo do magazynów zlokalizowanych na terytorium Polski, z których następnie sprzedajecie/dostarczacie je swoim klientom. Klientelę Państwa stanowią odbiorcy biznesowi, tj. podmioty krajowe i zagraniczne, zarejestrowane w Polsce do VAT i VAT-UE oraz działające w takim charakterze (dalej: "Klienci", zaś w liczbie pojedynczej: "Klient").

Analizowany model można przedstawić następująco:

X zawiera z ww. Klientami umowy ramowe (zwane kontraktami). W kontraktach tych ustalane są ramy biznesowe transakcji, na przykład wolumen dostaw, ceny, warunki płatności itp. Na bazie tych kontraktów, Klienci przesyłają wiążące zamówienia jednostkowe (indywidualne); są one każdorazowo powiązane z umową ramową. Zamówienia te zawierają szczegółowe parametry, takie jak przedmiot zamówienia, wymiary, pozostała specyfikacja towarów oraz preferowany termin dostawy.

Na gruncie tych zamówień, tworzycie Państwo zindywidualizowane zlecenia produkcyjne i sprawdzacie, czy możliwe będzie dochowanie preferowanego terminu dostawy. Przy ewentualnych rozbieżnościach (między datą produkcji a preferowaną datą dostawy), informujecie Państwo o tym fakcie Klienta i prosicie o potwierdzenie nowego, wiążącego terminu dostawy. Klient zobowiązany jest odebrać wyprodukowany towar w uzgodnionym terminie. Ponieważ w procesie produkcji stali nie jest możliwe otrzymanie ściśle określonego (co do kilograma) wolumenu, zlecenia przewidują możliwość odchyleń ilościowych (rzędu wielu procent). Odchylenia te są więc uzgadniane z Klientami: albo na gruncie kontraktu albo też obowiązującego cennika. Oznacza to, że zamówienie na np. (...) kg może równie dobrze skutkować dostarczeniem np. (...) kg towarów.

Po wyprodukowaniu towarów (w Niemczech), albo sprzedajecie je Państwo bezpośrednio w ramach WDT z Niemiec do Polski, albo też transportujecie je najpierw do polskiego magazynu, w którym są one tymczasowo składowane. Ponieważ jednak - jak już wspomniano wcześniej - niniejszy wniosek nie obejmuje pierwszego z ww. modeli biznesowych, informacje podane poniżej odnosić się będą wyłącznie do drugiego modelu (tj. dostaw realizowanych z wykorzystywaniem przez Państwa polskich magazynów).

Zarówno organizacja transportu, jak i moment dostawy, mogą nastąpić w dwojaki sposób.

W pierwszej z możliwych sytuacji, Klient zamawia określoną ilość towarów u Państwa, zaś Państwo organizujecie dostawę do Klienta (na bazie INCOTERMS z grup "C" bądź "D"; organizacja transportu leży więc w Państwa gestii).

W drugiej z możliwych sytuacji, Klient zamawia określoną ilość towarów u Państwa i sam organizuje transport (w przypadkach takich obowiązuje INCOTERMS "FCA", a więc transport leży w gestii Klienta).

Aż do momentu dostawy (ustalanej zgodnie z obowiązującymi dla danej dostawy warunkami INCOTERMS), pozostajecie Państwo prawnym i ekonomicznym właścicielem towarów.

X rozważa wdrożenie procedury magazynu typu call-off stock, przewidzianej w art. 13a-13g ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: "UVAT"). Dzięki tej procedurze, uniknęlibyście Państwo konieczności dwuetapowego rozliczania polskiego VAT, tj. najpierw tzw. nietransakcyjnego wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (art. 11 ust. 1 UVAT), a następnie krajowej dostawy towarów na rzecz Klienta (art. 7 ust. 1 UVAT). W ramach rozważanej procedury, nie wykonywalibyście Państwo już czynności opodatkowanych VAT w Polsce, gdyż WDT podlegałaby rozliczeniu w Niemczech (po Państwa stronie), zaś wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (dalej: "WNT") byłoby rozliczane w Polsce nie przez Państwa, lecz Klienta (art. 9 ust. 1 UVAT, tzw. WNT transakcyjne). W konsekwencji, moglibyście Państwo nawet (opcjonalnie) wyrejestrować się z polskiego VAT.

W celu wdrożenia ww. procedury magazynu typu call-off stock (dalej: "Procedura COS"), zamierzacie Państwo zawrzeć z poszczególnymi Klientami pisemne porozumienia (dalej: "Porozumienia", zaś w liczbie pojedynczej "Porozumienie"), dotyczące prowadzenia na terenie Polski specjalnych magazynów (dalej: "Magazyny", zaś w liczbie pojedynczej "Magazyn"), tak aby zapewnić Klientowi stały dostęp do Państwa towarów.

Ze względów logistycznych, będziecie Państwo utrzymywać więcej Magazynów; ich lokalizacja w różnych miejscowościach warunkowane jest względami logistycznymi (lepsze "pokrycie" terytorium Polski). Natomiast ze względów organizacyjnych, Klient będzie miał wgląd w stan zapasów i możliwość samodzielnego decydowania o tym, które towary - przywiezione dla niego z Niemiec do Polski - będzie chciał zamówić u Państwa. Klient będzie "przypisany" wyłącznie do jednego Magazynu. Towary przeznaczone dla danego Klienta będą, w zależności od preferencji Klienta, przechowywane w uprzednio wyznaczonym (i uzgodnionym) Magazynie. Tym niemniej, w jednej lokalizacji (Magazynie) możecie Państwo przechowywać towary przewiezione/przeznaczone dla różnych Klientów. Przykładowo: dany Klient (A) uprzednio uzgodni z Państwem, że spośród wszystkich Magazynów (X, Y, Z) chce być zaopatrywany przy pomocy jednego (np. X). Przy czym, dany Magazyn (tu: X) może być przez Państwa wykorzystywany do przechowywania towarów dla innych swoich Klientów (B, C, D itd.), o ile ci oczywiście uprzednio wybiorą ten sam Magazyn dla potrzeb Procedury COS.

Porozumienie zawarte między Państwem a danym Klientem zakładać będzie prowadzenie Magazynu w Procedurze COS. Dane Porozumienie może przybrać formę bądź odrębnego dokumentu, albo też wchodzić w skład umowy ramowej (kontraktu), tj. stanowić jego integralną część. Niezależnie jednak od formy zawarcia, z merytorycznego punktu widzenia zawsze istnieć będzie pisemne, dwustronne porozumienie (oświadczenia woli) w kwestii stosowania Procedury COS. Takie Porozumienia zawierane będą każdorazowo jeszcze przed implementacją Procedury COS (w relacji Państwa z danym Klientem). Na przykład: dopóki nie zawrzecie Państwo z danym Klientem takiego Porozumienia, utrzymacie swój obecny sposób rozliczania VAT, a więc wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (własnych), a następnie ich krajowa dostawa. Z uwagi na przedmiot Państwa działalności, towary składowane w Magazynie (w ramach planowanej Procedury COS) będą stanowić przede wszystkim te sklasyfikowane w Nomenklaturze Scalonej (CN) pod kodem (...), tj. (...) (dalej: "Towary"). Jednocześnie nie można a priori wykluczyć zmiany (np. rozszerzenia) asortymentu oferowanego przez Państwa w Procedurze COS.

Każdy Magazyn będzie prowadzony przez profesjonalny podmiot zewnętrzny, działający w imieniu i na Państwa rzecz.

Za transport należących do Państwa Towarów do Magazynu odpowiadać będziecie Państwo lub upoważniona przez nią osoba trzecia.

Każdy Klient będzie posiadał w Polsce aktywny identyfikator VAT UE. Jego nazwa oraz numer VAT UE (poprzedzony kodem PL) będą znane Państwu już w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu z Niemiec do Magazynu. Z racji tego, że przed transportem będzie znany ich docelowy nabywca (Klient), będziecie Państwo rejestrować przemieszczenie Towarów w ewidencji, o której mowa w art. 54a ust. 1 rozporządzenia Rady UE 282/2011. Ponadto będziecie Państwo podawać w niemieckiej informacji podsumowującej (stanowiącej odpowiednik polskiej informacji podsumowującej, o której mowa w art. 100 ust. 1 pkt 5 UVAT), polski identyfikator VAT UE danego Klienta (z prefiksem PL).

Firma zewnętrzna (podmiot prowadzący Magazyn) złoży organom podatkowym zawiadomienie na formularzu, o którym mowa w art. 13f ust. 1 UVAT (obecnie: formularz VAT-CS).

Przez cały okres składowania Towarów w Magazynie, pozostawać one będą w prawnym i ekonomicznym władaniu Państwa. Znajdować się one będą w takiej samej postaci, jak w momencie ich wyjazdu z terytorium Niemiec. W szczególności, nie będą one w żaden sposób modyfikowane, ulepszane, ani też nie zmienią się ich właściwości/parametry (z wyjątkiem sytuacji, w której uległyby one ewentualnemu uszkodzeniu). Nie będą również w żaden sposób wykorzystywane przez Państwa w innym celu niż ich późniejsza sprzedaż uprzednio ustalonemu Klientowi. W szczególności, nie będą one przedmiotem sprzedaży na rzecz innych Klientów, jak również nie będą wykorzystywane przez Państwa do świadczenia (za ich pomocą) usług w Polsce.

Również po wdrożeniu Procedury COS, pobranie Towarów z Magazynu może odbywać się w dwojaki sposób:

Schemat Pierwszy (dalej: "Schemat 1")

Przeniesienie prawa do rozporządzania Towarami jak właściciel nastąpi już w momencie opuszczenia Magazynu (załadunku na pojazd transportujący je do miejsca wskazanego przez Klienta). Państwo będziecie jednak odpowiedzialni także za sam transport Towarów do miejsca wskazanego przez Klienta. Dokonywać go będzie samodzielnie lub za pomocą osoby trzeciej działającej na Państwa rzecz. Władztwo ekonomiczne przejdzie więc na Klienta na zasadach analogicznych jak w przypadku warunków Incoterms "CPT" ("Carriage Paid To <>", "przewoźne opłacone do <miejsce docelowe>").

Schemat Drugi (dalej: "Schemat 2")

Przeniesienie na Klienta prawa do rozporządzania Towarami jak właściciel nastąpi dopiero po przetransportowaniu ich z Magazynu do miejsca wskazanego przez Klienta i ich wyładunku. Państwo będziecie odpowiedzialni za transport Towarów do miejsca wskazanego przez Klienta. Dokonywać go będzie samodzielnie lub za pomocą osoby trzeciej działającej na Państwa rzecz. Władztwo ekonomiczne przejdzie więc na Klienta na zasadach analogicznych jak w przypadku warunków Incoterms "DAP" ("Delivered at Place <>", "dostarczone do <miejsce docelowe>").

Należy wskazać, że w obu ww. Schematach (1 i 2), od momentu rozpoczęcia produkcji aż po dostawę, znany będzie podmiot (Klient), dla którego przeznaczone będą Towary. Towary nie będą przedmiotem odprzedaży na rzecz innych Klientów. Państwo nie będziecie przemieszczać do Polski Towarów, dla których nie będzie istniało uprzednie zamówienie (od danego Klienta). Może się jedynie zdarzyć, że - ze względów organizacyjno-logistycznych - dana ilość Towarów, którą Klient zamówił na późniejszy termin (quasi transze) zostanie wyprodukowana już wcześniej i przetransportowana do Magazynu. Przykład: Klient składa cztery zamówienia (nr 001 do 004) na każdorazowo (...) ton Towarów. Klient prosi o dostawę zamówienia nr 001 w 21. tygodniu danego roku kalendarzowego, zamówienia nr 002 w tygodniu 23., zamówienia nr 003 w tygodniu 24., zaś zamówienia nr 004 w tygodniu 27. Z przyczyn technologicznych, produkcja całości (... ton) odbyłaby się już w dacie złożenia zamówienia nr 001, zaś cały wolumen zostałby przetransportowany do Magazynu już w 21. tygodniu. Odbiór (pobranie) Towarów odbywałby się następnie wedle bieżącego zapotrzebowania Klienta.

Na obecną chwilę, Państwo planujecie zaopatrywać w Procedurze COS ok. 25 Klientów, za pomocą 2 Magazynów. Towary przeznaczone dla danego Klienta będą, w zależności od preferencji Klienta, przechowywane w z góry określonym Magazynie. Z uwagi na zaopatrzenie Towarów w etykiety, możliwa będzie jednoznaczna identyfikacja samych Towarów, odnośnego zamówienia, jak również Klienta, dla którego są przeznaczone. Z uwagi na uprzednie ustalenia dot. lokalizacji Magazynu, Towary przeznaczone dla danego Klienta byłyby dostarczane mu przez Państwa tylko i wyłącznie z takiego Magazynu. Nie jest przewidziana sytuacja, w której dany Klient miałby możliwość zmiany przypisanego mu Magazynu; nie będzie również mógł zaopatrywać się w różnych Magazynach.

Po skutecznym wdrożeniu Procedury COS, rozpoznawalibyście Państwo odnośne WDT z Niemiec do Polski dopiero w momencie dokonania dostawy do Klienta (moment dostawy byłby ustalany wg zasad właściwych dla Schematu 1 bądź Schematu 2). Tym niemniej, będziecie Państwo uprzednio rejestrować także samo (fizyczne) przemieszczenie Towarów do Magazynu: (i) w ewidencji, o której mowa w art. 54a ust. 1 rozporządzenia Rady UE 282/2011, oraz (ii) w niemieckim odpowiedniku polskiej informacji podsumowującej VAT-UE. Przewiduje się, że - w ramach Procedury COS - przejście prawa do rozporządzania Towarami jak właściciel (z Państwa na Klienta) nastąpi każdorazowo w ciągu 12 miesięcy od daty wprowadzenia Towarów do Magazynu.

Pytania

1. Czy, w opisanych wyżej okolicznościach oraz w ramach docelowej dostawy Towarów przebiegającej wedle Schematu 1, nie będziecie Państwo mieć obowiązku wykazywania WNT, o którym mowa w art. 11 ust. 1 UVAT (tzw. nietransakcyjne WNT) - z uwagi na skuteczne spełnienie warunków rozliczeń w ramach w Procedury COS?

2. Czy, w opisanych wyżej okolicznościach oraz w ramach docelowej dostawy Towarów przebiegającej wedle Schematu 2, nie będziecie Państwo mieć obowiązku wykazywania WNT, o którym mowa w art. 11 ust. 1 UVAT (tzw. nietransakcyjne WNT) - z uwagi na skuteczne spełnienie warunków rozliczeń w ramach Procedury COS?

Państwa stanowisko w sprawie

Odnośnie do pytania pierwszego:

Państwa zdaniem, w opisanych wyżej okolicznościach oraz w ramach docelowej dostawy Towarów przebiegającej wedle Schematu 1, X nie będzie mieć obowiązku wykazywania WNT, o którym mowa w art. 11 ust. 1 UVAT (tzw. nietransakcyjne WNT) - ze względu na skuteczne spełnienie warunków rozliczeń w ramach w Procedury COS.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 UVAT, podatkowi od towarów i usług (dalej: "VAT") podlegają:

Z regulacji tej wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu VAT podlegają tylko te z ww. czynności, dla których miejscem świadczenia jest terytorium kraju, czyli - w myśl art. 2 pkt 1 UVAT - terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do art. 7 ust. 1 UVAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami zaś są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 UVAT).

Na podstawie art. 9 ust. 1 UVAT, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zgodnie z art. 25 ust. 1 UVAT, WNT uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.

Zatem, w przypadku WNT opodatkowaniu podlega czynność nabycia towaru, a podatek należny z tego tytułu rozliczany jest przez nabywcę w państwie, w którym kończy się transport lub wysyłka.

Natomiast przez WDT, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się (w myśl art. 13 ust. 1 UVAT) wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7, na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Na gruncie art. 22 ust. 1 pkt 1 UVAT, WDT podlega opodatkowaniu przez dostawcę w państwie, w którym rozpoczyna się transport lub wysyłka.

Powołane przepisy wskazują, że jeżeli wywóz towarów z danego państwa członkowskiego Unii Europejskiej następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą i w celu dostawy, tj. przeniesienia na konkretny podmiot prawa do dysponowania wywożonym towarem jak właściciel, u dostawcy zachodzi WDT, której po stronie nabywcy odpowiada inna czynność opodatkowana, mianowicie WNT.

Przy czym, gdy dla wywożonych towarów nie jest jeszcze znany nabywca lub też towary mają służyć innym czynnościom niż ich dostawa, wówczas występuje u przemieszczającego je podatnika tzw. wewnątrzwspólnotowe przemieszczenie własnych towarów. Podlega ono rozliczeniu przez ten sam podmiot, który - w ujęciu całościowym - zobowiązany jest rozliczyć zarówno WDT (w państwie rozpoczęcia transportu lub wysyłki), jak i WNT (w państwie zakończenia transportu lub wysyłki).

Wskazuje na to chociażby art. 11 ust. 1 UVAT, zgodnie z którym przez WNT za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika. Powyższy przepis rozszerza więc zakres transakcji uznawanych za WNT o przemieszczenie towarów własnych podatnika do Polski, z innego kraju członkowskiego Unii Europejskiej (tzw. nietransakcyjne WNT).

Przepis ten nakazuje traktować jako WNT także czynności, w przypadku których podatnik nie sprzedaje, lecz jedynie przemieszcza towary własne, tj. należące do jego przedsiębiorstwa, z innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej na terytorium Polski. Należy jednak pamiętać, że WNT nietransakcyjne wystąpi tylko wtedy, gdy łącznie spełnione będą dwa warunki: (i) przemieszczane towary są własnością podatnika, który wszedł w ich posiadanie na terytorium państwa członkowskiego, z którego transportowane są do Polski, a ponadto (ii) będą one służyć czynnościom wykonywanym przez niego, jako podatnika, na terytorium kraju (Polski).

Jednocześnie należy wskazać, że art. 11 ust. 1 Ustawy o VAT podlega pewnym ograniczeniom, np. na gruncie art. 13a ust. 1 UVAT.

Zgodnie z powyższą regulacją, przemieszczenia towarów w procedurze magazynu typu call-off stock nie uznaje się za WNT, o którym mowa w art. 11 ust. 1 (czyli tzw. nietransakcyjne WNT).

W myśl art. 13a ust. 2 UVAT, procedura magazynu typu call-off stock ma miejsce, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Dodatkowo, zgodnie z art. 13b UVAT, jeżeli warunki określone w art. 13a ust. 2 są spełnione, WNT, o którym mowa w art. 9 ust. 1, uznaje się za dokonane przez podatnika, o którym mowa w art. 13a ust. 2 pkt 3, na terytorium kraju w momencie przeniesienia na niego prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile przeniesienie to nastąpi w terminie 12 miesięcy od dnia wprowadzenia towarów do magazynu w procedurze magazynu typu call-off stock.

O ile więc spełnione zostają warunki określone w art. 13a ust. 2 UVAT, nabycie towarów ze zlokalizowanego w Polsce magazynu typu call-off stock uznawane jest - na gruncie polskich przepisów VAT - za standardowe (tzw. transakcyjne) WNT.

Rozliczenia tegoż WNT dokonuje nabywca towarów, które wcześniej uległy przemieszczeniu z terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska, do magazynu typu call-off stock położonego w Polsce. Zdarzenie to zasadniczo dochodzi do skutku w momencie dostawy, tj. z chwilą przeniesienia na nabywcę prawa do rozporządzania magazynowanym towarem jak właściciel.

Zdaniem Państwa, po wprowadzeniu opisanych zmian dot. wdrożenia Procedury COS, przemieszczenie Towarów z Niemiec do Polski nie będzie stanowić dla Państwa tzw. nietransakcyjnego WNT. Choć będzie dochodzić do przemieszczenia Towarów z innego państwa członkowskiego do Polski, a później do dostawy Klientowi na terenie Polski, to czynności te - jako odbywające się w ramach Procedury COS - nie będą kreowały po Państwa stronie obowiązków w zakresie rozliczania polskiego VAT.

W Państwa ocenie, przemieszczenie Towarów przez Państwa z Niemiec do Magazynu, a następnie ich dostawa Klientowi w Polsce, spełniać będzie wszystkie przesłanki Procedury COS wskazane w art. 13a ust. 2 oraz art. 13b UVAT, mianowicie:

1. Towary będą wysyłane lub transportowane przez Państwa (niemieckiego podatnika VAT), lub przez osobę trzecią działającą na jego rzecz, z terytorium Niemiec na terytorium Polski;

2. Towary będą przemieszczane do Polski w celu ich dostawy Klientowi (podatnikowi polskiego VAT), uprawnionemu do nabycia prawa do rozporządzania tymi Towarami jak właściciel;

3. Dostawa Towarów Klientowi na terenie Polski będzie miała miejsce po ich wprowadzeniu do Magazynu w Polsce (dalej: "Wprowadzenie Towarów do Magazynu") w ramach Procedury COS.

4. Dostawa towarów (od transportu z Niemiec do finalnej dostawy na terenie Polski) odbywać się będzie w oparciu o zawarte wcześniej Porozumienie między Państwem a Klientem, dotyczące stosowania Procedury COS;

5. Państwo nie macie siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski;

6. Dany Klient będzie zarejestrowany jako podatnik VAT UE, a jego nazwa lub imię i nazwisko oraz numer identyfikacji podatkowej poprzedzony kodem PL będą znane Państwu w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu (z Niemiec do danego Magazynu);

7. Państwo będziecie rejestrować przemieszczenie Towarów w ewidencji, o której mowa w art. 54a ust. 1 rozporządzenia 282/2011, oraz wykazywać je (ii) w niemieckim odpowiedniku polskiej informacji podsumowującej VAT-UE.

8. Przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel na Klienta nastąpi w terminie 12 miesięcy od dnia wprowadzenia towarów do Magazynu w Procedurze COS.

Polskie regulacje dotyczące Procedury COS, w szczególności art. 13a ust. 2 pkt 1 UVAT, nie określają szczegółowo momentu, w jakim - po pobraniu/przetransportowaniu Towarów z Magazynu - powinna nastąpić dostawa. Określony jest jedynie warunek brzegowy (termin końcowy), wynoszący 12 miesięcy od dnia Wprowadzania Towarów do Magazynu (art. 13b UVAT). Oznacza to, że każdy moment dostawy Towarów, przypadający między dniem Wprowadzania Towarów do Magazynu oraz upływem 12 miesięcy od ich wprowadzenia, będzie spełniał przesłankę zastosowania Procedury COS, o której mowa w art. 13a ust. 2 pkt 1. W szczególności może to nastąpić już w momencie opuszczenia Magazynu (załadunku na pojazd transportujący je do miejsca wskazanego przez Klienta), czyli gdy władztwo ekonomiczne przechodzić będzie na Klienta na zasadach analogicznych jak w przypadku warunku Incoterms "CPT" ("Carriage Paid To <>", "przewoźne opłacone do <miejsce docelowe>").

Odnośne przepisy UVAT nie regulują, jak - od strony logistycznej i prawnej - powinny się odbywać dostawy, np. w jaki sposób towar ma zostać pobrany przez odbiorcę czy też dostarczony odbiorcy. W Państwa ocenie oznacza, że ww. kwestie nie mają znaczenia przy określaniu prawa do stosowania Procedury COS. Oznacza to dopuszczalność zarówno sytuacji, gdy Państwo (samodzielnie albo za pomocą osoby trzeciej działającej na Państwa rzecz) organizowałaby transport z Magazynu do Klienta, jak również gdyby to sam Klient (samodzielnie albo za pomocą osoby trzeciej działającej na rzecz Klienta) odpowiadałby za transport Towarów z Magazynu.

Zdaniem Państwa, bezzasadnym i nieuprawnionym byłoby stosowanie dodatkowych "dorozumianych" przesłanek, które nie zostały wprost wskazane przez ustawodawcę. Skoro odnośne przepisy VAT nie uzależniają stosowania Procedury COS od jakiegoś czynnika (tu: sposobu organizacji dostawy z Magazynu do Klienta), to czynnik ten powinien być pominięty w procesie ustalania normy prawnej. Znajduje to uzasadnienie w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6 lipca 2021 r. (sygn. akt I FSK 2163/18), w którym stwierdzono m.in., że przepisy UVAT powinny być interpretowane ściśle (tzn. ani w sposób zawężający, ani też rozszerzający), mając także na uwadze cel, jakiemu omawiana regulacja ma służyć. Spełnienie przez Państwa warunków ustawowych oznacza, że dostawa Towarów przez Państwa na rzecz Klienta będzie mogła być rozliczana w ramach Procedury COS - w tym również, gdy będzie się odbywać wedle Schematu 1. W takiej sytuacji, już po wdrożeniu Procedury COS, Państwo rozpoznawać będziecie w Niemczech WDT (tzw. WDT "transakcyjne"), zaś Klient rozpoznawać będzie w Polsce WNT (tzw. WNT "transakcyjne"). W konsekwencji, na Państwu nie będzie już ciążył obowiązek wykazywania WNT, o którym mowa w art. 11 ust. 1 UVAT (tzw. WNT "nietransakcyjnego"), jako że przemieszczenie Towarów z Niemiec do Polski odbywać się będzie w Procedurze COS (art. 13a ust. 1 UVAT). 

W związku z powyższym wnosicie Państwo o potwierdzenie, że w opisanych wyżej okolicznościach, oraz w ramach docelowej sprzedaży Towarów przebiegającej wedle Schematu 1, nie będziecie mieć obowiązku wykazywania WNT, o którym mowa w art. 11 ust. 1 UVAT - ze względu na to, że odbędzie się ono w Procedurze COS.

Odnośnie do pytania drugiego:

Zdaniem Państwa, w opisanych wyżej okolicznościach oraz w ramach docelowej sprzedaży Towarów przebiegającej wedle Schematu 2, nie będziecie mieć obowiązku wykazywania WNT, o którym mowa w art. 11 ust. 1 UVAT - ze względu na skuteczne spełnienie warunków rozliczeń w ramach Procedury COS.

Sprzedaż Towarów przebiegająca wedle Schematu 2 spełniać będzie wszystkie przesłanki do zastosowania Procedury COS.

Zdaniem Państwa, z merytorycznego punktu widzenia, Schemat 2 nie różni się od Schematu 1, w związku z czym wnioski zawarte w uzasadnieniu do Pytania 1 znajdą w pełni zastosowanie również w odniesieniu do niniejszego pytania.

W szczególności trzeba zaznaczyć, że regulacje dotyczące Procedury COS (w szczególności art. 13a ust. 2 pkt 1 UVAT), nie określają szczegółowego momentu, w którym powinno dojść do przeniesienia (na Klienta) prawa do rozporządzania Towarami jak właściciel.

W ocenie Państwa oznacza to, że ww. kwestie nie mają znaczenia dla prawa do stosowania Procedury COS. W konsekwencji, każdy sposób oraz moment dostawy Towarów (o ile ta nastąpi w terminie 12 miesięcy od Wprowadzenia do Magazynu) będzie wpisywał się w przesłankę wynikającą z art. 13a ust. 2 pkt 1 UVAT.

Oznacza to m.in. dopuszczalność sytuacji, gdy Państwo (samodzielnie albo za pomocą osoby trzeciej działającej na Państwa rzecz) zorganizujecie transport z Magazynu do Klienta. Nawet jeśli tzw. władztwo ekonomiczne przejdzie na Klienta na zasadach analogicznych jak w przypadku warunków Incoterms "DAP" ("Delivered at Place <>", "dostarczone do <miejsce docelowe>"), czyli dopiero w momencie przewiezienia Towarów w miejsce wskazane przez Klienta, to - przy spełnieniu pozostałych przesłanek ustawowych - również tak realizowana dostawa powinna móc być rozliczana w ramach Procedury COS. Spełnienie powyższych warunków oznaczać będzie zatem, że dostawa Towarów realizowana przez Państwa w oparciu o Schemat 2, będzie mogła być rozliczana w ramach Procedury COS. W takiej sytuacji, już po wdrożeniu Procedury COS, Państwo rozpoznawać będziecie w Niemczech WDT (tzw. WDT "transakcyjne"), zaś Klient rozpoznać będzie w Polsce WNT (tzw. WNT "transakcyjne"). W konsekwencji, na Państwu nie będzie już ciążył obowiązek wykazywania WNT, o którym mowa w art. 11 ust. 1 UVAT (tzw. WNT "nietransakcyjnego"), jako że przemieszczenie Towarów z Niemiec do Polski odbywać się będzie w Procedurze COS (art. 13a ust. 1 UVAT).

W związku z powyższym wnosicie Państwo o potwierdzenie, że w opisanych wyżej okolicznościach, oraz w ramach docelowej sprzedaży Towarów przebiegającej wedle Schematu 2, nie będziecie mieć obowiązku wykazywania WNT, o którym mowa w art. 11 ust. 1 UVAT - ze względu na to, że odbędzie się ono w Procedurze COS.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Jak stanowi art. 2 pkt 4 ustawy:

Przez terytorium państwa członkowskiego - rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy:

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy:

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Natomiast, na postawie art. 13a ust. 1 ustawy:

Przemieszczenia towarów w procedurze magazynu typu call-off stock nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1.

Zgodnie z art. 13a ust. 2 ustawy:

Procedura magazynu typu call-off stock ma miejsce, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

W myśl art. 13b ustawy:

Jeżeli warunki określone w art. 13a ust. 2 są spełnione, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1, uznaje się za dokonane przez podatnika, o którym mowa w art. 13a ust. 2 pkt 3, na terytorium kraju w momencie przeniesienia na niego prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile przeniesienie to nastąpi w terminie 12 miesięcy od dnia wprowadzenia towarów do magazynu w procedurze magazynu typu call-off stock.

Zgodnie z art. 13d ust. 1-4 ustawy:

1. Jeżeli w terminie, o którym mowa w art. 13b, przestaje być spełniony którykolwiek z warunków, o których mowa w art. 13a ust. 2 lub art. 13c, uznaje się, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1, nastąpiło z chwilą, gdy warunek ten przestał być spełniony.

2. Jeżeli przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel nastąpiło na osobę inną niż podatnik, o którym mowa w art. 13a ust. 2 pkt 3, lub podatnik go zastępujący, uznaje się, że warunki, o których mowa w art. 13a ust. 2 lub art. 13c, przestają być spełnione bezpośrednio przed taką czynnością.

3. Jeżeli towary są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego, z którego zostały pierwotnie przemieszczone, lub na terytorium państwa trzeciego, uznaje się, że warunki określone w art. 13a ust. 2 lub art. 13c przestają być spełnione bezpośrednio przed rozpoczęciem tej wysyłki lub transportu.

4. W przypadku zniszczenia, utraty lub kradzieży towarów wprowadzonych do magazynu w procedurze magazynu typu call-off stock uznaje się, że warunki określone w art. 13a ust. 2 lub art. 13c przestają być spełnione w dniu, w którym towary zostały zniszczone, utracone lub skradzione, a jeżeli określenie takiego dnia nie jest możliwe - w dniu, w którym stwierdzono ich zniszczenie lub brak.

Na podstawie art. 13e ust. 1 i 2 ustawy:

1. Jeżeli w terminie, o którym mowa w art. 13b, nie nastąpiło przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 13a ust. 2 pkt 3, lub podatnika go zastępującego ani nie zaszła żadna z okoliczności określonych w art. 13d, uznaje się, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1, ma miejsce w dniu następującym po upływie tego terminu.

2. Jeżeli w terminie, o którym mowa w art. 13b, nie nastąpiło przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel i towary zostały powrotnie przemieszczone na terytorium państwa członkowskiego, z którego zostały pierwotnie wysłane lub przetransportowane, a podatnik podatku od wartości dodanej wysyłający lub transportujący towary zarejestrował ich powrotne przemieszczenie w ewidencji, o której mowa w art. 54a ust. 1 rozporządzenia 282/2011, uznaje się, że nie miało miejsca wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1.

Jak stanowi art. 25 ust. 1 ustawy:

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.

Stosownie do art. 100 ust. 1 pkt 5 ustawy:

Podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o przemieszczeniach towarów w procedurze magazynu typu call-off stock, o której mowa w dziale II rozdziale 3b, oraz o zmianach w zakresie tej procedury zawartych w informacjach-zwane dalej "informacjami podsumowującymi".

Stosownie do art. 54a ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) z 15 marca 2011 r. 282/2011 ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 77 z 23.03.2011 str. 1 z późn. zm.), zwanego dalej "rozporządzeniem":

Ewidencja, o której mowa w art. 243 ust. 3 dyrektywy VAT, która ma być prowadzona przez każdego podatnika, który przemieszcza towary w ramach procedury magazynu typu call-off stock, zawiera następujące informacje:

Natomiast w myśl art. 243 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE z 11 grudnia 2006 r. (Dz. U.UE.L.2006.347.1):

Każdy podatnik, który przemieszcza towary w ramach procedury magazynu typu call-off stock, o której mowa w art. 17a, prowadzi ewidencję umożliwiającą organom podatkowym zweryfikowanie prawidłowego stosowania tego artykułu.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że zajmujecie się Państwo produkcją i sprzedażą wyrobów stalowych wykorzystywanych w przemyśle.

Jesteście niemiecką spółką zarejestrowaną jako czynny podatnik podatku od wartości dodanej na terenie Niemiec oraz jako czynny podatnik VAT w Polsce. Spółka jest również zarejestrowana dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce oraz w Niemczech (posiada ważny niemiecki i polski numer VAT UE).

Nie posiadacie Państwo w Polsce siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Przedmiotem wniosku jest model działalności polegający na zaopatrywaniu polskich odbiorców (Klienci, Klient) z wykorzystaniem magazynów zlokalizowanych w Polsce.

Zawieracie Państwo z Klientami umowy ramowe (kontrakty), w których ustalane są ramy biznesowe transakcji (wolumen dostaw, ceny, warunki płatności itp.) Na podstawie kontraktów, Klienci składają zamówienia jednostkowe (indywidualne), a Państwo tworzycie zindywidualizowane zlecenia produkcyjne. Z uwagi na to, że w procesie produkcji stali nie można otrzymać ściśle określonego wolumenu, w związku z tym zlecenia przewidują odchylenia ilościowe (jest to uzgadniane z Klientami).

Planujecie Państwo wdrożenie procedury magazynu typu call-off stock, określonej w art. 13a-13g ustawy (Procedura COS). W tym celu zamierzacie zawrzeć z poszczególnymi Klientami pisemne porozumienia (Porozumienia, Porozumienie), dotyczące prowadzenia na terenie Polski specjalnych magazynów (Magazyny, Magazyn), tak aby zapewnić Klientowi stały dostęp do Waszych towarów. Porozumienie zakładać będzie prowadzenie Magazynu w Procedurze COS. Porozumienie może mieć formę odrębnego dokumentu, albo stanowić integralną część kontraktu. Niezależnie od przyjętej formy, zawsze będzie istniało pisemne, dwustronne porozumienie/oświadczenie woli dotyczące stosowania Procedury COS. Porozumienia zawierane będą przed implementacją Procedury COS.

Ze względów logistycznych, będziecie Państwo utrzymywać Magazyny w różnych miejscowościach. Przy czym, Klient będzie "przypisany" wyłącznie do jednego Magazynu. Towary przeznaczone dla danego Klienta będą przechowywane w uprzednio wyznaczonym i uzgodnionym Magazynie. Klient nie będzie mógł zmienić przypisanego mu Magazynu ani zaopatrywać się w różnych Magazynach. Natomiast Państwo możecie przechowywać towary przewiezione/przeznaczone dla różnych Klientów w jednym Magazynie. Towary zaopatrzone są w etykiety, w związku z tym możliwa będzie jednoznaczna identyfikacja samych Towarów, odnośnego zamówienia, jak również Klienta, dla którego są przeznaczone.

W Magazynie, w ramach planowanej Procedury COS będą składowane towary sklasyfikowane w Nomenklaturze Scalonej (CN) pod kodem (...), tj. (...) (Towary).

Za transport należących do Państwa Towarów do Magazynu będziecie odpowiadali Państwo lub upoważniona przez Was osoba trzecia.

Każdy Klient będzie posiadał w Polsce aktywny identyfikator VAT UE. Jego nazwa oraz numer VAT UE (poprzedzony kodem PL) będą Państwu znane już w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu z Niemiec do Magazynu.

Państwo będziecie rejestrować przemieszczenie Towarów w ewidencji, o której mowa w art. 54a ust. 1 rozporządzenia Rady UE 282/2011 i będziecie podawać w niemieckiej informacji podsumowującej (odpowiednik polskiej informacji podsumowującej, o której mowa w art. 100 ust. 1 pkt 5 ustawy) polski identyfikator VAT UE danego Klienta (z prefiksem PL).

Każdy Magazyn będzie prowadzony przez profesjonalny podmiot zewnętrzny, działający w imieniu i na Państwa rzecz. Podmiot prowadzący Magazyn złoży organom podatkowym zawiadomienie na formularzu, o którym mowa w art. 13f ust. 1 ustawy (VAT-CS).

Przez cały okres składowania Towarów do momentu dostawy, ustalanej zgodnie z obowiązującymi dla danej dostawy warunkami INCOTERMS, pozostajecie Państwo prawnym i ekonomicznym właścicielem towarów.

Towary będą znajdować się w takiej samej postaci, jak w momencie ich wyjazdu z terytorium Niemiec, nie będą w żaden sposób modyfikowane, ulepszane, ani też nie zmienią się ich właściwości/parametry (z wyjątkiem sytuacji, w której uległyby one ewentualnemu uszkodzeniu).

Towary nie będą wykorzystywane przez Państwa w innym celu niż ich późniejsza sprzedaż uprzednio ustalonemu Klientowi, tj. nie będą przedmiotem sprzedaży na rzecz innych Klientów i nie będą wykorzystywane do świadczenia usług w Polsce.

Po wdrożeniu Procedury COS, pobranie Towarów z Magazynu może odbywać się w dwojaki sposób.

W Schemacie 1 - przeniesienie prawa do rozporządzania Towarami jak właściciel nastąpi w momencie załadunku na pojazd transportujący je do miejsca wskazanego przez Klienta (opuszczenia Magazynu). Władztwo ekonomiczne przejdzie na Klienta na zasadach analogicznych jak w przypadku warunków Incoterms CPT (przewoźne opłacone do <miejsce docelowe>).

W Schemacie 2 - przeniesienie prawa do rozporządzania Towarami jak właściciel na Klienta nastąpi dopiero po przetransportowaniu ich z Magazynu do miejsca wskazanego przez Klienta i ich wyładunku. Władztwo ekonomiczne przejdzie na Klienta na zasadach analogicznych jak w przypadku warunków Incoterms DAP (dostarczone do <miejsce docelowe>).

W obu ww. Schematach (1 i 2), Państwo będziecie odpowiedzialni za transport Towarów do miejsca wskazanego przez Klienta (dokonacie go samodzielnie lub za pomocą osoby trzeciej działającej na Państwa rzecz).

Zarówno w Schemacie 1 jak i w Schemacie 2, od momentu rozpoczęcia produkcji aż po dostawę, znany będzie Państwu Klient, dla którego przeznaczone będą Towary. Nie będziecie Państwo przemieszczać do Polski Towarów, dla których nie będzie istniało uprzednie zamówienie od danego Klienta.

W ramach Procedury COS, przejście prawa do rozporządzania Towarami jak właściciel z Państwa na Klienta nastąpi każdorazowo w ciągu 12 miesięcy od daty wprowadzenia Towarów do Magazynu.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia czy w przypadku dostawy Towarów realizowanej według Schematu 1 (pytanie 1) oraz według Schematu 2 (pytanie 2), nie będziecie mieć obowiązku wykazywania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy.

Biorąc pod uwagę okoliczności analizowanej sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa należy stwierdzić, że do przemieszczenia towarów z terytorium Niemiec do Magazynów w Polsce, które będą przedmiotem sprzedaży na rzecz Klienta/Klientów znajdzie zastosowanie procedura magazynu typu call-off stock. W analizowanym przypadku, Towary wyprodukowane w Niemczech, przeznaczone dla polskiego Klienta (zarejestrowanego jako podatnik VAT UE), będziecie Państwo przemieszczać z Niemiec do Magazynu w Polsce prowadzonego przez firmę zewnętrzną, działającą w Państwa imieniu/na Państwa rzecz. Towary będą transportowane z Niemiec do Polski przez Państwa lub osobę trzecią działającą na Państwa rzecz. W momencie wysyłki towarów z Niemiec do Magazynu w Polsce będzie dokładnie wiadomo, dla którego Klienta przeznaczony jest dany towar, a Państwo będziecie znać nazwę i numer VAT UE poprzedzony kodem PL Klienta, dla którego przeznaczone będą wysyłane towary. W Magazynie przechowywany będzie zapas towarów przeznaczony dla konkretnego Klienta, ale do sprzedaży towarów na jego rzecz (przeniesienia na Klienta prawa do rozporządzania towarem jak właściciel) dojdzie dopiero w momencie załadunku Towarów na pojazd transportujący je do miejsca wskazanego przez Klienta (opuszczenia Magazynu) (Schemat 1) lub po przetransportowaniu Towarów z Magazynu do miejsca wskazanego przez Klienta i ich wyładunku (Schemat 2). Przy tym, prawo do dysponowania Towarami jak właściciel przejdzie na Klienta nie później niż 12 miesięcy od wprowadzenia Towarów do Magazynu. Między Spółką, a Klientem będzie istniało Porozumienie dotyczące prowadzenia na terenie Polski Magazynów w procedurze call-of stock (Procedura COS). Jak Państwo wskazujecie, Porozumienie może mieć formę odrębnego dokumentu, albo stanowić integralną część kontraktu, niemniej jednak niezależnie od przyjętej formy, zawsze będzie istniało pisemne, dwustronne porozumienie/oświadczenie woli dotyczące stosowania Procedury COS. Jednocześnie, nie posiadacie Państwo w Polsce siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Państwo będziecie rejestrować przemieszczenie Towarów w ewidencji, o której mowa w art. 54a ust. 1 rozporządzenia Rady UE 282/2011 i będziecie podawać w niemieckiej informacji podsumowującej odpowiadającej polskiej informacji podsumowującej, o której mowa w art. 100 ust. 1 pkt 5 ustawy polski identyfikator VAT UE danego Klienta (z prefiksem PL).

Zatem, zarówno w Schemacie 1 jak i w Schemacie 2 będą spełnione wszystkie warunki określone w art. 13a ust. 2 ustawy, przy spełnieniu których ma miejsce procedura magazynu typu call-off stock. Natomiast przemieszczenia towarów, do którego ma zastosowanie procedura magazynu typu call-off stock nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy. W konsekwencji, w związku z przemieszczeniem Towarów z Niemiec do Magazynu w Polsce, zarówno w Schemacie 1 jak i w Schemacie 2 nie będziecie Państwo zobowiązani do rozliczenia podatku od towarów i usług na terytorium Polski z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy.

Zatem stanowisko w zakresie pytania 1 i 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawiliście i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

* z zastosowaniem art. 119a;

* w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

* z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Macie Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.".

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).