0113-KDWPT.4011.84.2024.2.IS - Orzeczenie o niepełnosprawności jako warunek ulgi rehabilitacyjnej

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 maja 2024 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej za lata 2019 - 2021. Uzupełniła go Pani - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 20 czerwca 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

19 czerwca 2006 r. otrzymała Pani orzeczenie Wojewódzkiej Komisji Lekarskiej MSWiA.. Posiada Pani samochód osobowy i jeździ Pani na zabiegi rehabilitacyjne. Aktualnie chciałaby Pani dokonać korekty PIT-u z okresu wstecz.

Uzupełnienie wniosku

W piśmie z 20 czerwca 2024 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, udzieliła Pani następujących odpowiedzi na zadane w wezwaniu pytania.

Pytanie a) Jakiego okresu dotyczy złożony wniosek - tj. w rozliczeniu rocznym, za który rok (lata podatkowe) zamierza Pani odliczyć poniesione wydatki?

Odpowiedź: Aktualnie chciałaby Pani dokonać korekty PIT-u z okresu wstecz, tj. za rok 2021, 2020, 2019.

Pytanie b) Do którego rodzaju wydatków na cele rehabilitacyjne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 6 w zw. z art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zamierza Pani zakwalifikować wskazane we wniosku wydatki?

Zauważyć należy, że nie wskazała Pani, który konkretnie artykuł, ustęp i punkt ma Pani na myśli.

Odpowiedź: Poniesione wydatki chce Pani odliczyć na podstawie art. 26 ust. 7a pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Posiada Pani samochód osobowy i jeździ Pani na zabiegi rehabilitacyjne.

Pytanie c) Czy uzyskała Pani w roku podatkowym, za który chce Pani skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej, dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce, pozwalające na skorzystanie z ww. ulgi? Jeżeli tak, należy wskazać z jakiego tytułu (stosunek pracy, renta, emerytura itp.) i w jaki sposób opodatkowane?

Odpowiedź: W latach, za które chce Pani dokonać korekty, otrzymywała Pani dochody opodatkowane w Polsce - emerytura, opodatkowana na zasadach ogólnych.

Pytanie d) Kiedy zostało wydane wskazane we wniosku orzeczenie o niepełnosprawności?

Odpowiedź: Orzeczenie zostało wydane 19 czerwca 2006 r.

Pytanie e) Na jaki okres zostało wydane wskazane we wniosku orzeczenie o niepełnosprawności lub czy ww. orzeczenie zostało wydane bezterminowo?

Odpowiedź: Jest bezterminowe.

Pytanie f) Do której grupy inwalidzkiej została Pani zakwalifikowana na podstawie ww. orzeczenia?

Odpowiedź: W orzeczeniu podano: "Całkowicie niezdolna do Służby w Policji".

Pytanie g) Jak w ww. orzeczeniu określono Pani zdolność do pracy:

* całkowicie niezdolna do pracy,

* częściowo niezdolna do pracy,

* zdolna do pracy?

Odpowiedź: Zakwalifikowano Panią do III grupy inwalidzkiej. Inwalidztwo powstało w związku ze służbą. Inwalidztwo trwałe. Zdolna do pracy".

Pytanie h) Czy w ww. orzeczeniu wskazano, że niepełnosprawność datowana jest wcześniej niż data wydania orzeczenia - w przypadku pozytywnej odpowiedzi należy podać datę ustalenia Pani niepełnosprawności wskazaną w ww. orzeczeniu?

Odpowiedź: Niepełnosprawność jest datowana od 23 maja 2006 r.

Pytanie i) Czy ww. orzeczenie obowiązywało przez cały rok podatkowy, którego dotyczy wniosek, a jeśli nie to należy doprecyzować, czy orzeczenie to obowiązywało w dacie poniesienia wydatków, będących przedmiotem analizy wniosku?

Odpowiedź: Orzeczenie obowiązywało cały rok podatkowy, którego dotyczy wniosek.

Pytanie j) Czy jest Pani właścicielem lub współwłaścicielem samochodu osobowego, o którym mowa we wniosku?

Odpowiedź: Jest Pani współwłaścicielem samochodu. Drugim współwłaścicielem jest Pani syn.

Pytanie k) Czy wydatki, o których mowa we wniosku, które zamierza Pani odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej, zostały poniesione z Pani własnych środków finansowych i nie zostały/nie zostaną sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały/nie zostaną zwrócone Pani w jakiejkolwiek formie?

Odpowiedź: wszystkie wydatki zostały sfinansowane z własnych środków i nie zostały Pani zwrócone z jakiegokolwiek funduszu.

Pytanie l) Czy wydatki, o których mowa we wniosku, które zamierza Pani odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej, zostały/zostaną zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub zostały/zostaną odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub zostały/zostaną odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym?

Odpowiedź: Rozlicza się Pani wyłącznie na zasadach ogólnych, więc poniesione wydatki chce Pani odliczyć od dochodu.

Ponadto, wskazała Pani, że jest Pani emerytowanym funkcjonariuszem Policji, dlatego też stawiała się Pani na komisję lekarską w MSWiA. Poniesione wydatki chce Pani odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej a konkretnie używanie własnego samochodu na dojazd na rehabilitację - używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną albo dziecko niepełnosprawne, które nie ukończyło 16. roku życia - w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2 280 zł.

Pytanie

Wątpliwość Pani budzi orzeczenie z 2006 r., czy jest ono wystarczające do uzyskania ulgi rehabilitacyjnej?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, może Pani skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej, ponieważ posiada Pani orzeczenie o zakwalifikowaniu Pani do III grupy inwalidztwa. Ponadto, poniosła Pani wydatki na dojazd na rehabilitację. Może odliczyć poniesione wydatki, ponieważ naprawdę je poniosła i nie oszukuje Pani Skarbu Państwa.

Wskazała Pani również: "a dlaczego w orzeczeniu raz jest napisane, że mam inwalidztwo i nie mogę pracować w Policji a w kolejnym zdaniu, że jestem zdolna do pracy - to naprawdę nie wiem, jak to interpretować", stąd też Pani wniosek do Organu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.; Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 z późn. zm.; Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.; Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 z późn. zm.):

Podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb i art. 30da-30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Stosownie do ww. przepisu, w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 z późn. zm.) i obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

Podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g i art. 30j-30p, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot: wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b-7g tego artykułu.

Zgodnie z art. 26 ust. 7a pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na: - używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną albo dziecko niepełnosprawne, które nie ukończyło 16. roku życia - w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł;

Na podstawie art. 26 ust. 7b ww. ustawy:

Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Stosownie do treści art. 26 ust. 7 pkt 4 ww. ustawy:

Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty - w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.

Zgodnie z art. 26 ust. 7c ww. ustawy:

W przypadku wydatków, o których mowa w ust. 7a pkt 7, 8 i 14, nie jest wymagane posiadanie dokumentów stwierdzających ich wysokość. Jednakże na żądanie organów podatkowych podatnik jest obowiązany przedstawić dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

W myśl art. 26 ust. 7d ww. ustawy:

Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

Zgodnie z przepisem art. 26 ust. 7f ww. ustawy:

Ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1) I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

a) całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo

aa) niezdolność do samodzielnej egzystencji, albo

b) znaczny stopień niepełnosprawności;

2) II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

Ponadto, zgodnie z art. 26 ust. 7g ww. ustawy:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, może być dokonane również w przypadku, gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r.

Zauważyć należy, że odliczeniu od dochodu podlegają, co do zasady wydatki poniesione od daty uzyskania orzeczenia o niepełnosprawności, chyba że w orzeczeniu tym wskazano, że niepełnosprawność datowana jest wcześniej niż data wydania orzeczenia. W takiej sytuacji podatnik może odliczyć wydatki poniesione po dniu wskazanym w orzeczeniu jako data ustalenia niepełnosprawności.

Stosownie do treści art. 26 ust. 13a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Należy zaznaczyć, że katalog wydatków wymienionych w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione. Rozszerzająca interpretacja przepisu art. 26 ust. 7a ww. ustawy jest niedozwolona. Zgodnie bowiem z zasadą przyjętą w orzecznictwie sądów administracyjnych, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania. Tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle; niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że 19 czerwca 2006 r. otrzymała Pani orzeczenie Wojewódzkiej Komisji Lekarskiej MSWiA w... (orzeczenie w załączeniu). Aktualnie chciałaby Pani dokonać korekty PIT-u z okresu wstecz, tj. za rok 2019, 2020 i 2021. Poniesione wydatki chce Pani odliczyć na podstawie art. 26 ust. 7a pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Posiada Pani samochód osobowy i jeździ Pani na zabiegi rehabilitacyjne. W latach, za które chce Pani dokonać korekty otrzymywała Pani dochody opodatkowane w Polsce - emerytura opodatkowana na zasadach ogólnych.

Orzeczenie zostało wydane 19 czerwca 2006 r. i jest bezterminowe. Zakwalifikowano Panią do III grupy inwalidzkiej. W orzeczeniu podano: "Całkowicie niezdolna do Służby w Policji. Zakwalifikowano do III grupy inwalidzkiej, inwalidztwo powstało w związku ze służbą. Inwalidztwo trwałe. Zdolna do pracy".

Niepełnosprawność jest datowana od dnia 23 maja 2006 r. Orzeczenie obowiązywało cały rok podatkowy, którego dotyczy wniosek. Jest Pani współwłaścicielem samochodu. Drugim współwłaścicielem jest Pani syn.

Wszystkie wydatki zostały sfinansowane z własnych środków i nie zostały Pani zwrócone z jakiegokolwiek funduszu. Rozlicza się Pani wyłącznie na zasadach ogólnych, więc poniesione wydatki chce Pani odliczyć od dochodu.

Poniesione wydatki chce Pani odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej a konkretnie używanie własnego samochodu na dojazd na rehabilitację - używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną albo dziecko niepełnosprawne, które nie ukończyło 16 roku życia - w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2 280 zł.

W kontekście powyższego wyjaśnić należy, że obecnie obowiązują dwa rodzaje orzecznictwa - regulowane różnymi ustawami i prowadzone przez różne instytucje:

W związku z tym, gdy podatnik posiada decyzję wymienioną w art. 26 ust. 7d pkt 2 ustawy wydaną przez uprawniony organ, w tym również przez komisję lekarską MON, MSWiA i KRUS, to spełnia warunki do skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej - niezależnie, od tego czy posiada orzeczenie o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach.

Niemniej jednak należy zwrócić uwagę na fakt, że zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2019 r. poz. 288 z późn. zm.; Dz. U. z 2020 r. poz. 723 z późn. zm.; Dz. U. z 2022 r. poz. 1626 z późn. zm.; Dz. U. z 2023 r. poz. 1280 z późn. zm.).

ustala się trzy grupy inwalidztwa funkcjonariuszy całkowicie niezdolnych do służby:

1) I grupę - obejmującą całkowicie niezdolnych do pracy;

2) II grupę - obejmującą częściowo niezdolnych do pracy;

3) III grupę - obejmującą zdolnych do pracy.

Przepisy ww. ustawy, inwalidom zaliczonym do jednej z ww. grup przyznają rentę inwalidzką. Niemniej jednak z ulgi rehabilitacyjnej nie mogą skorzystać osoby, które pomimo otrzymywania renty inwalidzkiej są zdolne do pracy, tj. zaliczone do III grupy inwalidztwa w rozumieniu przepisu art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

Orzeczenia komisji lekarskich - podległych MON i MSWiA oraz organów orzeczniczych KRUS wydane po 1 stycznia 1998 r. nie stanowią podstawy do zaliczenia osób, których orzeczenia te dotyczą, do osób niepełnosprawnych w rozumieniu ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Te osoby, jeśli chcą być traktowane jako osoby niepełnosprawne, powinny wystąpić z wnioskiem do powiatowego zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności o ustalenie stopnia niepełnosprawności. Dotyczy to również orzeczeń stanowiących kontynuację orzeczeń wydanych przed tą datą, tj. przed 1 stycznia 1998 r. (np. orzeczenie wydane zostało w dniu 1 lipca 1997 r. na 5 lat, kolejne orzeczenie z 1 lipca 2002 r. nie podlega już przełożeniu).

Natomiast orzeczenie ustalające inwalidztwo III grupy wyłącznie z tytułu niezdolności do służby oznacza zdolność do pracy poza służbą, a zatem posiadaczy tych orzeczeń nie traktuje się jako osoby niepełnosprawne.

Stanowi o tym art. 20 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2019 r. poz. 289 z późn. zm.; Dz. U. z 2020 r. poz. 586 z późn. zm.; Dz. U. z 2024 r. poz. 242) oraz art. 20 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2019 r. poz. 288 z późn. zm.; Dz. U. z 2020 r. poz. 723 z późn. zm.; Dz. U. z 2022 r. poz. 1626 z późn. zm.; Dz. U. z 2023 r. poz. 1280 z późn. zm.).

Należy bowiem podkreślić, że zgodnie z art. 26 ust. 7d pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prawo do skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej umożliwia decyzja przyznająca rentę: z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo socjalną.

Zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 tej ustawy. W związku z tym - jak powszechnie przyjmuje się w orzecznictwie - wykładnia przepisów regulujących ulgi podatkowe powinna być ścisła, a nie rozszerzająca, gdyż mogłaby doprowadzić do zastosowania ulg wobec osób, które zdaniem ustawodawcy nie spełniają ustanowionych przez niego warunków.

W orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmuje się jednolicie, że wszelkie przepisy regulujące ulgi podatkowe, stanowiące wyjątki od ww. zasady, należy interpretować ściśle, przede wszystkim w oparciu o wykładnię językową (por. wyroki NSA: z 24 września 2009 r., sygn. akt II FSK 649/08; z 24 września 2009 r., sygn. akt II FSK 650/08; z 12 sierpnia 2011 r., sygn. akt II FSK 374/10; z 28 marca 2012 r., sygn. akt II FSK 1781/10).

Zatem, skoro zgodnie z wykładnią językową ustawa pozwala na skorzystanie z ulgi rehabilitacyjnej osobom posiadającym decyzję o przyznaniu: renty z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, renty szkoleniowej albo renty socjalnej, nieuprawnionym jest dokonywanie wykładni rozszerzającej.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny, należy stwierdzić, że nie ma Pani prawa do odliczenia od dochodu, poprzez złożenie korekt zeznań podatkowych za lata 2019-2021, w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków związanych z użytkowaniem samochodu osobowego, stanowiącego Pani współwłasność w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym 2 280 zł. Posiada Pani bowiem orzeczenie wydane przez Wojewódzką Komisję Lekarską MSWiA o całkowitej niezdolności do służby w Policji, zaliczające do trzeciej grupy inwalidzkiej w związku ze służbą, jednakże w rzeczeniu wskazano, że jest Pani zdolna do pracy. Warunkiem natomiast dokonania odliczenia od dochodu ww. wydatków jest posiadanie orzeczenia o niepełnosprawności, o którym mowa w art. 26 ust. 7d pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub decyzji, o której mowa w art. 26 ust. 7d pkt 2 ww. ustawy przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną.

Dodatkowe informacje

Podkreślamy, że wydając interpretację nie przeprowadzamy postępowania dowodowego w związku z czym, nie dokonujemy analizy i oceny załączonych do wniosku i/lub uzupełnienia wniosku dokumentów, a jedynie opieramy się na przedstawionym opisie sprawy.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 z późn. zm.), opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Należy wskazać, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Pani w zakresie przedstawionego stanu faktycznego.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako "PPSA").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 z późn. zm.).