0114-KDIP1-2.4012.493.2020.2.PC - Rozliczanie VAT w związku ze sprzedażą wysyłkową przez spółkę czeską do Niemiec z magazynu położonego w Polsce.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 listopada 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem ePUAP 17 listopada 2020 r.) uzupełnionym w dniu 22 lutego 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem ePUAP 22 lutego 2021 r.) oraz w dniu 19 lutego 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem Operatora pocztowego 23 lutego 2021 r.) na wezwanie Organu z dnia 12 lutego 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

* nieprawidłowe - w zakresie braku obowiązku rozpoznania czynności opodatkowanej w Polsce i rozliczenia podatku należnego jako zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług w Polsce w związku z wysyłką towarów z magazynu w Polsce w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym 1 i 2

* prawidłowe - w zakresie braku obowiązku rozpoznania czynności opodatkowanej w Polsce i rozliczenia podatku należnego jako zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług w Polsce w związku z wysyłką towarów z magazynu w Polsce w przedstawionym zdarzeniu przyszłym 3.

W dniu 17 listopada 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku rozpoznania czynności opodatkowanej w Polsce i rozliczenia podatku należnego jako zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług w Polsce w związku z wysyłką towarów z magazynu w Polsce. Wniosek został uzupełniony w dniu 22 lutego 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem ePUAP 22 lutego 2021 r.) oraz w dniu 19 lutego 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem Operatora pocztowego 23 lutego 2021 r.) na wezwanie Organu z dnia 12 lutego 2021 r. skutecznie doręczone w dniu 15 lutego 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Spółka czeska A. s.r.o., z siedzibą w (...), prowadzi działalność gospodarczą od 23 sierpnia 2010 r. Spółka prowadzi przede wszystkim działalność handlową. Jedynym wspólnikiem i prezesem Spółki jest pani A.B. Spółka jest czynnym czeskim podatnikiem podatku od wartości dodanej. Spółka jest również zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od wartości dodanej w Niemczech.

Działalność gospodarcza Spółki polega na imporcie towarów (tekstyliów) z Rosji na terytorium Czech, gdzie następuje odprawa celna. Do tej pory, po odprawie celnej towary były przewożone do magazynu na terytorium Niemiec, gdzie spółka wynajmowała magazyn. Towary w 98% były sprzedawane na terytorium Niemiec jako sprzedaż wysyłkowa. Spółka rozliczała podatek od wartości dodanej na terytorium Niemiec.

Spółka jest zarejestrowana jako niemiecki czynny podatnik podatku od wartości dodanej. Sporadycznie występowała sprzedaż wysyłkowa na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej jak Francja czy Austria. Tego typu transakcje Spółka rozliczała jako niemiecki podatnik podatku od wartości dodanej, gdyż obrót ze sprzedaży wysyłkowej do innych krajów Unii jest mały i w żadnym z krajów, do których dokonywana była sprzedaż wysyłkowa (oprócz Niemiec) Spółka nie przekroczyła limitów obowiązujących w tych krajach dla sprzedaży wysyłkowej. Spółka dokonywała tej sprzedaży z magazynu firmy M. położonego w Niemczech. Spółka nie prowadzi sprzedaży wysyłkowej na terytorium Polski. Spółka nie prowadzi dostaw towarów na terytorium Polski.

Stan faktyczny:

Obecnie Spółka wynajęła magazyn na terenie Polski i podpisała umowę z polskim podmiotem na świadczenie usług magazynowych oraz spedycyjnych. Towary nadal importowane są z Rosji na teren Czech, gdzie następuje odprawa celna. Po odprawie celnej towary są przewożone do magazynu w Polsce.

Polska firma spedycyjna wysyła je partiami do magazynu firmy M. w Niemczech, z którego następnie przesyłane są do ostatecznego konsumenta w Niemczech. Sprzedaż wysyłkowa do Niemiec następuje również bezpośrednio z magazynu w Polsce do osób fizycznych w Niemczech, czyli do końcowych konsumentów. Spółka rozlicza tę sprzedaż, jako sprzedaż wysyłkową na terytorium Niemiec. W Niemczech, z całości sprzedaży wysyłkowej rozliczany jest podatek od wartości dodanej.

Prezes Spółki, pani A.B., przed wynajęciem magazynu w Polsce, telefonowała na infolinię Krajowej Informacji Skarbowej, z pytaniem, czy Spółka musi zarejestrować się jako polski podatnik podatku od towarów i usług w związku z wynajęciem w Polsce magazynu. Uzyskała informację, że prowadząc działalność polegającą na sprzedaży wysyłkowej towarów na terytorium Unii Europejskiej, z wynajętego magazynu położonego w Polsce, nie musi rejestrować się w Polsce jako podatnik VAT, ponieważ w Polsce sprzedaż nie jest prowadzona. Spółka nie prowadzi sprzedaży wysyłkowej na terytorium Polski. Spółka nie prowadzi dostaw towarów na terytorium Polski.

Zdarzenia przyszłe:

1. Spółka będzie również sprzedawać okazjonalnie towary w ramach sprzedaży wysyłkowej dla podmiotów fizycznych, niebędących podatnikami podatku od wartości dodanej, zamieszkałych na terytorium innego państwa Unii Europejskiej niż Niemcy (nie będzie prowadzona sprzedaż wysyłkowa dla osób fizycznych w Polsce).

Może się zdarzyć, że towary z magazynu w Polsce zostaną przesłane osobie fizycznej w Austrii bądź we Francji. Spółka nie rozlicza na terenie tych państw podatku od wartości dodanej, ponieważ nie przekroczyła limitów obrotów przy sprzedaży wysyłkowej obowiązujących w tych państwach. Spółka ma zamiar przy tego typu sprzedaży wysyłkowej (do innych państw członkowskich Unii Europejskiej niż Niemcy i Polska) rozliczać czeski podatek od wartości dodanej, wystawiać czeskie faktury z podatkiem od wartości dodanej.

2. Spółka sporadycznie dokonuje dostaw towarów dla podatników podatku od wartości dodanej na terytorium Unii Europejskiej.

Spółka zamierza przy dostawach towarów rozliczać podatek od wartości dodanej w Czechach, jako podatnik czeski dokonujący dostawy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

3. Spółka ma w planach nawiązanie współpracy z polskim podmiotem zajmującym się szyciem tekstyliów.

Spółka zamierza zlecać firmie polskiej lub osobie fizycznej, na podstawie stosownej umowy, uszycie z powierzonych materiałów (stanowiących towary Spółki) pościeli, firan lub innych wyrobów tekstylnych, a następnie tak przetworzone towary sprzedawać w formie sprzedaży wysyłkowej do Niemiec.

W odpowiedzi na wezwanie Organu o wskazanie czy Wnioskodawca oprócz wskazanych we wniosku transakcji wykonuje na terytorium kraju: odpłatną dostawę towarów, odpłatne świadczenie usług, eksport towarów, import towarów na terytorium kraju, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju, wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, Wnioskodawca wskazał: "oprócz wskazanych we wniosku transakcji nie wykonuje na terytorium kraju innych transakcji (nie wykonuje na terytorium kraju odpłatnych dostaw towarów, nie wykonuje odpłatnego świadczenia usług, nie eksportuje towarów, nie importuje towarów na terytorium kraju, nie dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju, nie dokonuje wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów)".

W odpowiedzi na wezwanie Organu o wskazanie, w którym konkretnie kraju do którego są przesyłane towary, o którym mowa we wniosku przekroczony jest limit obrotów obowiązujących w tych krajach dla sprzedaży wysyłkowej, w których krajach ten limit nie jest przekroczony, jednoznacznie należy wymienić te kraje gdzie całkowita wartość towarów innych niż wyroby akcyzowe wysyłanych lub transportowanych do tego samego państwa członkowskiego w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, pomniejszona o kwotę podatku, jest mniejsza lub równa w danym roku od kwoty wyrażonej w złotych, odpowiadającej kwocie ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów, Wnioskodawca wskazał: "Limit obrotów obowiązujących w danym kraju dla sprzedaży wysyłkowej przekroczony został w Niemczech, dlatego wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od wartości dodanej w Niemczech. Sprzedaż wysyłkowa na terytorium Niemiec to ponad 90% obrotów firmy. W żadnym innym kraju należącym do Unii Europejskiej limit obrotów obowiązujących w tych krajach nie został przekroczony.

Spółka w bieżącym roku wysłała towary do innych krajów UE: Austria - kwota 5.000 euro, Belgia - 700 euro, Hiszpania - 5.000 euro, Francja - 14.000 euro, Włochy - 22.000 euro, Luksemburg - 300 euro, Holandia - 2.000 euro. Wszystkie te towary wyruszyły do ostatecznego konsumenta z magazynu w Niemczech, albo z magazynu firmy M., albo z magazynu niemieckiej firmy kurierskiej".

W odpowiedzi na wezwanie Organu o wskazanie na czyją rzecz będą sprzedawane towary na terytorium Niemiec (pytanie nr 1 wniosku ORD-IN) tj. czy będą to podatnicy podatku od wartości dodanej lub osoby prawne niebędące podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub osoby fizyczne nie będące podatnikami podatku od wartości dodanej, Wnioskodawca wskazał, że: "(...) sprzedaje swoje towary na terytorium Niemiec konsumentom, czyli osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej, niebędącymi podatnikami podatku od wartości dodanej. Sporadycznie towar sprzedawany jest podatnikom podatku od wartości dodanej. Wnioskodawca jako czynny podatnik niemieckiego podatku od wartości dodanej wystawia przy takich transakcjach faktury z niemieckim podatkiem od wartości dodanej".

W odpowiedzi na wezwanie Organu o wskazanie czy w sytuacji, gdy towar jest wysyłany najpierw do magazynu M. w Niemczech znany jest konkretny odbiorca końcowy (konsument w Niemczech), Wnioskodawca wskazał: "wysyłając towary do magazynu firmy M. w Niemczech, Wnioskodawca nie zna ostatecznego odbiorcy. Dopiero na podstawie zestawień otrzymywanych elektronicznie z firmy M. Wnioskodawca poznaje kontrahentów i wtedy następuje rozliczenie podatku od wartości dodanej przy sprzedaży wysyłkowej".

W odpowiedzi na wezwanie Organu o wskazanie czy Wnioskodawca przenosi na M. prawo do rozporządzania towarami jak właściciel, czy przez cały czas pozostaje właścicielem tego towaru, Wnioskodawca wskazał, że " (...) nie przenosi na firmę M. prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Pozostaje właścicielem towarów do czasu finalizacji transakcji z kontrahentem".

W odpowiedzi na wezwanie Organu o wskazanie czy M. jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, Wnioskodawca wskazał, że "Firma M. jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, siedziba firmy M. znajduje się w Luksemburgu".

W odpowiedzi na wezwanie Organu o wskazanie do jakich krajów Unii Europejskiej dla podatników podatku od wartości dodanej będą dokonywane dostawy z magazynu w Polsce o których mowa w pytaniu nr 3 wniosku ORD-IN, Wnioskodawca wskazał, że: "(...) prowadzi sprzedaż ukierunkowaną na rynek niemieckojęzyczny, dlatego mogą się zdarzyć podatnicy podatku od wartości dodanej jako kontrahenci, będą to podatnicy z Niemiec lub Austrii".

W odpowiedzi na wezwanie Organu o wskazanie czy podatnicy podatku od wartości dodanej na rzecz których będą dokonywane dostawy (pytanie nr 3 wniosku ORD-IN) to podatnicy podatku od wartości dodanej którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów o którym mowa w art. 9 ustawy, Wnioskodawca wskazał: "Pytania dotyczy sytuacji w której nabywcą towaru będą podatnicy podatku od wartości dodanej, którzy mają obowiązek rozliczania nabyć wewnątrzwspólnotowych. Sprzedaż będzie dotyczyła podatników podatku od wartości dodanej, którzy będą mieli obowiązek rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów".

W odpowiedzi na wezwanie Organu o wskazanie na czyją rzecz będą sprzedawane towary na terytorium Niemiec wcześniej uszyte na terytorium Polski przez polskich kontrahentów (pytanie nr 4 wniosku OD-IN) tj. czy będą to podatnicy podatku od wartości dodanej lub osoby prawne niebędące podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 ustawy lub osoby fizyczne nie będące podatnikami podatku od wartości dodanej, Wnioskodawca wskazał: "Towary uszyte na terytorium Polski będą sprzedawane osobom fizycznym niemającym obowiązku rozliczenia podatku od wartości dodanej, ostatecznym konsumentom w Niemczech".

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Stan faktyczny:

1. Czy przy zaistniałym stanie faktycznym, sprzedaży wysyłkowej do Niemiec, z magazynu położonego w Polsce, po stronie Spółki istnieje obowiązek rozpoznania czynności opodatkowanej w Polsce i rozliczenia podatku od towarów i usług na terytorium Polski, tym samym, czy Spółka ma obowiązek zarejestrować się do tych czynności jako czynny podatnik podatku od towarów i usług?

Zdarzenia przyszłe:

2. Czy po stronie Spółki, która czasowo przechowuje towary w magazynie w Polsce, a następnie z magazynu w Polsce dokonuje sprzedaży wysyłkowej do innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej niż Niemcy, w którym to państwie członkowskim Unii Europejskiej, Spółka nie przekracza limitów obowiązujących dla obrotów sprzedaży wysyłkowej w tym państwie, wystąpi po stronie Spółki obowiązek podatkowy w Polsce, czyli czy Spółka będzie musiała rozliczyć należny VAT w Polsce, a tym samym zarejestrować się w Polsce jako polski czynny podatnik w podatku od towarów i usług?

