0114-KDIP1-1.4012.339.2020.1.JO - Ustalenie możliwości odzyskania podatku VAT od wydatków poniesionych na realizację operacji - restauracji wieży kościoła.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 29 lipca 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP1-1.4012.339.2020.1.JO Ustalenie możliwości odzyskania podatku VAT od wydatków poniesionych na realizację operacji - restauracji wieży kościoła.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 czerwca 2020 r. (data wpływu 16 czerwca 2020 r.) uzupełnione pismem Strony z dnia 15 czerwca 2020 r. (data wpływu 19 czerwca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku VAT od wydatków poniesionych na realizację operacji pn. " (...)" - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 czerwca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku VAT od wydatków poniesionych na realizację operacji pn. " (...)".

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina (...) podpisała w dniu 11 stycznia 2019 r. umowę nr (...) z Samorządem Województwa (...). Przedmiotem umowy jest realizacja operacji pn. " (...)". Zgodnie z ww. umową na realizację zadania została przyznana pomoc ze środków EFRROW w formie refundacji w wysokości 143 119 zł, tj. 63,63% poniesionych kosztów kwalifikowalnych operacji. Typ operacji "Ochrona zabytków i budownictwa tradycyjnego" w ramach działania "Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich" zgodnie z kryteriami ustanowionymi w Programie Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Celem projektu jest rozwój miejscowości (...), Gminy (...) i regionu (...) poprzez restaurację wieży zabytkowego kościoła wraz z otoczeniem, co wpłynie na zwiększenie ruchu turystycznego w regionie. Celem jest zachowanie dziedzictwa kulturowego tych ziem oraz udostępnienie niezwykle cennych walorów ruin romańskiego kościoła z XIII w. Celem jest rozwój obszarów wiejskich jako potencjalnych miejsc aktywności turystycznej. Celem jest poprawa warunków życia mieszkańców dzięki zwiększonemu ruchowi turystycznemu.

Wnioskodawca zwraca się o wydanie indywidualnej interpretacji o braku możliwości odzyskania podatku VAT przy realizacji operacji " (...)".

Brak możliwości odzyskania podatku VAT wynika z faktu, że odliczenie podatku należnego od kwoty podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje podatnik VAT, gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony - są wykorzystane do wykonania czynności opodatkowanych; podstawowym warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z praw do odliczenia podatku naliczonego jest zatem związek zakupów z wykonanymi czynnościami. Gmina nie będzie wykorzystywała odrestaurowanego Kościoła NMP w (...) i wieży kościoła do czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym opisem wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą braku możliwości odzyskania podatku VAT przy realizacji operacji pn. " (...)".

Stanowisko Wnioskodawcy:

Brak możliwości odzyskania podatku VAT wynika z faktu, że odliczenie podatku należnego od kwoty podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje podatnik VAT, gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony - są wykorzystane do wykonania czynności opodatkowanych; podstawowym warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z praw do odliczenia podatku naliczonego jest zatem związek zakupów z wykonanymi czynnościami. Gmina nie będzie wykorzystywała odrestaurowanego terenu zabytkowego kościoła oraz wieży do czynności opodatkowane podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o te różnice kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, według art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina podpisała w dniu 11 stycznia 2019 r. umowę nr (...) z Samorządem Województwa (...). Przedmiotem umowy jest realizacja operacji pn. " (...)". Zgodnie z ww. umową na realizację zadania została przyznana pomoc ze środków EFRROW w formie refundacji w wysokości 143 119 zł, tj. 63,63% poniesionych kosztów kwalifikowalnych operacji. Typ operacji "Ochrona zabytków i budownictwa tradycyjnego" w ramach działania "Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich" zgodnie z kryteriami ustanowionymi w Programie Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Celem projektu jest rozwój miejscowości (...), Gminy (...) i regionu (...) poprzez restaurację wieży zabytkowego kościoła wraz z otoczeniem, co wpłynie na zwiększenie ruchu turystycznego w regionie. Celem jest zachowanie dziedzictwa kulturowego tych ziem oraz udostępnienie niezwykle cennych walorów ruin romańskiego kościoła z XIII w. Celem jest rozwój obszarów wiejskich jako potencjalnych miejsc aktywności turystycznej. Celem jest poprawa warunków życia mieszkańców dzięki zwiększonemu ruchowi turystycznemu. Gmina nie będzie wykorzystywała odrestaurowanego Kościoła NMP w (...) i wieży kościoła do czynności opodatkowanych.

W analizowanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości odzyskania podatku VAT z tytułu poniesionych wydatków na realizację przedmiotowej operacji.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż wydatki poniesione przez Gminę na realizację operacji pn. " (...)" - jak wynika z wniosku - nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy, Gmina nie będzie wykorzystywała odrestaurowanego Kościoła NMP w (...) i wieży kościoła do czynności opodatkowanych. W konsekwencji Gmina nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowej operacji, jak również Gmina nie będzie miała prawa do zwrotu podatku VAT zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl