0114-KDIP1-2.4012.492.2018.1.MC - Stawka VAT dla dostawy paliwa żeglugowego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 sierpnia 2018 r. (data wpływu 6 sierpnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% dla dostawy paliwa żeglugowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 6 sierpnia 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% dla dostawy paliwa żeglugowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka (dalej również: Podatnik) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zaopatruje w paliwo żeglugowe statki armatorów morskich. Paliwo dostarczane jest zarówno na statki polskie, jak i statki zarejestrowane w innych krajach, zawijające do portów morskich na terytorium Polski. Dostawy paliw realizowane są przy pomocy bunkierek - małych tankowców (statków morskich) będących w posiadaniu Podatnika.

W dniu 13 czerwca 2018 r. Podatnik dokonał dostawy paliwa żeglugowego na pływającą morską jednostkę, dla której armatorem jest polska uczelnia wyższa (dalej również: Armator). Statek jest jednostką pływającą szkolną, pełnomorską, wykorzystywaną również do działalności gospodarczej. Symbol PKWiU tej jednostki to ex.35.11. Jednostka była w tym czasie w rejsie, w którym w przeważającej większości uczestnikami była młodzież wyznaczona do odbycia rejsu przez jedną z fundacji publicznych (dalej również: Fundacja).

Fundacja zgodnie z ustaleniami z Armatorem płaci mu wynagrodzenie za uczestnictwo w rejsie swoich podopiecznych, a ponadto w ramach wzajemnych rozliczeń została wskazana Podatnikowi przez Armatora jako nabywca paliwa żeglugowego dostarczonego w celu zaopatrzenia jednostki. Zgodnie bowiem z oświadczeniem Rektora uczelni wyższej, tj. Armatora, uczelnia zawarła z Fundacją umowę, w ramach której Fundacja zapłaci wynagrodzenie Armatorowi m.in. za szkolenie uczestników rejsu na pokładzie żaglowca. Wynagrodzenie to będzie uiszczane także w formie świadczeń niepieniężnych, w tym m.in. zakupu paliwa żeglugowego przez Fundację, na rzecz Armatora, które będzie zużyte w trakcie rejsu pełnomorskiego. Armator w swoim oświadczeniu przesłanym Podatnikowi przed dostawą potwierdził, że w trakcie rejsu statek będzie używany do celów gospodarczych.

Fundacja ma status organizacji pożytku publicznego, a zarazem prowadzi działalność gospodarczą i jest płatnikiem VAT.

W zakresie prowadzonej działalności polegającej na sprzedaży paliw żeglugowych Podatnik dokumentuje sprzedaż poprzez wystawianie faktur VAT stosując stawki podatku zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. z późn. zm. (dalej również: Ustawa).

Za sprzedaż swojego towaru (paliwa żeglugowego) służącego zaopatrzeniu statku morskiego, którego armatorem jest polska uczelnia wyższa, Podatnik wystawił fakturę VAT wskazując jako nabywcę towaru Fundację oraz stosując w tym przypadku stawkę VAT w wysokości 23% na zasadach ogólnych, które wynikają z Ustawy.

Przy czym zastosowana stawka VAT w wysokości 23% została użyta przez Podatnika tylko i wyłącznie z daleko posuniętej ostrożności, z powodu braku analogicznych transakcji w przeszłości oraz z powodu braku szczegółowego zapisu w Ustawie, który można byłoby odnieść wprost do zaistniałej sytuacji, w której nabywcą paliwa żeglugowego jest Fundacja, która nie jest zarazem Armatorem. W istocie Podatnik jest przekonany, że był i jest uprawniony do zastosowania w tym przypadku stawki VAT 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy do dostawy paliwa przeznaczonego do celów żeglugowych, czyli traktowanego jako zaopatrzenie statku - paliwo bowiem jest spalane przez daną jednostkę pełnomorską w trakcie jej eksploatacji/rejsu pełnomorskiego - którego armatorem jest polska publiczna uczelnia wyższa, a dla której płatnikiem w ramach rozliczenia wynagrodzenia za uczestnictwo w rejsie szkoleniowym swoich podopiecznych jest fundacja będąca organizacją pożytku publicznego, będąca zarazem podatnikiem VAT, zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług, stosuje się stawkę VAT 0%?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Odpowiedź na pytanie brzmi: TAK.

Zgodnie z art. 5 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której jest mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 w świetle art. 7 ust. 1 ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stawka podatku VAT wynosi 23% oprócz m.in. wyjątków wskazanych w art. 83 Ustawy.

Na mocy art. 83 ust. 1 pkt 10 lit. a stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się m.in. do dostaw towarów służących bezpośrednio zaopatrzeniu statków:

"...używanych do żeglugi na pełnym morzu oraz przewożących pasażerów za opłatą lub używanych dla celów gospodarczych, przemysłowych lub do połowów".

Zgodnie z art. 83 ust. 2 Ustawy dla celów korzystania ze stawki VAT 0% transakcja musi być należycie udokumentowana.

Zgodnie z przytoczonymi powyżej przepisami Ustawy dla zastosowania stawki VAT 0% przy dostawie paliwa żeglugowego muszą być dotrzymane następujące warunki:

* paliwo musi służyć bezpośrednio zaopatrzeniu statku - w opisanym stanie faktycznym warunek spełniony;

* statek musi być używany do żeglugi na pełnym morzu - w opisanym stanie faktycznym warunek spełniony;

* statek musi przewozić pasażerów za opłatą lub być używany do celów gospodarczych - w opisanym stanie faktycznym warunek spełniony.

We wskazanym powyżej przypadku dostawa paliwa żeglugowego była wykonana przez Podatnika na należący do Armatora statek używany do żeglugi na pełnym morzu i zarazem wykorzystany do działalności gospodarczej. Zarazem paliwo było dostarczone Armatorowi przy udziale Fundacji, która została wskazana na fakturze jako nabywca i zarazem jako płatnik za zakup towaru, chociaż towar był przeznaczony do wykorzystania przez statek należący do Armatora. Transakcja sprzedaży paliwa żeglugowego została udokumentowana przez Podatnika fakturą, wystawioną zgodnie z przepisami Ustawy.

A zatem w przypadku nabycia przez Fundację towaru z przeznaczeniem dla Armatora miała miejsce dostawa towarów, która spełnia m.in. kryterium dostawy służącej bezpośredniemu zaopatrzeniu statku mimo, że Fundacja nie jest podmiotem, który bezpośrednio wykorzystał paliwo żeglugowe. Jednak mimo to, zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym w przedmiotowym przypadku zostały zachowane wszystkie warunki zastosowania stawki VAT 0% zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 10 lit. a Ustawy. Zgodnie bowiem z brzmieniem tego przepisu dla zastosowania preferencyjnej stawki VAT 0% nie ma znaczenia fakt, że nabywcą, a zarazem płatnikiem za nabyty towar jest podmiot, który nie jest właścicielem statku, armatorem.

W związku z powyższym dostarczanie paliwa żeglugowego w powyżej opisany sposób można zaliczyć do dostaw towarów służących bezpośrednio zaopatrzeniu statku pływającego na pełnym morzu, a Podatnik ma prawo do zastosowania w tym przypadku obniżonej do wysokości 0% stawki podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Stosowanie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw towarów służących bezpośrednio zaopatrzeniu statków używanych do żeglugi na pełnym morzu oraz przewożących pasażerów za opłatą lub używanych dla celów gospodarczych, przemysłowych lub do połowów.

Z okoliczności przedmiotowej sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zaopatruje w paliwo żeglugowe statki armatorów morskich. Paliwo dostarczane jest zarówno na statki polskie, jak i statki zarejestrowane w innych krajach, zawijające do portów morskich na terytorium Polski. Dostawy paliw realizowane są przy pomocy bunkierek - małych tankowców (statków morskich) będących w posiadaniu Wnioskodawcy. W dniu 13 czerwca 2018 r. Wnioskodawca dokonał dostawy paliwa żeglugowego na pływającą morską jednostkę, dla której armatorem jest polska uczelnia wyższa (Armator). Statek jest jednostką pływającą szkolną, pełnomorską, wykorzystywaną również do działalności gospodarczej. Symbol PKWiU jednostki to ex.35.11. Jednostka była w tym czasie w rejsie, w którym w przeważającej większości uczestnikami była młodzież wyznaczona do odbycia rejsu przez jedną z fundacji publicznych (Fundacja). Fundacja zgodnie z ustaleniami z Armatorem płaci mu wynagrodzenie za uczestnictwo w rejsie swoich podopiecznych, a ponadto w ramach wzajemnych rozliczeń została wskazana Podatnikowi przez Armatora jako nabywca paliwa żeglugowego dostarczonego w celu zaopatrzenia jednostki. Zgodnie z oświadczeniem Rektora uczelni wyższej, tj. Armatora, uczelnia zawarła z Fundacją umowę, w ramach której Fundacja zapłaci wynagrodzenie Armatorowi m.in. za szkolenie uczestników rejsu na pokładzie żaglowca. Wynagrodzenie to będzie uiszczane także w formie świadczeń niepieniężnych, w tym m.in. zakupu paliwa żeglugowego przez Fundację, na rzecz Armatora, które będzie zużyte w trakcie rejsu pełnomorskiego. Armator w swoim oświadczeniu przesłanym Wnioskodawcy przed dostawą potwierdził, że w trakcie rejsu statek będzie używany do celów gospodarczych. Fundacja ma status organizacji pożytku publicznego, a zarazem prowadzi działalność gospodarczą i jest płatnikiem VAT. W zakresie prowadzonej działalności polegającej na sprzedaży paliw żeglugowych Wnioskodawca dokumentuje sprzedaż poprzez wystawianie faktur VAT stosując stawki podatku zgodnie z ustawą. Za sprzedaż swojego towaru (paliwa żeglugowego) służącego zaopatrzeniu statku morskiego, którego armatorem jest polska uczelnia wyższa Wnioskodawca wystawił fakturę VAT wskazując jako nabywcę towaru Fundację oraz stosując w tym przypadku stawkę VAT w wysokości 23% na zasadach ogólnych, które wynikają z ustawy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy do dostawy paliwa przeznaczonego do celów żeglugowych, czyli traktowanego jako zaopatrzenie statku, którego armatorem jest polska publiczna uczelnia wyższa, a dla której płatnikiem w ramach rozliczenia wynagrodzenia za uczestnictwo w rejsie szkoleniowym swoich podopiecznych jest fundacja będąca podatnikiem VAT zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy stosuje się stawkę VAT 0%.

Odnosząc się do niniejszych wątpliwości Wnioskodawcy wskazać należy, że zgodnie z powołanymi przepisami ustawy świadczenie usług podlega opodatkowaniu wówczas, gdy ma charakter odpłatny (wyjątki przewiduje art. 8 ust. 2 ustawy). Ustawa nie wskazuje jednak na formę odpłatności, jak również nie definiuje tego pojęcia.

Zauważyć należy, że z przywołanego art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy nie wynika, że odpłatność za czynności dostawy towarów lub świadczenia usług musi mieć postać pieniężną. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową (zapłatą może być inny towar lub usługa), albo mieszaną - zapłata w części pieniężna a w części rzeczowa. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną, wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tą czynność.

Świadczenia rzeczowe mogą również zostać uznane za transakcje barterowe. Barter w polskim prawie uważa się za jeden z rodzajów umowy zamiany.

Celem umów barterowych jest niedokonywanie dodatkowych rozliczeń pieniężnych pomiędzy kontrahentami, a w konsekwencji maksymalne uproszczenie obrotu gospodarczego, w tym oczywiście rozliczeń podatkowych. Należy podkreślić, że barter polega nie tylko na równoważącej się wartościowo transakcji towar za towar, lecz również: usługa za usługę, towar za usługę, lub usługa za towar. Podstawowym założeniem i istotą umów barteru jest brak konieczności ponoszenia dodatkowych świadczeń, a to, czy strony umówią się na wymianę towaru za towar, usługi za usługę czy też towaru za usługę nie ma istotnego znaczenia.

Barter jest więc pojęciem szerszym, obejmującym swoim zakresem zamianę usług, zamianę towaru na usługę i usługi na towar. Z punktu widzenia polskiego prawa cywilnego barter jest rodzajem umowy zamiany, polegającej na równoważącej się wartościowo wymianie towaru na towar lub usługi na usługę (ewentualnie usługi na towar lub towaru na usługę), gdzie nie wchodzą w grę dodatkowe rozliczenia pieniężne między kontrahentami.

Wobec powyższego, realizowane w oparciu o umowę zamiany przeniesienie własności towarów lub usług stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem jest niczym innym jak dwiema odpłatnymi dostawami towarów lub dwoma odpłatnymi świadczeniami usług.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca dokonuje dostawy paliwa żeglugowego na rzecz Fundacji. Wnioskodawca dostarcza paliwo na pływającą morską jednostkę, dla której armatorem jest polska uczelnia wyższa (Armator). Przedmiotowa transakcja podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z zastosowaniem właściwej stawki podatku.

Następnie w ramach zawartej umowy Fundacja zapłaci Armatorowi wynagrodzenie za szkolenie uczestników rejsu na pokładzie żaglowca między innymi w formie świadczenia niepieniężnego, tj. paliwa żeglugowego zakupionego u Wnioskodawcy. Zatem stwierdzić należy, że w analizowanym przypadku pomiędzy Fundacją a Armatorem istnieje relacja zobowiązaniowa, w której każda ze stron zobowiązała się do określonego działania. W niniejszej sprawie następuje zamiana towaru za usługę (Fundacja dokonuje na rzecz Armatora dostawy paliwa żeglugowego, zaś Armator świadczy na rzecz Fundacji usługi obejmujące szkolenie uczestników rejsu). Przy czym czynności te mają charakter odpłatny - zapłata za towar dostarczany przez Fundację oraz usługi świadczone przez Armatora przyjmują formę świadczeń niepieniężnych (zapłata polega na otrzymaniu wynagrodzenia odpowiednio w postaci wyświadczenia usługi szkoleniowej oraz dostarczenia paliwa żeglugowego). Należy wskazać, że przepisy podatkowe nie zawierają jakichkolwiek ograniczeń co do formy zapłaty, a więc wynagrodzenie (zapłata) nie musi nastąpić w formie świadczenia pieniężnego. Może to być również świadczenie rzeczowe. Zatem wzajemne rozliczenia dokonywane na podstawie zawartej umowy pomiędzy Fundacją a Armatorem na potrzeby rozliczeń podatkowych należy traktować jako transakcje barterowe podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stanowiące stanowią odpłatną dostawę towarów oraz odpłatne świadczenie usług.

Oznacza to, że w przedmiotowej sprawie dostawa paliwa żeglugowego dokonana przez Fundację na rzecz Armatora podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 7 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z zastosowaniem właściwej stawki podatku.

Mając na uwadze powyższe ustalenia należy więc uznać, że w analizowanym przypadku Wnioskodawca dokonuje dostawy paliwa żeglugowego na rzecz podmiotu występującego w charakterze pośrednika, tj. Fundacji. Następnie zaś Fundacja dokonuje dostawy przedmiotowego paliwa żeglugowego na rzecz Armatora. W niniejszej sprawie mamy zatem do czynienia z dwiema odrębnymi dostawami towarów.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących możliwości zastosowania do dokonanej na rzecz Fundacji dostawy paliwa żeglugowego stawki podatku w wysokości 0% wskazać należy, że zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw towarów służących bezpośrednio zaopatrzeniu statków używanych do żeglugi na pełnym morzu oraz przewożących pasażerów za opłatą lub używanych dla celów gospodarczych, przemysłowych lub do połowów. Do towarów odjętych tym przepisem zalicza się te towary, które są niezbędne do eksploatacji statku (np. paliwo, produkty niezbędne do działania silników, maszyn i innych urządzeń statku).

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca dokonuje dostawy paliwa żeglugowego na rzecz Fundacji (Fundacja jest nabywcą paliwa). Wnioskodawca dokonuje dostawy przedmiotowego paliwa żeglugowego na jednostkę pływającą (statek eksploatowany podczas rejsu szkoleniowego przez Armatora). Wnioskodawca dostarcza paliwo żeglugowe w celu zaopatrzenia tej jednostki. Jednocześnie w ramach wzajemnych rozliczeń Fundacja przekazuje zakupione u Wnioskodawcy paliwo. Czynność ta, jak ustalono powyżej, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatna dostawa towarów.

Zatem mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że w analizowanym przypadku dla dostawy paliwa żeglugowego na rzecz Fundacji (jak ustalono powyżej podmiotu występującego w niniejszej sprawie w roli pośredniaka) nie znajduje zastosowania preferencyjna stawka podatku VAT w wysokości 0%, o której mowa w art. 83 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy. Na podstawie tego przepisu obniżoną stawkę podatku VAT stosuje się do dostaw służących bezpośrednio zaopatrzeniu statków (przy spełnieniu pozostałych przesłanek wymienionym we wskazanym przepisie). Zatem art. 83 ust. 1 pkt 10 ustawy nie pozwala na zastosowania stawki 0% podatku VAT w odniesieniu do dostawy towaru pośrednikowi, niezależnie od tego, że paliwo to jest wydawane bezpośrednio do podmiotu używającego dany statek. Dla zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% istotnym jest, aby dostawa była dokonywana bezpośrednio na rzecz podmiotu, który używa dany statek. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca dokonuje dostawy towaru (paliwa żeglugowego) na rzecz Fundacji. Następnie Fundacja w ramach rozliczeń z Armatorem przekazuje (sprzedaje) przedmiotowe paliwo temu podmiotowi. Jak ustalono powyżej, w analizowanym przypadku działania Fundacji wykonywane w ramach rozliczeń z Armatorem stanowią dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 w zw. art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Zatem dostawa paliwa żeglugowego na rzecz Fundacji (pośrednika) nie będzie spełniać warunku, aby dostawa towarów służyła bezpośrednio zaopatrzeniu statków używanych do żeglugi na pełnym morzu oraz przewożących pasażerów za opłatą lub używanych dla celów gospodarczych, przemysłowych lub do połowów. Dopiero dostawa paliwa żeglugowego dokonana przez Fundację na rzecz Armatora może spełniać ten warunek. Zastosowanie preferencyjnej stawki podatku na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy jest możliwe jedynie w sytuacji, gdy dostawa towaru (w analizowanym przypadku paliwa żeglugowego) służy bezpośrednio zaopatrzeniu statków wymienionych w tym przepisie. Natomiast dostawa realizowana w opisanej sprawie na rzecz Fundacji nie spełnia tego warunku, nie służy celom wskazanym w art. 83 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy, lecz służy podmiotowi będącemu w tym przypadku pośrednikiem. W świetle analizowanego przepisu nie jest dopuszczalne stosowanie preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 0% na wcześniejszym etapie obrotu, tj. w odniesieniu do dostawy towarów na rzecz innego podmiotu niż podmiot używający dany statek (w analizowanym przypadku Armatora).

Tym samym Wnioskodawca nie może zastosować stawki podatku VAT w wysokości 0%, o której mowa w art. 83 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy, dla dostawy paliwa żeglugowego dokonanej na rzecz Fundacji występującej w niniejszej sprawie w roli pośrednika.

Zatem dla przedmiotowej dostawy paliwa żeglugowego zastosowanie znajduje podstawowa stawka podatku VAT w wysokości 23% na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.