0114-KDIP1-2.4012.213.2021.2.RST - Miejsce świadczenia usług na rzecz zagranicznych konsumentów

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 kwietnia 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem ePUAP 19 kwietnia 2021 r.) uzupełnionym w dniu 9 lipca 2021 r. (data wpływu 12 lipca 2021 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 5 lipca 2021 r. (doręczone 6 lipca 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania realizowanego na rzecz klientów indywidualnych świadczenia - jest prawidłowe.

W dniu 19 kwietnia 2021 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania realizowanego na rzecz klientów indywidualnych świadczenia. Wniosek został uzupełniony w dniu 9 lipca 2021 r. (data wpływu 12 lipca 2021 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 5 lipca 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

I.C. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą (...) z siedzibą przy ul. (...) w (...), NIP: (...) (dalej: "Podatnik" lub "Wnioskodawca"). Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, zarejestrowanym również dla transakcji wewnątrzwspólnotowych VAT-UE.

Działalność gospodarcza Wnioskodawcy

Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest naprawa lub regeneracja turbosprężarek i elementów wtryskowych dla Klientów indywidualnych oraz firm na terytorium Niemiec. Szacunkowe proporcje przedstawiają się w ten sposób, że Klienci indywidualni stanowią grupę ok. 95% klientów Wnioskodawcy, podczas gdy firmy (b2b) stanowią ok. 5% wszystkich zleceń.

Przyjęty przez Podatnika model działalności gospodarczej, w znacznym stopniu opiera się o wykorzystanie portali internetowych. Za pośrednictwem serwisu (...), Klienci Wnioskodawcy mają możliwość nabycia usługi naprawy zepsutej części. Zamawiając naprawę, Klienci Wnioskodawcy dodatkowo płacą kaucję, która jest gwarancją odesłania starej części do regeneracji.

Remont lub regeneracja danej części odbywa się na terytorium Polski, za pośrednictwem firmy zewnętrznej, w ten sposób że firma zewnętrzna dokonuje naprawy, a po jej zakończeniu zregenerowaną część odsyła do Niemiec, na adres wskazany przez Klienta.

W przeważającej części przypadków, zregenerowana (naprawiona) część odsyłana jest do Klienta z kilkudniowym lub kilkunastodniowym opóźnieniem, wynikającym z czasu potrzebnego do naprawy części.

W przypadku kiedy Klient chce możliwie szybko uzyskać zregenerowaną (naprawioną) turbosprężarkę, Wnioskodawca odsyła do niego już naprawioną (zregenerowaną) turbosprężarkę, o podobnych parametrach technicznych, przesłaną przez innego Klienta. Jednakże, nigdy nie była to część zakupiona przez Podatnika, a następnie przez niego odsprzedana. Zawsze jest to część, która zregenerowana została przez Podatnika.

Wnioskodawca posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej oraz siedzibę na terytorium Polski.

W uzupełnieniu wniosku na pytanie Organu czy klient indywidualny jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej Wnioskodawca wskazał, że tak, klient indywidualny jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Natomiast na pytanie czy w ramach realizowanego przez Wnioskodawcę świadczenia intencją (celem) jest naprawa/regeneracja urządzenia a nie jego sprzedaż/dostawa (przeniesienie prawa do rozporządzania urządzeniem jak właściciel) Wnioskodawca odpowiedział, że intencją jest naprawa/regeneracja uszkodzonego urządzenia, dlatego klient końcowy wraz z wniesieniem opłaty na poczet naprawy urządzenia, wpłaca również kaucję, co ma być gwarancją, że prześle uszkodzoną turbinę do zregenerowania/naprawienia. Kaucja jest zwracana klientowi po odesłaniu zepsutego urządzenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca poprawnie rozlicza swoją działalność wobec Klientów indywidualnych, jako świadczenie usług i w konsekwencji poprawnie dokonuje rozliczenia w podatku od towarów i usług wyłącznie na terytorium Polski?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, poprawnie rozlicza swoją działalność jako świadczenie usług i w konsekwencji poprawnie dokonuje rozliczenia w podatku od towarów i usług wyłącznie na terytorium Polski.

Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm., dalej: "ustawa o VAT" lub "u.p.t.u."), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 u.p.t.u.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 23 u.p.t.u. sprzedażą wysyłkową z terytorium kraju jest dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych przez podatnika podatku od towarów i usług lub na jego rzecz z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które jest państwem przeznaczenia dla wysyłanego lub transportowanego towaru, pod warunkiem że dostawa dokonywana jest na rzecz:

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą polegającą na naprawie (regeneracji) turbosprężarek, skierowaną do Klientów indywidualnych na terytorium Niemiec. Klienci Wnioskodawcy, w przeważającym stopniu osoby fizyczne (ok. 95% zamówień), wybierają usługę naprawy za pomocą platformy internetowej (...).

Klienci Wnioskodawcy mają możliwość nabycia usługi naprawy zepsutej części. Zamawiając usługę, Klienci Wnioskodawcy dodatkowo płacą kaucję, która jest gwarancją odesłania starej części do regeneracji.

Remont lub regeneracja danej części odbywa się na terytorium Polski, za pośrednictwem firmy zewnętrznej, w ten sposób że firma zewnętrzna dokonuje naprawy i zregenerowaną część odsyła do Niemiec, na adres wskazany przez Klienta.

W przeważającej części przypadków, zregenerowana (naprawiona) część odsyłana jest do Klienta z kilkudniowym lub kilkunastodniowym opóźnieniem, wynikającym z czasu potrzebnego do naprawy części.

W przypadku kiedy Klient chce możliwie szybko uzyskać zregenerowaną (naprawioną) część, Wnioskodawca odsyła do niego część już naprawioną (zregenerowaną), o podobnych parametrach technicznych, przesłaną przez innego Klienta. Niemniej jednak, nigdy nie była to część zakupiona przez Podatnika, a następnie przez niego odsprzedana.

W związku z faktem, że Klienci Wnioskodawcy są osobami fizycznymi, nieprowadzącymi działalności gospodarczej, zdaniem Podatnika zastosowanie znajdzie art. 28c ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, czyli Polska.

Wobec powyższego, obowiązki podatnika przewidziane w ustawie o podatku od towarów i usług, z tytułu działalności wykonywanej na rzecz osób fizycznych, nieprowadzących działalności gospodarczej, będą realizowane wyłącznie na terytorium Polski i będą podlegały polskim przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm.), zwanej dalej ustawa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Natomiast stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zatem dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jest przez ustawodawcę, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W określeniu "jak właściciel" zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy "dostawa" oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamiana, darowizna, oraz każdą inną czynność, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu). Przepis art. 7 ust. 1 ustawy, definiujący pojęcie "dostawa towarów" nie odwołuje się do cywilistycznych pojęć sprzedaży, czy też przeniesienia prawa własności, stąd też nie można utożsamiać dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z przeniesieniem prawa własności na gruncie prawa cywilnego.

Natomiast przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Należy jednak zaznaczyć, że nie każde powstrzymanie się od działania czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Przy określeniu, czy ma miejsce świadczenie usług podlegające opodatkowaniu muszą być spełnione następujące warunki:

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy.

I tak, stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

Wskazany art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 28c ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 2 i art. 28h-28n.

Przy tym w myśl art. 28c ust. 2 ustawy w przypadku gdy usługi są świadczone ze stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługodawcy znajdującego się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Natomiast zgodnie z art. 28c ust. 3 ustawy w przypadku gdy usługodawca nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Zatem w przypadku świadczenia usługi, innej niż wskazana w art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 2 i art. 28h-28n ustawy, na rzecz podmiotu niebędącego podatnikiem, o którym mowa w art. 28a ustawy miejscem świadczenia usługi jest państwo siedziby usługodawcy albo kraj stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej (w sytuacji gdy usługa jest świadczona ze stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej i to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej znajduje się w innym państwie niż siedziba usługodawcy) albo miejsce w którym usługodawca posiada stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu (w sytuacji gdy usługodawca nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej).

Jednocześnie na podstawie art. 28h pkt 2 ustawy w przypadku świadczenia na rzecz podmiotów niebędących podatnikami usług wyceny rzeczowego majątku ruchomego oraz na rzeczowym majątku ruchomym miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym usługi są faktycznie wykonywane.

Z art. 28h pkt 2 ustawy wynika zatem, że miejscem świadczenia usług na rzeczowym majątku ruchomym na rzecz podmiotu niebędącego podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy jest miejsce, w którym usługi są faktycznie wykonywane.

Pojęcie "świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym" nie zostało zdefiniowane na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług. Przez ruchomy majątek rzeczowy należy rozumieć towary niebędące nieruchomościami. Za usługi na ruchomym majątku rzeczowym uznaje się m.in. naprawę rzeczy ruchomych, usługi serwisowe i gwarancyjne związane z ww. rzeczami, instalację, montaż i demontaż rzeczy ruchomych, przetwarzanie i uszlachetnianie. W przypadku usług na ruchomym majątku rzeczowym są one wykonywane na rzeczach ruchomych należących do nabywcy usługi.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Podatnik) posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej oraz siedzibę na terytorium Polski. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, zarejestrowanym również dla transakcji wewnątrzwspólnotowych VAT-UE. Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest naprawa lub regeneracja turbosprężarek i elementów wtryskowych. Przyjęty przez Podatnika model działalności gospodarczej, w znacznym stopniu opiera się o wykorzystanie portali internetowych. Za pośrednictwem serwisu (...), Klienci Wnioskodawcy mają możliwość nabycia usługi naprawy zepsutej części. Zamawiając naprawę, Klienci Wnioskodawcy dodatkowo płacą kaucję, która jest gwarancją odesłania starej części do regeneracji. Wnioskodawca świadczy usługi m.in. na rzecz klientów indywidualnych będących osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. W ramach realizowanego przez Wnioskodawcę świadczenia intencją (celem) jest naprawa/regeneracja urządzenia a nie jego sprzedaż/dostawa (przeniesienie prawa do rozporządzania urządzeniem jak właściciel). Remont lub regeneracja danej części odbywa się na terytorium Polski, za pośrednictwem firmy zewnętrznej, w ten sposób że firma zewnętrzna dokonuje naprawy, a po jej zakończeniu zregenerowaną część odsyła na adres wskazany przez Klienta. W przeważającej części przypadków, zregenerowana (naprawiona) część odsyłana jest do Klienta z kilkudniowym lub kilkunastodniowym opóźnieniem, wynikającym z czasu potrzebnego do naprawy części. W przypadku kiedy Klient chce możliwie szybko uzyskać zregenerowaną (naprawioną) turbosprężarkę, Wnioskodawca odsyła do niego już naprawioną (zregenerowaną) turbosprężarkę, o podobnych parametrach technicznych, przesłaną przez innego Klienta. Jednakże, nigdy nie jest to część zakupiona przez Podatnika, a następnie przez niego odsprzedana (zawsze jest to część, która zregenerowana została przez Podatnika).

Wątpliwości dotyczą kwestii, czy Wnioskodawca poprawnie rozlicza swoją działalność wobec Klientów indywidualnych, jako świadczenie usług i w konsekwencji poprawnie dokonuje rozliczenia w podatku od towarów i usług wyłącznie na terytorium Polski.

Odnosząc się do wskazanych wątpliwości uznać należy, że realizowane przez Wnioskodawcę świadczenie na rzecz Klientów indywidualnych stanowi świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy. Z opisu sprawy wynika, że za pośrednictwem serwisu (...), Klienci Wnioskodawcy mają możliwość nabycia usługi naprawy zepsutej części. Zamawiając naprawę, Klienci Wnioskodawcy dodatkowo płacą kaucję, która jest gwarancją odesłania starej części do regeneracji. W ramach realizowanego przez Wnioskodawcę świadczenia intencją (celem) jest naprawa/regeneracja urządzenia a nie jego sprzedaż/dostawa (przeniesienie prawa do rozporządzania urządzeniem jak właściciel). Świadczenie odbywa się w ten sposób, że firma zewnętrzna dokonuje naprawy, a po jej zakończeniu zregenerowaną część odsyła do Niemiec. W ramach świadczenia nigdy nie jest odsyłana do Klienta część zakupiona przez Podatnika, a następnie przez niego odsprzedana (zawsze jest to część, która zregenerowana została przez Podatnika). Mając zatem na uwadze powołane przepisy w świetle przedstawionego opisu sprawy należy uznać, że omawiane świadczenie będzie stanowiło usługę dla celów podatku od towarów i usług, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

Jednocześnie skoro w analizowanym przypadku Wnioskodawca realizuje świadczenie w postaci regeneracji/naprawy turbosprężarek oraz elementów wtryskowych należy stwierdzić, że dochodzi do świadczenia usług na rzeczowym majątku ruchomym. Przy tym Klienci indywidualni są osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej a więc nie są podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy. Zatem są spełnione przesłanki, o których mowa art. 28h pkt 2 ustawy. Jednocześnie remont lub regeneracja danej części odbywa się na terytorium Polski (za pośrednictwem firmy zewnętrznej). W konsekwencji na podstawie art. 28h pkt 2 ustawy (a nie na podstawie art. 28c ust. 1 ustawy) miejscem świadczenia a tym samym opodatkowania usług regeneracji/naprawy jest terytorium Polski czyli miejsce, w którym usługi są faktycznie wykonywane.

Zatem Wnioskodawca poprawnie rozlicza swoją działalność wobec Klientów indywidualnych, jako świadczenie usług i poprawnie dokonuje rozliczenia w podatku od towarów i usług wyłącznie na terytorium Polski.

Tym samym mimo błędnego wskazania, że do realizowanego na rzecz Klientów indywidualnych świadczenia znajduje zastosowanie art. 28c ust. 1 ustawy z uwagi na określenie prawidłowych skutków podatkowych co do obowiązku rozliczenia podatku od towarów i usług na terytorium Polski stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.