0114-KDIP1-2.4012.128.2017.2.SM - Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizowanym projektem pn. "Wspieranie lokalnego rozwoju Gminy poprzez rozbudowę dróg i przebudowę ulicy".

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Gminy przedstawione we wniosku z dnia 21 kwietnia 2017 r. (data wpływu 28 kwietnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizowanym projektem pn. "Wspieranie lokalnego rozwoju Gminy poprzez rozbudowę dróg i przebudowę ul. P." - jest prawidłowe.

W dniu 28 kwietnia 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizowanym projektem pn. "Wspieranie lokalnego rozwoju Gminy poprzez rozbudowę dróg i przebudowę ul. P."

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego, realizuje zadanie publiczne pn. "Wspieranie lokalnego rozwoju Gminy poprzez rozbudowę dróg i przebudowę ul. P.". Celem operacji jest poprawa warunków życia mieszkańców poprzez zwiększenie dostępności obiektów użyteczności publicznej oraz bezpieczeństwa mieszkańców. Inwestycja realizowana jest w ramach zadań własnych Gminy, nie będzie generowała przychodów. Drogi dostępne będą nieodpłatnie dla ogółu mieszkańców oraz wszystkich użytkowników. Po rzeczowym i finansowym zakończeniu projektu drogami zarządzać będzie Gmina, jako właściciel. Zakres projektu obejmuje jedynie zakup usług związanych z realizacją inwestycji objętej wnioskiem o dofinansowanie. Wszystkie wydatki fakturowane będą na Gminę, nie będą związane z wykonaniem przez wnioskodawcę czynności opodatkowanych.

Zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług jest Gmina jako płatnik.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina ponosząc wydatki w ramach projektu pn. "Wspieranie lokalnego rozwoju Gminy poprzez rozbudowę dróg i przebudowę ul. P" współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego na Rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich może odzyskać zapłacony w ramach projektu podatek od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Gmina, jako jednostka samorządu terytorialnego realizująca zadania ustawowe na podstawie ustawy o samorządzie gminnym, m.in. w zakresie utrzymania dróg gminnych, nie może odzyskać zapłaconego podatku od towarów i usług przy dokonywanych zakupach w ramach realizowanej operacji pn. "Wspieranie lokalnego rozwoju Gminy poprzez rozbudowę dróg i przebudowę ul. P.".

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności podatkowych podatnikowi VAT przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Aby możliwa była realizacja prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony nabywane przez podatnika towary lub usługi muszą służyć do wykonywania przez niego czynności podlegających opodatkowaniu. Zgodnie z powyższym w sytuacji braku związku nabywanych towarów i usług ze sprzedażą opodatkowaną podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego. Wnioskodawca nie będzie pobierał opłat za korzystanie z drogi gminnej, czyli operacja nie będzie generowała przychodu.

W związku z tym nie zostanie spełniona podstawowa przesłanka warunkująca prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Zatem Gminie nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od zakupów towarów i usług w ramach realizacji przedmiotowej inwestycji drogowej, a co za tym idzie podatek VAT będzie wydatkiem kwalifikowalnym do refundacji ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego na Rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zatem zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w myśl art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują łub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Natomiast, w świetle unormowań prawa wspólnotowego, w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zgodnie z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy).

Z okoliczności przedmiotowej sprawy wynika, że Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego, realizuje zadanie publiczne pn. "Wspieranie lokalnego rozwoju Gminy poprzez rozbudowę dróg i przebudowę ul. P.". Celem operacji jest poprawa warunków życia mieszkańców poprzez zwiększenie dostępności obiektów użyteczności publicznej oraz bezpieczeństwa mieszkańców. Inwestycja realizowana jest w ramach zadań własnych Gminy, nie będzie generowała przychodów. Drogi dostępne będą nieodpłatnie dla ogółu mieszkańców oraz wszystkich użytkowników. Po rzeczowym i finansowym zakończeniu projektu drogami zarządzać będzie Gmina, jako właściciel. Zakres projektu obejmuje jedynie zakup usług związanych z realizacją inwestycji objętej wnioskiem o dofinansowanie. Wszystkie wydatki fakturowane będą na Gminę, nie będą związane z wykonaniem przez wnioskodawcę czynności opodatkowanych.

Gmina jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Gminy dotyczą możliwości odzyskania zapłaconego podatku od towarów i usług w ramach realizowanego projektu pn. "Wspieranie lokalnego rozwoju Gminy poprzez rozbudowę dróg i przebudowę ul. P." współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego na Rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich.

Jak wynika z powołanych przepisów prawa, odliczenie podatku uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż Gmina realizuje projekt w ramach zadań własnych w celu poprawy warunków życia mieszkańców poprzez zwiększenie dostępności obiektów użyteczności publicznej oraz bezpieczeństwa mieszkańców. Wydatki nie będą związane z wykonaniem przez wnioskodawcę czynności opodatkowanych. Powstałe drogi będą dostępne nieodpłatnie dla ogółu mieszkańców oraz wszystkich użytkowników. Inwestycja nie będzie generowała przychodów.

W konsekwencji, skoro efekty przedmiotowej inwestycji nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, Wnioskodawca na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy nie ma prawa do odliczenia kwot podatku VAT wynikających z faktur dokumentujących realizację zadania "Wspieranie lokalnego rozwoju Gminy poprzez rozbudowę dróg i przebudowę ul. P.", realizowanego w ramach zadań własnych Gminy w celu poprawy warunków życia mieszkańców.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.