3. Czy po stronie Spółki dokonującej dostawy towarów na terenie Unii Europejskiej, z magazynu położonego w Polsce, dla podmiotów będących podatnikami podatku od wartości dodanej, wystąpi obowiązek rozpoznania czynności opodatkowanej w Polsce, a tym samym obowiązek rozliczenia podatku VAT w Polsce i zarejestrowania się jako czynny podatnik podatku od towarów i usług?

4. Czy nawiązując współpracę z polskim usługodawcą (firmą krawiecką), lub osobą fizyczną, zajmującą się krawiectwem (na podstawie stosownej umowy cywilnoprawnej), polegającą na dostarczaniu tkanin w celu ich odpowiedniego uszycia, a następnie sprzedaży wysyłkowej uszytych pościeli czy firan na terytorium Niemiec, po stronie Spółki wystąpi obowiązek rozpoznania czynności opodatkowanej w Polsce? A tym samym czy Spółka będzie musiała zarejestrować się jako czynny podatnik podatku od towarów i usług w Polsce i rozliczać należny podatek VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Stan faktyczny:

Spółka dokonując sprzedaży wysyłkowej na terytorium Niemiec, czy to bezpośrednio z magazynu w Polsce do ostatecznego konsumenta w Niemczech, czy przesyłając towary z magazynu w Polsce do magazynu firmy M., położonego w Niemczech, z którego następnie towary są wysyłane do konsumenta niemieckiego, nie rozpoznaje żadnej czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, a tym samym nie musi rozliczać na terytorium Polski podatku VAT, ponieważ sprzedaż wysyłkowa na terenie Niemiec jest w całości tam opodatkowana. Zgodnie z unijnymi przepisami dotyczącymi sprzedaży wysyłkowej: artykuł 33 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Na polskim gruncie prawnym mówi o takiej sytuacji art. 13 ust. 4 pkt 2 w związku z art. 2 pkt 23 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Artykuł 2 pkt 23 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług zawiera definicję sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, definicja ta została wprowadzona zgodnie ze schematami obowiązującymi w Unii Europejskiej.

Według tych przepisów, miejscem opodatkowania sprzedaży wysyłkowej jest państwo przeznaczenia, czyli państwo członkowskie Unii Europejskiej, które jest państwem konsumenta towarów.

Artykuł 13 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług stanowi, że przemieszczanie towarów, o których mowa w ust. 3 (wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów), przez podatnika o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, w przypadku gdy: 2) przemieszczenie towarów następuje w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju.

Spółka występuje przy sprzedaży wysyłkowej na terytorium Niemiec jako niemiecki podatnik podatku od wartości dodanej i w Niemczech rozlicza się z należnego podatku jako czynny podatnik niemiecki.

Zdarzenia przyszłe:

2.

Spółka dokonując sprzedaży wysyłkowej na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej innego niż Niemcy, w którym to kraju członkowskim Spółka nie przekracza limitów obrotów ustanowionych w tym państwie dla sprzedaży wysyłkowej, nie będzie musiała rozpoznawać czynności opodatkowanych podatkiem VAT, a tym samym nie musi rozliczać na terytorium Polski podatku od towarów i usług. Spółka będzie rozliczać tę sprzedaż w Czechach, jako czynny podatnik podatku od wartości dodanej, jeżeli sprzedaż nastąpi z magazynu w Polsce bezpośrednio do ostatecznego konsumenta w innym państwie członkowskim UE.

Spółka nie musi rejestrować się przy tej sprzedaży wysyłkowej jako polski podatnik VAT.

Spółka rozliczy czeski podatek od wartości dodanej przy sprzedaży wysyłkowej do państwa członkowskiego Unii Europejskiej (innego niż Niemcy i Polska).

Spółka posiłkuje się tutaj polskimi przepisami dotyczącymi sprzedaży wysyłkowej tj. art. 13 ust. 4 pkt 2 w związku z art. 2 pkt 23 ustawy o VAT oraz art. 22 i art. 23 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Sprzedaż wysyłkowa jest szczególną transakcją zachodzącą pomiędzy kontrahentami z różnych państw członkowskich.

Jest to specyficzna forma sprzedaży, mieszcząca się w schemacie transakcji wewnątrzwspólnotowych, lecz w związku z tym, że ostatecznym konsumentem przy transakcjach sprzedaży wysyłkowej z reguły jest osoba fizyczna, została wyłączona z przepisów mówiących o dostawach wewnątrzwspólnotowych i opisana odrębnie.

Zasadą jest, że sprzedaż wysyłkowa opodatkowana jest w kraju przeznaczenia zgodnie z zasadami obowiązującymi w tym państwie. Na podstawie artykułu 34 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, wprowadzono w poszczególnych krajach UE limity obrotów, które zobowiązują podmioty prowadzące sprzedaż wysyłkową do zapłaty podatku w kraju wysyłki o ile nie przekroczą obowiązujący w danym kraju członkowskim limitów obrotów. Jeżeli limit obrotów sprzedaży wysyłkowej w danym kraju członkowskim Unii Europejskiej nie zostanie przekroczony, opodatkowanie następuje w kraju wysyłki towarów. Tam określone jest bowiem miejsce dostawy.

Artykuł 22 ust. 4 ustawy o VAT stanowi, iż miejscem rozpoczęcia wysyłki towarów jest miejsce w którym nastąpiła odprawa celna towarów.

Odprawa celna towarów importowanych przez Spółkę następuje na terytorium Czech, dlatego uważamy, że przy sprzedaży wysyłkowej do innych niż Niemcy krajów Unii Europejskiej, w których Spółka nie przekroczyła limitów obrotu określonych dla sprzedaży wysyłkowej w tych krajach, Spółka będzie mogła rozliczać tę sprzedaż w Czechach, wystawiając odpowiednie faktury wraz z naliczonym podatkiem od wartości dodanej. Czyli po Stronie Spółki nie wystąpi rozpoznanie żadnej czynności opodatkowanej podatkiem VAT, a tym samym Spółka nie musi rozliczać podatku od towarów i usług na terytorium Polski.

3.

Dokonując dostawy towarów do podmiotów będących czynnymi podatnikami podatku od wartości dodanej, Spółka nie rozpozna żadnej czynności opodatkowanej podatkiem VAT, a tym samym nie musi rozliczać tych transakcji na terytorium Polski. Spółka występować będzie jako Czeski podatnik dokonujący dostawy towarów. Po drugiej stronie transakcji wystąpi podatnik z kraju członkowskiego UE, który według przepisów obowiązujących w swoim państwie rozliczy należny podatek z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego.

