0113-KDWPT.4011.77.2020.2.PPK - PIT skutków podatkowych wypłaty zaległego wynagrodzenia za nadgodziny.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 4 sierpnia 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0113-KDWPT.4011.77.2020.2.PPK PIT skutków podatkowych wypłaty zaległego wynagrodzenia za nadgodziny.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku złożonym w dniu 23 czerwca 2020 r., uzupełnionym pismem złożonym w dniu 7 lipca 2020 r. oraz w dniu 8 lipca 2020 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty zaległego wynagrodzenia za nadgodziny - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 czerwca 2020 r. został złożony do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 7 lipca 2020 r., nr 0113-KDWPT.4011.77.2020.1.PPK, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 7 lipca 2020 r. za pośrednictwem platformy epuap (data doręczenia 7 lipca 2020 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek pismem złożonym w dniu 7 lipca 2020 r., nadanym za pośrednictwem platformy epuap w dniu 7 lipca 2020 r. Następnie, w dniu 8 lipca 2020 r. Wnioskodawczyni złożyła kolejne uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W 2015 r. Wnioskodawczyni wygrała sprawę z pracodawcą o wypłatę wynagrodzenia za nadgodziny. W 2020 r. otrzymała od komornika plan podziału pieniędzy ze sprzedaży nieruchomości po byłym pracodawcy.

W uzupełnieniu wniosku złożonym w dniu 7 lipca 2020 r. Wnioskodawczyni wskazała, że w dniu 7 grudnia 2011 r. z Wnioskodawczynią została rozwiązana umowa o pracę z naruszeniem przepisów Kodeksu pracy, co potwierdził w prawomocnym wyroku Sąd Rejonowy w... IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, sygn. akt..... W grudniu 2012 r. Wnioskodawczyni złożyła pozew do Sądu Okręgowego w... V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych o wypłatę zaległego wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych za okres od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 7 grudnia 2011 r. Zgodnie z wyrokiem Sądu Okręgowego w... V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 20 października 2016 r., sygn. akt...., Wnioskodawczyni zasądzono kwotę... brutto wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 20 grudnia 2011 r. W dniu 3 marca 2020 r. komornik przy Sądzie Rejonowy w... I Wydział Cywilny sporządził projekt planu podziału sumy uzyskanej w egzekucji z nieruchomości. Wnioskodawczyni występuje w tym planie jako wierzyciel wg kategorii art. 1025 Kodeksu postępowania cywilnego. Po zatwierdzeniu i uprawomocnieniu projektu planu podziału sumy uzyskanej w egzekucji z nieruchomości przez Sąd Rejonowy w... I Wydział Cywilny, komornik niezwłocznie będzie mógł wypłacić przyznaną kwotę Wnioskodawczyni. Do dnia zatwierdzenia i uprawomocnienia się projektu planu podziału sumy uzyskanej w egzekucji z nieruchomości, Wnioskodawczyni nie otrzymała żadnych środków pieniężnych z tytułu wyroku Sądu Okręgowego w... V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 20 października 2016 r., sygn. akt..... Z wiedzy jaką Wnioskodawczyni posiada wypłata przyznanej sumy z podziału planu dla Niej, może nastąpić nie wcześniej niż w październiku lub listopadzie 2020 r. Nadmienić należy, że pracodawca Wnioskodawczyni, tj. Wyższa Szkoła Menedżerska w... jest w stanie likwidacji.

W uzupełnieniu wniosku złożonym w dniu 8 lipca 2020 r. Wnioskodawczyni dodała, że w dniu 3 marca 2020 r. komornik przy Sądzie Rejonowy w... I Wydział Cywilny sporządził projekt planu podziału sumy uzyskanej w egzekucji z nieruchomości gruntowej po byłym pracodawcy. Kwota ze sprzedaży nieruchomości gruntowej po odliczeniu kosztów komornika wynosi 37 296 zł 36 gr do podziału dla wierzycieli. Dla Wnioskodawczyni przypada kwota 5 328 zł 05 gr brutto. I taką kwotę należało brać do obliczenia podatku od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku:

Czy w przypadku otrzymania przez Wnioskodawczynię w opisanym stanie faktycznym pełnej kwoty z tytułu uzyskanej kwoty wynikającej z podziału sumy uzyskanej w egzekucji z nieruchomości, Wnioskodawczyni winna odprowadzić z tego tytułu podatek dochodowy od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku, z całą pewnością wynagrodzenie za godziny nadliczbowe stanowi w rzeczywistości wypłatę zaległego wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, a zatem jest to wypłata zaległych należności z tytułu łączącego byłego pracownika z byłym pracodawcą stosunku pracy. Wypłacone środki pieniężne za pracę w godzinach nadliczbowych stanowią dla Wnioskodawczyni przychód ze stosunku pracy i podlegają opodatkowaniu zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kwestią sporną jest kto ma obliczyć i potrącić od uzyskanej kwoty od komornika należny podatek z tytułu przychodu. W myśl przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), podatek dochodowy od osób fizycznych nalicza i potrąca pracodawca. W tym przypadku pracodawca jest w likwidacji, a wypłaty z tytułu wyroku Sądu Okręgowego w... V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 20 października 2016 r., sygn. akt.... dokona komornik przy Sądzie Rejonowym w.... Dlatego nasuwa się pytanie, kto ma odprowadzić podatek dochodowy od osób fizycznych, Wnioskodawczyni czy komornik? Nadmienić należy, że pracodawca Wnioskodawczyni, tj. Wyższa Szkoła.... w... jest w stanie likwidacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9 ust. 2 ww. ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostały określone źródła przychodów, gdzie między innymi, w pkt 1 wymienia się: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot "w szczególności" oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wskazane jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Ponadto, treść tego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać od pracodawcy. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy.

Zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Treść powyższego przepisu zobowiązuje płatnika do obliczania i poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od osób, które uzyskują od płatnika przychody ze stosunku pracy, w tym m.in. z wypłaty zaległego wynagrodzenia.

W myśl art. 42e ust. 1 ww. ustawy, w przypadku gdy za zakład pracy wypłaty świadczeń określonych w art. 12 dokonuje organ egzekucyjny lub podmiot niebędący następcą prawnym zakładu pracy, przejmujący jego zobowiązania wynikające ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, jest on obowiązany, jako płatnik, do poboru zaliczki na podatek, stosując do wypłacanych świadczeń najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zgodnie z art. 42e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwoty pobranych zaliczek na podatek płatnik przekazuje w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Z kolei, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnik jest obowiązany przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczną deklarację, według ustalonego wzoru. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio (art. 42e ust. 5 ww. ustawy).

Analiza powyższego przepisu wskazuje, że komornik sądowy lub podmiot niebędący następcą prawnym zakładu pracy, przejmujący jego zobowiązania wynikające ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, przejmują obowiązki płatnika w sytuacji dokonywania wypłat świadczeń wymienionych w art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w dniu 7 grudnia 2011 r. z Wnioskodawczynią została rozwiązana umowa o pracę z naruszeniem przepisów Kodeksu pracy, co potwierdził w prawomocnym wyroku Sąd Rejonowy. W grudniu 2012 r. Wnioskodawczyni złożyła pozew do Sądu Okręgowego o wypłatę zaległego wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych za okres od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 7 grudnia 2011 r. Zgodnie z wyrokiem Sądu Okręgowego, Wnioskodawczyni zasądzono kwotę 32 847 zł 01 gr brutto wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 20 grudnia 2011 r.

W dniu 3 marca 2020 r. komornik przy Sądzie Rejonowy sporządził projekt planu podziału sumy uzyskanej w egzekucji z nieruchomości gruntowej po byłym pracodawcy. Wnioskodawczyni występuje w tym planie jako wierzyciel wg kategorii art. 1025 Kodeksu postępowania cywilnego. Kwota ze sprzedaży nieruchomości gruntowej po odliczeniu kosztów komornika wynosi 37 296 zł 36 gr do podziału dla wierzycieli. Dla Wnioskodawczyni przypada kwota 5 328 zł 05 gr brutto. I taką kwotę należało brać do obliczenia podatku od osób fizycznych.

Po zatwierdzeniu i uprawomocnieniu projektu planu podziału sumy uzyskanej w egzekucji z nieruchomości przez Sąd Rejonowy, komornik niezwłocznie będzie mógł wypłacić przyznaną kwotę Wnioskodawczyni. Do dnia zatwierdzenia i uprawomocnienia się projektu planu podziału sumy uzyskanej w egzekucji z nieruchomości, Wnioskodawczyni nie otrzymała żadnych środków pieniężnych z tytułu wyroku Sądu Okręgowego. Z wiedzy jaką Wnioskodawczym posiada wypłata przyznanej sumy z podziału planu dla Niej, może nastąpić nie wcześniej niż w październiku lub listopadzie 2020 r. Nadmienić należy, że pracodawca Wnioskodawczyni jest w stanie likwidacji.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa, należy uznać, że wypłata przez komornika zaległego wynagrodzenia za prace w godzinach nadliczbowych, będzie skutkować dla Wnioskodawczyni powstaniem przychodu ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegającego opodatkowaniu tym podatkiem, ponieważ wypłata tego świadczenia miała swe źródło w łączącym Wnioskodawczynię z byłym pracodawcą stosunkiem pracy.

W konsekwencji, jeżeli komornik jako płatnik dokona na rzecz Wnioskodawczyni wypłaty zaległego wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, to będzie on zobowiązany do pobrania oraz wpłacenia do właściwego urzędu skarbowego od ww. kwoty zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz wystawienia Wnioskodawczyni informacji o przychodach z innych źródeł oraz o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy w danym roku podatkowym PIT-11.

Organ wskazuje, że przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie skutków podatkowych dla Wnioskodawczyni wypłaty zaległego wynagrodzenia za nadgodziny.

Końcowo, mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), zauważyć należy, że organ podatkowy wydając interpretację indywidualną przepisów prawa opiera się wyłącznie na opisie zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię. Do postępowania w sprawie wydania interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.

Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego....., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl