0114-KDIP1-2.4012.328.2020.1.PC - VAT w zakresie opodatkowania usług pośrednictwa handlowego (świadczonych w oparciu o model logistyczny w formie dropshippingu).

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 22 września 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP1-2.4012.328.2020.1.PC VAT w zakresie opodatkowania usług pośrednictwa handlowego (świadczonych w oparciu o model logistyczny w formie dropshippingu).

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 sierpnia 2020 r. (data wpływu 13 sierpnia 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług pośrednictwa handlowego (świadczonych w oparciu o model logistyczny w formie dropshippingu) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 sierpnia 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług pośrednictwa handlowego (świadczonych w oparciu o model logistyczny w formie dropshippingu).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca planuje rozpocząć działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa handlowego w modelu logistycznym dropshippingu. Po rozpoczęciu działalności gospodarczej Wnioskodawca będzie czynnym podatnikiem VAT jak również zarejestrowanym podatnikiem VAT UE, gdyż zamierza również w przyszłości prowadzić inne usługi niezwiązane z dropshippingiem, które tego wymagają. Wnioskodawca będzie dokonywał rozliczeń na zasadach ogólnych - podatkowa księga przychodów i rozchodów.

Przedmiotem działalności gospodarczej będzie świadczenie usług w formie pośrednictwa handlowego w oparciu o model logistyczny w formie dropshippingu za pośrednictwem internetu na stronach internetowych, portalach aukcyjnych oraz ogłoszeniowych. Polega on na przeniesieniu procesu sprzedaży i wysyłki towarów na sprzedawcę, do którego Wnioskodawca będzie przekazywał zamówienia od klientów. Świadczone usługi pośrednictwa będą polegały na prezentowaniu za pośrednictwem stron internetowych, portali aukcyjnych oraz ogłoszeniowych towarów będących własnością przedsiębiorców zagranicznych posiadających siedziby poza Unią Europejską, na terytorium państwa trzeciego - głównie Chin. Towary, podmioty zagraniczne wystawiają do sprzedaży na portalach X, azjatyckich serwisach aukcyjnych i ogłoszeniowych oraz firmowych stronach internetowych lub też pochodzą bezpośrednio z ich oferty.

Usługa pośrednictwa będzie polegać na zbieraniu zamówień od klientów i zawieraniu w ich imieniu umów kupna-sprzedaży z podmiotami zagranicznymi, obsłudze płatności, tj. przyjmowaniu wpłat od zamawiających w postaci przelewów bankowych na rachunek firmowy oraz za pośrednictwem szybkich płatności internetowych online i przekazywaniu zamówień do podmiotu zagranicznego będącego sprzedawcą danego towaru wraz z opłatą za zamówienie po wcześniejszym potrąceniu prowizji za usługę pośrednictwa oraz w razie ewentualnej potrzeby pomoc klientom w postępowaniu reklamacyjnym z zagranicznym sprzedawcą. Po otrzymaniu płatności za towar podmiot zagraniczny będzie realizował jego wysyłkę bezpośrednio do klienta składającego u Wnioskodawcy jako pośrednika zamówienie. Zakupiony w ten sposób towar nigdy nie będzie trafiał do Wnioskodawcy, jako pośrednika handlowego, lecz zawsze bezpośrednio do klienta. W żadnym momencie Wnioskodawca nie stanie się właścicielem towaru, nie będzie dokonywał sprzedaży towarów we własnym imieniu i na własny rachunek, a jedynie będzie pośredniczył w sprzedaży towarów będących własnością podmiotów zagranicznych, które będą sprzedawcami. Klient będzie informowany, że nabywa usługę pośrednictwa, informacja taka będzie zawarta w regulaminie świadczenia usług pośrednictwa handlowego dostępnym na stronie internetowej, za pośrednictwem której klient będzie składał zamówienie na usługę.

Zobowiązanym z tytułu należności celnych i podatku od towarów i usług VAT z tytułu importu towaru będzie klient, o zobowiązaniach klient będzie informowany w regulaminie świadczenia usług pośrednictwa handlowego dostępnym na stronie internetowej, na której klient będzie zamawiał usługę. Sprzedawany towar nie będzie stanowił własności Wnioskodawcy, Wnioskodawca nie uzyska na siebie żadnej faktury VAT oraz rachunku potwierdzającego zakup (tylko wydruki z konta), a udział Wnioskodawcy ograniczy się do pośrednictwa w płatnościach oraz zamówieniach. Wnioskodawca będzie wystawiał sprzedawcom, czyli podmiotom zagranicznym, faktury VAT za pośrednictwo handlowe z stawką podatku np. (nie podlega), opiewające na kwotę w wysokości marży jaką uzyska w pośredniczeniu w sprzedaży produktów. Przychód Wnioskodawcy będzie stanowiła marża, czyli różnica pomiędzy kwotą przelaną przelewem bankowym lub szybkimi płatnościami internetowymi online od klienta składającego zamówienie, a kwotą przekazaną do dostawcy/sprzedawcy. Wnioskodawca będzie świadczył usługi ze stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Ponadto stałe miejsce zamieszkania Wnioskodawcy znajduje się w Polsce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w zaistniałej sytuacji przy prowadzeniu działalności pośrednictwa handlowego w sprzedaży (PKD 47.91) prowadzonej w oparciu o model logistyczny w formie dropshippingu za pośrednictwem Internetu na stronach internetowych, portalach aukcyjnych oraz ogłoszeniowych, świadczenie usług pośrednictwa handlowego dla kontrahentów mających siedzibę poza Unią Europejską, głównie na terytorium Chin, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium Polski?

Zdaniem Wnioskodawcy, wystawia towar na sprzedaż na stronie internetowej, sklepie internetowym, aukcji internetowej lub portalu ogłoszeniowym gdzie w regulaminie, który będzie dostępny na każdej ze stron, zawarta zostanie informacja, że nie jest posiadaczem tego towaru tylko zajmuje się pośrednictwem polegającym na zamówieniu danych towarów bezpośrednio u sprzedawcy w imieniu i na rzecz składającego zamówienie.

Asortyment, który Wnioskodawca zamierza oferować to szeroko pojęte artykuły przemysłowe, czyli np.: Odzież damska i dziecięca; Odzież męska i sportowa, obuwie sportowe; Galanteria, tekstylia i dodatki; Bielizna, rajstopy, skarpety; Akcesoria kosmetyczne i kosmetyki; Tekstylia domowe; Artykuły szkolne i biurowe; Zabawki, artykuły sezonowe; Sztuczna biżuteria; Artykuły elektroniczne, AGD i RTV oraz akcesoria (...); Akcesoria dla dzieci; Artykuły dla zwierząt; Artykuły sportowe; Narzędzia i akcesoria samochodowe; Artykuły gospodarstwa domowego; Artykuły hobbystyczne, wędkarstwo, akwarystyka, artykuły kosmetyczne itp.

Zamawiane z reguły przez klientów Wnioskodawcy towary nie powinny przekraczać wartości, której suma należności podatkowych z tytułu importu towarów nie przekracza równowartości kwoty 150 euro (art. 55 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. - Prawo celne), w przypadku jeśli jednak zamówienie przekroczy tę sumę, koszty związane z procedurami celnymi oraz podatkowymi spoczywałyby bezpośrednio na osobie składającej zamówienie, do której wysyłane są dane produkty. O zobowiązaniach klient będzie poinformowany w regulaminie świadczenia usługi, który będzie dostępny na stronie internetowej, za pośrednictwem której będzie składał zamówienie.

Klientami Wnioskodawcy będą podmioty nieprowadzące działalności gospodarczej, kupujące towary na własny użytek. Klient zamawia dane towary, następnie dokonuje płatności pośrednikowi, czyli Wnioskodawcy na konto bankowe lub za pośrednictwem szybkich płatności online na ustaloną kwotę widniejącą w zamówieniu, np. 100 zł gdzie cena towarów u sprzedawcy wynosi 70 zł i ją przekaże do niego (sprzedawcy), przy czym pozostanie 30 zł i to będzie marża Wnioskodawcy, czyli przychód jaki uzyska za usługę pośrednictwa. Sprzedawca, czyli podmiot zagraniczny z siedzibą poza Unią Europejską po otrzymaniu od Wnioskodawcy zamówienia i płatności wysyła bezpośrednio do klienta zamawiającego towar (wszelkie faktury, rachunki będą wysłane do zamawiającego klienta wraz z towarem), a Wnioskodawca, czyli pośrednik wystawia sprzedawcy fakturę VAT na swoją marżę z stawką podatku np. (nie podlega) wraz z adnotacją odwrotne obciążenie, czyli na przytoczone 30 zł i nie otrzyma od niego żadnych rachunków ani faktur, a zamówiony towar trafi bezpośrednio do klienta od sprzedawcy.

Zakupiony w ten sposób towar nigdy nie trafi do Wnioskodawcy, czyli pośrednika handlowego, lecz zawsze bezpośrednio od sprzedawcy do klienta składającego zamówienie. Wnioskodawca nigdy nie będzie właścicielem danego towaru, będzie nim osoba bezpośrednio zamawiająca produkty. Wnioskodawca nie jest importerem, będzie pomagał tylko nabyć towary u zagranicznych dostawców - sprzedawców.

Wnioskodawca będzie prowadził na bieżąco ewidencje/zestawienie wszystkich dokonanych transakcji i drukował co miesiąc oraz załączał do dokumentów podatkowych. Zestawienie/ewidencja transakcji będzie zawierało kwotę wpłaty od klienta składającego zamówienie, kwotę przekazaną sprzedawcy, który dostarczy towar bezpośrednio do klienta oraz kwotę marży, czyli przychodu Wnioskodawcy z tytułu pośrednictwa, na którą zostanie wystawiona faktura VAT z stawką podatku np. (nie podlega) dla sprzedawcy, czyli firmy spoza Unii Europejskiej. Faktury VAT z stawką np. (nie podlega) wystawione na marżę Wnioskodawcy za usługę pośrednictwa handlowego dla sprzedawców będą księgowane w KPiR, dodatkowo załączone do dokumentów podatkowych będzie zestawienie/ewidencja transakcji z danego miesiąca. Faktury VAT wystawione będą z stawką podatku np. (nie podlega) podatku od towarów i usług (VAT) wraz z adnotacją odwrotne obciążenie, ponieważ sprzedawcami towarów dla których Wnioskodawca świadczył będzie usługi pośrednictwa handlowego będą firmy spoza terytorium UE, głównie z Chin i firmy te nie będą czynnymi zarejestrowanymi podatnikami VAT w Polsce oraz nieposiadającymi w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Natomiast za wszelkie opłaty i podatki (cło, podatek VAT) na terenie Polski wynikające z sprowadzenia towaru z rynku zagranicznego spoza terenu Unii Europejskiej do Polski odpowiedzialny jest klient jako zamawiający/kupujący towar u sprzedającego, czyli firmy spoza terenu Unii Europejskiej głównie z Chin, a nie Wnioskodawca jako pośrednik w transakcji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów na terytorium kraju;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy. Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania ww. rozdziału:

1.

ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a.

podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b.

osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2.

podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Wskazany art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Jak stanowi ust. 2 art. 28b ustawy w przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Z powyższych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca planuje rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie pośrednictwa handlowego w modelu logistycznym dropshippingu. Wnioskodawca będzie świadczył swoje usługi ze stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Ponadto stałe miejsce zamieszkania Wnioskodawcy znajduje się w Polsce. Wnioskodawca będzie czynnym podatnikiem VAT jak również zarejestrowanym podatnikiem VAT UE. Przedmiotem działalności gospodarczej będzie świadczenie usług w formie pośrednictwa handlowego w oparciu o model logistyczny w formie dropshippingu za pośrednictwem internetu na stronach internetowych, portalach aukcyjnych oraz ogłoszeniowych, który polega na przeniesieniu procesu sprzedaży i wysyłki towarów na sprzedawcę, do którego Wnioskodawca będzie przekazywał zamówienia od klientów. Świadczone usługi pośrednictwa będą polegały na prezentowaniu za pośrednictwem stron internetowych, portali aukcyjnych oraz ogłoszeniowych towarów będących własnością przedsiębiorców zagranicznych posiadających siedziby poza Unią Europejską, na terytorium państwa trzeciego - głównie Chin. Usługa pośrednictwa będzie polegać na zbieraniu zamówień od klientów i zawieraniu w ich imieniu umów kupna-sprzedaży z podmiotami zagranicznymi, obsłudze płatności, tj. przyjmowaniu wpłat od zamawiających w postaci przelewów bankowych na rachunek firmowy oraz za pośrednictwem szybkich płatności internetowych online i przekazywaniu zamówień do podmiotu zagranicznego będącego sprzedawcą danego towaru wraz z opłatą za zamówienie po wcześniejszym potrąceniu prowizji za usługę pośrednictwa oraz w razie ewentualnej potrzeby pomoc klientom w postępowaniu reklamacyjnym z zagranicznym sprzedawcą.