Wewnątrzwspólnotową dostawą towarów nie jest sama czynność wywozu towarów, ale wywóz ten musi nastąpi w wyniku dokonania dostawy. Po drugiej stronie musi istnieć podmiot, u którego nastąpi nabycie wewnątrzwspólnotowe. Ponadto import towarów jest dokonywany na terytorium Czech i tam Spółka występuje jako importer.

Artykuł 32 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, stanowi (...) Jednak w przypadku, gdy miejsce rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów znajduje się na terytorium trzecim lub w państwie trzecim, uznaje się, że zarówno miejsce dostawy dokonywanej przez importera wskazanego lub uznanego zgodnie z art. 201 za osobę zobowiązaną do zapłaty VAT, jak i miejsce każdej kolejnej dostawy znajduje się w państwie członkowskim importu towarów."

Artykuł 22 ust. 4 ustawy z 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług, przenosi ten przepis na grunt polski, stanowiąc, że w przypadku gdy miejscem rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów jest terytorium państwa trzeciego, dostawę towarów dokonaną przez podatnika lub podatnika podatku od wartości dodanej, który jest również podatnikiem z tytułu importu albo zaimportowania tych towarów, uważa się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego importu albo zaimportowanych towarów.

Według przepisów unijnych oraz polskiej ustawy o podatku od towarów i usług, Spółka jako importer czeski, wystąpi również jako czeski podatnik podatku od wartości dodanej przy dostawach towarów na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej innego niż Czechy, magazynowanych na terenie Polski, ponieważ miejscem rozpoczęcia wysyłki towarów jest terytorium państwa trzeciego (Rosji), Spółka jest podatnikiem z tytułu importu tych towarów na terytorium Czech. W związku ze spełnieniem tych warunków przyjmuje się, że miejscem rozpoczęcia dostawy towarów będzie terytorium Czech, Spółka jako dostawca towarów wystawi odpowiednią fakturę na dostawę towarów, a unijny nabywca towarów opodatkuje nabycie według obowiązującej w państwie nabycia stawki podatku od wartości dodanej.

Dostawa wewnątrzwspólnotowa, która odbywa się z innego państwa członkowskiego, będzie czynnością opodatkowaną w tym innym państwie członkowskim, w Polsce nie będzie to czynność opodatkowana.

Dlatego Spółka dokonując dostaw wewnątrzwspólnotowych nie będzie musiała być polskim podatnikiem podatku od towarów i usług, po stronie Spółki nie wystąpi obowiązek rozpoznania żadnej czynności opodatkowanej w Polsce podatkiem VAT, a tym samym nie będzie rozliczać podatku od towarów i usług jako Polski podatnik.

4.

Zlecając polskiej firmie przetworzenie towarów tj. tekstyliów czyli uszycie z nich pościeli, firan, bądź innych przetworzonych tekstyliów Spółka rozliczy się z polskim wykonawcą za wykonaną usługę wg przepisów obowiązujących, a następnie przy sprzedaży wysyłkowej rozliczy należny podatek w kraju wysyłki tj. w Niemczech.

Spółka nie rozpozna żadnej czynności opodatkowanej podatkiem VAT, a tym samym nie musi rozliczać podatku od towarów i usług na terytorium Polski. Zdaniem Spółki będą tutaj obowiązywać przepisy dotyczące sprzedaży wysyłkowej, bez względu na to, czy materiały/towary będą przetworzone na terytorium Polski, czy nie. Art. 13 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest:

* nieprawidłowe - w zakresie braku obowiązku rozpoznania czynności opodatkowanej w Polsce i rozliczenia podatku należnego jako zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług w Polsce w związku z wysyłką towarów z magazynu w Polsce w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym 1 i 2

* prawidłowe - w zakresie braku obowiązku rozpoznania czynności opodatkowanej w Polsce i rozliczenia podatku należnego jako zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług w Polsce w związku z wysyłką towarów z magazynu w Polsce w przedstawionym zdarzeniu przyszłym 3.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają:

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a. Zaś przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3 (art. 2 pkt 5 ustawy).

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami zaś są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Pod pojęciem sprzedaży rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).

Sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju art. 2 pkt 23 ustawy definiuje jako dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez podatnika podatku od towarów i usług lub na jego rzecz z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które jest państwem przeznaczenia dla wysyłanego lub transportowanego towaru, pod warunkiem że dostawa dokonywana jest na rzecz:

Zatem sprzedaż wysyłkowa z terytorium kraju ma miejsce wówczas, gdy polski podatnik podatku od towarów i usług dokonuje dostawy towarów, które są przez niego lub na jego rachunek wysyłane (transportowane) z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego - będącego miejscem przeznaczenia tych towarów, dostawa zaś dokonywana jest na rzecz albo podatnika podatku od wartości dodanej (czyli podatnika VAT w danym państwie członkowskim), który jednak nie rozlicza wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo na rzecz innego podmiotu, który nie jest podatnikiem podatku od wartości dodanej. Oznacza to, że przemieszczenie towaru w sprzedaży wysyłkowej powinno nastąpić w ścisłym związku z dostawą lub w jej wyniku i być dokonane w ramach wysyłki lub transportu na rzecz konkretnego podmiotu (klienta).

Jednocześnie w myśl art. 13 ust. 1 ustawy przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

Stosownie do art. 13 ust. 6 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

Zatem, przy spełnieniu warunków odnośnie podmiotów biorących udział w transakcji, co do zasady, w przypadku gdy w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ustawy następuje wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju występuje wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Zachodzi wówczas transakcja wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w sprzedaży, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie.

Ponadto, stosownie do art. 13 ust. 3 ustawy, za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Powołany przepis rozszerza więc pojęcie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na czynności niemające charakteru czynności dwustronnych (pomiędzy dwoma odrębnymi podmiotami), polegające na przemieszczeniu towarów przedsiębiorstwa z Polski do innego kraju Unii Europejskiej, które mają służyć działalności gospodarczej podatnika. W takim przypadku dostawca pełni jednocześnie rolę nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego.

Powołane przepisy wskazują, że jeżeli wywóz towarów z danego państwa członkowskiego Unii Europejskiej następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu dostawy, tj. przeniesienia na konkretny podmiot prawa do dysponowania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas transakcja wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w sprzedaży, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie. Przy czym, gdy dla wywożonych towarów nie jest jeszcze znany nabywca lub towary mają służyć innym niż ich dostawa czynnościom, wówczas występuje u podatnika wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów w przemieszczeniu towarów (tzw. nietransakcyjnym), której odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów przez ten sam podmiot na terytorium państwa zakończenia transportu lub wysyłki.

Trzeba przy tym zaznaczyć, że zgodnie z art. 13 ust. 4 pkt 2 ustawy, przemieszczenia towarów, o którym mowa w ust. 3, przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz, nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, w przypadku gdy przemieszczenie towarów następuje w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju.

Wspomniana wyżej zasada terytorialności wynikająca z art. 5 ust. 1 ustawy oznacza, że opodatkowaniu na terytorium kraju podlegają tylko te czynności, które zostaną uznane za wykonane na terytorium kraju. Określenie miejsca świadczenia (dostawy) determinuje miejsce opodatkowania.

W przypadku dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych miejsce dostawy (a tym samym - opodatkowania) wyznacza art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, miejscem dostawy towarów - w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

W przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych - miejscem dostawy towarów jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy (art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy).

Natomiast jak wskazuje art. 23 ust. 1 ustawy, w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju dostawę towarów uznaje się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów, z zastrzeżeniem ust. 2.

W myśl art. 23 ust. 2 ustawy, w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju dostawę towarów uznaje się za dokonaną na terytorium kraju, jeżeli całkowita wartość towarów innych niż wyroby akcyzowe wysyłanych lub transportowanych do tego samego państwa członkowskiego w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, pomniejszona o kwotę podatku, jest mniejsza lub równa w danym roku od kwoty wyrażonej w złotych, odpowiadającej kwocie ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów.

Przy tym w myśl art. 23 ust. 3 ustawy przepis ust. 2 stosuje się pod warunkiem, że całkowita wartość towarów innych niż wyroby akcyzowe wysyłanych lub transportowanych do tego samego państwa członkowskiego w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, pomniejszona o kwotę podatku, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej kwocie ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów.

Natomiast zgodnie z art. 23 ust. 4 ustawy w przypadku przekroczenia kwoty, o której mowa w ust. 2, miejsce opodatkowania na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów obowiązuje, począwszy od dostawy, którą przekroczono tę kwotę.

Jednocześnie zgodnie z art. 23 ust. 5 ustawy, podatnicy, do których ma zastosowanie ust. 2, mogą wybrać miejsce opodatkowania określone w ust. 1 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o skorzystaniu z tego wyboru (opcji), z zaznaczeniem nazwy państwa członkowskiego lub nazw państw członkowskich, których zawiadomienie to dotyczy.

W myśl art. 23 ust. 6 ustawy zawiadomienie, o którym mowa w ust. 5, składa się co najmniej na 30 dni przed datą dostawy, począwszy od której podatnik chce korzystać z opcji, o której mowa w ust. 5.

Przy tym stosownie do art. 23 ust. 7 ustawy w terminie 30 dni od pierwszej dostawy towarów po skorzystaniu z opcji, o której mowa w ust. 5, podatnik jest obowiązany przedstawić naczelnikowi urzędu skarbowego dokument potwierdzający o zawiadomieniu właściwego organu podatkowego w innym państwie członkowskim o zamiarze rozliczania w tym państwie członkowskim podatku od wartości dodanej od sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju.

Z cytowanych przepisów wynika, że miejscem opodatkowania sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju jest państwo przeznaczenia towarów wówczas, gdy wartość sprzedaży wysyłkowej do tego państwa przekracza określony w jego przepisach limit lub też jeśli jest ona niższa, ale podatnik dokonał wyboru opodatkowania w państwie przeznaczenia towarów. Wybór miejsca opodatkowania w państwie przeznaczenia towarów dotyczy tych dostaw, które, co do zasady, opodatkowane są w państwie wysyłki towaru, z uwagi na nie przekroczenie limitów ustalonych przez państwo członkowskie zakończenia dostawy. Jeśli podatnik składa polskiemu organowi podatkowemu oświadczenie o wyborze opodatkowania w państwie przeznaczenia, to tym samym rezygnuje z opodatkowania dostaw dokonywanych w ramach sprzedaży wysyłkowej w kraju, tj. w Polsce. Wówczas dokonywane transakcje podlegają opodatkowaniu zgodnie z zasadami obowiązującymi w kraju ostatecznego odbiorcy towarów.

Zgodnie z art. 23 ust. 14 ustawy, warunkiem uznania dostawy towarów w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju za dostawę dokonaną na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia jest otrzymanie przez podatnika, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, następujących dokumentów, jeżeli dokumenty te łącznie potwierdzają dostarczenie towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów:

Stosownie do art. 23 ust. 15 ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 14, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów, dokumentami wskazującymi, że wystąpiła dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów, mogą być również inne dokumenty otrzymywane przez podatnika w tego rodzaju dostawie towarów, w szczególności:

Jednocześnie w myśl art. 96 ust. 1 ustawy podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Natomiast zgodnie z art. 96 ust. 3 ustawy podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Ponadto, zgodnie z art. 97 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Wnioskodawca (Spółka czeska) jest czynnym czeskim podatnikiem podatku od wartości. Spółka jest również zarejestrowana jako niemiecki czynny podatnik podatku od wartości dodanej w Niemczech. Działalność gospodarcza Spółki polega na imporcie towarów (tekstyliów) z Rosji na terytorium Czech, gdzie następuje odprawa celna. Do tej pory, po odprawie celnej towary były przewożone do magazynu na terytorium Niemiec, gdzie Spółka wynajmowała magazyn. Towary w 98% były sprzedawane na terytorium Niemiec jako sprzedaż wysyłkowa (Spółka rozliczała podatek od wartości dodanej na terytorium Niemiec). Sporadycznie występowała sprzedaż wysyłkowa na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej jak Francja czy Austria (te transakcje Spółka rozliczała jako niemiecki podatnik podatku od wartości dodanej, gdyż obrót ze sprzedaży wysyłkowej do innych krajów Unii jest mały i w żadnym z krajów, do których dokonywana była sprzedaż wysyłkowa (oprócz Niemiec) Spółka nie przekroczyła limitów obowiązujących w tych krajach dla sprzedaży wysyłkowej).

Spółka nie prowadzi sprzedaży wysyłkowej na terytorium Polski. Spółka nie prowadzi dostaw towarów na terytorium Polski.

Obecnie Spółka wynajęła magazyn na terenie Polski i podpisała umowę z polskim podmiotem na świadczenie usług magazynowych oraz spedycyjnych. Towary nadal importowane są z Rosji na teren Czech, gdzie następuje odprawa celna. Po odprawie celnej towary są przewożone do magazynu w Polsce.

W przypadku stanu faktycznego Spółka powzięła wątpliwości czy przy sprzedaży wysyłkowej do Niemiec, z magazynu położonego w Polsce, po stronie Spółki istnieje obowiązek rozpoznania czynności opodatkowanej w Polsce i rozliczenia podatku od towarów i usług na terytorium Polski, tym samym, czy Spółka ma obowiązek zarejestrować się do tych czynności jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

W stanie faktycznym polska firma spedycyjna (działająca na zlecenie Wnioskodawcy) wysyła towary z magazynu w Polsce partiami do magazynu firmy M. w Niemczech, z którego następnie przesyłane są do ostatecznego konsumenta w Niemczech. W sytuacji, gdy towar jest wysyłany do magazynu M. w Niemczech wysyłając towary do magazynu firmy M. w Niemczech, Wnioskodawca nie zna ostatecznego odbiorcy. Dopiero na podstawie zestawień otrzymywanych elektronicznie z firmy M. Wnioskodawca poznaje kontrahentów i wtedy następuje rozliczenie podatku od wartości dodanej przy sprzedaży wysyłkowej. Przy tym Wnioskodawca nie przenosi na firmę M. prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (pozostaje właścicielem towarów do czasu finalizacji transakcji z kontrahentem). Sprzedaż wysyłkowa do Niemiec następuje również bezpośrednio z magazynu w Polsce do osób fizycznych w Niemczech, czyli do końcowych konsumentów (osób nieprowadzących działalności gospodarczej, niebędących podatnikami podatku od wartości dodanej). Spółka rozlicza tę sprzedaż, jako sprzedaż wysyłkową na terytorium Niemiec (w Niemczech, z całości sprzedaży wysyłkowej rozliczany jest podatek od wartości dodanej). Jak wskazano całkowita wartość towarów innych niż wyroby akcyzowe wysyłanych lub transportowanych do Niemiec w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, pomniejszona o kwotę podatku, nie jest mniejsza lub równa w danym roku od kwoty wyrażonej w złotych, odpowiadającej kwocie ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów.

Spółka uważa, że dokonując sprzedaży wysyłkowej na terytorium Niemiec, czy to bezpośrednio z magazynu w Polsce do ostatecznego konsumenta w Niemczech, czy przesyłając towary z magazynu w Polsce do magazynu firmy M., położonego w Niemczech, z którego następnie towary są wysyłane do konsumenta niemieckiego, nie rozpoznaje żadnej czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, a tym samym nie musi rozliczać na terytorium Polski podatku VAT, ponieważ sprzedaż wysyłkowa na terenie Niemiec jest w całości tam opodatkowana.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane wyżej przepisy, odnosząc się do sytuacji sprzedaży wysyłkowej towarów do Niemiec do konsumenta niemieckiego (końcowych konsumentów będących osobami nieprowadzącymi działalności gospodarczej, niebędącymi podatnikami podatku od wartości dodanej), należy wskazać, że w przypadku gdy całkowita wartość towarów innych niż wyroby akcyzowe wysyłanych do tego samego państwa członkowskiego w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium Polski, pomniejszona o kwotę podatku, nie jest mniejsza lub równa w danym roku od kwoty wyrażonej w złotych, odpowiadającej kwocie ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych towarów miejscem opodatkowania sprzedaży wysyłkowej z terytorium Polski jest terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych towarów.

Wnioskodawca wskazał, że całkowita wartość towarów innych niż wyroby akcyzowe wysyłanych lub transportowanych do Niemiec w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, pomniejszona o kwotę podatku, nie jest mniejsza lub równa w danym roku od kwoty wyrażonej w złotych, odpowiadającej kwocie ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów, tj. należy uznać, że przekroczono wskazany limit, o którym mowa w art. 23 ust. 2 i 3 ustawy. Zatem Wnioskodawca dokonując wysyłki towarów z magazynu w Polsce na terytorium Niemiec w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium Polski, o której mowa w art. 2 pkt 23 ustawy dostawę towarów powinien uznać za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych towarów. W konsekwencji dokonując sprzedaży wysyłkowej z terytorium Polski, o której mowa w art. 2 pkt 23 ustawy (do końcowych konsumentów będących osobami nieprowadzącymi działalności gospodarczej, niebędącymi podatnikami podatku od wartości dodanej) po stronie Wnioskodawcy nie występuje obowiązek rozpoznania czynności opodatkowanej w Polsce i rozliczenia podatku należnego jako zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług w Polsce.

Natomiast mając na uwadze opis sprawy oraz powołane wyżej przepisy, odnosząc się do sytuacji wysyłania towarów z magazynu w Polsce partiami do magazynu firmy M. w Niemczech, z którego następnie przesyłane są do ostatecznego konsumenta w Niemczech, należy wskazać, że Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozpoznania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na terytorium Polski. Jak wskazano w sytuacji, gdy towar jest wysyłany do magazynu M. w Niemczech wysyłając towary do magazynu firmy M. w Niemczech, Wnioskodawca nie zna ostatecznego odbiorcy (dopiero na podstawie zestawień otrzymywanych elektronicznie z firmy M. Wnioskodawca poznaje kontrahentów i wtedy następuje rozliczenie podatku od wartości dodanej przy sprzedaży wysyłkowej). Zatem nie można uznać, że w przypadku wysyłania towarów z magazynu w Polsce do magazynu firmy M. w Niemczech dochodzi do sprzedaży wysyłkowej z terytorium Polski, o której mowa w art. 2 pkt 23 ustawy (do końcowych konsumentów będących osobami nieprowadzącymi działalności gospodarczej, niebędącymi podatnikami podatku od wartości dodanej). Jednocześnie wskazano, że Wnioskodawca nie przenosi na firmę M. prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (pozostaje właścicielem towarów do czasu finalizacji transakcji z kontrahentem). Zatem nie można uznać, że w przypadku wysyłania towarów z magazynu w Polsce do magazynu firmy M. w Niemczech dochodzi do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy. Niemniej jednak mając na uwadze, że dochodzi do przemieszczenia towarów należących do Wnioskodawcy z terytorium Polski na terytorium Niemiec, które na terytorium Niemiec mają służyć działalności gospodarczej Wnioskodawcy (sprzedaży ostatecznemu konsumentowi w Niemczech) dochodzi do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy. Przy tym stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku towarów wysyłanych/transportowanych, miejscem dostawy towarów jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki/transportu do nabywcy. W analizowanym przypadku towary zostaną nabyte przez Spółkę w ramach importu towarów z Rosji, gdzie odprawa celna zostanie dokonana na terenie Czech i po odprawie celnej towary zostaną przewiezione do magazynu w Polsce. Natomiast przemieszczenia towarów należących do Wnioskodawcy z terytorium Polski na terytorium Niemiec nastąpi w momencie gdy towary będą znajdowały się już na terytorium Polski, tj. będą przechowywane w magazynie na terytorium Polski. Zatem w analizowanym przypadku na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy miejscem dostawy towarów jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia transportu, czyli opodatkowanie powinno nastąpić na terytorium Polski. Innymi słowy na terytorium Polski Wnioskodawca powinien rozliczyć wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy. W konsekwencji Wnioskodawca, u którego wystąpi czynność wymieniona w art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy powinien złożyć zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1 ustawy oraz art. 97 ust. 1 ustawy.

Zatem oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku obowiązku rozpoznania czynności opodatkowanej w Polsce i rozliczenia podatku należnego jako zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług w Polsce w związku z wysyłką towarów z magazynu w Polsce w przedstawionym stanie faktycznym należało uznać za nieprawidłowe.

W przypadku zdarzenia przyszłego 1 Spółka powzięła wątpliwości czy w sytuacji gdy czasowo przechowuje towary w magazynie w Polsce, a następnie z magazynu w Polsce dokonuje sprzedaży wysyłkowej do innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej niż Niemcy, w którym to państwie członkowskim Unii Europejskiej, Spółka nie przekracza limitów obowiązujących dla obrotów sprzedaży wysyłkowej w tym państwie, wystąpi po stronie Spółki obowiązek podatkowy w Polsce, czyli czy Spółka będzie musiała rozliczyć podatek należny w Polsce, a tym samym zarejestrować się w Polsce jako polski czynny podatnik w podatku od towarów i usług.

W zdarzeniu przyszłym 1 Spółka okazjonalnie będzie sprzedawać towary w ramach sprzedaży wysyłkowej dla podmiotów fizycznych, niebędących podatnikami podatku od wartości dodanej, zamieszkałych na terytorium innego państwa Unii Europejskiej niż Niemcy (nie będzie prowadzona sprzedaż wysyłkowa dla osób fizycznych w Polsce). Może się zdarzyć, że towary z magazynu w Polsce zostaną przesłane osobie fizycznej w Austrii bądź we Francji. Spółka nie rozlicza na terenie tych państw podatku od wartości dodanej, ponieważ nie przekroczyła limitów obrotów przy sprzedaży wysyłkowej obowiązujących w tych państwach. Jak wskazano całkowita wartość towarów innych niż wyroby akcyzowe wysyłanych lub transportowanych do tego samego państwa członkowskiego (innego niż Niemcy) w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, pomniejszona o kwotę podatku, jest mniejsza lub równa w danym roku od kwoty wyrażonej w złotych, odpowiadającej kwocie ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów.

Zdaniem Spółki dokonując sprzedaży wysyłkowej na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej innego niż Niemcy, w którym to kraju członkowskim Spółka nie przekracza limitów obrotów ustanowionych w tym państwie dla sprzedaży wysyłkowej, nie będzie musiała rozpoznawać czynności opodatkowanych podatkiem VAT, a tym samym nie musi rozliczać na terytorium Polski podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane wyżej przepisy prawa należy ponownie wskazać, że w przypadku gdy całkowita wartość towarów innych niż wyroby akcyzowe wysyłanych do tego samego państwa członkowskiego w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium Polski, pomniejszona o kwotę podatku, nie jest mniejsza lub równa w danym roku od kwoty wyrażonej w złotych, odpowiadającej kwocie ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych towarów miejscem opodatkowania sprzedaży wysyłkowej z terytorium Polski jest terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych towarów.

Natomiast za dokonaną na terytorium Polski uznaje się dostawę towarów za ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium Polski jeżeli całkowita wartość towarów innych niż wyroby akcyzowe wysyłanych do tego samego państwa członkowskiego w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium Polski, pomniejszona o kwotę podatku, jest mniejsza lub równa w danym roku od kwoty wyrażonej w złotych, odpowiadającej kwocie ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych towarów. Niemniej jednak podatnicy, u których całkowita wartość towarów innych niż wyroby akcyzowe wysyłanych do tego samego państwa członkowskiego w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium Polski, pomniejszona o kwotę podatku, jest mniejsza lub równa w danym roku od kwoty wyrażonej w złotych, odpowiadającej kwocie ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych towarów a tym samym miejscem opodatkowania sprzedaży wysyłkowej z terytorium Polski powinno być terytorium Polski mogą wybrać jako miejsce opodatkowania terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych towarów (wybór miejsca opodatkowania na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia powinien nastąpić zgodnie z przepisami art. 23 ust. 5, 6, 7 ustawy). Co więcej, w takim przypadku warunkiem uznania dostawy towarów w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium Polski za dostawę dokonaną na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia jest otrzymanie przez podatnika, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy dokumentów, o których mowa w art. 23 ust. 14, 15 ustawy.

Wnioskodawca wskazał, że całkowita wartość towarów innych niż wyroby akcyzowe wysyłanych lub transportowanych do tego samego państwa członkowskiego (innego niż Niemcy) w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, pomniejszona o kwotę podatku, jest mniejsza lub równa w danym roku od kwoty wyrażonej w złotych, odpowiadającej kwocie ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów, tj. należy uznać, że nie przekroczono wskazanego limitu, o którym mowa w art. 23 ust. 2 i 3 ustawy.

Zatem Wnioskodawca dokonując sprzedaży wysyłkowej z terytorium Polski, o której mowa w art. 2 pkt 23 ustawy na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej innego niż Niemcy, co do zasady, dostawę towarów powinien uznać za dokonaną na terytorium Polski. W konsekwencji dokonując sprzedaży wysyłkowej z terytorium Polski, o której mowa w art. 2 pkt 23 ustawy po stronie Wnioskodawcy powinien wystąpić obowiązek rozpoznania czynności opodatkowanej w Polsce i rozliczenia podatku należnego jako zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług w Polsce.

Wnioskodawca dokonując sprzedaży wysyłkowej z terytorium Polski, o której mowa w art. 2 pkt 23 ustawy na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej innego niż Niemcy, może uznać dostawę za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych towarów w przypadku wybrania (poprzez złożenie stosownego zawiadomienia) jako miejsce opodatkowania terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych towarów oraz pod warunkiem posiadania stosownych dokumentów, o których mowa w art. 23 ust. 14, 15 ustawy.

Zatem oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku obowiązku rozpoznania czynności opodatkowanej w Polsce i rozliczenia podatku należnego jako zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług w Polsce w związku z wysyłką towarów z magazynu w Polsce w przedstawionym zdarzeniu przyszłym 1 należało uznać za nieprawidłowe.

W przypadku zdarzenia przyszłego 2 Spółka powzięła wątpliwości czy w sytuacji gdy po stronie Spółki dokonującej dostawy towarów na terenie Unii Europejskiej, z magazynu położonego w Polsce, dla podmiotów będących podatnikami podatku od wartości dodanej, wystąpi obowiązek rozpoznania czynności opodatkowanej w Polsce, a tym samym obowiązek rozliczenia podatku VAT w Polsce i zarejestrowania się jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

Jak wskazano w zdarzeniu przyszłym 2 Spółka sporadycznie dokona dostaw towarów dla podatników podatku od wartości dodanej na terytorium Unii Europejskiej (będą to podatnicy z Niemiec lub Austrii). Sprzedaż będzie dotyczyła podatników podatku od wartości dodanej, którzy będą mieli obowiązek rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Spółka uważa, że dokonując dostawy towarów do podmiotów będących czynnymi podatnikami podatku od wartości dodanej nie rozpozna żadnej czynności opodatkowanej podatkiem VAT a tym samym nie musi rozliczać tych transakcji na terytorium Polski.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że w zdarzeniu przyszłym 2 Wnioskodawca dokonując dostaw towarów dla podatników podatku od wartości dodanej na terytorium Unii Europejskiej będzie zobowiązany do rozpoznania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na terytorium Polski. Skoro Wnioskodawca dokona sprzedaży towarów na rzecz podatników podatku od wartości dodanej, którzy mają obowiązek rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i sprzedane towary zostaną przetransportowane z magazynu położonego w Polsce na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium Polski transakcja sprzedaży stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy. Przy tym stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku towarów wysyłanych/transportowanych, miejscem dostawy towarów jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki/transportu do nabywcy. W analizowanym przypadku towary zostaną nabyte przez Spółkę w ramach importu towarów z Rosji, gdzie odprawa celna zostanie dokonana na terenie Czech i po odprawie celnej towary zostaną przewiezione do magazynu w Polsce. Natomiast sprzedaż towarów podmiotom będącym podatnikami podatku od wartości dodanej nastąpi w momencie gdy towary będą znajdowały się już na terytorium Polski, tj. będą przechowywane w magazynie na terytorium Polski. Zatem w analizowanym przypadku nie znajdzie zastosowania art. 22 ust. 4 ustawy. W analizowanym przypadku na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy miejscem dostawy towarów jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia transportu do nabywcy będącego podatnikiem podatku od wartości dodanej, czyli opodatkowanie sprzedaży towarów w ramach zdarzenia przyszłego 2 powinno nastąpić na terytorium Polski. Innymi słowy na terytorium Polski Wnioskodawca powinien rozliczyć wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy. W konsekwencji Wnioskodawca, u którego wystąpi czynność wymieniona w art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy powinien złożyć zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1 ustawy oraz art. 97 ust. 1 ustawy.

Zatem oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku obowiązku rozpoznania czynności opodatkowanej w Polsce i rozliczenia podatku należnego jako zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług w Polsce w związku z wysyłką towarów z magazynu w Polsce w przedstawionym zdarzeniu przyszłym 2 należało uznać za nieprawidłowe.

W przypadku zdarzenia przyszłego 3 Spółka powzięła wątpliwości czy w sytuacji gdy nawiąże współpracę z polskim usługodawcą (firmą krawiecką lub osobą fizyczną, zajmującą się krawiectwem), polegającą na dostarczaniu tkanin w celu ich odpowiedniego uszycia, a następnie sprzedaży wysyłkowej uszytych pościeli czy firan na terytorium Niemiec, po stronie Spółki wystąpi obowiązek rozpoznania czynności opodatkowanej w Polsce, a tym samym czy Spółka będzie musiała zarejestrować się jako czynny podatnik podatku od towarów i usług w Polsce i rozliczać podatek należny.

W zdarzeniu przyszłym 3 Spółka ma w planach nawiązanie współpracy z polskim podmiotem zajmującym się szyciem tekstyliów. Spółka zamierza zlecać firmie polskiej lub osobie fizycznej, na podstawie stosownej umowy, uszycie z powierzonych materiałów (stanowiących towary Spółki) pościeli, firan lub innych wyrobów tekstylnych, a następnie tak przetworzone towary sprzedawać w formie sprzedaży wysyłkowej do Niemiec. Towary uszyte na terytorium Polski będą sprzedawane osobom fizycznym niemającym obowiązku rozliczenia podatku od wartości dodanej, ostatecznym konsumentom w Niemczech. Jak wskazano całkowita wartość towarów innych niż wyroby akcyzowe wysyłanych lub transportowanych do Niemiec w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, pomniejszona o kwotę podatku, nie jest mniejsza lub równa w danym roku od kwoty wyrażonej w złotych, odpowiadającej kwocie ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów.

Spółka uważa, że dokonując sprzedaży wysyłkowej do Niemiec towarów (wytworzonych przez firmę polską) nie rozpozna żadnej czynności opodatkowanej podatkiem VAT, a tym samym nie musi rozliczać podatku od towarów i usług na terytorium Polski.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane wyżej przepisy prawa należy znowu wskazać, że w przypadku gdy całkowita wartość towarów innych niż wyroby akcyzowe wysyłanych do tego samego państwa członkowskiego w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium Polski, pomniejszona o kwotę podatku, nie jest mniejsza lub równa w danym roku od kwoty wyrażonej w złotych, odpowiadającej kwocie ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych towarów miejscem opodatkowania sprzedaży wysyłkowej z terytorium Polski jest terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych towarów.

Wnioskodawca wskazał, że całkowita wartość towarów innych niż wyroby akcyzowe wysyłanych lub transportowanych do Niemiec w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, pomniejszona o kwotę podatku, nie jest mniejsza lub równa w danym roku od kwoty wyrażonej w złotych, odpowiadającej kwocie ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów, tj. należy uznać, że przekroczono wskazany limit, o którym mowa w art. 23 ust. 2 i 3 ustawy. Zatem Wnioskodawca dokonując sprzedaży wysyłkowej z terytorium Polski, o której mowa w art. 2 pkt 23 ustawy dostawę towarów powinien uznać za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych towarów. W konsekwencji dokonując sprzedaży wysyłkowej z terytorium Polski, o której mowa w art. 2 pkt 23 ustawy po stronie Wnioskodawcy nie wystąpi obowiązek rozpoznania czynności opodatkowanej w Polsce i rozliczenia podatku należnego jako zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług w Polsce.

Zatem oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku obowiązku rozpoznania czynności opodatkowanej w Polsce i rozliczenia podatku należnego jako zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług w Polsce w związku z wysyłką towarów z magazynu w Polsce w przedstawionym zdarzeniu przyszłym 3 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę

i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Przy tym Organ wskazuje, że niniejsza interpretacja rozstrzyga jedynie w zakresie braku obowiązku rozpoznania czynności opodatkowanej w Polsce i rozliczenia podatku należnego jako zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług w Polsce w związku z wysyłką towarów z magazynu w Polsce w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym. Natomiast z uwagi na brak przedstawienia wątpliwości oraz własnego stanowiska w sprawie w zakresie braku obowiązku rozpoznania czynności opodatkowanej w Polsce w związku z przemieszczeniem towarów do magazynu na terytorium Polski interpretacja nie rozstrzyga niniejszej kwestii.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.