0114-KDIP1-1.4012.199.2020.2.AKA - Stawka podatku VAT dla świadczonych usług najmu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 marca 2020 r. (data wpływu 31 marca 2020 r.), uzupełnionym pismem Strony z dnia 29 kwietnia 2020 r. (data wpływu 29 kwietnia 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 27 kwietnia 2020 r. nr 0114-KDIP1-1.4012.199.2020.1.AKA, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku VAT dla świadczonych usług najmu - jest nieprawidłowe.

W dniu 31 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku VAT dla świadczonych usług najmu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Podatniczka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług wspomagających transport lotniczy PKD 52.23.Z., oraz wynajmu krótkoterminowego a dodatkowo wynajmuje prywatne mieszkanie na cele mieszkaniowe (wynajem długoterminowy). Podatniczka nie jest czynnym podatnikiem VAT i jej roczne przychody obecnie nie przekraczają zwolnienia podmiotowego 200 tys. zł.

W połowie roku 2019 Podatniczka zakupiła trzy lokale mieszkalne i podpisała umowę z firmą A. sp. z o.o. w celu dalszego podnajmu, w tym do zawierania umów najmu z klientami w imieniu własnym spółki oraz do zarządu dalszym podnajmem lokalu.

W zamian za powyższe, A. sp. z o.o. zobowiązała się płacić na rzecz Podatniczki czynsz w ten sposób, że:

* dla dwóch lokali będzie on wynosił 70% z wygenerowanego przez lokal przychodu po odjęciu przez A. sp. z o.o. kosztów mediów, wywozu śmieci, TV, Internetu, opłat administracyjnych związanych z lokalem, kosztów pralni i bieżącego sprzątania lokalu (w tym zużytych środków chemicznych), prowizji dla portali sprzedażowych a po trzech pełnych miesiącach od dnia rozpoczęcia sprzedaży 2500 netto (jednakże nie wcześniej niż od dnia, w którym A. sp. z o.o. obejmie we władanie 70% lokali położonych w budynku w którym znajdują się wynajmowane lokale),

* dla jednego lokalu będzie on wynosił 70% z wygenerowanego przez lokal przychodu po odjęciu przez A. sp. z o.o. kosztów mediów, wywozu śmieci, TV, Internetu, opłat administracyjnych związanych z lokalem, kosztów pralni i bieżącego sprzątania lokalu (w tym zużytych środków chemicznych), prowizji dla portali sprzedażowych.

Czynsz należny od A. będzie płatny na podstawie faktury lub innego dokumenty księgowego wystawionego przez Podatniczkę w oparciu o udostępnione dokumenty/zestawienia od A. sp. z o.o. jednakże nie później niż w terminie 14 od daty otrzymania faktury od Podatniczki. Czynsz będzie rozliczany miesiącami kalendarzowymi.

Firma A. swoje usługi dla ww. lokali realizuje zgodnie z kodem PKD 68.32.Z. Firma A., której Podatniczka wynajmuje ww. lokale nie jest powiązana w jakikolwiek sposób z Wnioskodawczynią. Klienci, którym A. sp. z o.o., będzie wynajmowała ww. lokale, nie są w żaden sposób powiązani z Wnioskodawczynią - są to osoby przypadkowe. Prawdopodobnie Firma A. sp. z o.o. nigdy nie wynajmie ww. lokali swoim pracownikom na cele mieszkaniowe, ani, że nie nastąpi sytuacja w której Wnioskodawczyni będzie najemcą z któregoś z ww. lokali.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że umowy zawiera z wynajmującymi bezpośrednio A. sp. z o.o. A. sp. z o.o.wynajmując lokale występuje we własnym imieniu. Umowa na wynajem poszczególnych lokali zawierana jest od jednego dnia do kliku dni. Zgodnie z zawartą umową A. sp. z o.o. wynajmuje i zarządza przekazanymi im lokalami. Wnioskodawczyni obecnie rozszerzyła zakres objęty wpisem CEDG o PKD 68.20.Z co odpowiada PKWiU 68.20.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przychody z tytułu najmu od firmy A. s.p. z o.o. należy uznać jako opodatkowane stawką 8% VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Dotychczas Podatniczka korzysta ze zwolnienia przedmiotowego do 200 tys. zł obrotu z tytułu prowadzenia własnej jednoosobowej działalności gospodarczej w zakresie usług wspomagających transport lotniczy i wynajmu krótkookresowego. Przychód z tytułu wynajmu jednego mieszkania na cele mieszkaniowe (najem prywatny długoterminowy) jest zwolniony z podatku podmiotowo zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT. Przychody uzyskiwane z tytułu wynajmu trzech lokali dla A. sp. z o.o. mają charakter długoterminowy - umowa zawarta na 5 lat, ale zasadniczo trudno jest określić czy będą one wykorzystywane na długoterminowe czy krótkotrwałe zakwaterowanie. Analizując sposób podnajmu realizowany przez firmę A. sp. z o.o. raczej większość uzyskiwanego przychodu będzie miała charakter krótkotrwałego zakwaterowania - wynajem na kilka dni lub tygodni. W związku z powyższym należy uznać, że ten sposób wykorzystywania lokali nie zrealizuje celu mieszkalnego. Dopóki przychody Podatniczki z tytułu wykonywanej działalności gospodarczej w tym uzyskiwanych przychodów z najmu od firmy A. sp. z o.o., nie przekroczą w roku podatkowym kwoty 200 tys. - dopóty Podatniczka będzie korzystała ze zwolnienia podmiotowego. Po przekroczeniu ww. limitu przychodów z najmu od firmy A.sp. z o.o. będą opodatkowane wg stawki 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z poz. 163 załącznika nr 3 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT. Podobne stanowisko reprezentuje Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 20 kwietnia 2011 r. - IPPP3/443-172/11-4/IB.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Należy wskazać, że umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony - zarówno wynajmującego, jak i najemcę - określone przepisami obowiązki.

Jak wynika z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145, z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie lokalu przez jego najemcę.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług najem stanowi świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W przedmiotowej sprawie wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą kwestii ustalenia stawki podatku VAT dla świadczonych usług najmu na rzecz A. sp. z o.o., która to Spółka wynajmuje od Wnioskodawczyni lokale mieszkalne w celu dalszego podnajmu krótkoterminowego.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak wynika z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%:

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Należy podkreślić, że zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Pod poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy, stanowiącego "Wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%", wymienione zostały usługi sklasyfikowane w dziale 55 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - "Usługi związane z zakwaterowaniem".

Zauważyć w tym miejscu trzeba, że zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r., PKWiU 55 zawiera usługi związane z zakwaterowaniem.

Wg wyjaśnień Głównego Urzędu Statystycznego do PKWiU dział obejmuje:

* usługi w zakresie zapewnienia krótkotrwałego pobytu turystom i pozostałym podróżnym,

* usługi w zakresie zakwaterowania na dłuższy okres studentów, osób pracujących i pozostałych osób.

Niektóre usługi dotyczą zapewnienia miejsca zakwaterowania lub zakwaterowania łącznie z wyżywieniem i/lub możliwością korzystania z obiektów rekreacyjnych.

Dział ten nie obejmuje usług w zakresie zapewnienia długotrwałego zakwaterowania jako głównego miejsca pobytu w obiektach takich jak: apartamenty, zazwyczaj w cyklu miesięcznym lub rocznym, sklasyfikowanego w odpowiednich grupowaniach Sekcji L.

Ponadto ustawodawca przewidział dla niektórych czynności zwolnienie od podatku.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Należy ponadto zauważyć, że stosownie do art. 43 ust. 20 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 36, nie ma zastosowania do usług wymienionych w poz. 47 załącznika nr 3 do ustawy.

Przepis art. 43 ust. 20 ustawy w ww. brzmieniu obowiązuje od 1 listopada 2019 r. i został wprowadzony przez art. 1 pkt 9 ustawy z 9 sierpnia 2019 r. ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych ustaw (Dz. U. z 2019 r. poz. 1751, z późn. zm.). Jednakże z zgodnie z art. 7 ust. 2 ww. ustawy w okresie od 1 listopada 2019 r. do 31 marca 2020 r. przepis art. 43 ust. 20 stosuje się w brzmieniu obowiązującym dotychczas, tj. w następującym brzmieniu: zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 36, nie ma zastosowania do usług wymienionych w poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy.

Z kolei zgodnie z art. 63 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 31 marca 2020 r. (Dz. U. z 2020 r. poz. 568, z późn. zm) o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw, w ustawie z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1751 i 2200) wprowadza się następujące zmiany: w ust. 2 wyrazy "do dnia 31 marca 2020 r." zastępuje się wyrazami "do dnia 30 czerwca 2020 r.". Tym samym do dnia 30 czerwca 2020 r. obowiązuje brzmienie art. 43 ust. 20 ustawy z przed zmiany z dnia 1 listopada 2019 r., tj. zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 36, nie ma zastosowania do usług wymienionych w poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy.

Wobec powyższego w tym miejscu wskazać należy, że w pozycji nr 163 tego załącznika, stanowiącego wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości - obecnie 8%, znajdują się usługi związane z zakwaterowaniem, oznaczone symbolem PKWiU 55.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości (lub jej części) o charakterze mieszkalnym na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest więc uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy). W związku z tym ze zwolnienia nie może korzystać wynajem nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cel inny niż mieszkaniowy. Przy czym przepis nie uzależnia zastosowania zwolnienia od rodzaju czy formy prawnej podmiotu świadczącego usługę, jak i podmiotu nabywającego tę usługę.

Powyższe wskazuje, że przesłanki do zastosowania zwolnienia są następujące:

* świadczenie usług na własny rachunek,

* charakter mieszkalny nieruchomości,

* mieszkaniowy cel najmu lub dzierżawy.

Zaistnienie wszystkich powyższych przesłanek skutkuje zastosowaniem zwolnienia od podatku. Podatnik będzie mógł zatem skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług ww. usługi, jeśli umowa najmu w swojej treści zawiera między innymi postanowienia, z których w sposób niebudzący wątpliwości wynika, że dotyczy ona lokalu mieszkalnego i lokal ten może być wykorzystany przez najemcę tylko w celach mieszkaniowych.

W tym miejscu podkreślić należy, że zwolnienie, które znajduje się w art. 43 ust. 1 pkt 36 stanowi implementację art. 135 ust. 1 lit. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.). Przepis powyższy stanowi, że "Państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje (...) dzierżawę i wynajem nieruchomości". Krajowe ustawodawstwo stanowi o zwolnieniu z opodatkowania usługi najmu pod warunkiem jego mieszkaniowego przeznaczenia.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni nie jest czynnym podatnikiem VAT i jej roczne przychody obecnie nie przekraczają zwolnienia podmiotowego 200 tys. zł. W połowie roku 2019 Podatniczka zakupiła trzy lokale mieszkalne i podpisała umowę z firmą A. sp. z o.o. w celu dalszego podnajmu, w tym do zawierania umów najmu z klientami w imieniu własnym spółki oraz do zarządu dalszym podnajmem lokalu. W zamian za powyższe, A. sp. z o.o. zobowiązała się płacić na rzecz Wnioskodawczyni czynsz. Czynsz należny od A. sp. z o.o.będzie płatny na podstawie faktury lub innego dokumenty księgowego wystawionego przez Podatniczkę w oparciu o udostępnione dokumenty/zestawienia od A. sp. z o.o.jednakże nie później niż w terminie 14 od daty otrzymania faktury od Podatniczki. Czynsz będzie rozliczany miesiącami kalendarzowymi. Firma A. sp. z o.o. swoje usługi dla ww. lokali realizuje zgodnie z kodem PKD 68.32.Z. Firma A.sp. z o.o., której Podatniczka wynajmuje ww. lokale nie jest powiązana w jakikolwiek sposób z Wnioskodawczynią. Klienci, którym A., będzie wynajmowała ww. lokale, nie są w żaden sposób powiązani z Wnioskodawczynią - są to osoby przypadkowe. Prawdopodobnie Firma A. nigdy nie wynajmie ww. lokali swoim pracownikom na cele mieszkaniowe ani że nie nastąpi sytuacja w której Wnioskodawczynie będzie najemcą z któregoś z ww. lokali. Umowy z wynajmującymi zawiera bezpośrednio A. sp. z o.o. A. sp. z o.o. wynajmując lokale występuje we własnym imieniu. Umowa na wynajem poszczególnych lokali zawierana jest od jednego dnia do kliku dni. Zgodnie z zawartą umową A. sp. z o.o. wynajmuje i zarządza przekazanymi im lokalami. Wnioskodawczyni obecnie rozszerzyła zakres objęty wpisem CEDG o PKD 68.20.Z co odpowiada PKWiU 68.20.

Odnosząc powyższe do sytuacji Wnioskodawczyni stwierdzić należy, że świadczone usługi najmu lokali mieszkalnych na rzecz A. sp. z o.o. - która to Spółka wynajmuje przedmiotowe lokale mieszkalne od Wnioskodawczyni w celu dalszego najmu krótkoterminowego - nie wypełniają celu mieszkaniowego bezpośrednio u Spółki będącej stroną umowy z Wnioskodawczynią, lecz ma na celu realizację celu gospodarczego w tym zarobkowego.

W przedmiotowej sytuacji wynajem lokali mieszkalnych na rzecz A. sp. z o.o. przez Wnioskodawczynię nie służy zaspakajaniu potrzeb mieszkaniowych, lecz prowadzeniu działalności gospodarczej z wykorzystaniem przedmiotowych lokali. Tym samym w przedmiotowej sprawie nie zostanie spełniona przesłanka celu mieszkaniowego ww. umowy najmu na rzecz A. sp. z o.o., tym samym przedmiotowe usługi nie korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy.

Odnosząc się natomiast do możliwości zastosowania obniżonej 8% stawki VAT dla świadczonych przez Wnioskodawczynię usług najmu lokali mieszkalnych na rzecz A. sp. z o.o. zauważyć należy, że z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni dokonuje wynajmu lokali mieszkalnych na rzecz A. sp. z o.o., która to Spółka dokonuje na własny rachunek dalszego wynajmu lokali na cele krótkoterminowego zakwaterowania. Wnioskodawczyni obecnie rozszerzyła zakres objęty wpisem CEDG o PKD 68.20.Z co odpowiada PKWiU 68.20.

W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie do świadczonych przez Wnioskodawczynię usług najmu na rzecz Spółki nie ma zastosowania stawka podatku VAT w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy oraz poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy. Należy zauważyć, że fakt, iż Wnioskodawczyni - właścicielka lokali mieszkalnych, wynajmuje je Spółce - podmiotowi, który wykorzystuje te lokale mieszkalne do świadczenia usług krótkoterminowego zakwaterowania na rzecz innych podmiotów, nie przesądza, o tym że Wnioskodawczyni sama staje się przez to podmiotem świadczącym tego typu usługi, tj. krótkoterminowego zakwaterowania.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni świadczy jedynie usługi najmu lokali mieszkalnych na rzecz podmiotu, który świadczy w dalszym etapie na własny rachunek usługi najmu krótkoterminowego.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę (art. 113 ust. 5 ustawy).

Wobec powyższego, w przedstawionym stanie faktycznym po przekroczeniu kwoty limitu 200 000 zł zgodnie z art. 113 ust. 5 ustawy, wynajem lokali mieszkalnych przez Wnioskodawczynię na rzecz A. sp. z o.o., która to Spółka wynajmuje przedmiotowe lokale mieszkalne w celu dalszego ich podnajmu krótkoterminowego, jest opodatkowany stawką podstawową w wysokości 23% w oparciu o art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy. Do usług najmu świadczonych przez Wnioskodawczynię nie ma zastosowania stawka podatku w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 2 oraz poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Należy wskazać, że kwestia ustalenia wysokości stawki podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług od dnia 1 lipca 2020 r. może być określona wyłącznie w ramach wydania wiążącej informacji stawkowej określonej w art. 42a ustawy o VAT.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawczynię interpretacji indywidualnej należy zwrócić uwagę na fakt, że interpretacje indywidualne są wydawane w indywidualnych sprawach i nie wiążą innych organów wydających interpretacje indywidualne w sprawach innych podatników, co jest tym bardziej zrozumiałe zważywszy na różnorodność i odmienność okoliczności faktycznych występujących w każdej z indywidualnych spraw podlegających rozstrzygnięciu. Zatem powołana interpretacja indywidualna nie mogła mieć wpływu na ocenę prawną rozpatrzonej sprawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP lub /KIS/wnioski (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.