Towary, podmioty zagraniczne wystawiają do sprzedaży na portalach X, azjatyckich serwisach aukcyjnych i ogłoszeniowych oraz firmowych stronach internetowych lub też pochodzą bezpośrednio z ich oferty. Po otrzymaniu płatności za towar podmiot zagraniczny będzie realizował jego wysyłkę bezpośrednio do klienta składającego u Wnioskodawcy jako pośrednika zamówienie. Zakupiony w ten sposób towar nigdy nie będzie trafiał do Wnioskodawcy, jako pośrednika handlowego, lecz zawsze bezpośrednio do klienta. W żadnym momencie Wnioskodawca nie stanie się właścicielem towaru, nie będzie dokonywał sprzedaży towarów we własnym imieniu i na własny rachunek, a jedynie będzie pośredniczył w sprzedaży towarów będących własnością podmiotów zagranicznych, które będą sprzedawcami. Sprzedawany towar nie będzie stanowił własności Wnioskodawcy, Wnioskodawca nie uzyska żadnej faktury VAT oraz rachunku potwierdzającego zakup (tylko wydruki z konta), a udział Wnioskodawcy ograniczy się do pośrednictwa w płatnościach oraz zamówieniach. Wnioskodawca będzie wystawiał sprzedawcom, czyli podmiotom zagranicznym, faktury VAT za pośrednictwo handlowe z stawką podatku np. (nie podlega), opiewające na kwotę w wysokości marży jaką uzyska w pośredniczeniu w sprzedaży produktów. Przychód Wnioskodawcy będzie stanowiła marża, czyli różnica pomiędzy kwotą przelaną przelewem bankowym lub szybkimi płatnościami internetowymi online od klienta składającego zamówienie, a kwotą przekazaną do dostawcy/sprzedawcy.

W związku z tak przedstawionym opisem sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości czy przy prowadzeniu działalności pośrednictwa handlowego w sprzedaży prowadzonej w oparciu o model logistyczny w formie dropshippingu za pośrednictwem internetu na stronach internetowych, portalach aukcyjnych oraz ogłoszeniowych, świadczenie usług pośrednictwa handlowego dla kontrahentów mających siedzibę poza Unią Europejską, głównie na terytorium Chin podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium Polski.

Wnioskodawca wskazał, że usługi pośrednictwa handlowego (w oparciu o model logistyczny w formie dropshippingu) będzie świadczył na rzecz przedsiębiorców zagranicznych posiadających siedziby poza Unią Europejską, na terytorium państwa trzeciego (głównie Chin). Zatem uznać należy, że Wnioskodawca usługi pośrednictwa handlowego będzie świadczył na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy. Przy tym z opisu sprawy nie wynika aby usługi pośrednictwa handlowego były świadczone przez Wnioskodawcę dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej przedsiębiorcy zagranicznego znajdującego się w innym miejscy niż siedziba. Jednocześnie dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług pośrednictwa handlowego przepisy nie przewidują szczególnych zasad ustalania miejsca świadczenia. Zatem, odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy, w analizowanej sprawie miejsce świadczenia przedmiotowych usług pośrednictwa handlowego należy ustalić zgodnie z ogólną zasadą dotyczącą ustalania miejsca świadczenia usług, o której mowa w art. 28b ust. 1 ustawy, tj. miejsce, w którym usługobiorca (przedsiębiorca zagraniczny) posiada siedzibę działalności gospodarczej. Tym samym, przedmiotowe usługi pośrednictwa handlowego nie podlegają opodatkowaniu w Polsce lecz w kraju, w którym przedsiębiorca zagraniczny posiada siedzibę działalności gospodarczej zgodnie z przepisami prawa podatkowego obowiązującymi w danym kraju.

W konsekwencji, przy prowadzeniu działalności pośrednictwa handlowego w sprzedaży (PKD 47.91) prowadzonej w oparciu o model logistyczny w formie dropshippingu za pośrednictwem internetu na stronach internetowych, portalach aukcyjnych oraz ogłoszeniowych, świadczenie przez Wnioskodawcę usług pośrednictwa handlowego dla kontrahentów mających siedzibę poza Unią Europejską, głównie na terytorium Chin nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy uznać należało za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP lub /KIS/wnioski. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl