0114-KDIP1-2.4012.489.2017.1.KT - Brak prawa do odliczenia VAT w związku z realizacją projektu konserwacji kościoła.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 31 października 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP1-2.4012.489.2017.1.KT Brak prawa do odliczenia VAT w związku z realizacją projektu konserwacji kościoła.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 września 2017 r. (data wpływu 20 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu pn. "Konserwacja i restauracja..." - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu pn. "Konserwacja i restauracja...".

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Parafia w dniu 2 marca 2017 r. podpisała umowę o przyznanie pomocy z Urzędem Marszałkowskim Województwa na realizację projektu pn. "Konserwacja i restauracja...", w ramach działania "Wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy LEADER" objętego PROW na lata 2014-2020, na dofinansowanie części kosztów kwalifikowalnych.

W ramach przeprowadzonego postępowania o udzielenie zamówienia publicznego prowadzonego w trybie zapytania ofertowego, w dniu 9 czerwca 2017 r. została podpisana umowa z wykonawcą na realizacje ww. operacji. Termin zakończenia realizacji przedmiotu zamówienia ustalono do dnia 27 października 2017 r., natomiast wniosek o płatność beneficjent, czyli Parafia, zobowiązany jest złożyć w Urzędzie Marszałkowskim w terminie do dnia 30 listopada 2017 r.

Przedmiotem zamówienia są prace konserwatorskie:

* przy ołtarzy głównym,

* przy ołtarzu bocznym lewym (Pokłon Trzech Króli),

* przy ołtarzu bocznym prawym (Najświętszego Serca Pana Jezusa),

zgodnie z opracowaniem pt. "Stan zachowania, program prac konserwatorskich przy ołtarzu głównym i dwóch ołtarzach bocznych z kościoła parafialnego..." autorstwa dyplomowanego konserwatora dzieł sztuki.

Realizowana operacja polega na odnowieniu ołtarza głównego oraz dwóch ołtarzy bocznych w kościele parafialnym poprzez wykonanie prac konserwatorskich i restauratorskich. Działania mające na celu zabezpieczenie i utrwalenie substancji zabytku, zahamowanie procesów jego destrukcji, dokumentowanie tych działań, a także działania mające na celu wyeksponowanie wartości artystycznych i estetycznych zabytku ołtarzy, należało wykonać w trybie pilnym, gdyż ujawniono bardzo zły stan zachowania ww. ołtarzy. Zniszczeniu uległy zarówno drewno jak i złocenia i polichromie wskutek działania owadów, które najbardziej poraziły elementy wykonane z drewna miękkiego. Złocenia elementów znajdujących się na ołtarzach są w znacznym stopniu przetarte, całość pokryta jest grubą warstwa brudu i kurzu. Wykonane zostały badania technologiczne i mikrochemiczne w celu ustalenia techniki wykonania późniejszych nawarstwień. Wykonana zostanie pełna konserwacja obrazów znajdujących się w ołtarzach oraz retusz i rekonstrukcja polichromii ołtarzy. Zwieńczeniem prac będzie wykonana dokumentacja konserwatorsko-fotograficzna.

W wyniku realizacji operacji nastąpi poprawa wizerunku wnętrza kościoła parafialnego poprzez wyeksponowanie wartości artystycznych i estetycznych zabytkowego neobarokowego ołtarza głównego i dwóch ołtarzy bocznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Parafia ma możliwość odzyskania podatku VAT poniesionego na pokrycie kosztów zadania pn. "Konserwacja i restauracja..."?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Parafii nie przysługuje prawo odzyskania podatku VAT poniesionego na pokrycie kosztów zadania pn. "Konserwacja i restauracja...", wobec czego podatek VAT należy uznać jako koszt kwalifikowalny.

Parafia nie prowadzi i nie planuje rozpoczęcia żadnej działalności gospodarczej, ani nie generuje żadnych dochodów. Parafia nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT czynnym oraz nie składa deklaracji VAT-7. Usługi niezbędne do realizacji projektu nie były wykorzystywane przez Parafię do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, natomiast odnowione i odrestaurowane ołtarze nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Konieczność interpretacji w przedmiotowej sprawie wymagana jest przez Urząd Marszałkowski Województwa celem uznania podatku VAT od wykonanych zamówień/ zleceń/ prac za koszt kwalifikowalny. Zgodnie z wytycznymi PROW na lata 2014-2020, podatek VAT jest kwalifikowalny dla związków wyznaniowych, czyli możliwym do współfinansowania z EFPROW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w myśl art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku reguluje art. 86 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Stosownie do art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z treści cyt. przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Zasada ta wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a także niezaistnienia przesłanek negatywnych, wskazanych w art. 88 ustawy. Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Parafia, na podstawie umowy o przyznanie dofinansowania z funduszy europejskich w ramach działania "Wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy LEADER" objętego PROW na lata 2014-2020, realizuje projekt pn. "Konserwacja i restauracja...". Operacja polega na odnowieniu ołtarza głównego oraz dwóch ołtarzy bocznych w kościele parafialnym poprzez wykonanie prac konserwatorskich i restauratorskich. Zwieńczeniem prac będzie wykonana dokumentacja konserwatorsko-fotograficzna. W wyniku realizacji projektu nastąpi poprawa wizerunku wnętrza kościoła poprzez wyeksponowanie wartości artystycznych i estetycznych zabytkowego neobarokowego ołtarza głównego i dwóch ołtarzy bocznych.

We wniosku wskazano również, że Parafia nie prowadzi i nie planuje rozpoczęcia żadnej działalności gospodarczej, nie osiąga dochodów. Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT, nie składa deklaracji. Usługi nabywane w związku z przedmiotową inwestycją nie były wykorzystywane przez Parafię do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, odrestaurowane ołtarze również nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Przedmiotem zapytania jest możliwość odzyskania przez Wnioskodawcę kosztu podatku VAT poniesionego w związku z wydatkami na realizację opisanego zadania.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny (opodatkowaną). W niniejszej sprawie związek taki nie wystąpi, skoro - jak wskazano we wniosku - z tytułu realizacji opisanego projektu Parafia nie będzie osiągała żadnych dochodów, a rezultaty wykonanego zadania, tj. odrestaurowane ołtarze w kościele parafialnym, nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Parafia nie jest podatnikiem VAT, nie ponosi wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Należy zatem stwierdzić, że w przedstawionej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, nie są spełnione. Oznacza to, że Parafii nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących koszty realizacji inwestycji pn. "Konserwacja i restauracja...". Tym samym, w związku z opisanym projektem Wnioskodawca nie ma również prawa do zwrotu podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

W niniejszej sprawie Parafia nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1686). Ewentualny zwrot na podstawie tych regulacji obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego, pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 cyt. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed 1 maja 2004 r. Ponieważ Parafia nie spełnia tych warunków, nie ma więc możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 ww. rozporządzenia.

W świetle powyższych ustaleń, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Parafia nie ma możliwości odzyskania kosztu podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją opisanego we wniosku zadania - jest prawidłowe.

Jednocześnie - odnosząc się do stwierdzenia Wnioskodawcy, że podatek VAT należy uznać w tym przypadku za koszt kwalifikowalny w ramach projektu - należy wskazać, że kryterium kwalifikowalności wydatków w ramach rozliczeń dotyczących wykorzystywanych środków pomocowych Unii Europejskiej (w tym kwalifikowalności podatku od towarów i usług) nie jest zagadnieniem regulowanym przepisami prawa podatkowego. Organy podatkowe nie są zatem właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają przepisy dotyczące zasad korzystania ze środków pomocowych. Określenie kryteriów kwalifikowalności wydatków objętych dofinansowaniem w ramach programu operacyjnego należy do zadań instytucji zarządzającej, która odpowiada za prawidłową realizację programu operacyjnego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy podkreślić, że Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/ zdarzeniem przyszłym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej, może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl