0114-KDIP1-1.4012.28.2019.2.JO - Ustalenie prawa do odzyskania podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków na realizację inwestycji pn. "Budowa zestawu ćwiczeń kalistenicznych i siłowni plenerowej".

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 stycznia 2019 r. (data wpływu 14 stycznia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków na realizację inwestycji pn. "Budowa zestawu ćwiczeń kalistenicznych i siłowni plenerowej" - jest prawidłowe.

W dniu 14 stycznia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków na realizację inwestycji pn. "Budowa zestawu ćwiczeń kalistenicznych i siłowni plenerowej".

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 13 marca 2017 r. Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie operacji "Budowa zestawu do ćwiczeń kalistenicznych i siłowni plenerowej" w ramach poddziałania 19.2 "Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność" objętego PROW na lata 2014-2020. W dniu 19 października 2017 r. została podpisana umowa o przyznanie pomocy. Przedmiotowa operacja jest częścią większego ogólnodostępnego założenia parkowego, które zostanie wykonane etapowo. Zestaw do ćwiczeń kalistenicznych i siłownia zewnętrzna znajdują się na nieogrodzonym terenie, którego właścicielem jest Gmina. W strefie do ćwiczeń kalenistycznych zwanej "street workout", przewidzianej dla młodzieży, znajdują się drążki, drabinki, poręcze, ławeczki, koła gimnastyczne, ławka do ćwiczeń, lina, żmijka. Pod urządzeniami została wykonana nawierzchnia bezpieczna z prefabrykowanych, wodoprzepuszczalnych płyt poliuretanowych. Zestaw ten umożliwia ćwiczenie wielu dyscyplin gimnastycznych. Uzupełnieniem oferty jest siłownia plenerowa z 11 urządzeniami, przy czym do dofinansowania zgłoszono 3 urządzenia, reszta została sfinansowana ze środków własnych Gminy. Zgodnie z art. 3 pkt 4 Prawa budowlanego urządzenia do ćwiczeń kalistenicznych i siłowni zewnętrznej zalicza się do obiektów małej architektury, które zgodnie z art. 3 pkt 1 Prawa budowlanego stanowią obiekty budowlane. Podstawowym założeniem projektu jest darmowe udostępnienie przestrzeni i urządzeń do aktywnego oraz spokojnego spędzania czasu dla społeczności lokalnej i przyjezdnej. Celem projektu jest stworzenie miejsca rekreacji i wypoczynku odwiedzających turystów, jak i mieszkańców gminy. Inwestycja została już zrealizowana. Wszystkie wydatki poniesione przez Gminę zostały udokumentowane wystawionymi na Gminę przez wykonawców fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami podatku VAT naliczonego.

Warunkiem zwrotu kosztów zadania jest złożenie wniosku o płatność, którego jednym z załączników jest interpretacja indywidualna Organu upoważnionego przepisów prawa podatkowego dla beneficjenta, który wykazał w kosztach kwalifikowanych VAT. Przy wnioskowaniu o dofinansowanie Gmina złożyła oświadczenie, że jest podatnikiem podatku VAT oraz figuruje w ewidencji podatników VAT, jednak realizując wskazaną powyżej operację nie może odzyskać uiszczonego podatku VAT. Brak możliwości odzyskania wspominanego podatku gmina uzasadniła charakterem inwestycji, przy realizacji której towary i usługi nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W związku z powyższym, Gmina chcąc zaliczyć koszty podatku VAT realizowanej inwestycji do kosztów kwalifikowanych i tym samym otrzymać do nich dofinansowanie, musi wykazać, że podatek VAT nie będzie mógł być przez nią odzyskany w całości lub w części po zrealizowaniu inwestycji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w odniesieniu do zrealizowanej inwestycji Gmina, jako czynny podatnik podatku od towarów i usług będzie miała możliwość odzyskania podatku naliczonego w całości lub część, w związku z wydatkami związanymi z inwestycją?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), (zwanej dalej "ustawą o VAT"), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Gmina w związku ze zrealizowaną inwestycją nie będzie miała możliwości odzyskania naliczonego podatku VAT w całości ani w części. Nie miała również prawa do odzyskania naliczonego podatku VAT w trakcie realizacji inwestycji.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994 z późn. zm.), gmina wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Inwestycja zrealizowana została w zakresie zadań własnych Gminy z zakresu kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów i urządzeń sportowych, na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994 z późn. zm.).

Majątek powstały na skutek realizacji inwestycji będzie służył zaspakajaniu potrzeb wspólnoty i nie będzie wykorzystywany przez Gminę do prowadzenia działalności opodatkowanej. Gmina nie prowadziła i nie będzie prowadziła sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT z wykorzystaniem zrealizowanej inwestycji. Gmina nie pobierała i nie będzie pobierała opłat za korzystanie z terenu do ćwiczeń kalistenicznych i siłowni zewnętrznej, ani nie będzie osiągała z tego tytułu dochodów.

Generalna zasada określająca prawne możliwości odliczenia podatku naliczonego wyrażona została w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywana czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy o VAT. Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT).

Stosowanie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych ze zrealizowaną inwestycją, ponieważ nie będzie ona wykorzystywana przez Gminę do czynności podlegających opodatkowaniu. Nabyte przez Gminę podczas realizacji inwestycji towary i usługi służą i będą służyły wyłącznie do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Efekty przedmiotowej inwestycji nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi. W związku z powyższym, Gmina nie będzie miała możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, tym samym Gmina nie będzie miała również prawa do otrzymania z tego tytułu zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Związek pomiędzy zakupem towarów i usług a wykonywaniem czynności opodatkowanych jest warunkiem koniecznym dla zastosowania procedury określonej w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Analiza przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego oraz treści powoływanych przepisów prawa podatkowego, przesądza o braku możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jak również braku możliwości zwrotu podatku VAT. Warunki skorzystania z tego prawa nie zostaną spełnione, ponieważ Gmina nie wykorzystywała i nie będzie wykorzystywała efektów inwestycji do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym, Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach otrzymanych od towarów i usług nabytych w związku z realizacją ww. inwestycji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o te różnice kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy, w szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych), gdyż tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług W dniu 13 marca 2017 r. Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie operacji "Budowa zestawu do ćwiczeń kalistenicznych i siłowni plenerowej " w ramach poddziałania 19.2 "Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność" objętego PROW na lata 2014-2020. W dniu 19 października 2017 r. została podpisana umowa o przyznanie pomocy. Przedmiotowa operacja jest częścią większego ogólnodostępnego założenia parkowego, które zostanie wykonane etapowo. Zestaw do ćwiczeń kalistenicznych i siłownia zewnętrzna znajdują się na nieogrodzonym terenie, którego właścicielem jest Gmina. W strefie do ćwiczeń kalenistycznych zwanej "street workout", przewidzianej dla młodzieży, znajdują się drążki, drabinki, poręcze, ławeczki, koła gimnastyczne, ławka do ćwiczeń, lina, żmijka. Pod urządzeniami została wykonana nawierzchnia bezpieczna z prefabrykowanych, wodoprzepuszczalnych płyt poliuretanowych. Zestaw ten umożliwia ćwiczenie wielu dyscyplin gimnastycznych. Uzupełnieniem oferty jest siłownia plenerowa z 11 urządzeniami, przy czym do dofinansowania zgłoszono 3 urządzenia, reszta została sfinansowana ze środków własnych Gminy. Podstawowym założeniem projektu jest darmowe udostępnienie przestrzeni i urządzeń do aktywnego oraz spokojnego spędzania czasu dla społeczności lokalnej i przyjezdnej. Celem projektu jest stworzenie miejsca rekreacji i wypoczynku odwiedzających turystów, jak i mieszkańców gminy. Inwestycja została już zrealizowana. Wszystkie wydatki poniesione przez Gminę zostały udokumentowane wystawionymi na Gminę przez wykonawców fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami podatku VAT naliczonego.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą kwestii, czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia i zwrotu należnego podatku VAT poniesionego w związku z realizacją ww. inwestycji.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż Gmina realizując inwestycję pn. "Budowa zestawu do ćwiczeń kalistenicznych i siłowni plenerowej" nie działa w charakterze podatnika VAT, lecz działa w zakresie realizacji zadań własnych Gminy polegających na zaspokajaniu potrzeb mieszkańców w zakresie terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych, a efekty realizacji inwestycji - jak wynika z wniosku - nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji Gmina nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowego zadania inwestycyjnego, jak również Gmina nie będzie miała prawa do zwrotu podatku VAT zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Ponadto należy wskazać, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.