0114-KDIP1-2.4012.559.2021.2.RM - Odliczanie VAT z faktur nieprawidłowo klasyfikujących transakcję

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 listopada 2021 r. wpłynął za pośrednictwem platformy e-PUAP Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego przy dostawie towarów. Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwania - pismem z 7 marca 2022 r. (wpływ 7 marca 2022 r.) oraz pismem z 14 marca 2022 r. (wpływ 14 marca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prowadzi Pan działalność gospodarczą od 2019 r. Przede wszystkim zajmuje się Pan sprzedażą butów głównie poza terytorium Polski. Zajmuje się Pan odsprzedażą obuwia.

Rozpoczął Pan współpracę handlową z dostawcą butów A posiadającym siedzibę poza terytorium Polski. Dostawca A jest jednakże zarejestrowany do polskiego rejestru podatników VAT i ma wydany polski numer NIP. Podczas dokonywania zakupów u dostawcy A będącego podatnikiem prowadzącym działalność gospodarczą, występuje Pan jako nabywca towarów również w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą - we wszelkich transakcjach handlowych identyfikuje się jako przedsiębiorca, podając m.in. swój numer NIP. Dostawca A sprzedając towary dla Pana traktuje jednakże sprzedaż swojego towaru jako sprzedaż dla podmiotów nieprowadzących działalności gospodarczej nie identyfikując niniejszej sprzedaży jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, lecz jako sprzedaż krajową - co według przepisów podatkowych powoduje inne określenie miejsca dostawy towarów i konieczność naliczenia przez dostawcę A podatku VAT według obowiązujących w tym konkretnym państwie członkowskim stawek podatku VAT.

Podczas zawierania transakcji z dostawcą A, bardzo wyraźnie zaznacza Pan chęć uczestnictwa w danej transakcji jako podatnik prowadzący działalność gospodarczą - zamieszczając swój numer NIP podczas procesu składania zamówienia u dostawcy A. Dostawca A jednakże mimo tego faktu, nie identyfikuje dostaw jako wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów i wystawia Panu faktury z należnym podatkiem VAT, zaś podatek ten jest w pełni akceptowany i regulowany przez Pana na rzecz dostawcy. W innym przypadku fakt wystąpienia zaległości handlowych mogłoby negatywnie wpływać na jakość cywilnej współpracy Pana z dostawcą A.

Dostawca w swoim regulaminie handlowym wskazuje, że zawiera wyłącznie transakcje sprzedaży na rzecz konsumentów nieprowadzących działalności gospodarczej, lecz mimo tego faktu dokonuje sprzedaży na Pana rzecz wiedząc, że chce Pan wystąpić w transakcji w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą. Dostawca A identyfikując swoje sprzedaże jako sprzedaż konsumencką (nawet, gdy sprzedaje dla przedsiębiorców) nie wykazuje ich w swoich plikach JPK składanych w swoim właściwym urzędzie skarbowym. Jako, że dostawca nie wykazuje faktur sprzedażowych dla Pana w swoim pliku JPK identyfikując ją błędnie jako sprzedaż konsumencką, widzi Pan ryzyko technicznych i formalnych problemów z odliczeniem podatku VAT naliczonego i zawartego w tych transakcjach.

W uzupełnieniu wniosku, w odpowiedzi na pytanie dotyczące wskazania czy jest Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, wskazał Pan, że tak, jest Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem od towarów i usług.

W odpowiedzi na pytanie dotyczące wskazania jakim nr NIP na wystawionej dla Pana fakturze posługuje się Dostawca A - czy jest to polski numer NIP, wskazał Pan, że tak, jest to polski NIP.

Odnosząc się do pytania dotyczącego wskazania, jak przebiega proces transportu towarów (obuwia) od Dostawcy A do Pana, wskazał Pan, że towar jest dostarczany za pomocą firmy kurierskiej.

W odpowiedzi na pytanie dotyczące wskazania, gdzie znajduje się towar w momencie przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel z Dostawcy A na Pana, wskazał Pan, że towar w momencie przeniesienia prawa własności znajduje się w magazynie firmy A.

Odpowiadając na pytanie dotyczące wskazania, kto organizuje transport towarów (obuwia), wskazał Pan, że transport towarów organizuje firma A.

Odnosząc się do pytania dotyczącego wskazania, czy wartość transakcji wykazana na fakturze od dostawcy A przekracza kwotę 150 euro, wskazał Pan, że transakcje dokonywane są w złotówkach, zdarza się, że wartość pojedynczej faktury przekroczy równowartość 150 euro, lecz zazwyczaj są to niższe kwoty.

W odpowiedzi na pytanie dotyczące wskazania, czy Dostawca A transakcje dostawy towarów (obuwia) do Pana rozlicza w ramach procedury OSS, wskazał Pan, że nie jest dokonywana procedura OSS, ponieważ kontrahent posiada polski numer NIP oraz jest zarejestrowanym podatnikiem od towarów i usług w Polsce.

Odpowiadając na pytanie dotyczące wskazania, czy towary nabyte od Dostawcy A, przy nabyciu których został naliczony podatek będą wykorzystywane przez Pana do wykonywania czynności opodatkowanych tzn. takich których następstwem jest określenie podatku należnego, wskazał Pan, że tak, towary będą wykorzystane w taki sposób.

W odpowiedzi na pytanie dotyczące wskazania, czy oprócz braku nr NIP na fakturze otrzymanej od Dostawcy A, pozostałe elementy zawarte na fakturze dokumentującej faktycznie dokonaną transakcję spełniają wymogi art. 106e ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm.), wskazał Pan, że na fakturze zwykle znajduje się Pana numer NIP. Faktura od kontrahenta posiada wszystkie elementy z art. 106e ustawy z 11 marca 2004 r. Jedynym problemem jest brak umieszczenia faktur w JPK firmy A jako sprzedaż firma dla firmy. Firma A umieszcza te faktury jako sprzedaż konsumencką - dla osoby prywatnej, oczywiście firma A odprowadza podatek VAT od tych transakcji.

W piśmie z 14 marca 2022 r., w odpowiedzi na pytanie dotyczące wskazania na terytorium jakiego kraju uzyskuje Pan prawo do rozporządzania towarami jak właściciel, w ramach dostawy pomiędzy dostawcą A a Panem, gdzie znajdują się towary w momencie dokonania ich sprzedaży na Pana rzecz, wskazał Pan, że w momencie opłacenia zamówienia towar znajduje się w magazynie Firmy A w Belgii, należy jednak zaznaczyć, że towar nawet po opłaceniu może nie zostać wysłany z różnych powodów - przykładowo zniszczenie, zgubienie za co w dalszym ciągu odpowiada sprzedający. Istotny jest również fakt, iż wysyłkę towaru organizuje sprzedający, co za tym idzie w przypadku uszkodzenia, zgubienia towaru przez przewoźnika jest on rozliczany ze sprzedającym, a nie z kupującym. W Pana ocenie gdyby wysyłka towaru była po stronie kupującego, wtedy należy uznać, że pełne przeniesienie praw do rozporządzenia towarem następuje w momencie wydania towaru przewoźnikowi. W praktyce, pełne prawo do rozporządzenia towarem otrzymuje w momencie przekazania przesyłki przez przewoźnika, wszystko co dzieje się z towarem do tego czasu jest dalej zależne od sprzedającego, więc nie należy uznać, iż posiada Pan prawo do rozporządzania tym towarem. W opisanym stanie faktycznym towar dostarczany jest do Polski, gdzie w Pana ocenie następuje pełne przekazanie praw do rozporządzenia tym towarem.

