0114-KDIP1-2.4012.470.2022.2.GK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 września 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 22 września 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% w związku z eksportem towarów na podstawie posiadanych dokumentów. Uzupełniliście go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 5 grudnia 2022 r. (data wpływu: 8 grudnia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Jesteście Państwo podatnikiem podatku od towarów i usług zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny. Zajmujecie się Państwo ubojem i sprzedażą drobiu. Część produktów wysyłana jest z Polski poza terytorium Unii Europejskiej w ramach eksportu produktów. Zgłaszacie Państwo towary, które mają być wyeksportowane do właściwych procedur celnych. Współpracujecie w tym zakresie z agencją celną. Posiadacie Państwo komunikaty IE-599 potwierdzające wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Natomiast niekiedy w treści tych komunikatów dochodzi do nieścisłości, np. mylne nazwy części drobiu, zaniżenie lub zawyżenie wagi towaru, mylny kod towaru. Na podstawie posiadanego dokumentu IE-599 oraz pozostałej dokumentacji w sprawie - faktury, dokumentu wydania z magazynu WZ, urzędowego dokumentu (...) wystawionego przez urzędowego lekarza weterynarii (...), jesteście Państwo w stanie wykazać, że określona ilość określonego wyrobu wyjechała, pomimo istnienia wadliwości w komunikacie IE-599. Dokonujecie Państwo korekt zgłoszeń celnych i po pewnym czasie otrzymujecie decyzje korygujące zgłoszenia celne, stosownie do stanu, który wynika z dokumentacji posiadanej przez Państwa. Jest to jednak już po złożeniu deklaracji za okres dokonania eksportu towarów. Zakładacie Państwo, że podobne sytuacje będą się również zdarzać w przyszłości.

W uzupełnieniu wniosku z 5 grudnia 2022 r. (data wpływu: 8 grudnia 2022 r.) wskazaliście Państwo że:

Opis stanu faktycznego

Dokonaliście Państwo eksportu towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. (...) 2021 r. dokonał dostawy towarów wysłanych z Polski poza terytorium Unii Europejskiej na rzecz nabywcy - podatnika z siedzibą w Holandii.

Przedmiotem dostawy były (...) w łącznej wadze 27499,2 kg. Dostawa udokumentowana została fakturą z (...) 2021 r., na której zawarto m.in. nazwę towaru oraz wagę (jak wyżej) oraz numer kontenera, w którym towary były przewożone. W odniesieniu do tej transakcji posiadacie Państwo dokument z (...) 2021 r. wystawiony przez (...) poświadczający przydatność produktów do spożycia. Jest to wymóg wynikający z przepisów weterynaryjnych. W tym dokumencie zawarta była m.in: nazwa producenta (czyli Państwa), nazwa towarów, waga towarów, ilość opakowań, w które są zapakowane produkty, numer kontenera, kraj przeznaczenia. Waga towarów na dokumencie pokrywała się z wagą podaną na fakturze.

Posiadacie Państwo także dowód wydania (WZ) z (...) 2021 r. będący jednocześnie handlowym dokumentem identyfikacyjnym, o którym mowa w ustawie o produktach pochodzenia zwierzęcego. Na tym dokumencie zawarte są informacje m.in. o nazwie towarów, łącznej wadze oraz numerze kontenera. Waga towarów na WZ pokrywała się z wagą podaną na fakturze i dokumencie wystawionym przez (...).

W odniesieniu do tej transakcji do (...) 2021 r. posiadaliście Państwo dokument, o którym mowa w art. 41 ust. 6 i 6a ustawy o podatku od towarów i usług, tj. komunikat IE-599. Na komunikacie IE-599 istniała niezgodność polegająca na tym, że waga towarów wynosiła 27000 kg, podczas gdy na fakturze sprzedaży, dokumencie WZ oraz dokumencie wystawionym przez (...) waga wynosiła 27499,20 kg. Ponadto, w komunikacie IE-599 podano, że ilość opakowań, w których zapakowane były towary wyniosła 2700, podczas gdy na dokumencie WZ oraz dokumencie wystawionym przez (...) ilość opakowań wyniosła 2696. Na fakturze sprzedaży nie była zawarta informacja o ilości opakowań.

Porównując treść komunikatu IE-599 z treścią pozostałych dokumentów posiadanych przez Państwa w odniesieniu do tej transakcji byliście Państwo w stanie ustalić, że towary, które sprzedaliście to te same towary, które zostały wskazane w komunikacie IE-599. W szczególności zachodziła: tożsamość towarów (...), nazwy nabywcy, kraju przeznaczenia, numeru kontenera, którym przewożone były towary. Po skontrolowaniu towarów przez lekarza weterynarii na kontener zakładana jest plomba, co ma uniemożliwiać otwarcie skontrolowanego kontenera. Waga nie może zatem ulec zmianie po zaplombowaniu kontenera.

W związku z istniejącymi niezgodnościami wnioskiem złożonym (...) 2021 r. zażądano sprostowania zgłoszenia celnego wywozowego. Po ponad pół roku, (...) 2022 r. została wydana decyzja przez (...) w przedmiocie sprostowania danych zawartych w zgłoszeniu celnym wywozowym, na podstawie którego towary sprzedane przez Państwa zostały wywiezione poza Unię Europejską. W szczególności zgodnie z treścią decyzji skorygowano ilość opakowań (było 2700, winno być 2696) oraz wagę (było 2700, winno być 27499). Decyzja w całości uwzględniała żądanie strony i odstąpiono od jej uzasadnienia.

Opis zdarzenia przyszłego

Dokonacie Państwo eksportu towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. dokonacie dostawy towarów wysyłanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej na rzecz podatnika z siedzibą poza terytorium kraju, a określony w przepisach organ celny potwierdzi wywóz towarów poza Unię Europejską.

Przedmiotem dostawy będzie mrożony korpus z kury mięsnej w ilości 16250 kg. Dostawa udokumentowana będzie fakturą, na której zawarta zostanie nazwa towaru, waga, numer kontenera, w którym towary będą przewożone.

Zgodnie z przepisami weterynaryjnymi, będziecie Państwo posiadać świadectwo zdrowia wystawione przez (...). W tym dokumencie zawarta będzie m.in: nazwa producenta (czyli Państwa), nazwa towarów: "mrożony korpus z kury mięsnej", waga towarów, ilość opakowań, w które są zapakowane produkty, numer kontenera, kraj przeznaczenia.

Pomiędzy fakturą sprzedaży a świadectwem zdrowia będzie zachodziła tożsamość danych, tj. nazwy towarów, wagi oraz numeru kontenera.

Posiadać Państwo będziecie także dowód wydania (WZ) będący jednocześnie handlowym dokumentem identyfikacyjnym, o którym mowa w ustawie o produktach pochodzenia zwierzęcego. Na tym dokumencie zawarte będą informacje o nazwie towarów ("mrożony korpus z kury mięsnej"), łączna waga, numer kontenera, kraj przeznaczenia.

Pomiędzy dokumentem WZ a fakturą sprzedaży i świadectwem zdrowia zachodzić będzie tożsamość danych, tj. nazwy towarów, wagi oraz numeru kontenera.

Ponadto, do dnia upływu terminu do złożenia deklaracji za okres, w którym miała miejsce dostawa towarów (eksport towarów) będziecie Państwo posiadać dokument, o którym mowa w art. 41 ust. 6 i 6a ustawy o podatku od towarów i usług, tj. komunikat IE-599. Komunikat IE- 599 na określenie nazwy towaru używał będzie zwrotu "mrożona tusza kury". W komunikacie IE- 599 zawarta będzie m.in. waga, liczba opakowań, kraj przeznaczenia, wartość brutto (łączna cena należna Państwu), dane nabywcy. Waga, liczba opakowań, kraj przeznaczenia, wartość brutto, dane nabywcy z komunikatu IE-599 będą tożsame z wagą, krajem przeznaczenia, liczbą opakowań, wartością brutto oraz danymi nabywcy na ww. pozostałych dokumentach posiadanych przez Państwa.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego nazwa towaru na komunikacie IE-599 "mrożona tusza kury" nie będzie pokrywała się dokładnie z nazwą na pozostałych dokumentach. Natomiast na podstawie pozostałych danych zawartych na ww. dokumentach będziecie Państwo w stanie jednoznacznie ustalić, że towary, których wywóz potwierdzono w komunikacie IE-599 to te same towary, które zostały sprzedane i udokumentowane fakturą, dokumentem WZ oraz świadectwem zdrowia.

Pytanie

Czy możecie Państwo zastosować stawkę 0% do eksportu towarów, kiedy do terminu złożenia deklaracji za okres rozliczeniowy dokonania eksportu towarów posiadać Państwo będziecie komunikat IE-599 zawierający błędy opisane we wniosku, ale z całokształtu dokumentacji wnioskodawca będzie mógł wykazać wywóz określonych towarów poza terytorium Unii Europejskiej?

Państwa stanowisko w sprawie

Stosownie do art. 2 pkt 8 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm., dalej zwana: ustawą o VAT), przez eksport towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

Aby zatem uznać daną czynność za eksport towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, powinny wystąpić łącznie następujące przesłanki:

- musi mieć miejsce jedna z czynności określonych w art. 7 ustawy;

- w konsekwencji tej czynności musi nastąpić wywóz towaru z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poza terytorium UE przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni), lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz (eksport pośredni);

- wywóz towaru musi być potwierdzony przez organ celny określony w przepisach celnych.

Jak stanowi art. 41 ust. 4 ustawy VAT, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%. Zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy o VAT, stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Co może być takim dokumentem wskazuje art. 41 ust. 6a ustawy o VAT, zgodnie z którym dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:

Jest to katalog otwarty.

Do wykazania stawki 0% w eksporcie towarów konieczne jest spełnienie warunku dotyczącego potwierdzenia wywozu towarów przez organ celny określony w przepisach celnych. Spełnienie tego warunku ma gwarantować, że faktycznie nastąpi wywóz towarów, i że bez ich powrotnego przywozu nie będą one przedmiotem dostawy na terytorium kraju, która poprzez zastosowanie stawki 0% byłaby faktycznie nieopodatkowana.

Katalog dokumentów wskazany w art. 41 ust. 6a ustawy jest otwarty, co oznacza, że podatnik dla wykazania eksportu może posłużyć się każdym dokumentem, który jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Podatnik powinien więc posiadać w swojej dokumentacji dowód wiarygodny, potwierdzający faktyczne dokonanie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej, z którego musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Ponadto konieczne jest, aby wywóz ten nastąpił w ramach transportu (wysyłki) zasadniczo o nieprzerwanym charakterze.

Przepisy ustawy nie wskazują wprost na dokument, którego posiadanie stanowi warunek konieczny zastosowania stawki 0%. W art. 41 ust. 6a ustawy ustawodawca posługuje się sformułowaniem "w szczególności" co oznacza, że przewidziany w tym przepisie katalog jest otwarty, a wymienione w nim dokumenty stanowią jedynie przykłady dokumentów uznanych za dowód potwierdzający dostawę i wywóz towaru poza granice UE.

Należy nadmienić, że poprzez zastosowanie stawki 0% w odniesieniu do eksportu towaru dochodzi do realizacji zasady neutralności podatku od towarów i usług. Na skutek zastosowania stawki 0% realizowane jest prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego związanego z eksportem towaru, który skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego po stronie importera. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, zasada neutralności wymaga, aby odliczenie podatku VAT naliczonego przysługiwało, jeżeli zostały spełnione wymogi materialne, nawet wówczas, gdy niektóre wymogi formalne zostały pominięte przez podatników (np. wyrok TSUE z 28 lipca 2016 r. w sprawie C-332/15). Również z orzecznictwa sądów administracyjnych wynika, że celem regulacji art. 41 ust. 6, 6a i 11 ustawy o VAT jest udowodnienie przez podatnika, że spełnione zostały warunki eksportu. Jak wskazał przykładowo Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z 2 lutego 2017 r., sygn. akt I SA/Po 993/16, "dla udowodnienia, że eksport miał miejsce, wystarczy dowolny dokument, a niekoniecznie pieczęć urzędu celnego na karcie SAD. Przyjęcie, że tylko karta SAD jest dokumentem uprawniającym do skorzystania z preferencyjnej stawki VAT naruszałoby zasadę neutralności (tak: wyrok NSA z 10 września 2014 r., I FSK 1304/13)".

Zdaniem Sądu również tezy uchwały NSA z 11 października 2010 r., I FPS 1/10, potwierdzają wniosek, że w imię zasady proporcjonalności i neutralności podatku VAT dla ustalenia, że w sprawie należy zastosować stawkę właściwą dla eksportu towarów, wystarczy posiadanie przez podatnika takich dowodów, które łącznie potwierdzają fakt wywiezienia towarów poza obszar UE. Generalnie w orzecznictwie sformułowany jest pogląd, zgodnie z którym podstawowe znaczenie związane z eksportem towarów, a tym samym możliwość zastosowania stawki preferencyjnej, należy łączyć z wyprowadzeniem towaru poza granice UE, a potwierdzenie tego zdarzenia może mieć miejsce w każdej jednoznacznej i wiarygodnej formie (np. wyrok WSA w Łodzi z 23 czerwca 2016 r., I SA/Łd 437/16).

W niniejszym stanie faktycznym w treści komunikatu IE-599 zdarzają się błędy/pomyłki, natomiast na podstawie innych dokumentów możecie Państwo wykazać, że nastąpił wywóz określonych towarów poza Unię Europejską.

Stanowisko to zostało potwierdzone m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 22 stycznia 2019 r., znak: 0114-KDIP1-2.4012.779.2018.1.KT.

W konsekwencji w Państwa ocenie możecie zastosować stawkę 0% do eksportu towarów, kiedy do terminu złożenia deklaracji za okres rozliczeniowy dokonania eksportu towarów posiadać Państwo będziecie komunikat IE-599 zawierający błędy opisane we wniosku, ale z całokształtu dokumentacji będziecie mogli wykazać wywóz określonych towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiliście Państwo we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą,

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie, z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 1 ustawy, przez:

Terytorium kraju rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Na mocy art. 2 pkt 5 ustawy, przez:

Terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez:

Dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez:

Towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy, przez:

Sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z kolei zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy:

Przez eksport towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

a) dostawcę lub na jego rzecz, lub

b) nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych - jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Definiując pojęcie eksportu towarów ustawodawca dokonał rozróżnienia sytuacji, gdy będący przedmiotem wywozu towar jest wywożony przez dostawcę lub na jego rzecz oraz gdy wywóz dokonywany jest przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz. Sytuacja kiedy eksporter lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej - stanowi tzw. eksport bezpośredni. Eksport pośredni natomiast ma miejsce wówczas, gdy wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, w wykonaniu dostawy towarów, jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz.

Należy zauważyć, że art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy przewiduje, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów, jednak z uwagi na terytorialny charakter podatku VAT, opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które w przypadku dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych wyznacza art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W myśl art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Miejscem dostawy towarów jest - w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Podkreślić należy, że zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

Jedną z czynności, która korzysta z obniżonej stawki podatku od towarów i usług jest eksport towarów.

Stosownie do art. 41 ust. 4 ustawy:

W eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.

Przy czym, zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy:

Stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

W myśl art. 41 ust. 6a ustawy:

Dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:

Jednocześnie stosownie do art. 41 ust. 11 ustawy:

Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.

Wskazać jednak należy, że aby uznać daną czynność za eksport towarów muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki:

- ma miejsce dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni) lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz (eksport pośredni),

- wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej musi zostać potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Niespełnienie jakiejkolwiek z wymienionych wyżej przesłanek powoduje, że nie dochodzi do eksportu towarów w rozumieniu przepisów ustawy.

Z kolei aby możliwe było opodatkowanie eksportu towarów stawką podatku w wysokości 0%, konieczne jest spełnienie warunku dotyczącego otrzymania przez podmiot potwierdzenia wywozu towarów przez organ celny określony w przepisach celnych. Spełnienie tego warunku ma gwarantować, że faktycznie nastąpił wywóz towarów i że bez ich powrotnego przywozu nie będą one przedmiotem dostawy na terytorium kraju, która poprzez zastosowanie stawki 0% byłaby faktycznie nieopodatkowana.

Katalog dokumentów wskazany w art. 41 ust. 6a ustawy jest otwarty, co oznacza, że podatnik dla wykazania eksportu może posłużyć się każdym dokumentem, który jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Przy czym, zgodnie z ww. art. 41 ust. 11 ustawy, w przypadku eksportu pośredniego, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b ustawy, stawka podatku w wysokości 0% ma zastosowanie, jeżeli spełnione zostaną warunki zawarte w tym przepisie. Dokument, jakim podatnik powinien się posłużyć dla wykazania eksportu pośredniego, winien tę okoliczność jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdzać. Podatnik powinien więc posiadać w swojej dokumentacji dowód wiarygodny, potwierdzający faktyczne dokonanie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej, z którego musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

Należy nadmienić, że poprzez zastosowanie stawki 0% w odniesieniu do eksportu towaru dochodzi do realizacji zasady neutralności podatku od towarów i usług. Na skutek zastosowania stawki 0% realizowane jest prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego związanego z eksportem towaru, który skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego po stronie importera. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, zasada neutralności wymaga, aby odliczenie podatku VAT naliczonego przysługiwało, jeżeli zostały spełnione wymogi materialne, nawet wówczas, gdy niektóre wymogi formalne zostały pominięte przez podatników (np. wyrok TSUE z 28 lipca 2016 r. w sprawie C-332/15). Również z orzecznictwa sądów administracyjnych wynika, że celem regulacji art. 41 ust. 6, 6a i 11 ustawy jest udowodnienie przez podatnika, że spełnione zostały warunki eksportu. Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z 2 lutego 2017 r., sygn. akt I SA/Po 993/16, "dla udowodnienia, że eksport miał miejsce, wystarczy dowolny dokument, a niekoniecznie pieczęć urzędu celnego na karcie SAD. Przyjęcie, że tylko karta SAD jest dokumentem uprawniającym do skorzystania z preferencyjnej stawki VAT naruszałoby zasadę neutralności (tak: wyrok NSA z 10 września 2014 r., I FSK 1304/13)". Zdaniem Sądu również tezy uchwały NSA z 11 października 2010 r., I FPS 1/10, potwierdzają wniosek, że w imię zasady proporcjonalności i neutralności podatku VAT dla ustalenia, że w sprawie należy zastosować stawkę właściwą dla eksportu towarów, wystarczy posiadanie przez podatnika takich dowodów, które łącznie potwierdzają fakt wywiezienia towarów poza obszar UE. Generalnie w orzecznictwie sformułowany jest pogląd, zgodnie z którym podstawowe znaczenie związane z eksportem towarów, a tym samym możliwość zastosowania stawki preferencyjnej, należy łączyć z wyprowadzeniem towaru poza granice UE, a potwierdzenie tego zdarzenia może mieć miejsce w każdej jednoznacznej i wiarygodnej formie (np. wyrok WSA w Łodzi z 23 czerwca 2016 r., I SA/Łd 437/16).

Z przywołanego wyżej przepisu art. 2 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że o eksporcie towarów można mówić wówczas, gdy wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych. Natomiast zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy, możliwość zastosowania stawki 0% do eksportu towarów uwarunkowana jest posiadaniem, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Zatem możliwość opodatkowania eksportu towarów stawką 0% wymaga otrzymania dokumentu, który w sposób jednoznaczny potwierdza, że wysyłane towary opuściły terytorium Unii Europejskiej. Przykładowy katalog takich dokumentów wymieniony został w powołanym wyżej art. 41 ust. 6a ustawy. Przy tym zauważyć należy, że nie jest to katalog zamknięty, na co wskazuje użyty w tym przepisie zwrot "w szczególności".

Uzasadnione w tym miejscu będzie odwołanie się do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 2019 r., w sprawie C-275/18, która dotyczyła sytuacji podatnika, który wysyłał pocztą poza terytorium Unii Europejskiej przedmioty kolekcjonerskie. Trybunał stwierdził, że: "(...) w okolicznościach takich jak w postępowaniu głównym brak poszanowania formalnego wymogu objęcia towarów przeznaczonych do wywozu procedurą wywozu nie może prowadzić do tego, że eksporter traci prawo do zwolnienia w eksporcie, o ile zostało wykazane faktyczne wyprowadzenie danych towarów z terytorium Unii" (pkt 38 wyroku).

Natomiast odpowiadając na pytanie prejudycjalne, TSUE stwierdził, że: "(...) art. 146 ust. 1 lit. a) w związku z art. 131 dyrektywy VAT należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on temu, aby przepis prawa krajowego uzależniał zwolnienie z VAT przewidziane dla towarów przeznaczonych do wywozu poza terytorium Unii od przesłanki, aby towary te zostały objęte procedurą celną wywozu, w sytuacji, w której jest bezsporne, że zostały spełnione materialnoprawne przesłanki zwolnienia, w tym w szczególności przesłanka faktycznego wyprowadzenia danych towarów z terytorium Unii".

Do wskazanego orzeczenia TSUE odwołał się w obszernym wywodzie Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 21 lipca 2020 r., sygn. akt I FSK 2005/17. Sprawa będąca przedmiotem rozstrzygnięcia NSA dotyczyła podatnika, który dokonując sprzedaży za pośrednictwem Poczty Polskiej poza terytorium Unii Europejskiej, nie dopełnił wymagań formalnych w postaci zgłoszeń celnych wywozowych i nie posiadał w związku z tym dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

We wskazanym wyroku NSA stwierdził, że: "Przenosząc te rozważania TSUE na grunt niniejszej sprawy wskazać trzeba, co zaznaczono już wyżej, że organy uznały za bezsporne dokonywanie dostaw przez skarżącego na rzecz osób fizycznych spoza terytorium UE.

W żadnym miejscu zaskarżonych decyzji nie ma mowy o tym, by organy kwestionowały faktyczny wywóz towarów poza obszar Unii. Jedynym powodem odmowy zastosowania do nich stawki 0% była okoliczność braku dokonywania przez podatnika zgłoszeń celnych wywozowych, a co za tym idzie braku dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium UE przez właściwy urząd celny. W ocenie organu odwoławczego " (...) dla uznania - na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług - danej dostawy towarów za eksport i w konsekwencji zastosowania stawki podatku 0% niezbędne jest potwierdzenie przez urząd celny określony w przepisach celnych wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej i posiadanie przez Podatnika takiego potwierdzenia". W istocie więc organy nie kwestionowały wypełnienia wymogów materialnych eksportu, w tym wypadku faktycznego wyprowadzenia towarów z terytorium Unii, ale niedochowanie przez podatnika warunków formalnych (brak zgłoszenia do procedury celnej wywozu i brak stosownych dokumentów). Tymczasem, w świetle cytowanego szeroko wyżej orzeczenia TSUE, dla zastosowania stawki VAT 0% w eksporcie kluczowy jest fakt wywozu poza terytorium UE (przesłanka materialna), a nie zgromadzenie określonych dokumentów w konkretnej procedurze (przesłanka formalna). W konsekwencji, nie można odmówić podatnikowi prawa do zastosowania stawki 0% VAT wyłącznie na tej podstawie, że nie posiada on określonego dokumentu potwierdzającego eksport towarów poza UE, jeśli eksport ten faktycznie nastąpił, która to okoliczność jak wskazano wyżej nie była przez organy kwestionowana. (...).

W tym miejscu przypomnieć również należy, że w orzecznictwie sądów krajowych już wcześniej podkreślano, że jeśli okoliczność wywozu poza UE zostanie wykazana innymi dowodami, w tym ustalona w sposób bezsporny w ramach toczącego się postępowania podatkowego, organy podatkowe nie mogą takiej okoliczności pomijać, stosując do takiego wywozu stawkę jak dla obrotu krajowego, gdyż takie działanie nie tylko narusza zasadę neutralności, lecz jest nieadekwatne do poczynionych przez organy podatkowe ustaleń faktycznych i w konsekwencji przybiera formę sankcji podatkowej, a nie opodatkowania faktycznej czynności podlegającej VAT (por. wyroki NSA: z 10 września 2014 r., sygn. akt I FSK 1304/13, z 25 kwietnia 2013 r., sygn. akt I FSK 828/12, czy z 20 grudnia 2017 r., sygn. akt I FSK 825/17)".

Z wniosku wynika, że Państwa Spółka zajmuje się ubojem i sprzedażą drobiu, jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. W opisie stanu faktycznego Państwo wskazaliście, że (...) 2021 r. dokonaliście Państwo eksportu towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy o VAT. Towar był wysłany z Polski poza terytorium Unii Europejskiej na rzecz nabywcy, podatnika z siedzibą w Holandii. Przedmiotem dostawy były (...) w łącznej wadze 27499, 2 kg. Dostawa udokumentowana została fakturą z (...) 2021 r., na której zawarto m.in. nazwę oraz wagę towaru, numer kontenera, w którym towary były przewożone. Posiadacie Państwo również inne dokumenty, tj. dowód wydania (WZ) oraz dokumenty wystawiony przez (...). Do (...) 2021 r. posiadaliście Państwo dokument o którym mowa w art. 41 ust. 6 i 6a ustawy o VAT, tj. komunikat IE-599. Na komunikacie IE-599 istniała niezgodność polegająca na tym, że waga towarów wynosiła 27000 kg, podczas gdy na fakturze sprzedaży waga wynosiła 27499,20 kg. Ponadto, w komunikacie IE-599 podano, że ilość opakowań, w których zapakowane były towary wynosiła 2700, na fakturze nie była zawarta informacji o ilości opakować. Jednakże na dokumencie WZ oraz dokumencie wystawionym przez (...) wynosiła 2696. Porównując treść komunikatu IE-599 z treścią pozostałych dokumentów posiadanych przez Państwa w odniesieniu do tej transakcji byliście w stanie ustalić, że towary, które sprzedaliście to te same towary, które zostały wskazane w komunikacie IE-599. W szczególności zachodziła tożsamość towarów, nazwa nabywcy, kraj przeznaczenia, numer kontenera. (...) 2021 r. zażądaliście Państwo sprostowania zgłoszenia celnego wywozowego i po ponad pół roku została wydana decyzja (...) w przedmiocie sprostowania danych zawartych w zgłoszeniu celnym wywozowym.

Z kolei z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że dokonacie Państwo eksportu towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy o VAT, tj. dostawy towarów wysyłanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej na rzecz podatnika z siedzibą poza terytorium kraju, a określony w przepisach organ celny potwierdzi wywóz towarów poza Unię Europejską. Przedmiotem dostawy będzie mrożony korpus z kury mięsnej w ilości 16250 kg. Dostawa udokumentowana będzie fakturą, na której zawarta zostanie nazwa towaru, waga, numer kontenera, w którym towary będą przewożone. Ponadto będzie Państwo w posiadaniu świadectwa zdrowia wystawionego przez (...) oraz dowód wydania (WZ). Ponadto, do dnia upływu terminu do złożenia deklaracji za okres, w którym miała miejsce dostawa towarów (eksport towarów) będziecie Państwo posiadali dokument, o którym mowa art. 41 ust. 6 i 6a ustawy o VAT, tj. komunikat IE-599. Komunikat IE-599 na określenie nazwy towaru używał będzie zwrotu "mrożona tusza kury". W komunikacie IE-599 zawarta będzie m.in. waga, liczba opakowań, kraj przeznaczenia, wartość brutto (łączna cena należna), dane nabywcy. Dane te będą tożsame jak w pozostałych dokumentach. Nazwa towaru na komunikacie IE-599 "mrożona tusza kury" nie będzie pokrywała się dokładnie z nazwą na pozostałych dokumentach, tj. "mrożony korpus z kury mięsnej". Natomiast na podstawie pozostałych danych zawartych na ww. dokumentach będziecie Państwo w stanie jednoznacznie ustalić, że towary, których wywóz potwierdzono w komunikacie IE-599 to te same towary, które zostały sprzedane i udokumentowane fakturą.

Przedmiotem Państwa zapytania jest czy w opisanej sprawie możecie Państwo zastosować stawkę 0% do eksportu towarów, kiedy do terminu złożenia deklaracji za okres rozliczeniowy dokonania eksportu towarów będziecie posiadać komunikat IE-599 zawierający błędy.

W opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym towary były/będą transportowane z terytorium Polski na terytorium państwa trzeciego, a wywóz Towarów został/będzie potwierdzony przez właściwy urząd celny, na co wskazują posiadane przez Państwa dokumenty celne w postaci komunikatów IE-599, które zawierają m.in. informacje o nadawcy towarów, kraju przeznaczenia towarów, wadze towarów, nazwę towarów, liczbie opakowań, wartość brutto. Posiadany przez Państwa dokument zgodnie z opisem stanu faktycznego zawierał błędną wagę oraz błędną ilość opakowań. Jednakże (...) 2021 r. zażądaliście Państwo sprostowania zgłoszenia celnego wywozowego i po ponad pół roku została wydana decyzja (...) w przedmiocie sprostowania danych zawartych w zgłoszeniu celnym wywozowym. Z kolei zgodnie z opisem zdarzenie przyszłego nazwa towaru na komunikacie IE-599 "mrożona tusza kury" nie będzie pokrywała się dokładnie z nazwą na pozostałych dokumentach, tj. "mrożony korpus z kury mięsnej". Niemniej jednak - jak Państwo wskazaliście - porównując treść komunikatu IE-599 z treścią pozostałych dokumentów posiadanych przez Państwa w odniesieniu do tych transakcji (stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego) byliście/będziecie w stanie ustalić, że towary, które sprzedaliście to te same towary, które zostały wskazane w komunikacie IE-599.

Skoro posiadaliście/będzie posiadać Państwo komunikat IE-599 potwierdzający wywóz towarów z terytorium Polski na terytorium państwa trzeciego, i jednocześnie na podstawie posiadanych dokumentów mieliście/będziecie mieli Państwo możliwość wykazać, że towary wskazane na dokumentach i towary, których wywóz został/będzie potwierdzony komunikatem IE-599 to te same towary to, Państwo macie/będziecie mieć prawo zastosować względem dostaw eksportowych stawkę podatku VAT w wysokości 0%.

Tym samym Państwa stanowisko należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

- stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz

- zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawiliście i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zastrzegamy, że rozstrzygnięcie, czy dokumenty, którymi będzie dysponować podatnik, rzeczywiście potwierdzają dokonanie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej, może być stwierdzone ostatecznie jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzonej przez właściwy organ podatkowy, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).