0114-KDIP1-2.4012.225.2020.2.PC - Komornik sądowy jako płatnik z tytułu dostawy nieruchomości niebędącej w chwili licytacji własnością dłużnika.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 28 września 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP1-2.4012.225.2020.2.PC Komornik sądowy jako płatnik z tytułu dostawy nieruchomości niebędącej w chwili licytacji własnością dłużnika.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 czerwca 2020 r. (data wpływu 15 czerwca 2020 r.) uzupełnionym w dniu 18 września 2020 r. (data wpływu 23 września 2020 r.) na wezwanie Organu z dnia 10 września 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania komornika sądowego za płatnika z tytułu dostawy nieruchomości niebędącej w chwili licytacji własnością dłużnika - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 czerwca 2020 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania komornika sądowego za płatnika z tytułu dostawy nieruchomości niebędącej w chwili licytacji własnością dłużnika. Wniosek został uzupełniony w dniu 18 września 2020 r. (data wpływu 23 września 2020 r.) na wezwanie Organu z dnia 10 września 2020 r., skutecznie doręczone w dniu 17 września 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Komornik prowadzi egzekucję z nieruchomości położonej w miejscowości (...), gm. (...) dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą oznaczoną nr (...), złożonej z działek (...) i (...).

W momencie zajęcia nieruchomość należała na zasadach małżeńskiej wspólności majątkowej do dłużników: (...) i (...). Następnie, w dalszym toku postępowania egzekucyjnego - już po skutecznym zajęciu wskazanej powyżej nieruchomości dłużnicy sprzedali niniejszą nieruchomość na rzecz (...) Sp. z o.o., która nabyła niniejszą nieruchomość jako czynny podatnik podatku VAT. Powyższa spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT i była nim w dniu sprzedaży przedmiotowej nieruchomości przez dłużników.

Właścicielem nieruchomości, której sprzedaży będzie dokonywał komornik obecnie nie są dłużnicy lecz (...) Sp. z o.o. (dłużnicy zbyli ww. nieruchomość na rzecz tejże spółki po jej zajęciu przez komornika).

Nie został dotychczas wyznaczony termin licytacji wskazanej powyżej nieruchomości. Jednak prawdopodobnie będzie to druga połowa 2020 r.

Przedmiotem sprzedaży będzie nieruchomość zabudowana drewnianym budynkiem mieszkalnym, murowanym budynkiem gospodarczym oraz drewnianą stodołą - stanowią one budynki w rozumieniu przepisów prawa budowlanego. Komornik nie zdołał ustalić, czy na zajętej nieruchomości znajdowały się wskazane powyżej budynki w momencie jej nabycia przez dłużników - ten brak informacji jest wynikiem podjętych przez Komornika udokumentowanych działań potwierdzających brak możliwości uzyskania niniejszych niezbędnych informacji od dłużników.

Komornik nie zdołał ustalić sposobu nabycia przez dłużników nieruchomości będącej przedmiotem licytacyjnej sprzedaży. Nie zdołał ustalić też, czy to nabycie, było czynnością opodatkowaną podatkiem VAT, udokumentowaną fakturą VAT z wykazaną kwotą podatku VAT - ten brak informacji jest wynikiem podjętych przez Komornika udokumentowanych działań potwierdzających brak możliwości uzyskania niniejszych niezbędnych informacji od dłużników.

Zgodnie z informacją uzyskaną przez komornika z Urzędu Skarbowego dłużnik (...) figurował jako podatnik VAT od 20 stycznia 2003 r. Z dniem 15 marca 2019 r. dla ww. dłużnika został zamknięty obowiązek podatkowy VAT na podst. art. 96 ust. 9a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Dłużniczka (...) figurowała jako podatnik VAT od 15 maja 2002 r. Z dniem 28 czerwca 2017 r. dla ww. dłużnika został zamknięty obowiązek podatkowy VAT na podst. art. 96 ust. 9a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Dłużnik (...) prowadzi działalność gospodarczą od 2 stycznia 2003 r. - konserwacja i naprawa pojazdów samochodowych z wyłączeniem motocykli. Od 7 września 2018 r. przedmiotowa działalność pozostaje zawieszona. Dłużniczka (...) prowadzi działalność gospodarczą od 15 maja 2002 r. - restauracje i inne stałe placówki gastronomiczne. Od 2 września 2015 r. przedmiotowa działalność pozostaje zawieszona.

Komornik nie ustalił czy z tytułu nabycia ww. nieruchomości każdemu z dłużników przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego - ten brak informacji jest wynikiem podjętych przez Komornika udokumentowanych działań potwierdzających brak możliwości uzyskania niniejszych niezbędnych informacji od dłużników.

Komornik nie ustalił w jaki sposób i od kiedy każdy z dłużników wykorzystywał nabytą nieruchomość, tj. czy w prowadzonej działalności gospodarczej, a jeżeli tak, to czy wykorzystywał ją do czynności opodatkowanych, w tym wyłącznie zwolnionych z podatku VAT, czy też nieruchomość była wykorzystywana na potrzeby własne dłużnika - ten brak informacji jest wynikiem podjętych przez Komornika udokumentowanych działań potwierdzających brak możliwości uzyskania niniejszych niezbędnych informacji od dłużników.

Komornik nie ustalił czy nieruchomość od momentu jej nabycia przez dłużników do momentu jej zbycia na rzecz Sp. z o.o. była przedmiotem umowy najmu, dzierżawy oraz kto był ewentualną stroną ww. umów, czy wyłącznie dłużnik, czy wyłącznie dłużniczka, czy oboje dłużnicy - ten brak informacji jest wynikiem podjętych przez Komornika udokumentowanych działań potwierdzających brak możliwości uzyskania niniejszych niezbędnych informacji od dłużników. Komornik nie ustalił czy każdy z dłużników w stosunku do nieruchomości podejmował aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców, takie jak np. uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg dojazdowych, ogrodzenie działki, występowanie o warunki ich zabudowy oraz czy podejmował działania marketingowe/reklamowe wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, w celu znalezienia przyszłego kupca tych działek - ten brak informacji jest wynikiem podjętych przez Komornika udokumentowanych działań potwierdzających brak możliwości uzyskania niniejszych niezbędnych informacji od dłużników.

Komornik nie ustalił w jaki sposób wykorzystywane były budynki znajdujące się na nieruchomości (obecnie budynki te nie są użytkowane - stanowią pustostany), czy budynki były/są przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze (kiedy zawarte zostały umowy i na jaki okres), czy każdemu z dłużników przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia bądź wybudowania budynków posadowionych na przedmiotowej nieruchomości, czy w okresie 2 lat poprzedzających przeniesienie własności nieruchomości na rzecz Sp. z o.o. na budynek poniesiono wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, jeśli tak, to czy wydatki te przekroczyły 30% wartości początkowej budynku i czy od tych wydatków przysługiwało każdemu z dłużników prawo do odliczenia podatku VAT, czy budynek/budowla w stanie ulepszonym był wykorzystywany/używany przez każdego z dłużników - ten brak informacji jest wynikiem podjętych przez Komornika udokumentowanych działań potwierdzających brak możliwości uzyskania niniejszych niezbędnych informacji od dłużników.

Dłużnicy przenieśli własność nieruchomości na czynnego podatnika podatku VAT: (...) Sp. z o.o. dnia 8 sierpnia 2019 r. przy czym komornik nie ustalił czy czynność ta była opodatkowana podatkiem VAT oraz udokumentowana fakturą VAT z wykazaną kwotą podatku VAT - ten brak informacji jest wynikiem podjętych przez Komornika udokumentowanych działań potwierdzających brak możliwości uzyskania niniejszych niezbędnych informacji od dłużników.

Komornik nie ustalił w jaki sposób (...) Sp. z o.o. wykorzystuje nabytą nieruchomość, czy na potrzeby własne, czy na potrzeby działalności gospodarczej oraz czy od dnia nabycia nieruchomości spółka ponosiła wydatki na ulepszenie posadowionych na nieruchomości budynków w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które przekroczyły 30% wartości początkowej każdego z budynku/budowli i czy od tych wydatków przysługiwało Sp. z o.o. prawo do odliczenia podatku VAT oraz w jaki sposób ewentualnie budynek/budowla w stanie ulepszonym był wykorzystywany/używany przez ww. spółkę - ten brak informacji jest wynikiem podjętych przez Komornika udokumentowanych działań potwierdzających brak możliwości uzyskania niniejszych niezbędnych informacji.

Budynki posadowione na nieruchomości zgodnie z ustaleniami komornika poczynionymi w toku postępowania egzekucyjnego obecnie pozostają nieużytkowane.

Zgodnie z art. 930 § 1 k.p.c. rozporządzenie nieruchomością po jej zajęciu nie ma wpływu na dalsze postępowanie. Nabywca może uczestniczyć w postępowaniu w charakterze dłużnika. W każdym razie czynności egzekucyjne są ważne tak w stosunku do dłużnika, jak i w stosunku do nabywcy. Spółka (...) Sp. z o.o. nie złożyła oświadczenia o wstąpieniu do toczącego się postępowania egzekucyjnego w charakterze dłużnika.

Komornik pragnie zaznaczyć, że w toku prowadzonego postępowania podjął czynności udokumentowane mające na celu ustalenie czy do dostawy wskazanej powyżej nieruchomości w wyniku sprzedaży licytacyjnej znajdą zastosowanie przepisy ustawy o VAT dotyczące zastosowania do wskazanej powyżej sprzedaży licytacyjnej zwolnień od podatku VAT. Jednak powyższe działania komornika nie doprowadziły do ustalenia niniejszej kwestii na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużników, jak też od spółki (...) Sp. z o.o.

Ponadto na wezwanie Organu na pytanie czy mimo skutecznego zajęcia nieruchomości (działek (...) i (...)) przez Wnioskodawcę w ramach transakcji sprzedaży nieruchomości przez dłużników na rzecz (...) Sp. z o.o. dłużnicy przenieśli na rzecz (...) Sp. z o.o. prawo do rozporządzania działkami jak właściciel (rozumiane jako przeniesienie przez dłużników na rzecz Spółki praktycznej kontroli nad działkami i możliwości dysponowania nimi/korzystania z nich jak właściciel przez Spółkę), Wnioskodawca wskazał, że wraz z przeniesieniem własności nieruchomości stanowiącej działki (...) i (...) objęte księgą wieczystą (...) na rzecz (...) Sp. z o.o. spółka ta uzyskała prawo do rozporządzania przedmiotową nieruchomością jak właściciel.

Na pytanie Organu czy w momencie dokonywania sprzedaży licytacyjnej przez Wnioskodawcę prawo do rozporządzania działkami jak właściciel (rozumiane jako przeniesienie praktycznej kontroli nad działkami i możliwości dysponowania nimi/korzystania z nich jak właściciel) będzie należało do (...) Sp. z o.o. Wnioskodawca wskazał, że w momencie sprzedaży licytacyjnej wskazanej powyżej nieruchomości prawo do rozporządzania przedmiotową nieruchomością będzie należało do (...) Sp. z o.o.

Na pytanie Organu czy w momencie dokonywania sprzedaży licytacyjnej przez Wnioskodawcę prawo do rozporządzania działkami jak właściciel (rozumiane jako przeniesienie praktycznej kontroli nad działkami i możliwości dysponowania nimi/korzystania z nich jak właściciel) zostanie przeniesione z (...) Sp. z o.o. na rzecz podmiotu nabywającego działki w ramach licytacji, Wnioskodawca wskazał, że w momencie sprzedaży licytacyjnej wskazanej powyżej nieruchomości prawo do rozporządzania przedmiotową nieruchomością zostanie przeniesione z (...) Sp. z o.o. na rzecz nabywcy licytacyjnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy czynność dostawy wskazanej powyżej nieruchomości w trybie licytacji komorniczej będzie dokonywana przez komornika jako płatnika podatku od towarów i usług zobowiązanego do obliczenia, pobrania i wpłacenia we właściwym terminie na rachunek właściwego urzędu skarbowego podatku VAT od tejże dostawy?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Wnioskodawcy czynność dostawy wskazanej powyżej nieruchomości w trybie licytacji komorniczej nie będzie dokonywana przez komornika jako płatnika podatku od towarów i usług zobowiązanego do obliczenia, pobrania i wpłacenia we właściwym terminie na rachunek właściwego urzędu skarbowego podatku VAT od tejże dostawy ponieważ w omawianej sprawie wspomniana nieruchomość nie stanowi już własności dłużników ani nie znajduje się w posiadaniu dłużników z naruszeniem obowiązujących przepisów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową, zgodnie z którym płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Natomiast w myśl art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2019 r. poz. 1438, z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.

Komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu dłużnika. Prowadzona przez komornika sądowego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku jest zobowiązany dłużnik, tzn. w przypadku gdy dłużnik - właściciel towarów - występuje jako podatnik podatku od towarów i usług, wówczas komornik jest płatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu dostawy tego towaru. W przypadku natomiast, gdy dana czynność nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług lub jest od niego zwolniona, komornik sądowy nie jest obowiązany do odprowadzenia podatku. Zatem komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy i do uwzględniania, w trakcie sprzedaży egzekucyjnej towarów, okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie opodatkowanie podatkiem od towarów i usług ma miejsce wówczas, jeżeli po stronie dłużnika spełnione są przesłanki o charakterze przedmiotowym, tj. wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu w oparciu o przepisy art. 5 ustawy i podmiotowym, tj. gdy czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest dokonywana przez osobę (lub jednostkę organizacyjną) będącą podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, działającą w takim charakterze.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1.

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2.

wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3.

wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4.

wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5.

ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6.

oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7.

zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy zawiera definicję pojęcia "dostawy towarów", przez którą należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Interpretując zawarty w tym artykule zwrot "przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel" należy utożsamiać z czynnością, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu "prawo do rozporządzania jak właściciel" nie można interpretować jako "prawo własności". Istotny jest przede wszystkim aspekt ekonomiczny, a nie prawny transakcji, w ramach której podatnik przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania towarami jak właściciel. Akcent sformułowanej definicji położony został głównie na podkreślenie przeniesienia ekonomicznego władztwa nad rzeczą w taki sposób, aby nabywca mógł nią dysponować podobnie jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z przedstawionego we wniosku stanu wynika, że Wnioskodawca - jako komornik - prowadzi postępowanie egzekucyjne nieruchomości złożonej z działek (...) i (...). Przedmiotem sprzedaży będzie nieruchomość zabudowana drewnianym budynkiem mieszkalnym, murowanym budynkiem gospodarczym oraz drewnianą stodołą. W momencie zajęcia nieruchomość należała na zasadach małżeńskiej wspólności majątkowej do dłużników: (...) i (...). Następnie, w dalszym toku postępowania egzekucyjnego - już po skutecznym zajęciu wskazanej nieruchomości dłużnicy sprzedali niniejszą nieruchomość na rzecz (...) Sp. z o.o., która nabyła niniejszą nieruchomość jako czynny podatnik podatku VAT (spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT i była nim w dniu sprzedaży przedmiotowej nieruchomości przez dłużników). Właścicielem nieruchomości, której sprzedaży będzie dokonywał komornik obecnie nie są dłużnicy lecz (...) Sp. z o.o. (dłużnicy zbyli nieruchomość na rzecz spółki po jej zajęciu przez komornika). Wraz z przeniesieniem własności nieruchomości stanowiącej działki (...) i (...) na rzecz (...) Sp. z o.o. spółka uzyskała prawo do rozporządzania przedmiotową nieruchomością jak właściciel. W momencie sprzedaży licytacyjnej wskazanej nieruchomości prawo do rozporządzania przedmiotową nieruchomością będzie należało do (...) Sp. z o.o. W momencie sprzedaży licytacyjnej wskazanej nieruchomości prawo do rozporządzania przedmiotową nieruchomością zostanie przeniesione z (...) Sp. z o.o. na rzecz nabywcy licytacyjnego.

Wnioskodawca (komornik sądowy) powziął wątpliwości czy w związku z dostawą wskazanej nieruchomości w trybie licytacji komorniczej będzie płatnikiem podatku od towarów i usług zobowiązanym do obliczenia, pobrania i wpłacenia we właściwym terminie na rachunek właściwego urzędu skarbowego podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca uważa, że ponieważ nieruchomość nie stanowi własności dłużników ani nie znajduje się w posiadaniu dłużników nie będzie płatnikiem podatku od towarów i usług zobowiązanym do obliczenia, pobrania i wpłacenia we właściwym terminie na rachunek właściwego urzędu skarbowego podatku od towarów i usług w związku z czynnością dostawy nieruchomości w trybie licytacji komorniczej.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy, mając na względzie powołane przepisy prawa oraz elementy zdarzenia przyszłego, wskazać należy, że Wnioskodawca dokonujący w toku postępowania egzekucyjnego prowadzonego przeciwko dłużnikowi sprzedaży nieruchomości niebędącej w chwili licytacji własnością dłużnika, lecz innego podmiotu wystąpi w roli płatnika podatku od towarów i usług. Niniejsze wynika z faktu, że na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług sprzedaż wskazanej we wniosku nieruchomości stanowiła dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, i skutkowała przeniesieniem prawa własności do nieruchomości. Wraz z przeniesieniem przez dłużników na rzecz (...) Sp. z o.o. własności nieruchomości stanowiącej działki (...) i (...) spółka uzyskała prawo do rozporządzania przedmiotową nieruchomością jak właściciel. W momencie sprzedaży licytacyjnej wskazanej nieruchomości prawo do rozporządzania przedmiotową nieruchomością będzie należało do (...) Sp. z o.o. W świetle powyższego czynności egzekucyjne - a więc licytacja komornicza mająca za przedmiot nieruchomość - powinny uwzględniać aktualnego właściciela rozporządzającego rzeczą (towarem), w imieniu którego powinny być dokumentowane czynności prawne obejmujące wskazaną nieruchomość.

Z uwagi na fakt, że w przedmiotowej sprawie doszło do wydania przez dłużników (...) Sp. z o.o. towaru, w tym przypadku nieruchomości gruntowej, w konsekwencji czego nabywca (spółka) zaczął dysponować towarem jak właściciel, należy uznać, że dokonano dostawy nieruchomości w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 930 § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 1575), zwanej dalej k.p.c., rozporządzenie nieruchomością po jej zajęciu nie ma wpływu na dalsze postępowanie. Nabywca może uczestniczyć w postępowaniu w charakterze dłużnika. W każdym razie czynności egzekucyjne są ważne tak w stosunku do dłużnika, jak i w stosunku do nabywcy.

Jak wynika z powyższego przepisu, dokonanie sprzedaży nieruchomości zajętej w postępowaniu egzekucyjnym jest ważne z punktu widzenia zasad prawa i nie wyklucza dalszego prowadzenia postępowania egzekucyjnego. Ponadto w takich sytuacjach sam nabywca nieruchomości jest traktowany jak dłużnik.

Zatem w rozpatrywanej sprawie od dnia zakupu nowym właścicielem nieruchomości jest (...) Sp. z o.o., która nabyła niniejszą nieruchomość jako czynny podatnik podatku VAT (spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT i była nim w dniu sprzedaży przedmiotowej nieruchomości przez dłużników).

W konsekwencji komornik sądowy dokonujący w toku postępowania egzekucyjnego prowadzonego przeciwko dłużnikowi sprzedaży nieruchomości - niebędącej w chwili licytacji własnością dłużnika, lecz innego podmiotu zobowiązanego w świetle przepisów k.p.c. do znoszenia prowadzonej z danego przedmiotu egzekucji - jest płatnikiem podatku od dostawy nieruchomości (uprzednio zbytej), dokonywanej w trybie egzekucji. Transakcji tej komornik sądowy dokonuje w imieniu nabywcy nieruchomości, tj. (...) Sp. z o.o., która nabyła niniejszą nieruchomość jako czynny podatnik podatku VAT. Zatem, wbrew stanowisku zawartemu we wniosku - Wnioskodawca (komornik sądowy) w związku z dostawą wskazanej nieruchomości w trybie licytacji komorniczej będzie płatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl