0113-KDIPT2-3.4011.503.2019.2.IR

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 września 2019 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy e-PUAP 9 września 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 listopada (data wpływu 6 listopada 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów uzyskanych z tytułu przeniesienia praw do programu komputerowego na zasadach art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jest prawidłowe.

W dniu 9 września 2019 r. wpłynął do Organu podatkowego za pośrednictwem platformy e-PUAP ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów uzyskanych z tytułu przeniesienia praw do programu komputerowego na zasadach art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm), w związku z powyższym pismem z dnia 30 października 2019 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.503.1.2019.1.IR, Organ podatkowy na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, wezwał Wnioskodawcę do usunięcia braków ww. wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia tego wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 30 października 2019 r. (skutecznie doręczono w dniu 31 października 2019 r.), zaś w dniu 6 listopada 2019 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 6 listopada 2019 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Dochody uzyskane w ramach tej działalności podlegają opodatkowaniu podatkiem liniowym, zgodnie z 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT). Przedmiotem prowadzonej działalności jest wytwarzanie, rozwój i wdrażanie oprogramowania komputerowego dla specjalistycznych urządzeń. W tym zakresie została nawiązana współpraca z producentem urządzeń, na którego rzecz jest tworzone oprogramowanie do urządzeń. Na podstawie zleceń składanych przez producenta urządzenia jest tworzone oprogramowanie komputerowe. Produkcja tak skomplikowanych urządzeń i wytworzenie gotowego oprogramowania do nich jest długotrwałym procesem. Dla celów rozliczeń przyjęto mechanizm, polegający na przygotowaniu i udostępnieniu dla kontrahenta kolejnych (rozwojowych) wersji oprogramowania. Tworzenie oprogramowania w wersjach umożliwia bieżące testowanie prototypu urządzenia. Dzięki temu możliwe jest bieżące sprawdzanie poprawności działania urządzenia, eliminacja napotkanych błędów oraz wprowadzanie udoskonaleń (np. nowych funkcji urządzenia).

Zgodnie z ustaleniami z kontrahentem, autorskie prawa majątkowe do kolejnej wersji oprogramowania przechodzą na jego rzecz. Rozliczenie transakcji następuje na podstawie faktur dokumentujących wykonanie poszczególnych wersji oprogramowania. Wystawiane na rzecz kontrahenta faktury, obok wynagrodzenia za przeniesie praw autorskich do kolejnych wersji oprogramowania (którego wysokość jest ustalana na podstawie czasu pracy spędzonego na opracowaniu i wdrożeniu oprogramowania) mogą zawierać wynagrodzenie za realizację innych czynności (zwykłe usługi informatyczne, niezwiązane z pracą twórczą).

Zadane pytanie dotyczy wynagrodzenia, które jest uzyskiwane z tytułu pracy twórczej, tj. z wytworzenia i wdrożenia oprogramowania. Dopiero po zakończeniu przez kontrahenta prac nad prototypem urządzenia, tj. sprawdzeniem, że urządzenie poprawnie działa i spełnia zakładane przez producenta funkcje, urządzenie jest produkowane seryjnie i udostępnianie do zakupu. Po urynkowieniu urządzenia (tj. wprowadzeniu do sprzedaży), może zaistnieć konieczność wprowadzenia nowej wersji oprogramowania poprawiającej ewentualne błędy lub dodającej nowe funkcje. Oprogramowanie wytwarzane w ramach prowadzonej działalności jest niezbędne do prawidłowego funkcjonowania urządzeń produkowanych przez kontrahenta. W związku z faktem, że oprogramowanie jest dedykowane do produkowanych przez kontrahenta urządzeń na rynku nie istnieje konkurencyjne oprogramowanie, które mogłoby służyć do obsługi tych urządzeń. Ewidencja księgowa jest prowadzona w formie podatkowej książki przychodów i rozchodów. W ramach dostosowania się do przepisów ustawy o PIT, dotyczących IP BOX zostanie zaprowadzona osobna ewidencja kosztów i dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tak aby zapewnić określenie kwalifikowanego dochodu z konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Działalność w zakresie produkcji oprogramowania dedykowanego do różnego rodzaju urządzeń produkowanych przez kontrahenta jest prowadzona obecnie, jak również planowane jest kontynuowanie prowadzenia tej działalności w przyszłości.

W uzupełnieniu wniosku (data wpływu 6 listopada 2019 r.) Wnioskodawca wskazał, że posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca wytwarza oraz sukcesywnie rozwija i ulepsza oprogramowanie w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Działalność Wnioskodawcy opiera się na wytwarzaniu, rozwijaniu i wdrażaniu oprogramowania komputerowego dla specjalistycznych urządzeń. Oprogramowanie to jest dedykowane do tych urządzeń, co oznacza, że na rynku nie istnieje obecnie inne konkurencyjne oprogramowanie, które mogłoby być wykorzystywane do obsługi tych urządzeń.

Tworzone oprogramowanie stanowi autorskie programy komputerowe, stanowiąc utwory podlegające ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca osiąga dochody (które powinny być opodatkowane na zasadach z art. 30ca ustawy o PIT z tytułu sprzedaży praw majątkowych do programu komputerowego (tj. kolejnych wersji oprogramowania). W ocenie Wnioskodawcy są to dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, stanowiące dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca prowadzi ewidencję, która zapewnia wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej w sposób zgodny z art. 30cb ustawy o PIT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w sytuacji wskazanej w opisie stanu faktycznego jest możliwe opodatkowanie dochodów uzyskanych z tytułu przeniesienia praw do programu komputerowego na zasadach wskazanych w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, możliwość stosowania obniżonej stawki podatku w zakresie dochodów uzyskiwanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej reguluje art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ww. ustawy: podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej zawiera art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT - zgodnie z tym przepisem: "Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej".

Rodzaje dochodów, do których mogą mieć zastosowanie analizowane przepisy zostały wskazane w art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, zgodnie z którym: "Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

W ocenie Wnioskodawcy, w analizowanym stanie faktycznym są spełnione wymagania wynikające z przepisów, pozwalające na skorzystanie z preferencyjnej stawki opodatkowania, w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Jak zostało wskazane, wśród kwalifikowanych praw własności intelektualnej, do których może mieć zastosowanie opodatkowanie dochodów według preferencyjnych reguł zostało wymienione m.in. autorskie prawo do programu komputerowego.

Aby uznać dane prawo za kwalifikowane prawo własności intelektualnej muszą ponadto być spełnione dwie pozostałe cechy, tj. analizowane prawo:

* musi podlegać ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska,

* musi zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Jak zostało wskazane przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest wytwarzanie, wdrażanie i rozwój oprogramowania niezbędnego do prawidłowego funkcjonowania urządzeń.

Kwestia praw autorskich i praw pokrewnych jest uregulowana ustawą z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z art. 1 ust. 1 tej ustawy: "przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór)". Wśród przykładów utworów zostały wymienione m.in. programy komputerowe. Jako twórcy programu komputerowego Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do programu, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy.

Programy komputerowe są tworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Prace polegające na tworzeniu nowego oprogramowania mają charakter twórczy. Twórczy charakter działalności badawczo-rozwojowej odznacza się tym, że realizowane prace mają na celu tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, tj. oprogramowania spełniającego wymagania kontrahenta. Tworzone oprogramowanie nie jest nabywane od innych podmiotów, lecz stanowi oryginalny wytwór. Wytworzone w ramach prowadzonej działalności oprogramowanie jest tworzone specjalnie dla tych urządzeń, tym samym jako jedyne na rynku pozwala na prawidłowe funkcjonowanie tych urządzeń. Prace wykonywane w związku z wytwarzaniem oprogramowania stanowią prace rozwojowe. Zgodnie z definicją wskazaną w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce "prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług" (art. 4 ust. 3 ustawy).

Prace te prowadzą do powstania nowego oprogramowania, dedykowanego do urządzeń wytwarzanych przez kontrahenta. Prace związane z wytworzeniem oprogramowania mają charakter systematyczny, tj. prowadzona działalność nie ma charakteru jednorazowego, lecz jest realizowana w sposób zorganizowany, z nastawieniem na jej kontynuowanie w przyszłości.

Jak zostało już wskazane, specyfika urządzeń do których jest tworzone oprogramowanie (nowe urządzenia niedostępne dotychczas na rynku) powoduje, że oprogramowanie jest wydawane i testowane w kolejnych wersjach rozwojowych. Powyższe pozwala na sprawdzenie prawidłowego funkcjonowania prototypu urządzenia, eliminację ewentualnych usterek i wprowadzanie wszystkich funkcji, zakładanych przez producenta urządzenia. Dopiero po zakończeniu całości prac nad przygotowaniem urządzenia jest możliwe opracowanie pełnej wersji oprogramowania, która będzie pozwalała na prawidłowe działanie urządzenia po jego sprzedaży dla klientów. Jednocześnie również ta wersja oprogramowania może podlegać kolejnym zmianom (w celu eliminacji ewentualnych błędów i wdrożeniu poprawek zgłaszanych przez użytkowników urządzeń).

Podsumowując, wytworzenie finalnej wersji oprogramowania stanowi zorganizowany proces, realizowany w ramach prowadzonych prac rozwojowych. Należy uznać, że oprogramowanie wytwarzane w ramach prowadzonej działalności spełnia definicję kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Tym samym, dochody uzyskane z przeniesienia na kontrahenta praw do programu komputerowego stanowią dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, które mogą podlegać opodatkowaniu na zasadach wskazanych w art. 30ca ustawy o PIT.

Według Wnioskodawcy, na zakończenie należy wskazać, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wydawanych interpretacjach dotyczących innych producentów oprogramowania, zajmował pozytywne dla podatników stanowisko uznając, że mają oni prawo do opodatkowania swoich dochodów uzyskanych z działalności polegającej na wytwarzaniu oprogramowania komputerowego na zasadach wskazanych w art. 30ca ustawy o PIT. W tym zakresie należy wskazać na następujące interpretacje indywidualne: z dnia 8 lipca 2019 r., nr 0115-KDIT3.4011.224.2019.3.MR; z dnia 4 lipca 2019 r., nr 0113-KDIPT2-1.4011.243.2019.1.BO; z dnia 24 kwietnia 2019 r., nr 0112-KDIL3-3.4011.25.2019.2.DS; z dnia 2 kwietnia 2019 r., nr 0112-KDIL3-3.4011.1.2019.2.AA.

Oczywiście Wnioskodawca jest świadomy tego, że interpretacje indywidualne są wydawane w indywidualnych sprawach i dają określoną ochronę prawną wyłącznie dla podmiotu występującego o wydanie interpretacji. Tym niemniej, w ocenie Wnioskodawcy, tożsamość stanu faktycznego do przedmiotu powyżej wskazanych interpretacji sprawia, że również w opisywanej we wniosku sytuacji należy uznać, że Wnioskodawca uzyskuje przychody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które mogą być opodatkowane zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powoływanej ustawy.

I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r. poz. 1668, z późn. zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru.

Po drugie, z art. 5a pkt 38 ww. ustawy wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Najbardziej właściwą definicją systematyczności prowadzenia działalności B+R jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium "systematyczności" danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Nie ma również wymogu ciągłego lub długotrwałego prowadzenia działalności przez podatnika, by uznać daną działalność za działalność spełniającą kryterium systematyczności, albo też by podatnik musiał planować tego rodzaju działalność na przyszłość. Podobnie, nie ma wymogu, aby podatnik otworzył działalność na przykład na okres trzech miesięcy lub nawet jednego miesiąca lub jednego tygodnia lub jednego dnia w celu przeprowadzenia określonego projektu badawczo-rozwojowego, jeżeli takie działania są uzasadnione charakterem i planowanym rezultatem działalności badawczo-rozwojowej. W każdym z powyższych przypadków zostanie bowiem spełnione kryterium systematyczności działalności prowadzonej przez podatnika. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe, jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania naukowe (zdefiniowane w art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz (ii) prace rozwojowe (o których mowa w art. 5a pkt 40 ww. ustawy).

Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie zawarte w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących usług oraz innych operacji w toku z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Przedmiotem prowadzonej działalności jest wytwarzanie, rozwój i wdrażanie oprogramowania komputerowego dla specjalistycznych urządzeń. W tym zakresie została nawiązana współpraca z producentem urządzeń, na którego rzecz jest tworzone oprogramowanie do urządzeń. Zgodnie z ustaleniami z kontrahentem, autorskie prawa majątkowe do kolejnej wersji oprogramowania przechodzą na jego rzecz. Rozliczenie transakcji następuje na podstawie faktur dokumentujących wykonanie poszczególnych wersji oprogramowania. Wystawiane na rzecz kontrahenta faktury, obok wynagrodzenia za przeniesie praw autorskich do kolejnych wersji oprogramowania (którego wysokość jest ustalana na podstawie czasu pracy spędzonego na opracowaniu i wdrożeniu oprogramowania) mogą zawierać wynagrodzenie za realizację innych czynności (zwykłe usługi informatyczne, niezwiązane z pracą twórczą). Wnioskodawca wytwarza oraz sukcesywnie rozwija i ulepsza oprogramowanie w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Oprogramowanie to jest dedykowane do tych urządzeń, co oznacza, że na rynku nie istnieje obecnie inne konkurencyjne oprogramowanie, które mogłoby być wykorzystywane do obsługi tych urządzeń. Tworzone oprogramowanie stanowi autorskie programy komputerowe, stanowiąc utwory podlegające ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca prowadzi ewidencję, która zapewnia wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej w sposób zgodny z art. 30cb ustawy o PIT.

W dniu 1 stycznia 2019 r. weszła w życie ustawa z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.). Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej "kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej".

(...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

(...) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem, powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy autorskie prawo do programu komputerowego, zwane "kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej".

Podstawę opodatkowania w myśl art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie z kolei do treści art. 30ca ust. 4 tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[ (a+b) x 1,3]/ (a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 30ca ust. 6 ww. ustawy).

Z powyżej powołanych przepisów wynika, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

* zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

* należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ww. ustawy;

* podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

Z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej mamy do czynienia wówczas, gdy jest to prawo wskazane przez ustawodawcę w art. 30ca ust. 2 pkt 1-8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji wynika, że Wnioskodawca na potrzeby skorzystania z IP Box prowadzi ewidencję, która zapewnia wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej w sposób zgodny z art. 30cb ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. W myśl art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja - zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego wg skali bądź podatkiem liniowym.

Taka odrębna ewidencja, oprócz dat dokumentów księgowych, ich numerów oraz kwot z nich wynikających, powinna także:

* wyodrębniać każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, z których Wnioskodawca uzyskuje przychody (przede wszystkim, jaki to jest rodzaj kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, na podstawie jakich przepisów prawa te podlegają ochronie),

* wykazywać przychody, koszty ich uzyskania, a także dochód (stratę) przypadające na każde wyodrębnione kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

* wyodrębniać koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.

Powyższe ma zapewnić możliwość ustalenia łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Mając powyższe na uwadze, dochód ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu na zasadach wskazanych w art. 30ca ww. ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ww. ustawy jest sam przepis prawa. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.