0114-KDIP1-2.4012.250.2017.1.IG

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 czerwca 2017 r. (data wpływu 14 czerwca 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT transakcji sprzedaży nieruchomości zabudowanej i nieruchomości niezabudowanej - jest prawidłowe.

W dniu 14 czerwca 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT transakcji sprzedaży nieruchomości zabudowanej i nieruchomości niezabudowanej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest użytkownikiem wieczystym dwóch działek, oznaczonych w ewidencji gruntów pod numerami 12/1 i 12/2 oraz właścicielem posadowionego na działce nr 12/2 budynku mieszkalno - użytkowego oraz budynku gospodarczego. Wnioskodawca uzyskała prawo wieczystego użytkowania gruntu oraz stała się właścicielem budynków na podstawie uwłaszczenia potwierdzonego decyzją Wojewody z dnia 23 grudnia 1997 r. Transakcja ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i Wnioskodawcy przy nabyciu tej nieruchomości nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Działka nr 12/1 stanowi działkę niezabudowaną, natomiast działka nr 12/2 zabudowana jest dwoma budynkami: mieszkalno - użytkowym i gospodarczym.

W budynku mieszkalno - użytkowym mieszczą się dwa lokale: mieszkalny i użytkowy.

Lokal mieszkalny był przedmiotem najmu od dnia 4 października 1995 r. do chwili obecnej a więc oddany był do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Od momentu pierwszego zasiedlenia do daty sprzedaży minie okres dłuższy niż 2 lata. Wnioskodawca nie ponosiła nakładów na ulepszenie tego lokalu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej tego lokalu.

Lokal użytkowy wykorzystywany był tylko do celów statutowych Wnioskodawca do 2011 r., obecnie pustostan, jedno pomieszczenie lokalu użytkowego wynajmowane jest od 28 lutego 1994 r. do chwili obecnej na rzecz O. S.A. W odniesieniu do tego lokalu doszło do pierwszego zasiedlenia w momencie jego użytkowania w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Pomiędzy datą zasiedlenia a datą sprzedaży minie okres dłuższy niż 2 lata. Wnioskodawca nie ponosiła nakładów na ulepszenie tego lokalu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej tego lokalu.

Budynek gospodarczy nigdy nie był przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, wykorzystywany był tylko i wyłącznie na cele działalności statutowej Wnioskodawcy do czynności zarówno zwolnionych jak i opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Od czasu likwidacji placówki w 2011 r., pomieszczenia budynku gospodarczego stanowią pustostan. W odniesieniu do tego budynku doszło do pierwszego zasiedlenia w momencie jego użytkowania w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Pomiędzy datą zasiedlenia a datą sprzedaży minie okres dłuższy niż 2 lata.Wnioskodawca nie ponosiła nakładów na ulepszenie budynku gospodarczego w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które przekraczałyby 30% wartości początkowej tego budynku.

Działka o numerze 12/1 stanowi teren niezabudowany. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Gminy, działka nr 12/1 znajduje się na terenach zabudowy usługowej, tereny zabudowy usług turystyki oraz rezerwa terenu na drogę - drogi dojazdowe. Ponadto znaczna część działki położona jest w strefie ochrony ekspozycji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy dostawa wskazanej działki zabudowanej korzystała będzie ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT?

2. Czy sprzedaż działki niezabudowanej podlegała będzie opodatkowaniu podstawową stawką podatku od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy,

1. Dostawa wskazanej w stanie faktycznym nieruchomości zabudowanej podlegała będzie zwolnieniu z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

2. Sprzedaż niezabudowanej działki podlegała będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w stawce 23%.

W zakresie zapytania nr 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W rozumieniu ustawy o VAT, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT). Stosownie do treści art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntów.

Co do zasady, stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednocześnie, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Jednocześnie ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku. Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynku, budowli lub ich części. Jednakże, powyższe zwolnienie nie ma zastosowania do dostawy budynku jeżeli:

Przez pierwsze zasiedlenie, stosownie do art. 2 pkt 14 ww. ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

W celu ustalenia, czy w przedmiotowym sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania czy też opodatkowanie stawką podstawową należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć czy względem przedmiotowej nieruchomości nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich miało miejsce pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą jest dłuższy niż 2 lata. Zwolnienia tego nie można zastosować w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku opisanym w zdarzeniu przyszłym w odniesieniu do nieruchomości, możliwe jest zastosowanie zwolnienia z opodatkowania z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Lokal mieszkalny oraz pomieszczenie w lokalu użytkowym, najmowane przez O. S.A., były przedmiotem najmu a więc były oddane do wykorzystywania w ramach czynności podlegających opodatkowaniu oraz od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili ich sprzedaży minęły co najmniej 2 lata. Natomiast lokal użytkowy oraz budynek gospodarczy nie były przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, wykorzystywane były tylko i wyłącznie do działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Pomiędzy datą zasiedlenia a datą sprzedaży minie okres dłuższy niż 2 lata.

W konsekwencji zostaną spełnione obie przesłanki warunkujące zwolnienie, co świadczy, że dostawa nieruchomości (budynku, budowli lub ich części) będzie korzystać ze zwolnienia w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Należy wskazać, że Wnioskodawca otrzymała interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w podobnym stanie faktycznym (nr IPPP1/4512-123/16-2/JL z dnia 29 kwietnia 2016 r.). Ponadto w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT mowa jest o czynnościach "podlegających opodatkowaniu", a nie o czynnościach, które "podlegały opodatkowaniu" w danej sytuacji. Stanowisko takie znajduje uzasadnienie w wydanych wyrokach sądów administracyjnych oraz interpretacjach przepisów prawa podatkowego. NSA w wyroku z 30 października 2014 r. (sygn. akt I FSK 1545/13) stwierdził, że każda forma korzystania z budynków, budowli lub ich części, spełnia warunek przewidziany w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT konieczny do uznania, że doszło do pierwszego zasiedlenia. W kwestii wydania obiektu na rzecz "pierwszego nabywcy" lub "użytkownika" NSA stwierdził, iż oznaczenie tej osoby jest niezbędne do określenia momentu, od którego liczony jest okres dwóch lat pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku, budowli lub ich części, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Jednocześnie definicję użytkownika będzie spełniał każdy, kto rozpoczął korzystanie z obiektów. Również NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. I FSK 382/14, stwierdził, że "pierwsze zasiedlenie" w rozumieniu ustawy o VAT jest niezgodne z ideą opodatkowania dostaw używanych nieruchomości, wyrażoną w Dyrektywie VAT "Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Pierwsze zasiedlenie to użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, przekraczającym 30% wartości początkowej nieruchomości.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że zwolnienie uregulowane w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT ma charakter zwolnienia fakultatywnego, gdyż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków - możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Wobec tego w ocenie Spółki, spełnione zostaną oba warunki określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, uzasadniające zastosowanie zwolnienia z podatku VAT transakcji sprzedaży nieruchomości. W stosunku do przedmiotowej nieruchomości miało miejsce pierwsze zasiedlenie i okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata.

W zakresie zapytania nr 2

Sprzedaż gruntu niezabudowanego (działka nr 12/1) podlega zwolnieniu w przypadku, gdy przedmiotem dostawy są tereny inne niż budowlane (art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT). Oznacza to, że ze zwolnienia od podatku korzysta dostawa niezabudowanych gruntów o charakterze rolnym, leśnym, działek rekreacyjnych, nieprzeznaczonych pod zabudowę. Ze zwolnienia z VAT korzysta również zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntów przeznaczonych na cele rolnicze. Przez "grunt przeznaczony pod zabudowę" o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, rozumieć należy grunty, które widnieją w planie zagospodarowania przestrzennego jako przeznaczone pod zabudowę, a w przypadku braku takiego planu - grunty, zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Zgodnie z wydaną przez Ministra Finansów interpretacją ogólną z dnia 14 czerwca 2013 r. (pismo znak: PT10/033/12/207/WLI/13/RD58639), w przypadku, gdy brak jest wyżej wymienionych dokumentów, nie należy kierować się danymi zawartymi w ewidencji gruntów i budynków, które w stanie prawnym obowiązującym do 31 marca 2013 r. miały istotne znaczenie.

W przedmiotowej sprawie, dla działki nr 12/1, będącej przedmiotem sprzedaży, obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego z przeznaczeniem pod tereny zabudowy usługowej, zabudowy usług turystyki oraz rezerwa terenu pod drogi dojazdowe. Oznacza to, że działka przeznaczona jest pod zabudowę, a więc jej zbycie nie będzie mogło skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w cytowanym powyżej art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, a zatem podlegało będzie opodatkowaniu podstawową stawką VAT 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na uwadze, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy jednakże zauważyć, że w odniesieniu do działki niezabudowanej oznaczonej w ewidencji gruntów pod nr 12/1, której dotyczy pytanie nr 2 Wnioskodawca pominął treść art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy stanowiącego, że zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wnioskodawca wskazał, że przy zakupie tej działki nie przysługiwało Stronie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Natomiast z wniosku nie wynika, aby działka była wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, zatem art. 43 ust. 1 pkt 2 nie znajdzie zastosowania w stosunku do transakcji sprzedaży tej działki.

Zgodnie z art. 1 pkt 23 ustawy z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r. poz. 2024) obowiązującej od 1 stycznia 2017 r. w art. 146a ustawy (cytowanym przez Wnioskodawcę) we wprowadzeniu do wyliczenia wyrazy "2016 r." zastępuje się wyrazami "2018 r.".

Dodatkowo Organ informuje, że obecnie obowiązuje tekst ustawy o podatku od towarów i usług opublikowany w Dz. U. z 2017 r. poz. 1221.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1370) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.