0113-KDIPT2-3.4011.298.2018.2.IR - Obowiązek sporządzenia dokumentacji transakcji powiązanych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2018 r., (data wpływu 14 maja 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 lipca 2018 r. (data wpływu 13 lipca 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej transakcji - jest prawidłowe.

W dniu 14 maja 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej transakcji.

Z uwagi na braki formalne wniosku, Organ podatkowy pismem z dnia 2 lipca 2018 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.298.2018.1.IR (doręczonym w dniu 5 lipca 2018 r.) wezwał Wnioskodawcę na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 13 lipca 2018 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 11 lipca 2018 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest Prezesem Zarządu oraz posiada 49,5% udziałów spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej, która powstała w grudniu 2017 r. w wyniku przekształcenia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Wnioskodawca jest również komandytariuszem tej Spółki, jednak nie jest w niej zatrudniony. Spółce tej Wnioskodawca przez cały 2017 rok wynajmował nieruchomość w ramach najmu prywatnego jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, ale będąca czynnym podatnikiem podatku VAT - wystawiał spółce faktury z tytułu wynajmu. Wynajem dotyczył nieruchomości, których Wnioskodawca jest współwłaścicielom wraz ze swoją żoną, pomieszczenia magazynowe, chłodnicze i socjalne wraz z parkingiem oraz mieszkanie - wszystkie te nieruchomości wynajmował spółce na cele jej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca z tytułu wynajmu nie osiągnął przychodów ani kosztów w rozumieniu przepisów o rachunkowości w roku poprzedzającym rok podatkowy o równowartości 2 000 000 euro, ani nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej w przedmiocie najmu nieruchomości. W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że posiada na terenie Polski nieograniczony obowiązek podatkowy w rozumieniu wyżej wymienionej ustawy.

Przedmiotem działalności spółki z ograniczoną odpowiedzialnością była sprzedaż hurtowa i detaliczna pozostałej żywności, włączając ryby, skorupiaki i mięczaki PKD 46.38.Z. oraz 47.23.Z. Przedmiot działalności spółki komandytowej jest taki sam, ponieważ jest to kontynuacja spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. W 2017 r. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością prowadziła działalność od dnia 1 stycznia 2017 r. do dnia 12 grudnia 2017 r. Z dniem 13 grudnia 2017 r. przekształciła się w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością spółkę komandytową - dalsza kontynuacja działalności.

Wnioskodawca był prezesem zarządu w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością i był udziałowcem - miał 50% udziałów. Z końcem kwietnia 2017 r. do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przystąpiła nowo utworzona spółka (obecny komplementariusz w spółce komandytowej) i objęła 1% udziału. W związku z tym od tego momentu Wnioskodawca i Jego żona mieli każdy po 49,5% udziałów.

W spółce z ograniczoną odpowiedzialnością spółce komandytowej nie ma prezesa, reprezentuje ją komplementariusz. Wnioskodawca objął funkcję wiceprezesa w spółce, która jest komplementariuszem w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością spółce komandytowej.

Wnioskodawca wynajmował nieruchomość przez cały 2017 r. spółce z ograniczoną odpowiedzialnością.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej będąca czynnym podatnikiem podatku VAT oraz będąca jednocześnie udziałowcem, Prezesem Zarządu oraz komandytariuszem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej, jest w myśl art. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zobowiązana do sporządzenia dokumentacji transakcji powiązanych dotyczących najmu nieruchomości w ramach wynajmu prywatnego na rzecz ww. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej, która korzysta z tych nieruchomości na cele prowadzonej działalności gospodarczej?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 25a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 200) "Podatnicy:

- są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej tych transakcji lub innych zdarzeń zwane, dalej dokumentacją podatkową."

Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest On zobowiązany do sporządzenia dokumentacji cen transferowych z tytułu wynajmu nieruchomości spółce, o której mowa w stanie faktycznym albowiem jest On osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej - wynajmuje Spółce nieruchomości jako osoba prywatna - przytoczony więc wyżej art. 25a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma w przedmiotowej sprawie zastosowania.

Według Wnioskodawcy, Jego stanowisko potwierdza również orzecznictwo. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej nr ITPB1/415-537/14/AK z dnia 5 czerwca 2014 r. stwierdził, że " (...) Z powyższej wykładni językowej jasno wynika, że przepisy art. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stosuje się wyłącznie do czynności prawnych lub faktycznych, które odbywają się między przedsiębiorcami powiązanymi i mają charakter operacji w ramach ich działalności gospodarczej, handlowych, a nie do wszystkich stosunków prawnych lub faktycznych pomiędzy spółką a udziałowcem, czy też pomiędzy przedsiębiorcami powiązanymi. Innymi słowy dwoje przedsiębiorców powiązanych może zawrzeć umowę w sferze prywatnej, poza działalnością gospodarczą, (np. umowę darowizny, pożyczki), która nie będzie podlegać regulacjom z zakresu cen transferowych, w tym obowiązkowi dokumentacyjnemu, o którym mowa w art. 25a ustawy".

Dalej, w tej samej interpretacji Dyrektor Izby Skarbowej pisze: "W szczególności art. 25a nie stosuje się do czynności prawnych pozostających poza zakresem działalności gospodarczej, takich jak np. sprawowanie funkcji w zarządzie spółki za wynagrodzeniem (wykonywane poza działalnością gospodarczą, czyli jako działalność wykonywana osobiście), świadczenie usług za wynagrodzeniem w stosunku pracy, darowizna wspólnika na rzecz spółki poza zakresem jego działalności gospodarczej, a także umowy najmu zawartej w ramach tzw. "najmu prywatnego". Biorąc pod uwagę wyżej opisaną wykładnię oraz to, że nieruchomość zostanie przez Wnioskodawcę wynajęta nie w ramach działalności gospodarczej, a w ramach najmu prywatnego - Wnioskodawca nie jest i nie zamierza być przedsiębiorcą - wskazana umowa najmu nie będzie transakcją w rozumieniu art. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i z tego względu, ww. przepis nie będzie miał w przedmiotowej sprawie zastosowania. W konsekwencji na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki przewidziane w tym artykule".

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca doprecyzował własne stanowisko w sprawie oceny prawnej opisanego we wniosku stanu faktycznego podając, że nie jest On zobowiązany do sporządzenia dokumentacji cen transferowych z tytułu wynajmu nieruchomości spółce, o której mowa w stanie faktycznym. Chodzi tutaj o spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, która działała w 2017 r. i której to Wnioskodawca wynajmował nieruchomość w ramach najmu prywatnego i w której Wnioskodawca pełnił funkcję prezesa, do momentu przekształcenia się spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością spółkę komandytową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 200, z późn. zm.), jeżeli:

- i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podatnik nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podatnika oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Stosownie do art. 25 ust. 4 ww. ustawy, przepisy ust. 1-3a stosuje się odpowiednio, gdy:

W myśl art. 25 ust. 5 ww. ustawy, przepisy ust. 4 stosuje się również do powiązań o charakterze rodzinnym lub wynikających ze stosunku pracy albo majątkowych pomiędzy podmiotami krajowymi lub osobami pełniącymi w tych podmiotach funkcje zarządzające lub kontrolne albo nadzorcze oraz jeżeli którakolwiek osoba łączy funkcje zarządzające lub kontrolne albo nadzorcze w tych podmiotach.

Odnosząc się natomiast do obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej należy wskazać, że na mocy art. 25a ust. 1 ww. ustawy podatnicy:

- są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej tych transakcji lub innych zdarzeń, zwanej dalej "dokumentacją podatkową".

W myśl art. 25a ust. 1d ww. ustawy, za transakcje lub inne zdarzenia mające istotny wpływ na wysokość dochodu (straty) podatnika, o których mowa w ust. 1 pkt 1, uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których łączna wartość przekracza w roku podatkowym równowartość 50 000 euro, z tym że w przypadku podatników, których przychody w rozumieniu przepisów o rachunkowości, w roku poprzedzającym rok podatkowy przekroczyły równowartość:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest Prezesem Zarządu oraz posiada 49,5% udziałów spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej, która powstała w grudniu 2017 r. w wyniku przekształcenia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Wnioskodawca jest również komandytariuszem tej spółki, jednak nie jest w niej zatrudniony. Spółce tej Wnioskodawca przez cały 2017 r. wynajmował nieruchomość w ramach najmu prywatnego jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, ale będąca czynnym podatnikiem podatku VAT - wystawiał spółce faktury z tytułu wynajmu. Wynajem dotyczył nieruchomości, których Wnioskodawca jest współwłaścicielom wraz ze swoją żoną, pomieszczenia magazynowe, chłodnicze i socjalne wraz z parkingiem oraz mieszkanie - wszystkie te nieruchomości wynajmował spółce na cele jej działalności gospodarczej. Wnioskodawca z tytułu wynajmu nie osiągnął przychodów ani kosztów w rozumieniu przepisów o rachunkowości w roku poprzedzającym rok podatkowy o równowartości 2 000 000 euro ani nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej w przedmiocie najmu nieruchomości.

Na podstawie przytoczonych powyżej uregulowań stwierdzić m.in. należy, że konieczność sporządzenia dokumentacji, o której mowa w art. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych występuje, gdy zostaną spełnione następujące warunki:

* podmiot dokonujący transakcji dla celów działalności gospodarczej prowadził w roku poprzedzającym rok podatkowy oraz prowadzi w roku podatkowym księgi rachunkowe,

* przychody lub koszty tego podmiotu, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, w roku poprzedzającym rok podatkowy przekroczyły równowartość 2 000 000 euro,

* pomiędzy ww. podmiotem a jego kontrahentem istnieją powiązania w rozumieniu art. 25 ust. 1 i ust. 4 ww. ustawy,

* łączna kwota transakcji w roku podatkowym między podmiotami powiązanymi przekracza kwotę 50 000 euro.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego Organ stwierdza, że skoro w przypadku przedstawionym przez Wnioskodawcę nie zostały spełnione warunki, o których mowa w art. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ Wnioskodawca wynajmował w 2017 r. spółce z ograniczoną odpowiedzialnością nieruchomości jako osoba prywatna, nie w ramach działalności gospodarczej, nie prowadził w 2017 r. ani w roku poprzedzającym ksiąg rachunkowych, wskazana umowa najmu nie była transakcją w rozumieniu art. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i z tego względu, ww. przepis nie ma w przedmiotowej sprawie zastosowania. W konsekwencji, Wnioskodawca nie był zobowiązany do sporządzenia dokumentacji podatkowej transakcji dokonanych w 2017 r. dotyczących najmu nieruchomości w ramach wynajmu prywatnego na rzecz spółki, o której mowa w stanie faktycznym.

Biorąc powyższe pod uwagę stanowisko Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.