0114-KDIP1-1.4012.571.2019.1.RR - Brak opodatkowania przekazania samochodu osobowego na cele osobiste oraz sprzedaży po dokonaniu jego wykupu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2019 r. (data wpływu 11 października 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania przekazania samochodu osobowego na cele osobiste oraz sprzedaży po dokonaniu jego wykupu - jest prawidłowe.

W dniu 11 października 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania przekazania samochodu osobowego na cele osobiste oraz sprzedaży po dokonaniu jego wykupu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną i zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym podatku od towarów i usług i prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której świadczy usługi prawnicze, opodatkowane podatkiem od towarów i usług ("VAT"). Wnioskodawca prowadzi księgę przychodów i rozchodów. Wnioskodawca zawarł umowę leasingu operacyjnego samochodu osobowego dla celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą ("umowa leasingu"). Podmiot świadczący usługę leasingu wystawiał faktury dokumentujące rzeczoną usługę z wykazanym podatkiem VAT.

W czasie trwania umowy leasingu, o kwotę naliczonego podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących opłaty należne z tytułu umowy leasingu, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 86a ust. 1 w zw. z ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, Wnioskodawca obniżał kwotę VAT należnego. Opłaty należne z tytułu umowy leasingu, z wyjątkiem kwoty stanowiącej podatek naliczony obniżający kwotę VAT należnego, Wnioskodawca zaliczał do kosztów uzyskania przychodów.

Po zakończeniu umowy leasingu i zgodnie z jej warunkami, leasingobiorcy przysługiwało prawo wykupu przedmiotu leasingu. Możliwość nabycia samochodu wynikała z umowy, ale pozostawała odrębną czynnością Wnioskodawca wykupił przedmiot leasingu (samochód) po zakończeniu umowy leasingu, ale postanowił nie wykorzystywać go w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i przeznaczył go w momencie wykupu na cele osobiste, niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Faktura dokumentująca wykup została wystawiona na Wnioskodawcę, jako osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą.

Poniesiona tytułem nabycia opłata za wykup z leasingu nie została zaliczona do podatkowych kosztów uzyskania przychodów, ani nie został z niej odliczony VAT naliczony. W związku z tym, że od momentu wykupu samochód nie był wykorzystywany w działalności gospodarczej Wnioskodawcy, żadne wydatki związane z jego eksploatacją również nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Samochód nie został ujęty w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, ani też w ewidencji wyposażenia prowadzonej przez Wnioskodawcę jako podatnika prowadzącego pozarolniczą działalność gospodarczą. Wnioskodawca zamierza sprzedać ww. samochód, jednak nie wcześniej niż przed upływem co najmniej sześciu miesięcy licząc od zakończenia miesiąca, w którym nastąpił moment wykupu z leasingu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy przeznaczenie samochodu na cele prywatne w momencie jego wykupu z leasingu nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (stan faktyczny)?

2. Czy sprzedaż samochodu, który został wykupiony od leasingodawcy na cele niezwiązane z działalnością gospodarczą w późniejszym okresie nie będzie podlegać podatkowi od towarów i usług (zdarzenie przyszłe)?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawcy, przeznaczenie samochodu na cele osobiste w momencie jego wykupu po zakończeniu umowy leasingu nie powinno podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa podlega opodatkowaniu VAT, a w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2. wszelkie inne darowizny - jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którymi wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie (w tym także darowizna) tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania, bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Przedstawiona w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, zasada wyłącza możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Podstawowy warunek uprawniający do odliczenia nie został spełniony, gdyż zamiarem Wnioskodawcy - po wykupieniu samochodu w związku z upływem okresu, na który zawarta została umowa leasing - nie było dalsze wykorzystywanie go do celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, opodatkowaną podatkiem od towarów i usług lecz przeznaczenie na cele prywatne. Zatem, Wnioskodawca nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem samochodu. Ponieważ przy wykupie samochodu nie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, to w kontekście art. 7 ust. 2 i art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Zdaniem Wnioskodawcy, przeznaczenie na cele prywatne ww. samochodu nie stanowi dostawy towarów i nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, nie ma tu znaczenia, czy faktura wystawiona była na dane firmy, czy na dane osobowe przedsiębiorcy.

Ad 2

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż samochodu po dokonaniu jego wykupu na cele niezwiązane z działalnością gospodarczą po zakończeniu umowy leasingu, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przepis art. 15 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powołanych przepisów wynika, że dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy jest dokonywana przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Osoba fizyczna w kontekście ww. przepisów nie jest podatnikiem VAT w przypadku, gdy dokonuje sprzedaży towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. Majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

Skoro więc Wnioskodawca po zakończeniu umowy leasingu wykupił samochód będący przedmiotem leasingu, ale nie wykorzystywał go w prowadzonej działalności gospodarczej i już w momencie wykupu przeznaczył go na cele osobiste (prywatne), niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą, późniejsza sprzedaż tego samochodu nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT. Dokonując bowiem tej sprzedaży Wnioskodawca nie będzie działać w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Należy zauważyć, że dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów, co do zasady, podlega opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynność ta jest wykonywana odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte - w przypadku dostawy towarów - w art. 7 ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2. wszelkie inne darowizny - jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, a także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie (w tym także darowizna) tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Podkreślić jednak należy, że dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy jest dokonywana przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tej czynności.

Przepis art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną i zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym podatku od towarów i usług i prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której świadczy usługi prawnicze. Wnioskodawca zawarł umowę leasingu operacyjnego samochodu osobowego dla celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Podmiot świadczący usługę leasingu wystawiał faktury dokumentujące rzeczoną usługę z wykazanym podatkiem VAT. W czasie trwania umowy leasingu, o kwotę naliczonego podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących opłaty należne z tytułu umowy leasingu, Wnioskodawca obniżał kwotę VAT należnego. Po zakończeniu umowy leasingu i zgodnie z jej warunkami, leasingobiorcy przysługiwało prawo wykupu przedmiotu leasingu. Możliwość nabycia samochodu wynikała z umowy, ale pozostawała odrębną czynnością Wnioskodawca wykupił przedmiot leasingu (samochód) po zakończeniu umowy leasingu, ale postanowił nie wykorzystywać go w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i przeznaczył go w momencie wykupu na cele osobiste, niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Faktura dokumentująca wykup została wystawiona na Wnioskodawcę, jako osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. Poniesiona tytułem nabycia opłata za wykup z leasingu nie została zaliczona do podatkowych kosztów uzyskania przychodów, ani nie został z niej odliczony VAT naliczony. W związku z tym, że od momentu wykupu samochód nie był wykorzystywany w działalności gospodarczej Wnioskodawcy, żadne wydatki związane z jego eksploatacją również nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Samochód nie został ujęty w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, ani też w ewidencji wyposażenia prowadzonej przez Wnioskodawcę jako podatnika prowadzącego pozarolniczą działalność gospodarczą. Wnioskodawca zamierza sprzedać ww. samochód, jednak nie wcześniej niż przed upływem co najmniej sześciu miesięcy licząc od zakończenia miesiąca, w którym nastąpił moment wykupu z leasingu.

Wątpliwości Zainteresowanego w pierwszej kolejności dotyczą kwestii, czy przeznaczenie samochodu na cele prywatne w momencie jego wykupu z leasingu nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W odniesieniu do powyższego należy wskazać, że w myśl art. 7091 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145, z późn. zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym, przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego.

Jeżeli finansujący zobowiązał się, bez dodatkowego świadczenia, przenieść na korzystającego własność rzeczy po upływie oznaczonego w umowie czasu trwania leasingu, korzystający może żądać przeniesienia własności rzeczy w terminie miesiąca od upływu tego czasu, chyba że strony uzgodniły inny termin - art. 70916 Kodeksu cywilnego.

Wobec powyższego, umowa leasingu - co do zasady - sprowadza się do używania rzeczy i pobierania pożytków, nie rodzi natomiast powstania prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. W świetle ustawy o podatku od towarów i usług, leasing jest usługą zdefiniowaną w art. 8 ust. 1 ustawy. Po zakończeniu podstawowego okresu trwania umowy leasingu - jednym z wariantów jest sprzedaż przedmiotu umowy leasingobiorcy. Opcja wykupu samochodu będącego przedmiotem umowy leasingu jest uprawnieniem, z którego leasingobiorca może skorzystać, ale nie musi.

Zatem należy przyjąć, że wykup przedmiotu leasingu jest odrębną czynnością - dostawą towaru - niezwiązaną z samą umową leasingu.

W związku z powyższym, w sytuacji nieodpłatnego przekazania samochodu na cele osobiste koniecznym jest dokonanie analizy, czy - w świetle art. 7 ust. 2 ustawy - zostaną spełnione warunki do uznania przedmiotowej czynności za nieodpłatną dostawę towarów zrównaną z odpłatną dostawą, o której mowa w powołanym przepisie.

Z powołanego wyżej przepisu art. 7 ust. 2 ustawy wynika, że ustawodawca zrównuje czynności dokonane bez wynagrodzenia z czynnościami odpłatnymi, przy spełnieniu warunków wymienionych w tym przepisie. W ten sposób wszelkie nieodpłatne przekazanie przez podatnika należących do jego przedsiębiorstwa towarów, wchodzi w zakres objęty pojęciem "odpłatnej dostawy towarów", o ile podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu sprawy, Wnioskodawcy już w momencie wykupu samochodu przekazał go do majątku prywatnego, a zatem po wykupie przedmiotowego samochodu, Wnioskodawca nie wykorzystywał go w prowadzonej działalności gospodarczej, w związku z tym jego nabycie nie było związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. W zaistniałej sytuacji, Zainteresowanemu nie przysługiwało zatem prawo do odliczenia podatku naliczonego przy wykupie tego samochodu.

W konsekwencji, przekazanie przez Wnioskodawcę na cele osobiste samochodu osobowego wykupionego z leasingu, nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, bowiem - z uwagi na przekazanie na cele osobiste - nie przysługiwało Zainteresowanemu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia tego samochodu.

Podsumowując, mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca w momencie wykupu przeznaczy samochód na cele osobiste, prywatne, niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą, to postąpi prawidłowo kwalifikując wykupienie samochodu od leasingodawcy jako wydatku niezwiązanego z działalnością gospodarczą, niepodlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 (stan faktyczny) należało ocenić jako prawidłowe.

W dalszej części wątpliwości Zainteresowanego dotyczą kwestii, czy sprzedaż samochodu, który został wykupiony od leasingodawcy na cele niezwiązane z działalnością gospodarczą w późniejszym okresie nie będzie podlegać podatkowi od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym do określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wyłączenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając towar (np. samochód) działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem natomiast takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu ruchomościami (np. samochodami), która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży samochodu, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług handlu samochodami. Przy czym, na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że jeżeli Wnioskodawca dokonując w przyszłości sprzedaży (zbycia) samochodu nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, to sprzedaż samochodu stanowić będzie zwykłe wykonywanie prawa własności. Tym samym, Wnioskodawca będzie zbywać samochód, stanowiący jego majątek prywatny, korzystając z przysługującego Wnioskodawcy prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Skutkiem powyższego, zamierzona czynność nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności analizowanej sprawy należy stwierdzić, że zbycie samochodu który został wykupiony od leasingodawcy na cele niezwiązane z działalnością gospodarczą w późniejszym okresie nie będzie podlegać podatkowi od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 (zdarzenie przyszłe) należało ocenić jako prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.