0114-KDIP1-2.4012.439.2021.1.PC - 0% stawka VAT dla dostawy towarów w celu wykonania na nich usług na rzeczowym majątku ruchomym

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 sierpnia 2021 r. (data wpływu 24 sierpnia 2021 r.) uzupełnionym za pośrednictwem ePUAP 24 listopada 2021 r. w odpowiedzi na wezwanie Organu z 16 listopada 2021 r. doręczone 17 listopada 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla dostawy towarów na rzecz kontrahenta zagranicznego - jest nieprawidłowe.

24 sierpnia 2021 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla dostawy towarów na rzecz kontrahenta zagranicznego. Wniosek został uzupełniony za pośrednictwem ePUAP 24 listopada 2021 r. w odpowiedzi na wezwanie Organu z 16 listopada 2021 r. doręczone 17 listopada 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą głównie na produkcji i sprzedaży szerokiej gamy elementów złącznych, takich jak m.in. śrub, kształtowników, łączników, podkładek, przewodów, itp.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT). W swojej działalności dokonuje zarówno dostaw krajowych, dla których stosuje stawkę VAT 23%, jak i dostaw wewnątrzwspólnotowych i eksportu, w obu wypadkach opodatkowanych stawką VAT 0%.

Wnioskodawca zamierza sprzedawać swoje towary odbiorcy (klientowi) z siedzibą w Norwegii, który jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej w niektórych państwach UE (dla celów zakupu towarów od Wnioskodawcy, klient będzie posługiwał się np. numerem VAT UE nadanym w Niemczech). Odbiorca nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT na terytorium kraju, ani nie ma na terytorium kraju stałego miejsca prowadzenia działalności. Sprzedawanymi towarami będą produkty z głównego asortymentu Wnioskodawcy, głównie śruby, podkładki i inne elementy złączne. Zgodnie z warunkami zamówienia złożonego przez klienta, miejscem dostawy wyprodukowanych przez Wnioskodawcę towarów będzie spółka X z siedzibą w Polsce, gdzie towary te zostaną użyte do wykonania na nich usług kompletowania, polegających na dołożeniu do innych komponentów (nie pochodzących już od Wnioskodawcy) składających się razem na dany wyrób stanowiący zestaw (konstrukcję stalową). Fakturę za dostarczony towar, z maksymalnie 60-dniowym terminem płatności, Wnioskodawca wystawi na klienta z Norwegii, posługującego się numerem VAT UE wydanym np. przez Niemcy.

Skompletowany zestaw (konstrukcja stalowa) przygotowany przez spółkę X (na który składają się również produkty dostarczone przez Wnioskodawcę) będzie następnie wysłany do innego państwa członkowskiego UE (obecnie planowana jest dostawa do Portugalii), gdzie będzie montowany przez ostatecznego nabywcę (z udziałem lub bez pracowników spółki X). Biorąc pod uwagę cykl produkcyjny, wysyłka gotowych zestawów do innego państwa UE ze spółki X powinna mieć zasadniczo miejsce w terminie od 1 do 3 miesięcy od dostarczenia produktów Wnioskodawcy do spółki X.

Wnioskodawca otrzyma od klienta z Norwegii lub od spółki X dokumenty potwierdzające wywóz z Polski gotowych zestawów (konstrukcji stalowych), w skład których wchodzą towary dostarczone przez Wnioskodawcę. Ponadto, Wnioskodawca - na zgłoszone żądanie - otrzyma od klienta lub od spółki X oświadczenie, że towary dostarczone przez Wnioskodawcę zostały użyte wyłącznie do skompletowania zestawów, które zostaną wywiezione z Polski.

Wnioskodawca, składając deklarację podatkową oraz informację podsumowującą, w której wykaże dokonaną na rzecz klienta dostawę towarów, wykaże ją jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, z zastosowaniem stawki VAT 0%.

Ponadto w odpowiedzi na wezwanie Organu na zadane pytania wskazano: 1. czy spółka X dokonująca kompletowania zestawu będzie wykorzystywała towary przekazane przez Państwa (śruby, podkładki i inne elementy złączne) w celu świadczenia usług na rzecz klienta z siedzibą w Norwegii, czy też w celu dostawy towaru (zestawu, konstrukcji stalowej) w skład którego będzie wchodził towar Wnioskodawcy?

Spółka X jest producentem konstrukcji stalowych, które wytwarzane są na zamówienie klienta z Norwegii, posługującego się przy zamówieniu niemieckim nr rejestracji VAT UE. Klient przekazuje spółce X niektóre komponenty potrzebne do produkcji, w tym elementy złączne jakie wytworzone zostały przez Wnioskodawcę i zakupione przez klienta od Wnioskodawcy.

Elementy złączne (śruby, podkładki, itp.) wytworzone przez Wnioskodawcę są następnie przez spółkę X wykorzystywane do produkcji konstrukcji stalowych. Po wykonaniu konstrukcji spółka X dokonuje jej sprzedaży do klienta z Norwegii posługującego się nr VAT UE nadanym w Niemczech, a sama konstrukcja jest wywożona z terytorium Polski do innego państwa UE (np. do Niemiec lub do Portugalii).

Odpowiadając na pytanie można stwierdzić, że spółka X wykonuje usługi z użyciem elementów złącznych dostarczonych przez Wnioskodawcę w celu wyprodukowania konstrukcji stalowych, które będą następnie przedmiotem sprzedaży (klient z Norwegii zamawia bowiem gotowy produkt).

2. czy faktura wystawiona przez spółkę X na rzecz klienta z siedzibą w Norwegii będzie dokumentowała świadczenie usługi, czy też dostawę towaru (zestawu, konstrukcji stalowej) w skład którego będzie wchodził towar Wnioskodawcy?

Faktura wystawiona przez spółkę X na klienta z Norwegii będzie fakturą dokumentującą dostawę towaru (tutaj będzie to wyprodukowana konstrukcja stalowa).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca, jako sprzedawca towarów na rzecz klienta zagranicznego z siedzibą w Norwegii, zarejestrowanego na podatek VAT UE w innym państwie członkowskim UE (np. w Niemczech), które zostaną wykorzystane w Polsce do skompletowania zestawów (konstrukcji stalowych), a następnie stanowiąc część tych zestawów wywiezione z kraju na teren innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, będzie mógł zastosować do dokonanej dostawy na rzecz klienta stawkę VAT 0%?

W ocenie Wnioskodawcy, do dostawy wykonanej w warunkach wskazanych w stanie faktycznym, będzie miała zastosowanie stawka VAT 0%, o ile zostaną spełnione wszystkie przesłanki wskazane w § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 marca 2020 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. 2020.507 z późn. zm.).

Zgodnie z § 7 ust. 1 ww. rozporządzenia, obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się również do dostawy towarów nabywanych przez podatnika podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, w przypadku gdy towary te są przeznaczone do wykonania na nich usług na rzeczowym majątku ruchomym na terytorium kraju, a następnie do wywozu na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

W myśl natomiast § 7 ust. 2 rozporządzenia, przepis ust. 1 stosuje się, pod warunkiem że podatnik dokonujący dostawy towarów:

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że dla niektórych dostaw towarów ustawodawca przewidział możliwość ich opodatkowania preferencyjną stawką podatku. Koniecznym do tego jest jedynie spełnienie wszystkich warunków wskazanych w § 7 ust. 2 rozporządzenia. W ocenie Wnioskodawcy warunki te, zostaną przez niego spełnione.

Odnośnie pkt 1, Wnioskodawca wskazuje, że jest obecnie zarejestrowanym podatnikiem VAT UE i będzie dokonywał sprzedaży oraz składał deklarację podatkową pozostając zarejestrowanym podatnikiem VAT UE.

W zakresie pkt 2, Wnioskodawca będzie dokonywał sprzedaży na rzecz klienta zagranicznego z Norwegii, zarejestrowanego podatnika VAT UE, m.in. w Niemczech, a towary (produkty wytworzone przez Wnioskodawcę) będą wydawane podmiotowi z siedzibą w Polsce (spółce X), celem dokonania z ich udziałem usług kompletowania do wytworzenia nowych wyrobów (konstrukcji stalowych). Przekazane przez Wnioskodawcę do spółki X towary będą już stanowiły własność klienta. Zdaniem Wnioskodawcy, prace wykonane przez spółkę X stanowią usługę na rzeczowym majątku ruchomym. Ten rodzaj usługi nie został zdefiniowany ani w ustawie o podatku od towarów i usług ani w ww. rozporządzeniu. Złożoność zagadnienia usługi na ruchomych majątku rzeczowym sprawia, że mogą to być prace drobne, a także świadczenia złożone, wymagające zaangażowania wielu różnego rodzaju prac. W praktyce, usługi tego typu mogą przybierać różne postacie, takie jak np. obróbka, uszlachetnianie, przeróbka, wykończenie produktu, w tym może być to również kompletowanie celem wytworzenia finalnie nowego produktu (zestawu) z dostarczonych lub własnych komponentów. Tak też byłoby w przypadku stanowiącym przedmiot niniejszego wniosku, z uwagi na to, że produkty Wnioskodawcy z natury rzeczy nie mogą stanowić 100% wyrobu gotowego, ponieważ są to elementy złączne do łączenia innych komponentów wyrobu, nie pochodzących już od Wnioskodawcy. Celem potwierdzenia wykonania usług w spółce X z użyciem produktów Wnioskodawcy, planowane jest dodatkowe potwierdzenie polegające na tym, iż Wnioskodawca otrzyma oświadczenie o wykorzystaniu dostarczonych towarów przez spółkę X wyłącznie do usług komplementowania wyrobów (konstrukcji stalowych) stanowiących zestawy, które będą transportowane do innego niż Polska państwa członkowskiego UE.

Celem spełnienia warunku z pkt 3, Wnioskodawca wykaże w deklaracji podatkowej oraz w informacji podsumowującej za okres, w którym wystawił fakturę stwierdzającą dokonanie dostawy towarów, tę dostawę jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów ze stawką VAT 0%.

Wnioskodawca wystawi fakturę na klienta z terminem płatności do 60 dni, licząc na płatność w tym terminie. Gdyby okazało się jednak, że klient nie dokona płatności w terminie 60 dni, Wnioskodawca wystawi fakturę korygującą ze stawką VAT 23% i dokona również odpowiedniej korekty deklaracji. W przypadku jednak późniejszej płatności, zostanie dokonana kolejna korekta i wykazanie sprzedaży ponownie ze stawką VAT 0%. Tym samym spełniony będzie warunek z pkt 4 ww. rozporządzenia.

Ostatnim warunkiem, z pkt 5, zastosowania obniżonej do 0% stawki VAT, jest posiadanie dokumentów wskazujących na wywóz towarów po wykonaniu usługi z terytorium kraju. W przepisie § 7 ust. 2 pkt 5 rozporządzenia nie zostały wskazane konkretne formy czy rodzaje dokumentów potwierdzających wywóz. Zdaniem Wnioskodawcy w tym jednak zakresie, celowościowo należy kierować się brzmieniem art. 42 ust. 3 i 4, a także ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tymi przepisami, dowodami wywozu towarów z terytorium kraju są wymienione tam dokumenty, które różnią się w zależności od tego czy transport dokonywany jest przez przewoźnika czy też bezpośrednio przez dostawcę lub nabywcę. Z przyczyn natury technicznej i formalnej należałoby dopuścić posługiwanie się przez Wnioskodawcę kopią tych dokumentów, uwierzytelnionych przez odpowiednie osoby (jako, że to nie Wnioskodawca jest dokonującym ani zlecającym wywóz towarów). To spółka X albo klient z Norwegii, w zależności od tego który podmiot będzie organizował transport, powinien mieć stosowne dokumenty w oryginałach celem udokumentowania dokonanej przez siebie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów).

W ocenie Wnioskodawcy, opisany sposób działania oraz posiadanie wskazanej we wniosku dokumentacji, a w szczególności oświadczenia o wykorzystaniu przez odbiorcę (spółkę X) towarów wyłącznie do celów wykonania usługi kompletowania zestawów (wyrobów gotowych), które zostaną następnie wywiezione z kraju do innego państwa członkowskiego UE, co znajdzie potwierdzenie w dokumentacji wywozowej zgodnej z warunkami określonymi w art. 42 ust. 3, 4 i 11 ustawy o podatku od towarów i usług, uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania do sprzedaży na rzecz klienta z siedzibą w Norwegii zarejestrowanego dla celów podatku VAT UE w innym państwie członkowskim UE, np. w Niemczech, stawki VAT 0%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Towarami - w świetle art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - na mocy art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Należy wskazać, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy rozumiana jest przez ustawodawcę jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W określeniu "jak właściciel" zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy "dostawa" oznacza bowiem wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamiana, darowizna, oraz każda inna transakcja, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu).

Według art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2- 8.

Zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

Jeżeli zatem wywóz towarów z terytorium kraju następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu dostawy, tj. przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Terytorialny charakter podatku od towarów i usług oznacza, że opodatkowaniu podlegają tylko te czynności, które zostaną uznane za wykonane na terytorium kraju. W tym wypadku określenie miejsca świadczenia (dostawy) determinuje miejsce opodatkowania. Jest to szczególnie istotne w przypadku dostawy towarów, która odbywa się pomiędzy podmiotami z różnych państw. Miejsce świadczenia (opodatkowania) przy dostawie towarów uzależnione jest od sposobu, w jaki realizowana jest ta dostawa.

Zasady dotyczące określenia miejsca świadczenia przy dostawie towarów zawierają regulacje art. 22 ust. 1 ustawy. Na mocy art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy. Natomiast w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy (art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy).

Z kolei przepis art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy wskazuje, że w przypadku towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz - miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane; nie uznaje się za instalację lub montaż prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem.

Na podstawie § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 marca 2020 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1696), obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się również do dostawy towarów nabywanych przez podatnika podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, w przypadku gdy towary te są przeznaczone do wykonania na nich usług na rzeczowym majątku ruchomym na terytorium kraju, a następnie do wywozu na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Stosownie do § 7 ust. 2 ww. rozporządzenia przepis ust. 1 stosuje się, pod warunkiem że podatnik dokonujący dostawy towarów:

Zatem przy spełnieniu wszystkich warunków wskazanych w § 7 ust. 2 rozporządzenia z dnia 25 marca 2020 r. stawka podatku w wysokości 0% znajduje zastosowanie w stosunku do dostawy towarów nabywanych przez podatnika podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, w przypadku gdy towary te są przeznaczone do wykonania na nich usług na rzeczowym majątku ruchomym na terytorium kraju, a następnie do wywozu na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą głównie na produkcji i sprzedaży szerokiej gamy elementów złącznych, takich jak m.in. śrub, kształtowników, łączników, podkładek, przewodów, itp. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. W swojej działalności dokonuje zarówno dostaw krajowych, dla których stosuje stawkę VAT 23%, jak i dostaw wewnątrzwspólnotowych i eksportu, w obu wypadkach opodatkowanych stawką VAT 0%.

Wnioskodawca zamierza sprzedawać swoje towary odbiorcy (klientowi) z siedzibą w Norwegii, który jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej w niektórych państwach UE (dla celów zakupu towarów od Wnioskodawcy, klient będzie posługiwał się np. numerem VAT UE nadanym w Niemczech). Odbiorca nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT na terytorium kraju, ani nie ma na terytorium kraju stałego miejsca prowadzenia działalności. Sprzedawanymi towarami będą produkty z głównego asortymentu Wnioskodawcy, głównie śruby, podkładki i inne elementy złączne. Zgodnie z warunkami zamówienia złożonego przez klienta, miejscem dostawy wyprodukowanych przez Wnioskodawcę towarów będzie spółka X z siedzibą w Polsce, gdzie towary te zostaną użyte do wykonania na nich usług kompletowania, polegających na dołożeniu do innych komponentów (nie pochodzących już od Wnioskodawcy) składających się razem na dany wyrób stanowiący zestaw (konstrukcję stalową). Fakturę za dostarczony towar, z maksymalnie 60-dniowym terminem płatności, Wnioskodawca wystawi na klienta z Norwegii, posługującego się numerem VAT UE wydanym np. przez Niemcy.

Skompletowany zestaw (konstrukcja stalowa) przygotowany przez spółkę X (na który składają się również produkty dostarczone przez Wnioskodawcę) będzie następnie wysłany do innego państwa członkowskiego UE (obecnie planowana jest dostawa do Portugalii), gdzie będzie montowany przez ostatecznego nabywcę (z udziałem lub bez pracowników spółki X). Wnioskodawca otrzyma od klienta z Norwegii lub od spółki X dokumenty potwierdzające wywóz z Polski gotowych zestawów (konstrukcji stalowych), w skład których wchodzą towary dostarczone przez Wnioskodawcę. Ponadto, Wnioskodawca - na zgłoszone żądanie - otrzyma od klienta lub od spółki X oświadczenie, że towary dostarczone przez Wnioskodawcę zostały użyte wyłącznie do skompletowania zestawów, które zostaną wywiezione z Polski. Wnioskodawca, składając deklarację podatkową oraz informację podsumowującą, w której wykaże dokonaną na rzecz klienta dostawę towarów, wykaże ją jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, z zastosowaniem stawki VAT 0%. Spółka X jest producentem konstrukcji stalowych, które wytwarzane są na zamówienie klienta z Norwegii, posługującego się przy zamówieniu niemieckim nr rejestracji VAT UE. Klient przekazuje spółce X niektóre komponenty potrzebne do produkcji, w tym elementy złączne jakie wytworzone zostały przez Wnioskodawcę i zakupione przez klienta od Wnioskodawcy.

Elementy złączne (śruby, podkładki, itp.) wytworzone przez Wnioskodawcę są następnie przez spółkę X wykorzystywane do produkcji konstrukcji stalowych. Po wykonaniu konstrukcji spółka X dokonuje jej sprzedaży do klienta z Norwegii posługującego się nr VAT UE nadanym w Niemczech, a sama konstrukcja jest wywożona z terytorium Polski do innego państwa UE (np. do Niemiec lub do Portugalii). Spółka X wykonuje usługi z użyciem elementów złącznych dostarczonych przez Wnioskodawcę w celu wyprodukowania konstrukcji stalowych, które będą następnie przedmiotem sprzedaży (klient z Norwegii zamawia bowiem gotowy produkt).

Faktura wystawiona przez spółkę X na klienta z Norwegii będzie fakturą dokumentującą dostawę towaru (tutaj będzie to wyprodukowana konstrukcja stalowa).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy jako sprzedawca towarów na rzecz klienta zagranicznego z siedzibą w Norwegii, zarejestrowanego na podatek VAT UE w innym państwie członkowskim UE (np. w Niemczech), które zostaną wykorzystane w Polsce do skompletowania zestawów (konstrukcji stalowych), a następnie stanowiąc część tych zestawów wywiezione z kraju na teren innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, będzie mógł zastosować do dokonanej dostawy na rzecz klienta stawkę VAT 0%.

W świetle powyższego opisu sprawy w kontekście zastosowania preferencyjnej stawki podatku na podstawie § 7 ust. 1 i 2 ww. rozporządzenia należy stwierdzić, że nie wystąpi sytuacja, w której Wnioskodawca dokona dostawy towarów nabywanych przez podatnika podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, przeznaczonych do wykonania na nich usług na rzeczowym majątku ruchomym na terytorium kraju, a następnie do wywozu na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Wnioskodawca niezasadnie traktuje dostawę towarów tj. śrub, podkładek i innych elementów złącznych dokonaną na rzecz klienta z Norwegii, poddanych czynnościom skompletowania w zestawy na terytorium Polski, a następnie, po skompletowaniu zestawów, wysłanych z Polski na terytorium innego państwa członkowskiego UE - jako jednolitą transakcję wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów z terytorium Polski. Przemieszczenie towarów do spółki X w celu skompletowania zestawów, przed ich dostawą do ostatecznego nabywcy - klienta z siedzibą w Norwegii, winno być bowiem traktowane jako dokonane w ramach transakcji odrębnej od tej, która następuje już po skompletowaniu zestawów. Z wniosku wynika bowiem, że Wnioskodawca zamierza sprzedawać swoje towary odbiorcy (klientowi) z siedzibą w Norwegii. Sprzedawanymi towarami będą produkty z głównego asortymentu Wnioskodawcy, głównie śruby, podkładki i inne elementy złączne. Zgodnie z warunkami zamówienia złożonego przez klienta, miejscem dostawy wyprodukowanych przez Wnioskodawcę towarów będzie spółka X z siedzibą w Polsce, gdzie towary te zostaną użyte do wykonania na nich usług kompletowania, polegających na dołożeniu do innych komponentów (nie pochodzących już od Wnioskodawcy) składających się razem na dany wyrób stanowiący zestaw (konstrukcję stalową). Skompletowany zestaw (konstrukcja stalowa) przygotowany przez spółkę X (na który składają się również produkty dostarczone przez Wnioskodawcę) będzie następnie wysłany do innego państwa członkowskiego UE (obecnie planowana jest dostawa do Portugalii), gdzie będzie montowany przez ostatecznego nabywcę (z udziałem lub bez pracowników spółki X). Spółka X jest producentem konstrukcji stalowych, które wytwarzane są na zamówienie klienta z Norwegii, posługującego się przy zamówieniu niemieckim nr rejestracji VAT UE. Klient przekazuje spółce X niektóre komponenty potrzebne do produkcji, w tym elementy złączne jakie wytworzone zostały przez Wnioskodawcę i zakupione przez klienta od Wnioskodawcy. Elementy złączne (śruby, podkładki, itp.) wytworzone przez Wnioskodawcę są następnie przez spółkę X wykorzystywane do produkcji konstrukcji stalowych. Po wykonaniu konstrukcji spółka X dokonuje jej sprzedaży do klienta z Norwegii posługującego się nr VAT UE nadanym w Niemczech, a sama konstrukcja jest wywożona z terytorium Polski do innego państwa UE (np. do Niemiec lub do Portugalii). Spółka X wykonuje usługi z użyciem elementów złącznych dostarczonych przez Wnioskodawcę w celu wyprodukowania konstrukcji stalowych, które będą następnie przedmiotem sprzedaży (klient z Norwegii zamawia bowiem gotowy produkt). Faktura wystawiona przez spółkę X na klienta z Norwegii będzie fakturą dokumentującą dostawę towaru (tutaj będzie to wyprodukowana konstrukcja stalowa). Zatem, przedmiotem dostawy realizowanej przez Wnioskodawcę do spółki z siedzibą w Norwegii będą więc komponenty takie jak śruby, podkładki i inne elementy złączne, z kolei przedmiotem dostawy przez spółkę X do klienta z siedzibą w Norwegii będą konstrukcje stalowe, w skład których będą wchodziły towary Wnioskodawcy. Tym samym towary, które Wnioskodawca przekaże spółce X nie będą wykorzystane w celu wykonania na nich usług, tj. tzw. usług na rzeczowym majątku ruchomym, które następnie zostaną wywiezione na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Towary te jak wskazał Wnioskodawca zostaną użyte do skompletowania zestawów, które zostaną wywiezione z Polski jako konstrukcja stalowa. Przy tym, faktura wystawiona przez spółkę X na rzecz klienta z Norwegii będzie fakturą dokumentującą dostawę towaru (będzie to wyprodukowana konstrukcja stalowa, w skład której będą wchodziły towary Wnioskodawcy).

W przedstawionej sprawie mamy więc do czynienia z dwiema odrębnymi transakcjami, tj. dostawą towarów (elementów złącznych takich jak śruby, podkładki, itp.) przez Wnioskodawcę do klienta z Norwegii, której miejscem dostawy zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy będzie terytorium kraju (zgodnie z warunkami zamówienia złożonego przez klienta, miejscem dostawy wyprodukowanych przez Wnioskodawcę towarów będzie spółka X z siedzibą w Polsce) oraz dostawą konstrukcji stalowych przez spółkę X do klienta z Norwegii posługującego się nr VAT UE nadanym w Niemczech, które wywożone będą z terytorium Polski do innego państwa UE (np. do Niemiec lub do Portugalii).

Zatem w opisanej sprawie miejscem dostawy towarów, będących przedmiotem zawartej pomiędzy Wnioskodawcą, a klientem z Norwegii umowy, tj. elementów złącznych takich jak śruby, podkładki, itp. będzie zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy terytorium kraju bowiem zgodnie z warunkami zamówienia złożonego przez klienta, miejscem dostawy wyprodukowanych przez Wnioskodawcę towarów będzie spółka X z siedzibą w Polsce.

W konsekwencji, Wnioskodawca jako sprzedawca towarów na rzecz klienta zagranicznego z siedzibą w Norwegii, zarejestrowanego na podatek VAT UE w innym państwie członkowskim UE (np. Niemczech), które zostaną wykorzystane w Polsce do skompletowania w zestawy (konstrukcje stalowe), a następnie stanowiąc część tych zestawów wywiezione z kraju na teren innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, nie będzie mógł na podstawie § 7 ust. 1 w zw. z ust. 2 rozporządzenia zastosować do dokonanej dostawy na rzecz klienta z Norwegii stawki VAT 0%.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.