0113-KDIPT3.4011.224.2019.1.JR - 50% kosztów uzyskania przychodów.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 7 czerwca 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0113-KDIPT3.4011.224.2019.1.JR 50% kosztów uzyskania przychodów.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 kwietnia 2019 r. (data wpływu 29 kwietnia 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z możliwością zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 kwietnia 2019 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (zwany dalej: Uczelnią lub Wnioskodawcą), jest uczelnią publiczną w rozumieniu art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r. poz. 1668, zwanej dalej Prawem o szkolnictwie wyższym). Uczelnia posiada - zgodnie z art. 9 ust. 1 Prawa o szkolnictwie wyższym osobowość prawną. Uczelnia zatrudnia - na podstawie umów o pracę - nauczycieli akademickich. Uczelnia - jako pracodawca - wypłaca nauczycielom akademickim będącym Jej pracownikami wynagrodzenia za pracę, a także inne świadczenia mające swoje źródło w stosunku pracy. Z tego powodu Wnioskodawca jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych w rozumieniu art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm., zwanej dalej ustawą o p.d.o.f.). Jako płatnik, Uczelnia jest w szczególności obowiązana do obliczenia i poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, co wymaga zastosowania odpowiednich kosztów uzyskania przychodów.

Nauczyciele akademiccy są zatrudniani w grupach pracowników:

1.

dydaktycznych;

2.

badawczych;

3.

badawczo-dydaktycznych.

Do podstawowych obowiązków nauczyciela akademickiego będącego pracownikiem:

1.

dydaktycznym - należy kształcenie i wychowywanie studentów lub uczestniczenie w kształceniu doktorantów;

2.

badawczym - należy prowadzenie działalności naukowej lub uczestniczenie w kształceniu doktorantów;

3.

badawczo-dydaktycznym - należy prowadzenie działalności naukowej, kształcenie i wychowywanie studentów lub uczestniczenie w kształceniu doktorantów.

W praktyce, nauczyciele akademiccy zatrudnieni przez Uczelnię uzyskują przychody z następujących tytułów:

* wynagrodzenie zasadnicze;

* wynagrodzenie zasadnicze uzupełniające;

* wynagrodzenie zasadnicze projakościowe;

* wynagrodzenie za pracę w godzinach ponadwymiarowych;

* dodatki funkcyjne;

* dodatki za staż pracy;

* dodatkowe wynagrodzenie za pełnienie funkcji promotora, wydanie opinii w sprawie nadania stopnia naukowego, za pracę w komisjach rekrutacyjnych;

* innego rodzaju dodatki do wynagrodzenia (m.in.: dodatek za pracę w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych, dodatek z subwencji, dodatek z zewnętrznych źródeł finansowania, za relokację, za czasowe przeniesienie rodziny, na wsparcie mobilności naukowca, za sprawowanie opieki nad praktykantami);

* dodatkowe wynagrodzenie roczne;

* nagrody (np. roczne, jubileuszowe, z okazji święta Uczelni, nagrody ministra, emerytalne);

* odprawy (emerytalna, w związku z redukcją etatów, rentowa);

* zwroty kosztów przejazdów oraz podróży podejmowanych w celach służbowych (ryczałty za używanie samochodu prywatnego dla potrzeb Uczelni, zwroty kosztów podróży służbowych), przy czym zwroty te mogą być dokonywane przez Uczelnię także w wysokości przekraczającej limity uprawniające do stosowania zwolnień określonych w ustawie o p.d.o.f.;

* wynagrodzenia za czas usprawiedliwionych nieobecności w pracy (za czas urlopów, choroby);

* wypłacane przez Uczelnię jako zakład pracy zasiłki z ubezpieczenia społecznego;

* ekwiwalenty za niewykorzystane urlopy wypoczynkowe;

* wynagrodzenie świąteczne (wypłata raz w roku w stałej wysokości dla wszystkich pracowników, finansowane z własnych środków Uczelni - rezerwy, nie jest objęte zwolnieniami z opodatkowania określonymi w ustawie o p.d.o.f.);

* świadczenia z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, przy czym świadczenia te mogą nie być objęte zwolnieniami określonymi w ustawie o p.d.o.f. ze względu na ich charakter lub wartość.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Uczelnia, jako płatnik podatku dowodowego od osób fizycznych, jest uprawniona do stosowania kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% przychodu uzyskanego przez pracownika Uczelni będącego nauczycielem akademickim do całego wynagrodzenia zasadniczego tego pracownika?

2. Czy Uczelnia, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, jest uprawniona do stosowania kosztów uzyskana przychodów w wysokości 50% przychodu uzyskanego przez pracownia Uczelni będącego nauczycielem akademickim do kwot dodatków do wynagrodzenia zasadniczego (tj. wynagrodzenia zasadniczego uzupełniającego, wynagrodzenia zasadniczego projakościowego, wynagrodzenia za pracę w godzinach ponadwymiarowych, dodatku za staż pracy, dodatku funkcyjnego, dodatku za pracę w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych, dodatku z subwencji, dodatku z zewnętrznych źródeł finansowania, za relokację, za czasowa przeniesienie rodziny, na wsparcie mobilności naukowca, dodatkowego wynagrodzenia za pełnienie funkcji promotora, wydanie opinii w sprane nadania stopnia naukowego, za pracę w komisjach rekrutacyjnych, za sprawowanie opieki nad praktykantami) oraz do dodatkowego wynagrodzona rocznego?

3. Czy Uczelnia, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, jest uprawniona do stosowania kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% przychodu uzyskanego przez pracownika Uczelni będącego nauczycielem akademickim do wypłacanych mu nagród (rocznych, jubileuszowych, emerytalnych, z okazji święta Uczelni, nagród ministra)?

4. Czy Uczelnia, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, jest uprawniona do stosowania kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% przychodu uzyskanego przez pracownika Uczelni będącego nauczycielom akademickim z tytułu wypłacanych mu odpraw (emerytalna, w związku z redukcją etatów, rentowa)?

5. Czy Uczelnia, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, jest uprawniona do stosowania kosztów uzyskania pochodów w wysokości 50% nieobjętego zwolnieniem z opodatkowania przychodu uzyskanego przez pracownika Uczelni będącego nauczycielem akademickim z tytułu zwrotu kosztów przejazdów oraz podróży podejmowanych w celach służbowych (ryczałty za używanie samochodu prywatnego dla potrzeb Uczelni, zwroty kosztów podróży służbowych)?

6. Czy Uczelnia, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, jest uprawniona do stosowania kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% przychodu uzyskanego przez pracownika Uczelni będącego nauczycielem akademickim z tytułu wynagrodzeń za czas usprawiedliwionej nieobecności w pracy (za czas urlopów, choroby) oraz ekwiwalentów za niewykorzystany urlop wypoczynkowy?

7. Czy Uczelnia, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, jest uprawniona do stosowania kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% przychodu uzyskanego przez pracownika Uczelni będącego nauczycielem akademickim z tytułu wypłacanych przez Uczelnię zasiłków pieniężnych z ubezpieczania społecznego?

8. Czy Uczelnia, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, jest uprawniona do stosowania kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% przychodu uzyskanego przez pracownika Uczelni będącego nauczycielem akademickim z tytułu otrzymywanych przez pracownika świadczeń finansowanych ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych w zakresie w jakim świadczenia te nie korzystają ze zwolnień z podatku dochodowego od osób fizycznych?

9. Czy Uczelnia, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, jest uprawniona do stosowania kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% przychodu uzyskanego przez pracownika Uczelni będącego nauczycielem akademickim do wypłacanych mu wynagrodzeń świątecznych?

10. Czy zastosowanie przez Uczelnię jako płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% uzyskanego przychodu w stosunku do przychodów uzyskiwanych przez nauczycieli akademickich wymaga prowadzenia ewidencji lub innej formy dokumentacji lub też wyceny efektów działalności twórczej o indywidualnym charakterze (utworów)?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1)

Uczelnia uważa, że jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, jest uprawniona do stosowania kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% przychodu uzyskanego przez pracownika Uczelni będącego nauczycielem akademickim do całego wynagrodzenia zasadniczego tego pracownika, z zastrzeżeniem limitu wynikającego z art. 22 ust. 9a ustawy o p.d.o.f.

Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o p.d.o.f., koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami - określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a i 9b, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Zgodnie z art. 22 ust. 9b pkt 8 ustawy o p.d.o.f., przepis ust. 9 pkt 3 tej ustawy stosuje się do przychodów uzyskiwanych z tytułu działalności badawczo-rozwojowej, naukowej, naukowo-dydaktycznej, badawczej, badawczo-dydaktycznej oraz prowadzonej w uczelni działalności dydaktycznej.

Koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 1-3 ustawy o p.d.o.f., w roku podatkowym łącznie nie mogą przekroczyć kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 tej ustawy (art. 22 ust. 9a ustawy o p.d.o.f.).

W przytoczonym powyżej art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o p.d.o.f., ustawodawca posługuje się terminami: "twórca", "korzystanie przez twórców z praw autorskich", nie definiując ich jednak, ale odsyłając w tym zakresie do odrębnych przepisów. Odrębnymi przepisami, o których mowa są niewątpliwie - przede wszystkim - przepisy Prawa autorskiego. W myśl art. 1 ust. 1 Prawa autorskiego, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Należy jednak zauważyć, że w odniesieniu do szczególnego zakresu pracy wykonywanej przez nauczycieli akademickich, ustawodawca dokonał dodatkowego określenia zakresu działalność twórczej. Z dniem 31 sierpnia 2018 r., do polskiego porządku prawnego został wprowadzony art. 116 ust. 7 Prawa o szkolnictwie wyższym. Zgodnie z tym przepisem, wykonywanie obowiązków nauczyciela akademickiego stanowi działalność twórczą o indywidualnym charakterze, o której mowa w art. 1 ust. 1 Prawa autorskiego. Zdaniem Uczelni, zamiarem ustawodawcy wprowadzającego art. 116 ust. 7 Prawa o szkolnictwie wyższym, było przypisanie wszystkim obowiązkom nauczyciela akademickiego przymiotu pracy twórczej, korzystającej zatem z ochrony prawno-autorskiej (na co wskazuje zawarte w analizowanym przepisie odwołanie do konkretnej jednostki redakcyjnej Prawa autorskiego). W efekcie pełne wynagrodzenie zasadnicze nauczyciela akademickiego należy uznać za przejaw korzystania przez nauczyciela akademickiego z praw autorskich.

Jednocześnie, mając na uwadze zakres obowiązków nauczyciela akademickiego określonych w przytoczonych w stanie faktycznym niniejszego wniosku przepisach Prawa o szkolnictwie wyższym, według Wnioskodawcy należy stwierdzić, że przychody te mieszczą się w zakresie określonym art. 22 ust. 9b pkt 8 ustawy o p.d.o.f.

W rezultacie, do całości przychodu powstającego z tytułu uzyskania przez nauczyciela akademickiego analizowanego wynagrodzenia Wnioskodawca, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych powinien zastosować koszty uzyskania przychodów w wysokości wynikającej z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o p.d.o.f. Ze względu jednak na treść art. 22 ust. 9a ustawy o p.d.o.f., koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 1-3 ustawy o p.d.o.f. w roku podatkowym łącznie nie mogą przekroczyć kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 tej ustawy (art. 22 ust. 9a ustawy o p.d.o.f.).

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawione powyżej poglądy są zgodne ze stanowiskiem przedstawionym przez Ministra Finansów w piśmie z dnia 15 lutego 2019 r., nr DD3.8223.31.2019, adresowanym do Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. W dokumencie tym stwierdzono, że: "(...) przepisy ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, w szczególności art. 115 (obowiązki nauczyciela akademickiego), art. 116 ust. 7 (twórczy, indywidualny charakter całości pracy nauczyciela akademickiego) oraz art. 128 ust. 1 (ocena pracy nauczyciela akademickiego w obszarze prawa autorskiego) są wystarczające do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z treścią art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy PIT, do całości wynagrodzenia nauczyciela akademickiego."

Stanowisko to znajduje również potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydanych dotychczas przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

* z dnia 18 marca 2019 r., nr 0113-KDIPT3.4011.561.2018.4.k.k.,

* z dnia 27 marca 2019 r., nr 0114-KDIP3-3.4011.599.2018.1.JK2,

* z dnia 5 kwietnia 2019 r., nr 0115-KDIT2-1.4011.11.2019.2.DW.

Ad 2)

Uczelnia, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, jest uprawniona do stosowania kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% przychodu uzyskanego przez pracownika Uczelni będącego nauczycielem akademickim do kwot dodatków do wynagrodzenia zasadniczego (tj. wynagrodzenia zasadniczego uzupełniającego, wynagrodzenia zasadniczego projakościowego, wynagrodzenia za pracę w godzinach ponadwymiarowych, dodatku za staż pracy, dodatku funkcyjnego, dodatku za pracę w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych, dodatku z subwencji, dodatku z zewnętrznych źródeł finansowania, za relokację, za czasowe przeniesienie rodziny, na wsparcie mobilności naukowca, dodatkowego wynagrodzenia za pełnienie funkcji promotora, wydanie opinii w sprawie nadania stopnia naukowego, za pracę w komisjach rekrutacyjnych, za sprawowanie opieki nad praktykantami) oraz do dodatkowego wynagrodzenia rocznego - z zastrzeżeniem limitu wynikającego z art. 22 ust. 9a ustawy o p.d.o.f.

Jak wskazano powyżej, przychody nauczyciela akademickiego będące wynagrodzeniem za wykonywanie jego obowiązków należy uznać za przejaw korzystania z praw autorskich. Zakres obowiązków nauczyciela akademickiego wynika z przepisów Prawa o szkolnictwie wyższym. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego niniejszego wniosku, obowiązki nauczyciela akademickiego obejmują w szczególności prowadzenie działalności naukowej, kształcenie i wychowywanie studentów lub uczestniczenie w kształceniu doktorantów, ale także uczestniczenie w pracach organizacyjnych na rzecz uczelni, stałe podnoszenie kompetencji zawodowych, czy wykonywanie innych obowiązków szczegółowo ustalonych przez rektora Uczelni. Z Prawa o szkolnictwie wyższym jasno wynika, że wszystkie wymienione rodzaje zadań na równi stanowią elementy obowiązków nauczyciela akademickiego. Do wszystkich tych obowiązków zastosowanie ma zatem art. 116 ust. 7 Prawa o szkolnictwie wyższym, przyznając wykonywaniu wszystkich (bez ich zróżnicowania) obowiązków nauczyciela akademickiego przymiot działalności twórczej o indywidualnym charakterze.

Z tytułu wykonywania obowiązków, nauczyciel akademicki otrzymuje wynagrodzenie. Wynagrodzenie to obejmuje szereg składników, a nie tylko wynagrodzenie zasadnicze. Z art. 136 Prawa o szkolnictwie wyższym wynika, że poza wynagrodzeniem zasadniczym wynagrodzenie pracownika uczelni publicznej składa się z dodatku za staż pracy, ale może obejmować również dodatek funkcyjny, dodatek zadaniowy, wynagrodzenie za godziny ponadwymiarowe albo godziny nadliczbowe, dodatek za pracę w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych, inne dodatki, jeżeli zostały określone w zakładowym układzie zbiorowym pracy albo regulaminie wynagradzania. Skoro zatem nauczyciel akademicki jest uprawniony do otrzymywania dodatków z tytułu wykonywania swoich obowiązków, które z mocy art. 116 ust. 7 Prawa o szkolnictwie wyższym zostały w całości uznane za działalność twórczą, to do dodatków tych Uczelnia powinna stosować 50% koszty uzyskania przychodu, na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o p.d.o.f.

Wnioskodawca wskazał, że stanowisko to znajduje potwierdzenie w cytowanym w odpowiedzi na pytanie nr 1 fragmencie pisma Ministra Finansów z dnia 15 lutego 2019 r., nr DD3.8223.31.2019, przedstawiony w nim pogląd wprost dotyczy bowiem "całości wynagrodzenia nauczyciela akademickiego", a nie tylko jakiejś jego części (niektórych jego elementów). Wnioskodawca wskazał, że pogląd ten potwierdzają również przywołane w odpowiedzi na pytanie nr 1 interpretacje indywidualne wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. W szczególności w interpretacji z dnia 27 marca 2019 r., nr 0114-KDIP3-3.4011.599.2018.1.JK2, potwierdzono prawidłowość stosowania kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% do dodatków funkcyjnych oraz za staż pracy. Natomiast w interpretacji indywidualnej z dnia 5 kwietnia 2019 r., nr 0115-KDIT2-1.4011.11.2019.2.DW, potwierdzono prawidłowość stosowania kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% do dodatków funkcyjnych oraz za staż pracy, dodatku zadaniowego, wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe lub godziny nadliczbowe, dodatku za pracę w warunkach szkodliwych dla zdrowia i innych dodatków.

Ad 3)

Uczelnia, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, jest uprawniona do stosowania kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% przychodu uzyskanego przez pracownika Uczelni będącego nauczycielem akademickim do wypłacanych mu nagród (rocznych, jubileuszowych, emerytalnych, z okazji święta Uczelni, nagród ministra), z zastrzeżeniem limitu wynikającego z art. 22 ust. 9a ustawy o p.d.o.f.

Uprawnienie do uzyskiwania przez nauczycieli akademickich nagród, których dotyczy niniejsze pytanie, według Wnioskodawcy, wynika również z przepisów Prawa o szkolnictwie wyższym. Zgodnie z art. 141 Prawa o szkolnictwie wyższym, nauczycielom akademickim przysługuje prawo do nagród jubileuszowych, zgodnie z art. 143 - dodatkowe wynagrodzenie roczne. Nauczycielom akademickim mogą również przysługiwać inne nagrody (np. nagroda rektora - art. 145 Prawa o szkolnictwie wyższym). Podstawą przyznania tych nagród jest zatem niewątpliwie istnienie stosunku pracy pomiędzy nauczycielem akademickim a uczelnią. Nagrody te są zatem przyznawane w związku z wykonywaniem przez nauczyciela akademickiego jego określonych ustawowo obowiązków. Z tego powodu, również do nich, odnieść należy regulację wynikającą z art. 116 ust. 7 Prawa o szkolnictwie wyższym. W efekcie również do tych przychodów nauczycieli akademickich Uczelnia jest obowiązana stosować 50% koszty uzyskania przychodu, na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o p.d.o.f.

Ad 4)

Uczelnia, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, jest uprawniona do stosowania kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% przychodu uzyskanego przez pracownika Uczelni będącego nauczycielem akademickim z tytułu odpraw (emerytalna, w związku z redukcją etatów, rentowa), z zastrzeżeniem limitu wynikającego z art. 22 ust. 9a ustawy o p.d.o.f.

Odprawy, których dotyczy niniejsze pytanie są wypłacane w związku z ustaniem stosunku pracy nauczyciela akademickiego. Warunkiem powstania prawa do ich uzyskania jest zatem uprzednie wykonywanie obowiązków nauczyciela akademickiego. Z tego powodu, również do nich odnieść należy regulację wynikającą z art. 116 ust. 7 Prawa o szkolnictwie wyższym. W efekcie również do tych przychodów nauczycieli akademickich Uczelnia jest obowiązana stosować 50% koszty uzyskania przychodu, na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o p.d.o.f.

Ad 5)

Uczelnia, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, jest uprawniona do stosowania kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% nieobjętego zwolnieniem z opodatkowania przychodu uzyskanego przez pracownika Uczelni będącego nauczycielem akademickim z tytułu zwrotu kosztów przejazdów oraz podróży podejmowanych w celach służbowych (ryczałty za używanie samochodu prywatnego dla potrzeb Uczelni, zwroty kosztów podróży służbowych), z zastrzeżeniem limitu wynikającego z art. 22 ust. 9a ustawy o p.d.o.f.

Wykonywanie przez nauczycieli akademickich ich obowiązków, jak wskazała Wnioskodawca, wymaga niekiedy odbywania przejazdów lokalnych lub podróży służbowych. Nauczyciele akademiccy, którzy są pracownikami Uczelni, uzyskują od Wnioskodawcy zwrot ponoszonych przez siebie w takich przypadkach wydatków. W tej części, w której wartości dokonywanych przez Uczelnię zwrotów przekraczają określone w ustawie o p.d.o.f. limity zwolnień z opodatkowania, wartość dokonywanych przez Uczelnię zwrotów stanowi przychód pracownika. Przychód ten jest niewątpliwie bezpośrednio związany z wykonywaniem przez pracownika obowiązków nauczyciela akademickiego określonych zgodnie z przytoczonymi w stanie faktycznym niniejszego wniosku przepisami Prawa o szkolnictwie wyższym. Z tego powodu, również do nich, odnieść należy regulację wynikającą z art. 116 ust. 7 Prawa o szkolnictwie wyższym. W efekcie również do tych przychodów nauczycieli akademickich Wnioskodawca jest obowiązany stosować 50% koszty uzyskania przychodu, na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o p.d.o.f.

Ad 6)

Uczelnia, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych. jest uprawniona do stosowania kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% przychodu uzyskanego przez pracownika Uczelni będącego nauczycielem akademickim z tytułu wynagrodzeń za czas usprawiedliwionej nieobecności w pracy (za czas urlopów, choroby) oraz ekwiwalentów za niewykorzystany urlop wypoczynkowy, z zastrzeżeniem limitu wynikającego z art. 22 ust. 9a ustawy o p.d.o.f.

Wynagrodzenie za czas urlopu, czy też wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy jest również wynagrodzeniem ze stosunku pracy. Ten sam wniosek dotyczy ekwiwalentów za niewykorzystany urlop wypoczynkowy. Nauczyciel akademicki - w świetle art. 116 ust. 7 Prawa o szkolnictwie wyższym, wykonując swoje obowiązki wykonuje działalność twórczą o indywidualnym charakterze. Warunkiem i przyczyną przyznania nauczycielowi akademickiemu wynagrodzenia za czas usprawiedliwionej nieobecności w pracy, jest zatem uprzednie wykonywanie przez niego, w ramach stosunku pracy, działalności twórczej. Skoro tak, to uzyskiwane przez nauczyciela akademickiego wynagrodzenie za czas usprawiedliwionej nieobecności w pracy jest przejawem czerpania przez niego korzyści z tej - wykonywanej uprzednio - działalności twórczej. Mając powyższe na uwadze należy zauważyć, że również w odniesieniu do tego rodzaju wynagrodzeń zastosowanie będą miały koszty uzyskania przychodów w wysokości 50% uzyskiwanego przychodu, na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o p.d.o.f.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 marca 2019 r., nr 0114-KDIP3-3.4011.599.2018.1.JK2, w której uznano za prawidłowe stosowanie 50% kosztów uzyskania przychodów w odniesieniu do wynagrodzeń za czas usprawiedliwionej nieobecności w pracy, w tym z tytułu urlopu wypoczynkowego, urlopu na podratowanie zdrowia i zwolnienia lekarskiego.

Ad 7)

Uczelnia, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, jest uprawniona do stosowania kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% przychodu uzyskanego przez pracownika Uczelni będącego nauczycielem akademickim z tytułu wypłacanych przez Uczelnię zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego, z zastrzeżeniem limitu wynikającego z art. 22 ust. 9a ustawy o p.d.o.f.

Zgodnie z art. 31 ustawy o p.d.o.f., Uczelnia - jako zakład pracy - jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych również w odniesieniu do wypłacanych przez siebie zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego. Obowiązek ten dotyczy również zasiłków wypłacanych nauczycielom akademickim.

Zdaniem Wnioskodawcy, pogląd przedstawiony powyżej w odpowiedzi na pytanie oznaczone nr 6 jest aktualny również w odniesieniu do zasiłków wypłacanych z ubezpieczenia społecznego. Warunkiem i przyczyną przyznania nauczycielowi akademickiemu tych zasiłków jest uprzednie wykonywanie przez niego, w ramach stosunku pracy, działalności, która - zgodnie z art. 116 ust. 7 Prawa o szkolnictwie wyższym - jest działalnością twórczą. Skoro tak, to uzyskiwane przez nauczyciela akademickiego zasiłki są przejawem czerpania przez niego korzyści z tej - wykonywanej uprzednio - działalności twórczej. Mając powyższe na uwadze należy zauważyć, że również w odniesieniu do tego rodzaju świadczeń zastosowanie będą miały koszty uzyskania przychodów w wysokości 50% uzyskiwanego przychodu, na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o p.d.o.f.

Ad 8)

Uczelnia, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, jest uprawniona do stosowania kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% przychodu uzyskanego przez pracownika Uczelni będącego nauczycielem akademickim z tytułu otrzymywanych przez pracownika świadczeń finansowanych ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych w zakresie w jakim świadczenia te nie korzystają ze zwolnień z podatku dochodowego od osób fizycznych, z zastrzeżeniem limitu wynikającego z art. 22 ust. 9a ustawy o p.d.o.f.

Przepisy ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym regulują również zasady dokonywania przez uczelnie publiczne odpisów na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych (art. 144 ustawy). Dla pracowników korzystających ze świadczeń zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, świadczenia te są niewątpliwie dodatkową - obok wynagrodzenia - korzyścią wynikającą z istniejącego stosunku pracy. W odniesieniu do pracowników będących nauczycielami akademickimi, korzyść ta jest związana z wykonywaniem ustawowych obowiązków nauczyciela akademickiego. Skoro zaś, wykonywanie tego rodzaju obowiązków - na mocy art. 116 ust. 7 Prawa o szkolnictwie wyższym - zostało uznane za działalność twórczą, to analizowane świadczenia należy również uznać za korzyść, czerpaną przez nauczyciela akademickiego z tej twórczej działalności. Wobec powyższego. Uczelnia, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, jest uprawniona do stosowania kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% przychodu uzyskanego przez pracownika Uczelni będącego nauczycielem akademickim z tytułu otrzymywanych przez pracownika świadczeń finansowanych ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych w zakresie w jakim świadczenia te nie korzystają ze zwolnień z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Ad 9)

Uczelnia, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, jest uprawniona do stosowania kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% przychodu uzyskanego przez pracownika Uczelni będącego nauczycielem akademickim z tytułu wypłacanych przez Wnioskodawcę wynagrodzeń świątecznych, z zastrzeżeniem limitu wynikającego z art. 22 ust. 9a ustawy o p.d.o.f.

Jak wskazano w stanie faktycznym niniejszego wniosku, wypłacane przez Uczelnię jednorazowe wynagrodzenia świąteczne finansowane z własnych środków - rezerwy nie są objęte zwolnieniami z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wynagrodzenie świąteczne powinno być kwalifikowane jako przychody pracowników mieszczące się w źródle, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o p.d.o.f. (tj. stanowią one przychody ze stosunku pracy). Uczelnia, jako płatnik, jest zatem obowiązana pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od takich wynagrodzeń. Zdaniem Uczelni, przy poborze zaliczki, powinny zostać zastosowane koszty uzyskania przychodów w wysokości 50% przychodu uzyskiwanego przez pracownika. Jak wynika z art. 116 ust. 7 Prawa o szkolnictwie wyższym, całokształt wykonywanych przez nauczyciela akademickiego obowiązków, jest uznawany za działalność twórczą o indywidualnym charakterze. Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że spełnione są przesłanki zastosowania przez Uczelnię, jako płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych kosztów uzyskania przychodów wynikających z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o p.d.o.f.

Ad 10)

Zastosowanie przez Uczelnię, jako płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% uzyskanego przychodu w stosunku do przychodów uzyskiwanych przez nauczycieli akademickich nie wymaga prowadzenia ewidencji lub innej formy dokumentacji lub też wyceny efektów działalności twórczej o indywidualnym charakterze (utworów).

Jak wynika z art. 116 ust. 7 Prawa o szkolnictwie wyższym, całokształt obowiązków nauczyciela akademickiego jest uważany za działalność twórczą. W odniesieniu do wykonywania obowiązków nauczyciela akademickiego nie zachodzi zatem potrzeba, ani nawet możliwość różnicowania wykonywanej przez nauczyciela akademickiego pracy, na tę która ma twórczy charakter i która charakteru takiego jest pozbawiona. Wobec tego prowadzenie ewidencji utworów powstających w ramach wykonywania przez nauczyciela akademickiego Jego obowiązków, czy też inna forma dokumentowania takich utworów (np. dokonywanie ich formalnego odbioru przez Uczelnię) nie jest warunkiem stosowania kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% uzyskanego przychodu. Nie jest również konieczne dokonywanie wyceny poszczególnych utworów.

Przedstawione powyżej poglądy, według Wnioskodawcy, są zgodne ze stanowiskiem przedstawionym przez Ministra Finansów w piśmie z dnia 15 lutego 2019 r., nr DD3.8223.31.2019, adresowanym do Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. W dokumencie tym stwierdzono, że do całości wynagrodzenia nauczyciela akademickiego mają zastosowanie koszty uzyskania przychodów określone w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy p.d.o.f. W piśmie tym, słusznie zwrócono również uwagę na fakt, że zgodnie z art. 128 ust. 1 Prawa o wyższym wykonywanie obowiązków nauczyciela akademickiego podlega okresowej ocenie, w szczególności w zakresie przestrzegania przepisów o prawie autorskim, własności przemysłowej. Należy zatem przyjąć, że również w tym zakresie pozycja prawna nauczycieli akademickich jest ukształtowana odmiennie niż w odniesieniu do pozostałych pracowników.

Przedstawione powyżej stanowisko, jak wskazał Wnioskodawca, znajduje również potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydanych dotychczas przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

* z dnia 18 marca 2019 r., nr 0113-KDIPT3.4011.561.2018.4.k.k.,

* z dnia 27 marca 2019 r., nr 0114-KDIP3-3.4011.599.2018.1.JK2,

* z dnia 5 kwietnia 2019 r., nr 0115-KDIT2-1.4011.11.2019.2.DW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostały określone źródła przychodów, gdzie między innymi, w pkt 1 wymienia się: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę.

Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Za pracownika w rozumieniu ww. ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy (art. 12 ust. 4 ww. ustawy).

W myśl art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Przechodząc do kwestii kosztów uzyskania przychodów, są one uregulowane w przepisach rozdziału 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Osobom posiadającym status pracownika uzyskującym przychody m.in. ze stosunku pracy przysługuje co do zasady, zgodnie z przepisami art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie jednej pełnej miesięcznej normy kosztów uzyskania przychodów niezależnie od wymiaru czasu pracy.

W odniesieniu do niektórych przychodów ustawodawca dopuścił możliwość ustalania kosztów zryczałtowanych. W przypadku korzystania przez twórców z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów lub rozporządzania przez nich tymi prawami, mają zastosowanie 50% koszty uzyskanego przychodu.

W takim przypadku, koszty uzyskania przychodów ustala się zgodnie z przepisem art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że koszty uzyskania niektórych przychodów określa się z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami - w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a i 9b, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

W roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, nie mogą przekroczyć kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 (art. 22 ust. 9a ww. ustawy).

Ustawą z dnia 15 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2018 r. poz. 1291) wprowadzono zmiany w brzmieniu art. 22 ust. 9b, które weszły w życie z dniem 19 lipca 2018 r. i mają zastosowanie od dnia 1 stycznia 2018 r.

Następnie, ustawą z dnia 3 lipca 2018 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r. poz. 1669) wprowadzono zmiany w brzmieniu art. 22 ust. 9b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które weszły w życie z dniem 1 października 2018 r.

Zgodnie z art. 22 ust. 9b, który został zmieniony ww. ustawami, przepis ust. 9 pkt 3 stosuje się do przychodów uzyskiwanych z tytułu:

1.

działalności twórczej w zakresie architektury, architektury wnętrz, architektury krajobrazu, inżynierii budowlanej, urbanistyki, literatury, sztuk plastycznych, wzornictwa przemysłowego, muzyki, fotografiki, twórczości audialnej i audiowizualnej, programów komputerowych, gier komputerowych, teatru, kostiumografii, scenografii, reżyserii, choreografii, lutnictwa artystycznego, sztuki ludowej oraz dziennikarstwa;

2.

działalności artystycznej w dziedzinie sztuki aktorskiej, estradowej, tanecznej i cyrkowej oraz w dziedzinie dyrygentury, wokalistyki i instrumentalistyki;

3.

produkcji audialnej i audiowizualnej;

4.

działalności publicystycznej;

5.

działalności muzealniczej w dziedzinie wystawienniczej, naukowej, popularyzatorskiej, edukacyjnej oraz wydawniczej;

6.

działalności konserwatorskiej;

7.

prawa zależnego, o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191 i 1293), do opracowania cudzego utworu w postaci tłumaczenia;

8.

działalności badawczo-rozwojowej, naukowej, naukowo-dydaktycznej, badawczej, badawczo-dydaktycznej oraz prowadzonej w uczelni działalności dydaktycznej.

Powyższa regulacja tworzy zamknięty katalog działalności twórczych, do których można stosować 50% koszty uzyskania przychodów.

Na podstawie art. 22 ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej określonej w ust. 9 pkt 1-4 i pkt 6, koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości kosztów faktycznie poniesionych. Przepisy ust. 5 i ust. 5a pkt 2 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 22 ust. 10a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepis ust. 10 stosuje się również, jeżeli podatnik udowodni, że w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, były wyższe niż kwota określona w ust. 9a.

O zastosowaniu 50% kosztów uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich decyduje wyłącznie fakt uzyskania przychodu jako wynagrodzenia za wykonanie czynności (utworu), będącej przedmiotem prawa autorskiego w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191, z późn. zm.).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć użytych w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy, takich jak "twórca", "korzystanie przez twórców z praw autorskich" lub pojęć z nimi związanych, jak np. "utwór", natomiast ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W szczególności - jak stanowi ust. 2 tego przepisu - przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1.

wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);

2.

plastyczne;

3.

fotograficzne;

4.

lutnicze;

5.

wzornictwa przemysłowego;

6.

architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;

7.

muzyczne i słowno-muzyczne;

8.

sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;

9.

audiowizualne (w tym filmowe).

Ochroną objęty może być wyłącznie sposób wyrażenia; nie są objęte ochroną odkrycia, idee, procedury, metody i zasady działania oraz koncepcje matematyczne (art. 1 ust. 21 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych). Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną, a ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności (art. 1 ust. 3 i ust. 4 cytowanej ustawy).

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Natomiast, z przepisu art. 8 ust. 2 tej ustawy, wynika, że domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

W rozumieniu prawa autorskiego jako twórczy traktowany jest taki rezultat działalności, który na tyle związany jest z osobą twórcy, by było mało prawdopodobne, aby inna osoba podejmująca identycznie skierowany wysiłek twórczy uzyskała analogiczny lub zasadniczo zbliżony rezultat.

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 pkt 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy. Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub umowa o korzystanie z utworu, zwana dalej "licencją", obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione (art. 41 ust. 2 ww. ustawy).

Należy zatem podkreślić, że mimo zmian w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w części dotyczącej podniesienia o 100% limitu stosowania 50% kosztów uzyskania przychodów (do 85 528 zł rocznie) oraz wskazania dziedzin o charakterze twórczym objętych 50% kosztami, zmianie nie uległa jednak generalna zasada, że 50% koszty mogą być stosowane wyłącznie do przychodów autorów uzyskanych z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich w rozumieniu odrębnych przepisów lub rozporządzania przez nich tymi prawami.

Tym samym, aby możliwe było zastosowanie podwyższonych kosztów uzyskania przychodów do wynagrodzenia związanego z rozporządzeniem prawami autorskimi, muszą zostać spełnione następujące przesłanki:

* praca wykonywana przez pracownika jest przedmiotem prawa autorskiego, a więc spełnia przesłanki utworu określone w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

* pracownik jest twórcą w rozumieniu tej ustawy i uzyskiwanie przychodu przez pracownika wynika z korzystania przez twórcę z tychże praw lub rozporządzania tymi prawami,

* przychody muszą być uzyskiwane z tych rodzajów działalności, o których mowa w art. 22 ust. 9b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w tym prowadzonej działalności naukowo-dydaktycznej, a także prowadzonej na uczelni działalności dydaktycznej.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest uczelnią publiczną w rozumieniu art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Uczelnia zatrudnia - na podstawie umów o pracę - nauczycieli akademickich, którym wypłaca wynagrodzenia za pracę, a także inne świadczenia mające swoje źródło w stosunkach pracy. Z tego powodu Uczelnia jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych w rozumieniu art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jako płatnik, Uczelnia jest w szczególności obowiązana do obliczenia i poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, co wymaga zastosowania odpowiednich kosztów uzyskania przychodów.

Nauczyciele akademiccy, zgodnie z art. 114 Prawa o szkolnictwie wyższym, są zatrudniani w grupach pracowników:

1.

dydaktycznych;

2.

badawczych;

3.

badawczo-dydaktycznych.

Zgodnie z art. 115 ust. 1 Prawa o szkolnictwie wyższym, do podstawowych obowiązków nauczyciela akademickiego będącego pracownikiem:

1.

dydaktycznym - należy kształcenie i wychowywanie studentów lub uczestniczenie w kształceniu doktorantów;

2.

badawczym - należy prowadzenie działalności naukowej lub uczestniczenie w kształceniu doktorantów;

3.

badawczo-dydaktycznym - należy prowadzenie działalności naukowej, kształcenie i wychowywanie studentów lub uczestniczenie w kształceniu doktorantów.

Jednocześnie - zgodnie z art. 115 ust. 2 Prawa o szkolnictwie wyższym - nauczyciel akademicki jest również obowiązany do uczestniczenia w pracach organizacyjnych na rzecz Uczelni oraz stałego podnoszenia kompetencji zawodowych.

Jak wynika z art. 116 ust. 5 Prawa o szkolnictwie wyższym, szczegółowy zakres obowiązków nauczyciela akademickiego ustala rektor Uczelni.

W toku wykonywania zadań nauczycieli akademickich będących pracownikami Uczelni powstają utwory w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Uczelnia nabywa prawa do utworów pracowniczych powstających podczas wykonywania obowiązków Jej nauczycieli akademickich na zasadach określonych w art. 12 Prawa autorskiego.

W przepisach Prawa o szkolnictwie wyższym określono także składniki wynagrodzenia nauczyciela akademickiego będącego pracownikiem uczelni publicznej (a więc również Uczelni). Zgodnie z art. 136 ust. 1 przywołanej ustawy wynagrodzenie pracownika uczelni publicznej składa się z:

1. wynagrodzenia zasadniczego,

2. dodatku za staż pracy, - które stanowią stałe składniki wynagrodzenia.

Zgodnie natomiast z art. 136 ust. 2 Prawa o szkolnictwie wyższym, pracownik uczelni publicznej może otrzymywać:

1.

dodatek funkcyjny,

2.

dodatek zadaniowy,

3.

wynagrodzenie za godziny ponadwymiarowe albo godziny nadliczbowe,

4.

dodatek za pracę w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych,

5.

premię - w przypadku pracownika niebędącego nauczycielem akademickim,

6. inne dodatki, jeżeli zostały określone w zakładowym układzie zbiorowym pracy albo regulaminie wynagradzania - które stanowią zmienne składniki wynagrodzenia.

Jak wynika z art. 141 Prawa o szkolnictwie wyższym, nauczycielom akademickim przysługuje również prawo do nagród jubileuszowych, a na podstawie art. 143 tej ustawy także dodatkowe wynagrodzenie roczne. Nauczycielom akademickim mogą ponadto przysługiwać inne nagrody (np. nagroda rektora - art. 145 Prawa o szkolnictwie wyższym).

Na podstawie art. 146 ust. 1 Prawa o szkolnictwie wyższym przyznaje nauczycielom akademickim przechodzącym na emeryturę albo rentę z tytułu niezdolności do pracy prawo do jednorazowej odprawy w uczelni stanowiącej ich podstawowe miejsce pracy.

Nauczycielom akademickim przysługują lub mogą przysługiwać na podstawie przepisów Prawa o szkolnictwie wyższym, płatne urlopy wypoczynkowe, naukowe, dla poratowania zdrowia.

W praktyce, nauczyciele akademiccy zatrudnieni przez Uczelnię uzyskują przychody z następujących tytułów:

* wynagrodzenie zasadnicze;

* wynagrodzenie zasadnicze uzupełniające;

* wynagrodzenie zasadnicze projakościowe;

* wynagrodzenie za pracę w godzinach ponadwymiarowych;

* dodatki funkcyjne;

* dodatki za staż pracy;

* dodatkowe wynagrodzenie za pełnienie funkcji promotora, wydanie opinii w sprawie nadania stopnia naukowego, za pracę w komisjach rekrutacyjnych;

* innego rodzaju dodatki do wynagrodzenia (m.in.: dodatek za pracę w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych, dodatek z subwencji, dodatek z zewnętrznych źródeł finansowania, za relokację, za czasowe przeniesienie rodziny, na wsparcie mobilności naukowca, za sprawowanie opieki nad praktykantami);

* dodatkowe wynagrodzenie roczne;

* nagrody (np. roczne, jubileuszowe, z okazji święta Uczelni, nagrody ministra, emerytalne);

* odprawy (emerytalna, w związku z redukcją etatów, rentowa);

* zwroty kosztów przejazdów oraz podróży podejmowanych w celach służbowych (ryczałty za używanie samochodu prywatnego dla potrzeb Uczelni, zwroty kosztów podróży służbowych), przy czym zwroty te mogą być dokonywane przez Uczelnię także w wysokości przekraczającej limity uprawniające do stosowania zwolnień określonych w ustawie o p.d.o.f.;

* wynagrodzenia za czas usprawiedliwionych nieobecności w pracy (za czas urlopów, choroby);

* wypłacane przez Uczelnię jako zakład pracy zasiłki z ubezpieczenia społecznego;

* ekwiwalenty za niewykorzystane urlopy wypoczynkowe;

* wynagrodzenie świąteczne (wypłata raz w roku w stałej wysokości dla wszystkich pracowników, finansowane z własnych środków Uczelni - rezerwy, nie jest objęte zwolnieniami z opodatkowania określonymi w ustawie o p.d.o.f.);

* świadczenia z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, przy czym świadczenia te mogą nie być objęte zwolnieniami określonymi w ustawie o p.d.o.f. ze względu na ich charakter lub wartość.

Należy wskazać, że zgodnie z art. 115 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r. poz. 1668, z późn. zm.), do podstawowych obowiązków nauczyciela akademickiego będącego pracownikiem:

1.

dydaktycznym - należy kształcenie i wychowywanie studentów lub uczestniczenie w kształceniu doktorantów;

2.

badawczym - należy prowadzenie działalności naukowej lub uczestniczenie w kształceniu doktorantów;

3.

badawczo-dydaktycznym - należy prowadzenie działalności naukowej, kształcenie i wychowywanie studentów lub uczestniczenie w kształceniu doktorantów.

Ponadto, nauczyciel akademicki jest obowiązany do uczestniczenia w pracach organizacyjnych na rzecz uczelni oraz stałego podnoszenia kompetencji zawodowych (art. 115 ust. 2 ww. ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce).

W myśl, art. 116 ust. 7 ww. ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, wykonywanie obowiązków nauczyciela akademickiego stanowi działalność twórczą o indywidualnym charakterze, o której mowa w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191 i 1293).

Z postanowień ww. regulacji wynika, że wykonywanie obowiązków nauczyciela akademickiego stanowi działalność twórczą o indywidualnym charakterze, o której mowa w art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim.

W myśl art. 128 ust. 1 ww. ustawy, nauczyciel akademicki, z wyjątkiem rektora, podlega ocenie okresowej, w szczególności w zakresie wykonywania obowiązków, o których mowa w art. 115, oraz przestrzegania przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a także o własności przemysłowej. Ocena okresowa może być pozytywna albo negatywna.

Zgodnie z treścią art. 136 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, do składników wynagrodzenia nauczyciela akademickiego należy zaliczyć:

* wynagrodzenie zasadnicze,

* dodatek za straż pracy,

* dodatek funkcyjny,

* dodatek zadaniowy,

* wynagrodzenie za godziny ponadwymiarowe albo godziny nadliczbowe,

* dodatek za pracę w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych,

* inne dodatki, jeżeli zostały określone w zakładowym układzie zbiorowym pracy albo regulaminie wynagradzania.

W myśl art. 138 § 1 ww. ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, dodatek za staż pracy przysługuje w wysokości 1% wynagrodzenia zasadniczego za każdy rok zatrudnienia. Dodatek jest wypłacany w okresach miesięcznych, poczynając od czwartego roku zatrudnienia, z tym że wysokość tego dodatku nie może przekroczyć 20% wynagrodzenia zasadniczego.

Dodatek funkcyjny przysługuje z tytułu kierowania zespołem, w skład którego wchodzi nie mniej niż 5 osób, w tym osoba kierująca. Wysokość dodatku funkcyjnego nie może przekroczyć 67% wynagrodzenia profesora i jest uzależniona od liczby członków zespołu oraz stopnia złożoności zadań (art. 138 § 2 ww. ustawy).

Natomiast, w myśl art. 138 § 3 ww. ustawy, dodatek zadaniowy może być przyznany z tytułu czasowego zwiększenia obowiązków służbowych lub czasowego powierzenia dodatkowych zadań albo ze względu na charakter pracy lub warunki jej wykonywania. Wysokość dodatku zadaniowego nie może przekroczyć 80% sumy wynagrodzenia zasadniczego i dodatku funkcyjnego pracownika.

Z kolei, art. 138 § 4 ww. ustawy stanowi, ze dodatek funkcyjny i dodatek zadaniowy przysługuje w czasie usprawiedliwionej nieobecności w pracy, nie dłużej jednak niż przez okres 3 miesięcy.

Podkreślić należy, że wynagrodzenie, o którym mowa w art. 136 ust. 1 oraz ust. 2 pkt 1 i 2, jest wypłacane nauczycielowi akademickiemu miesięcznie z góry. Prawo to wygasa z ostatnim dniem miesiąca, w którym ustał stosunek pracy, z tym że pracownik zachowuje wypłacone za ten miesiąc wynagrodzenie (art. 139 ww. ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce).

Zatem, należy uznać, że wszystkie składniki wynagrodzenia nauczyciela akademickiego stanowią podstawę do uznania ich jako element wynagrodzenia za pracę twórczą w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tym samym, na gruncie art. 116 ust. 7 ww. ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, całość obowiązków wykonywanych przez nauczyciela akademickiego stanowi działalność twórczą o indywidualnym charakterze.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz przepisy prawa, należy uznać, że całość obowiązków wykonywanych przez nauczyciela akademickiego w ramach stosunku pracy stanowi pracę o charakterze twórczym, a z uwagi na ten charakter - całość jego wynagrodzenia (tj. wszystkie jego składniki) uzyskiwanego z tytułu realizacji ww. obowiązków jest wynagrodzeniem za pracę o charakterze twórczym, bez konieczności dokumentowania faktu powstania utworów realizowanych w ramach stosunku pracy.

Zatem, w przedmiotowej sprawie, Wnioskodawca obliczając i odprowadzając podatek dochodowy od osób fizycznych do całości wynagrodzenia może zastosować podwyższone koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z zastrzeżeniem art. 22 ust. 9a ustawy, począwszy od dnia 1 października 2018 r., bez konieczności prowadzenia ewidencji lub innej formy dokumentacji, czy też wyceny efektów działalności twórczej o indywidualnym charakterze (utworów).

Końcowo, mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900), zauważyć należy, że w przedmiotowej sprawie Organ podatkowy wydając interpretację indywidualną przepisów prawa opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Do postępowania w sprawie wydania interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.

Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu złożenia wniosku.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego..., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl