0114-KDIP1-1.4012.397.2020.2.JO - Sposób skorygowania błędnych danych nabywcy w fakturze.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 23 października 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP1-1.4012.397.2020.2.JO Sposób skorygowania błędnych danych nabywcy w fakturze.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. z m.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2020 r. (data wpływu 14 lipca 2020 r.) uzupełnione pismem Strony z dnia 5 października 2020 r. (data wpływu 12 października 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 23 września 2020 r. (skutecznie doręczone Stronie w dniu 28 września 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu skorygowania błędnych danych nabywcy na fakturze - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu skorygowania błędnych danych nabywcy na fakturze. Wniosek został uzupełniony pismem Strony z dnia 5 października 2020 r. (data wpływu 12 października 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 23 września 2020 r. znak: 0114-KDIP1-1.4012.397.2020.1.JO.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

A. sp. z o.o. z siedzibą w (...) (dalej "Spółka" lub "Wnioskodawca") została wpisana do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego w dniu 30 lipca 2018 r., jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Spółka, której jedynym wspólnikiem jest A. Ś., powstała w celu przejęcia - po wniesieniu aportem zorganizowanej części przedsiębiorstwa działalności gospodarczej prowadzonej przez A. Ś. pod nazwą Firma B. (dalej "Firma B") - całości dotychczasowej działalności operacyjnej Firmy B.

W dniu 19 lutego 2020 r. (data aktu notarialnego) A. Ś. wniósł aportem do Spółki zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej ZCP) obejmująca całą dotychczasową działalność operacyjną Firmy B polegającą na wykonywaniu szeroko pojętych robót elektro - energetycznych w zakresie: budowy, przebudowy oraz konserwacji: (i) linii energetycznych SN oraz nn (napowietrznych i kablowych; (ii) linii kablowych prądu stałego; (iii) tramwajowych trakcji i podstacji trakcyjnych; (iv) oświetlenia ulicznego i sygnalizacji świetlnych; (v) Stacji transformatorowych 15/0,4kV (napowietrznych, wnętrzowych, PZO); Spółka kontynuuje działalność prowadzoną uprzednio przez Firmę B.

Wpis w Krajowym Rejestrze Sądowym podwyższenia kapitału zakładowego Spółki w związku z wniesieniem aportu w postaci ZCP nastąpił w dniu 16 kwietnia 2020 r.

Po dacie wniesienia aportu, tj. po dniu 19 lutego 2020 r., a przed dokonaniem wpisu podwyższenia kapitału zakładowego Spółki w Krajowym Rejestrze Sądowym, X S.A. z siedzibą w (...) wystawił na rzecz Firmy B fakturę VAT nr (...). Aport wniesiony do Spółki obejmujący zorganizowaną część przedsiębiorstwa Firmy B obejmował również prawa i obowiązki wynikające z umów, w tym umowy z dnia 1 kwietnia 2018 r. nr (...) obejmującą sprzedaż i dostawę paliw zawartej z X S.A., na podstawie której to umowy X S.A. wystawił fakturę ww. sporną fakturę.

W związku z aportem ww. faktura została opłacona już przez Spółkę z rachunku bankowego Spółki (również wniesionego aportem).

W piśmie z dnia 5 października 2020 r. Wnioskodawca wskazał:

1. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT; 2. faktura wystawiona przez X. S.A. dokumentuje dostawę towarów zrealizowaną po dniu wniesienia aportem ZCP do Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 5 października 2020 r.):

1. Czy na podstawie art. 106k ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej "VATU") nabywca towaru, czyli Spółka, która od sprzedawcy towaru (wystawcy faktury VAT, X. S.A.) otrzymała fakturę VAT zawierającą po stronie nabywcy nie dane Spółki (nabywcy ZCP), tylko dane Firmy B (będącej przedmiotem ZCP) może - na podstawie ww. przepisu - wystawić sprzedawcy towaru X. S.A. fakturę nazywaną notą korygującą zawierającą korektę danych nabywcy, tj. wskazać zgodnie z art. 106k ust. 3 pkt 5 w miejscu treści korygowanej dane pierwotnego nabywcy Firmy B, a w miejscu treści prawidłowej wskazać poprawne dane nabywcy, czyli dane Spółki?

