0114-KDIP1-2.4012.450.2023.1.RM - Korekta VAT w związku z reklamacjami towaru

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 października 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 22 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania oraz dokumentowania zwrotu ceny zapłaconej przy zakupie towaru oraz wymiany wadliwych części towarów objętych reklamacją. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka dokonuje sprzedaży towarów dla kontrahentów - podmiotów prowadzących działalność gospodarczą - z krajów UE udzielając na sprzedawane przez siebie towary gwarancji. Transakcje te traktowane są jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Spółka jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem VAT zarówno dla potrzeb obrotu krajowego jak i wewnątrzwspólnotowego.

W przypadku, gdy podczas użytkowania pojawiają się wady fizyczne rzeczy, użytkownik towaru występuje z wnioskiem o uznanie reklamacji do swojego dostawcy, tj. kontrahenta Spółki z krajów Unii Europejskiej.

Uznaną reklamację, Spółka często załatwia:

* poprzez zwrot ceny, za którą został sprzedany towar kontrahentowi albo

* posłanie kontrahentowi towaru wolnego od wad.

Kontrahent dokonuje ostatecznego rozliczenia z odbiorcą końcowym.

Towary objęte reklamacją (za którą przysługuje zwrot ceny) nie są zwracane Spółce z uwagi na wysokie koszty wysyłki. Kontrahent zagraniczny utylizuje je na miejscu - towar będzie złomowany u odbiorcy zagranicznego, i obciąża Spółkę kosztami wymiany towaru.

Uznanie reklamacji odbywa się na podstawie przesłanego opisu rodzaju uszkodzenia towaru, przesłanej fotografii lub oceny dokonanej przez przedstawiciela Spółki podczas wizyty u kontrahenta - odbiorcy.

W ramach czynności reklamacyjnych i gwarancyjnych, Spółka dokonuje niekiedy wymiany wadliwych towarów lub części zamiennych przesyłając je Kontrahentowi. Istotą tych czynności jest nieodpłatność - oznacza to, że udzielenie gwarancji, jak i spełnienie świadczenia gwarancyjnego następuje bez pobrania dodatkowej opłaty. Należność za świadczenie gwarancyjne jest wkalkulowana w cenę nabytego produktu, objętego gwarancją. Odpłatność za świadczenie gwarancyjne następuje więc na etapie sprzedaży produktu, nie następuje natomiast na etapie wykonania zobowiązania gwarancyjnego. Opodatkowaniu VAT, zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, w tym przypadku stanowi obrót na etapie sprzedaży produktu.

W związku z powyższym stanem faktycznym pojawia się problem jak należy tę czynność udokumentować w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług - VAT. Spółka uznaje, że w sytuacji zwrotu ceny, za którą został sprzedany towar kontrahentowi Spółka nie ma żadnych obowiązków dokumentacyjnych w zakresie podatku VAT, z kolei Kontrahent powinien wystawić notę obciążeniową Spółce.

Pytania

1) Czy wyżej przedstawiony sposób załatwiania reklamacji towaru polegający na zwrocie ceny towaru objętego reklamacją w sytuacji, gdy towar nie jest zwracany Spółce, powoduje u Spółki obowiązek w podatku od towarów i usług i jak należy tę czynność udokumentować?

1) Czy wyżej przedstawiony sposób załatwiania reklamacji towaru polegający na zwrocie ceny towaru objętego reklamacją w sytuacji, gdy towar nie jest zwracany Spółce, powoduje u Spółki obowiązek w podatku od towarów i usług i jak należy tę czynność udokumentować?

2) Czy w przedmiotowym stanie faktycznym nie ma podstaw wystawiania faktury korygującej przez Spółkę a jedynym dokumentem jest nota obciążeniowa wystawiona przez kontrahenta?

3) Czy wymiana części danego towaru z wadliwej na pozbawioną wad, zgodnie z umową gwarancyjną, nie jest objęta podatkiem od towarów i usług, niezależnie od tego, czy naprawa odbywa się w Polsce, czy w kraju kontrahenta?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Taki sposób załatwienia reklamacji towaru (poprzez zwrot ceny) nie powoduje powstania po stronie Podatnika obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, bowiem czynność taka nie została wymieniona w art. 5 ustawy.

Spółka nie ma obowiązku w żaden szczególny sposób dokumentować tej czynności.

Ad 2

W przedmiotowym stanie faktycznym Spółka nie ma podstaw wystawiania faktury korygującej a jedynym dokumentem jest nota obciążeniowa wystawiona przez kontrahenta.

Ad 3

Wymiana towaru wadliwego na niewadliwy nie podlega VAT. Wobec tego wymiana części danego towaru z wadliwej na pozbawioną wad zgodnie z umową gwarancyjną, również nie jest objęta podatkiem VAT, niezależnie od tego, czy naprawa odbywa się w Polsce, czy w kraju kontrahenta.

Przepisy o VAT nie regulują wprost zasad wymiany towarów w ramach reklamacji.

Zgodnie z ustawą o VAT, przez WDT rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu dostawy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego, zaś przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Do przeniesienia na kupującego produkt Spółki, który okazał się wadliwy, prawa do rozporządzania towarem jako właściciel doszło już w momencie dostawy towaru. Należy wówczas uznać, że nie występuje żadna czynność podlegająca opodatkowaniu (ani WDT ani WNT po stronie odbiorcy).

W stosunku do pytania nr 3 istnieje liczne orzecznictwo potwierdzające słuszność Państwa stanowiska: Interpretacje Izby Skarbowej w Warszawie z 6 stycznia 2010 r. nr IPPP2/443-905/09-2/SAP oraz z 7 lipca 2010 r. nr IPPP3/443-1092/09-3/KB, Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w Interpretacji indywidualnej z 26 marca2009 r. nr ITPP2/443-1085/08/EL.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą":

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

Przy czym, według art. 2 pkt 1 ustawy:

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zatem, co do zasady, dostawa towarów podlega opodatkowaniu VAT, gdy jest wykonywana odpłatnie. Odstępstwem od tej zasady jest obowiązek opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów w przypadkach określonych w art. 7 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zatem, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Przy tym, w myśl art. 13 ust. 1 ustawy:

Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy:

Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

Stosownie do art. 13 ust. 6 ustawy:

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

Zatem, przy spełnieniu warunków odnośnie podmiotów biorących udział w transakcji, co do zasady, w przypadku gdy w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ustawy następuje wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju występuje wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Zachodzi wówczas transakcja wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w sprzedaży, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie.

Ponadto, na mocy art. 13 ust. 3 ustawy:

Za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Powołany przepis rozszerza więc pojęcie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na czynności niemające charakteru czynności dwustronnych (pomiędzy dwoma odrębnymi podmiotami), polegające na przemieszczeniu towarów przedsiębiorstwa z Polski do innego kraju Unii Europejskiej, które mają służyć działalności gospodarczej podatnika. W takim przypadku dostawca pełni jednocześnie rolę nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Definicja "świadczenia usług" ma charakter dopełniający definicję "dostawy towarów" i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach działalności gospodarczej. W świetle powołanych przepisów przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie, które nie jest dostawą towarów, świadczone na rzecz innego podmiotu. Jednocześnie jak wynika z treści powołanego wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi więc istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść dla świadczącego usługę. Zatem odpłatne świadczenie usług może zostać opodatkowane wtedy, gdy pomiędzy świadczącym usługę i jej beneficjentem istnieje stosunek prawny, w ramach którego spełniane są świadczenia wzajemne.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Według art. 106j ust. 1 ustawy:

W przypadku gdy po wystawieniu faktury:

- podatnik wystawia fakturę korygującą.

Zatem w przypadku, gdy po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą.

Jednocześnie, zgodnie z art. 471 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 z późn. zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym:

Dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

W świetle wyżej przytoczonych przepisów Kodeksu cywilnego szkoda polega na nienależytym wykonaniu bądź niewykonaniu zobowiązania przez dłużnika oraz na istnieniu adekwatnego związku przyczynowego pomiędzy działaniem lub zaniechaniem a szkodą. Brak tych przesłanek powoduje, że nie mamy do czynienia ze szkodą, za powstanie której dłużnik zobowiązany jest do wypłaty odszkodowania.

Z art. 361 § 1 i 2 Kodeksu cywilnego, wynika, że:

Zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła.

W powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Na podstawie art. 363 § 1 i 2 Kodeksu cywilnego:

Naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Jednakże gdyby przywrócenie stanu poprzedniego było niemożliwe albo gdyby pociągało za sobą dla zobowiązanego nadmierne trudności lub koszty, roszczenie poszkodowanego ogranicza się do świadczenia w pieniądzu.

Jeżeli naprawienie szkody ma nastąpić w pieniądzu, wysokość odszkodowania powinna być ustalona według cen z daty ustalenia odszkodowania, chyba że szczególne okoliczności wymagają przyjęcia za podstawę cen istniejących w innej chwili.

Istotą odszkodowań nie jest zatem płatność za świadczenie, lecz rekompensata za szkodę. W takim przypadku nie mamy do czynienia z transakcją ekwiwalentną - świadczenie w zamian za wynagrodzenie - co oznacza, że otrzymane odszkodowanie nie wiąże się z żadnym świadczeniem ze strony podatnika. Zapłata ta nie jest też związana z zobowiązaniem się otrzymującego daną kwotę do wykonania czynności, powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji.

Ustalanie statusu wypłaconego odszkodowania, jako podlegającego bądź niepodlegającego opodatkowaniu VAT, należy więc oceniać w kontekście związku z konkretnym świadczeniem. Jeżeli więc płatność o charakterze odszkodowawczym nie ma bezpośredniego związku z żadną czynnością mającą charakter świadczenia ze strony kontrahenta, wówczas kwota wypłaconych odszkodowań nie stanowi wynagrodzenia za podlegające opodatkowaniu świadczenie usług. W tym miejscu trzeba zaznaczyć, że bez znaczenia pozostaje nazwa danej płatności. Istotnym jest natomiast, czy stanowi ona zapłatę za konkretne świadczenie czy też jest odszkodowaniem.

Z powyższego wynika, że istotą odszkodowań nie jest zatem płatność za świadczenie lecz rekompensata za szkodę. W takim przypadku nie mamy do czynienia z transakcją ekwiwalentną - świadczenie w zamian za wynagrodzenie, co oznacza, że otrzymane odszkodowanie nie wiąże się z żadnym świadczeniem ze strony kontrahenta. Zapłata ta nie jest też związana ze zobowiązaniem się otrzymującego daną kwotę do wykonania czynności, powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji.

Natomiast w myśl art. 535 Kodeksu cywilnego:

Przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

W myśl art. 556 Kodeksu cywilnego:

Sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę fizyczną lub prawną (rękojmia).

Ponadto, zgodnie z art. 577 § 1-3 Kodeksu cywilnego:

§ 1. Udzielenie gwarancji następuje przez złożenie oświadczenia gwarancyjnego, które określa obowiązki gwaranta i uprawnienia kupującego w przypadku, gdy rzecz sprzedana nie ma właściwości określonych w tym oświadczeniu. Oświadczenie gwarancyjne może zostać złożone w reklamie.

§ 2. Obowiązki gwaranta mogą w szczególności polegać na zwrocie zapłaconej ceny, wymianie rzeczy bądź jej naprawie oraz zapewnieniu innych usług.

§ 3. Jeżeli została udzielona gwarancja co do jakości rzeczy sprzedanej, poczytuje się w razie wątpliwości, że gwarant jest obowiązany do usunięcia wady fizycznej rzeczy lub do dostarczenia rzeczy wolnej od wad, o ile wady te ujawnią się w ciągu terminu określonego w oświadczeniu gwarancyjnym.

Zatem, obowiązek wymiany rzeczy z tytułu gwarancji wynika wprost z przepisów Kodeksu cywilnego. Źródłem powstania tego obowiązku jest umowa sprzedaży łącząca sprzedającego i kupującego oraz skutki przewidziane w tym zakresie w przepisach tego Kodeksu.

Czynności naprawcze realizowane w ramach gwarancji mają niewątpliwie charakter usługowy. Jeżeli są one realizowane przez gwaranta na rzecz kupującego są usługami realizowanymi bez wynagrodzenia i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powyższego wynika, że przysługujące nabywcy uprawnienia z tytułu gwarancji są nierozerwalnie związane z transakcją sprzedaży i jako forma zabezpieczenia interesów nabywcy stanowią element stosunku prawnego jaki łączy sprzedawcę i kupującego. Oznacza to, że ewentualne świadczenia sprzedawcy względem gwaranta wykonywane w razie ujawnienia się wad fizycznych rzeczy w okresie gwarancji stanowią jedynie realizację jego zobowiązań z tytułu udzielonej gwarancji mających na celu zapewnienie nabywcy rzeczy niezakłóconego korzystania z rzeczy sprzedanej w przypadku, gdy rzecz ta okaże się wadliwa. Świadczenia te nie mogą być więc traktowane jako dodatkowe świadczenia dokonywane na rzecz nabywcy rzeczy w oderwaniu od transakcji sprzedaży rzeczy.

Z treści wniosku wynika, że jesteście Państwo czynnym podatnikiem VAT i jesteście Państwo zarejestrowani dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Sprzedają Państwo towary podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą z UE (Kontrahent). Na sprzedane towary udzielają Państwo gwarancji. Udzielenie gwarancji oraz spełnienie świadczenia gwarancyjnego są nieodpłatne.

Państwa wątpliwości dotyczą m.in. ustalenia, czy zwrot ceny towaru objętego reklamacją oraz wymiana wadliwej części na część pozbawioną wad stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy należy uznać, że zarówno zwrot ceny towaru objętego reklamacją jak i wymiana wadliwej części towaru na część pozbawioną wad pozostają poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Jak Państwo wskazali, udzielają Państwo gwarancji na sprzedane towary. Jeżeli podczas użytkowania towaru pojawiają się wady fizyczne rzeczy, wówczas użytkownik towaru występuje z wnioskiem o uznanie reklamacji do swojego dostawcy, tj. do Kontrahenta. Uznanie reklamacji odbywa się na podstawie przesłanego opisu uszkodzenia towaru, fotografii lub oceny dokonanej przez przedstawiciela Spółki podczas wizyty u Kontrahenta. Jeżeli reklamacja jest zasadna, dokonują Państwo wymiany wadliwych towarów lub części zamiennych, przesyłając do Kontrahenta towar wolny od wad. Innym sposobem załatwienia reklamacji jest zwrot ceny, za którą Kontrahent nabył towar. Ze względów ekonomicznych, towary objęte reklamacją nie są zwracane do Państwa lecz są utylizowane/złomowane przez Kontrahenta na miejscu i Kontrahent obciąża Państwa tymi kosztami.

Zatem, skoro udzielają Państwo gwarancji na sprzedane towary, to tym samym - jako gwarant odpowiadają Państwo za wszelkie wady jakościowe towarów, które w momencie nabycia przez Kontrahenta zostały objęte gwarancją. W związku z powyższym, po wykryciu wady jakościowej sprzedanego towaru przez użytkownika i pozytywnym przeprowadzeniu procesu reklamacji towarów są Państwo zobowiązani do podjęcia działań mających na celu usunięcie wad jakościowych. Zgodnie z powołanymi przepisami Kodeksu cywilnego, obowiązkiem gwaranta jest m.in. zwrot zapłaconej ceny, wymiana/naprawa rzeczy oraz zapewnienie innych usług.

Oznacza to, że dokonując zwrotu ceny zapłaconej za wadliwy towar objęty reklamacją jak i wysyłając Kontrahentowi część towaru wolną od wad - Państwo, jako gwarant, nie dokonują nowej/dodatkowej sprzedaży towaru ani nie świadczą żadnej dodatkowej odpłatnej usługi na rzecz Kontrahenta. Zarówno zwrot ceny zapłaconej za wadliwy towar objęty reklamacją jak i wymiana wadliwej części towaru na część bez wad (pomimo braku zwrotu wadliwego towaru przez Kontrahenta) wynikają wyłącznie z uprzednio zawartej transakcji pomiędzy stronami i są realizowane w ramach procedury reklamacyjnej towaru, który posiadał Państwa gwarancję. Wykonanie ww. czynności stanowi kontynuację wykonanego pierwotnego świadczenia, tj. sprzedaży towaru Kontrahentowi. Wskazali Państwo, że odpłatność za świadczenie gwarancyjne następuje w momencie sprzedaży produktu, jest bowiem elementem kalkulacyjnym ceny sprzedawanego towaru. Natomiast spełnienie świadczenia gwarancyjnego jest nieodpłatne. Zatem, czynności opisane we wniosku są przez Państwa realizowane w ramach pierwotnej umowy kupna-sprzedaży towarów objętych udzieloną przez Państwa gwarancją, za które nabywca (Kontrahent) uregulował już wynagrodzenie w momencie zakupu.

Spółka jest podmiotem zobowiązanym do pokrycia kosztów związanych z dostawą wadliwych towarów takich jak koszt utylizacji/zezłomowania wadliwych produktów. W takim przypadku nie jest to zapłata za usługę wykonaną na Państwa rzecz. W tej sytuacji pomiędzy Państwem i Kontrahentem nie zachodzi stosunek zobowiązaniowy ponieważ beneficjentem usługi utylizacji/zezłomowania nie jest dostawca towarów (Spółka). Kontrahent nie świadczy usług na rzecz Spółki, a jedynie odzyskuje na zasadach odszkodowawczych koszty poniesione w związku z wadliwością kupionych od Spółki towarów. Mamy więc do czynienia z działaniami zmierzającymi do prawidłowego zrealizowania uprzednio zawartej umowy sprzedaży oraz rozliczeniami pomiędzy stronami (Spółką a Kontrahentem) wynikającymi z reklamacji jakościowej zgłoszonej przez użytkownika. Spółka obciążana kosztem utylizacji/złomowania towarów nie jest odbiorcą usługi (jej konsumentem), lecz podmiotem zobowiązanym do pokrycia kosztów związanych z nienależytym wykonaniem zobowiązania polegającego na dostarczeniu nabywcy określonego towaru. Zatem, nie dochodzi do świadczenia wzajemnego ze strony Kontrahenta na rzecz Spółki, a kwot stanowiących zwrot kosztów (zwrot ceny towaru) nie można uznać za wynagrodzenie z tytułu usługi świadczonej przez Kontrahenta na rzecz Spółki. W konsekwencji należy stwierdzić, że obciążenie Spółki kosztami wymiany towarów objętych reklamacją, za którą przysługuje zwrot ceny stanowią formę naprawienia szkody i w rezultacie nie spełniają definicji świadczenia usług a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu, na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy.

Również w przypadku wymiany wadliwej części towaru na część wolną od wad nie uzyskują Państwo wynagrodzenia od Kontrahenta, a zatem nie istnieje bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy wykonaną czynnością (wymianą części) a świadczeniem wzajemnym ze strony nabywcy towaru. Wymiana wadliwej części na część wolną od wad stanowi kontynuację pierwotnej sprzedaży dokonanej przez Państwa na rzecz Kontrahenta. Oznacza to, że nie są spełnione warunki do uznania przedmiotowej wymiany części w ramach gwarancji za odpłatną dostawę towaru w rozumieniu ustawy. Skoro przekazują Państwo nieodpłatnie towary (części) w ramach realizacji zobowiązań gwarancyjnych, należy uznać że w tym przypadku nie dochodzi u Państwa do odrębnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, a w konsekwencji do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy należy zatem wskazać, że wymiana wadliwej części na część pozbawioną wad oraz zwrot ceny zapłaconej za wadliwy towar dokonywane na zasadach przedstawionych we wniosku nie stanowią czynności opodatkowanej, w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko, z którego wynika, że zwrot ceny za zakup wadliwego towaru oraz wymiana części danego towaru z wadliwej na pozbawioną wad, zgodnie z umową gwarancyjną nie są objęte podatkiem VAT jest prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą również obowiązku dokumentowania zwrotu ceny towaru objętego reklamacją. W Państwa ocenie, w przypadku załatwienia reklamacji poprzez zwrot ceny, nie mają Państwo obowiązku wystawiania faktury korygującej.

Jak wynika z przyjętego rozstrzygnięcia, zwrot ceny zapłaconej za wadliwy towar dokonany przez Państwa na rzecz Kontrahenta nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy. W konsekwencji, czynność ta nie wymaga od Państwa wystawienia faktury korygującej do faktury dokumentującej pierwotną sprzedaż wadliwego towaru.

Tym samym stanowisko, z którego wynika, że w przypadku zwrotu Kontrahentowi ceny zapłaconej za wadliwy towar, Spółka nie ma podstaw do wystawienia faktury korygującej jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Z uwagi na indywidualny charakter interpretacji przepisów prawa podatkowego, niniejsza interpretacja rozstrzyga więc wyłącznie o obowiązkach i uprawnieniach Państwa Spółki (Wnioskodawcy), nie wywołuje natomiast skutków prawnych dla Kontrahenta.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

* Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).