W odpowiedzi na pytanie dotyczące wskazania czy w wyniku dostawy dokonanej na Pana rzecz towary są przemieszczane (transportowane przez dostawcę A lub przez Pana) na terytorium Polski z innego kraju (proszę wskazać jakiego) czy towary te znajdują się na terenie Polski, wskazał Pan, że towar wysyłany jest z terytorium Belgii, sprzedający - Firma A posiada magazyn w tym kraju i z tego magazynu wysyłany jest towar. Chcąc doprecyzować cały proces, Firma A jest polskim podmiotem gospodarczym, odprowadza podatek VAT od tych transakcji w Polsce, podlega ona pod polski Urząd Skarbowy, numer NIP firmy A znajduje się w KRS, w którym jednoznacznie widnieje polski adres siedzimy firmy. Na fakturze znajduje się polska stawka podatku VAT 23%. Firma A traktuje te faktury jako faktury imienne, nie jako faktury firmowe.

Odpowiadając na pytanie dotyczące wskazania w jaki sposób dokonywana jest przez Pana sprzedaż towarów nabytych uprzednio od dostawcy A na rzecz Pana kontrahentów, gdzie towary znajdują się w momencie dokonywania przez Pana sprzedaży, czy nabywcy to podmioty prowadzące działalność gospodarczą czy osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, w jaki sposób odbywa się transport i kto jest odpowiedzialny za ten transport, wskazał Pan, że w momencie sprzedaży towar znajduje się w magazynie Pana firmy w Polsce. Nabywcami tych towarów są głównie firmy zagraniczne mające swoje siedziby na terenie Unii Europejskiej, zależnie od formy współpracy firmy te same organizują transport - dostarczają opłacone etykiety, dzięki którym towar wysyłany jest przez przewoźnika bezpośrednio do nabywcy. Jest to rozwiązanie tańsze, ponieważ firmy te posiadają umowy z przewoźnikami i stawki są dużo korzystniejsze w porównaniu firma jako nadawca, kupujący jako odbiorca. W przypadku współpracy z mniejszymi podmiotami to za granicą, wtedy również to Pan odpowiada za transport towarów. W każdym przypadku przewoźnikiem są firmy kurierskie.

Odnosząc się do pytań dotyczących wskazania, czy jest Pan zarejestrowany do celów podatku VAT-UE, czy spełnia Pan warunki do rozpoznawania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy, wskazał Pan, że tak, ze względu na charakter sprzedaży jest Pan zarejestrowanym podatnikiem VAT-UE, część towarów sprzedawanych jest ze stawką VAT 0%. Spełnia Pan warunki do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, lecz w Pana ocenie nic nie wskazuje na to, że ten proces zachodzi w Pana przypadku, ponieważ firma A jest Polskim podatnikiem.

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym przysługuje Panu odliczenie podatku VAT naliczonego przez dostawcę i występującego przy nabyciu towarów?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, przysługuje Panu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przez dostawcę i występującego przy nabyciu towarów, zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym.

Co do zasady w takim zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (Art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021.685 z późn. zm., dalej: u.p.t.u.)).

Kwotę podatku naliczonego stanowi m.in. suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (Art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a u.p.t.u.). Należy zwrócić szczególną uwagę, że powyższy przepis koncentruje się przede wszystkim na przesłankach materialnych. Zasadniczo najważniejsze w tej kwestii jest istnienie związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi dokonywanymi przez podatnika. Warto zauważyć, że wymogi ustawowe nie odnoszą się do kwestii formalnych, takich jak prawidłowo wystawiona faktura, która nie zawiera żadnych błędów. Pewne braki o charakterze formalnym nie mogą w sposób definitywny przekreślać prawa do odliczenia. Nie ma żadnych wątpliwości, że chce Pan i jawnie zgłasza chęć wystąpienia w transakcjach handlowych z dostawcą jako podatnik prowadzący działalność gospodarczą.

W tym miejscu warto również wskazać, że oprócz warunków pozytywnych istnieje katalog negatywnych przesłanek wykluczających prawo do odliczenia podatku.

Artykuł 88 u.p.t.u. stanowi ogólny katalog takich przesłanek, lecz analiza powyższego przepisu prowadzi do wniosku, że również wśród negatywnych przesłanek nie określono przeszkody w postaci błędów formalnych typu brak NIP-u na fakturze. Warto wskazać, że ustawa określa w art. 106e ust. 1 u.p.t.u. katalog elementów obligatoryjnych w konkretnej fakturze VAT. W świetle powyższego możemy zatem wskazać, że faktury są dokumentem sformalizowanym z określonymi elementami obowiązkowymi. Zasadniczo zatem prawidłowa faktura daje prawo do odliczenia podatku VAT. Przy czym poprzez prawidłową fakturę należy rozumieć taką, która odzwierciedla prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli takie, które w rzeczywistości miało miejsce.

Dodatkowo zgodnie z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 22 października 2015 r., sygnatura C-277/14 podatnik, który chce odliczyć VAT nie musi badać, czy wystawca faktury za towary lub usługi, których odliczenie ma dotyczyć prawidłowo wywiązuje się z obowiązku złożenia poprawnie formalnych deklaracji (w tym plików JPK) i zapłaty podatku VAT. TSUE zastrzegł przy tym, że urzędy nie mogą wymagać od odbiorcy, aby dokonywał ustaleń, których nie wymaga od niego prawo. Dokonując transakcji ma Pan prawo uważać, że dostawca prawidłowo rozlicza swoją deklarację JPK wskazując jako nabywcę swoich towarów właśnie Pana.

Ponadto dokonując analizy orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2016 r. w sprawie C-518/14 (...) należy uznać, że zgodnie z zasadą neutralności VAT, uchybienia formalne faktury, np. brak numeru NIP, nie prowadzą do utraty prawa do odliczenia tego podatku, pod warunkiem, że nie zachodzi ryzyko oszustwa lub świadomego nadużycia prawa. W swoim wyroku TSUE po raz kolejny przypomniał, że prawo do odliczenia jest podstawową zasadą wspólnego systemu VAT. Jednym z głównych założeń tego systemu jest bowiem uwolnienie przedsiębiorcy od ciężaru VAT należnego lub zapłaconego w ramach całej prowadzonej działalności gospodarczej. Trybunał podkreślił również, że prawo do odliczenia podatku naliczonego zostaje przyznane podatnikowi już w momencie spełnienia przez niego tzw. materialnych przesłanek odliczenia, nawet jeżeli nie są spełnione niektóre wymogi formalne, np. podatnik nie posiada (jeszcze) faktury lub zawiera ona błędy. Zdaniem TSUE, w katalogu materialnych przesłanek odliczenia, do których zalicza się posiadanie przez podmiot odliczający VAT statusu podatnika w rozumieniu przepisów Dyrektywy VAT oraz wykorzystywanie przez podatnika towarów i usług stanowiących podstawę do odliczenia do wykonywanej przez niego działalności gospodarczej, nie mieści się okoliczność posiadania przez podatnika prawidłowej faktury. Dysponowanie prawidłową i uwolnioną od błędów czy braków fakturą jest więc wyłącznie wymogiem formalnym wyznaczającym okres realizacji prawa do odliczenia, a nie warunkującym samą możliwość odliczenia. Zgodnie z zasadą neutralności VAT, uchybienia formalne faktury, takie jak brak numeru VAT (numeru NIP), nie prowadzą do utraty prawa do odliczenia tego podatku przez podatnika, pod warunkiem, że nie zachodzi ryzyko oszustwa lub świadomego nadużycia prawa. Zasada neutralności VAT powinna zaś być interpretowana w taki sposób, aby podatek nie był obciążeniem dla przedsiębiorców zarówno w zakresie prawa do odliczenia, jak i odsetek związanych z ewentualną zaległością wynikającą z niedochowania wymogów formalnych odliczenia. Szczególnego podkreślenia w kontekście omawianego wyroku wymaga również rozciągnięcie przez TSUE zasady neutralności VAT na ewentualne odsetki za zwłokę wynikające z przyczyn formalnych, jeżeli materialnoprawne przesłanki odliczenia zostały spełnione. Wynika z tego, że jeżeli podatnik faktycznie nabył towary (usługi) służące mu do wykonywania czynności opodatkowanych i w dodatku dysponuje fakturą, to prawo do odliczenia powinno mu przysługiwać (...). Nie jest dopuszczalne, w świetle przepisów Dyrektywy VAT, odsuwanie tego prawa w czasie i naliczanie odsetek od zaległości z uwagi na np. - będący kanwą przedmiotowego sporu - brak wykazania numeru identyfikacji podatkowej na fakturze. TSUE podkreślił, że państwa członkowskie mają prawo do ustanawiania w swoich wewnętrznych regulacjach sankcji z tytułu niespełnienia wymogów formalnych dotyczących prawa do odliczenia w celu zapewnienia prawidłowego poboru podatku i uniknięciu oszustw. Sankcje te nie mogą jednak wykraczać ponad to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów (zasada proporcjonalności). Nie mogą także podważać zasady neutralności VAT. Zdaniem TSUE, sankcją za naruszenie (niedopełnienie) wymogów formalnych nie może być odmowa (nawet czasowa) prawa do odliczenia VAT. Taka sankcja ma bowiem charakter dysproporcjonalny do skali uchybienia podatnika.

Podobny wydźwięk wynika również z pism wydanych przez polskie organy podatkowej. Jak określił Dyrektor KIS w interpretacji z 18 lipca 2019 r. (nr 0112-KDIL1-1.4012.303.2019.1.AK), jedynie braki merytoryczne faktury mogą wywołać skutek materialny w postaci zmian w przedmiocie lub podstawie opodatkowania, a także doprowadzić do niewłaściwego określenia wysokości podatku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą":

1) Opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

Przy tym, w myśl art. 2 pkt 1 ustawy:

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy:

Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Jak stanowi art. 2 pkt 22a ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość - rozumie się przez to dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez dostawcę lub na jego rzecz, w tym wtedy, gdy dostawca uczestniczy pośrednio w transporcie lub wysyłce towarów, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy, który jest:

c) podmiotem niebędącym podatnikiem - pod warunkiem że dostarczane towary nie są nowymi środkami transportu ani towarami, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2.

W świetle art. 9 ust. 1 ustawy:

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Z kolei zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy:

Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

Zatem, przy spełnieniu warunków odnośnie podmiotów biorących udział w transakcji, wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy ma miejsce na terytorium Polski wówczas, gdy w wyniku dostawy w ramach której dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel towary są wysyłane lub transportowane na terytorium Polski z terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium Polski.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1a ustawy:

Miejscem dostawy towarów-w przypadku wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość - jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie zakończenia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Stosownie do art. 22a ust. 1 ustawy:

Przepis art. 22 ust. 1 pkt 1a nie ma zastosowania, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Na podstawie art. 22a ust. 3 ustawy:

Dostawca, do którego ma zastosowanie przepis ust. 1, może wskazać jako miejsce dostawy miejsce, o którym mowa w art. 22 ust. 1 pkt 1a. Dostawca, którego towary w momencie rozpoczęcia ich wysyłki lub transportu znajdują się na terytorium kraju, wskazuje miejsce dostawy przez złożenie zawiadomienia o takim wyborze w terminie do 10. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tego wyboru, na zasadach określonych w art. 28p.

Jak wynika z przywołanych przepisów wewnątrzwspólnotowa sprzedaż towarów na odległość ma miejsce jeżeli towary są wysyłane lub transportowane z jednego państwa członkowskiego (nie musi to być Polska) do innego państwa członkowskiego, a dostawa towarów musi być dokonywana na rzecz:

- podatnika lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem, w przypadku których nie występuje opodatkowania tego nabycia jako wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów,

- każdej innej osoby niebędącej podatnikiem.

Co do zasady, miejscem dostawy (opodatkowania) w przypadku WSTO jest kraj w którym towary znajdują się w momencie zakończenia wysyłki lub transportu do nabywcy - czyli kraj konsumenta. Natomiast w sytuacji gdy są spełnione warunki określone w art. 22a ust. 1 ustawy, za miejsce opodatkowania dostawy towarów uznaje się kraj rozpoczęcia wysyłki/transportu towarów. Przy czym podatnik uprawniony do stosowania ww. zasady szczególnej może z niej zrezygnować (przez złożenie stosownego zawiadomienia) i rozliczać dostawy na zasadach ogólnych.

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi:

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9.

Jak stanowi art. 86 ust. 10 ustawy:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 10b pkt 2 ustawy:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 4 lit. c - powstaje zgodnie z ust. 10, pod warunkiem że podatnik:

Natomiast art. 86 ust. 10h ustawy:

Otrzymanie przez podatnika faktury dokumentującej dostawę towarów, stanowiącą u podatnika wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w terminie późniejszym niż określony w ust. 10b pkt 2 lit. a, upoważnia podatnika do odpowiedniego powiększenia podatku naliczonego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik uwzględnił kwotę podatku należnego z tytułu tego nabycia.

Stosownie do art. 86 ust. 11 ustawy:

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy:

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej:

1) za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, albo

2) za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych, po okresie rozliczeniowym, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego - nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Prawo do odliczenia podatku stanowi integralną część mechanizmu VAT i co do zasady nie może być ograniczane. Prawo to jest wykonywane w sposób bezpośredni w stosunku do całego podatku obciążającego transakcje powodujące naliczenie podatku. Jest to tzw. zasada neutralności, która jest podstawową zasadą VAT wynikającą z charakteru podatku konsumpcyjnego.

Aby jednak powstało prawo do odliczenia podatku VAT musi być zrealizowana transakcja gospodarcza, w której podatek VAT jest naliczany. Należy zwrócić uwagę, że w odniesieniu do nabycia towarów przez polskiego nabywcę prowadzącego działalność gospodarczą, w dużym uproszczeniu, może mieć miejsce nabycie krajowe, kiedy to dostawca jest polskim podatnikiem podatku VAT oraz towary znajdują się w momencie dostawy na terytorium Polski jak również nabycie wewnątrzunijne, kiedy to towary sprzedawane są przez podatnika z innego kraju UE oraz w momencie dostawy towary znajdują się w innym niż Polska kraju członkowskim, z którego to kraju są przemieszczane do Polski. Istnieją jeszcze transakcje związane z eksportem i importem, jednakże w analizowanej sprawie nie występują.

Prawidłowe określenie charakteru przeprowadzanej transakcji ma wpływ na rozliczenie podatku VAT zarówno należnego jak i naliczonego. W przypadku tzw. dostaw krajowych, polski nabywca (podatnik VAT) otrzymuje od sprzedawcy fakturę z wykazaną kwotą podatku VAT obliczoną wg właściwej stawki obowiązującej w Polsce a następnie kwotę tę traktuje, co do zasady, jako kwotę podatku podlegającą odliczeniu. Inaczej jest, gdy transakcja ma charakter wewnątrzwspólnotowy a polski podatnik VAT dokonuje nabycia towarów, które w wyniku dostawy dokonanej na jego rzecz są transportowane z innego kraju unijnego do Polski. Wówczas mamy do czynienia z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy. W takim przypadku to polski nabywca jest zobowiązany do rozliczenia podatku należnego z przeprowadzanej transakcji, przy czym kwota podatku należnego jest równa kwocie podatku naliczonego podlegającego odliczeniu w przypadku gdy nabywane towary służą polskiemu podatnikowi do wykonywania czynności opodatkowanych.

Z opisu sprawy wynika, że zajmuje się Pan odsprzedażą obuwia zakupionego od Dostawcy A. Dostawca A posiada siedzibę poza terytorium Polski i jest także zarejestrowany jako polski podatnik podatku VAT. W regulaminie handlowym Dostawca A wskazuje, że sprzedaje towar wyłącznie konsumentom nieprowadzącym działalności gospodarczej. Pomimo to, składając zamówienie na towar u Dostawcy A, występuje Pan w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w tym podaje Pan swój numer NIP. W momencie opłacenia zamówienia towar znajduje się w magazynie Firmy A w Belgii. Towar wysyłany jest z terytorium Belgii, sprzedający - Firma A posiada magazyn w tym kraju (z tego magazynu następuje wysyłka towaru). Towar dostarczany jest do Pana przez firmę kurierską, w ramach transportu zorganizowanego przez Dostawcę A. Towar dostarczany jest do Polski.

Dostawca A traktuje dokonaną transakcję jako sprzedaż krajową (nie rozpoznaje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów) na rzecz podmiotów nieprowadzących działalności gospodarczej i nie wykazuje jej w plikach JPK. Wystawia faktury imienne, a nie na firmę wiedząc, że chce Pan wystąpić w transakcji jako podatnik prowadzący działalność gospodarczą.

Transakcje rozliczane są w walucie polskiej, nie są dokonywane w procedurze OSS.

Faktura od kontrahenta zawiera wszystkie elementy z art. 106e ustawy, w tym Pana numer NIP, polski numer NIP Dostawcy A oraz polska stawka podatku VAT w wysokości 23%.

Nabywane obuwie odsprzedaje Pan innym podmiotom. W momencie sprzedaży towaru zakupionego przez Pana od dostawcy A towar znajduje się w magazynie Pana firmy w Polsce. Nabywcami tych towarów są głównie firmy zagraniczne z siedzibą na terenie Unii Europejskiej. Jest Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT i jest Pan zarejestrowany jako podatnik VAT-UE, część towarów sprzedawanych jest ze stawką VAT 0%.

Z treści wniosku wynika, że Pana wątpliwości dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przez Dostawcę A wykazanego na fakturze wg stawki polskiej w wysokości 23%.

Jak wskazano powyżej, podstawową zasadą podatku VAT jest zasada neutralności, która oznacza, że podatnik VAT dokonujący czynności opodatkowanych ma prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług. A zatem ma Pan prawo do odliczenia podatku VAT w związku z nabyciem butów, które następnie będzie Pan odsprzedawał. Jednakże nie będzie to kwota podatku wykazana na fakturze otrzymanej od Dostawcy A, tj. kwota podatku obliczona wg stawki podatku obowiązującej w Polsce.

Z okoliczności sprawy wynika, że transakcja nabycia przez Pana obuwia ma charakter wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy - nabył Pan prawo do rozporządzania jak właściciel towarami (obuwiem), które w wyniku dokonanej na Pana rzecz dostawy zostały przetransportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia transportu, tj. z magazynu w Belgii do Polski, przez dokonującego dostawy lub na jego rzecz (firmę kurierską działającą na rzecz Dostawcy A).

Powołany przepis art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c ustawy stanowi, że kwota podatku naliczonego jest kwotą podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 ustawy. Podatnik, który nabywa towary w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju musi z tego tytułu rozliczyć podatek VAT w Polsce. Wobec powyższego, ma on obowiązek dokonania samoobliczenia podatku należnego z tego tytułu i wykazania go w deklaracji podatkowej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy. W takim przypadku kwota VAT należnego wykazana przez podatnika będzie jednocześnie kwotą VAT naliczonego podlegającą odliczeniu (z uwzględnieniem wyłączeń ustawowych), na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c) ustawy.

Zatem, nie przysługuje Panu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur wystawionych przez Dostawcę A, na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, ale z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c ustawy, po uprzednim rozliczeniu podatku należnego.

We własnym stanowisku w sprawie wskazuje Pan, że przysługuje Panu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przez Dostawcę A występującego przy nabyciu towarów. Przy czym, z przedstawionego stanowiska wynika, że w Pana ocenie prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przysługuje Panu bez względu na to czy faktura dokumentująca transakcję została prawidłowo wystawiona. Natomiast jak wynika z przyjętego rozstrzygnięcia nie przysługuje Panu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur wystawionych przez Dostawcę A, na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy.

Tym samym, oceniając Pana stanowisko całościowo należy uznać je za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie informujemy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanego przez Pana pytania). Wyjaśniamy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. W związku z tym kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być rozpatrzone - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Podkreślamy, że wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzimy postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach przedstawionego przez Pana stanu faktycznego. Jednocześnie wskazujemy, że niniejsza interpretacja nie wywiera skutków prawnych dla dostawcy A.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).