0113-KDIPT3.4011.405.2019.2.MH - Zwolnienie z PIT przychodu z tytułu dofinansowania wypoczynku dziecka pracownika.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 13 listopada 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0113-KDIPT3.4011.405.2019.2.MH Zwolnienie z PIT przychodu z tytułu dofinansowania wypoczynku dziecka pracownika.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 września 2019 r. (data wpływu 18 września 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 października 2019 r. (data wpływu 4 listopada 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłatą dofinansowania z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych do wypoczynku dziecka pracownika - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 września 2019 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 21 października 2019 r., nr 0113-KDIPT3.4011.405.2019.1.MH, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 22 października 2019 r. (data doręczenia 24 października 2019 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 29 października 2019 r. (data wpływu 4 listopada 2019 r.), nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 30 października 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, jako jednostka samorządu terytorialnego posiada osobowość prawną. Jest jednostką budżetową i stanowi aparat pomocniczy Zarządu Województwa celem umożliwienia wykonywania jego ustawowych zadań.

Wnioskodawca jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Sporządza deklarację roczną o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-4R, deklarację roczną o zryczałtowanym podatku dochodowym PIT-8AR i informację o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy dla pracowników i osób wykonujących umowy cywilno-prawne. Wnioskodawca jako pracodawca tworzy Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych. Pracownik zamierza skorzystać z dofinansowania wypoczynku dla dziecka w wieku 15 lat.

W tym celu złożył:

* wniosek o dofinansowanie wypoczynku osób uprawnionych,

* fakturę marżę od sprzedawcy. Sp. z o.o. na usługę turystyczną:

* w nazwie towaru/usługi: Usługa turystyczna,

* w uwagach umieszczonych na fakturze:

* Rodzaj wypoczynku: wypoczynek zorganizowany,

* Termin: 22 czerwca 2019 r. - 23 czerwca 2019 r.,

* Kierunek: Włochy,

* Uczestnik: imię i nazwisko pracownika (kwota),

* Uczestnik: imię i nazwisko dziecka pracownika (kwota),

* wyciąg z Centralnej Ewidencji Organizatorów Turystyki i Przedsiębiorców Ułatwiających Nabywanie Powiązanych Usług Turystycznych dla... sp. z o.o.

Podmiot organizujący wypoczynek wpisany jest do Centralnej Ewidencji Organizatorów Turystyki i Przedsiębiorców Ułatwiających Nabywanie Powiązanych Usług Turystycznych. Prowadzi działalność w zakresie organizacji wypoczynku. Na podstawie danych zawartych w KRS podstawowa działalność:. sp. z o.o. to działalność organizatorów turystyki (7912Z).

Wypoczynek nie został zorganizowany zgodnie ze specjalnymi regulacjami dotyczącymi organizowania wypoczynku dla dzieci i młodzieży, czyli Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 marca 2016 r. w sprawie wypoczynku dzieci i młodzieży. W fakturze dokumentującej zakup usługi turystycznej nie określono formy wypoczynku zorganizowanego. Drogą mailową pracownik uściślił, że wypoczynek obejmuje pobyt pracownika oraz pobyt dziecka pracownika pod jego opieką, czyli opieką rodzica. Organizator zapewnieni dojazd, nocleg, wyżywienie, ubezpieczenie, opiekę rezydenta oraz program i miejscowych pilotów. Dofinansowanie wypoczynku dziecka pochodzi ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych i jest realizowane w oparciu o obowiązujący w Urzędzie Regulamin Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych Urzędu.

Prawo do dofinansowania wypoczynku przysługuje pracownikom i ich dzieciom, pracownikom korzystającym z urlopów macierzyńskich, wychowawczych, rodzicielskich oraz emerytom i rencistom i ich dzieciom, bez względu na formę zorganizowania wypoczynku. Wysokość dofinansowania wypoczynku osób uprawnionych określa tabela dofinansowania ustalana na wniosek Komisji w drodze Zarządzenia.

Na podstawie § 13 pkt 9 Regulaminu, pracownik ubiegający się o uzyskanie dofinansowania do wypoczynku małoletniego dziecka przedkłada do Komisji Socjalnej wraz z wnioskiem dowód zapłaty (faktura/rachunek) za pobyt dziecka na obozie, kolonii itp. oraz zaświadczenie zgłoszenia wypoczynku kuratorowi oświaty. Dowód zapłaty powinien być wystawiony na pracownika ubiegającego się o dofinansowanie z ZFŚS zwolnione z podatku, natomiast w treści dokumentu powinny zostać zawarte dane: imię i nazwisko dziecka, termin oraz rodzaj wypoczynku. Zgłoszenia wypoczynku kuratorowi oświaty nie dokonano, ponieważ przepisom ustawy o systemie oświaty nie podlega wypoczynek organizowany dla dzieci własnych.

Rozpatrując pojęcie wypoczynku w świetle art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca posługuje się definicją z art. 92a pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, gdzie jeśli jest mowa o wypoczynku, należy przez to rozumieć wypoczynek organizowany dla dzieci i młodzieży w celach rekreacyjnych lub regeneracji sił fizycznych i psychicznych, połączony ze szkoleniem lub pogłębianiem wiedzy, rozwijaniem zainteresowań, uzdolnień lub kompetencji społecznych dzieci i młodzieży, trwający nieprzerwanie co najmniej 2 dni w czasie ferii letnich i zimowych oraz wiosennej i zimowej przerwy świątecznej, w kraju lub za granicą, w szczególności w formie kolonii, półkolonii, zimowiska, obozu i biwaku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania, ostatecznie doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 29 października 2019 r.:

1. Czy Wnioskodawca może zastosować zwolnienie podatkowe wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 78 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przy wypłacie pracownikowi dofinansowania ze środków ZFŚS do wypoczynku dziecka zorganizowanego przez podmiot wpisany do Centralnej Ewidencji Organizatorów Turystyki i Przedsiębiorców Ułatwiających Nabywanie Powiązanych Usług Turystycznych, a organizator zapewnił dojazd/powrót, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie, opiekę rezydenta oraz program i miejscowych pilotów, przy czym w dokumencie potwierdzającym zakup usługi turystycznej bezpośrednio nie wskazano żadnej z form wypoczynku wymienionych w ustawie, takich jak wczasy, kolonie, obozy?

2. Czy Wnioskodawca może zastosować zwolnienie podatkowe wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 78 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przy wypłacie pracownikowi dofinansowania ze środków ZFŚS do wypoczynku dziecka, jeśli wypoczynek nie został zorganizowany z uwzględnieniem specjalnych regulacji wymienionych w Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 marca 2016 r. w sprawie wypoczynku dzieci i młodzieży na podstawie art. 92t ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty?

Zdaniem Wnioskodawcy, ostatecznie doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku, nie może On zastosować zwolnienia podatkowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 78 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i przy wypłacie pracownikowi dofinansowania ze środków ZFŚS do wypoczynku dziecka, powinien pobrać zaliczkę na podatek dochodowy, ponieważ w dokumencie potwierdzającym zakup usługi turystycznej bezpośrednio nie wskazano żadnej z form wypoczynku wymienionych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, takich jak wczasy, kolonie, obozy. Co prawda pracownik opisał Wnioskodawcy zakres usług organizatora wypoczynku, tj. dojazd/powrót, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie, opiekę rezydenta oraz program i miejscowych pilotów, nie mniej jednak dokument potwierdzający zakup usługi nie wymienia wprost formy wypoczynku.

Wnioskodawca uważa, że nie może zastosować zwolnienia podatkowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 78 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i przy wypłacie pracownikowi dofinansowania ze środków ZFŚS do wypoczynku dziecka, powinien pobrać zaliczkę na podatek dochodowy, ponieważ wypoczynek nie został zorganizowany z uwzględnieniem specjalnych regulacji wymienionych w Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 marca 2016 r. w sprawie wypoczynku dzieci i młodzieży na podstawie art. 92t ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W świetle powyższego, za przychody należy uznań każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dopłaty do wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu - dzieci i młodzieży do lat 18:

a.

z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra - niezależnie od ich wysokości,

b.

z innych źródeł - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2000 zł.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że dopłaty do wypoczynku podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

* wypoczynek jest zorganizowany,

* organizatorem wypoczynku jest podmiot prowadzący działalność w tym zakresie,

* forma wypoczynku nie odbiega swoim charakterem od wymienionych form wypoczynku, takich jak wczasy, kolonie, obozy lub zimowiska, przy czym może to być również wypoczynek połączony z nauką, pobyt na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych, leczniczo-opiekuńczych,

* dopłata dotyczy dzieci i młodzieży uczestniczących w wypoczynku, które nie ukończyły 18 roku życia.

Wskazanie przez ustawodawcę w ww. przepisie form wypoczynku, oznacza, że nie każda dopłata do wypoczynku może korzystać ze zwolnienia, a tylko ta, która związana jest wypoczynkiem zorganizowanym. Intencją ustawodawcy jest bowiem wyłączenie z zakresu przedmiotowego zwolnienia, dopłat do niezorganizowanych form wypoczynku, takich na przykład jak wczasy potocznie nazywane "pod gruszą".

Definiując powyższe formy wypoczynku zgodnie z Uniwersalnym Słownikiem Języka Polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN S.A., pod ich pojęciem należy rozumieć:

* wczasy, czyli wypoczynek, którego organizatorzy za opłatą zapewniają noclegi, wyżywienie, a niekiedy także rozrywki,

* kolonie, czyli zorganizowany pobyt wypoczynkowy dzieci i młodzieży szkolnej w czasie wakacji poza miejscem stałego zamieszkania,

* obóz, czyli forma zorganizowanego wypoczynku grupy ludzi, połączona z uprawianiem sportu, nauką czegoś,

* zimowisko, czyli zorganizowany wyjazd wypoczynkowy dla dzieci w czasie ferii zimowych,

* wycieczka, czyli wędrówka lub wyjazd w celach turystycznych.

Mając na uwadze ww. definicję słownikową należy przyjąć, że wskazany we wniosku wypoczynek zorganizowany wykupiony w biurze podróży, obejmujący pobyt pracownika oraz pobyt dziecka pod opieką rodzica, w którym organizator zapewnia dojazd, nocleg, wyżywienie, ubezpieczenie, opiekę rezydenta oraz program i miejscowych pilotów w istocie stanowi formę wypoczynku.

Aby omawiane zwolnienie miało zastosowanie, wypoczynek powinien być zorganizowany przez podmiot, który ma formalno-prawne umocowanie do wykonywania czynności związanych z organizowaniem wypoczynku, określone w dokumentach stanowiących podstawę jego funkcjonowania. Istotne jest zatem, aby podmiot organizujący wypoczynek dla dzieci prowadził działalność w tym zakresie lub też statutowo zajmował się tego typu działalnością.

Do podmiotów prowadzących działalność w zakresie wypoczynku zaliczyć można podmioty, które świadczą usługi wypoczynkowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, np. biura turystyczne czy inne podmioty prowadzące działalność w formie domów wczasowych, pensjonatów, gospodarstw agroturystycznych, natomiast do podmiotów, które zajmują się statutowo tego rodzaju działalnością należy zakwalifikować m.in. kościoły, których działalnością statutową może być organizowanie wypoczynku zorganizowanego, a także stowarzyszenia, organizacje charytatywne, fundacje - które również zajmują się statutowo tego rodzaju działalnością.

Ustawodawca w art. 92c ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2019 r. poz. 1481, z późn. zm.) wskazuje, że organizatorami wypoczynku mogą być:

1.

szkoły i placówki;

2.

przedsiębiorcy wpisani do rejestru organizatorów turystyki i przedsiębiorców ułatwiających nabywanie powiązanych usług turystycznych, o którym mowa w art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 24 listopada 2017 r. o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 548);

3.

osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, inne niż wymienione w pkt 1 i 2, organizujące wypoczynek w celu:

* niezarobkowym albo

* zarobkowym, jeżeli organizowany wypoczynek nie stanowi imprezy turystycznej, o której mowa w art. 4 pkt 2 ustawy z dnia 24 listopada 2017 r. o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych.

Z art. 92a ust. 1 ww. ustawy wynika, że ilekroć w art. 92b-92t i art. 96a jest mowa o wypoczynku, należy przez to rozumieć wypoczynek organizowany dla dzieci i młodzieży w celach rekreacyjnych lub regeneracji sił fizycznych i psychicznych, połączony ze szkoleniem lub pogłębianiem wiedzy, rozwijaniem zainteresowań, uzdolnień lub kompetencji społecznych dzieci i młodzieży, trwający nieprzerwanie co najmniej 2 dni, w czasie ferii letnich i zimowych oraz wiosennej i zimowej przerwy świątecznej, w kraju lub za granicą, w szczególności w formie kolonii, półkolonii, zimowiska, obozu i biwaku.

Stosownie natomiast do art. 92t ustawy o systemie oświaty, minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia:

1.

termin złożenia zgłoszenia wypoczynku, o którym mowa w art. 92d ust. 1, jego formę, dokumenty dołączane do zgłoszenia oraz wzór tego zgłoszenia, mając na uwadze potrzebę prawidłowego realizowania przez kuratora oświaty obowiązków związanych z umieszczeniem zgłoszenia wypoczynku w bazie wypoczynku;

2.

termin przekazania karty wypoczynku, o której mowa w art. 92e ust. 2, oraz wzór tej karty, mając na uwadze potrzebę uzyskania pełnych informacji o organizowanym wypoczynku;

3.

liczbę uczestników wypoczynku w grupie pozostających pod opieką jednego wychowawcy, mając na uwadze konieczność zapewnienia właściwej opieki i bezpieczeństwa dzieciom i młodzieży, w tym ze względu na ich wiek lub specjalne potrzeby edukacyjne;

4.

obowiązki kierownika wypoczynku i wychowawcy wypoczynku, w tym obowiązek prowadzenia przez wychowawcę dziennika zajęć realizowanych podczas wypoczynku, oraz wzór tego dziennika, biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia dzieciom i młodzieży bezpiecznego wypoczynku i właściwej opieki wychowawczej oraz prawidłowego dokumentowania przebiegu wypoczynku;

5.

obowiązki kierownika wypoczynku i wychowawcy wypoczynku organizowanego przez szkołę i placówkę, o którym mowa w art. 92e ust. 1, biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia dzieciom i młodzieży bezpiecznego wypoczynku i właściwej opieki wychowawczej oraz charakter i specyfikę tego wypoczynku;

6.

program kursów na kierownika wypoczynku albo wychowawcę wypoczynku, w tym formę i wymiar zajęć, z uwzględnieniem w programach kursów treści z zakresu specjalnych potrzeb edukacyjnych dzieci i młodzieży;

7.

wzór karty kwalifikacyjnej, o której mowa w art. 92k ust. 1, mając na uwadze potrzebę zebrania niezbędnych informacji o uczestniku wypoczynku oraz jego udziale w wypoczynku;

8.

wzór zaświadczenia o ukończeniu kursu na kierownika wypoczynku albo wychowawcę wypoczynku, z uwzględnieniem szczegółowych danych dotyczących ukończonego kursu;

9.

dokumenty potwierdzające posiadane przez kadrę przygotowanie, mając na uwadze zapewnienie realizacji programu kursu.

Jeżeli zatem wypoczynek zorganizowany organizuje podmiot świadczący usługi wypoczynkowe w ramach prowadzonej działalności, w tym biuro podróży lub podmiot, o którym mowa w art. 92c ustawy o systemie oświaty, to dofinansowanie wypłacane do tego rodzaju wypoczynku na dziecko do ukończenia 18 roku życia (nawet wówczas, gdy jest to wypoczynek, podczas którego dziecko, co do zasady znajduje się pod opieką rodziców) korzysta z ww. zwolnienia przedmiotowego.

Co do zasady inaczej wygląda sprawowanie opieki nad dzieckiem podczas wypoczynku zorganizowanego, gdzie opiekę nad dzieckiem z reguły sprawuje rodzic, a inaczej sprawowanie opieki podczas wyjazdu dziecka, na obozy lub kolonie (gdzie dziecko posiada zorganizowaną opiekę, program zagospodarowania czasu wolnego), jednakże skoro ustawodawca wskazał, że przedmiotowym zwolnieniem objęte są dopłaty do wypoczynku zorganizowane, to uznać należy, że intencją ustawodawcy było objęcie zwolnieniem przedmiotowych dopłat także do wypoczynku, na który dziecko wyjeżdża wraz z rodzicami.

Tym samym nie sposób zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawcy, że wypoczynek dziecka pod opieką rodzica powinien być zorganizowany zgodnie ze specjalnymi regulacjami dotyczącymi organizowania wypoczynku dla dzieci i młodzieży, czyli Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 marca 2016 r. w sprawie wypoczynku dzieci i młodzieży oraz konieczne jest dodatkowe potwierdzenie, że podmiot prowadzi działalność w zakresie organizacji wypoczynku dla dzieci i młodzieży do lat 18 w formie oświadczenia organizatora, wyciągu ze statutu organizatora lub zaświadczenia zgłoszenia wypoczynku dzieci i młodzieży kuratorowi oświaty, jeśli wypoczynek takiemu zgłoszeniu podlega.

Ww. zwolnienie ma zastosowanie zarówno w sytuacji, gdy osoba sama wykupiła wczasy w ośrodku wypoczynkowym, który organizuje takowy wypoczynek, jak i w sytuacji, gdy osoba wykupiła wypoczynek zorganizowany w biurze podróży. Ponadto należy zaznaczyć, że zwolnieniem przedmiotowym objęta jest jedynie ta część dofinansowania, która faktycznie wydatkowana została na wypoczynek niepełnoletniego dziecka.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jako pracodawca tworzy Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych. Pracownik Wnioskodawcy zamierza skorzystać z dofinansowania wypoczynku dla dziecka w wieku 15 lat. W tym celu złożył wniosek o dofinansowanie wypoczynku osób uprawnionych, fakturę marżę od sprzedawcy. Sp. z o.o. na usługę turystyczną, rodzaj wypoczynku: wypoczynek zorganizowany, termin: 22 czerwca 2019 r. - 23 czerwca 2019 r., kierunek: Włochy, Uczestnik: imię i nazwisko pracownika (kwota), Uczestnik: imię i nazwisko dziecka pracownika (kwota), wyciąg z Centralnej Ewidencji Organizatorów Turystyki i Przedsiębiorców Ułatwiających Nabywanie Powiązanych Usług Turystycznych dla sp. z o.o.

Podmiot organizujący wypoczynek wpisany jest do Centralnej Ewidencji Organizatorów Turystyki i Przedsiębiorców Ułatwiających Nabywanie Powiązanych Usług Turystycznych. Prowadzi działalność w zakresie organizacji wypoczynku. Na podstawie danych zawartych w KRS podstawowa działalność to działalność organizatorów turystyki (7912Z). Wypoczynek nie został zorganizowany zgodnie ze specjalnymi regulacjami dotyczącymi organizowania wypoczynku dla dzieci i młodzieży, czyli Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 marca 2016 r. w sprawie wypoczynku dzieci i młodzieży. W fakturze dokumentującej zakup usługi turystycznej nie określono formy wypoczynku zorganizowanego. Drogą mailową pracownik uściślił, że wypoczynek obejmuje pobyt pracownika oraz pobyt dziecka pracownika pod jego opieką, czyli opieką rodzica. Organizator zapewnieni dojazd, nocleg, wyżywienie, ubezpieczenie, opiekę rezydenta oraz program i miejscowych pilotów. Dofinansowanie wypoczynku dziecka pochodzi ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych i jest realizowane w oparciu o obowiązujący w Urzędzie Regulamin Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych Wnioskodawcy. Na podstawie § 13 pkt 9 Regulaminu, pracownik ubiegający się o uzyskanie dofinansowania do wypoczynku małoletniego dziecka przedkłada do Komisji Socjalnej wraz z wnioskiem dowód zapłaty (faktura/rachunek) za pobyt dziecka na obozie, kolonii itp. oraz zaświadczenie zgłoszenia wypoczynku kuratorowi oświaty. Dowód zapłaty powinien być wystawiony na pracownika Wnioskodawcy ubiegającego się o dofinansowanie z ZFŚS zwolnione z podatku, natomiast w treści dokumentu powinny zostać zawarte dane: imię i nazwisko dziecka, termin oraz rodzaj wypoczynku. Zgłoszenia wypoczynku kuratorowi oświaty nie dokonano, ponieważ przepisom ustawy o systemie oświaty nie podlega wypoczynek organizowany dla dzieci własnych.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że kwota dofinansowania do wypoczynku zorganizowanego wykupionego za pośrednictwem biura podróży, zorganizowanego przez podmiot prowadzący działalność w zakresie organizacji wypoczynku - na każde niepełnoletnie dziecko z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych - objęta jest zwolnieniem przedmiotowym wynikającym z art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, Wnioskodawca jako płatnik, nie jest zobowiązany do naliczenia, pobrania podatku i wpłacenia go we właściwym terminie do organu podatkowego

Wskazać przy tym należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają szczególnych unormowań dotyczących dokumentowania poniesionych wydatków dla potrzeb zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 78 tej ustawy. Zasadnym zatem jest przyjęcie, że ma tu zastosowanie ogólna reguła, według której dowodem może być wszystko, co może się przyczynić do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. W takiej sytuacji stosuje się dokumenty zwyczajowo przyjęte, jakimi są np. dowody zapłaty. Pojęcie dowód zapłaty jest pojęciem szerokim i obejmuje swym zakresem zarówno rachunek lub fakturę VAT wystawioną przez organizatora wypoczynku, przelew bankowy, przekaz pocztowy, jak również dokument wpłaty w kasie podmiotu prowadzącego działalność w tym zakresie. Z dowodu tego powinno jednoznacznie wynikać: kto jest organizatorem wypoczynku, forma wypoczynku, okres, w którym korzystano z wypoczynku, kto korzystał z wypoczynku, kwota poniesionego wydatku na wypoczynek każdego z uczestników oraz podpis osoby, która wystawiała ten dokument.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl