0114-KDIP1-2.4012.568.2018.2.MC - Miejsce opodatkowania usług typu fulfilment oraz usług logistycznych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 kwietnia 2018 r. (data wpływu 4 września 2018 r.) uzupełnionym w dniu 25 października 2018 r. (data wpływu 31 października 2018 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 4 października 2018 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca opodatkowania usług typu fulfilment oraz usług logistycznych - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 września 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca opodatkowania usług typu fulfilment oraz usług logistycznych.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 25 października 2018 r., złożonym w dniu 25 października 2018 r. (data wpływu 31 października 2018 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 4 października 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka (dalej jako Wnioskodawca) zawarła z spółką utworzoną i istniejącą zgodnie z prawem Gibraltaru (dalej jako Spółka) umowę o świadczenie usług typu fulfilment oraz usług logistycznych. Wnioskodawca jest wyspecjalizowanym podmiotem świadczącym usługi typu fulfilment oraz usługi logistyczne produktów dla różnych sprzedawców, usługi tego typu polegają m.in. na pakowaniu i wysyłaniu produktów. Wnioskodawca jest podmiotem, który może świadczyć tego typu usługi, ponieważ posiada przystosowane do tego zapłacze administracyjne, dysponuje niezbędnymi pomieszczeniami, sprzętem, zasobami ludzkimi, aplikacjami oraz doświadczeniem. Usługi świadczone w ramach umowy będą polegały na m.in. na przepakowywaniu produktów, dalszym przygotowaniem ich do wysyłki. Wnioskodawca nie będzie magazynował i kontrolował jakości produktów, nie będzie również prowadził inwentaryzacji produktów. Wnioskodawca nie będzie udostępniał Spółce całości lub wyodrębnionej części powierzchni magazynu, lecz tylko będzie zapewniał usługi związane z magazynowaniem towaru, które to usługi nie są usługami tożsamymi z najmem powierzchni magazynowej.

Wnioskodawca nie będzie również świadczył usług transportowych na rzecz Spółki, usługi te Spółka będzie zlecała innym podmiotom.

Za wykonane usługi na rzecz Spółki Wnioskodawca będzie obciążał spółkę fakturami za miesięczne okresy rozliczeniowe. Spółka na terytorium Polski nie ma miejsca prowadzenia działalności, nie jest też zarejestrowana jako czynny podatki VAT w Polsce. Stałym miejscem prowadzenia działalności gospodarczej jest Gibraltar.

Tut. Organ wezwał Wnioskodawcę o wyczerpujące przedstawienie stanu faktycznego poprzez:

W odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawca wskazał, że:

a. Spółka, z którą Wnioskodawca zawarł umowę o świadczenie usług typu fulfilment oraz usług logistycznych posiada w Polsce stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej,

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca w związku z wykonywaniem na rzecz podmiotu posiadającego siedzibę na terytorium Gibraltaru usług typu fulfilment oraz usług logistycznych, może uznać, że świadczone usługi podlegają opodatkowaniu zgodnie z art. 28b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej jako ustawa o VAT), tzn. są opodatkowane w kraju siedziby odbiorcy usługi a Wnioskodawca jest uprawniony do wystawiania faktur bez podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

* odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

* eksport towarów;

* import towarów na terytorium kraju;

* wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

* wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Powyższy przepis wprowadza powszechność opodatkowania podatkiem VAT ww. czynności. Przez świadczenie usług rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT.

Powołany przepis wskazuje, iż pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pojęcie usługi, według ustawy, jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych.

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Dla celów określenia miejsca świadczenia usług, ustawodawca odrębnie zdefiniował pojęcie podatnika. Stosownie do art. 28a ustawy o VAT, na potrzeby stosowania Rozdziału 3 "Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług": Ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

* podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

* osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

* podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

W myśl art. 15 ust. 2 cyt. ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły do celów zarobkowych.

Wskazany powyżej art. 28a ustawy o VAT, wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 i art. 28n.

Z powyższych przepisów wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika działającego w takim charakterze jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż siedziba jego działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Tę zasadę ogólną należy stosować, gdy usługa jest świadczona na rzecz podatnika, a przepisy art. 28e, 28f ust. 1, 28g ust. 1 i 1a, 28i, 28j i 28n ustawy o VAT nie będą przewidywać innych zasad ustalenia miejsca świadczenia usług.

Zgodnie z art. 28e ustawy o VAT miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Zawarty w powyższym przepisie zwrot "usługi związane z nieruchomościami" jest katalogiem otwartym, warunkiem zaliczenia określonej usługi do tego katalogu jest jej związek z nieruchomością. Określając czy dane usługi powinny być klasyfikowane jako usługi związane z nieruchomością i w związku z tym powinny podlegać opodatkowaniu w miejscu położenia nieruchomości, należy określić, czy usługi te pozostają w bezpośrednim związku z nieruchomością. Do zakresu usług związanych z wykorzystaniem nieruchomości, należy uznać, nie tylko usługi związane z wykonywaniem prac przy nieruchomościach i obrotem nieruchomościami, ale również usługi oparte na wykorzystaniu nieruchomości. Wnioskodawca w ramach świadczonych usług na rzecz Spółki będzie świadczył usługi związane m.in. z przepakowywaniem produktów i dalszym przygotowaniem ich do wysyłki. Dostarczenie produktów oraz ich wysyłka będzie realizowana przez podmiot trzeci, działający na zlecenie Spółki. Wnioskodawca nie będzie magazynował i kontrolował jakości produktów należących do Spółki, jak i nie będzie prowadził ich inwentaryzacji. W związku z powyższym miejscem świadczenia usług nie może być miejsce związane z nieruchomościami.

Zgodnie z art. 28f ust. 1a ustawy o VAT miejscem świadczenia usług transportu towarów na rzecz podatnika:

Umowa zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką nie obejmuje transportu produktów Spółki. Wnioskodawca będzie zobowiązany do odbioru produktów od podmiotu trzeciego realizującego transport, przygotowania produktów do dalszego transportu, poprzez zapakowanie ich do specjalnych opakowań i naklejenie etykiety adresowej. Dlatego nie można uznać, iż Wnioskodawca świadczy tego typu usługi na rzecz Spółki. Artykuły 28e oraz 28f ust. 1a ustawy o VAT nie będą miały zastosowania w tym przypadku.

Zdaniem Wnioskodawcy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, a więc miejscem świadczenia usługi będzie terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej. W sytuacji gdy usługa jest świadczona dla podatnika nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej i tak pozostaje miejsce, w którym siedzibę ma usługobiorca, w związku z tym usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki nie powinny być opodatkowane w Polsce, ponieważ Spółka, posiada siedzibę na terytorium jednego z państw członkowski Unii Europejskiej. Dlatego też w opisanym stanie faktycznym nie będą miały zastosowania normy art. 28e, art. 28f ust. 1a.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania ww. rozdziału, w zakresie określenia miejsca świadczenia przy świadczeniu usług:

Wskazany przepis wprowadza zatem drugą definicję podatnika do ustawy, która ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Natomiast na podstawie art. 28b ust. 2 ustawy, w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Z niniejszych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

Według art. 28e ustawy - miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Ustawa nie zawiera definicji pojęcia "nieruchomość" oraz pojęcia "usługi związanej z nieruchomościami". Niemniej jednak ustawodawca unijny wychodząc naprzeciw oczekiwaniom państw członkowskich wprowadził rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 1042/2013 z dnia 7 października 2013 r. (Dz.Urz.UE.L Nr 284 z 26 października 2013 r., s. 1) zmianę do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 77 z 23.03.2011, str. 1, z późn. zm.) - zwanego dalej rozporządzeniem - pojęcie "nieruchomość", jak również wyjaśnił, na czym polegają "usługi związane z nieruchomościami". Art. 13b, 31a i 31b rozporządzenia 282/2011 stosuje się od dnia 1 stycznia 2017 r. Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

W myśl art. 31a ust. 1 rozporządzenia - usługi związane z nieruchomościami, o których mowa w art. 47 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują jedynie te usługi, które mają wystarczająco bezpośredni związek z daną nieruchomością. Usługi uważa się za mające wystarczająco bezpośredni związek z nieruchomością w następujących przypadkach:

Jak stanowi art. 31a ust. 2 lit. h rozporządzenia - ustęp 1 obejmuje w szczególności wynajem lub wydzierżawianie nieruchomości inne niż opisane w ust. 3 lit. c, łącznie z przechowywaniem towarów w wyznaczonej do tego określonej części nieruchomości przeznaczonej do wyłącznego użytku przez usługobiorcę.

Natomiast zgodnie z art. 31a ust. 3 lit. b rozporządzenia - ustęp 1 nie ma zastosowania do przechowywania towarów na terenie nieruchomości, jeżeli żadna część nieruchomości nie jest przeznaczona do wyłącznego użytku przez usługobiorcę.

Stosownie do art. 28f ust. 1a ustawy miejscem świadczenia usług transportu towarów na rzecz podatnika:

Na mocy art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 12 ustawy faktura powinna zawierać stawkę podatku.

Stosownie do art. 106e ust. 1 pkt 18 ustawy w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi faktura powinna zawierać wyrazy "odwrotne obciążenie".

Z okoliczności przedmiotowej sprawy wynika, że Wnioskodawca zawarł ze spółką utworzoną i istniejącą zgodnie z prawem Gibraltaru (Spółka) umowę o świadczenie usług typu fulfilment oraz usług logistycznych. Spółka na terytorium Polski nie ma miejsca prowadzenia działalności, nie jest też zarejestrowana jako czynny podatki VAT w Polsce. Przy czym Wnioskodawca wskazał, że Spółka, z którą zawarł umowę o świadczenie usług typu fulfilment oraz usług logistycznych posiada w Polsce stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Usługi typu fulfilment świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki to usługi związane z pakowaniem zamówień, wysyłką przesyłek do odbiorców czy np. dodatkowa usługa pakowania zamówienia na prezent, Wnioskodawca nie świadczy usług magazynowania w ścisłym tego znaczeniu, nie przyjmuje do magazynu towaru należącego do Spółki i nie przechowuje go przez czas określony przez Spółkę. Natomiast usługi logistyczne świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki są związane z przygotowaniem towaru do dalszej wysyłki, bezpośrednio do klienta Spółki, Wnioskodawca nie magazynuje towaru należącego do Spółki, jego czynność związane z usługami logistycznymi to odebranie towaru od wyznaczonego przez Spółkę dostawcy, następnie przepakowanie towaru do kolejnej przesyłki, przygotowanie listu przewozowego i przekazanie do wysyłki.

Wnioskodawca jest wyspecjalizowanym podmiotem świadczącym usługi typu fulfilment oraz usługi logistyczne produktów dla różnych sprzedawców, usługi tego typu polegają m.in. na pakowaniu i wysyłaniu produktów. Wnioskodawca jest podmiotem, który może świadczyć tego typu usługi, ponieważ posiada przystosowane do tego zapłacze administracyjne, dysponuje niezbędnymi pomieszczeniami, sprzętem, zasobami ludzkimi, aplikacjami oraz doświadczeniem. Usługi świadczone w ramach umowy będą polegały na m.in. na przepakowywaniu produktów, dalszym przygotowaniem ich do wysyłki. Wnioskodawca nie będzie magazynował i kontrolował jakości produktów, nie będzie również prowadził inwentaryzacji produktów. Wnioskodawca nie będzie udostępniał Spółce całości lub wyodrębnionej części powierzchni magazynu, lecz tylko będzie zapewniał usługi związane z magazynowaniem towaru, które to usługi nie są usługami tożsamymi z najmem powierzchni magazynowej. Wnioskodawca nie będzie również świadczył usług transportowych na rzecz Spółki, usługi te Spółka będzie zlecała innym podmiotom.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy wykonywane na rzecz podmiotu posiadającego siedzibę na terytorium Gibraltaru usługi typu fulfilment oraz usługi logistyczne, podlegają opodatkowaniu zgodnie z art. 28b ustawy, tzn. są opodatkowane w kraju siedziby odbiorcy usługi, a Wnioskodawca jest uprawniony do wystawiania faktur bez podatku VAT.

Mając na uwadze informacje wskazane przez Wnioskodawcę odnośnie świadczonych usług typu fulfilment oraz usług logistycznych stwierdzić należy, że względem tych usług nie znajdują zastosowania zasady ustalania miejsca świadczenia usług wynikające z art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy. Do przedmiotowych usług mają więc zastosowanie zasady ogólne wynikające z art. 28b ustawy. Zatem w analizowanym przypadku świadczone przez Wnioskodawcę usługi typu fulfilment oraz usługi logistyczne podlegają opodatkowaniu w miejscu świadczenia ustalonym zgodnie z art. 28b ustawy. Z uwagi na wskazanie przez Wnioskodawcę w uzupełnieniu wniosku, że Spółka, z którą zawarł umowę o świadczenie usług typu fulfilment oraz usług logistycznych posiada w Polsce stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, przedmiotowe usługi nie podlegają opodatkowaniu stasowanie do art. 28b ust. 1 ustawy w miejscu siedziby Spółki, lecz na podstawie art. 28b ust. 2 ustawy w Polsce, tj. w kraju, w którym Spółka posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego Wnioskodawca świadczy przedmiotowe usługi. W konsekwencji, Wnioskodawca winien udokumentować świadczenie przedmiotowych usług fakturą zawierającą kwotę podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.