0114-KDIP1-1.4012.429.2020.1.EW - Brak prawa do odliczenia przez gminę podatku VAT naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na realizację projektu polegającego na dostawie i montażu urządzeń placu zabaw i siłowni zewnętrznej przez firmę wyłonioną w drodze postępowania przetargowego z zachowaniem zasad zdrowej konkurencji.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 lipca 2020 r. (data wpływu 28 lipca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu wydatków poniesionych przez Gminę (...) w związku z realizacją projektu w ramach "..." w miejscowości (...) - jest prawidłowe.

W dniu 28 lipca 2020 r. wpłynął do tut. Organu wniosek z dnia 28 lipca 2020 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu wydatków poniesionych przez Gminę (...) w związku z realizacją projektu w ramach "..." w miejscowości (...).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina (...) jest jednostką samorządu terytorialnego działającą w oparciu o ustawę z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713). Posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Gmina była zarejestrowanym czynnym płatnikiem podatku VAT składającym do urzędu skarbowego miesięczne deklaracje VAT-7 do 31 grudnia 2016 r. Od 1 stycznia 2017 r. jest podatnikiem zwolnionym na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.).

Gmina zamierza zrealizować projekt polegający na dostawie i montażu urządzeń placu zabaw i siłowni zewnętrznej przez firmę wyłonioną w drodze postępowania przetargowego z zachowaniem zasad zdrowej konkurencji.

Gmina otrzyma dofinansowanie z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 w ramach poddziałania 19.2 "Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność" na podstawie umowy o przyznaniu pomocy zawartej w dniu 2 czerwca 2020 r. z Województwem (...) nr 1.

Gmina w ramach planowanej operacji utworzy plac zabaw poprzez zamontowanie następujących urządzeń: zestawu zabawowego, huśtawki wahadłowej podwójnej, huśtawki z siedziskiem, 3 szt. bujaków, karuzeli z siedziskiem, regulaminu, ławki piknikowej, 5 szt. ławek bez oparcia, ławki piknikowej, 2 szt. koszy na śmieci i siłownię zewnętrzną poprzez montaż orbitreka podwójnego, podwójnego wyciskania siedząc, wahadła + twistera i steppera+biegacza na działce ewidencyjnej stanowiącej jej własność w m. (...).

Gmina nie będzie dokonywała żadnych transakcji sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług w związku z utworzeniem placów zabaw i siłowni zewnętrznej.

Gmina w związku z realizowaną operacją w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 jest zobowiązana do dostarczenia wraz z wnioskiem o płatność interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacji indywidualnej).

Po zakończeniu usługi dostawy i montażu urządzeń placu zabaw i siłowni zewnętrznej z nowo powstałej infrastruktury rekreacyjno-sportowej będą mogli korzystać mieszkańcy Gminy (...). Gmina z tego tytułu nie będzie osiągała żadnych dochodów.

Podatek VAT w projekcie został zaliczony jako koszt kwalifikowany - podlegający dofinansowaniu ze środków Unii Europejskiej. Przedsięwzięcie polegające na budowie placu zabaw i siłowni zewnętrznej jest realizowane w ramach zadań własnych Gminy w myśl art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713).

Utworzony plac zabaw i siłownia zewnętrzna będzie stanowić infrastrukturę ogólnodostępną. Zakupy usług realizowanych w ramach przedsięwzięcia są dokumentowane przez faktury wystawione na rzecz Gminy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących wydatki poniesione w ramach realizacji projektu oraz po jego zakończeniu, które nie będą wykorzystane w czynności opodatkowanych?

Zdaniem Wnioskodawcy

Gminie nie przysługuje prawo do odliczania podatku naliczonego związanego z wydatkami ponoszonymi w ramach projektu.

Należy zauważyć, iż zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119, ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy o VAT.

Z powyżej regulacji wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki: odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, z których nabycia wynika podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku lub/i nie niepodlegających temu podatkowi.

W art. 15 ust. 1 ustawy o VAT zdefiniowano podatników jako osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z ust. 6 powołanego artykułu, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

Na gruncie powyższych regulacji, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Przy czym, kryterium cywilnoprawnej podstawy działań organów publicznych, sformułowane w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT może być stosowane dopiero wówczas, gdy ustalone zostanie, że działania te spełniają przesłanki działalności gospodarczej określone w ust. 2 ww. artykułu.

W myśl art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. z poz. 713 z późn. zm.), do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie zaś z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych. W ocenie wnioskodawcy, Gmina nie działa jako podatnik VAT wykonując zadania przewidziane w ramach projektu, z tego względu, w ramach projektu Gmina nie spełnia podstawowej przesłanki warunkującej odliczenie naliczonego podatku VAT - Gmina nie działa bowiem w ramach projektu w charakterze podatnika VAT.

W przedstawionym stanie faktycznym brak jest związku podatku naliczonego wynikającego z towarów i usług nabywanych przez Gminę w ramach projektu ze sprzedażą opodatkowaną VAT. Z efektów projektu korzystać będzie bezpłatnie społeczność Gminy. Wnioskodawca nie będzie udostępniał odpłatnie obszaru objętego projektem, żadnego środka trwałego ani pozostałych towarów i usług planowanych do zakupu w ramach projektu. Projekt ma zatem wyłącznie cel publiczny i nie będzie służyć Gminie do wykonywania działalności opodatkowanej VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym nie znajdzie zastosowania art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż obniżenie podatku należnego o podatek naliczony może nastąpić jedynie na ściśle określonych przez ustawodawcę zasadach, a podstawowymi warunkami odliczenia VAT jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi oraz fakt występowania przez nabywcę w charakterze podatnika VAT w ramach wykonywanej czynności.

Podsumowując zdaniem Gminy (...) dokonując wydatków związanych z realizacją przedmiotowego projektu, a także po jego zakończeniu, brak będzie prawa do odliczania przez Gminę podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej następującego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. gdy odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Podatnik zatem nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Zaprezentowana wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96 zgłoszenie rejestracyjne, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 kwota podatku naliczonego ust. 2 pkt 7.

W związku w powyższym, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani, jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go, dla tej czynności, za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Za podatnika nie uznaje się - zgodnie art. 15 ust. 6 ustawy - organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach:

W świetle wskazanych unormowań, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem jak wynika z powyższych przepisów jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych, bowiem tylko w tym zakresie - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy - ich czynności mają charakter działalności gospodarczej.

Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Stosownie do art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 10 zaspokojenie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina zamierza zrealizować projekt polegający na dostawie i montażu urządzeń placu zabaw i siłowni zewnętrznej przez firmę wyłonioną w drodze postępowania przetargowego z zachowaniem zasad zdrowej konkurencji.

Gmina w ramach planowanej operacji utworzy plac zabaw poprzez zamontowanie następujących urządzeń: zestawu zabawowego, huśtawki wahadłowej podwójnej, huśtawki z siedziskiem, 3 szt. bujaków, karuzeli z siedziskiem, regulaminu, ławki piknikowej, 5 szt. ławek bez oparcia, ławki piknikowej, 2 szt. koszy na śmieci i siłownię zewnętrzną poprzez montaż orbitreka podwójnego, podwójnego wyciskania siedząc, wahadła + twistera i steppera+biegacza na działce ewidencyjnej stanowiącej jej własność w miejscowości (...).

Gmina nie będzie dokonywała żadnych transakcji sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług w związku z utworzeniem placów zabaw i siłowni zewnętrznej.

Po zakończeniu usługi dostawy i montażu urządzeń placu zabaw i siłowni zewnętrznej z nowo powstałej infrastruktury rekreacyjno-sportowej będą mogli korzystać mieszkańcy Gminy (...). Gmina z tego tytułu nie będzie osiągała żadnych dochodów.

Podatek VAT w projekcie został zaliczony jako koszt kwalifikowany - podlegający dofinansowaniu ze środków Unii Europejskiej. Przedsięwzięcie polegające na budowie placu zabaw i siłowni zewnętrznej jest realizowane w ramach zadań własnych Gminy w myśl art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713).

Utworzony plac zabaw i siłownia zewnętrzna będzie stanowić infrastrukturę ogólnodostępną. Zakupy usług realizowanych w ramach przedsięwzięcia są dokumentowane przez faktury wystawione na rzecz Gminy.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, aby rozliczyć podatek naliczony na zasadach przytoczonych w art. 86 ust. 1 ustawy, nabywane przez podatnika VAT czynnego towary i usługi muszą być wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Z wniosku wynika, że utworzony plac zabaw i siłownia zewnętrzna będzie stanowić infrastrukturę ogólnodostępną.

Realizacja ww. zadania wpisuje się zatem w zadania własne Gminy, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym. Zadania te obejmują m.in. sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych, tworzenia warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych, współpracy z organizacjami społecznymi. Wobec powyższego należy stwierdzić, że Gmina w ramach planowanej inwestycji będzie działała jako podmiot, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy. Ponadto Gmina nie będzie dokonywała żadnych transakcji sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług w związku z utworzeniem placów zabaw i siłowni zewnętrznej.

Po zakończeniu usługi dostawy i montażu urządzeń placu zabaw i siłowni zewnętrznej z nowo powstałej infrastruktury rekreacyjno-sportowej będą mogli korzystać mieszkańcy Gminy (...). Gmina z tego tytułu nie będzie osiągała żadnych dochodów.

Podsumowując należy stwierdzić, że w okolicznościach analizowanej sprawy, w związku z realizacją projektu Gminie (...) nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących ponoszone wydatki w związku z realizacją zadania inwestycyjnego. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie są spełnione - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Gmina nie będzie działała jako podatnik VAT i wydatki związane z realizacją przedsięwzięcia nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP lub /KIS/wnioski (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.