2. Czy w ww. stanie faktycznym sprzedawca towaru X S.A. powinien wystawić na podstawie art. 106j ust. 1 pkt 5 VATU fakturę korygującą, wobec stwierdzenia pomyłki w fakturze, tj. błędnego wskazania danych nabywcy (wskazano Firmę B zamiast Spółki), w której to fakturze korygującej sprzedawca towaru dokona zmiany danych nabywcy, tj. w miejsce wskazanego nabywcy Firmy B wprowadzić dane Spółki jako nabywcy ZCP od Firmy B?

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 5 października 2020 r.):

1. W ocenie Wnioskodawcy z chwilą wniesienia aportem ZCP Firmy B do Spółki, wszystkie faktury VAT - związane z działalnością i majątkiem Firmy B objętej aportem ZCP - po dacie wniesienia aportu powinny być wystawiane przez Spółkę (jako sprzedawcę) i przyjmowane wyłącznie przez Spółkę jako nabywcę towaru.

W przypadku błędnie wystawionej przez sprzedawcę towaru X S.A. faktury VAT, tj. faktury zawierającej pomyłki w postaci wskazania danych niewłaściwego podmiotu po stronie nabywcy (Firmy B), faktura taka powinna zostać skorygowana zgodnie z art. 106k ust. 1 VATU przez Spółkę, jako właściwego nabywcę towaru poprzez wystawienie faktury VAT nazywanej zgodnie z ww. przepisem notą korygującą. Rzeczona nota korygująca winna zawierać korektę danych nabywcy, tj. wskazać zgodnie z art. 106k ust. 3 pkt 5 VATU w miejscu treści korygowanej dane pierwotnego nabywcy Firmy B, a w miejscu treści prawidłowej wskazać poprawne dane nabywcy towaru, czyli dane Spółki.

2. W ocenie Spółki niezależnie od możliwości wskazanej w pkt 1 powyżej w ww. stanie faktycznym, również sprzedawca towaru (X S.A.) może wystawić na podstawie art. 106j ust. 1 pkt 5 VATU fakturę korygującą, wobec stwierdzenia pomyłki na w pozycji faktury, tj. błędnego wskazania jako danych nabywcy Firmy B, w której to fakturze korygującej sprzedawca towaru winien dokonać zmiany danych nabywcy, tj. w miejsce nabywcy Firmy B wprowadzić dane Spółki jako nabywcy ZCP od Firmy B.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.) zwanej dalej Ordynacja podatkowa regulują m.in. zagadnienie sukcesji podatkowej, tj. sytuację, w której dany podmiot (podatnik) wstępuje w prawa i obowiązki innego podatnika m.in. korzystając z praw nabytych przez inny podmiot (innego podatnika).

Następstwo prawne polega na przejściu z jednego podmiotu na drugi określonych praw i obowiązków. W przypadku prawa podatkowego mamy do czynienia z pochodnym nabyciem praw, kiedy to następca prawny nabywa prawa i obowiązki przysługujące jego poprzednikowi prawnemu. Jest to nabycie translatywne, gdyż dotyczy praw poprzednio już istniejących. W prawie podatkowym z reguły ma miejsce następstwo prawne pod tytułem ogólnym (sukcesja uniwersalna), kiedy to mocą jednego zdarzenia prawnego dochodzi do nabycia całego lub części majątku, a nabywca wchodzi zarówno w prawa, jak i w obowiązki swego poprzednika prawnego.

Powyższe kwestie regulują przepisy działu III rozdziału 14 Ordynacji podatkowej. W regulacjach tych, zawarta jest pozycja prawnopodatkowa dwóch kategorii podmiotów: następców prawnych oraz podmiotów przekształconych.

Zgodnie z art. 93 § 1 Ordynacji podatkowej, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się:

1.

osób prawnych,

2.

osobowych spółek handlowych,

3. osobowych i kapitałowych spółek handlowych - wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

W myśl art. 93 § 2 Ordynacji podatkowej, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie:

1.

innej osoby prawnej (osób prawnych);

2.

osobowej spółki handlowej (osobowych spółek handlowych).

Stosownie do art. 93a § 1 Ordynacji podatkowej, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:

1. przekształcenia innej osoby prawnej,

2. przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej - wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.

Przepis art. 93a § 1 ww. ustawy - w świetle art. 93a § 2 - stosuje się odpowiednio do:

1.

osobowej spółki handlowej zawiązanej (powstałej) w wyniku przekształcenia:

a.

innej spółki niemającej osobowości prawnej,

b.

spółki kapitałowej;

2.

(uchylony);

3.

stowarzyszenia utworzonego w wyniku przekształcenia stowarzyszenia zwykłego.

Jak stanowi art. 93d Ordynacji podatkowej, przepisy art. 93-93c mają zastosowanie również do praw i obowiązków wynikających z decyzji wydanych na podstawie przepisów prawa podatkowego.

W myśl art. 93e ww. ustawy, przepisy art. 93-93d stosuje się w zakresie, w jakim odrębne ustawy, umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz inne ratyfikowane umowy międzynarodowe, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, nie stanowią inaczej.

Określona wyżej cytowanymi przepisami Ordynacji podatkowej sukcesja jest sukcesją uniwersalną, co oznacza, że następca prawny wstępuje we wszystkie (z uwzględnieniem postanowień art. 93e Ordynacji podatkowej) przewidziane przepisami prawa podatkowego prawa i obowiązki podatnika. Ponadto wskazać należy, że przepisy ustawy - Ordynacja podatkowa, regulując kwestię następstwa prawnego na gruncie przepisów prawa podatkowego, stanowią normy lex generali. Oznacza to, że jeżeli w przepisach prawa podatkowego przewidziane zostały inne, bardziej szczegółowe przepisy regulujące ww. kwestię (lex specialis), to tym samym mają one pierwszeństwo przed normami bardziej ogólnymi (w tym przypadku przed przepisami ordynacji podatkowej), co wynika z zasady lex specialis derogat legi generali.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca, będący spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, w drodze aportu nabył zorganizowana część przedsiębiorstwa Firmy B (działalność operacyjna Firmy B) w dniu 19 lutego 2020 r. (data aktu notarialnego, wpis w Krajowym Rejestrze Sądowym podwyższenia kapitału zakładowego Spółki w związku z wniesieniem aportu w postaci ZCP nastąpił w dniu 16 kwietnia 2020 r. Po dacie wniesienia aportu, tj. po dniu 19 lutego 2020 r., a przed dokonaniem wpisu podwyższenia kapitału zakładowego Spółki w Krajowym Rejestrze Sądowym, X S.A. z siedzibą w (...) wystawił na rzecz Firmy B fakturę VAT nr (...). Aport wniesiony do Spółki obejmujący zorganizowaną część przedsiębiorstwa Firmy B obejmował również prawa i obowiązki wynikające z umów, w tym umowy z dnia 1 kwietnia 2018 r. nr (...) obejmującą sprzedaż i dostawę paliw zawartej z X S.A., na podstawie której to umowy X S.A. wystawił ww. fakturę. W związku z aportem ww. faktura została opłacona już przez Spółkę z rachunku bankowego Spółki (również wniesionego aportem). Faktura wystawiona przez X S.A. dokumentuje dostawę towarów zrealizowaną po dniu wniesienia aportem ZCP do Spółki.

W przedmiotowej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii sposobu skorygowania błędnych danych nabywcy na fakturze wystawionej przez sprzedawcę towarów X S.A. w sytuacji, gdy na fakturze VAT po stronie nabywcy znajdują się dane zbywcy ZCP Firmy B a nie dane Spółki.

Jak wynika z przepisu art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Z kolei art. 91 ust. 9 ustawy dotyczy zasad dokonywania korekty podatku naliczonego w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 19 dyrektywy obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) stanowi, że w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

W tym miejscu należy wskazać na tezę wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 października 2011 r. sygn. akt I FSK 1660/10, w którym zawarto tezę, że "w przypadku nabycia przedsiębiorstwa samodzielnie sporządzającego bilans jego nabywca traktowany jest jako następca prawny podatnika dokonującego zbycia."

W świetle powołanych wyżej regulacji należy uznać, że przyjęta w art. 6 pkt 1 ustawy opcja wyłączenia od opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wymaga, aby w przypadku zbycia tak określonego przedmiotu, jego nabywca traktowany był jako następca prawny podatnika dokonującego zbycia. W konsekwencji, w takiej sytuacji dochodzi do sukcesji prawnopodatkowej w zakresie podatku od towarów i usług - następuje przeniesienie na nabywcę zasad dotyczących opodatkowania tym podatkiem w odniesieniu do czynności związanych z nabytym mieniem na warunkach identycznych, jakie obowiązywały zbywcę, gdyby do zbycia nie doszło.

Jak wskazano wyżej, zagadnienie sukcesji podatkowej w polskim prawie regulują przepisy zawarte w art. 93-93e Ordynacji podatkowej. W przepisach tych ustawodawca przedstawił katalog, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców pranych oraz podmiotów przekształcanych.

Jednakże, jak wynika z powołanych wyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, na gruncie tej ustawy istnieje szczególne rozwiązanie, niezależne od unormowań zawartych w Ordynacji podatkowej, regulujące prawa i obowiązki następców prawnych. Norma wynikająca z art. 6 pkt 1 ustawy stanowi bowiem lex specialis wobec rozwiązań zawartych w Ordynacji podatkowej. W konsekwencji podatnik, który nabył przedsiębiorstwo (jego zorganizowaną część) i nadal je prowadzi, może korzystać w zakresie podatku od towarów i usług z uprawnień służących zbywcy tego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Mając powyższe na względzie, należy wskazać, że podatnik nabywający przedsiębiorstwo staje się następcą prawnym w podatku VAT zbywcy przedsiębiorstwa niezależnie od następstwa określonego przepisami ustawy - Ordynacja podatkowa. Tym samym dochodzi do sukcesji podatkowej, w wyniku której nabywca przedsiębiorstwa jest beneficjentem czynności podatnika dokonującego zbycia.

Kwestie dotyczące wystawienia faktur uregulowane są w Dziale XI ustawy.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Faktura jest dokumentem wystawianym dla potrzeb dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Dane, które powinna zawierać faktura zostały określone w art. 106e ustawy, zgodnie z którym faktura powinna zawierać:

1.

datę wystawienia;

2.

kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;

3.

imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

4.

numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;

5.

numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;

6.

datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;

7.

nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

8.

miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;

9.

cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

10.

kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;

11.

wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

12.

stawkę podatku;

13.

sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;

14.

kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

15.

kwotę należności ogółem; (...)

Z kolei art. 106g ust. 1 ustawy stanowi, że faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Z powołanych przepisów wynika, że faktura powinna zawierać dane nabywcy towaru lub usługi i tym samym dokumentować rzeczywiste zdarzenia gospodarcze, a jako wystawca i nabywca powinni widnieć faktyczni uczestnicy transakcji. Każdorazowo należy ustalić więc nabywcę towaru lub usługi, który powinien wynikać z zawartej umowy.

W świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

Ustawodawca w art. 106j ust. 1 ustawy, określił przypadki, w których podatnik winien wystawić fakturę korygującą. I tak, zgodnie z ww. przepisem, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1.

udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,

2.

udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,

3.

dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,

4.

dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,

5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury - podatnik wystawia fakturę korygującą.

W myśl art. 106j ust. 2 ustawy faktura korygująca powinna zawierać;

faktura korygująca powinna zawierać:

1.

wyrazy "FAKTURA KORYGUJĄCA" albo wyraz "KOREKTA";

2.

numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

3.

dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

a.

określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,

b.

nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;

4.

przyczynę korekty;

5.

jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego - odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;

6.

w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 - prawidłową treść korygowanych pozycji.

Zgodnie natomiast z art. 106k ust. 1 ustawy, nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę zawierającą pomyłki, z wyjątkiem pomyłek w zakresie danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15, może wystawić fakturę nazywaną notą korygującą.

Faktura, o której mowa w ust. 1 wymaga akceptacji wystawcy faktury (art. 106k ust. 2 ustawy).

Stosownie do art. 106k ust. 3 ustawy, faktura, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać:

1.

wyrazy "NOTA KORYGUJĄCA";

2.

numer kolejny i datę jej wystawienia;

3.

imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy i numer za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, a także numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej;

4.

dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura, o której mowa w ust. 1, określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6;

5.

wskazanie treści korygowanej informacji oraz treści prawidłowej.

Zgodnie z ust. 4 ww. artykułu, przepisy ust. 1-3 nie naruszają przepisów dotyczących wystawiania faktur korygujących.

Ze wskazanych przepisów wynika, że jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Zatem faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. Przy czym fakturę korygującą wystawić może jedynie podatnik, który wystawił fakturę, która wymaga korekty.

Natomiast pomyłki dotyczące informacji wiążącej się z nabywcą, mogą być skorygowane przez wystawienie przez nabywcę noty korygującej.

Zatem, gdy w otrzymanej fakturze wszystkie dane będą dotyczyły innego nabywcy, korekta błędnych (nieprawidłowych) danych związana w tym przypadku z całkowitą zmianą danych nabywcy odbywa się przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej lub przez wystawienie przez nabywcę noty korygującej.

W omawianej sytuacji możliwe błędy w fakturach nie będą dotyczyć danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15 ustawy (tj. danych dotyczących ilości, ceny, wartości, stawki i kwoty podatku przedmiotu transakcji), lecz nabywcy towarów i usług.

Jednocześnie należy jednak wskazać, że nie w każdej sytuacji faktura wystawiona na zbywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa wymaga korekty adresata takiej faktury. A mianowicie nie ma potrzeby korygować danych nabywcy w drodze wystawienia noty korygującej faktury:

* wystawionej na zbywcę przed dokonaniem zbycia;

* wystawionej na zbywcę po dniu zbycia, w sytuacji gdy faktura będzie dokumentować dostawę towarów/ świadczenie usług zrealizowane przed dniem zbycia.

Jak już wskazano aport zorganizowanej części przedsiębiorstwa Firmy B przez Spółkę oznacza, że Spółka będzie traktowana jako następca praw i obowiązków Firmy B wynikających z przepisów dotyczących podatku VAT, które to prawa i obowiązki są funkcjonalnie związane z przekazaną w ramach aportu zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa oraz które nie zostały rozliczone przez Firmę B przed dniem aportu.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy należy jeszcze raz wskazać, że w sytuacji, gdy w otrzymanej fakturze wszystkie dane dotyczą innego nabywcy, korekta błędnych (nieprawidłowych) danych związana ze zmianą danych nabywcy odbywa się poprzez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej lub poprzez wystawienie przez nabywcę noty korygującej.

Zatem, w sytuacji, gdy faktura wystawiona przez X S.A, która dokumentuje dostawę towarów zrealizowaną po dniu wniesienia aportem ZCP do Spółki, w której jako nabywca widnieje zbywca ZCP (Firma B), to należy wystawić notę korygującą adresata takiej transakcji, gdyż jak wyżej wskazano, faktura taka będzie wystawiona na podmiot już nieistniejący.

Tym samym zgodnie z art. 106k ust. 1 ustawy, Wnioskodawca jest uprawniony do wystawienia noty korygującej, a sprzedawca towaru (X S.A.) zgodnie z art. 106k ust. 2 ustawy do jej akceptacji.

Jednocześnie należy wskazać, że skorygowanie błędu polegającego na nieprawidłowym wskazaniu danych nabywcy powinno nastąpić poprzez wystawienie faktury korygującej przez sprzedawcę towaru, zawierającej dane określone w art. 106j ust. 2 ustawy, w szczególności wskazującej jako przyczynę korekty błędne określenie danych nabywcy oraz prawidłową treść korygowanych pozycji, czyli prawidłowe dane nabywcy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy całościowo należy uznać za prawidłowe.

Końcowo tut. Organ wskazuje, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie Wnioskodawcy, a zatem nie wywiera skutków podatkowych w zakresie sposobu skorygowania błędnych danych nabywcy na fakturze przez sprzedawcę towaru, tj. X S.A.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl