0113-KDIPT3.4011.310.2018.1.PP - Opodatkowanie przychodu z tytułu dzierżawy gruntu rolnego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku złożonym w dniu 8 czerwca 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu dzierżawy gruntu rolnego - jest prawidłowe.

W dniu 8 czerwca 2018 r. do tutejszego Organu został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni wraz z siostrą jest współwłaścicielem ziemi rolnej (powyżej 1 ha przeliczeniowego), otrzymanej w spadku po rodzicach. W 2015 r. Wnioskodawczyni przekazała wraz z siostrą ziemię w dzierżawę rolnikowi, który zgodnie z umową prowadzi na niej działalność rolniczą. Z tytułu wydzierżawiania ziemi Wnioskodawczyni otrzymuje od dzierżawcy, do końca lutego każdego roku, kwotę 1 000 zł za każdy rok dzierżawy (taką samą kwotę otrzymuje Jej siostra). Umowa dzierżawy zawarta jest na 10 lat. Podatek rolny, zgodnie z umową, płaci dzierżawca.

Wnioskodawczyni nie jest rolnikiem, mieszka w mieście i do dnia 21 marca 2018 r. nie uzyskiwała innych przychodów poza ww. przychodem z dzierżawy (od dnia 22 marca 2018 r. jest uprawniona do renty rodzinnej po zmarłym mężu). Siostra Wnioskodawczyni pobiera emeryturę rolniczą.

Zgodnie z informacją uzyskaną w Urzędzie Skarbowym w..., z tytułu przychodu z ww. dzierżawy Wnioskodawczyni zapłaciła za 2015 r. i 2016 r. podatek dochodowy od osób fizycznych w wysokości 18%, tj. 180 zł, który rozliczyła w PIT-36. W 2017 r. Wnioskodawczyni złożyła wniosek o opodatkowanie podatkiem zryczałtowanym ww. przychodu z dzierżawy i w marcu 2017 r. zapłaciła 8,5% podatku od kwoty 1 000 zł, tj. 85 zł. W dniu 23 stycznia 2018 r. Wnioskodawczyni złożyła PIT-28 za 2017 r. Siostra Wnioskodawczyni także zapłaciła za 2015 r. i 2016 r. 18% podatek dochodowy od przychodu z ww. dzierżawy i rozliczyła się na formularzu PIT-36.

Wnioskodawczyni niedawno dowiedziała się, że przychód z dzierżawy ziemi rolnej przeznaczonej na działalność rolniczą nie podlega opodatkowaniu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy z tytułu przychodu z dzierżawy ziemi rolnej przeznaczonej na cele rolnicze, Wnioskodawczyni i Jej siostra powinny rozliczać i opłacać podatek dochodowy w urzędzie skarbowym?

2. Jeżeli tak, to wg jakiej stawki, w jakim terminie, na jakim formularzu dokonywać rozliczenia?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na ww. pytania w części dotyczącej opodatkowania przychodu z tytułu dzierżawy gruntu rolnego przez Wnioskodawczynię. Natomiast, w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu dzierżawy gruntu rolnego przez siostrę Wnioskodawczyni zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawczyni, wg art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od przychodu z dzierżawy ziemi rolnej przeznaczonej na cele rolnicze jest nienależny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 200, z późn. zm.) jednym ze źródeł przychodów jest najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Jak wynika z powyższego, do przychodów z najmu, podnajmu, dzierżawy i poddzierżawy ustawodawca zalicza między innymi dzierżawę gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej. Nie stanowi jednak źródła przychodów, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dzierżawa gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele rolnicze.

Przy określaniu zakresu wspomnianego wyżej wyłączenia z katalogu źródeł przychodów należy uwzględnić treść definicji gospodarstwa rolnego, sformułowanej w ustawie o podatku rolnym.

Zgodnie bowiem z treścią art. 2 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o gospodarstwie rolnym, oznacza to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym.

Za gospodarstwo rolne, w myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1892), za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Przy czym, podkreślić należy, że nie każde grunty, które podlegają opodatkowaniu podatkiem rolnym wchodzą w skład gospodarstwa rolnego. Zgodnie bowiem z uregulowaniami zawartymi w art. 1 powołanej ustawy o podatku rolnym, opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Aby takie grunty stanowiły gospodarstwo rolne muszą zostać spełnione wymogi postanowień powołanego już art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym, tzn. musi to być obszar gruntów o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy.

W związku z powyższym, aby przychód z najmu, podnajmu, dzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze nie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych to przedmiotem najmu, dzierżawy (czy też innych umów wymienionych w cytowanym art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) muszą być działy specjalne produkcji rolnej albo gospodarstwo rolne lub jego składniki i przedmiot ten musi być w wyniku zawartej umowy wykorzystywany na cele rolnicze.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni jest współwłaścicielem ziemi rolnej (powyżej 1 ha przeliczeniowego), otrzymanej w spadku po rodzicach. W 2015 r. Wnioskodawczyni przekazała wraz z siostrą ziemię w dzierżawę rolnikowi, który zgodnie z umową prowadzi na niej działalność rolniczą. Z tytułu wydzierżawiania ziemi Wnioskodawczyni otrzymuje od dzierżawcy, do końca lutego każdego roku, kwotę 1 000 zł za każdy rok dzierżawy. Umowa dzierżawy zawarta jest na 10 lat. Podatek rolny, zgodnie z umową, płaci dzierżawca.

Wnioskodawczyni nie jest rolnikiem, mieszka w mieście i do dnia 21 marca 2018 r. nie uzyskiwała innych przychodów poza ww. przychodem z dzierżawy (od dnia 22 marca 2018 r. jest uprawniona do renty rodzinnej po zmarłym mężu).

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny, stwierdzić należy, że jeżeli w istocie przedmiotem dzierżawy są grunty rolne, spełniające ustawowe kryteria definicji gospodarstwa rolnego, to - w związku z tym, że wydzierżawiane są przez dzierżawcę na cele rolnicze - uzyskiwana kwota z tytułu dzierżawy, nie stanowi źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, dochód uzyskany przez Wnioskodawczynię z tytułu przedmiotowej dzierżawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Dodać należy, że wobec takiego rozstrzygnięcia nie udziela się odpowiedzi na pytanie nr 2, gdyż Wnioskodawczyni oczekiwała na nie odpowiedzi wyłącznie w sytuacji uznania Jej stanowiska w odniesieniu do pytania nr 1 za nieprawidłowe.

Zaznaczyć również należy, że niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawczyni jako osoby występującej z wnioskiem, natomiast nie dotyczy innych osób, tj. siostry Wnioskodawczyni.

Końcowo, mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), zauważyć należy, że w przedmiotowej sprawie organ podatkowy wydając interpretację indywidualną przepisów prawa opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię. Do postępowania w sprawie wydania interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.

Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w... w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.