0113-KDIPT3.4011.561.2018.4.KK - 50% kosztów uzyskania przychodów.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2018 r. (data wpływu 11 grudnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 lutego 2019 r. (data wpływu 22 lutego 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z możliwością zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 11 grudnia 2018 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 30 stycznia 2019 r., nr 0113-KDIPT3.4011.561.2018.1.k.k., na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 30 stycznia 2019 r. (data doręczenia 6 lutego 2019 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 13 lutego 2019 r. (data wpływu 22 lutego 2019 r.), nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 13 lutego 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe:

X (dalej jako: "Wnioskodawca"), jest uczelnią niepubliczną w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (dalej również jako: "UOSWIN"). Wnioskodawca jest uczelnią zawodową i do jej ustawowych zadań należy m.in. prowadzenie kształcenia na studiach, prowadzenie działalności naukowej, świadczenie usług badawczych czy kształcenie i promowanie kadr uczelni. Wnioskodawca prowadzi studia licencjackie, inżynierskie, studia uzupełniające magisterskie oraz studia podyplomowe i kursy. Wnioskodawca zatrudnia pracowników - nauczycieli akademickich - zgodnie z art. 114 UOSWIN - tj. w grupach: pracowników, dydaktycznych, badawczych oraz badawczo - dydaktycznych. W ramach stosunku pracy z Wnioskodawcą - nauczyciel akademicki jest zobowiązany realizować zadania określone w przepisach art. 115 ust. 1 oraz art. 115 ust. 2 UOSWIN, w tym ma obowiązek uczestniczyć w pracach organizacyjnych na rzecz uczelni oraz obowiązek stałego podnoszenia kompetencji zawodowych.

Uczelnia jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych (zaliczek na podatek) od wynagrodzeń wypłacanych pracownikom - nauczycielom akademickim.

Zgodnie z przepisem art. 116 ust. 7 UOSWIN, wykonywanie obowiązków nauczyciela akademickiego stanowi działalność twórczą o indywidualnym charakterze, o której mowa w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Umowy o pracę zawierane przez pracowników - nauczycieli akademickich zatrudnionych w uczelni przewidują przeniesienie na rzecz uczelni (rozporządzenie) praw majątkowych autorskich do wszelkich przejawów działalności twórczej takich pracowników powstałych w toku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy i zarazem korzystanie przez tych pracowników z praw autorskich. Obecnie u Wnioskodawcy obowiązują regulacje wewnętrzne (prawo wewnętrzne) w postaci odpowiednich zarządzeń Rektora, które przewidują, że dla zastosowania podwyższonych kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w przepisie art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej również: "u.p.d.o.f.") (koszty uzyskania przychodów wynoszące 50%), wymaga się udokumentowania przez zainteresowanego pracownika faktu prowadzenia działalności twórczej o indywidulanym charakterze, w tym stworzenia utworu oraz ustalenia - przez powołane w tym celu gremium - wartości tego utworu. Następnie, Wnioskodawca wydaje zainteresowanemu pracownikowi stosowne zaświadczenie wskazujące na to, jakie wynagrodzenie w ramach jego umowy o pracę z uczelnią dotyczyło działalności twórczej o indywidualnym charakterze (tzw. "autorskie"), co umożliwić ma zainteresowanemu nauczycielowi akademickiemu wystąpienie do właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego o zastosowanie do tak ustalonego przychodu kosztów uzyskania przychodu w wysokości 50%. Uczelnia, potrącając zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, nie stosuje sama kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50%. W związku z wejściem w życie przepisu art. 116 ust. 7 UOSWIN, uczelnia zamierza zmienić obecną politykę dotyczącą zasad korzystania przez pracowników - nauczycieli akademickich zatrudnionych w uczelni - z podwyższonych kosztów uzyskania przychodów w ten sposób, iż będzie je stosować do całego wynagrodzenia pracownika - nauczyciela akademickiego należnego mu z tytułu wykonywania obowiązków ze stosunku pracy i to bez konieczności dokumentowania "autorskiego" charakteru tych obowiązków czy wyróżniania części wynagrodzenia odpowiadającej obowiązkom o takim charakterze.

W piśmie z dnia 13 lutego 2019 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca podał, że z umów o pracę zawieranych z nauczycielami akademickimi wynika, że następuje przeniesienie praw majątkowych autorskich (a zatem rozporządzenie nimi) na pracodawcę (Wnioskodawcę). Uzyskiwany przez nauczycieli akademickich zatrudnionych na podstawie umowy o pracę przychód wynika z realizacji przez nich obowiązków ze stosunku pracy, tj. realizacji zadań określonych w art. 115 ust. 1 i ust. 2 UOSWIN, w tym z przeniesienia przez takich nauczycieli praw majątkowych autorskich na pracodawcę i w całości są to przychody, o których mowa w art. 22 ust. 9b pkt 8 u.p.d.o.f. Umowy o pracę zawierane z nauczycielami akademickimi przewidują także zadania organizacyjne na rzecz Uczelni, co jasno wynika z przepisu art. 115 ust. 2 UOSWIN. Umowy o pracę zawierane z nauczycielami akademickimi nie przewidują wyodrębnienia części wynagrodzenia stanowiącego honorarium za przeniesienie praw majątkowych autorskich do stworzonego/stworzonych utworu/utworów. Pracownicy Wnioskodawcy będący nauczycielami akademickimi uzyskują przychody, o których mowa w art. 22 ust. 9b pkt 8 u.p.d.o.f. Wnioskodawca jako płatnik realizuje obowiązki nałożone na Niego przepisami art. 31 i art. 32 ust. 1-2 i art. 32 ust. 7 u.p.d.o.f., w tym oblicza zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku:

1. Czy Wnioskodawca jako płatnik zaliczki dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych za 2019 r., od wynagrodzeń wypłacanych pracownikom - nauczycielom akademickim, może ustalać dochód z uwzględnieniem kosztów uzyskania przychodu 50% od całego wynagrodzenia takiego pracownika?

2. Jeżeli Wnioskodawca w sytuacji opisanej w pytaniu powyżej, może stosować koszty uzyskania przychodu na poziomie 50%, to czy biorcą pod uwagę art. 116 ust. 7 ma On obowiązek dokumentować przejawy twórczej działalności pracowników - nauczycieli akademickich?

Zdaniem Wnioskodawcy, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 października 2018 r., z uwagi na wejście w życie przepisów UOSWIN, w tym jej art. 116 ust. 7, nie ma już konieczności prowadzenia dodatkowej ewidencji, ani dokumentowania przez zainteresowanego pracownika, czy uczelnie faktu prowadzenia działalności twórczej o indywidulanym charakterze w tym tworzenia utworów oraz ustalenia - przez powołane w tym celu u Wnioskodawcy gremium - wartości takich utworów. Wykonywanie obowiązków nauczyciela akademickiego, o których mowa w przedmiotowym przepisie odwołuje się do obowiązków takiego pracownika wynikających ze stosunku pracy, o których mowa, z kolei w art. 115 ust. 1 oraz art. 115 ust. 2 UOSWIN. Tym samym, ustawodawca nie różnicuje - jeśli chodzi o "autorski" charakter - żadnego z obowiązków nauczyciela akademickiego, w szczególności zaś nie wyłącza spod zakresu działania przepisu art. 116 ust. 7 OUSWIN obowiązków organizacyjnych na rzecz uczelni czy obowiązku podnoszenia kompetencji zawodowych. Zgodnie zaś z art. 22 ust. 9b u.p.d.o.f. przepis art. 22 ust. 9 pkt 3 stosuje się do działalności badawczo-rozwojowej, naukowej, naukowo-dydaktycznej, badawczej, badawczo-dydaktycznej oraz prowadzonej w uczelni działalności dydaktycznej. Działalność taka mieści się zaś w zakresie podstawowych obowiązków nauczyciela akademickiego - pracownika zatrudnionego u Wnioskodawcy zgodnie z przepisem art. 115 UOSWIN.

Tym samym, według Wnioskodawcy, stosowanie stawki kosztu uzyskania przychodów w wysokości 50% od całości wynagrodzenia należnego takim pracownikom ze stosunku pracy (w charakterze nauczyciela akademickiego), bez konieczności wyróżniania "autorskiej" części takiego wynagrodzenia oraz bez konieczności dokumentowania faktu powstawania utworów będzie jak najbardziej prawidłowe.

Przyjęcie innego rozwiązania, w szczególności jakiegoś systemu wyróżniania "autorskiej" części takiego wynagrodzenia (jak wynika z wielu dostępnych publicznie interpretacji indywidualnych nie mogą one być oparte o sztywne kryteria typu wyróżnienie stałego współczynnika dotyczącego czasu pracy czy wynagrodzenia "autorskiego" pracownika), powodowałoby, iż przepis art. 116 ust. 7 UOSWIN, byłby de facto przepisem martwym i kłóciłoby się z zasadą racjonalnego ustawodawcy.

W ocenie Wnioskodawcy, w obecnym stanie prawnym uwzględniającym art. 32 ust. 7 u.p.d.o.f. oraz art. 116 ust. 7 UOSWIN, Wnioskodawca jako płatnik zaliczki podatku dochodowego za 2019 r. od osób fizycznych od wynagrodzeń wypłacanych pracownikom - nauczycielom akademickim może ustalać dochód z uwzględnieniem kosztów uzyskania przychodu 50% od całego wynagrodzenia takiego pracownika. W pierwszej kolejności, zgodnie z art. 32 ust. 7 u.p.d.o.f. "zakład pracy przy obliczaniu zaliczki nie stosuje kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 22 ust. 9 pkt 1-3 od miesiąca, w którym otrzymał pisemne oświadczenie pracownika o rezygnacji z ich stosowania, albo od następnego miesiąca, jeżeli w miesiącu, w którym otrzymał oświadczenie, nie miał możliwości pobrania zaliczki bez zastosowania tych kosztów. Oświadczenie to składa się odrębnie dla każdego roku podatkowego, co zdaniem Wnioskodawcy oznacza, że do czasu otrzymania od takiego pracownika odrębnego oświadczenia, zakład pracy ma obowiązek stosować koszty uzyskania przychodu ustalone zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 w związku z art. 22 ust. 9b pkt 1 u.p.d.o.f. Po drugie, w ocenie Wnioskodawcy nie ma On, a to wobec jasnej, klarownej i zrozumiałej treści przepisu art. 116 ust. 7 UOSWIN, który stanowi, że:" Wykonywanie obowiązków nauczyciela akademickiego stanowi działalność twórczą o indywidualnym charakterze, o której mowa w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych", obowiązku dokumentowania przejawów twórczej działalności pracowników - nauczycieli akademickich celem potwierdzenia, że prawidłowo zastosował stawkę kosztu uzyskania przychodu wynoszącą 50% albowiem ustawodawca przesądził, w przepisie art. 116 ust. 7 UOSWIN, że wykonywanie obowiązków nauczyciela akademickiego (bez różnicowania tego, jakie to obowiązki, w szczególności bez odrzucania tych o charakterze organizacyjnym np. wskazanych w art. 115 ust. 2 UOSWIN) stanowi działalność twórczą o indywidulanym charakterze. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku pracownika - nauczyciela akademickiego nie ma potrzeby (inaczej niż w przypadku innych niż nauczyciele akademiccy) dokumentowania (dysponowania obiektywnymi dowodami na fakt wykonywania) przejawów działalności twórczej pracownika - nauczyciela akademickiego, ani też wyodrębniania w jego wynagrodzeniu odrębnego składnika wynagrodzenia z tytułu działalności badawczo-rozwojowej, naukowej, naukowo-dydaktycznej, badawczej, badawczo-dydaktycznej oraz prowadzonej w uczelni działalności dydaktycznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostały określone źródła przychodów, gdzie między innymi, w pkt 1 wymienia się: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę.

Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Za pracownika w rozumieniu ww. ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy (art. 12 ust. 4 ww. ustawy).

W myśl art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Przechodząc do kwestii kosztów uzyskania przychodów, są one uregulowane w przepisach rozdziału 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Osobom posiadającym status pracownika uzyskującym przychody m.in. ze stosunku pracy przysługuje co do zasady, zgodnie z przepisami art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie jednej pełnej miesięcznej normy kosztów uzyskania przychodów niezależnie od wymiaru czasu pracy.

W odniesieniu do niektórych przychodów ustawodawca dopuścił możliwość ustalania kosztów zryczałtowanych. W przypadku korzystania przez twórców z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów lub rozporządzania przez nich tymi prawami, mają zastosowanie 50% koszty uzyskanego przychodu.

W takim przypadku, koszty uzyskania przychodów ustala się zgodnie z przepisem art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że koszty uzyskania niektórych przychodów określa się z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami - w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a i 9b, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

W roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, nie mogą przekroczyć kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 (art. 22 ust. 9a ww. ustawy).

Ustawą z dnia 15 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2018 r. poz. 1291) wprowadzono zmiany w brzmieniu art. 22 ust. 9b, które weszły w życie z dniem 19 lipca 2018 r. i mają zastosowanie od dnia 1 stycznia 2018 r.

Następnie, ustawą z dnia 3 lipca 2018 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r. poz. 1669) wprowadzono zmiany w brzmieniu art. 22 ust. 9b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które weszły w życie z dniem 1 października 2018 r.

Zgodnie z art. 22 ust. 9b, który został zmieniony ww. ustawami, przepis ust. 9 pkt 3 stosuje się do przychodów uzyskiwanych z tytułu:

Powyższa regulacja tworzy zamknięty katalog działalności twórczych, do których można stosować 50% koszty uzyskania przychodów.

Na podstawie art. 22 ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej określonej w ust. 9 pkt 1-4 i pkt 6, koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości kosztów faktycznie poniesionych. Przepisy ust. 5 i ust. 5a pkt 2 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 22 ust. 10a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepis ust. 10 stosuje się również, jeżeli podatnik udowodni, że w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, były wyższe niż kwota określona w ust. 9a.

O zastosowaniu 50% kosztów uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich decyduje wyłącznie fakt uzyskania przychodu jako wynagrodzenia za wykonanie czynności (utworu), będącej przedmiotem prawa autorskiego w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191,z późn. zm.).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć użytych w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy, takich jak "twórca", "korzystanie przez twórców z praw autorskich" lub pojęć z nimi związanych, jak np. "utwór", natomiast ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W szczególności - jak stanowi ust. 2 tego przepisu - przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

Ochroną objęty może być wyłącznie sposób wyrażenia; nie są objęte ochroną odkrycia, idee, procedury, metody i zasady działania oraz koncepcje matematyczne (art. 1 ust. 21 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych). Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną, a ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności (art. 1 ust. 3 i ust. 4 cytowanej ustawy).

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Natomiast, z przepisu art. 8 ust. 2 tej ustawy, wynika, że domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

W rozumieniu prawa autorskiego jako twórczy traktowany jest taki rezultat działalności, który na tyle związany jest z osobą twórcy, by było mało prawdopodobne, aby inna osoba podejmująca identycznie skierowany wysiłek twórczy uzyskała analogiczny lub zasadniczo zbliżony rezultat.

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 pkt 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy. Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub umowa o korzystanie z utworu, zwana dalej "licencją", obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione (art. 41 ust. 2 ww. ustawy).

Należy zatem podkreślić, że mimo zmian w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w części dotyczącej podniesienia o 100% limitu stosowania 50% kosztów uzyskania przychodów (do 85.528 zł rocznie) oraz wskazania dziedzin o charakterze twórczym objętych 50% kosztami, zmianie nie uległa jednak generalna zasada, że 50% koszty mogą być stosowane wyłącznie do przychodów autorów uzyskanych z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich w rozumieniu odrębnych przepisów lub rozporządzania przez nich tymi prawami.

Tym samym, aby możliwe było zastosowanie podwyższonych kosztów uzyskania przychodów do wynagrodzenia związanego z rozporządzeniem prawami autorskimi, muszą zostać spełnione następujące przesłanki:

* praca wykonywana przez pracownika jest przedmiotem prawa autorskiego, a więc spełnia przesłanki utworu określone w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

* pracownik jest twórcą w rozumieniu tej ustawy i uzyskiwanie przychodu przez pracownika wynika z korzystania przez twórcę z tychże praw lub rozporządzania tymi prawami,

* przychody muszą być uzyskiwane z tych rodzajów działalności, o których mowa w art. 22 ust. 9b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w tym prowadzonej działalności naukowo-dydaktycznej, a także prowadzonej na uczelni działalności dydaktycznej.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca, jest uczelnią niepubliczną w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (dalej również jako: "UOSWIN"). Wnioskodawca jest uczelnią zawodową i do jej ustawowych zadań należy m.in. prowadzenie kształcenia na studiach, prowadzenie działalności naukowej, świadczenie usług badawczych czy kształcenie i promowanie kadr uczelni. Wnioskodawca prowadzi studia licencjackie, inżynierskie, studia uzupełniające magisterskie oraz studia podyplomowe i kursy. Wnioskodawca zatrudnia pracowników - nauczycieli akademickich - zgodnie z art. 114 UOSWIN - tj. w grupach: pracowników, dydaktycznych, badawczych oraz badawczo - dydaktycznych. W ramach stosunku pracy z Wnioskodawcą - nauczyciel akademicki jest zobowiązany realizować zadania określone w przepisach art. 115 ust. 1 oraz art. 115 ust. 2 UOSWIN, w tym ma obowiązek uczestniczyć w pracach organizacyjnych na rzecz uczelni oraz obowiązek stałego podnoszenia kompetencji zawodowych.

Uczelnia jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych od wynagrodzeń wypłacanych pracownikom - nauczycielom akademickim. Zgodnie z przepisem art. 116 ust. 7 UOSWIN wykonywanie obowiązków nauczyciela akademickiego stanowi działalność twórczą o indywidualnym charakterze, o której mowa w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Umowy o pracę zawierane przez pracowników - nauczycieli akademickich zatrudnionych w uczelni przewidują przeniesienie na rzecz uczelni (rozporządzenie) praw majątkowych autorskich do wszelkich przejawów działalności twórczej takich pracowników powstałych w toku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy i zarazem korzystanie przez tych pracowników z praw autorskich. Obecnie u Wnioskodawcy obowiązują regulacje wewnętrzne (prawo wewnętrzne) w postaci odpowiednich zarządzeń Rektora, które przewidują, że dla zastosowania podwyższonych kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w przepisie art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej również: "u.p.d.o.f.") (koszty uzyskania przychodów wynoszące 50%), wymaga się udokumentowania przez zainteresowanego pracownika faktu prowadzenia działalności twórczej o indywidulanym charakterze, w tym stworzenia utworu oraz ustalenia - przez powołane w tym celu gremium - wartości tego utworu. Następnie, Wnioskodawca wydaje zainteresowanemu pracownikowi stosowne zaświadczenie wskazujące na to, jakie wynagrodzenie w ramach jego umowy o pracę z uczelnią dotyczyło działalności twórczej o indywidualnym charakterze (tzw. "autorskie"), co umożliwić ma zainteresowanemu nauczycielowi akademickiemu wystąpienie do właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego o zastosowanie do tak ustalonego przychodu kosztów uzyskania przychodu w wysokości 50%. Uczelnia, potrącając zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, nie stosuje sama kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50%. W związku z wejściem w życie przepisu art. 116 ust. 7 UOSWIN, uczelnia zamierza zmienić obecną politykę dotyczącą zasad korzystania przez pracowników - nauczycieli akademickich zatrudnionych w uczelni - z podwyższonych kosztów uzyskania przychodów w ten sposób, iż będzie je stosować do całego wynagrodzenia pracownika - nauczyciela akademickiego należnego mu z tytułu wykonywania obowiązków ze stosunku pracy i to bez konieczności dokumentowania "autorskiego" charakteru tych obowiązków czy wyróżniania części wynagrodzenia odpowiadającej obowiązkom o takim charakterze.

Z umów o pracę zawieranych z nauczycielami akademickimi wynika, że następuje przeniesienie praw majątkowych autorskich (a zatem rozporządzenie nimi) na pracodawcę (Wnioskodawcę). Uzyskiwany przez nauczycieli akademickich zatrudnionych na podstawie umowy o pracę przychód wynika z realizacji przez nich obowiązków ze stosunku pracy tj. realizacji zadań określonych w art. 115 ust. 1 i ust. 2 UOSWIN, w tym z przeniesienia przez takich nauczycieli praw majątkowych autorskich na pracodawcę i w całości są to przychody, o których mowa w art. 22 ust. 9b pkt 8 u.p.d.o.f. Umowy o pracę zawierane z nauczycielami akademickimi przewidują także zadania organizacyjne na rzecz Uczelni, co jasno wynika z przepisu art. 115 ust. 2 UOSWIN. Umowy o pracę zawierane z nauczycielami akademickimi nie przewidują wyodrębnienia części wynagrodzenia stanowiącego honorarium za przeniesienie praw majątkowych autorskich do stworzonego/stworzonych utworu/utworów. Pracownicy Wnioskodawcy będący nauczycielami akademickimi uzyskują przychody, o których mowa w art. 22 ust. 9b pkt 8 u.p.d.o.f. Wnioskodawca, jako płatnik realizuje obowiązki nałożone na Niego przepisami art. 31 i art. 32 ust. 1-2 i art. 32 ust. 7 u.p.d.o.f., w tym oblicza zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 115 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r. poz. 1668), do podstawowych obowiązków nauczyciela akademickiego będącego pracownikiem:

W myśl art. 128 ust. 1 ww. ustawy, nauczyciel akademicki, z wyjątkiem rektora, podlega ocenie okresowej, w szczególności w zakresie wykonywania obowiązków, o których mowa w art. 115, oraz przestrzegania przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a także o własności przemysłowej. Ocena okresowa może być pozytywna albo negatywna.

Ponadto, nauczyciel akademicki jest obowiązany do uczestniczenia w pracach organizacyjnych na rzecz uczelni oraz stałego podnoszenia kompetencji zawodowych (art. 115 ust. 25 ww. ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce).

W myśl, art. 116 ust. 7 ww. ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, wykonywanie obowiązków nauczyciela akademickiego stanowi działalność twórczą o indywidualnym charakterze, o której mowa w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191 i 1293).

Z postanowień ww. regulacji wynika, że wykonywanie obowiązków nauczyciela akademickiego stanowi działalność twórczą o indywidualnym charakterze, o której mowa w art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim.

Zgodnie z treścią art. 136 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, do składników wynagrodzenia nauczyciela akademickiego należy zaliczyć:

* wynagrodzenie zasadnicze,

* dodatek za straż pracy,

* dodatek funkcyjny,

* dodatek zadaniowy,

* wynagrodzenie za godziny ponadwymiarowe albo godziny nadliczbowe,

* dodatek za pracę w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych,

* inne dodatki, jeżeli zostały określone w zakładowym układzie zbiorowym pracy albo regulaminie wynagradzania.

Zatem, należy uznać, że wszystkie ww. składniki wynagrodzenia nauczyciela akademickiego stanowią podstawę do uznania ich jako element wynagrodzenia za pracę twórczą w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tym samym, na gruncie art. 116 ust. 7 ww. ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, całość obowiązków wykonywanych przez nauczyciela akademickiego stanowi działalność twórczą o indywidualnym charakterze.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz przepisy prawa, należy uznać, że całość obowiązków wykonywanych przez nauczyciela akademickiego w ramach stosunku pracy stanowi pracę o charakterze twórczym, a z uwagi na ten charakter - całość jego wynagrodzenia uzyskiwanego z tytułu realizacji ww. obowiązków jest wynagrodzeniem za pracę o charakterze twórczym, bez konieczności dokumentowania faktu powstania utworów realizowanych w ramach stosunku pracy.

Zatem, w przedmiotowej sprawie, Wnioskodawca obliczając i odprowadzając podatek dochodowy od osób fizycznych do całości wynagrodzenia może zastosować podwyższone koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z zastrzeżeniem art. 22 ust. 9a ustawy.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Ponadto, mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), zauważyć należy, że w przedmiotowej sprawie Organ podatkowy wydając interpretację indywidualną przepisów prawa opiera się wyłącznie na opisie zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Do postępowania w sprawie wydania interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.

Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu złożenia wniosku.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..........., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.