0113-KDIPT2-3.4011.753.2019.2.GG - PIT w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2019 r. (data wpływu 12 grudnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 lutego 2020 r. (data wpływu 12 lutego 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową - jest prawidłowe.

W dniu 12 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Z uwagi na braki formalne wniosku, Organ podatkowy pismem z dnia 6 lutego 2020 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.753.2019.1.GG (doręczonym w dniu 6 lutego 2020 r.) wezwał Wnioskodawcę na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 12 lutego 2020 r. wpłynęło do Organu uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 12 lutego 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną pod nazwą.... Działalnością Wnioskodawcy jest działalność związana z oprogramowaniem i tej działalności dotyczy wniosek. Ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Mieszka na terytorium Polski, posiada na terytorium Polski centrum interesów osobistych i gospodarczych oraz przebywa na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. Prowadzi działalność polegającą na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania dla firm, dla których świadczy usługi programistyczne. Specjalizuje się w wytwarzaniu i rozwijaniu nowoczesnych, przełomowych systemów informatycznych. Zajmuje się wielowarstwowymi aplikacjami, które są krytyczne z punktu widzenia prowadzenia głównej działalności przez Jego Klientów. W Jego pracy najwięcej czasu zajmuje się kryptografią i zabezpieczeniami aplikacji i komunikacji z wykorzystaniem różnorakich protokołów. Działa w branży bankowej oraz telekomunikacyjnej. Jego technologią wiodącą jest język programowania.... Jest to działalność innowacyjna, twórcza, systematyczna. Codziennie musi poszerzać swoją wiedzę np. o nowe algorytmy szyfrujące, które potem implementuje w aplikacjach, których jeszcze nie ma na rynku, lub dzięki której będzie można świadczyć takie usługi. Aktualnie pracuje nad aplikacją do płatności bezprzewodowych. Nie ma takiej aplikacji, która ma podobną funkcjonalność biznesową. Przy tworzeniu programu komputerowego musi też wykonać niezbędne prace badawczo-rozwojowe: najpierw zdobywa wiedzę specjalistyczną, którą następnie wykorzystuje w swojej pracy przy, np. szyfrowaniu komunikacji. Jest to wiedza, którą wykorzystuje na nowe, lepsze sposoby. Nowo zdobyta wiedza jest Jemu niezbędna do pisania programu komputerowego spełniającego wymagania danego Klienta. Wnioskodawca zajmuje się zastosowaniem nowo zdobytej wiedzy specjalistycznej do tworzenia nowych, bądź rozwijania istniejących już innowacyjnych systemów informatycznych. Bierze też udział w opracowywaniu architektury przesyłu i zabezpieczenia danych, tworzenia dokumentacji technicznej i opracowywaniu scenariuszy testowych dla danych funkcjonalności. Otrzymuje wynagrodzenie za swoje usługi programistyczne za przeniesienie praw autorskich do owoców Jego pracy programistycznej, w tym do wszystkich opracowań, projektów dokumentów i innych produktów intelektu do:

Jego autorskie prawo do programu komputerowego podlega ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191, z późn. zm.). Prowadzi podatkową księgą przychodów i rozchodów oraz ewidencję księgową wyodrębniającą dochody i koszty poniesione w wyniku pracy nad programem komputerowym, który jest rezultatem prac twórczych i rozwojowych, od innych poniesionych dochodów i kosztów. Ewidencja jest prowadzona w postaci arkusza kalkulacyjnego.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że w celu wytworzenia rozszerzenia lub ulepszenia oprogramowania musi najpierw wykonać pracę badawczo-rozwojową, która pozwoli Jemu opracować najlepiej dopasowane rozwiązanie do Jego potrzeb, a następnie wykorzystać je w projekcie. Autorskie prawo do programu komputerowego w Jego przypadku nie mogłoby zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone bez działalności badawczo-rozwojowej. Bez działalności badawczo-rozwojowej nie byłby w stanie wykonywać swojej pracy. Prace rozwojowe polegają na zdobywaniu specjalistycznej wiedzy z dziedziny programowania między innymi poprzez badanie implementacji programistycznych, analizowanie dokumentacji technicznych, testowanie różnych algorytmów czy też eksploracja kodu źródłowego aplikacji. Dziedzina działalności badawczo-rozwojowej jest bezpośrednio związana z dziedziną działalności wytwarzania, rozszerzenia czy ulepszania oprogramowania. Działalność Wnioskodawcy jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Na co dzień zmierza się z zadaniami wytworzenia, rozszerzenia lub ulepszenia oprogramowania. Żeby to zadanie wykonać wykonuje prace rozwojowe zwiększające Jego wiedzę, którą następnie wykorzystuje w celu opracowania nowego zastosowania. Prace rozwojowe polegają na zdobywaniu specjalistycznej wiedzy z dziedziny programowania między innymi poprzez badanie implementacji programistycznych, analizowanie dokumentacji technicznych, testowanie różnych algorytmów, czy też eksplorację kodu źródłowego aplikacji. W ramach Jego działalności wytwarza, rozszerza lub ulepsza oprogramowanie. Ze względu na to, że działa w sektorze bankowym i płatniczym zastosowania opracowane przez Wnioskodawcę są często innowacyjne na skalę krajową lub nawet światową. Opracowane zastosowania to między innymi rozszerzanie i ulepszanie aplikacji mobilnej dla jednego z największych polskich banków, czy też praca nad wytworzeniem innowacyjnego sposobu płatności kartami zbliżeniowymi.... Oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Niego w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności gospodarczej jest rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca tworzy nowe oprogramowanie, które to oprogramowanie staje się w momencie jego stworzenia Jego własnością, która to od razu przechodzi na rzecz Zleceniodawcy w skutek wykonania z nim mów. Kolejnymi są ulepszanie i rozwijania oprogramowania, tego, które sam stworzył. Nie będąc więc właścicielem oprogramowania modyfikowanego, ale czasowo właścicielem składowych (części) oprogramowania, które powoduje finalnie ulepszenie owego oprogramowania ulepszanego. Nowe oprogramowanie, które powoduje ulepszanie starego to nowe funkcjonalności, które są osobnym oprogramowaniem. Więc owe dodanie funkcjonalności są częściami oprogramowania, które jest również przedmiotem praw oraz podlega ochronie.

W wyniku rozwinięcia oprogramowania tworzy nowe kody i algorytmy w językach programowania.... i powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Przysługują Jemu autorskie prawa do ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przenosi i będzie przenosił na rzecz klienta za wynagrodzeniem całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego. Dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są Jego dochody osiągnięte z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu.

Od dnia 1 stycznia 2019 r. Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję w sposób, który zapewni wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością, która skupia się na tworzeniu autorskiego oprogramowania i rozwijania go wykorzystując wiedzę oraz rozwiązania nabyte podczas prac badawczo-rozwojowych, może zastosować 5% stawkę opodatkowania odnośnie dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, m.in. prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)?

Zdaniem Wnioskodawcy, autorskie oprogramowanie, stworzone i rozwijane przez Jego firmę, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Autorskie oprogramowanie, o którym mowa powyżej, jest tworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. W związku z powyższym uważa, że może zastosować 5% stawkę opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że "proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej, i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy, czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej "kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej".

(...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

(...) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac."

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 powyższej ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Według art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku, gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji, podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP BOX.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że działalnością Wnioskodawcy jest działalność związana z oprogramowaniem i tej działalności dotyczy wniosek. Ma On nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Prowadzi działalność polegającą na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania dla firm, dla których świadczy usługi programistyczne. Specjalizuje się w wytwarzaniu i rozwijaniu nowoczesnych, przełomowych systemów informatycznych. Zajmuje się wielowarstwowymi aplikacjami, które są krytyczne z punktu widzenia prowadzenia głównej działalności przez Jego Klientów. W Jego pracy najwięcej czasu zajmuje się kryptografią i zabezpieczeniami aplikacji i komunikacji z wykorzystaniem różnorakich protokołów. Jest to działalność innowacyjna, twórcza, systematyczna. Przy tworzeniu programu komputerowego musi też wykonać niezbędne prace badawczo-rozwojowe: najpierw zdobywa wiedzę specjalistyczną, którą następnie wykorzystuje w swojej pracy przy np. szyfrowaniu komunikacji. Jest to wiedza, którą wykorzystuje ją na nowe, lepsze sposoby. Nowo zdobyta wiedza jest Jemu niezbędna do pisania programu komputerowego spełniające wymagania danego Klienta. Zajmuje się zastosowaniem nowo zdobytej wiedzy specjalistycznej do tworzenia nowych, bądź rozwijania istniejących już innowacyjnych systemów informatycznych. Bierze też udział w opracowywaniu architektury przesyłu i zabezpieczenia danych, tworzenia dokumentacji technicznej i opracowywaniu scenariuszy testowych dla danych funkcjonalności. Otrzymuje wynagrodzenie za swoje usługi programistyczne za przeniesienie praw autorskich do owoców Jego pracy programistycznej, w tym do wszystkich opracowań, projektów dokumentów i innych produktów intelektu do trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie; w zakresie, w którym dla wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywania i przechowywania programu komputerowego niezbędne jest jego zwielokrotnienie, czynności te wymagają zgody uprawnionego; 2) tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym, z zachowaniem praw osoby, która tych zmian dokonała; 3) rozpowszechniania, w tym użyczenia lub najmu, programu komputerowego lub jego kopii. Jego autorskie prawo do programu komputerowego podlega ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191, z późn. zm.). Prowadzi podatkową księgą przychodów i rozchodów oraz ewidencję księgową wyodrębniającą dochody i koszty poniesione w wyniku pracy nad programem komputerowym, który jest rezultatem prac twórczych i rozwojowych, od innych poniesionych dochodów i kosztów. Ewidencja jest prowadzona w postaci arkusza kalkulacyjnego. W celu wytworzenia rozszerzenia lub ulepszenia oprogramowania musi najpierw wykonać pracę badawczo-rozwojową, która pozwoli Jemu opracować najlepiej dopasowane rozwiązanie do Jego potrzeb, a następnie wykorzystać je w projekcie. Autorskie prawo do programu komputerowego w Jego przypadku nie mogłoby zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone bez działalności badawczo-rozwojowej. Bez działalności badawczo-rozwojowej nie byłby w stanie wykonywać swojej pracy. Prace rozwojowe polegają na zdobywaniu specjalistycznej wiedzy z dziedziny programowania między innymi poprzez badanie implementacji programistycznych, analizowanie dokumentacji technicznych, testowanie różnych algorytmów czy też eksploracja kodu źródłowego aplikacji. Dziedzina działalności badawczo-rozwojowej jest bezpośrednio związana z dziedziną działalności wytwarzania, rozszerzenia czy ulepszania oprogramowania. Działalność Wnioskodawcy jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Na co dzień zmierza się z zadaniami wytworzenia, rozszerzenia lub ulepszenia oprogramowania. Żeby to zadanie wykonać wykonuje prace rozwojowe zwiększające Jego wiedzę, którą następnie wykorzystuje w celu opracowania nowego zastosowania. Prace rozwojowe polegają na zdobywaniu specjalistycznej wiedzy z dziedziny programowania między innymi poprzez badanie implementacji programistycznych, analizowanie dokumentacji technicznych, testowanie różnych algorytmów czy też eksploracja kodu źródłowego aplikacji. W ramach Jego działalności wytwarza, rozszerza lub ulepsza oprogramowanie. Ze względu na to, że działa w sektorze bankowym i płatniczym zastosowania opracowane przez Wnioskodawcę są często innowacyjne na skalę krajową lub nawet światową. Opracowane zastosowania to między innymi rozszerzanie i ulepszanie aplikacji mobilnej dla jednego z największych polskich banków, czy też praca nad wytworzeniem innowacyjnego sposobu płatności kartami zbliżeniowymi.... Oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Niego w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności gospodarczej jest rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca tworzy nowe oprogramowanie, które to oprogramowanie staje się w momencie jego stworzenia Jego własnością, która to od razu przechodzi na rzecz Zleceniodawcy w skutek wykonania z nim umów. Kolejnymi są ulepszanie i rozwijania oprogramowania, tego, które sam stworzył. Nie będąc więc właścicielem oprogramowania modyfikowanego, ale czasowo właścicielem składowych (części) oprogramowania, które powoduje finalnie ulepszenie owego oprogramowania ulepszanego. Nowe oprogramowanie, które powoduje ulepszanie starego to nowe funkcjonalności, które są osobnym oprogramowaniem. Więc owe dodanie funkcjonalności są częściami oprogramowania, które jest również przedmiotem praw oraz podlega ochronie. W wyniku rozwinięcia oprogramowania tworzy nowe kody i algorytmy w językach programowania.... i powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Przysługują Jemu autorskie prawa do ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przenosi i będzie przenosił na rzecz klienta za wynagrodzeniem całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego. Dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są Jego dochody osiągnięte z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu.

Odnosząc wyżej przedstawiony opis do przeanalizowanych przepisów prawa stwierdzić należy, że autorskie prawo do programu komputerowego chronione jest na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP BOX wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP BOX, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania Nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP BOX. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP BOX.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie, jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Mając na uwadze opis stanu faktycznego oraz obowiązujące przepisy prawa stwierdzić należy, że uzyskiwane przez Wnioskodawcę dochody z tytułu przenoszenia autorskich praw do opisanych we wniosku programów komputerowych tworzonych i rozwijanych przez Niego, które stanowią utwory prawnie chronione, wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikują się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów ze sprzedaży tych programów komputerowych wg stawki 5%.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w...., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.