0113-KDIPT2-3.4011.70.2020.2.AC - Ustalenie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 stycznia 2020 r. (data wpływu 17 stycznia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 marca 2020 r. (data wpływu 12 marca 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej - jest prawidłowe.

W dniu 17 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej.

Z uwagi na braki formalne wniosku, Organ podatkowy pismem z dnia 24 lutego 2020 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.70.2020.1.AC (doręczonym dnia 3 marca 2020 r.) wezwał Wnioskodawcę na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 12 marca 2020 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (data nadania 10 marca 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca od 2012 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (PKD: 62.01.Z, 62.02.Z, 62.03.Z, 62.09.Z, 63.11.Z, 63.12.Z), w ramach której świadczy usługi związane z wytwarzaniem oprogramowania.

Na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT).

W 2019 r. Wnioskodawca świadczył następujące usługi programistyczne:

Umowa nr 1

Od grudnia 2018 r. do marca 2019 r. na podstawie zawartej umowy o współpracę ze spółką prawa handlowego będącą nadawcą kanałów telewizyjnych (umowa zawarta za pośrednictwem firmy pośredniczącej), Wnioskodawca świadczył usługi Programistyczne.

Do Jego zadań należały:

W ramach powyższej umowy Wnioskodawca przeniósł całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego na spółkę prawa handlowego, za co otrzymał wynagrodzenie.

Umowa nr 2

Projekt jaki Wnioskodawca realizował w kwietniu i maju 2019 r. dotyczył oprogramowania dla systemu teleinformatycznego, którego zadaniem jest przetwarzanie danych związanych z obrotem produktami leczniczymi. Gromadzenie danych w systemie opiera się na komunikatach przekazywanych przez podmioty do tego zobowiązane na podstawie ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (m.in. hurtownie farmaceutyczne). W związku z wprowadzeniem nowych regulacji prawnych Wnioskodawca stworzył oprogramowanie do zautomatyzowanego zbierania wymaganych informacji o transakcjach i stanach magazynowych z programu sprzedażowo-księgowego i dokonał integracji z zaprezentowanym systemem teleinformatycznym. W ramach powyższej umowy przeniósł całość autorskich praw majątkowych do wytworzonego utworu w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych na spółkę prawa handlowego, za co otrzymał wynagrodzenie.

Umowa nr 3

Od lipca 2019 r. do końca 2019 r. na podstawie zawartej umowy o współpracę Wnioskodawca świadczył usługi programistyczne dla firmy będącej autorem innowacyjnych rozwiązań na rynku IT.

Do zadań Wnioskodawcy należało:

W ramach powyższej umowy Wnioskodawca przeniósł całość autorskich praw majątkowych do wytworzonego utworu w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych na spółkę prawa handlowego, za co otrzymał wynagrodzenie.

W związku z tym, że od dnia 1 stycznia 2019 r. obowiązują przepisy o IP BOX, Wnioskodawca chciałby zastosować 5% stawkę opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT). Zamierza w zeznaniu rocznym za 2019 r. rozliczyć dochód uzyskany z autorskich praw do programów komputerowych opisanych we wniosku z uwzględnieniem preferencyjnej 5% stawki podatku dochodowego.

Oprogramowania, które są wytwarzane, rozwijane i ulepszane w ramach działalności Wnioskodawcy, to rezultat Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, które w konsekwencji stanowią utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Prowadzi również szczegółową ewidencję, która pozwala na wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych IP oraz ustalenie kosztów uzyskania przychodu oraz dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane IP. Ewidencja prowadzona jest w sposób należyty, w rocznym zeznaniu podatkowym Wnioskodawca będzie mógł wykazać: łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5%, oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

W piśmie z dnia 10 marca 2020 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że jest opodatkowany na podstawie podatku liniowego - 19%. Czynności związane z oprogramowaniem wykonuje w całości w Polsce. Ponosi On pełną odpowiedzialność wobec Zleceniodawców i częściową odpowiedzialność wobec klientów Zleceniodawców - najczęściej za pośrednictwem Zleceniodawców. Czynności przedstawione we wniosku wykonywał w dowolnie wybranym przez siebie czasie i miejscu - w taki sposób, aby zostały zrealizowane w terminach wskazanych w poszczególnych zleceniach. Wyjątkiem jest współpraca na rzecz firmy I (dla T), gdzie obecność w biurze T była często konieczna. Jako wykonujący czynności przedstawione we wniosku ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Działalność gospodarcza, którą prowadzi Wnioskodawca jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Zaprezentowany we wniosku stan faktyczny obejmuje zdobywanie, poszerzanie oraz wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Prace opisane we wniosku wymagają od Wnioskodawcy zdobywania, poszerzania i łączenia interdyscyplinarnej wiedzy zarówno z nauk podstawowych (matematyka, statystyka), jak i stosowanych (informatyka, elektronika) i wykorzystywania jej przy tworzeniu, ulepszaniu i rozwijaniu programów komputerowych. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojowa doprowadzała do wytworzenia, rozwinięcia, a także ulepszenia kwalifikowanego IP. W ramach tej działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowywał zarówno nowe, jak i ulepszone produkty niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej, a także takie, które w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. W ramach działalności gospodarczej zarówno rozwijał (ulepszał) oprogramowania komputerowe wytworzone przez siebie, jak i ulepszał (rozwijał) oprogramowania, których nie wytworzył. W sytuacji gdy Wnioskodawca rozwija, dodaje nowe funkcjonalności w oprogramowaniu komputerowym, o którym mowa we wniosku, którego nie jest właścicielem działa na zlecenie podmiotu będącego właścicielem tego oprogramowania. W wyniku rozwinięcia oprogramowania, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej. W związku z tworzeniem/rozwinięciem/ulepszaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej Wnioskodawca osiągał dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję prowadził od dnia 1 stycznia 2019 r. Ewidencja prowadzona była w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej (od pozostałych dochodów, które regularnie osiąga w ramach prowadzonej działalności gospodarczej) oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy kwalifikowane dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uzyskane w ramach opisanych sytuacji gospodarczych (umowa nr 1, 2 i 3) Wnioskodawca będzie mógł opodatkować stawką 5% zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z objaśnieniami podatkowymi Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r., preferencja IP BOX skierowana jest do wszystkich podatników podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku dochodowego od osób prawnych prowadzących działalność, która kwalifikuje się jako działalność badawczo-rozwojowa, osiągających dochody z kwalifikowanych IP.

Kwalifikowane IP to prawo własności intelektualnej spełniające łącznie trzy warunki:

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia On wszystkie ustawowe przesłanki dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Z kolei zgodnie z ust. 2 omawianego artykułu, do kwalifikowanych praw własności intelektualnej zaliczamy:

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Definicja działalności badawczo-rozwojowej została ujęta w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT. Zgodnie z przywołanym przepisem, działalność badawczo-rozwojowa - oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Pojęcia badań naukowych i prac rozwojowych zostały zdefiniowane w art. 5a pkt 39 oraz pkt 40 ustawy o PIT, poprzez odesłanie do definicji zawartych w art. 4 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

* badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

* badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności.

Z kolei zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Analiza wskazanych powyżej przepisów prowadzi do wniosku, że o prowadzeniu działalności badawczo-rozwojowej na gruncie ustawy o PIT należy mówić wówczas gdy:

Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. Dokładniej, działalność badawczo-rozwojowa, którą prowadzi mieści się w definicji prac rozwojowych.

Twórczy charakter prac

Prace polegające na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania mają twórczy charakter, służą tworzeniu nowych i innowacyjnych rozwiązań, a innowacja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy. Twórczy charakter prac przejawia się w szczególności poprzez opracowywanie nowych koncepcji i rozwiązań na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Prace, które zostały przedstawione we wniosku mają charakter indywidualny, nie są wynikiem wyłącznie mechanicznych działań, lecz określonych procesów myślowych, które wymagają od Wnioskodawcy kreatywności.

Prowadzenie prac w systematyczny sposób

Prace, które Wnioskodawca prowadził miały charakter systematyczny, ponieważ nie miały charakteru jednorazowego, lecz były prowadzone w sposób zorganizowany, z nastawieniem na ciągły rozwój i ulepszenie w ramach codziennej pracy. Działalność prowadzona była w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie wiedzy do tworzenia nowych zastosowań

Zaprezentowany w we wniosku stan faktyczny obejmują zdobywanie, poszerzanie oraz wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Prace opisane we wniosku wymagają od Wnioskodawcy zdobywania, poszerzania i łączenia interdyscyplinarnej wiedzy, zarówno z nauk podstawowych (matematyka, statystyka), jak i stosowanych (informatyka, elektronika) i wykorzystywanie jej przy tworzeniu, ulepszaniu i rozwijaniu programów komputerowych.

Przedstawiona działalność przyczyniła się do:

* rozwoju i ulepszenia dostępu do publicznych oraz licencjonowanych materiałów medialnych (umowa nr 1),

* efektywnego realizowania polityki lekowej państwa, a tym samym dbania o dobro pacjentów (umowa nr 2),

* rozwoju innowacyjnych rozwiązań na rynku IT (umowa nr 3).

Prace, które Wnioskodawca wykonywał w ramach działalności opisanej we wniosku znajdują się w enumerowanym katalogu kwalifikowanych IT. Zostały one wymienione w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. autorskie prawo do programu komputerowego.

Autorskie prawo do programu komputerowego podlega ochronie na mocy art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z art. 74 ust. ww. ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Powyższe stanowisko zostało przedstawione również przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, w interpretacji indywidualnej nr 557896/i z dnia 8 lipca 2019 r.

Dodatkowo, prowadzona przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojowa doprowadziła do wytworzenia, rozwinięcia, a także ulepszenia kwalifikowanego IP.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, spełnia On wszystkie kryteria określone w art. 5a pkt 38-40 w zw. z art. 30ca ust. 1, ust. 2 pkt 8 i ust. 7, art. 30cb ustawy o PIT, a tym samym w rozliczeniu za 2019 r. będzie mógł skorzystać z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że "proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej, i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy, czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej "kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej".

(...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

(...) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac".

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

W myśl art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Według art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku, gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja - zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego wg skali bądź podatkiem liniowym.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.

Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP BOX.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której świadczy usługi związane z wytwarzaniem oprogramowania. Na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy. Oprogramowania, które są wytwarzane, rozwijane i ulepszane w ramach działalności Wnioskodawcy, to rezultat Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, które w konsekwencji stanowią utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Prowadzi również szczegółową ewidencję, która pozwala na wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych IP oraz ustalenie kosztów uzyskania przychodu oraz dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane IP. Ewidencja prowadzona jest w sposób należyty, w rocznym zeznaniu podatkowym Wnioskodawca będzie mógł wykazać: łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5%, oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu. Wnioskodawca wskazał, że jest opodatkowany na podstawie podatku liniowego - 19%. Działalność gospodarcza, którą prowadzi Wnioskodawca jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Zaprezentowany we wniosku stan faktyczny obejmuje zdobywanie, poszerzanie oraz wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Prace opisane we wniosku wymagają od Wnioskodawcy zdobywania, poszerzania i łączenia interdyscyplinarnej wiedzy zarówno z nauk podstawowych (matematyka, statystyka), jak i stosowanych (informatyka, elektronika) i wykorzystywania jej przy tworzeniu, ulepszaniu i rozwijaniu programów komputerowych. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojowa doprowadzała do wytworzenia, rozwinięcia, a także ulepszenia kwalifikowanego IP. W ramach tej działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowywał zarówno nowe, jak i ulepszone produkty niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej, a także takie, które w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. W ramach działalności gospodarczej zarówno rozwijał (ulepszał) oprogramowania komputerowe wytworzone przez siebie, jak i ulepszał (rozwijał) oprogramowania, których nie wytworzył. W sytuacji gdy Wnioskodawca rozwija, dodaje nowe funkcjonalności w oprogramowaniu komputerowym, o którym mowa we wniosku, którego nie jest właścicielem działa na zlecenie podmiotu będącego właścicielem tego oprogramowania. W wyniku rozwinięcia oprogramowania, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej. W związku z tworzeniem/rozwinięciem/ulepszaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej Wnioskodawca osiągał dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję prowadził od dnia 1 stycznia 2019 r. Ewidencja prowadzona była w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej (od pozostałych dochodów, które regularnie osiąga w ramach prowadzonej działalności gospodarczej) oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Odnosząc wyżej przedstawiony opis do przeanalizowanych przepisów prawa stwierdzić należy, że autorskie prawo do programu komputerowego chronione jest na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP BOX wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP BOX, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania Nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP BOX. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP BOX.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie, jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Mając na uwadze opis stanu faktycznego oraz obowiązujące przepisy prawa stwierdzić należy, że uzyskiwane przez Wnioskodawcę dochody z tytułu przenoszenia autorskich praw do opisanych we wniosku programów komputerowych tworzonych przez Niego, które stanowią utwory prawnie chronione, wytworzone, rozwijane, ulepszane w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikują się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, Wnioskodawca może w zeznaniu rocznym za 2019 r. rozliczyć dochód uzyskany z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytwarzanego, rozwijanego, ulepszanego przez Niego z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.