0113-KDIPT2-3.4011.677.2019.2.PR - 5% stawka PIT dla dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 listopada 2019 r. (data wpływu 16 listopada 2019 r.), uzupełnionym pismami z dnia 13 stycznia 2020 r. i 16 stycznia 2020 r. (data wpływu 13 stycznia 2020 r. i 16 stycznia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową - jest prawidłowe.

W dniu 16 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Z uwagi na braki formalne wniosku, Organ podatkowy pismem z dnia 10 stycznia 2020 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.677.2019.1.PR (doręczonym w dniu 10 stycznia 2020 r.) wezwał Wnioskodawcę na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 13 stycznia 2020 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 13 stycznia 2020 r.). Następnie pismem z dnia 16 stycznia 2020 r. Wnioskodawca doprecyzował stanowisko w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca od 2012 r. prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, której przedmiotem jest działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania (PKD 62.01.Z). Dla celów podatku dochodowego prowadzi On podatkową księgę przychodów i rozchodów, zaś dla celów podatku VAT odpowiednio ewidencję sprzedaży i zakupów. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Od początku istnienia firmy podstawowym jej kontrahentem jest brytyjska spółka X, dla której na podstawie zawartej umowy Wnioskodawca świadczy stałe usługi programistyczne w Polsce na zasadzie pracy zdalnej. X prowadzi cyfrową platformę służącą do automatyzacji procesów biznesowych. Platforma umożliwia przedsiębiorstwom automatyzację złożonych procesów w sposób szybszy i bardziej opłacalny niż odbywa się to w innych istniejących oprogramowaniach do automatyzacji. Ponadto, X zapewnia realne rozwiązania do praktycznego zastosowania sztucznej inteligencji i uczenia maszynowego w rozwiązywaniu problemów automatyzacji biznesu, które do tej pory nie mogły być wykonalne.

W praktyce dzięki adaptacyjnej architekturze i możliwości integracji z istniejącymi systemami X wspiera biznes w wielu dziedzinach:

* organizacja, zarządzanie oraz monitorowanie procesów rekrutacji pracowników,

* wykorzystanie sztucznej inteligencji w analizie dokumentów,

* automatyzacja komunikacji i obiegu dokumentów wewnątrz firmy,

* integracja wielu rodzajów urządzeń w jeden ekosystem loT.

Platforma cały czas się rozwija i dostosowuje do nowych potrzeb firm stając się centralnym systemem koordynującym pracę wielu osób i urządzeń. W ramach zawartej ze Spółką umowy Wnioskodawca jest liderem zespołu składającego się z grupy kilkunastu programistów mających za zadanie ulepszanie bądź modyfikacje istniejących już funkcji platformy, a także w zależności od potrzeb klienta tworzenie nowych rozwiązań. Zatem jako członek zespołu programistów Wnioskodawca uczestniczy w spotkaniach nadających kierunki rozwoju platformy, a następnie systematycznie tworzy nowy kod źródłowy, testuje go i wdraża bądź dokonuje jego modyfikacji. Zgodnie z postanowieniami zawartej ze Spółką umowy przenosi On na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do wytworzonego przez siebie w ramach współpracy kodu za co otrzymuje comiesięczne wynagrodzenie na podstawie wystawionej faktury VAT. Od marca z uwagi na dalszy rozwój platformy i zbyt duże natężenie pracy Wnioskodawca podjął stałą współpracę z dodatkowymi programistami prowadzącymi indywidualną działalność gospodarczą (tzw. umowy B2B). Zawarte przez Wnioskodawcę umowy z programistami zawierają postanowienia przenoszące na Jego firmę autorskie prawa majątkowe do wytworzonego przez nich kodu. W związku z tym, prawa autorskie do wytworzonego przez Wnioskodawcę i Jego podwykonawców kodu w całości są przenoszone na Spółkę X.

W związku z obowiązującymi od dnia 1 stycznia 2019 r. regulacjami IP Box Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ww. ustawy). Sporządzając zeznanie za 2019 r. Wnioskodawca planuje rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego (kodu) w ramach opisanej wyżej współpracy ze Spółką z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącego 5%. W celu skorzystania z IP Box od dnia 1 stycznia 2019 r. Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję pozwalającą na określenie podstawy opodatkowania stawką preferencyjną, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz pozwalającą na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Z uwagi na fakt, że w "Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box" zachęca się podatników takich jak Wnioskodawca do przedstawienia swojej sytuacji faktycznej i otrzymania w zakresie IP BOX indywidualnej interpretacji.

W piśmie, stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Niego oprogramowanie w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej jest rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększenia zasobów wiedzy lub wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W ocenie Wnioskodawcy, przedstawiony we wniosku stan faktyczny spełnia kryteria niezbędne do uznania Jego działalności za działalność badawczo-rozwojową, a konkretniej - prace rozwojowe. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności z zakresu narzędzi informatycznych, sprzętu i oprogramowania. W celu wytworzenia dla Spółki nowych zastosowań, procesów lub usług platformy X korzysta On z co najmniej dwóch języków programownia, jak również pisze własne biblioteki, niewystępujące na rynku. Nowoczesne technologie cechuje bardzo dynamiczny rozwój. Działalność programistyczna wymaga zatem od Wnioskodawcy stałego aktualizowania i poszerzania wiedzy. Bez tego nie da się wykorzystywać możliwości, jakie zapewniają nowinki pojawiające się w branży IT. Jak wskazano we wniosku kontrahent Wnioskodawcy, tj. X prowadzi cyfrową platformę służącą do automatyzacji procesów biznesowych. Platforma umożliwia przedsiębiorstwom automatyzację złożonych procesów w sposób szybszy i bardziej opłacalny niż odbywa się to w innych istniejących oprogramowaniach do automatyzacji. Innowacyjność platformy polega na zapewnieniu realnych rozwiązań do praktycznego zastosowania sztucznej inteligencji i uczenia maszynowego w rozwiązywaniu problemów automatyzacji biznesu. Ze względu na potrzebę dostosowania konkretnych rozwiązań dla potrzeb klientów Spółki X tworzone przez Wnioskodawcę rozwiązania i procesy są dostosowywane do specyficznych potrzeb poszczególnych klientów Spółki. Zatem można przyjąć, że całokształt Jego pracy dla Spółki polega na ulepszeniu pracy platformy poprzez tworzenie dla niej nowych funkcji. Przenosząc na Spółkę całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej i otrzymując z tego tytułu wynagrodzenie Wnioskodawca osiąga kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Od początku istnienia współpracy ze Spółką X Wnioskodawca brał udział w procesie tworzenia platformy jako jeden z członków zespołu programistów. Nie może zatem przypisać sobie zasługi stworzenia całej platformy bowiem jest jego współtwórcą. Obecnie dokonując w niej modyfikacji pracuje na kodach wytworzonych zarówno przez siebie, jak i innych członków zespołu. Dokonując modyfikacji w platformie poprzez tworzenie w niej nowych funkcji Wnioskodawca pracuje na produkcie, do którego nie ma już żadnych praw bowiem zostały one przez Niego zbyte we wcześniejszych comiesięcznych rozliczeniach ze Spółką. Tworząc nowe funkcje Wnioskodawca ma prawa majątkowe do wytworzonego przez Niego kodu ale jedynie do czasu ich zbycia Spółce. Z chwilą otrzymania zapłaty za fakturę traci On prawa majątkowe do nowych funkcji platformy na rzecz Spółki. Jako developer nie potrzebuje On licencji do programu komputerowego, który modyfikuje bowiem nie korzysta z aplikacji jako jej użytkownik lecz dokonuje w niej zmian jako twórca. Wnioskodawca posiada dostęp do programu komputerowego na innych zasadach niż użytkownicy opłacający abonament. Za wprowadzone w platformie modyfikacje przysługują Wnioskodawcy prawa autorskie, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Rozwijając oprogramowanie, tj. tworząc jego nowe funkcje Wnioskodawca ma prawa majątkowe (autorskie prawo do programu komputerowego) do wytworzonego przez Niego kodu ale jedynie do czasu ich zbycia Spółce. Z chwilą otrzymania zapłaty za fakturę traci On prawa majątkowe do nowych funkcji platformy na rzecz Spółki. W związku z ulepszeniem/rozwinięciem ww. oprogramowania Wnioskodawca osiąga dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej - z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym wyżej stanie faktycznym Wnioskodawca będzie miał prawo do skorzystania z 5% stawki podatku dochodowego od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego i rozwijanego przez Niego oprogramowania?

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzona przez Niego działalność gospodarcza spełnia wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 wskazanej wyżej ustawy i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W myśl tych przepisów:

* badania naukowe są działalnością obejmującą:

* prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzone przez Niego prace polegające na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania służącego automatyzacji procesów biznesowych mają charakter twórczy ponieważ służą tworzeniu innowacyjnych i oryginalnych rozwiązań, a zatem przyjąć należy, że prowadzi On działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a dokładniej - prace rozwojowe. Tworzony przez Wnioskodawcę kod źródłowy stanowi oryginalny wytwór Jego twórczej pracy i podlega ochronie prawa autorskiego. Również charakter wykonywanych przez Niego prac obejmuje wykorzystywanie wiedzy z zakresu matematyki, logiki i wytwarzania oprogramowania oraz przy wykorzystaniu znanych języków programowania i technologii. Prace nad oprogramowaniem X mają systematyczny charakter, ponieważ nie mają charakteru jednorazowego, lecz prowadzone są w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany, z nastawieniem na dalszy rozwój i ulepszenie w przyszłości. Przenosząc na Spółkę całość majątkowych praw autorskich do wytworzonego kodu źródłowego Wnioskodawca otrzymuje i będzie otrzymywał w przyszłości wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem osiąga i będzie osiągał kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W piśmie z dnia 16 stycznia 2020 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wyjaśnia, że z uwagi na dostrzeżone rozbieżności w złożonym przez Niego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej oraz złożonych w późniejszym terminie wyjaśnieniach do wezwania z dnia 10 stycznia 2020 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.677.2019.1.PR doprecyzowuje, że wystawiana przez Niego na Spółkę faktura VAT tytułem "usługi programistyczne za okres..." mimo braku odrębnej pozycji na fakturze zawiera w cenie usługi również przeniesienie praw autorskich do wytworzonego oprogramowania. Przeniesienie praw majątkowych na Spółkę wynika bowiem z postanowień umowy zawartej ze Spółką. Zatem prawidłowe jest wskazanie zawarte w uzupełnieniu wniosku o indywidualną interpretację, że przenosząc na Spółkę całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej i otrzymując z tego tytułu wynagrodzenie Wnioskodawca osiąga dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powoływanej ustawy.

I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r. poz. 1668, z późn. zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 5a pkt 38 ww. ustawy wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Najbardziej właściwą definicją systematyczności prowadzenia działalności B+R jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium "systematyczności" danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Nie ma również wymogu ciągłego lub długotrwałego prowadzenia działalności przez podatnika, by uznać daną działalność za działalność spełniającą kryterium systematyczności, albo też by podatnik musiał planować tego rodzaju działalność na przyszłość. Podobnie, nie ma wymogu, aby podatnik otworzył działalność na przykład na okres trzech miesięcy lub nawet jednego miesiąca lub jednego tygodnia lub jednego dnia w celu przeprowadzenia określonego projektu badawczo-rozwojowego, jeżeli takie działania są uzasadnione charakterem i planowanym rezultatem działalności badawczo-rozwojowej. W każdym z powyższych przypadków zostanie bowiem spełnione kryterium systematyczności działalności prowadzonej przez podatnika. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe, jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania naukowe (zdefiniowane w art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz (ii) prace rozwojowe (o których mowa w art. 5a pkt 40 ww. ustawy).

Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie zawarte w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących usług oraz innych operacji w toku z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji indywidualnej wynika, że Wnioskodawca od 2012 r. prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, której przedmiotem jest działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania (PKD 62.01.Z). Dla celów podatku dochodowego prowadzi On podatkową księgę przychodów i rozchodów, zaś dla celów podatku VAT odpowiednio ewidencję sprzedaży i zakupów. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Od początku istnienia firmy podstawowym jej kontrahentem jest brytyjska spółka X, dla której na podstawie zawartej umowy Wnioskodawca świadczy stałe usługi programistyczne w Polsce na zasadzie pracy zdalnej. X prowadzi cyfrową platformę służącą do automatyzacji procesów biznesowych. Platforma umożliwia przedsiębiorstwom automatyzację złożonych procesów w sposób szybszy i bardziej opłacalny niż odbywa się to w innych istniejących oprogramowaniach do automatyzacji. Ponadto, X zapewnia realne rozwiązania do praktycznego zastosowania sztucznej inteligencji i uczenia maszynowego w rozwiązywaniu problemów automatyzacji biznesu, które do tej pory nie mogły być wykonalne. Platforma cały czas się rozwija i dostosowuje do nowych potrzeb firm stając się centralnym systemem koordynującym pracę wielu osób i urządzeń. W ramach zawartej ze Spółką umowy Wnioskodawca jest liderem zespołu składającego się z grupy kilkunastu programistów mających za zadanie ulepszanie bądź modyfikacje istniejących już funkcji platformy, a także w zależności od potrzeb klienta tworzenie nowych rozwiązań. Zatem jako członek zespołu programistów Wnioskodawca uczestniczy w spotkaniach nadających kierunki rozwoju platformy, a następnie systematycznie tworzy nowy kod źródłowy, testuje go i wdraża bądź dokonuje jego modyfikacji. Zgodnie z postanowieniami zawartej ze Spółką umowy przenosi On na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do wytworzonego przez siebie w ramach współpracy kodu za co otrzymuje comiesięczne wynagrodzenie na podstawie wystawionej faktury VAT. Od marca z uwagi na dalszy rozwój platformy i zbyt duże natężenie pracy Wnioskodawca podjął stałą współpracę z dodatkowymi programistami prowadzącymi indywidualną działalność gospodarczą (tzw. umowy B2B). Zawarte przez Wnioskodawcę umowy z programistami zawierają postanowienia przenoszące na Jego firmę autorskie prawa majątkowe do wytworzonego przez nich kodu. W związku z tym, prawa autorskie do wytworzonego przez Wnioskodawcę i Jego podwykonawców kodu w całości są przenoszone na Spółkę X. W związku z obowiązującymi od dnia 1 stycznia 2019 r. regulacjami IP Box Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ww. ustawy). Sporządzając zeznanie za 2019 r. Wnioskodawca planuje rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego (kodu) w ramach opisanej wyżej współpracy ze Spółką z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącego 5%. W piśmie, stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Niego oprogramowanie w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej jest rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększenia zasobów wiedzy lub wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W ocenie Wnioskodawcy, przedstawiony we wniosku stan faktyczny spełnia kryteria niezbędne do uznania Jego działalności za działalność badawczo-rozwojową, a konkretniej - prace rozwojowe. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności z zakresu narzędzi informatycznych, sprzętu i oprogramowania. W celu wytworzenia dla Spółki nowych zastosowań, procesów lub usług platformy X korzysta On z co najmniej dwóch języków programownia, jak również pisze własne biblioteki, niewystępujące na rynku. Nowoczesne technologie cechuje bardzo dynamiczny rozwój. Działalność programistyczna wymaga zatem od Wnioskodawcy stałego aktualizowania i poszerzania wiedzy. Zdaniem Wnioskodawcy, bez tego nie da się wykorzystywać możliwości, jakie zapewniają nowinki pojawiające się w branży IT. Jak wskazano we wniosku kontrahent Wnioskodawcy, tj. Spółka X prowadzi cyfrową platformę służącą do automatyzacji procesów biznesowych. Platforma umożliwia przedsiębiorstwom automatyzację złożonych procesów w sposób szybszy i bardziej opłacalny niż odbywa się to w innych istniejących oprogramowaniach do automatyzacji. Innowacyjność platformy polega na zapewnieniu realnych rozwiązań do praktycznego zastosowania sztucznej inteligencji i uczenia maszynowego w rozwiązywaniu problemów automatyzacji biznesu. Ze względu na potrzebę dostosowania konkretnych rozwiązań dla potrzeb klientów Spółki X tworzone przez Wnioskodawcę rozwiązania i procesy są dostosowywane do specyficznych potrzeb poszczególnych klientów Spółki. Zatem można przyjąć, że całokształt Jego pracy dla Spółki polega na ulepszeniu pracy platformy poprzez tworzenie dla niej nowych funkcji. Przenosząc na Spółkę całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej i otrzymując z tego tytułu wynagrodzenie Wnioskodawca osiąga kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Od początku istnienia współpracy ze Spółką X Wnioskodawca brał udział w procesie tworzenia platformy jako jeden z członków zespołu programistów. Nie może zatem przypisać sobie zasługi stworzenia całej platformy bowiem jest jego współtwórcą. Obecnie dokonując w niej modyfikacji pracuje na kodach wytworzonych zarówno przez siebie, jak i innych członków zespołu. Dokonując modyfikacji w platformie poprzez tworzenie w niej nowych funkcji Wnioskodawca pracuje na produkcie, do którego nie ma już żadnych praw bowiem zostały one przez Niego zbyte we wcześniejszych comiesięcznych rozliczeniach ze Spółką. Tworząc nowe funkcje Wnioskodawca ma prawa majątkowe do wytworzonego przez Niego kodu ale jedynie do czasu ich zbycia Spółce. Z chwilą otrzymania zapłaty za fakturę traci On prawa majątkowe do nowych funkcji platformy na rzecz Spółki. Jako developer nie potrzebuje On licencji do programu komputerowego, który modyfikuje bowiem nie korzysta z aplikacji jako jej użytkownik lecz dokonuje w niej zmian jako twórca. Wnioskodawca posiada dostęp do programu komputerowego na innych zasadach niż użytkownicy opłacający abonament. Za wprowadzone w platformie modyfikacje przysługują Wnioskodawcy prawa autorskie, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Rozwijając oprogramowanie, tj. tworząc jego nowe funkcje Wnioskodawca ma prawa majątkowe (autorskie prawo do programu komputerowego) do wytworzonego przez Niego kodu ale jedynie do czasu ich zbycia Spółce. Z chwilą otrzymania zapłaty za fakturę traci On prawa majątkowe do nowych funkcji platformy na rzecz Spółki. W związku z ulepszeniem/rozwinięciem ww. oprogramowania Wnioskodawca osiąga dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej - z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

W dniu 1 stycznia 2019 r. weszła w życie ustawa z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.). Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej "kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej".

(...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

(...) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem, powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy autorskie prawo do programu komputerowego, zwane "kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej".

Podstawę opodatkowania w myśl art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie z kolei do treści art. 30ca ust. 4 tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3 / (a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Z powyżej powołanych przepisów wynika, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

* zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

* należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy;

* podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

Z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej mamy do czynienia wówczas, gdy jest to prawo wskazane przez ustawodawcę w art. 30ca ust. 2 pkt 1-8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji wynika, że Wnioskodawca w celu skorzystania z IP Box od dnia 1 stycznia 2019 r. prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję pozwalającą na określenie podstawy opodatkowania stawką preferencyjną, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz pozwalającą na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. W myśl art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja - zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego wg skali bądź podatkiem liniowym.

Taka odrębna ewidencja, oprócz dat dokumentów księgowych, ich numerów oraz kwot z nich wynikających, powinna także:

* wyodrębniać każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, z których Wnioskodawca uzyskuje przychody (przede wszystkim, jaki to jest rodzaj kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, na podstawie jakich przepisów prawa te podlegają ochronie),

* wykazywać przychody, koszty ich uzyskania, a także dochód (stratę) przypadające na każde wyodrębnione kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

* wyodrębniać koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.

Powyższe ma zapewnić możliwość ustalenia łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu tworzonego i rozwijanego autorskiego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca będzie mógł zastosować stawkę 5% podatku do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.