0114-KDIP1-1.4012.427.2020.2.MŻ - Mechanizm podzielonej płatności w przypadku sprzedaży narzędzia do radiologii medycznej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 lipca 2020 r. (data wpływu 21 lipca 2020 r.), uzupełnionym pismem Strony z dnia 4 września 2020 r. (data wpływu 8 września 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 25 sierpnia 2020 r. znak 0114-KDIP1-1.4012.427.2020.1.MŻ (skutecznie doręczone 28 sierpnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku stosowania mechanizmu podzielonej płatności w przypadku sprzedaży przez Wnioskodawcę Produktu (Stacja robocza) będącym narzędziem do identyfikacji, przetwarzania i kontroli jakości obrazu w radiologii medycznej - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku stosowania mechanizmu podzielonej płatności w przypadku sprzedaży przez Wnioskodawcę Produktu (Stacja robocza) będącym narzędziem do identyfikacji, przetwarzania i kontroli jakości obrazu w radiologii medycznej.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem Strony z dnia 4 września 2020 r. (data wpływu 8 września 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 25 sierpnia 2020 r. znak 0114-KDIP1-1.4012.427.2020.1.MŻ (skutecznie doręczone 28 sierpnia 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca sprzedaje na rynku polskim (zaistniały stan faktyczny) oraz zamierza sprzedawać w przyszłości (zdarzenie przyszłe) produkt będący narzędziem do identyfikacji, przetwarzania i kontroli jakości obrazu w radiologii medycznej (dalej "Produkt").

Produkt jest wyrobem medycznym klasy IIa objętym procedurą odnoszącą się do deklaracji zgodności (tzw. całkowite zapewnianie jakości), ze sporządzoną wymaganą deklaracją zgodności oraz z umieszczonym oznaczeniem CE.

Integralnym elementem Produktu dostarczanego klientom Wnioskodawcy jest komputer, który wraz z zainstalowanym na tym komputerze oprogramowaniem obsługującym procedury radiologiczne CR (pośredniej radiografii cyfrowej) lub DR (radiografii bezpośredniej) tworzy tzw. stację roboczą (dalej "Stacja robocza"). Produkt może spełniać swoje zadania wyłącznie w takiej postaci, to jest jako Stacja robocza, czyli komputer z oprogramowaniem.

Ponadto, istotne jest, że w dokumentacji Produktu, w odniesieniu do Stacji roboczej (jako integralnej całości) deklaruje się, że została zaprojektowana z uwzględnieniem tzw. wytycznych MEDDEV (dotyczących wyrobów medycznych), określono tam także parametry dotyczące wydajności Stacji roboczej (wydajności komputera, na którym zainstalowane jest oprogramowanie).

Innymi słowy, Produkt nie może funkcjonować bez komputera, tzn. tylko spełniający odpowiednie parametry komputer, odpowiednio skonfigurowany, z zainstalowanym oprogramowaniem, stanowiący Stację roboczą, może jako integralna całość służyć do zastosowań, do których Produkt jest przeznaczony.

Produkt kwalifikuje się jako wyrób medyczny w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych.

Produkt (wraz w wchodzącą w jego skład Stacją roboczą) zdaniem Wnioskodawcy należy klasyfikować jako wyrób medyczny, w ramach działu 32.5 - Urządzenia, Instrumenty i Wybory medyczne, włączając Dentystyczne zgodnie z PKWiU 2008.

W piśmie z dnia 4 września 2020 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1. Produkt stacja robocza NX jest narzędziem do identyfikacji, przetwarzania i kontroli jakości obrazu w radiologii medycznej współpracującym z cyfrowymi aparatami rentgenowskimi (DR) lub systemami ucyfrowienia pośredniego (CR). Stacja robocza NX to komputer z monitorem lub laptop, z zainstalowanym na nim oprogramowaniem. Występuje w wersji wolnostojącej lub mobilnej. Komputer jest sprzedawany z symbolem CN 8471 49 00 00 według Nomenklatury Scalonej 2020, z symbolem 26.20.14.0 według klasyfikacji PKWiU 2008. Produkt ten jest wyrobem medycznym.

2. Wnioskodawca wskazał, że nabywcami ww. produktu są podatnicy VAT.

3. Najczęściej stacja robocza NX jest sprzedawana jako jeden z elementów systemu CR lub DR. Łączna wartość faktury dokumentującej taką sprzedaż zawsze przekracza kwotę 15.000 PLN brutto.

4. Sporadycznie stacja robocza NX może być sprzedawana samodzielnie i służyć do rozbudowy posiadanego przez klienta systemu do radiologii. Faktura sprzedaży za pojedynczą stację z podstawowym oprogramowaniem (np. dla weterynarii) może mieć wartość poniżej 15.000 PLN brutto. Jeśli oprogramowanie jest bardziej zaawansowane łączna wartość brutto faktury za pojedynczą stację może przekroczyć kwotę 15.000 PLN.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

Czy pomimo, że w skład Produktu wchodzi Stacja robocza (komputer z oprogramowaniem do przetwarzania obrazów radiologii medycznej), biorąc pod uwagę, że Produkt jako całość stanowi wyrób medyczny, zaś wyroby medyczne nie są ujęte w wykazie stanowiącym załącznik nr 15 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, można przyjąć, iż do Produktu jako wyrobu medycznego nie ma zastosowania art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej "ustawa"), w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy, faktura powinna zawierać wyrazy "mechanizm podzielonej płatności".

W załączniku nr 15 do ustawy pod poz. 60 wskazano symbol PKWiU 26.20.1 - odnoszący się do nazwy towaru (grupy towarów) określonej jako Komputery i pozostałe maszyny do automatycznego przetwarzania danych.

W tym kontekście trzeba więc zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 5a ustawy, towary będące przedmiotem czynności opodatkowanych, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 7 września 1987 r., str. 1, z późn. zm. - Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdział 2, t. 2, str. 382 z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydawanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

W związku z powyższym, trzeba wskazać, że zgodnie z § 3a Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług w zakresie przypadków, o których mowa m.in. w załączniku nr 15 do ustawy, Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) stosuje się do dnia 31 grudnia 2020 r.

Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), zwana będzie dalej "PKWiU 2008".

Stosownie do PKWiU 2008, symbol 26.20.1 obejmuje kategorię Komputery i pozostałe maszyny do automatycznego przetwarzania danych.

Istotne jest jednak, że jak wyżej wskazano Produkt, w skład którego wchodzi Stacja robocza (komputer z oprogramowaniem do przetwarzania obrazów radiologii medycznej), stanowi wyrób medyczny.

Natomiast w PKWiU 2008 obowiązuje tzw. zasada jednoznaczności grupowań (pkt 5.1.4 PKWiU 2008), tzn. nie może powstać sytuacja, w której określony produkt może być zaliczany do więcej niż jednego grupowania.

Jak już wyżej wskazano, Produkt spełnia definicję wyrobu medycznego z art. 2 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych, zgodnie z którym przez wyrób medyczny rozumnie się narzędzie, przyrząd, urządzenie, oprogramowanie, materiał lub inny artykuł stosowany samodzielnie lub w połączeniu, w tym z oprogramowaniem przeznaczonym przez jego wytwórcę do używania specjalnie w celach diagnostycznych lub terapeutycznych i niezbędnych do jego właściwego stosowania, przeznaczony przez wytwórcę do stosowania u ludzi w celu:

Trzeba także dodać, że obok opisanej powyżej, ścisłej definicji wyrobu medycznego, art. 132 ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych stanowi, że ilekroć w przepisach odrębnych jest mowa o wyrobach medycznych, należy przez to rozumieć wyroby medyczne, aktywne wyroby medyczne do implantacji, wyroby medyczne do diagnostyki in vitro oraz systemy i zestawy zabiegowe złożone z wyrobów medycznych. Definicja ta odnosi się także do interpretacji przepisów prawa podatkowego (patrz np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 grudnia 2017 r. I FSK 433/16, wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 września 2018 r. I FSK 1901/16).

Biorąc wiec pod uwagę, że Produkt (wraz z wchodzącą w jego skład Stacją roboczą) stanowi wyrób medyczny, w ramach PKWiU 2008 powinien być on sklasyfikowany w ramach działu 32.5 - Urządzenia, Instrumenty i Wybory medyczne, włączając Dentystyczne. Tymczasem żadna z pozycji działu 32.5 PKWiU 2008 nie jest wymieniona w załączniku nr 15 do ustawy.

Trzeba przy tym zaznaczyć, że w ostatnio wydawanych indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego przyjmuj się, iż w przypadku, gdy podatnik spełnia kompleksowe świadczenie, to choćby część tego świadczenia mogła podpadać pod którąś z pozycji załącznika nr 15 do ustawy, jeśli nie da się jej wyodrębnić, zaś świadczenie jako całość nie podpada pod żadną z pozycji załącznika nr 15 do ustawy, wówczas obowiązkowy mechanizm podzielonej płatności i art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy nie ma zastosowania (pismo z dnia 28 lutego 2020 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 0113-KDIPT1-3.4012.818.2019.MWJ.)

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, pomimo że w skład Produktu wchodzi Stacja robocza (komputer z oprogramowaniem do przetwarzania obrazów radiologii medycznej), biorąc pod uwagę że Produkt jako całość stanowi wyrób medyczny, zaś wyroby medyczne nie są ujęte w wykazie stanowiącym załącznik nr 15 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, należy przyjąć, iż do Produktu jako wyrobu medycznego nie ma zastosowania art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Ustawą z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z dnia 13 września 2019 r., poz. 1751) z dniem 1 listopada 2019 r. wprowadzono m.in. nowy blok przepisów zawartych w rozdziale 1a w art. 108a-108e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 108a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.) zwanej dalej "ustawą", podatnicy, którzy otrzymali fakturę z wykazaną kwotą podatku, przy dokonywaniu płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury mogą zastosować mechanizm podzielonej płatności.

Natomiast w myśl art. 108a ust. 1a ustawy, przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności.

Podatnik obowiązany do wystawienia faktury, o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 18a, jest obowiązany do przyjęcia płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności (art. 108a ust. 1b ustawy).

W myśl art. 108a ust. 2 ustawy - zastosowanie mechanizmu podzielonej płatności polega na tym, że:

Stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy - podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

Zakres informacji jakie powinna zawierać faktura, wskazany został w art. 106e ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy, w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy - wyrazy "mechanizm podzielonej płatności".

Stosownie do art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1292, z późn. zm.) dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy:

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że obowiązek wystawiania faktur z adnotacją "mechanizm podzielonej płatności" będzie istnieć, jeżeli łącznie spełnione będą trzy warunki, tj. faktura:

* będzie wystawiana na kwotę należności ogółem (kwotę brutto) przekraczającą 15 000 zł lub jej równowartość (art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców),

* będzie dokumentować dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy,

* czynności będą dokonywane na rzecz podatnika.

Jednocześnie, w myśl art. 106e ust. 12 i 13 ustawy, w przypadku stwierdzenia, że podatnik wystawił fakturę z naruszeniem ust. 1 pkt 18a, naczelnik urzędu skarbowego lub naczelnik urzędu celno-skarbowego ustala dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości odpowiadającej 30% kwoty podatku przypadającej na dostawę towarów lub świadczenie usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy, wykazanej na tej fakturze.

W stosunku do osób fizycznych, które za ten sam czyn ponoszą odpowiedzialność za wykroczenie skarbowe albo za przestępstwo skarbowe, dodatkowego zobowiązania podatkowego nie ustala się. Przepisu ust. 12 nie stosuje się, jeżeli zapłata kwoty odpowiadającej kwocie podatku przypadającej na dostawę towarów lub świadczenie usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy, wykazanej na fakturze, została dokonana z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca sprzedaje na rynku polskim oraz zamierza sprzedawać w przyszłości Produkt (Stacja robocza) będący narzędziem do identyfikacji, przetwarzania i kontroli jakości obrazu w radiologii medycznej. Produkt jest wyrobem medycznym klasy IIa, objęty procedurą odnoszącą się do deklaracji zgodności (tzw. całkowite zapewnienie jakości), ze sporządzoną wymaganą deklaracją zgodności oraz umieszczonym oznaczeniem CE. Produkt stacja robocza NX to komputer z monitorem lub laptop, z zainstalowanym na nim oprogramowaniem. Komputer jest sprzedawany z symbolem CN 8471 49 00 00 oraz 26.20.14.0 PKWiU 2008. Wnioskodawca oraz nabywcy Produktu (Stacji roboczej) są czynnymi zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług. Faktury dokumentujące sprzedaż stacji roboczej NX najczęściej są sprzedawane jako jeden element systemu CR lub DR. Łączna wartość brutto faktury może przekroczyć kwotę 15 000 zł. Jak wskazuje Wnioskodawca sporadycznie stacja robocza NX może być sprzedawana samodzielnie i służyć do rozbudowy posiadanego przez klienta systemu radiologii. Wnioskodawca w opisie sprawy wskazuje, że Produkt nie może funkcjonować bez komputera, tzn. tylko spełniający odpowiednie parametry komputer, odpowiednio skonfigurowany, z zainstalowanym oprogramowaniem, stanowiący Stację roboczą, może jako integralna całość służyć do zastosowań, do których Produkt jest przeznaczony.

W związku z powyższym opisem Spółka wyraziła wątpliwość, czy do sprzedaży Produktu (Stacji roboczej) ma zastosowanie art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czy należy na fakturach dokumentujących jego sprzedaż umieszczać wyrazy "mechanizm podzielonej płatności".

Odnosząc się do powyższego należy w pierwszej kolejności wskazać, że obowiązek bezwzględnego stosowania mechanizmu podzielonej płatności wprowadzony przepisami obowiązującymi od dnia 1 listopada 2019 r. dotyczy wyłącznie konkretnych towarów i usług enumeratywnie wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy. Podkreślenia wymaga, że zapis art. 108a ust. 1a ustawy, wprowadza obowiązek zastosowania mechanizmu podzielonej płatności przy regulowaniu należności z faktury, w której wartość sprzedaży brutto przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty.

Należy wskazać, że zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) pod poz. 60 załącznika nr 15 do ustawy wymieniony został symbol PKWIU 26.20.1 - "Komputery i pozostałe maszyny do automatycznego przetwarzania danych", w którym to grupowaniu zawiera się PKWiU 26.20.14 określone jako "Maszyny cyfrowe do automatycznego przetwarzania danych w formie systemów".

W związku z tym stwierdzić należy, że poz. 60 załącznika nr 15 do ustawy dotyczy obowiązkowego stosowania mechanizmu podzielonej płatności w odniesieniu do PKWIU 26.20.1 - "Komputery i pozostałe maszyny do automatycznego przetwarzania danych", w którym to grupowaniu zawiera się PKWIU 26.20.14 określone jako "Maszyny cyfrowe do automatycznego przetwarzania danych w formie systemów".

Skoro, sprzedawany przez Wnioskodawcę Produkt - Stacja robocza NX (PKWiU 26.20.14.0) będący narzędziem do identyfikacji, przetwarzania i kontroli jakości obrazu radiologii medycznej jest towarem wymienionym w załączniku nr 15 do ustawy o podatku od towarów i usług, to stwierdzić należy, że Wnioskodawca ma obowiązek wynikający z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy, tj. zobowiązany jest do umieszczenia na fakturach dokumentujących sprzedaż przedmiotowego Produktu oznaczenia "mechanizm podzielonej płatności".

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Końcowo należy podkreślić, że tut. Organ nie jest uprawniony w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji prawa podatkowego do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie, z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym, niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o informacje wynikające ze wskazań Wnioskodawcy, że dla dostawy oferowanego przez Wnioskodawcę Produktu, będącego przedmiotem zapytania zastosowanie ma symbol PKWiU 2008 "26.20.14.0".

Jednocześnie należy zauważyć, że na podstawie art. 42a ustawy o podatku od towarów i usług - obowiązującego od dnia 1 listopada 2019 r. - wiążąca informacja stawkowa, zwana dalej "WIS", jest decyzją wydawaną na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług, która zawiera:

Przy czym WIS dotyczy stanu prawnego, który obowiązuje od dnia 1 lipca 2020 r.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy:

* stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, 74o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.